0111-KDIB2-1.4010.363.2021.1.PB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2021 r. (data wpływu: 25 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przy ustalaniu przez Wnioskodawcę wysokości kosztów uzyskania przychodów służących do kalkulacji podstawy opodatkowania CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), wydatki na Opłatę licencyjną ponoszone przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy, podlegają i będą podlegały wyłączeniu z ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, na podstawie art. 15e ust. 11 ustawy o CIT, jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem Wyrobów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przy ustalaniu przez Wnioskodawcę wysokości kosztów uzyskania przychodów służących do kalkulacji podstawy opodatkowania CIT, wydatki na Opłatę licencyjną ponoszone przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy, podlegają i będą podlegały wyłączeniu z ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, na podstawie art. 15e ust. 11 ustawy o CIT, jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem Wyrobów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej jako: „Wnioskodawca”, “Spółka”) jest producentem wyrobów metalowych - sprężyn - mających zastosowanie w branży motoryzacyjnej oraz artykułów gospodarstwa domowego (dalej jako: „Wyroby”).

Spółka jest częścią międzynarodowej grupy, specjalizującej się w produkcji, sprzedaży oraz dalszym ulepszaniu produktów przeznaczonych do czołowych producentów pojazdów oraz sprzętu AGD (dalej jako: „Grupa”). Przynależność Spółki do Grupy zapewnia jej m.in. dostęp do wieloletniego doświadczenia jej członków, możliwość korzystania z szerokiej bazy kontaktów biznesowych wśród dostawców i odbiorców czy też wykorzystywanie rozpoznawalności marki.

W celu uregulowania warunków korzystania z dorobku wypracowanego przez podmioty z Grupy, Wnioskodawca 1 lipca 2016 r. zawarł z X GmbH & Co. KG. (dalej jako: „Licencjodawca”) umowę licencyjną (dalej jako: „Umowa”). Licencjodawca jest dla Wnioskodawcy podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ustawy o CIT.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Licencjodawca udziela Wnioskodawcy:

- wyłącznego (na określonym terytorium) prawa do wytwarzania Wyrobów i wykorzystywania ich w swojej działalności, z wykorzystaniem praw własności przemysłowej oraz informacji technicznych udostępnionych przez Licencjodawcę (dalej: „Technologia produkcji”),

- prawa do korzystania, w związku z wytwarzaniem i sprzedażą Wyrobów, z relacji zbudowanych przez Licencjodawcę z klientami i dostawcami (dalej: „Baza klientów i dostawców”),

- wyłącznego (na określonym terytorium) prawa do korzystania ze znaku towarowego oraz nazwy (marki) na swoich materiałach promocyjnych, fakturach, korespondencji służbowej czy reklamach (dalej „Znaki towarowe”),

- dalej zwanych łącznie jako „Przedmiot licencji”.

Wnioskodawca i Licencjodawca uzgodnili, że za udostępnienie Przedmiotu licencji Licencjodawca otrzyma wynagrodzenie ustalone w oparciu o wysokość rocznych przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę ze sprzedaży Wyrobów objętych licencją (ustalony wskaźnik EBIT na sprzedaży) (dalej jako: „Opłata licencyjna”). Opłata licencyjna kalkulowana jest za każdy rok obowiązywania Umowy i jest rozliczana w okresach miesięcznych. Dodatkowo Umowa zawiera mechanizm pozwalający na renegocjację Opłaty licencyjnej przynajmniej raz na 2 lata.

Dla Spółki korzystanie z Przedmiotu licencji ma szczególne znaczenie ze względu na otrzymanie niezbędnej wiedzy dotyczącej Wyrobów oraz precyzyjnych wytycznych odnośnie procesu produkcyjnego, korzystanie z rozpoznawalności marki, a także wieloletnich relacji biznesowych Licencjodawcy. Tym samym, dzięki zawarciu Umowy i ponoszeniu z tego tytułu Opłaty licencyjnej, Spółka może prowadzić swoją działalność zgodnie ze strategią wdrożoną w Grupie.

Bez dostępu do Przedmiotu licencji Wnioskodawca nie byłby bowiem w stanie wytworzyć Wyrobów w sposób zgodny ze stawianymi im wymaganiami. Ponadto, biorąc pod uwagę upływ czasu oraz zmiany technologiczne w zakresie specyfikacji Wyrobów niezbędne jest aktualizowanie informacji otrzymywanych w ramach Przedmiotu licencji.

Opłata Licencyjna wpływa na cenę Wyrobów w taki sposób, że stanowi istotny element kalkulacji i oceny rentowności danego projektu. Brak ponoszenia tych opłat, skutkowałby brakiem możliwości korzystania przez Spółkę z informacji, wiedzy, doświadczenia i kontaktów niezbędnych do produkcji Wyrobów w określonej specyfikacji, jakości, terminie i cenie. Dlatego koszty te przekładają się wprost (w sposób bezpośredni) na produkcję/wytworzenie Wyrobów (jako jedne z wielu wydatków niezbędnych do ich wytworzenia).

W chwili obecnej, na potrzeby rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „podatku CIT”), Opłata Licencyjna jest przez Spółkę traktowana jako koszt pośredni, ujmowany w kosztach uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia (tj. w momencie ujęcia w księgach rachunkowych). W rachunku zysków i strat Spółki, Opłata Licencyjna ujmowana jest w kosztach działalności operacyjnej.

Mając na uwadze powyższe, Spółka jest zainteresowana potwierdzeniem, czy Opłata licencyjna powinna podlegać ograniczeniom w możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynikającym z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Spółka planuje prowadzić działalność gospodarczą na zasadach opisanych powyżej również w przyszłości. Wniosek obejmuje zarówno stan faktyczny od 1 stycznia 2021 r. do chwili złożenia wniosku, jak i zdarzenie przyszłe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przy ustalaniu przez Wnioskodawcę wysokości kosztów uzyskania przychodów służących do kalkulacji podstawy opodatkowania CIT, wydatki na Opłatę licencyjną ponoszone przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy, podlegają i będą podlegały wyłączeniu z ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, na podstawie art. 15e ust. 11 ustawy o CIT jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem Wyrobów?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym przy ustalaniu przez Wnioskodawcę wysokości kosztów uzyskania przychodów, służących do kalkulacji podstaw opodatkowania CIT, na podstawie art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej jako: „ustawa o CIT”), wydatki na Opłatę licencyjną ponoszone przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy, jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem Wyrobów, podlegają i będą podlegały wyłączeniu z ograniczenia wynikającego z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT.

UZASADNIENIE

W ocenie Wnioskodawcy, choć Opłata licencyjna stanowi rodzaj opłaty lub należności, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, wypłacanej na rzecz podmiotu powiązanego, to ze względu na jej bezpośredni i ścisły związek z wytworzeniem Wyrobów, o którym mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, będzie podlegała wyłączeniu z ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Ogólne przesłanki stosowania art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Od 1 stycznia 2018 r., zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnymi charakterze, wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tymi w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze- poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m i odsetek.

W art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT wymienione zostały cztery kategorie praw własności intelektualnej, które podlegają amortyzacji. Należą do nich autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej, licencje oraz informacje związane z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

Opłata licencyjna ponoszona przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy stanowi de facto opłatę za korzystanie przez Wnioskodawcę z Przedmiotu licencji, tj. informacji, wiedzy i praw składających się na Technologię produkcji, Bazę klientów i dostawców oraz Znaki towarowe. W związku z tym, należy uznać, że stanowi ona opłatę za korzystanie z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT.

Opłata Licencyjna jest ponoszona na rzecz Licencjodawcy, czyli podmiotu powiązanego ze Spółką zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, w analizowanym stanie faktycznym, również przesłanka ponoszenia wydatku na rzecz podmiotu powiązanego jest spełniona.

Wyłączenie zastosowania art. 15e ust. 1 ustawy o CIT - bezpośredni związek z wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi.

Uznanie Opłaty licencyjnej za mieszczącą się w katalogu opłat wskazanych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, płatnej na rzecz podmiotu powiązanego nie powoduje automatycznie konieczności limitowania jej kosztów na podstawie powyższego przepisu.

Jak wynika z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w art. 15e ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

Dlatego, mając na uwadze treść powyższego wyłączenia, w celu ustalenia czy ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT będzie mieć zastosowanie do Opłaty licencyjnej ponoszonej przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy, w ocenie Spółki kluczowe jest określenie, czy jej koszty mogą zostać uznane za koszty, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT.

Ustawa o CIT nie definiuje co należy rozumieć przez pojęcie „bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem towaru lub świadczeniem usługi”. W związku z tym, należy posłużyć się definicją słownikową, zgodnie z którą „bezpośredni” oznacza „niemający ogniw pośrednich, dotyczący kogoś lub czegoś wprost”.

W doktrynie wskazuje się, że celem tego wyłączenia - w zakresie kosztów bezpośrednio związanych z przychodami ze sprzedaży towaru lub usługi - jest uwzględnienie sytuacji, gdy cena danego towaru lub usługi w istotnym zakresie determinowana jest wysokością kosztu nabycia wartości niematerialnej i prawnej (por. W. Modzelewski, Komentarz do art. 15e Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Legalis 2018/el).

Zgodnie natomiast z wyjaśnieniami Ministerstwa Finansów z dnia 24 kwietnia 2018 r. (Ministerstwo Finansów, Koszty usług i praw bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi; dalej jako: „Wyjaśnienia”), koszt bezpośrednio związany to koszt usługi lub prawa w jakimkolwiek stopniu „inkorporowanych” w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi. Jednocześnie, zgodnie z Wyjaśnieniami, Konieczność doszukiwania się związku kosztu z produktem, towarem i usługą wyklucza (`(...)`) z zakresu omawianego wyłączenia koszty ogólnie służące działalności podatnika, ponoszone bez związku z konkretnych towarem lub usługą (`(...)`).

W świetle tego, w ocenie Spółki wydatki z tytułu Opłat licencyjnych powinny zostać zaklasyfikowane jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, skutkujące wyłączeniem zastosowania do nich ograniczenia, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Opłata licencyjna stanowi bowiem wydatek niezbędny do poniesienia w procesie wytwarzania Wyrobów.

Tym samym, dzięki zawarciu Umowy licencyjnej i ponoszeniu Opłaty licencyjnej, Spółka może prowadzić i rozwijać swoją działalność produkcyjną - może bowiem wytwarzać Wyroby w określonej specyfikacji, jakości i marki, z uwzględnieniem wiedzy i doświadczenia wypracowanego przez Licencjodawcę.

Ponadto, należy również podkreślić, że Opłata licencyjna ponoszona jest tylko i wyłącznie w celu produkcji Wyrobów - gdyby Spółka ich nie wytwarzała, lub też produkowała innego rodzaju wyroby, ponoszenie Opłaty licencyjnej byłoby bezcelowe i nie poniosłaby takich opłat. W praktyce wskazuje to na ścisły związek pomiędzy ponoszonymi opłatami, kosztami i osiąganymi przychodami. Przedmiot licencji umożliwia bowiem Spółce prowadzenie głównego przedmiotu działalności - produkcji Wyrobów na rzecz klientów z branży AGD oraz motoryzacyjnej. Ponadto, możliwość stosowania rozpoznawalnego na świecie Znaku towarowego (a co za tym idzie - stosowania określonych standardów i technik produkcji) stanowi dla klientów dodatkowe potwierdzenie, że Wyroby Spółki spełnią ich wymagania.

Przedmiot licencji nie jest zbiorem ogólnych informacji i praw, umożliwiających dowolnemu przedsiębiorcy rozpoczęcie produkcji, lecz stanowi „szyte na miarę” i niezbędne dla prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności produkcyjnej uzupełnienie i rozbudowanie już posiadanych kompetencji.

Na podkreślenie zasługuje także fakt, że w ramach Przedmiotu licencji Wnioskodawca uzyskuje dostęp do relacji z dostawcami surowców/podzespołów wykorzystywanych do produkcji Wyrobów, a także relacji z odbiorcami Wyrobów. Relacje te, same w sobie byłyby bezużyteczne dla podmiotu prowadzącego działalność inną niż wytwarzanie Wyrobów. Natomiast dla Wnioskodawcy są one niezbędne do osiągania przychodów z głównej działalności - wytwarzania Wyrobów.

Z uwagi na powyższe, koszty Opłaty licencyjnej nie stanowią zatem kosztów ogólnych, służących działalności podatnika, ponoszonych bez związku z konkretnym towarem lub usługą.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem towaru powinny mieć charakter kosztów determinujących/umożliwiających jego wytworzenie. Innymi słowy, bez ich poniesienia, wytworzenie produktu byłoby niemożliwe bądź znacząco utrudnione. Opłata licencyjna niewątpliwie spełnia ten warunek.

W ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do ponoszonej Opłaty licencyjnej zastosowanie znajdzie art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, z uwagi na fakt, że stanowi ona koszt bezpośrednio związany z produkcją Wyrobów. Koszt ten ma istotne uzasadnienie ekonomiczne, nie stanowi kosztu „sztucznie generowanego”, a sam Przedmiot licencji, którego wykorzystywanie generuje przedmiotowe koszty, jest niezbędne dla działalności gospodarczej (tj. produkcji) Wnioskodawcy.

Za bezpośrednim związkiem pomiędzy produkowanymi przez Spółkę Wyrobami a Opłatą licencyjną przemawia również metoda jej kalkulacji, umożliwiająca - zgodnie z treścią Wyjaśnień - uznanie jej za „czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi”. Zgodnie bowiem z postanowieniami Umowy, Opłata licencyjna ustalona jest w oparciu o wysokość rocznych przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę ze sprzedaży Wyrobów objętych licencją (ustalony wskaźnik EBIT na sprzedaży).

Przyjęty model rozliczeń sprawia, że wynagrodzenie należne Licencjodawcy jest zmienne i w sposób bezpośredni zdeterminowane wartością przychodu osiągniętego przez Wnioskodawcę w związku z sprzedażą Wyrobów wyprodukowanych w oparciu o Przedmiot licencji. Jednocześnie bowiem, w przypadku zmniejszenia wartości tej sprzedaży, wysokość Opłaty licencyjnej ulega zmniejszeniu. Wartość opłaty jest zatem wprost proporcjonalna do przychodów ze sprzedaży Wyrobów, a wysokość tych przychodów stanowi czynnik determinujący wysokość Opłaty licencyjnej. Jednocześnie wydatki ponoszone z tytułu wykorzystywania Przedmiotu licencji są uwzględniane w cenie oferowanych Wyrobów Wnioskodawcy, aby zapewnić mu realizację założonego poziomu rentowności.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że zachodzi ścisły związek funkcjonalny procesu wytwarzania Wyrobów z ponoszoną Opłatą licencyjną, który ma charakter bezpośredni, tj. dotyczy wprost produkcji Wyrobów stanowiących główny przedmiot działalności Wnioskodawcy. Spółka podnosi przy tym, iż koszty na Opłatę licencyjną są niezbędne, bez nich niemożliwa byłaby produkcja, która stanowi trzon działalności przychodowej Spółki. Tym samym Oplata licencyjna powinna być traktowana jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, skutkujące wyłączeniem zastosowania do nich ograniczenia o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że dotychczasowa, jednolita praktyka interpretacyjna organów podatkowych potwierdza przyjęte przez Spółkę podejście, dopuszczające możliwość zastosowania wyłączenia z limitów przewidzianych art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, wydatków ponoszonych na opłaty za prawa i informacje analogiczne do Przedmiotu licencji, jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem towarów, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT.

Przykładowo stanowisko takie zostało m.in. zaprezentowane w treści:

¾ interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 czerwca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.128.2021.2.EJ;

¾ interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.525.2020.2.AH;

¾ interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 marca 2021 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.28.2021.1.RK;

¾ interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 grudnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.406.2020.1.ŚS.

Podsumowanie

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zarówno wykładnia literalna jak i wykładnia celowościowa oraz praktyka podatkowa związana ze stosowaniem art. 15e ust. 1 oraz ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT prowadzą do wniosku, że ponoszona przez Spółkę Opłata licencyjna podlega i będzie podlegać wyłączeniu ze stosowania ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym przy ustalaniu przez Wnioskodawcę wysokości kosztów uzyskania przychodów, służących do kalkulacji podstawy opodatkowania CIT, na podstawie art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, wydatki na Opłatę Licencyjną ponoszone przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy, jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem Wyrobów będą podlegały wyłączeniu z ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.