0111-KDIB1-3.4010.473.2021.1.JKU

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 września 2021 r., który wpłynął do tut. Organu w tym samym dniu, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy projekty realizowane przez Wnioskodawcę w ramach Zespołu od roku 2019 zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego jak i analogiczne projekty realizowane w przyszłości stanowią działalność badawczo - rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), co w konsekwencji uprawnia Wnioskodawcę do odliczenia od podstawy opodatkowania, wydatków kwalifikowanych ponoszonych w związku z tą działalnością z uwzględnieniem limitów określonych w art. 18d ust. 7 Ustawy CIT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), czy projekty realizowane przez Wnioskodawcę w ramach Zespołu od roku 2019 zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego jak i analogiczne projekty realizowane w przyszłości stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, co w konsekwencji uprawnia Wnioskodawcę do odliczenia od podstawy opodatkowania, wydatków kwalifikowanych ponoszonych w związku z tą działalnością z uwzględnieniem limitów określonych w art. 18d ust. 7 Ustawy CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Polski. Spółka jest partnerem konsultingowym (`(...)`). W ramach swojej działalności operacyjnej Spółka świadczy usługi z zakresu technologii informatycznych (`(...)`).

Spółka realizuje prace mające na celu tworzenie (`(...)`) rozwiązań w postaci (..) (dalej: „Prace B+R”).

Pracownikami Spółki, którzy realizują Prace B+R, są specjaliści posiadający wiedzę oraz doświadczenie w zakresie tworzenia oprogramowania z wykorzystaniem elementów takich jak automatyzacja, sztuczna inteligencja czy zasady funkcjonowania sieci komputerowych. Podejmowane przez Spółkę działania są bezpośrednim rezultatem rosnących oczekiwań obecnych i potencjalnych klientów, dotyczących wprowadzenia przez Spółkę nowych technologii oraz możliwości ich wykorzystania w celu usprawnienia prowadzonej działalności. Zakres realizowanych przez Spółkę projektów jest kompleksowy, ponieważ oprócz aspektów czysto technicznych uwzględniają one cechy charakterystyczne dla danej branży. Ponadto opracowywane przez Spółkę rozwiązania są na bieżąco komercjalizowane, co oznacza że znajdują one zastosowanie biznesowe w ramach zleceń wykonywanych na rzecz klientów.

Wnioskodawca prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jednak działalność badawczo-rozwojowa będąca przedmiotem niniejszego wniosku nie jest objęta zezwoleniem strefowym ani nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Ponadto, Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 ze zm.).

Wnioskodawca zaznacza, że koszty prowadzonych Prac B+R są pokrywane ze środków własnych oraz nie są i nie będą one zwracane Spółce w jakiejkolwiek formie. Kwoty te nie zostały także odliczone one od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Koszty Prac B+R (koszty kwalifikowane) są wyodrębniane poprzez prowadzoną przez Spółkę ewidencję, o której mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy CIT.

Opis realizowanych prac objętych wnioskiem.

Jednym z zespołów w Spółce, który realizuje Prace B+R, jest zespół (dalej: „Zespół”) zajmujący się projektem dla jednego z producentów samochodów (dalej: „Klient”). Zespół w `(...)`r. rozpoczął prace nad opracowywaniem(`(...)`) rozwiązań w zakresie (`(...)`). Spółka przy wykorzystaniu wiedzy i technologii informatycznych tworzy (`(...)`) rozwiązania wprowadzające ciągłe ulepszenia (`(...)`). Każdy moduł ECU odpowiada za określoną funkcję pojazdu oraz jest podłączony do sieci sygnałowej, za pomocą której przekazuje niezbędne informacje do innych modułów ECU. W wyniku takiego działania kilka modułów ECU współpracuje ze sobą w celu należytego wykonywania swoich funkcji. Informacje te wykorzystywane są przede wszystkim do obsługi funkcji związanych z bezpieczeństwem pojazdu i pasażera, ergonomią pracy, komfortem jazdy oraz ochroną środowiska naturalnego.

Celem prac realizowanych przez Zespół jest opracowanie rozwiązań wprowadzających nowe funkcjonalności do ww. modułów ECU oraz ulepszających funkcjonalności już istniejące, co przekłada się na poprawę komfortu i bezpieczeństwa jazdy samochodami produkowanymi przez Klienta. W wyniku dokonywanych przez Zespół prac dochodzi m.in. do:

a) umożliwienia współpracy ww. ECU z nowymi modułami (mikroprocesorami) obsługującymi funkcje takie jak:

- obsługa świateł zewnętrznych i wewnętrznych,

- kontrola i regulacja siedzeń,

- sterowanie wycieraczkami, drzwiami, oknami, lusterkami, wentylacją oraz ogrzewaniem,

- obsługa dostępu do pojazdu (np. kluczyki, piloty, karty, aplikacje dostępowe),

b) obsługi i przetwarzania sygnałów ze wszystkich interfejsów zastosowanych w pojeździe (za pomocą kabli sygnałowych przekazujących informacje do lub z poszczególnych modułów),

c) kontroli i limitowania sygnałów przekazywanych pomiędzy różnorodnym ECU w samochodzie,

d) budowania modelu środowiskowego (tj. otoczenia) pojazdu dostarczającego istotnych informacji do modułu automatycznego kierowania pojazdem,

e) wspierania funkcji automatycznego kierowania pojazdem za pomocą wyznaczania trasy.

Ponadto w ramach prac Zespołu opracowywany i udoskonalany jest system ciągłej integracji procesów wytwarzania oprogramowania. Powyższe skutkuje zwiększeniem możliwości testowania przez Klienta opracowywanych modułów ECU w środowisku modelowym i rzeczywistym.

Prace B+R wykonywane w ramach Zespołu są podzielone pomiędzy trzy wyodrębnione organizacyjnie podzespoły:

1. Podzespół 1.

Podzespół 1 realizuje prace w zakresie wprowadzania innowacyjnych rozwiązań dotyczących tzw. modułu (`(...)`). Dokonywanie aktualizacji jest konieczne z uwagi na systematycznie zmieniające się możliwości sprzętu wynikające przede wszystkim ze wzrostu złożoności i możliwości mikroprocesorów, co skutkuje potrzebą cyfrowego wspierania kolejnych funkcji samochodu.

Prace w ramach tego podzespołu polegają więc na ciągłym rozwoju istniejącego produktu oraz usprawnianiu zastosowanych w nim rozwiązań. Większość z dokonywanych ulepszeń polega na wprowadzaniu odpowiednich zmian w istniejącym już kodzie źródłowym, których efektem jest optymalizacja oprogramowania mająca na celu obsługę nowych funkcjonalności.

Implementowane w ramach Podzespołu 1 nowe funkcjonalności lub ich ulepszenia dotyczą przede wszystkim:

- zwiększenia wydajności przetwarzania sygnałów z różnych interfejsów pojazdu, poprzez optymalizację treści komunikatów, ich częstotliwości oraz zastosowanego interfejsu;

- poprawy bezpieczeństwa pojazdu i pasażera;

- ochrony dostępu do pojazdu i funkcji pojazdu (np. w zakresie możliwości sterowaniem dostępem do pojazdu i jego funkcji za pomocą smartfonów);

- integracji modułów ECU oraz sensorów tak aby komunikaty z różnych źródeł były właściwie przetworzone (tj. w odpowiedniej kolejności i zależności) i przekazywane dalej do właściwego modułu ECU, który wykonuje daną funkcję (np. otwieranie okien, włączanie/wyłączanie klimatyzacji itd.).

2. Podzespół 2.

Prace Podzespołu 2 dotyczą przede wszystkim poszukiwania (`(...)`) rozwiązań w zakresie tworzenia modelu (`(...)`).

W przypadku pojazdów Klienta w ramach informacji środowiskowych gromadzone są dane na temat otoczenia pojazdu - przede wszystkim na temat geometrii drogi (np. pasów ruchu, mostów, skrzyżowań, ulic, tuneli, zakrętów) oraz cech drogi (np. ograniczeń prędkości, rodzaju nawierzchni, ograniczeń kierunku jazdy). Zebrane w ten sposób informacje przechowywane są w pamięci operacyjnej systemów ECU, a następnie przekazywane są do innych systemów pojazdu (np. nawigacji) w celu zapewnienia oczekiwanej wydajności generowania mapy, wyliczania najbardziej prawdopodobnej drogi pojazdu oraz wsparcia kierowcy podczas prowadzenia pojazdu.

Przy wykorzystaniu wiedzy o zajęciu pamięci, załadowanym obszarze mapy i zachowaniu pojazdu, Podzespół 2 opracowuje zalecenia optymalizacji algorytmów ładowania mapy. W ramach prac Podzespołu 2 sporządzany jest raport zawierający podsumowanie przeprowadzonych prac koncepcyjnych wskazujący możliwości, które daje wdrożenie danego rozwiązania. Następnie zaproponowane metody i techniki są programowane w kodzie oprogramowania modułu i testowane na danych modelu środowiskowego oraz danych zachowania pojazdu.

Efektem wdrożonych rozwiązań w ramach Podzespołu 2 jest przede wszystkim:

- dopuszczenie do użytku modułu dynamicznego ładowania elementów mapy środowiska ruchu pojazdu,

- ograniczenie liczby restartów oprogramowania, które występowały w momencie przekroczenia dostępnej pamięci lub nieprawidłowego alokowania pamięci,

- poprawa wydajności budowania mapy środowiska w celu dostarczenia danych o lokalizacji do innych komponentów (np. wyznaczenie na mapie możliwych połączeń),

- optymalizacja wymagań bezpieczeństwa w celu wskazania trasy,

- opracowanie systemu wsparcia dla kierowcy, bazującego na przetwarzaniu sygnału z kamery, mapy, znaków drogowych (sygnalizacji świetlnej) oraz algorytmu wyznaczania trasy na podstawie położenia pojazdu.

3. Podzespół 3.

Podzespół 3 opracowuje rozwiązania dla procesu ciągłej integracji oprogramowania (`(...)`).

Działania Podzespołu 3 są podejmowane z celu zwiększenia wydajności procesu kompilacji oprogramowania ww. ECU, jak również samego procesu budowania tego oprogramowania poprzez łączenie z bibliotekami modułów zewnętrznych dostarczanych przez Klienta i jego dostawców. Ponadto dochodzi do ulepszenia procesu monitorowania środowiska ciągłej integracji w trakcie prac rozwojowych oraz procesu integracji nowych lub zmienionych danych konfiguracyjnych w procesie budowania oprogramowania ww. ECU. Podejmowane prace dążą także do zwiększenia częstotliwości walidacji nowych wersji sterownika ECU na fizycznym sprzęcie przez Klienta. Powyższe przekłada się przede wszystkim na zwiększenie wydajności procesu testowania oprogramowania ww. ECU u Klienta.

Prace wdrożone w ramach Podzespołu 3 skutkują przede wszystkim opracowaniem:

- sekwencyjnej metody budowania oprogramowania w środowisku serwerowym oraz środowisku lokalnym, ograniczającej ilość ładowanych komponentów procesu i optymalizującej ich wydajność,

- technik i metod monitorowania środowiska ciągłej integracji, zapewniających ciągły dostęp do informacji o stanie środowiska i najbardziej prawdopodobnej przyczynie występującego błędu,

- dokumentacji procesu zawierającej wskazanie narzędzi, technik oraz typowych zdarzeń w procesie powodujących nieprawidłowości wraz z opisem metod ich diagnozy i potencjalnej eliminacji.

Spółka wskazuje, że powyżej opisana działalność 3 podzespołów jest działalnością o charakterze twórczym i obejmuje prace rozwojowe podejmowane w sposób systematyczny, dążące do zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania ich do tworzenia nowych zastosowań. Prowadzone w ramach Zespołu Prace B+R mają charakter prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478) polegających na wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności. Spółka w swoich pracach korzysta przede wszystkim z narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, a także wiedzy ludzkiej do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w zakresie samochodowych modułów ECU. Ponadto prace te nie mają charakteru rutynowego.

W związku z prowadzonymi w ramach Zespołu Pracami B+R Spółka zamierza skorzystać z ulgi na działalność badawczo - rozwojową, zgodnie z zasadami określonymi w art. 18d Ustawy CIT (dalej: „Ulga B+R”). Spółka podkreśla, iż jej rok podatkowy rozpoczyna się 1 kwietnia oraz kończy 31 marca. Z tego powodu Spółka zamierza zastosować Ulgę B+R w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych za okres od 1 kwietnia 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy projekty realizowane przez Wnioskodawcę w ramach Zespołu od roku(`(...)`) zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego jak i analogiczne projekty realizowane w przyszłości stanowią działalność badawczo - rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, co w konsekwencji uprawnia Wnioskodawcę do odliczenia od podstawy opodatkowania, wydatków kwalifikowanych ponoszonych w związku z tą działalnością z uwzględnieniem limitów określonych w art. 18d ust. 7 Ustawy CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, projekty realizowane przez Wnioskodawcę w roku (`(...)`) i latach kolejnych, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego, jak i analogiczne projekty realizowane w przyszłości, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, co w konsekwencji uprawnia Wnioskodawcę do odliczenia od podstawy opodatkowania, wydatków kwalifikowanych ponoszonych w związku z tą działalnością z uwzględnieniem limitów określonych w art. 18d ust. 7 Ustawy CIT.

Uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prace rozwojowe zostały zdefiniowane w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.) do którego odsyła art. 4a pkt 28 Ustawy CIT. Zgodnie z tym przepisem prace rozwojowe stanowią działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Prace B+R będące przedmiotem wniosku stanowią opisaną wyżej działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu Ustawy CIT. Realizowane w ramach Zespołu i Podzespołów projekty spełniają przede wszystkim przesłankę twórczości. Zgodnie z internetowym Wielkim Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pl), „twórczy” znaczy „wnoszący coś nowego”. To właśnie „wniesienie czegoś nowego” jest celem przeprowadzanych przez pracowników Zespołu Prac B+R. Efektem realizowanych projektów jest wypracowanie nowatorskich rozwiązań w zakresie używanych w samochodach modułach ECU a także sposobu ich testowania. Prace B+R prowadzone przez pracowników Zespołu Spółki mają charakter oryginalny i indywidualny oraz dążą do opracowania rozwiązań efektywniejszych od tych, które są obecnie dostępne na rynku/stosowane przez Klienta. Ponadto, pracownicy Wnioskodawcy wykorzystują w trakcie swojej pracy specjalistyczną wiedzę i umiejętności z zakresu tworzenia oprogramowania, automatyzacji, sztucznej inteligencji czy zasad funkcjonowania sieci komputerowych do opracowywania kodu komputerowego oraz ulepszania jego kolejnych wersji (kolejne wersje nie polegają na naprawie błędów (bugów), które może zawierać wcześniejsza wersja). Pracownicy Zespołu poszerzają zakres swojej wiedzy i przekładają je na kolejne usprawnienia opracowywanych technologii.

Pracownicy Zespołu ulepszają tworzone przez siebie oprogramowanie, uwzględniając pojawiające się ciągle kolejne czynniki takie jak nowe wymagania stawiane przez Klienta czy czynniki zewnętrzne, które muszą zostać wzięte pod uwagę przy opracowywaniu korzystnych rozwiązań. Istotne znaczenie ma także proaktywna postawa Spółki w zakresie wykorzystywania nowych, innowacyjnych metod i technologii pozwalających na wdrożenie nowych funkcjonalności oprogramowania, wychodzących naprzeciw oczekiwaniom Klienta. Z uwagi na powyższe nie sposób uznać, aby Prace B+R miały charakter rutynowych bądź okresowych zmian. Każdorazowe ulepszenie wprowadzane do użytych w modułach ECU funkcjonalności oraz procesu ciągłej integracji ich oprogramowania wiąże się ze skomplikowanym, twórczym procesem. Ich efektem jest bowiem osiągnięcie postępu technologicznego, stworzenie produktów innowacyjnych, opartych na nowatorskich rozwiązaniach. Przed przystąpieniem do Prac B+R pracownikom Zespołu nie jest z góry znany ich ostateczny wynik (choć znany jest oczekiwany rezultat). Rezultat końcowy jest wypadkową całego szeregu czynników, na które składają się m.in. kombinacja specjalistycznej wiedzy, umiejętności i doświadczenia pracowników, z elementami twórczego, indywidualnego podejścia do danego zagadnienia, a także z wysiłkiem intelektualnym poczynionym na rozwiązanie mogących się pojawić błędów koncepcyjnych.

Ponadto, Spółka zwraca uwagę na fakt, iż Prace B+R są rzeczywiście wykonywane od 2018 r. Były one także nieustannie wykonywane w latach 2019-2021 oraz będą realizowane w latach kolejnych. Okoliczność, że prace nad projektem są rozłożone w czasie, świadczy o tym, że Prace B+R mają charakter ciągły. Są one prowadzone w sposób zorganizowany i zaplanowany, co wskazuje na spełnienie przesłanki systematyczności.

Jak więc zostało wskazane powyżej, Prace B+R wykonywane przez poszczególnych pracowników Zespołu spełniają wszystkie przesłanki wskazane w ustawowej definicji działalności badawczo-rozwojowej, a więc stanowią działalność twórczą, systematyczną, obejmującą prace rozwojowe oraz wykorzystującą obecne zasoby wiedzy oraz tworzącą nowe zasoby wiedzy, podejmowaną w celu tworzenia nowych zastosowań.

Powyższy pogląd potwierdzają liczne interpretacje indywidualne wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) w stanach faktycznych dotyczących świadczenia usług w branży IT.

Przykładowo Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej:

- z 12 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.17.2021.1.IM zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że działalność spółki prowadzi do zwiększenia wiedzy poprzez wykorzystanie wytworzonego oprogramowania do nowych zastosowań zmienionych lub usprawnionych procesów lub usług w działalności klientów spółki na podstawie indywidualnego zamówienia klienta np. poprzez poprawienie efektywności procesów wewnętrznych w danej firmie i z tego powodu stanowi działalność badawczo-rozwojową;

- z 1 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.576.2020.1.NL potwierdził, że analizy technologiczne, tworzenie nowych lub bardziej efektywnych algorytmów oraz czynności eksperymentalne ukierunkowane na wypełnienie luk w wiedzy technicznej stanowią niezbędny krok w procesie tworzenia nowego bądź znacząco ulepszonego rozwiązania IT (oprogramowania, narzędzia, aplikacji, systemu itd.) i w konsekwencji powinny zostać objęte Ulgą B+R;

- z 25 stycznia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.541.2020.2.PC stwierdził, że wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na działalność badawczo - rozwojową prowadzoną na poszczególnych etapach wdrażania innowacyjnych modułów;

- z 25 lutego 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.671.2018.1.BM potwierdził zakwalifikowanie działalności spółki, prowadzonej zarówno na zlecenie klientów jak i na potrzeby spółki, jako działalności badawczo- rozwojowej. Wnioskodawcą był przedsiębiorca z branży IT, którego głównym obszarem działalności było tworzenie wysokiej jakości oprogramowania oraz rozwiązań informatycznych i technologicznych dostosowanych do wymagań klientów;

- z 28 sierpnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.315.2018.1.MBD potwierdził stanowisko wnioskodawcy, uznając iż prace nad rozwojem komponentów oprogramowania, nowymi produktami i/lub rozwiązaniami, które docelowo są implementowane w produktach klientów spełniają przesłanki działalności badawczo-rozwojowej;

- z 11 lutego 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.608.2018.2.BM uznał, że prowadzona przez wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu specjalistycznego oprogramowania lub jego istotnej modernizacji (np. wytwarzaniu nowych wersji programów i aplikacji z nowymi funkcjonalnościami czy opracowaniu metody pozyskiwania danych do analiz z plików zewnętrznych lub z systemów źródłowych) a także dążeniu do ich wdrożenia u klienta mieści się w definicji prac badawczo-rozwojowych z rozumieniu Ustawy CIT.

Podsumowując, zdaniem Spółki Prace B+R wykonywane przez Zespół obejmujące między innymi opracowywanie nowych funkcjonalności dla poszczególnych modułów ECU, ulepszanie stosowanych wcześniej funkcjonalności oraz dążenie do usprawnienia fazy testowania oraz wdrażania nowatorskich rozwiązań u Klienta, należy uznać za działalność badawczo-rozwojową, w tym w szczególności za prace rozwojowe w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26 oraz pkt 28 Ustawy CIT, co uprawnia Spółkę do zastosowania Ulgi B+R.

Ponadto, jak stanowi art. 18d ust. 7 Ustawy CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

- w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 162 z późn. zm.) - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

- w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a-150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

- w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

- Spółka mając na uwadze cytowany przepis dokona kalkulacji kosztów kwalifikowanych z uwzględnieniem powyższych limitów.

Ponadto, mając świadomość, iż udoskonalanie opracowanego oprogramowania w zakresie modułów ECU oraz procesu ciągłej integracji ich oprogramowania jest procesem nieustannym, Spółka kontynuuje realizowanie opisanych we wniosku prac oraz zakłada, że realizowane w przyszłości prace będą przeprowadzane w oparciu o podobne cele i założenia oraz obejmować będą zakres zbliżony do opisanego we wniosku. Wnioskodawca podkreśla przy tym ponownie, że efekty prac B+R są na bieżąco komercjalizowane, tj. znajdują zastosowanie biznesowe. W ocenie Wnioskodawcy, również projekty realizowane w przyszłości będą spełniały przesłanki uznania je za prace rozwojowe na podstawie art. 4a ust. 28 Ustawy CIT. Tym samym zastosowanie Ulgi B+R w odniesieniu do Prac B+R wykonywanych w ramach Zespołu powinno być możliwe także w przyszłości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „uCIT”, „updop”, „ustawa o CIT”), działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że aby działalność spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 uCIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności – badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W treści art. 18d ust. 2 updop, ustawodawca wskazał katalog wydatków uznawanych za koszty kwalifikowane.

W myśl art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 updop).

Z kolei, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Natomiast, jak stanowi art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3. w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 updop).

Zgodnie z art. 18e updop, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Z art. 9 ust. 1b updop, wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy projekty realizowane przez Wnioskodawcę w ramach Zespołu od roku 2019 zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego jak i analogiczne projekty realizowane w przyszłości stanowią działalność badawczo - rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, co w konsekwencji uprawnia Wnioskodawcę do odliczenia od podstawy opodatkowania, wydatków kwalifikowanych ponoszonych w związku z tą działalnością z uwzględnieniem limitów określonych w art. 18d ust. 7 Ustawy CIT należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.