0111-KDWB.4010.73.2021.1.APA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 października 2021 r. (data wpływu 27 października 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Spółka jest uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 38g tejże ustawy, darowizny dokonanej na rzecz Szpitala, na podstawie Umowy darowizny rzeczy z dnia 24 kwietnia 2020 r., w wysokości 200% wartości darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Spółka jest uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 38g tejże ustawy, darowizny dokonanej na rzecz Szpitala, na podstawie Umowy darowizny rzeczy z dnia 24 kwietnia 2020 r., w wysokości 200% wartości darowizny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce. Dominującym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest dostarczanie energii cieplnej na potrzeby centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 35.30.Z) dla mieszkańców gminy X.

Obdarowany w osobie `(...)` Sp. z o.o. z siedzibą w X:

1. został przez Wojewodę `(...)` w dniu 11 grudnia 2008 r. wpisany do Rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą i figuruje w nim do chwili obecnej pod numerem księgi (`(...)`).

2. na dzień 24 i 29 kwietnia 2020 r. był wpisany jako „Podmiot wykonujący działalność leczniczą (`(...)`)” w wykazie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. We wpisie w kolumnie „kategoria realizowanych świadczeń” zaznaczone zostały pozycje „test na obecność wirusa SARS-CoV-2” i „wstępna kwalifikacja tupu pretriage”.

W kwietniu 2020 r. w odpowiedzi na apel o pomoc ze strony `(...)` Sp. z o.o. z siedzibą w X (dalej: „Szpital”) zarząd Wnioskodawcy zdecydował o pozytywnej odpowiedzi na prośbę o pomoc ze strony Szpitala. Wnioskodawca zakupił: maseczki higieniczne, maski jednorazowe, płyny higieniczne, kremy dezynfekujące, fartuchy jednorazowe, żele antybakteryjne, koce i inhalatory (dalej: „ŚRODKI OCHRONY”) na potrzeby przeciwdziałania pandemii Covid-19.

Następnie w dniu 24 kwietnia 2020 r. (dalej: „Dzień Darowizny”) Wnioskodawca i Szpital podpisali Umowę darowizny rzeczy (dalej: „Umowa Darowizny”). Fizyczne przekazanie darowanych rzeczy miało miejsce w dniu 29 kwietnia 2020 r. i zostało udokumentowane protokołem zdawczo-odbiorczym podpisanym przez przedstawicieli Wnioskodawcy i Obdarowanego.

Zgodnie z treścią ww. umowy darowizny:

1. Wnioskodawca darował Szpitalowi ŚRODKI OCHRONY, a Szpital oświadczył, że przedmiotową Darowiznę przyjął;

2. Strony umowy, tj. Wnioskodawca i Szpital oświadczyli, że środki będące przedmiotem Darowizny przeznaczone są i będą wykorzystywane przez Szpital na cele związane ze zwalczaniem zakażenia, zapobieganiem rozprzestrzenianiu się, profilaktyką oraz zwalczaniem skutków choroby zakaźnej wywołanej wirusem SARS-CoV-2.

Strony w treści Umowy Darowizny wskazały wartość darowizny, ustaloną na dzień podpisania Umowy Darowizny. Wskazana przez Strony Wartość środków na dzień podpisania umowy darowizny stanowi wartość zgodną z wartością fakturową zakupu na ten cel.

Spółka nie zaliczyła wartości przekazanej darowizny do kosztów podatkowych w oparciu o przepis art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca nie odliczył na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 i 8 ustawy o podatku dochodowych od osób prawnych, opisanej powyżej darowizny, od podstawy opodatkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 38g tejże ustawy, darowizny dokonanej na rzecz Szpitala, na podstawie Umowy darowizny rzeczy z dnia 24 kwietnia 2020 r., w wysokości 200% wartości darowizny?

Zdaniem Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności wskazać należy, że do udzielenia odpowiedzi w niniejszej sprawie stosujemy art. 38g ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”) w brzmieniu obowiązującym do dnia 29 czerwca 2021 r. Co za tym idzie przedmiotowa norma prawna brzmi:

„Od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18 ust. 1 w celu obliczenia podatku lub zaliczki podatnik może odliczyć nieodliczone na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 i 8 darowizny przekazane od dnia 1 stycznia 2020 r. do końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, na przeciwdziałanie COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19:

1. podmiotom wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do wykazu, o którym mowa w art. 7 ustawy o COVID-19”.

oraz:

art. 38g ust. 2 pkt 4 ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 29 czerwca 2021 r. Co za tym idzie przedmiotowa norma prawna brzmi:

„W przypadku darowizny, o której mowa w ust.1, przekazanej:

1. do dnia 30 kwietnia 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 200% wartości darowizny”.

Na podstawie art. 38g ustawy CIT (w ustalonym powyżej brzmieniu) ustalić należy, że podatnik, po spełnieniu warunków, określonych w tym przepisie, może odliczyć darowiznę, w wysokości 200% jej wartości, przekazaną w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 kwietnia 2020 r. na przeciwdziałanie COVID-19, podmiotom wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do wykazu, o którym mowa w art. 7 ustawy o przeciwdziałaniu COVID-19.

Co istotne, przepis art. 38g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa rodzaju dopuszczalnej darowizny. W rezultacie stwierdzić należy, że prawo do odliczenia występuje zarówno wówczas gdy podatnik dokonał darowizny rzeczowej jak i darowizny pieniężnej. Co więcej, zauważyć należy, że ustawodawca nie wprowadził także jakiegokolwiek katalogu towarów, których darowizna będzie umożliwiać odliczenie od podstawy opodatkowania. Nie ma również katalogu negatywnego, czyli takiego, który wyłączałby określone rodzaje towarów będące przedmiotem darowizny z prawa do odliczenia. W konsekwencji tego należy ustalić, iż zastosowanie art. 38g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest możliwe również w stosunku do darowizny rzeczy ruchomych. Taką zaś darowizną była ta, której dokonał Wnioskodawca, i która stanowi przedmiot niniejszego wniosku.

Po ustaleniu, iż darowizna rzeczy ruchomych, dokonana przez Wnioskodawcę, jest co do zasady darowizną, o której mowa ww. art. 38g ustawy CIT, należy przejść do oceny spełnienia pozostałych warunków odliczenia jej od podstawy opodatkowania, określonych we wspomnianym przepisie, tj.:

1. darowizna, aby korzystała z odliczenia w 200% jej wartości powinna zostać dokonana w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 30 kwietnia 2020 r.

Warunek został spełniony. Zawarcie umowy darowizny miało miejsce w dniu 24 kwietnia 2020 r., zaś przekazanie darowanych rzeczy miało miejsce w dniu 29 kwietnia 2020 r.

2. Celem darowizny jest przeciwdziałanie COVID -19.

Warunek został spełniony. Darowanie ruchomości związanych z ochroną osobistą personelu Szpitalu (maseczki, fartuchy) lub dezynfekcją (płyny, żele i inne).

3. Darowizna została dokonana na rzecz podmiotu wykonującego działalność leczniczą, wpisanego do wykazu, o którym mowa w art. 7 ustawy o COVID-19.

Warunek został spełniony. Obdarowany w osobie `(...)` Sp. z o.o. w X figuruje w Rejestrze podmiotów wykonujących działalność leczniczą, utworzonym na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej pod numerem księgi rejestrowej (`(...)`). Co za tym idzie bezspornie posiada status podmiotu leczniczego.

Ponadto Obdarowany Szpital na dzień 24 i 29 kwietnia 2020 r. był wpisany jako „Podmiot wykonujący działalność leczniczą (`(...)`)” w wykazie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.

4. Brak odliczenia przedmiotowej darowizny od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 i 8 ustawy o CIT.

Warunek został spełniony. Wnioskodawca nie zaliczył wartości przekazanej darowizny do kosztów podatkowych w oparciu o przepis art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca nie odliczył na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 i 8 ustawy o podatku dochodowych od osób prawnych, opisanej powyżej darowizny, od podstawy opodatkowania.

Zważywszy na powyższe uznać należy, że przedmiotowa darowizna przekazana przez Wnioskodawcę na rzecz `(...)` Sp. z o.o. z siedzibą w X spełnia warunki określone w art. 38g ustawy CIT i może zostać przez Wnioskodawcę odliczona od podstawy opodatkowania w wysokości 200% wartości tej darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zatem umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej), jednostronnej (jako nieprzynoszącej darczyńcy żadnej opłaty). Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Darowizna jest umową, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Istotą darowizny jest zatem bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swojego majątku na rzecz innej osoby. Świadczeniem w darowiźnie nie muszą być tylko pieniądze, mogą to być także inne rzeczy ruchome bądź nieruchomości, jak również zbywalne prawa majątkowe.

Cechą darowizny jest jej nieodpłatność, która oznacza, że darczyńca nie spodziewa się, nie oczekuje żadnego świadczenia wzajemnego ze strony osoby obdarowanej. Jeśli takie nastawienie czy też porozumienie między stronami co do ewentualnych świadczeń wzajemnych istnieje, to nie można mówić wówczas o darowiźnie.

Należy zauważyć, że nie każde nieodpłatne świadczenie stanowi darowiznę. Zgodnie z przepisem art. 889 Kodeksu cywilnego, nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

1. gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;

2. gdy ktoś zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nienabyte.

Stosownie do art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wskazać należy, że zgodnie z prawem oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże, gdy umowa darowizny zostaje zawarta bez zachowania tej formy, staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Natomiast art. 890 Kodeksu cywilnego § 2 stanowi, że powyższe przepisy nie uchybiają przepisom, które ze względu na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy dla oświadczeń obu stron. Wskazać tutaj należy, że darowizna własności i użytkowania wieczystego nieruchomości, oraz praw spółdzielczych zawsze musi mieć formę aktu notarialnego. Jednakże poza przypadkami, gdzie ustawodawca zastrzegł inną (szczególną formę) dla danej czynności prawnej, darowizna może mieć formę dowolną:

· pisemną,

· ustną,

· dorozumianą (tj. proste wydanie rzeczy bez żadnej umowy – np. prezent).

Podsumowując przekazanie darowizny w postaci środków pieniężnych bądź też darowizny rzeczowej na podstawie umowy darowizny lub bez takiej umowy może, ale nie musi być sporządzone w formie aktu notarialnego. Decydując się na zwarcie umowy pisemnej należy pamiętać o określeniu miejsca i daty jej sporządzenia, strony umowy oraz przedmiotu umowy darowizny. W umowie wskazać należy dokładnie kwotę darowizny. W umowie powinny znaleźć się także oświadczenia stron: darczyńcy o przekazaniu określonej kwoty pieniężnej na rzecz obdarowanego oraz obdarowanego o przyjęciu przedmiotu darowizny.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Przepis art. 7 ust. 2 updop stanowi z kolei, że dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z powyższej regulacji wynika więc jednoznacznie, że ustalenie dochodu (podstawy opodatkowania) w danym roku podatkowym, dokonuje się poprzez wyliczenie różnicy między sumą przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym, a kosztami ich uzyskania poniesionymi w tymże roku podatkowym.

Przepis art. 18 updop reguluje zasady określania podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód obliczamy odrębnie dla każdego z dwóch źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 updop, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele – łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Ustawa dnia z 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 568 ze zm.), dodała art. 38g updop, którego ust. 1 pkt 1 wskazuje, że od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18 ust. 1 w celu obliczenia podatku lub zaliczki podatnik może odliczyć nieodliczone na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 i 8 darowizny przekazane od dnia 1 stycznia 2020 r. do końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, na przeciwdziałanie COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19 podmiotom wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do wykazu, o którym mowa w art. 7 ustawy o COVID-19.

Z treści ww. artykułu wynika możliwość odliczania od podstawy opodatkowania darowizn przekazywanych w 2020 r. na przeciwdziałanie COVID-19 podmiotom wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do wykazu, o którym mowa w art. 7 ustawy o COVID-19 (tj. ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych). Do tej grupy należą, między innymi, szpitale publiczne.

Powyższy przepis nie ogranicza rodzaju dopuszczalnej darowizny. Tym samym, prawo do odliczenia występuje zarówno wówczas gdy podatnik dokonał darowizny rzeczowej jak i darowizny pieniężnej.

W efekcie, Organ zgadza się ze stwierdzeniem Spółki, że zastosowanie przepisu art. 38g ust. 1 updop możliwe jest np. w przypadku gdy przedmiotem darowizny są środki ochrony indywidulanej takie jak maseczki higieniczne, maski jednorazowe, płyny higieniczne, kremy dezynfekujące, fartuchy jednorazowe, żele antybakteryjne, koce i inhalatory.

Przechodząc natomiast do warunków dotyczących zastosowania odliczenia stwierdzić należy, że odliczenie darowizny, o której mowa w art. 38g ust. 1 pkt 1 updop dopuszczalne jest po łącznym spełnieniu następujących warunków:

1. celem darowizny jest przeciwdziałanie COVID-19;

2. darowizna dokonana jest na rzecz podmiotu wykonującego działalność leczniczą, wpisanego do wykazu, o którym mowa w art. 7 ustawy o COVID-19;

3. w przypadku darowizny rzeczowej wartość darowizny udokumentowana jest dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu;

4. podatnik wykaże w zeznaniu podatkowym kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na szczegółową identyfikację obdarowanego;

5. podatnik nie zaliczy wartości przekazanej darowizny do kosztów podatkowych w oparciu o przepis art. 16 ust. 1 pkt 14 updop, w myśl którego nie uważa się za koszty podatkowe darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Odnosząc przywołane przepisy prawa i wyjaśnienia organu do opisanego przez Spółkę stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy uznać, że w związku z przekazaniem przez Wnioskodawcę w kwietniu 2020 r. darowizny rzeczowej na rzecz Szpitala zostały spełnione wszystkie warunki niezbędne do uzyskania prawa do odliczenia kwoty przekazanej darowizny od dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. W związku z powyższym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia od dochodu za 2020 r. darowizny przekazanej Szpitalowi, który na dzień otrzymania darowizny był podmiotem wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do wykazu, o którym mowa w art. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z przeciwdziałaniem COVID-19 związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.

Stwierdzić zatem należy, że Spółka co do zasady uprawniona jest odliczyć od podstawy opodatkowania opisaną we wniosku Darowiznę na rzecz Szpitala.

W wyniku dokonanej analizy stanu faktycznego pod kątem wypełnienia powyższych warunków celem odliczenia przez Wnioskodawcę od podstawy opodatkowania darowizny rzeczowej na rzecz Szpitala, należy bowiem stwierdzić, że przekazana darowizna nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT co oznacza, że po spełnieniu wszystkich warunków zawartych w art. 38g ustawy o CIT Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia przedmiotowej darowizny od podstawy opodatkowania.

Ustosunkowując się do kwestii ustalenia wysokości kwoty podlegającej odliczeniu, należy wskazać że z treści art. 38g ust. 2 ustawy o CIT przepisu wynika, że wysokość odliczenia jest zróżnicowana w zależności od daty spełnienia świadczenia.

Art. 38g ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że w przypadku darowizny, o której mowa w ust. 1, przekazanej:

1. do dnia 30 kwietnia 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 200% wartości darowizny;

2. w maju 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 150% wartości darowizny;

3. od dnia 1 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca wartości darowi;

4. od dnia 1 października 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 200% wartości darowizny;

5. od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 marca 2021 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 150% wartości darowizny;

6. od dnia 1 kwietnia 2021 r. do końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca wartości darowizny.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Wnioskodawca dokonał darowizny w kwietniu 2020 r. Zatem uwzględniając treść art. 38g ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT stwierdzić należy, że Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia kwoty odpowiadającej 200% wartości darowizny.

Zauważyć przy tym należy, że zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie do art. 14 ust. 2 ustawy o CIT, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy, praw majątkowych lub usług określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami, prawami lub usługami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia albo świadczenia.

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy wzywa strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określa wartość z uwzględnieniem opinii biegłego. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego ponosi zbywający albo świadczący usługi. (art. 14 ust. 3 ustawy o CIT).

Oznacza to, że art. 14 ustawy o CIT odwołuje się do wartości rynkowej. Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych w myśl wyżej cytowanego przepisu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z kolei przy określaniu wartości darowizn, których przedmiotem są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 18 ust. 1b ustawy o CIT, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.

Powyższe oznacza, że w przypadku darowizn rzeczowych, za kwotę darowizny uznaje się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny, zaś przy określaniu jej wartości należy zastosować art. 14 ustawy o CIT, który swoją treścią odwołuje się do wartości rynkowej rzeczy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.