0111-KDIB2-1.4010.286.2021.1.AR
📋 Podsumowanie interpretacji
Spółka Y sp. z o.o. sp. k. (dalej "Spółka") powstała w wyniku przekształcenia spółki X sp. z o.o. w dniu 21 października 2020 r. Status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych Spółka uzyskała 1 maja 2021 r. W roku podatkowym trwającym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. Spółka spełnia definicję małego podatnika, ponieważ jej przychody ze sprzedaży, łącznie z kwotą należnego podatku od towarów i usług, nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym równowartości 2.000.000 euro w złotych. W związku z tym Spółka ma prawo opodatkować przychody (dochody) inne niż z zysków kapitałowych stawką 9% w roku podatkowym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy za bieżący rok podatkowy Spółka może opodatkować dochody inne niż z zysków kapitałowych stawką 9% – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy za bieżący rok podatkowy Spółka może opodatkować dochody inne niż z zysków kapitałowych stawką 9%.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, utworzona na mocy umowy spółki z 9 lipca 2009 r., (data wpisu do KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) - 9 listopada 2009 r.) – została 21 października 2020 r. przekształcona w spółkę Y spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, na mocy uchwały nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 7 października 2020 r. Spółka komandytowa została wpisana do KRS w dniu 21 października 2020 r.
Ostatni rok podatkowy X sp. z o.o. trwał w okresie:
od 1 stycznia 2020 r. – do 20 października 2020 r.
Przychody w tym okresie wyniosły:
· 4 560 854,87 zł netto
· 1 048 996,63 zł VAT (podatek od towarów i usług)
· 5 609 851,50 zł brutto
Na dzień 20 października 2020 r. nastąpiło zamknięcie ksiąg, a za rok bilansowy trwający od 1 stycznia 2020 r. do 20 października 2020 r., złożono sprawozdanie finansowe do KRS oraz deklarację na podatek dochodowy od osób prawnych CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)-8.
Wnioskodawcą jest Y spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej „Spółka” lub „Spółka Przekształcona”). Rok bilansowy Spółki trwa od 21 października 2020 r. do 31 grudnia 2021 r.
Spółka nabyła status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r., zgodnie z art. 12 ust. 2 Ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2123, dalej: „Ustawa nowelizująca”), w związku z podjęciem Uchwały nr 1/12/2020 z 28 grudnia 2020 r. o przesunięciu okresu uzyskania statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.
Wnioskodawca jednocześnie zaznacza, że od 21 października 2020 r., do dnia obecnego nie dochodziło do zbycia/nabycia udziałów w Spółce.
W okresie:
- od 21 października 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. - Spółka przekształcona nie była podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, a łączne przychody wspólników z tytułu udziału w Spółce wyniosły:
- 3 098 172,00 zł netto
- 712 579,56 zł VAT
- 3 810 751,56 zł brutto
- Od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r. - Spółka przekształcona nie była podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, a łączne przychody wspólników z tytułu udziału w Spółce wyniosły:
- 2 435 047,63 zł netto
- 560 060,96 zł VAT
- 2 995 108,59 zł brutto
- od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. - Spółka posiada status podatnika CIT i trwa rok podatkowy Spółki, w którym prognozowana kwota przychodów ze sprzedaży nie osiągnie równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł, tj. kwoty 9 108 000 zł.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy za bieżący rok podatkowy trwający od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. Spółka może opodatkować przychody (dochody) inne niż z zysków kapitałowych stawką 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej „u.p.d.o.p.n), przy założeniu, że w obecnym roku podatkowym Spółki, wartość przychodów ze sprzedaży nie przekroczy równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł, tj. kwoty 9 108 000 zł?
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może w roku podatkowym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r., stosować stawkę o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.
Wobec braku przepisów przejściowych, które miałyby zastosowanie do opisanego stanu faktycznego, należy dla określenia możliwości opodatkowania z wykorzystaniem stawki opisanej w art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. stosować przepisy obowiązujące obecnie, tj. po wejściu w życie Ustawy nowelizującej i po uzyskaniu przez Spółkę statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka spełnia definicję małego podatnika w myśl art. 4a pkt 10, gdyż za „poprzedni rok podatkowy”, o którym mowa we wspomnianym przepisie, należy w tym przypadku rozumieć rok podatkowy wspólników Spółki, bezpośrednio poprzedzający rok podatkowy dla którego określany jest status małego podatnika, a więc w przypadku Spółki, będzie to okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r., gdzie łączny przychód wspólników z tytułu udziału w Spółce wyniósł 2 995 108.59 zł brutto, a więc jest mniejszy od równowartości 2 000 000 euro w złotych, przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł, która wynosi 9 031 000 zł. Ponadto Spółka nie podlega wyłączeniom ze stosowania obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych, określonym w art. 19 ust. 1a-1c, gdyż powstała w wyniku przekształcenia spółki w rozumieniu art. 4a ust. 1 pkt 21 lit. a u.p.d.o.p. w spółkę w rozumieniu art. 4a ust. 1 pkt 21 lit. c u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym po wejściu w życie Ustawy nowelizującej.
Mając na uwadze powyższe, Spółka może skorzystać ze stawki podatku dochodowego od osób prawnych określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. w wysokości 9%, jeżeli przychód podatnika w jego roku podatkowym nie przekroczy kwoty 9 108 000 zł, czyli równowartości 2 000 000 euro, przeliczonej po średnim kursie z pierwszego dnia roboczego roku podatkowego, zaokrąglonej do 1000 zł.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Na mocy art. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „ustawa zmieniająca”) przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawy CIT”) mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.
Zgodnie bowiem ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ustawy mają zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c) ustawy CIT, należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Ponadto, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej, w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.
Zgodnie z ust. 2 ww. art. 12 ustawy zmieniającej – spółka komandytowa mogła postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.
W myśl art. 19 ust. 1d ustawy o CIT, preferencyjną 9% stawkę podatku CIT mogą stosować podatnicy, którzy posiadają status małego podatnika, tj. u których przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro. Warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT).
Zgodnie ze znowelizowanym art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy CIT spółka komandytowa od 1 stycznia 2021 r. bądź w przypadku przesunięcia momentu nabycia statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem CIT. Nie jest ona zatem podmiotem, który będzie rozpoczynał działalność gospodarczą, jest ona kontynuatorem działalności prowadzonej wcześniej, tj. przed 1 stycznia 2021 r. (lub przed 1 maja 2021 r.). Nadanie spółce komandytowej statusu podatnika nie jest tożsame z rozpoczęciem przez nią prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka komandytowa prowadzi nadal działalność, a jedynie zmienia się jej status podatkowy.
Konsekwencją objęcia spółki komandytowej zakresem działania ustawy CIT jest m.in. to, że jest ona uprawniona do stosowania 9% stawki podatku na zasadach określonych w tej ustawie. Jak wynika z regulacji zawartych w art. 19 ustawy CIT, w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł, stawka podatku dochodowego od osób prawnych wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych, pod warunkiem że podatnicy stosujący tę stawkę posiadają status małego podatnika, z wyjątkiem podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, w roku rozpoczęcia tej działalności.
Małym podatnikiem zaś jest, zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy CIT, podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.
Jednocześnie ustawodawca w art. 19 ust. 1a-1c ustawy CIT zawarł regulacje wyłączające możliwość korzystania z preferencyjnej – 9% stawki podatkowej.
Zgodnie z art. 19 ust. 1a ww. ustawy, podatnik, który został utworzony:
-
w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo
-
w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo
-
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo
-
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo
-
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14
- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest spółką komandytową powstałą z przekształcenia w dniu 21 października 2020 r. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Do ww. przekształcenia doszło na mocy uchwały nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 7 października 2020 r. o przekształceniu X sp. z o.o. (utworzonej 9 lipca 2009 r.) w Y sp. z o.o. spółkę komandytową (Wnioskodawcę). Spółka komandytowa została wpisana do KRS w dniu 21 października 2020 r. Spółka komandytowa nabyła status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r w związku z podjęciem Uchwały o przesunięciu okresu uzyskania statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Obecny rok podatkowy Spółki trwa od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. Prognozowana kwota przychodów ze sprzedaży w bieżącym roku podatkowym nie osiągnie równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł
Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia możliwości zastosowania w bieżącym roku podatkowym 9% stawki podatkowej w stosunku do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych.
W tym miejscu należy ponownie zauważyć, iż spółki komandytowe stały się „spółkami” w rozumieniu art. 4a ust. 1 pkt 21 ustawy CIT dopiero z dniem 1 stycznia 2021 r. Przepisem art. 2 pkt 3 lit. a ustawy zmieniającej zmianie uległa dotychczasowa treść art. 4a ust. 1 pkt 21 lit. c ustawy CIT. Od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z ww. przepisem, przez „spółkę” należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a zatem również spółki komandytowe.
Przed dniem 1 stycznia 2021 r. spółki komandytowe nie były zatem „spółkami” w rozumieniu ustawy CIT a sam Wnioskodawca (co wynika z opisu stanu faktycznego) stał się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w analizowanej sprawie w roku podatkowym, w którym spółka komandytowa (Wnioskodawca) chce skorzystać z obniżonej stawki opodatkowania, nie została ona utworzona w sposób wskazany w art. 19 ust. 1a pkt 1 ustawy CIT. Utworzenie Spółki w wyniku przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością miało miejsce w 2020 r. Natomiast w 2021 roku spółka komandytowa nie została „utworzona” w rozumieniu art. 19 ust. 1a pkt 1, tylko wolą ustawodawcy uzyskała ona status podatnika podatku CIT. Jak wynika z treści art. 19 ust. 1a pkt 1 ograniczenie w stosowaniu 9% stawki podatku obejmuje dwa lata podatkowe: rok przekształcenia i rok bezpośrednio po nim następujący. W przypadku Wnioskodawcy przepis ten nie może znaleźć zastosowania, gdyż w roku przekształcenia („utworzenia”) nie posiadał statusu podatnika. Skoro więc przepis nie mógł mieć zastosowania w roku 2020, nie może mieć zastosowania wyłącznie w roku następnym, tj. 2021.
Zatem skoro jak wynika z wniosku w 2021 r. Wnioskodawca spełnia definicję małego podatnika w myśl art. 4a pkt 10 ustawy CIT (przychody ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług nie przekroczyły w jego poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro), to przy założeniu, że w obecnym roku podatkowym Spółki trwającym od 1 maja 2021r. do 31 grudnia 2021 r. wartość przychodów ze sprzedaży nie przekroczy kwoty określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT – we wskazanym roku podatkowym może opodatkować przychody (dochody) inne niż z zysków kapitałowych preferencyjną stawką 9%.
Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało zatem uznać za prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili