0111-KDIB1-3.4010.401.2021.2.PC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął 10 sierpnia 2021 r., uzupełnionym 26 października 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- - Spółka będzie zobowiązana do rozpoznawania nabywanych od Pracowników Praw autorskich jako wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej na gruncie art. 16b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych;

- - w związku z art. 7b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uzyskane przychody z tytułu przeniesienia - w ramach świadczonych usług - Praw autorskich, Spółka powinna zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- - Spółka będzie zobowiązana do rozpoznawania nabywanych od Pracowników Praw autorskich jako wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej na gruncie art. 16b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych;

- - w związku z art. 7b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzyskane przychody z tytułu przeniesienia - w ramach świadczonych usług - Praw autorskich, Spółka powinna zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 21 października 2021 r., Znak 0111-KDIB1-3.4010.401.2021.1.PC, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 26 października 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – Y sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym w Polsce opodatkowaniu od całości uzyskiwanych dochodów.

Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”), zajmującej się produkcją i dystrybucją produktów leczniczych i wyrobów medycznych, stosowanych w wielu obszarach terapeutycznych.

Wnioskodawca posiada wyodrębniony, wewnętrzny dział IT - X (dalej: „Dział”), który ma za zadanie dostarczać innowacyjne rozwiązania dla Grupy w zakresie oprogramowania dla placówek medycznych i firm farmaceutycznych (dalej: „Rozwiązania IT”). Dlatego też, na podstawie zawartej umowy (dalej: „Umowa”), Wnioskodawca dostarcza Rozwiązania IT m.in. na rzecz B. będącym podmiotem powiązanym w stosunku do Wnioskodawcy (dalej: „Nabywca” lub „Podmiot powiązany”). Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tego tytułu ustalane jest na podstawie mechanizmu koszt plus. Jednocześnie zgodnie z Umową wszystkie wyniki świadczonych usług powinny stać się ostatecznie własnością Nabywcy.

Wnioskodawca w celu wykonywania swoich zadań zatrudnia pracowników (na podstawie umowy o pracę), którzy są zaangażowani w tworzenie niniejszych Rozwiązań IT, w znacznej części przypadków opartych na programach komputerowych, pisanych w różnych językach oprogramowania (dalej: „Pracownicy”). Dostarczanie Rozwiązań IT w większości przypadków wiąże się z powstaniem praw podlegających ochronie prawno-autorskiej, ponieważ dochodzi do stworzenia przez Pracowników utworów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, ze zm.; dalej: „Prawo autorskie”).

W chwili obecnej Wnioskodawca rozważa wprowadzenie nowej struktury wynagrodzenia dla Pracowników (dalej: „Struktura Wynagradzania”). Struktura Wynagradzania zakłada wyodrębnienie z wynagrodzenia zasadniczego Pracowników części, stanowiącej tzw. honorarium autorskie, czyli wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów tworzonych przez Pracowników. Skutkiem niniejszego, w umowach z Pracownikami Wnioskodawca pragnie zawrzeć klauzulę o przeniesieniu praw autorskich do tworzonych Rozwiązań IT na Wnioskodawcę. Klauzula będzie zawierać wyraźne wskazanie, że autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego lub współtworzonego przez Pracownika w związku z wykonywaniem obowiązków pracowniczych przysługują pierwotnie pracownikowi, a następnie są przenoszone na Wnioskodawcę za wynagrodzeniem.

Jednocześnie zgodnie z Umową Spółka przenosi następnie na Nabywcę wszelkie autorskie prawa majątkowe związane z dostarczaniem Rozwiązań IT w ramach wynagrodzenia za świadczenie usług (zatem także te nabywane od Pracowników). Przeniesienie Praw autorskich następuje bowiem w bezpośrednim związku i następstwie świadczenia przez Spółkę usług. Co oznacza, że przeniesienie tych praw przez Wnioskodawcę nie generuje samoistnego, niezależnego źródła przychodów.

Na tle powyższego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie konsekwencji wprowadzenia Struktury Wynagrodzenia, w szczególności czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznawania nabywanych od Pracowników Praw autorskich jako wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”), a także czy działalność Spółki polegająca na przeniesieniu Praw autorskich do utworów w opisanych okolicznościach, generuje przychód z zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka będzie zobowiązana do rozpoznawania nabywanych od Pracowników Praw autorskich jako wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej na gruncie art. 16b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?

2. Czy w związku z art. 7b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzyskane przychody z tytułu przeniesienia - w ramach świadczonych usług - Praw autorskich, Spółka powinna zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zakresie pytania nr 1 - nie będzie on zobowiązany do rozpoznania nabywanych od Pracowników Praw autorskich jako wartości niematerialne i prawne podlegających amortyzacji podatkowej.

W zakresie pytania nr 2 - skoro osiąga on przychody z tytułu przeniesienia praw autorskich, które nie spełniają warunków do uznania ich za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16b ustawy o CIT, przychody osiągane z tego tytułu nie stanowią zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z przepisem art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5. licencje,

6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,

7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how),

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W rezultacie, aby analizowane prawa autorskie nabywane przez Wnioskodawcę od Pracowników stanowiły podlegające amortyzacji podatkowej wartości niematerialne i prawne Spółki, musiałyby zostać spełnione w szczególności następujące warunki:

1. muszą one zostać przez Wnioskodawcę nabyte od innego podmiotu (a nie wytworzone przez niego we własnym zakresie),

2. przewidywany okres ich używania przez Wnioskodawcę powinien być dłuższy niż rok.

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku, nie zostanie spełniony żaden z powyższych warunków.

Po pierwsze, w przypadku Praw autorskich (w tym do programów komputerowych) wytworzonych przez Pracowników Spółki, nie dochodzi do nabycia tych praw od innego podmiotu, lecz do wytworzenia ich przez podatnika we własnym zakresie. Biorąc bowiem pod uwagę, że analizowane Prawa autorskie powstają bezpośrednio w związku ze świadczeniem usługi przez Spółkę na rzecz Nabywcy, zdaniem Wnioskodawcy, dla celów CIT przedmiotowe Prawa autorskie powinny uznane za wytworzone wewnętrznie przez Spółkę.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych z dnia 5 marca 2015 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB4/423-565/14-2/ŁM oraz z dnia 26 maja 2010 r. wydaną przez Izbę Skarbową w Warszawie sygn. IPPB5/423-136/10-2/AS, gdzie organ uznał, że: „Zatem w przypadku, gdy program komputerowy nie został nabyty, lecz został stworzony przez pracowników Spółki na jej użytek, a w umowach o pracę nie została zawarta klauzula wyłączająca z zakresu czynności tych pracowników tworzenie programów komputerowych, to powstały w wyniku ich pracy program komputerowy traktuje się jako wytworzony przez Spółkę we własnym zakresie.”

Zdaniem Spółki, bez znaczenia pozostaje fakt, że po wprowadzeniu Struktury Wynagrodzenia nastąpi modyfikacja umów o pracę poprzez wyraźne wskazanie, że autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego lub współtworzonego przez pracownika w związku z wykonywaniem obowiązków pracowniczych przysługują pierwotnie pracownikowi, a następnie są przenoszone na Spółkę za wynagrodzeniem.

Ponadto, biorąc pod uwagę, że zgodnie z Umową, to Nabywca staje się ostatecznie właścicielem wszelkich praw majątkowych (w tym praw autorskich wytworzonych przez Pracowników Wnioskodawcy) powstałych z związku ze świadczeniem usług przez Spółkę na rzecz Nabywcy, nie zostanie także spełniony drugi z powyższych warunków niezbędnych dla klasyfikacji praw autorskich jako wartości niematerialne i prawne, tj. nie będą one wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby jej działalności przez okres dłuższy niż rok.

Tym samym, mając powyższe na względzie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania nabywanych od Pracowników Praw autorskich jako wartości niematerialne i prawne podlegających amortyzacji podatkowej.

Powyższe stanowisko potwierdzają wydane w tym zakresie interpretacje indywidualne prawa podatkowego, przykładowo:

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 sierpnia 2018 r., o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.269.2018.1.MM - „Przeniesienie stworzonych przez Wnioskodawcę rezultatów usług inżynieryjnych świadczonych na rzecz Podmiotu powiązanego na podstawie Umowy (`(...)`) stanowi w istocie zbycie praw wytworzonych we własnym zakresie, niestanowiących wartości niematerialnych i prawnych. Wskazane we wniosku rezultaty usług inżynieryjnych świadczonych zgodnie z Umową na rzecz Podmiotu powiązanego, z uwagi na fakt ich wytworzenia przez Wnioskodawcę, nie mieszczą się w katalogu art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT”;

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 lipca 2018 r., o sygn. 0114-KDIP2-2.4010.212.2018.1.AS - „Przeniesienie na klientów praw autorskich do produktów wytwarzanych przez Wnioskodawcę nie będzie skutkowało uzyskaniem przychodu z zysków kapitałowych, bowiem do tej kategorii przychodów nie zalicza się przychodów z praw majątkowych wytworzonych we własnym zakresie, nie stanowiących wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p.”.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały zatem rozdzielone na dwa źródła:

1. z zysków kapitałowych, oraz

2. z innych źródeł.

Wydzielając odrębne źródło przychodów - z zysków kapitałowych na gruncie ustawy o CIT, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określi listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Ustawa o CIT w art. 7b ujmuje szeroką definicję zysków kapitałowych.

Za przychody z zysków kapitałowych uważa się m.in.:

- przychody z udziału w zyskach osób prawnych, np. dywidendy, przychody z umorzenia udziału (akcji), przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki;

- przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, wkładu niepieniężnego;

- przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody:

1. • z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,

2. -z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,

3. -z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,

4. -z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,

5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c.

Przepis art. 7b ust. 1 ustawy o CIT zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

Wskazany powyżej przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT wprost odnosi się do art. 16b ustawy o CIT, tj. do kategorii praw stanowiących dla podatnika „wartości niematerialne i prawne”. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, skoro - jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Spółki do pytania 1 - osiąga ona przychody z praw majątkowych, które nie spełniają warunków do uznania ich za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16b ustawy o CIT, to tym samym przychody osiągane przez Spółkę nie stanowią zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT.

W przedmiotowym stanie faktycznym (winno być: „zdarzeniu przyszłym”), Spółka świadczy usługi IT na rzecz Podmiotu powiązanego. W związku z tym Spółka zawarła Umowę, na podstawie której zobowiązana jest do świadczenia określonych usług IT. Jednocześnie zgodnie z postanowieniami Umowy, wszystkie wyniki świadczonych usług (w tym opracowane przez Pracowników Spółki) powinny stać się ostatecznie własnością Nabywcy. W związku z przenoszeniem rezultatów świadczonych usług na rzecz podmiotu powiązanego, Spółce nie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie stworzonych przez pracowników Spółki praw autorskich na rzecz Nabywcy (będące efektem świadczenia usługi wynikającej z zawartej Umowy) stanowi w istocie zbycie praw wytworzonych przez Spółkę we własnym zakresie, niestanowiących wartości niematerialnych i prawnych. W rezultacie przeniesienie analizowanych praw autorskich, nie powinno skutkować po stronie Spółki powstaniem przychodu z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT. Całość przychodów osiąganych przez Spółkę z tytułu świadczenia usług IT winna zostać rozpoznana jako przychody z innych źródeł (tj. przychody operacyjne).

Powyższe rozumienie stanu faktycznego potwierdzają następujące interpretacje podatkowe:

- wspomniana wyżej indywidualna interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 czerwca 2018 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.137.2018.1.MJ, gdzie wskazano, że: „Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że przeniesienie praw autorskich do utworów stworzonych przez Wnioskodawcę stanowi w istocie zbycie praw wytworzonych we własnym zakresie, niestanowiących wartości niematerialnych i prawnych. Wskazane we wniosku prawa autorskie, z uwagi na fakt ich wytworzenia przez Wnioskodawcę, nie mieszczą się w katalogu art. 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p., w związku z czym przychody z ich zbycia nie stanowią przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 u.p.d.o.p. ww. operacja nie będzie zatem skutkowała powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu z zysków kapitałowych, o którym mowa w powołanej regulacji. Otrzymane z tego tytułu przychody winny zostać rozpoznane jako przychody z innych źródeł”;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 listopada 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.450.2018.1.PH w której uznał, że „przychody uzyskane z odsprzedaży licencji, udzielenia sublicencji oprogramowania komputerowego niestanowiącego u Wnioskodawcy wartości niematerialnych i prawnych, należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł”;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 kwietnia 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.71.2019.1.JG, „Stwierdzić zatem należy, że wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu udzielenia partnerom licencji i sublicencji do korzystania ze znaków towarowych, nie ujętych przez Wnioskodawcę w ewidencji jako wartości niematerialne i prawne stanowi dla Spółki przychód z innych źródeł”.

Wnioskodawca również zwraca uwagę na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 października 2018 r., sygn. I SA/Rz 740/18, w którym, to zdaniem Sądu: „przychody z zysków kapitałowych ze zbycia autorskich praw majątkowych, urzeczywistniają się nie w razie zbycia jakichkolwiek takich praw, lecz tylko takich, które są zarazem wartościami niematerialnymi i prawnymi, i spełniają przesłanki do ich amortyzacji, określone w art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p.”

Uwzględniając powyższe, w ocenie Spółki, nie ulega wątpliwości, że przychody opisane w niniejszym wniosku nie kwalifikują się do przychodów z zysków kapitałowych i dlatego należy je zakwalifikować do innych źródeł przychodu, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.