Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe w części ustalenia, czy wydatki związane z zapłatą wynagrodzeń wraz z odsetkami z tytułu nieterminowej wypłaty w ustalonym terminie oraz czy wydatki związane z zapłatą wynagrodzeń wraz z odsetkami z tytułu nieterminowej wypłaty w ustalonym terminie zasądzone wyrokami sądowymi będą mogły być uznane przez Spółkę jako koszty uzyskania przychodu i nieprawidłowe w części ustalenia, czy odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy będą mogły być uznane przez Spółkę jako koszty uzyskania przychodu.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 sierpnia 2021 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP wpłynął Państwa wniosek z 25 sierpnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy wydatki związane z zapłatą wynagrodzeń wraz z odsetkami z tytułu nieterminowej wypłaty w ustalonym terminie, wynagrodzeń wraz z odsetkami z tytułu nieterminowej wypłaty w ustalonym terminie zasądzone wyrokami sądowymi oraz odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy będą mogły być uznane przez Spółkę jako koszty uzyskania przychodu. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 listopada 2021 r. (data wpływu 2 grudnia 2021 r.) Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawcą jest Spółka z o.o. Spółka Komandytowa (obecnie podatnik podatku od osób prawnych). Wobec pracowników Spółka posiada zaległe zobowiązania z tytułu wypłat wynagrodzeń, z tym że część z pracowników posiada zasądzone wyrokami sądowymi ww. należności. Występują także przypadki w których pracownik ma zasądzone odszkodowanie z uwagi na niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy. W związku z powyższym, Spółka podjęła wątpliwości co do sposobu ich rozliczenia w przypadku ich wypłaty.
W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 29 listopada 2021 r. wskazali Państwo m.in., iż:
· Zaległe wynagrodzenia oraz odszkodowania będą wypłacane z odsetkami
· Wypłacane zaległe wynagrodzenia będą wypłacane z uwagi na:
- niewypłacanie wynagrodzeń w ustalonym terminie,
- niewypłacanie wynagrodzeń w ustalonym terminie zasądzone wyrokami sądowymi,
- odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy.
· Wynagrodzenia nie zostały wypłacone w terminie z uwagi na brak środków pieniężnych.
· Państwo chcą uzyskać interpretację indywidualną w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, która będzie również dotyczyła możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu:
- niewypłacania wynagrodzeń w ustalonym terminie,
- niewypłacania wynagrodzeń w ustalonym terminie zasądzone wyrokami sądowymi,
- odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy.
Pytanie
Czy wydatki związane z zapłatą
- wynagrodzeń wraz z odsetkami z tytułu nieterminowej wypłaty w ustalonym terminie,
- wynagrodzeń wraz z odsetkami z tytułu nieterminowej wypłaty w ustalonym terminie zasądzone wyrokami sądowymi,
- odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy,
będą mogły być uznane przez Spółkę jako koszty uzyskania przychodu?
(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu ujętym w piśmie z 29 listopada 2021 r.)
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, omawiając możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu zaległych wynagrodzeń jak i odsetek od nieterminowej wypłaty wynagrodzeń za pracę należy wskazać, że przedsiębiorca ma prawo rozliczyć w kosztach uzyskania przychodów wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) jako niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.
Mimo że wśród wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych wymienione zostały różnego rodzaju odsetki, to nie ma wśród nich omawianych odsetek od wypłaconych nieterminowo wynagrodzeń pracowników. Jednak art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT stanowi, że nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych lub umorzonych odsetek od zobowiązań.
Zatem zarówno zaległe wynagrodzenia jak i odsetki od nieterminowo wypłaconych wynagrodzeń mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o ile zostały zapłacone.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”):
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Z treści powyższego unormowania wynika, że dla uznania określonego wydatku za koszt podatkowy konieczne jest spełnienie z jednej strony warunków o charakterze konstrukcyjnym, wyznaczających istotę przedmiotowego pojęcia, z drugiej zaś przesądzenie, czy wydatek ten nie znajduje się w katalogu włączeń określonych w art. 16 ust. 1 updop.
Na podstawie art. 15 ust. 1 updop należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie ich źródła, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów.
Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.
Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.
Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskania.
Innymi słowy, podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek tego kosztu z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów). Istotne znaczenie ma więc cel, w jakim wydatek został poniesiony.
W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.
Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:
· „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
· „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
· „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
Bliżej zasadę celowości opisuje wyrok NSA z dnia 16 października 2012 r. sygn. akt II FSK 430/11, w którym stwierdzono: zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku.
Podkreślenia także wymaga, że przepisy updop zawierają szczegółowe umocowania odnośnie potrącalności wynagrodzeń pracowników.
I tak, zgodnie z art. 15 ust. 4g updop:
należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, z zastrzeżeniem ust. 4ga, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.
Oznacza to, że pracodawcy, którzy terminowo wypłacają ww. należności mogą je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne (czyli na zasadzie memoriałowej). Dopiero w przypadku niedotrzymania terminu wypłaty wynagrodzenia, powyższe regulacje prawne odsyłają do art. 16 ust. 1 pkt 57 updop.
W myśl art. 16 ust. 1 pkt 57 updop:
nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 910), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.
Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wobec pracowników Spółka posiada zaległe zobowiązania z tytułu wypłat wynagrodzeń, z tym że część z pracowników posiada zasądzone wyrokami sądowymi ww. należności. Występują także przypadki w których pracownik ma zasądzone odszkodowanie z uwagi na niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy. W związku z powyższym, Spółka podjęła wątpliwości co do sposobu ich rozliczenia w przypadku ich wypłaty.
Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zapłatą:
- wynagrodzeń wraz z odsetkami z tytułu nieterminowej wypłaty w ustalonym terminie
- wynagrodzeń wraz z odsetkami z tytułu nieterminowej wypłaty w ustalonym terminie zasądzone wyrokami sądowymi
- odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy.
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że skoro wynagrodzenia z tytułu nieterminowej wypłaty w ustalonym terminie oraz wynagrodzenia z tytułu nieterminowej wypłaty w ustalonym terminie zasądzone wyrokami sądowymi, stanowią należności z tytułu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to tym samym stosuje się do nich przepisy zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 57 oraz art. 15 ust. 4g updop. W konsekwencji prowadzi to do uznania, iż Spółka ma prawo do kwalifikowania tego typu wydatków jako wypłaty wynagrodzeń, a tym samym zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu. Wypłata należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na rzecz pracownika związana jest z ogólną normą prowadzenia działalnością firmy. Zatem, skoro Spółka dokonała wypłaty wynagrodzenia po terminie wynikającym z przepisów prawa pracy lub zawartej umowy lub innego dokumentu (np. regulaminu pracy), to Spółka będzie miała prawo zaliczyć wydatki z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów w dacie wypłaty tych środków. Również wynagrodzenie z tytułu nieterminowej wypłaty w ustalonym terminie zasądzone wyrokami sądowymi stanowią koszt uzyskania przychodu w dacie zapłaty. Jeżeli bowiem orzeczenie sądu wskazuje, na zasadność wypłaty takiego świadczenia na rzecz pracownika to uzasadnionym jest, że pracodawca nie ma możliwości odmówienia jego wypłaty.
Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od nieterminowo wypłacanych wynagrodzeń oraz od wynagrodzeń zasądzonych wyrokami sądowymi wskazać należy, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 updop:
nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).
Tym samym, możliwość zaliczania ww. odsetek do kosztów podatkowych warunkowana jest faktem ich zapłaty.
W związku z powyższym, zasądzone odsetki od nieterminowo wypłaconych wynagrodzeń oraz od wynagrodzeń zasądzonych wyrokami sądowymi stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie ich faktycznej zapłaty.
Natomiast odnosząc się do odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy nie można go powiązać z osiągniętym lub przyszłym przychodem Wnioskodawcy. Wydatek na odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy dotyczy wprawdzie pracownika, ale wydatek ten ma charakter sankcyjny i w jego zapłacie trudno doszukać się związku pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodami Wnioskodawcy. Przedmiotowe odszkodowanie nie spełnia podstawowego warunku do uznania go za koszt podatkowy, nie jest ponoszone w celu osiągnięcia źródła przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Celem wypłaty tego odszkodowania jest jedynie naprawienie szkody wynikłej z niezgodnej z prawem działalności Wnioskodawcy jako pracodawcy. Wypłata odszkodowania nie ma na celu osiągnięcia przychodu ze źródła przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów ale zwolnienie ze zobowiązania. Odszkodowanie nie przynosi również żadnego przychodu, ani nie ma na celu zachowania (zabezpieczenia) istniejących źródeł przychodów. Zatem kwota odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenie umowy nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.
Podobny wniosek wypływa z treści powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 grudnia 2014 r. sygn. akt II FSK 2704/12, który Organ podziela, a zgodnie z którym: Nie każdy koszt ponoszony przez podatnika w sensie ekonomicznym jest kosztem podatkowym. Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej winien przewidywać i ponosić możliwe konsekwencje swoich działań, w tym związane z przyjmowaniem na siebie zobowiązań, z tytułu niewykonania czy też nienależytego wykonania postanowień umownych, i nie przerzucać tych skutków na budżet państwa, czy de facto ogół społeczeństwa. (…) Sednem odszkodowania jako sankcji o charakterze cywilnoprawnym, jest zaaplikowanie jej dolegliwości podmiotowi, który naruszył przepisy obowiązującego prawa. Wykładnia art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. sugerowana przez uczelnię we wniosku interpretacyjnym i zaaprobowana przez WSA w Olsztynie niweluje powyższy efekt sankcyjny i przesuwa dolegliwość ekonomiczną na budżet państwa, czyli mienie „dobra wspólne wszystkich obywateli” (art. 1 Konstytucji RP).
Reasumując, niedotrzymywanie zawartych z pracownikami umów nie stanowi naturalnego elementu funkcjonowania podmiotu gospodarczego, do którego odnoszą się normy prawne zawarte w updop. Nie można uznać za koszt uzyskania przychodów poniesioną w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów wypłatę odszkodowania, którego podstawą było niewykonanie przez pracodawcę obowiązków wobec zatrudnionego uprzednio pracownika.
W powyższym orzeczeniu odniesiono się także krytycznie do wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 czerwca 2009 r., sygn. akt II FSK 251/08 oraz 19 września 2014 r. sygn. akt II FSK 2305/12, w których Sąd uznał odszkodowania z tytułu naruszenia prawa pracy przez pracodawcę za koszty uzyskania przychodów, nie zgadzając się jednocześnie z poglądem, że zasada spójności prawa uzasadnia uznanie odszkodowania za koszt pracodawcy, ponieważ drugostronnie stanowi ono przychód pracownika (takiej wykładni przeczy bowiem „normatywna odrębność dwóch instytucji podatkowych – podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych – uregulowanych w odrębnych ustawach podatkowych”).
Tożsame stanowisko zawarto w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 1629/14.
Podsumowując, z uwagi na opisane we wniosku zdarzenie przyszłe i przywołane przepisy prawa, w rozpatrywanej sprawie nie można uznać, że kwota odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy spełnia przesłankę celowości, której wystąpienie jest niezbędne dla uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów.
Reasumując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy wydatki będą mogły być uznane przez Spółkę jako koszty uzyskania przychodu, związane z zapłatą:
· wynagrodzeń wraz z odsetkami z tytułu nieterminowej wypłaty w ustalonym terminie – jest prawidłowe,
· wynagrodzeń wraz z odsetkami z tytułu nieterminowej wypłaty w ustalonym terminie zasądzone wyrokami sądowymi – jest prawidłowe,
· odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy – jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja dotyczy wyłącznie oceny Państwa stanowiska w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych zostało/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).