0111-KDIB2-1.4010.412.2021.1.AT

📅 17.11.2021 🏷️ CIT 📋 Interpretacja indywidualna 🏷️ Pozytywna 📖 20 min czytania 📝 3846 słów

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawca, spółka komandytowa, uzyskał status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r. W roku podatkowym, który rozpoczął się w tym dniu, może stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9%, zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Warunkiem jest, aby przychody Wnioskodawcy w tym roku podatkowym nie przekroczyły kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy tego roku, zaokrąglonej do 1000 zł. Dodatkowo, Wnioskodawca musi spełniać definicję małego podatnika, co oznacza, że wartość jego przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku VAT) nie mogła przekroczyć w poprzednim roku obrotowym (1 stycznia 2020 r. - 31 grudnia 2020 r.) kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października 2020 r., również zaokrąglonej do 1000 zł. Wnioskodawca spełnia te warunki, a zatem w roku podatkowym rozpoczynającym się 1 maja 2021 r. oraz w roku podatkowym następującym bezpośrednio po nim będzie mógł stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącą 9%.

❓ Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy w roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., Wnioskodawca może stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącą 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT? Jeżeli w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., przychody Wnioskodawcy nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy tego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł, to czy Wnioskodawca w tym roku podatkowym będzie mógł stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącą 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

Stanowisko urzędu

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r. przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W myśl art. 12 ust. 2 ustawy zmieniającej spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r. Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, przez małego podatnika należy rozumieć podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., Wnioskodawca może stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącą 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, gdyż spełnione zostaną wszystkie warunki do stosowania tej stawki (w szczególności przychody Wnioskodawcy nie przekroczą limitów określonych w ustawie o CIT). Z uwagi na spełnienie ustawowych warunków Wnioskodawca będzie mógł również stosować ww. stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., pod warunkiem, że jego przychody nie przekroczą w tym roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy tego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 września 2021 r., który wpłynął w tym samym dniu, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

- Czy w roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., Wnioskodawca może stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącą 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) – jest prawidłowe,

- Jeżeli w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., przychody Wnioskodawcy nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy tego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł, to czy Wnioskodawca w tym roku podatkowym będzie mógł stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącą 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2021 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

- Czy w roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., Wnioskodawca może stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącą 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT,

- Jeżeli w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., przychody Wnioskodawcy nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy tego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł, to czy Wnioskodawca w tym roku podatkowym będzie mógł stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącą 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - spółka komandytowa, posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem (kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z).

Wnioskodawca powstał w drodze zawarcia przez wspólników umowy spółki. Wpis Wnioskodawcy do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego nastąpił w dniu 24 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca nigdy nie posiadał udziałów, akcji ani ogółu praw i obowiązków w spółkach prawa handlowego, w związku z czym nigdy nie wnosił do takiej spółki wkładu w jakiejkolwiek postaci.

Wspólnicy Wnioskodawcy postanowili, że na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „ustawa zmieniająca”) Wnioskodawca stosuje przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”) w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą od dnia 1 maja 2021 r. Z tego względu Wnioskodawca uzyskał status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Zgodnie z umową spółki rok obrotowy Wnioskodawcy jest równy kalendarzowemu. Wnioskodawca nie skorzystał z możliwości niezamykania ksiąg rachunkowych na koniec 2020 r. i kontynuowania roku obrotowego do dnia 30 kwietnia 2021 r., w związku z czym ostatni rok obrotowy Wnioskodawcy trwał od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. Kolejny rok obrotowy Wnioskodawcy rozpoczął się 1 stycznia 2021 r. Wnioskodawca zamknął księgi rachunkowe z dniem poprzedzającym dzień uzyskania statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (tj. 30 kwietnia 2021 r.), jednakże zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Finansów zamknięcie ksiąg na 30 kwietnia 2021 r., a następnie ich otwarcie na 1 maja 2021 r. zostało dokonane wyłącznie dla celów podatkowych, bez sporządzania sprawozdania finansowego na 30 kwietnia 2021 r. Wskutek tego rok obrotowy Wnioskodawcy rozpoczęty 1 stycznia 2021 r. trwa do chwili obecnej. Natomiast w związku z uzyskaniem statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w dniu 1 maja 2021 r. rozpoczął się pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy.

W roku obrotowym trwającym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. wartość przychodu ze sprzedaży Wnioskodawcy (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października 2020 r., w zaokrągleniu do 1000 zł. Wnioskodawca przewiduje, że w roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r.:

  1. jego przychody nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy tego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł oraz

  2. jego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października tego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

  1. Czy w roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., Wnioskodawca może stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącą 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

  2. Jeżeli w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., przychody Wnioskodawcy nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy tego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł, to czy Wnioskodawca w tym roku podatkowym będzie mógł stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącą 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., Wnioskodawca może stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącą 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Jeżeli w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., przychody Wnioskodawcy nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy tego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł, to Wnioskodawca w tym roku podatkowym będzie mógł stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącą 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r. przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do art. 12 ust. 2 ustawy zmieniającej spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Z powyższego wynika, że z dniem 1 stycznia 2021 r. spółki komandytowe stały się podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, chyba że spółka komandytowa postanowiła o przesunięciu momentu nabycia statusu podatnika na 1 maja 2021 r. Wobec objęcia spółek komandytowych podatkiem dochodowym od osób prawnych spółki te obecnie są obowiązane stosować przepisy ustawy o CIT, w tym przepisy regulujące stawkę tego podatku. Z tego względu spółka komandytowa, która spełnia warunki określone w art. 19 ustawy o CIT, ma prawo do stosowania stawki podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącej 9%, o której mowa w tym przepisie. Jednocześnie spółki komandytowej, która uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 stycznia 2021 r. albo 1 maja 2021 r., nie można traktować jako podmiotu rozpoczynającego działalność gospodarczą, gdyż kontynuuje ona swoją dotychczasową działalność. Z tym dniem zmienił się jedynie status podatkowy spółki komandytowej.

Jak stanowi art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Zgodnie z art. 19 ust. 1a ustawy o CIT podatnik, który został utworzony:

  1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

  2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

  3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

  4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

  5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

W myśl art. 19 ust. 1b ustawy o CIT, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych. Stosownie do art. 19 ust. 1c ustawy o CIT przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

  1. spółki dzielonej,

  2. podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

a) uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

b) składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Ponadto jak stanowi art. 19 ust. 1d ustawy o CIT podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Na podstawie art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, przez małego podatnika należy rozumieć podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Przy czym w świetle art. 19 ust. 1e ustawy o CIT, warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności.

Mając na uwadze powyższe, należy zauważyć, że w analizowanym przypadku nie zachodzą okoliczności wyłączając prawo do stawki 9% wskazane w art. 19 ust. 1a-1c ustawy o CIT, gdyż:

  1. od momentu utworzenia Wnioskodawcy w 2015 r. upłynął okres więcej niż dwóch lat podatkowych,

  2. Wnioskodawca nie jest podatkową grupą kapitałową,

  3. jako spółka komandytowa Wnioskodawca na podstawie kodeksu spółek handlowych nie może podlegać i tym samym nigdy nie podlegał podziałowi,

  4. Wnioskodawca nigdy nie wnosił wkładu do spółki prawa handlowego w jakiejkolwiek postaci.

Zatem w celu zastosowania stawki podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącej 9% Wnioskodawca powinien spełnić warunki odnoszące się do wartości jego przychodów, które zostały określone w art. 19 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 1d-1e w związku z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT. Oznacza to, że w danym roku podatkowym Wnioskodawca może stosować ww. stawkę podatku, jeżeli:

  1. jego przychody osiągnięte w tym roku podatkowym nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy tego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł, oraz

  2. spełnia definicję małego podatnika – tj. wartość jego przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Należy zauważyć, że art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, który zawiera definicję małego podatnika, odwołuje się do „poprzedniego roku podatkowego”, który w przypadku spółki komandytowej będącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od 1 stycznia 2021 r. albo 1 maja 2021 r. nie występuje. W odpowiedzi na interpelację nr 20382 w sprawie zasad klasyfikowania spółek komandytowych jako małych podatników z dnia 30 lipca 2021 r. Minister Finansów wyjaśnił, że:

(…) stosowanie przez spółkę komandytową powyższych okresów roku obrotowego, wskazuje że systemowo należy odnieść te okresy do określenia roku podatkowego dla potrzeb stosowania w art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a ust. 10 ustawy CIT. Stąd też wartość przychodu ze sprzedaży (obliczana dla limitów dla małego podatnika) powinna być ustalana w oparciu o poprzedni rok obrotowy takiej spółki.

Zatem spółka komandytowa, która z dniem 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i której rok obrotowy nie ulegnie zmianie (jest tożsamy z rokiem kalendarzowym), przy ustalaniu statusu „małego podatnika” uwzględniła wartość sprzedaży brutto za poprzedni rok obrotowy tj. za okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

W sytuacji natomiast, gdy spółka komandytowa wydłuży rok obrotowy do 30 kwietnia 2021 r., wówczas w celu ustalenia statusu małego podatnika powinna uwzględnić wartość przychodu ze sprzedaży brutto za okres od 1 stycznia 2020 r. do 30 kwietnia 2021 r.

W świetle powyższego przy weryfikacji prawa do stosowania stawki 9% podatku dochodowego od osób prawnych w roku podatkowym, który rozpoczął się 1 maja 2021 r., Wnioskodawca powinien uwzględnić przychody osiągnięte w tym roku podatkowym oraz wartość przychodu ze sprzedaży w poprzednim roku obrotowym (trwającym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.). Z kolei weryfikując prawo do stosowania ww. stawki w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., Wnioskodawca powinien uwzględnić przychody osiągnięte w tym roku podatkowym oraz wartość przychodu ze sprzedaży w poprzednim roku podatkowym (tj. roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r.).

Jak wynika z opisu sprawy, w roku obrotowym trwającym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. wartość przychodu ze sprzedaży Wnioskodawcy (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października 2020 r., w zaokrągleniu do 1000 zł. Wnioskodawca przewiduje, że w roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r.:

  1. jego przychody nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy tego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł oraz

  2. jego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października tego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Należy zatem stwierdzić, że w roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., Wnioskodawca może stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącą 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, gdyż spełnione zostaną wszystkie warunki do stosowania tej stawki (w szczególności przychody Wnioskodawcy nie przekroczą limitów określonych w ustawie o CIT). Z uwagi na spełnienie ustawowych warunków Wnioskodawca będzie mógł również stosować ww. stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku podatkowym, który rozpoczął się w dniu 1 maja 2021 r., pod warunkiem, że jego przychody nie przekroczą w tym roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy tego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 sierpnia 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.58.2021.2.SK, w której analizując zbliżony stan faktyczny organ stwierdził, że:

Odpowiadając na pytanie Wnioskodawcy czy ma prawo do zastosowania stawki 9% CIT, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, do opodatkowania przychodów innych niż z zysków kapitałowych w roku podatkowym 1 maja 2021 r. – 31 grudnia 2021 r. (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz 1 stycznia 2022 r. – 31 grudnia 2022 r. (pytanie oznaczone we wniosku nr 2), w sytuacji kiedy rok obrotowy nie uległ zmianie jest tożsamy z rokiem kalendarzowym, należy mieć na uwadze, że w każdym z tych lat podatkowych podatnik musi spełnić łącznie dwa poniższe warunki, tj.:

1. przychody osiągnięte w roku podatkowym nie mogą przekroczyć wskazanego w przepisie limitu 2.000.000 euro oraz

2. podatnik posiada status „małego podatnika”, przy czym mały podatnik to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro (przy czym w przypadku spółki komandytowej, która od 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem CIT, poprzedni rok podatkowy nie istnieje, zatem należy się odwołać do jej poprzedniego roku obrotowego).

Mając powyższe na względzie okresem, jaki należy brać pod uwagę przy określaniu statusu małego podatnika w roku podatkowym Spółki trwającym: - od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. jest poprzedni rok obrotowy, tj. okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r., a - od 1 stycznia 2022 r. – 31 grudnia 2022 r. - poprzedni rok podatkowy spółki komandytowej, tj. okres 1 maja 2021 r. - 31 grudnia 2021 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;

  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili

Wypróbuj za darmo Zapoznaj się z funkcjami