0114-KDIP2-2.4010.206.2021.2.KL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 lipiec 2021 r. (data wpływu 26 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 15 października 2021 r. (data nadania , wpływu 15 października 2021r.), na wezwanie z 28 września 2021 r. Nr 0114-KDIP2-2.4010.206.2021.1.KL (data nadania 28 września 2021 r., data odbioru 10 października 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu w związku z wystąpieniem spółki z o.o. ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

26 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu w związku z wystąpieniem spółki z o.o. ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) oraz Pani M.K. pozostają obecnie komandytariuszami w spółce Y Sp. k. (dalej: Spółka Osobowa).

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)) posiadającym siedzibę w Polsce oraz podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Pani M.K. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)). Zamieszkuje w Polsce oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Pan R.K. , Pan K.K. oraz Pan J.K. (razem dalej z Panią M. K.: Wspólnicy) pozostają obecnie komplementariuszami w Spółce Osobowej. Komplementariusze są podatnikami PIT zamieszkującymi w Polsce oraz podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W przyszłości Spółka planuje wystąpić ze Spółki Osobowej. Wystąpienie Spółki nastąpiłoby na skutek porozumienia zawartego pomiędzy Spółką, a pozostałymi w Spółce Osobowej Wspólnikami. W związku z wystąpieniem ze Spółki Osobowej, Spółka nie otrzyma żadnego wynagrodzenia, czy innego rodzaju przysporzenia majątkowego, w szczególności nie zostałaby Spółce zwrócona wartość wkładu Spółki (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia). Pozostali Wspólnicy pozostaną w Spółce Osobowej i będą kontynuowali jej działalność.

W związku z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw, Spółka oraz Wspólnicy postanowili, że do dnia 30 kwietnia 2021 r. w stosunku do przychodów i kosztów podatkowych uzyskiwanych/ponoszonych przez Spółkę oraz przez Wspólników (z tytułu uczestnictwa w Spółce Osobowej) zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r.

Z upływem ww. terminu, tj. począwszy od dnia 1 maja 2021 r., Spółka Osobowa uzyskała status podatnika CIT.

Ponadto, Wnioskodawca pismem z 15 października 2021 r. uzupełnił opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

W skład majątku spółki komandytowej wchodzą aktywa trwałe takie jak środki trwałe i wartości niematerialne i prawne oraz aktywa obrotowe takie jak zapasy, należności krótkoterminowe oraz środki pieniężne.

Przedmiotem wkładu Sp. z o.o. do spółki komandytowej były środki pieniężne w wysokości 100 PLN.

Sp. z o.o. posiada 1% udziału w zysku spółki komandytowej.

Porozumienie zawarte pomiędzy Spółką, a pozostałymi w Spółce Osobowej Wspólnikami zawierać będzie oświadczenia woli (zgody) wszystkich Wspólników na wystąpienie Sp. z o.o. ze Spółki Osobowej oraz oświadczenia woli (zgody) wszystkich Wspólników na to aby Sp. z o.o. nie otrzymała żadnego wynagrodzenia, czy innego rodzaju przysporzenia majątkowego, w szczególności aby nie została jej zwrócona wartość wkładu Sp. z o.o. (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia).

Wystąpienie Sp. z o.o. ze spółki komandytowej powodowane jest chęcią uproszczenia struktury własnościowej spółki komandytowej, potrzebą ograniczenia kosztów związanych z utrzymaniem i obsługą obecnej struktury oraz wyeliminowaniem podmiotu, który realnie nie wnosi żadnej wartości dodanej tak w zakresie reprezentowania, jak i prowadzenia spraw spółki komandytowej. Sp. z o.o. nie otrzyma żadnego wynagrodzenia z uwagi na fakt, iż wolą wszystkich wspólników jest pozostawienie w spółce komandytowej wszelkich środków pieniężnych oraz wszelkich innych aktywów jakimi dysponuje spółka komandytowa tak aby w sposób niezakłócony spółka komandytowa mogła prowadzić swoją podstawową działalność. Wola Wspólników w zakresie niezwracania wkładu Sp. z o.o. wynika z nieistotnej wartości wkładu wniesionego przez Sp. z o.o. do spółki komandytowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wystąpienie przez Spółkę ze Spółki Osobowej, po dniu 1 maja 2021 r., w związku z którym Spółka nie otrzyma żadnego wynagrodzenia czy innego rodzaju przysporzenia majątkowego od Spółki Osobowej (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), skutkować będzie po stronie Spółki koniecznością rozpoznania przychodu podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wystąpienie przez Spółkę ze Spółki Osobowej, po dniu 1 maja 2021 r., w związku z którym Spółka nie otrzyma żadnego wynagrodzenia czy innego rodzaju przysporzenia majątkowego od Spółki Osobowej (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), nie będzie skutkować po stronie Spółki koniecznością rozpoznania przychodu podatkowego.

W pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm., dalej: KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)), zgodnie z którym jeżeli spółkę zawarto na czas nieoznaczony, wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego, przy czym wypowiedzenia dokonuje się w formie pisemnego oświadczenia, które należy złożyć pozostałym wspólnikom albo wspólnikowi uprawnionemu do reprezentowania spółki. Stosownie natomiast do art. 64 § 1 KSH, pomimo wypowiedzenia umowy spółki przez wspólnika lub jego wierzyciela, spółka trwa nadal pomiędzy pozostałymi wspólnikami, jeżeli umowa spółki tak stanowi lub pozostali wspólnicy tak postanowią.

W myśl art. 65 § 1 KSH, w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki.

Zgodnie natomiast z § 3 ww. przepisu, udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze.

W tym miejscu podkreślić jednak należy, że - jak wskazuje się tak w literaturze, jak i doktrynie - cytowany powyżej przepis art. 65 KSH ma wyłącznie charakter dyspozytywny i nie wyklucza ustalenia odmiennych zasad rozliczeń z występującym wspólnikiem.

Przykładowo, jak wskazano, w wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 11 kwietnia 2019 r. (I SA/Ga 35/18) „Wspólnicy mogą w umowie spółki lub w umowie zmieniającej umowę spółki, wprowadzić własne zasady dotyczące rozliczenia się z występującym wspólnikiem; (`(...)`)”.

Co za tym idzie, na gruncie przepisów KSH, za dopuszczalne należy uznać wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, o ile rozwiązanie to zostanie przyjęte zgodną wolą stron.

Analiza skutków podatkowych wystąpienia Spółki ze Spółki Osobowej bez wynagrodzenia po stronie Spółki występującej ze Spółki Osobowej.

Analizując kwestię konsekwencji podatkowych planowanych przez Spółkę, Spółkę Osobową oraz Wspólników działań z punktu widzenia Spółki, w pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na fakt, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przepisy tejże ustawy mają zastosowanie do osób prawnych. Nie ulega tym samym żadnej wątpliwości, że na potrzeby oceny skutków podatkowych po stronie Spółki wystąpienia tejże Spółki ze Spółki Osobowej zastosowanie znaleźć powinny przepisy ustawy o CIT.

W drugiej kolejności zwrócić należy uwagę na art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. b-e ustawy o CIT, zgodnie z którym „za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału zyskach osób prawnych (`(...)`) stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:

a) przychód z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości

b) przychód z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,

c) przychód ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b`(...)`” (podkreślenie Wnioskodawcy).

Przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 ustawa o CIT rozumie z kolei m.in. spółkę komandytową.

Z zestawienia powyższych przepisów, zdaniem Wnioskodawcy, wynika jednoznacznie, że:

1. po pierwsze - począwszy od 1 stycznia 2021 r. (w przypadku Wnioskodawcy, Spółki Osobowej oraz Wspólników od 1 maja 2021 r.) wszelkie przychody (dochody) uzyskiwane w związku z uczestnictwem w spółce komandytowej/byciem wspólnikiem spółki komandytowej, dla celów podatkowych, traktować należy dla celów CIT jako przychód z zysków kapitałowych,

2. po drugie - przychodem z zysków kapitałowych powstającym w związku z uczestnictwem w spółce komandytowej/byciem wspólnikiem spółki komandytowej jest jedynie ten przychód, który został faktycznie uzyskany (otrzymany).

Sam fakt uczestnictwa w spółce komandytowej nie jest tym samym okolicznością wystarczającą do rozpoznania przychodu po stronie podatnika, ale niezbędne jest towarzyszące temu faktyczne/realne uzyskanie przychodu.

Przez przychód, art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, rozumie z kolei otrzymane pieniądze bądź wartości pieniężne lub też wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnie.

Przenosząc powyższe na grunt zapytania Wnioskodawcy, podkreślić należy, że - jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego - wystąpienie Spółki ze Spółki Osobowej nie będzie wiązało się z żadnymi rozliczeniami pomiędzy Wnioskodawcą, Wspólnikami i Spółką Osobową. Żadna ze stron nie uzyska tym samym faktycznie/realnie żadnego przysporzenia.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, nie sposób w tych okolicznościach mówić o jakimkolwiek faktycznym/realnym przysporzeniu/przychodzie po stronie Spółki. Skoro w związku z wystąpieniem Spółki ze Spółki Osobowej, Spółka nie uzyska żadnego wynagrodzenia lub innego przysporzenia majątkowego, w szczególności nie zostanie zwrócona jej wartość jej wkładu, to - zdaniem Wnioskodawcy - nie powstanie po jej stronie przychód na gruncie ustawy o CIT.

Prezentowane przez Wnioskodawcę podejście potwierdzane było przez organy podatkowe w wydawanych przez nie interpretacjach indywidualnych. Przykładowo wskazać można na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 lipca 2016 r. (sygn. IBPB-1-3/4510-471/16/SK), w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „(`(...)`) wystąpienie ze Spółki komandytowej przez Spółkę, w związku z którym Spółka nie otrzyma żadnego wynagrodzenia, czy innego rodzaju przysporzenia majątkowego od Spółki komandytowej (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia) nie spowoduje powstania przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Spółki”.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego, wystąpienie przez Spółkę ze Spółki Osobowej, po dniu 1 maja 2021 r., w związku z którym Spółka nie otrzyma żadnego wynagrodzenia czy innego rodzaju przysporzenia majątkowego od Spółki Osobowej (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), nie będzie skutkować po stronie spółki koniecznością rozpoznania przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie braku powstania przychodu w związku z wystąpieniem spółki z o.o. ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia - jest prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii braku powstania przychodu w związku z wystąpieniem Wnioskodawcy ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, należy zwrócić uwagę na art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 1526 ze zm., dalej: „KSH”), zgodnie z którym jeżeli spółkę zawarto na czas nieoznaczony, wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego, przy czym wypowiedzenia dokonuje się w formie pisemnego oświadczenia, które należy złożyć pozostałym wspólnikom albo wspólnikowi uprawnionemu do reprezentowania spółki. Stosownie natomiast do art. 64 § 1 KSH, pomimo wypowiedzenia umowy spółki przez wspólnika lub jego wierzyciela, spółka trwa nadal pomiędzy pozostałymi wspólnikami, jeżeli umowa spółki tak stanowi lub pozostali wspólnicy tak postanowią.

Na podstawie art. 65 § 1 KSH, w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Zgodnie natomiast z § 3 ww. przepisu, udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze.

W tym miejscu zauważyć należy, że − jak wskazuje się tak w literaturze, jak i doktrynie − cytowany powyżej przepis art. 65 KSH ma wyłącznie charakter dyspozytywny i nie wyklucza ustalenia odmiennych zasad rozliczeń z występującym wspólnikiem.

Przykładowo, jak wskazano, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 11 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Ga 35/18: „Wspólnicy mogą w umowie spółki lub w umowie zmieniającej umowę spółki, wprowadzić własne zasady dotyczące rozliczenia się z występującym wspólnikiem”.

Co za tym idzie, na gruncie przepisów KSH, za dopuszczalne należy uznać wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, o ile rozwiązanie to zostanie przyjęte zgodną wolą stron.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT: „przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód”.

W myśl natomiast art. 7 ust. 2 ustawy o CIT: „dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art 11c, art 11i, art 24a, art. 24h, art 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. (`(...)`)”.

Literalna wykładnia ww. przepisów prowadzi do wniosku, że opodatkowanie CIT wystąpi w stosunku do tych kategorii, które zgodnie z cytowaną ustawą o CIT, stanowią odpowiednio dochód albo przychód.

Zatem, jeśli określonej kategorii nie można, zgodnie z ustawą o CIT, uznać ani za przychód, ani też za dochód podatkowy, to kategoria ta nie będzie podlegała opodatkowaniu CIT.

Zatem, aby ocenić, czy Wnioskodawca osiągnie przychód w związku z wystąpieniem spółki z o.o. ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia, należy zdefiniować pojęcie przychodu.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, za przychody uważa się m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe; wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym uważa się m.in. przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 12 ustawy o CIT, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT kategorie uznane za przychód nie wyczerpują wszystkich kategorii, jakie mogą stanowić przychód na potrzeby CIT i tworzą tym samym katalog otwarty.

Przez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12, ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić tym samym należy, że wystąpienie Wnioskodawcy ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, nie może zostać zaliczone do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 12 ustawy o CIT.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca nie uzyska faktycznego przysporzenia majątkowego o konkretnym wymiarze finansowym w następstwie wystąpienia ze spółki osobowej.

W wyniku wystąpienia spółki z o.o. ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia majątek Wnioskodawcy nie wzrośnie, a zatem nie istnieją podstawy prawne pozwalające przyjąć, że doszłoby w takiej sytuacji do powstania przychodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku powstania przychodu w związku z wystąpieniem spółki z o.o. ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.