Zgodnie z interpretacją, w wyniku wydzielenia Wierzytelności Pożyczkowych do Spółki OZE: 1. Spółka osiągnie przychód do opodatkowania w wysokości wartości rynkowej wydzielanych Wierzytelności Pożyczkowych. Ponieważ wydzielane Wierzytelności Pożyczkowe nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, podział ten nie będzie neutralny podatkowo. 2. Wnioskodawca (Spółka) ma prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości wartości nominalnej wydzielanych Wierzytelności Pożyczkowych, traktując je jako wydatki poniesione na ich nabycie, zgodnie z art. 15 ust. 1ł ustawy o CIT.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 sierpnia 2021 r. (data wpływu 20 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z wydzieleniem Wierzytelności Pożyczkowych do Spółki OZE:
UZASADNIENIE
20 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z wydzieleniem Wierzytelności Pożyczkowych do Spółki OZE, po stronie Spółki powstanie przychód do opodatkowania oraz zgodnie z art. 15 ust. 1ł ustawy o CIT Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości wartości nominalnej wierzytelności pożyczkowej, tj. w wysokości faktycznie poniesionych i udokumentowanych wydatków na udzielenie pożyczki/pożyczek na rzecz Spółek OZE.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
A. S.A. jest spółką w likwidacji (dalej: Spółka lub Wnioskodawca), działającą w sektorze wydobywczym węgla brunatnego. Aktualnie Spółka zaprzestaje działalności operacyjnej. Jednocześnie, w związku z otwarciem likwidacji Spółka nie rozpoczęła jeszcze podziału majątku.
Spółka jest podmiotem podlegającym w Polsce obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: podatek CIT) od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce ich osiągania (Spółka podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Spółka jest także zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT (podatek od towarów i usług)). Spółka działa jako podmiot zależny w Grupie Kapitałowej (…) S.A. (dalej: Grupa).
Zmieniające się uwarunkowania prawne i środowiskowe, rosnące ceny uprawnień do emisji CO2, zaostrzające się normy dotyczące emisyjności innych substancji powodują jednak konieczność zmiany modelu biznesowego i odejścia Grupy od energetyki konwencjonalnej.
W związku z powyższym Grupa stopniowo zmniejsza swój potencjał produkcyjny z węgla brunatnego na rzecz produkcji energii i ciepła z odnawialnych źródeł energii (dalej: OZE), w tym: biomasy, słońca, wiatru czy wodoru.
W związku z ww. reorganizacją planowana jest sprzedaż nieruchomości gruntowych (należących aktualnie do Spółka) do spółek z sektora OZE, prowadzących docelowo działalność w zakresie budowy i eksploatacji farm fotowoltaicznych (dalej: Spółki OZE). Przedmiotowe grunty nie są już aktualnie wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółka. W sytuacji braku wystarczających środków pieniężnych na spłatę zobowiązania wynikającego z ww. transakcji w Spółkach OZE - wierzytelności powstałe wskutek sprzedaży gruntów zostaną zamienione na wierzytelności pożyczkowe (w drodze nowacji zobowiązania powstałego wskutek sprzedaży gruntów albo w wyniku zawarcia odrębnych umów pożyczek; dalej: Wierzytelności Pożyczkowe).
Równocześnie, z uwagi na przyjętą w Grupie strategię „rozdzielania” działalności w zakresie produkcji z OZE od produkcji tzw. „czarnej energii” prawdopodobnym jest, iż dojdzie do wydzielenia Wierzytelności Pożyczkowych, jakie będą przysługiwać Spółka do innego podmiotu. Takie działanie jest wyrazem efektywnego zagospodarowania aktywów w Grupie, służące rozwojowi perspektywicznych źródeł wytwarzania energii elektrycznej.
Przedmiotowe wydzielenie Wierzytelności Pożyczkowych miałoby odbyć się zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu Spółek Handlowych (dalej: KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)). W myśl wskazanego przepisu podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). W opisywanym przypadku podział przez wydzielenie Wierzytelności Pożyczkowych miałby zostać dokonany do spółki z Grupy, która docelowo miałaby być podmiotem dominującym dla spółek zajmujących się produkcją z OZE (dalej: Spółka OZE).
Opisywane wyżej wydzielenie jest możliwe na gruncie art. 528 § 3 KSH a contrario. Przepis ten stanowi, iż nie może być dzielona spółka w likwidacji, która rozpoczęła podział majątku.
Wobec powyższego należy uznać, że brak zdolności podziałowej występuje jedynie u spółek w likwidacji, które rozpoczęły podział majątku. Nie dotyczy to więc Spółki, która nie rozpoczęła jeszcze podziału majątku. Równocześnie, z uwagi na fakt, iż wydzieleniu podlegać będzie jedynie wierzytelność, nie sposób uznać wydzielanych Wierzytelności Pożyczkowych za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania numer 1 i 2, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania numer 3 dotyczącego podatku od towarów i usług oraz w zakresie pytania numer 4 dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 1
W sytuacji, gdy wydzielany majątek nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa przychodem Spółki z tytułu opisywanego wydzielenia będzie wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane ustalona na dzień podziału lub wydzielenia.
Uzasadnienie:
Definicja ZCP została wskazana w art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, który stanowi, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Jednocześnie, zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem wskazanym w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego w celu stwierdzenia, iż wyodrębniona część przedsiębiorstwa będzie stanowić ZCP niezbędne jest wykazanie: (i) istnienia zespołu składników niematerialnych oraz materialnych, w tym zobowiązań; (ii) wyodrębnienia organizacyjnego; (iii) wyodrębnienia finansowego oraz (iv) wyodrębnienia funkcjonalnego. Tym samym, biorąc pod uwagę fakt, iż przenoszony majątek stanowić będzie wyłącznie wierzytelność uznać należy, iż nie zostaną spełnione przedmiotowe cechy przemawiające na spełnieniem warunków istnienia ZCP.
Równocześnie, do wydzielenia zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT stanowiący, iż przychodami są w szczególności: w spółce podlegającej podziałowi, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa - wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane ustalona na dzień podziału lub wydzielenia.
Jak wspomniano już wyżej, analizowany podział z perspektywy podatku dochodowego miałby się odbywać w ten sposób, że majątek przejmowany przez Spółki OZE na skutek podziału nie będzie stanowił przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Będzie to więc tzw. podział opodatkowany, który nie będzie korzystał z tzw. neutralności podatkowej podziału.
Wobec powyższego Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu w wysokości wartości rynkowej Wierzytelności Pożyczkowych, które w ramach transakcji zostaną przeniesione na rzecz Spółki OZE. Niniejszy przychód podlegać będzie kwalifikacji do źródła z tzw. „zysków kapitałowych” wskazanych w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT.
Ad. 2
W związku z wydzieleniem części majątku Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia jako koszt uzyskania przychodu wydatków poniesionych na nabycie wydzielanych Wierzytelności Pożyczkowych przeniesionych na rzecz Spółki OZE. W analizowanym przypadku takim wydatkiem będzie wartość nominalna wydzielanych Wierzytelności Pożyczkowych.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Oprócz wskazanego wyżej ogólnego przepisu w zakresie możliwości rozpoznania kosztów podatkowych, ustawa o CIT zawiera również regulacje szczegółowe.
W szczególności, do rozpoznania kosztów podatkowych w zakresie wskazanego przypadku zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 1ł ustawy o CIT stanowiący, iż: kosztami uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9, są wydatki, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, poniesione na nabycie składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane.
W analizowanym przypadku Spółka poniesie wydatek na nabycie Wierzytelności Pożyczkowych równy ich wartości nominalnej (bez ewentualnych odsetek). Wierzytelności Pożyczkowe zostały bowiem przez Wnioskodawcę nabyte odpłatnie (i nie zostały zaliczone wcześniej do kosztów uzyskania jego przychodów). Zauważyć należy, że udzielając pożyczek/konwertując wcześniejsze wierzytelności w drodze nowacji na Wierzytelności Pożyczkowe, Wnioskodawca poniesie wydatki na nabycie Wierzytelności Pożyczkowych stanowiące pierwotną wartość wierzytelności powstałą z tytułu sprzedaży nieruchomości. Zdaniem Spółki, koszty te można zakwalifikować jako wydatki na wytworzenie Wierzytelności Pożyczkowych, gdyż sprzedaż majątku w postaci nieruchomości oraz późniejsze udzielenie pożyczek / dokonanie nowacji skutkowało uszczupleniem majątku Wnioskodawcy. W konsekwencji, wartość nominalna udzielonych przez Wnioskodawcę Pożyczek (bez odsetek) równa wartości wierzytelności z tytułu sprzedaży gruntów na rzecz Spółek OZE stanowić będzie faktycznie poniesiony wydatek na wytworzenie Wierzytelności Pożyczkowych podlegających wydzieleniu, o którym mowa w art. 15 ust. 1ł ustawy o CIT.
Równocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, iż ustalenie po stronie Wnioskodawcy przychodu z tytułu wydzielenia powinno korespondować z ustaleniem po jego stronie kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1ł ustawy o CIT. Przychody oraz odpowiadające im koszty uzyskania przychodów stanowią bowiem równorzędne elementy konstrukcyjne podatku dochodowego, łącznie tworzące dochód podlegający opodatkowaniu. Zwrócił na to uwagę WSA w Warszawie, stwierdzając w wyrokach z 28 lutego 2017 r. sygn. III SA/Wa 63/16 oraz z 21 czerwca 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1614/16: dokonując wykładni przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy pamiętać o potrzebie zachowania równowagi pomiędzy instytucją przychodów oraz instytucją kosztów ich uzyskania. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodu nie jest wyjątkiem od reguły, który należałoby interpretować ściśle czy wręcz zawężająco. Koszt uzyskania przychodu jest immanentną częścią, elementem konstrukcyjnym podatku dochodowego od osób prawnych. Nie jest ani zwolnieniem, ani przywilejem, ani ulgą. Bez kosztu uzyskania przychodu podatek przestaje mieć charakter podatku dochodowego - opartego na dochodzie. Jego rozpoznawanie jest takim samym elementem podstawy opodatkowania jak przychód. Z tego punktu widzenia, wydatek spełniający ogólne warunki uznania za koszt uzyskania przychodu może być wykluczony z zakresu kosztów uzyskania przychodu tylko wtedy, gdy jest to wyraźnie wskazane w ustawie. Tymczasem takiego wyraźnego wyłączenia brak w przypadku opisywanych wierzytelności. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, już sama wykładnia systemowa, oparta o art. 7 ust. 1 i 2, art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy o CIT prowadzi do wniosku, że wydatek taki jak w niniejszej sprawie powinien być uznany za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1ł ustawy o CIT.
Tożsame stanowisko zostało przedstawione w analogicznych stanach faktycznych w interpretacjach podatkowych wydanych na podstawie art. 15 ust. 1j pkt 3 ustawy o CIT w odniesieniu do wkładów niepieniężnych.
Przykładowo, możliwość rozpoznania nominalnej wartości wierzytelności jako kosztu uzyskania przychodu została potwierdzona w następujących interpretacjach podatkowych:
„Kwota pożyczki wraz z odsetkami nie zostały przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów do chwili obecnej.
Ze względu na fakt, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w związku z tym również wydatkowanie środków pieniężnych na udzielenie pożyczek nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, zatem warunek określony w art. 15 ust. 1j pkt 3 tej ustawy, tj. faktyczne poniesienie wydatków niezliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów odnośnie uznania wartości nominalnej wierzytelności z tytułu pożyczek, będących przedmiotem wkładu niepieniężnego za koszt uzyskania przychodu, został spełniony. Powyższe powoduje, że nominalna wartość pożyczek będących przedmiotem wkładu niepieniężnego, stanowi koszt uzyskania przychodu.
Reasumując, na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przepisów prawa należy uznać, stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.”
,,Skoro zatem nabyta odpłatnie wierzytelność nie została ujęta w kosztach podatkowych Spółki, to zdaniem Wnioskodawcy, wartość nabycia tejże pożyczki może zasilić koszty w dniu dokonania konwersji tejże wierzytelności na udziały, na podstawie wskazanego już art. 15 ust. 1j pkt 3 p.d.o.p.
Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że w związku z konwersją wierzytelności pożyczkowej na udziały w Spółce Y Sp. z o.o., Wnioskodawca będzie mógł ustalić koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1j pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w wysokości wydatków faktycznie poniesionych na nabycie ww. wierzytelności wniesionej jako wkład niepieniężny, niezaliczonej uprzednio do kosztów uzyskania przychodów.”
„Wnioskodawca udzielając Pożyczki wydatkował określoną kwotę kapitału poprzez wypływ środków pieniężnych celem powierzenia ich Pożyczkobiorcy (Spółce Zależnej). Poniesione p_rzez Wnioskodawcę ww. wydatki, z chwilą konwersji Wierzytelności Pożyczkowej na akcje Spółki Zależnej, staną się wydatkami definitywnymi. W rezultacie bowiem konwersji, Wnioskodawca nie będzie posiadał już należności o zwrot przedmiotu Pożyczki (należności głównej), a pozostaną mu wyłącznie akcje w Spółce Zależnej, w stosunku do której przysługuje mu podlegająca konwersji Wierzytelność Pożyczkowa. Kwota wypłaconej przez Wnioskodawcę Pożyczki nie została i nie zostanie do chwili konwersji przez Wnioskodawcę zaliczona do kosztów podatkowych w dacie wydatkowania, z uwagi na przepisy u.p.d.o.p., tj. odpowiednio art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p., zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się m.in. zwróconych pożyczek (a co za tym idzie do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć kwot wydatkowanych tytułem udzielenia pożyczki). Wierzytelność Pożyczkowa jako wierzytelność własna należy do składników majątku Wnioskodawcy, innych niż wymienione w art. 15 ust. 1j pkt 1-2a u.p.d.o.p., ponieważ w przepisach tych jest mowa o środkach trwałych lub wartościach niematerialnych i prawnych oraz o udziałach (akcjach) w spółce albo wkładach w spółdzielni, oraz wierzytelności z tytułu pożyczki, o której mowa w ust. 9 art. 15 u.p.d.o.p.”_
W świetle powyższych argumentów uznać należy, iż w związku z wydzieleniem części majątku Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia jako koszt uzyskania przychodu wydatków poniesionych na nabycie wydzielanych Wierzytelności Pożyczkowych przeniesionych na rzecz Spółki OZE.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, czy w związku z wydzieleniem Wierzytelności Pożyczkowych do Spółki OZE:
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań numer 1 i 2.
Jednocześnie wskazać należy, że wydana interpretacja odnosi się ściśle do przedmiotu pytań. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego(`(...)`) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu pandemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili