INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 lipca 2021 r. (data wpływu 26 lipca 2021 r.), uzupełnionym 22 października 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:
· czy prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie opracowywania nowych wyrobów stanowi działalność badawczo-rozwojową w postaci prac rozwojowych w myśl art. 4a pkt 26 w związku z pkt 28 uCIT,
· czy fakt uwzględnienia kosztów działalności B+R w kalkulacji wynagrodzenia za wykonane usługi/towary dostarczone na rzecz klientów Spółki wpływa na możliwość zaliczenia tych do wydatków kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 uCIT,
· czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty materiałów produkcyjnych i energii na wytworzenie prototypowej wersji nowego wyrobu stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT,
· czy koszty badania prototypu nowego wyrobu, w postaci wynagrodzenia pracowników za czas przeprowadzenia badania, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT,
· czy koszty badania prototypu nowego wyrobu, w postaci zakupu usługi badania w akredytowanym laboratorium, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 4a uCIT
- jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 lipca 2021 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 11 października 2021 r. Znak 0111-KDIB1-3.4010.368.2021.1.JKT wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 22 października 2021 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jest podmiotem specjalizującym się w produkcji maszyn i urządzeń górniczych, która to działalność klasyfikuje się pod symbolem Polskiej Klasyfikacji Działalności 28.92.Z - Produkcja maszyn dla górnictwa i do wydobycia oraz budownictwa. Działalność produkcyjna jest wykonywana w zakładach produkcyjnych położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Klientami Spółki są w szczególności spółki prowadzące działalność w zakresie wydobycia węgla, zarówno na terenie kraju jak również za granicą. Wnioskodawca prowadzi działalność we wskazanym zakresie konsekwentnie od dziesięcioleci.
Do końca 2020 r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), w ramach posiadanych zezwoleń o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1670 ze zm.).
Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym i w roku 2020 Spółka wykorzystała cały pozostały poziom pomocy publicznej przysługującej jej na podstawie posiadanych zezwoleń. W konsekwencji od 1 stycznia 2021 r. Spółka nie korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.
Ze względu na zakończenie korzystanie ze wskazanych zwolnień podatkowych Wnioskodawca rozważa aktualnie rozpoczęcie korzystania z ulgi opisanej w art. 18d ustawy o CIT.
Grupy produktowe w działalności Wnioskodawcy.
W trakcie wieloletniej działalności gospodarczej Wnioskodawcy zostało opracowane bardzo szerokie portfolio produktów obejmujące maszyny i urządzenia służące m.in. do wydobycia węgla, transportu urobku, transportu ludzi w zakładach górniczych czy bezpieczeństwa pracowników odpowiedzialnych za wydobycie surowca. Do istotnych grup produktowych należą:
- Kombajny górnicze;
- Obudowy zmechanizowane;
- Przenośniki zgrzebłowe/ścianowe.
Przedmiotem niniejszego wniosku będą wyłącznie jedna grupa produktowa, w ramach, których Wnioskodawca prowadzi opisaną poniżej działalność badawczo-rozwojową (zwana również działalnością B+R lub pracami B+R).
Wskazane powyżej grupy produktowe stanowią zbiór konkretnych urządzeń/zidentyfikowanych modeli, które znajdują się w ofercie produktowej Spółki. Wskazane powyżej grupy produktowe podlegają dalszym podziałom na poszczególne rodzaj i finalnie na określone typy (modele), które są oferowane klientom.
W ramach przykładu można wskazać grupę kombajnów górniczych, w ramach której można wyodrębnić zarówno kombajny ścianowe jak i kombajny chodnikowe. Oba wskazane rodzaje kombajnów górniczych różnią się w sposób zasadniczy ze względu na zastosowanie ich w ramach odmiennej metody wydobycia surowca (metoda chodnikowa/metoda ścianowa). W ramach kombajnów ścianowych Spółka oferuję aktualnie na rynku szereg produktów (konkretnych typów) o nadanych indywidualnych numerach identyfikujących.
We wszystkich wskazanych powyżej grupach produktowych Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe (w niektórych przypadkach również badania aplikacyjne). Konieczność prowadzenia prac rozwojowych wynika ze znacznej podatności produktów Spółki na efekt postępu technologicznego. Wprowadzanie nowych urządzeń a także dokonywanie istotnych ulepszeń w urządzeniach dotychczas produkowanych jest konieczne dla zachowania przez Wnioskodawcę jego pozycji rynkowej. W przypadku braku prowadzenia prac B+R, nabywcy produktów Spółki wybraliby maszyny i urządzenia nowsze (bardziej efektywne, tańsze) produkowane przez konkurentów Wnioskodawcy.
Ze względu na specyfikę prac B+R w ramach poszczególnych grup produktowych, Wnioskodawca postanowił zaprezentować w ramach niniejszego wniosku wyłącznie zagadnienie prac rozwojowych związanych z grupa produktowa obudów ścianowych. W ramach pozostałych istotnych grup produktowych Spółka złożyła odrębne wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.
Wnioskodawca wskazuje, że do prac badawczo-rozwojowych są klasyfikowane wyłącznie projekty, w których dochodzi powstania innowacji co najmniej w skali Spółki jako przedsiębiorcy. Wybrane rozwiązania technologiczne stosowane przez Spółkę cechują się innowacją w skali szerszej np. kraju lub też świata. Innowacja w skali przedsiębiorcy jest zapewniona poprzez porównanie nowego projektu z dotychczas zrealizowanymi rozwiązaniami. Jeżeli możliwe jest zastosowanie rozwiązań dotychczasowych (wykorzystanie dokumentacji konstrukcyjnej i technologicznej już opracowanej), z wprowadzeniem wyłącznie nieznacznych zmian projektowych, dany projekt nie jest klasyfikowany do prac rozwojowych.
Działalność badawczo-rozwojowa w zakresie obudów ścianowych.
W celu zapewnienia odbiorcom produktów żądanej jakości i niezawodności, Spółka prowadzi prace badawczo-rozwojowe związane z nowymi produktami w zakresie obudów ścianowych. Poniżej przedstawiono opis przebiegu typowych prac B+R związanych z nowym/istotnie ulepszonym produktem w ramach tej grupy produktowej.
Źródłem inicjującym rozpoczęcie prac B+R w Spółce są typowo:
· służby sprzedażowe Wnioskodawcy, które otrzymały:
- informację o wpłynięciu zamówienia od klienta na wykonanie i sprzedaż obudowy o określonych parametrach technicznych i użytkowych,
- informacja o możliwości pozyskania klienta zainteresowanego maszyną o określonych parametrach technicznych i użytkowych,
- informacji o pojawieniu się na rynku maszyn konkurencji o określonych parametrach technicznych i użytkowych,
· służby serwisowe Wnioskodawcy, które na podstawie opinii własnych lub zebranych z rynku sugerują konieczność zmian w zakresie modernizacji ułatwiających proces serwisowania i obsługi maszyn oraz podniesienia ich niezawodności i żywotności,
· inicjatywy własne Spółki, powstałe w działach technicznych: konstrukcyjnym, technologicznym, Głównego Spawalnika:
- poszerzenie portfolio produktowego,
- obniżenie kosztów produkcji,
- zmiany w procesie produkcji pociągające za sobą zmiany w konstrukcji maszyn wynikające np. z zastosowania robotów spawalniczych.
Wszystkie wskazane powyżej informacje są oceniane w kontekście ich klasyfikacji jako „nowego produktu/nowego wyrobu”. Klasyfikacji danej inicjatywy jako prac badawczo-rozwojowych dokonuje Kierownik Działu Konstrukcyjnego Obudów Zmechanizowanych jako osoba posiadająca wiedzę i doświadczenie w zakresie działalności związanej z produkcją maszyn i urządzeń górniczych, jak również znająca portfolio produktów Spółki w zakresie obudów ścianowych.
W zależności od źródła rozpoczynającego pracę badawczo-rozwojowe (nowe zamówienie/pozostałe inicjatywy Spółki) prowadzone prace są klasyfikowane jako zlecenie wewnętrzne lub zewnętrzne. W ramach poniższego opisu przedstawiony zostały typowy przebieg procesu zlecenia zewnętrznego tj. opartego o nowe zamówienie klienta. Niemniej, przebieg procesu realizacji zlecenia wewnętrznego jest zasadniczo analogiczny, za wyjątkiem elementów takich jak np. sposób zakończenia prac rozwojowych. Ewentualne istotne różnice pomiędzy zleceniem zewnętrznym a wewnętrznym zostały wyszczególnione poniżej, w ramach poszczególnych elementów stanu faktycznego.
W ramach działalności Spółki można wyróżnić następujące rodzaje prac kwalifikowanych jako prace B+R:
- opracowanie nowego modelu obudowy poprzez zmianę istotnych parametrów technicznych obudów, w szczególności w zakresie:
- zmian kinematyki sekcji,
- zakresu wysokości,
- podporności lub średnicy stojaka,
- podziałki,
- istotne ulepszenie obudowy poprzez opracowanie nowej dokumentacji konstrukcyjnej danego podzespołu, która znacząco wpływa na parametry techniczne obudowy/jego przydatność użytkową,
- zaprojektowanie nowego modelu obudowy do systemów eksploatacji wcześniej nie stosowanych, zaprojektowanych pod szczególne wymagania i rozwiązania techniczno- organizacyjne klienta np. obudowy do zabudowy chodników przyścianowych czy eksploatacji pozwalającej na lokowanie skał odpadowych,
- projektowanie nowej technologii eksploatacji i zabudowy wyrobisk górniczych, innych niż standardowe obudowy ścianowe zawałowe, ale spełniających zbliżone funkcje,
- zaprojektowanie nowego podzespołu obudowy spełniającego nowe nie stosowane dotychczas parametry techniczne lub funkcjonalne, jak również wdrożenie nowej technologii wykonania tego podzespołu poprawiającej jego własności użytkowe np. stojak hydrauliczny o bardzo dużej podporności np. 800 lub więcej ton z zastosowaniem nowego rodzaju powłok antykorozyjnych wydłużających jego żywotność.
W ramach dalszej części opisu prac B+R związanych z obudowami ścianowymi przez „nowy produkt/nowy wyrób” rozumie się efekt wszystkich przedstawionych powyżej rodzajów prac rozwojowych, w których dochodzi zarówno do opracowania nowego/istotnie ulepszonego modelu obudowy jak też jej podzespołu.
Kierownik Działu Konstrukcyjnego Obudów Zmechanizowanych podejmuje decyzję dotyczącą klasyfikacji nowego zamówienia (nowej inicjatywy) jako nowego produktu w oparciu o bazę produktów dotychczasowych zrealizowanych przez Wnioskodawcę. W oparciu o otwarte zamówienie Kierownik Działu Konstrukcyjnego Obudów Zmechanizowanych jest odpowiedzialny za opracowanie harmonogramu czasowego (Plan Prac Projektowych) wdrożenia nowego produktu. W trakcie każdego roku działalności w Spółce dochodzi do opracowania co najmniej kilku nowych lub istotnie ulepszonych produktów w grupie obudów ścianowych, dotychczas nieprodukowanych w działalności Wnioskodawcy.
W pracach związanych z wdrożeniem nowych produktów uczestniczą typowo:
- pracownicy działu konstrukcyjnego - pracownicy ci odpowiadają za opracowanie projektu konstrukcyjnego i uzgodnienie z klientem oraz wszystkimi powiązanymi działami Wnioskodawcy wszystkich technicznych (technologicznych, zakupowych i organizacyjnych) aspektów wdrożenia nowego produktu oraz nadzór merytoryczny nad wykonaniem sekcji prototypowych nowych obudów na wszystkich etapach takich jak, opracowanie dokumentacji technologicznej, produkcja prototypu, montaż sterowania, wewnętrzne próby ruchowe, odbiór przez klienta, nadzór na badaniami stanowiskowymi.
- pracownicy działów technologicznego i Głównego Spawalnika - pracownicy ci odpowiadają za opracowanie, przygotowanie i optymalizację technologii wykonania sekcji prototypowych, jak również wdrożenie nowych technologii zastosowanych w sekcjach prototypowych,
- pracownicy działu jakości - przedstawiciele tego działu są odpowiedzialni za przygotowanie planów jakości oraz wykonanie badania nowego produktu w zakresie jego oczekiwanych właściwości określonych przez dział konstrukcyjny.
Na podstawie dokumentów uzgodnionych z nabywcą przy przyjęciu zamówienia realizowane są następujące etapy prac projektowych opisane i ujęte w Planie Prac Projektowych:
| Lp. | Etap projektowania | Opis
| 1. | Zebranie i analiza danych wejściowych | Zgromadzenie i analiza zapisów kontraktowych, wymogów zadania technicznego, przepisów, itd.;
| 2. | Opracowanie projektu wstępnego | Opracowanie projektu technicznego opisującego podstawowe założenia i przyjęte parametry obudowy, mogą to być rysunki, model 3D, obliczenia, często złożona oferta i rysunki kontraktowe spełniają wymagania projektu wstępnego;
| 3. | Opracowanie wstępnego wykazu potrzeb materiałowych oraz wymagań tech, dla materiałów nietypowych. | Opracowanie wykazu podstawowych materiałowych zasadniczych i specjalnych wraz z wymaganiami technicznymi;
| 4. | Przegląd i weryfikacja projektu wstępnego z udziałem klienta* | Przegląd i weryfikacja rozwiązań technicznych projektu wstępnego z danymi wejściowymi, zwolnienie kolejnych etapów opracowania projektu;
| 5. | Opracowanie dokumentacji technicznej prototypu sekcji liniowej, końcowych i chodnikowej | Opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej, analiza wytrzymałości metodą MES, opracowanie i uzgodnienie układu sterowania obudową, warunków technicznych, instrukcji obsługi, programu badań i odbiorów;
| 6. | Przeprowadzenie oceny ryzyka wyrobu | Analiza zagrożeń wynikających z wymogu zgodności z Dyrektywą Maszynową;
| 7. | Przegląd i weryfikacja projektu technicznego prototypu, z uwzględnieniem wymagańPN-EN ISO 3834-2 z udziałem klienta* | Przegląd i weryfikacja rozwiązań technicznych dokumentacji konstrukcyjnej na zgodność z danymi wejściowymi;Weryfikacja wymagań spawalniczych przez Dział Głównego Spawalnika;Jeżeli jest taka możliwość to projekt jest opiniowany przez klienta;
| 8. | Wprowadzenie zmian w projekcie prototypu wynikających z weryfikacji | Wprowadzenie przez Zespół Konstruktorów zmian wynikających z uwag zgłoszonych w procesie weryfikacji;
| 9. | Przegląd i zatwierdzenie projektu prototypu | Zwolnienie dokumentacji konstrukcyjnej do wykonania sekcji prototypowych;
| 10. | Opracowanie dokumentacji technologicznej i uruchomienie dokumentacji warsztatowej do wykonania prototypu | Opracowanie dokumentacji technologicznej i spawalniczej w tym kart technologicznych, przewodników, planów spawania i oprogramowania na maszyny CNC i roboty spawalnicze i uruchomienie dokumentacji produkcyjnej;
| 11. | Zabezpieczenie materiałów do prototypu. | Zabezpieczenie potrzeb materiałowych w zakresie wykonania sekcji prototypowych;
| 12. | Zabezpieczenie elementów sterowania, napędów itp. do montażu prototypu | Zabezpieczenie (zakup) elementów sterowania;
| 13. | Wykonanie i montaż prototypu | Produkcja, odbiory jakościowe i montaż podzespołów obudowy zmechanizowanej;
| 14. | Montaż sterowania, napędów itp. | Montaż układu sterowania;
| 15. | Nadzór nad wykonaniem, badaniami i próbami zakładowymi prototypu | Badania i odbiór wewnętrzny sekcji prototypowej wg określonego programu;
| 16. | Odbiór zewnętrzny prototypu | Odbiór sekcji prototypowych przez klienta wg uzgodnionego wspólnie programu badań, zakończony podpisaniem protokołu; |
| 17. | Zamówienie badań i certyfikacji wyrobu | Zamówienie badań i certyfikacji wyrobu; |
| 18. | Nadzór na badaniami wykonywanymi przez jednostki zewnętrzne | Nadzór nad badaniami stanowiskowymi prowadzonymi przez jednostki zewnętrzne, w tym przypadku mogą to być jednostki krajowe lub zagraniczne; |
| 19. | Nadzór nad przeglądem prototypu po badaniach | Badanie sekcji prototypowej po badaniach stanowiskowych z udziałem pracowników Kontroli Jakości w tym badania nieniszczące spoin; |
| 20. | Wprowadzenie zmian w dokumentacji po prototypie | Wprowadzenie zmian w dokumentacji do produkcji seryjnej uwzględniające wynika badań wewnętrznych, odbioru przez klienta, badań stanowiskowych; |
| 21. | Przygotowanie dokumentacji technicznej zgodnie z Dyrektywą 2006/42/WE i GOST | Przygotowanie dokumentacji wymaganej przez jednostki certyfikujące w tym dokumentacji konstrukcyjnej, instrukcji obsługi, oceny ryzyka itd.; |
| 22. | Opracowanie programu testu kompatybilności | Opracowanie programu badań i odbiorów sekcji obudowy z uwzględnieniem współpracy z innymi urządzeniami współpracującymi typu przenośnik, kombajn; |
| 23. | Nadzór nad przygotowaniem testu kompatybilności | Nadzór i przygotowanie testu kompatybilności w tym prace pracowników produkcyjnych i działu kontroli jakości przy przygotowaniu testu, do ulgi B+R, nie będą wliczane koszty sekcji które zostaną zaliczone w ramach produkcji seryjnej sekcji obudów; |
| 24. | Test kompatybilności z udziałem klienta* | Badanie współpracy urządzeń z udziałem klienta potwierdzone podpisaniem stosownego protokołu; |
| 25. | Przegląd i walidacja dokumentacji technicznej wyrobu potwierdzająca spełnienie wymagań i jej zatwierdzenie do produkcji seryjnej | Przegląd i walidacja zgodności prac badawczo- rozwojowych z przyjętymi założeniami, spełnieniem obowiązujących przepisów prawa, wymaganiami klienta; |
| Zakończenie prac B+R |
| | | | |
*jeżeli jest taki wymóg klienta lub jeżeli jest możliwość pozyskania jego opinii.
Wskazane powyżej etapy mają charakter uniwersalny i występują zasadniczo w typowych pracach badawczo-rozwojowych Spółki. W przypadku prac zakończonych ze skutkiem negatywnym (np. brak technicznej możliwości osiągnięcia założonego celu) lub prac przerwanych (brak zainteresowania odbiorców nowym wyrobem), działania rozwojowe są kończone na wcześniejszym etapie - np. na etapie związanym z opracowaniem projektu wstępnego.
Projekt wstępny obejmuje opracowanie modelu przestrzennego, szczegółowe rozrysowanie w formie rysunku płaskiego głównych zespołów maszyny, wykonanie wstępnych obliczeń wytrzymałościowych i wydajnościowych, przeprowadzenie symulacji współpracy maszyny lub zespołu z pozostałymi urządzeniami z którymi ma współpracować projektowany element (o ile jest to konieczne). Etap ten kończy się przeglądem projektu, w wyniku którego zatwierdzona zostaje postać konstrukcyjna projektowanego elementu. W przypadkach szczególnych, gdy konieczne jest przeprowadzenie obliczeń i analizy, co do których Spółka nie posiada wymaganego oprogramowania lub wiedzy zlecane są one do zewnętrznych jednostek badawczych i projektowych takich jak wyższe uczelnie, certyfikowane jednostki badawcze, Główny Instytut Górnictwa itp.
Możliwym wariantem prac pozostaje sytuacja, w której projekt wstępny, opisany powyżej, nie zostaje finalnie opracowany w pełną technologię opracowania nowego wyrobu. Opracowany projekt wstępny może stanowić podstawę przygotowania oferty dla klienta, który po jej otrzymaniu nie wykaże zainteresowania nowym produktem. Przyczyną takiej sytuacji może być zbyt wysoka oszacowana cena nowego produktu lub też względy nieznane Spółce np. brak środków inwestycyjnych po stronie klienta, który wykazał wstępne zainteresowanie nowym produktem. Wszystkie prace rozwojowe Spółki są również obarczone ryzykiem niepowodzenia tj. brakiem technicznej możliwości wykonania nowego produktu lub jego nieefektywnością w porównaniu do inny zbliżonych urządzeń.
W takich sytuacjach prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę zostają przerwane z przyczyn wewnętrznych (decyzja Spółki) lub też z przyczyn od Wnioskodawcy niezależnych (brak technicznej możliwości; brak zainteresowania potencjalnego nabywcy). Niemniej, w obu przedstawionych sytuacjach Wnioskodawca musi zaangażować często znaczne ilości czasu (dziesiątki, setki roboczogodzin) dla przygotowania projektu wstępnego i sporządzonej na jego podstawie oferty. Co istotne, efektem tak zakończonych prac pozostaje zdobycie przez Wnioskodawcę informacji na temat potencjalnych nowych zastosowań posiadanej wiedzy i doświadczeń.
Zagadnienie prototypu.
W grupie produktowej dotyczącej obudów ścianowych za prototypy uznawane są pierwsze sekcje obudowy wykonane na podstawie opracowanej dokumentacji konstrukcyjnej i technologicznej, niezależnie od typu prac rozwojowych. Inaczej mówiąc, we wszystkich opisanych powyżej typach prac rozwojowych dochodzi finalnie do wyprodukowania sekcji prototypowych, które muszą podlegać badaniom i certyfikacji. Sekcja obudowy stanowi jej podstawową jednostkę, ilością których różnią się poszczególne zamówienia (klient może zamówić różną ilość sekcji obudowy ścianowej w zależności od długości eksploatowanej ściany). Prototyp sekcji obudowy musi zostać poddany badaniom w celu ustalenia czy założone rozwiązania teoretyczne sprawdzają się w praktyce.
Przeprowadzone badania mogą mieć charakter badań niszczących (prototyp ulega zużyciu) lub też badań nieniszczących. Do podstawowych badań, którym poddawane są prototypu należą:
· Badania wewnętrzne prototypów sekcji obudowy obejmujące sprawdzenie funkcjonalności i podstawowych parametrów sekcji obudowy,
· Badania prototypów sekcji obudowy przez klienta obejmujące potwierdzenie przyjętych założeń zadania technicznego/dokumentów kontraktowych oraz próby funkcjonalności i współpracy z urządzeniami współpracującymi,
· Badania stanowiskowe na zgodność z Dyrektywą Maszynową i normami zharmonizowanymi UE. Badania mogą być prowadzone przez Wnioskodawcę lub też przez krajowe/zagraniczne podmioty zewnętrzne niepowiązane ze Spółką.
Prototyp, który przeszedł pozytywnie przeprowadzone badania (został zwalidowany) podlega następnie procesowi certyfikacji. Wymaga wskazania, że produkty Spółki są wykorzystywane w specjalnym środowisku (zakłady górnicze) i dla ich wprowadzenia na rynek konieczne jest uzyskanie certyfikatów właściwego organu nadzoru. Certyfikaty konieczne są zarówno dla produktów nowych (np. nowy model obudowy) jak również dla produktów istotnie zmienionych. Wnioskodawca podkreśla jednak, że nie każda zmiana w produkcie, mająca charakter prac rozwojowych, wymaga przeprowadzenia nowej jego certyfikacji. O ile pozyskanie nowego certyfikatu dla zmienionego produktu potwierdza fakt przeprowadzenia prac rozwojowych, to nie można z założenia zakładać, że brak nowej certyfikacji oznacza, że prace rozwojowe nie nastąpiły.
Zakończenie prac.
Po przeprowadzonych badaniach i procesie certyfikacji, prototyp nowego produktu podlega następnie utylizacji lub sprzedaży na rzecz zamawiającego, o ile jego stan techniczny na to pozwala. W przypadku obudów ścianowych zamówienia klienta składane są zwykle na znaczną ilość sztuk (co najmniej kilkadziesiąt). Niezależnie od losów badanego prototypu (jako pojedynczej sztuki obudowy), po uzyskaniu koniecznej certyfikacji rozpoczynany jest proces produkcji seryjnej obudów, zgodnie ze złożonym zamówieniem. Równocześnie opracowana obudowa (jej podzespół) wchodzą do portfolio produktów Spółki.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prace rozwojowe prowadzone przez Spółkę ulegają zakończeniu z momentem, w którym dany nowy produkt (nowa obudowa) lub też istotne ulepszenie produktu istniejącego (nowy podzespół) są zwolnione do produkcji seryjnej. Elementem prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę jest więc zarówno zaprojektowanie nowego produktu/jego istotne ulepszenie, wyprodukowanie prototypu a następnie jego zbadanie i objęcie stosownym certyfikatem.
W przypadku prac badawczo-rozwojowych klasyfikowanych jako zlecenia wewnętrzne momentem zakończenia prac badawczo-rozwojowych jest zakończenie ostatniego etapu zawartego w planie prac projektowych. Fakt zakończenia prac znajduje potwierdzenie w planie prac projektowych nowego produktu w postaci stosownej adnotacji osoby odpowiedzialnej.
Produkcja seryjna.
Po wdrożeniu prototypu, rozwiązania techniczne zastosowane przy jego produkcji są wdrażane do produkcji seryjnej. W trakcie produkcji seryjnej, działy zaangażowane w proces produkcji podejmują systematyczne działania mające na celu optymalizację procesów wytwórczych pod względem jakościowym, technicznym i wydajnościowym.
W zależności od zawieranych w tym zakresie umów, Spółka wlicza całość lub cześć kosztów związanych z pracami rozwojowymi do wynagrodzenia uzyskiwanego w ramach otrzymanego zamówienia. Wliczenie kosztów związanych z pracami rozwojowymi oznacza odpowiednie skalkulowanie ceny zbywanych produktów, tak aby pokrywała ona koszty związane z opracowaniem nowego wyrobu. Niemniej, koszty prac B+R nie są Wnioskodawcy zwracane, lecz uwzględnione w cenie produkowanych seryjnie i sprzedawanych nowych produktów. W wielu sytuacjach w przypadku produkcji jednostkowych specjalistycznych obudów np. obudów skrzyżowania, gdzie przedmiotem dostawy jest tylko 1 szt. sekcji, dochodzi również do zbycia przez Spółkę produktu wytworzonego jako prototyp. Brak jest bowiem ekonomicznego uzasadnienia dla likwidacji (złomowania) nowych produktów wytworzonych jako prototyp, jeżeli spełniają one kryteria oczekiwane przez zamawiającego. W takiej sytuacji Wnioskodawca uzyskuje przychody również z tytułu sprzedaży produktów wykonanych dla celów badawczych tj. prototypów.
Prototypy nowego produktu wytworzone w ramach zleceń klasyfikowanych jako wewnętrzne co do zasady podlegają utylizacji (złomowaniu) po upływie określonego czasu, zależnego od ich potencjalnego wykorzystania. Wiedza i kompetencje w nich zawarte są następnie wykorzystywane do realizacji odrębnych zleceń o charakterze produkcyjnym lub badawczo-rozwojowym.
Rodzaje ponoszonych wydatków.
W ramach opisanej powyżej działalności badawczo-rozwojowej Spółka ponosi szereg wydatków takich jak m.in.:
- wynagrodzenia z narzutami pracowników związanych z prowadzeniem działalności rozwojowej, w szczególności:
- pracowników działu technologicznego,
- pracowników działu konstrukcyjnego,
- projekt menadżera,
- pracowników działu planowania,
- pracowników działu jakości,
- pracowników produkcji wykonujących i rozliczających karty pracy przypisane do operacji produkcji sekcji prototypowych.
Przez wskazane powyżej koszty wynagrodzeń rozumie się zarówno koszty wynagrodzenia zasadniczego jak również koszty wszelkiego typu premii, bonusów, dodatków i nagród związanych funkcjonalnie z efektami wykonywanej pracy. Do kosztów prowadzonych prac nie są zaliczone premie takie jak np. za polecenie pracownika.
- koszty materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową; do tej puli kosztów Spółka zalicza:
- koszty materiałów wykorzystanych do produkcji prototypu/podzespołów w ramach usługi modernizacji, taki jak blachy, materiałów hutniczych, uszczelnień hydraulicznych, sterowania, drutu spawalniczego,
- koszty mediów (w tym energii elektrycznej) zużytych na etapie tworzenia prototypu urządzenia,
- koszty amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej - koszty odpisów amortyzacyjnych w ramach tej puli są zaliczane do kosztów kwalifikowanych wyłącznie w zakresie w jakim te aktywa są wykorzystywane do działalności rozwojowej (zaliczenie proporcjonalne); przykładowymi środkami trwałymi wykorzystywanymi w działalności rozwojowej są maszyny do obróbki mechanicznej jak również sprzęt komputerowy i wysoko specjalistyczne oprogramowanie komputerowe.
- koszty niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,
- koszty badań prototypów takie jak m.in.
- badania zakładowe realizowane wg ściśle określonego programu i technologii przez pracowników Wnioskodawcy rozliczających karty pracy przypisane do operacji technologicznych,
- badania stanowiskowe realizowane w akredytowanych laboratoriach krajowych lub zagranicznych, które nie są powiązane z Wnioskodawców w myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,
- badania realizowane w ramach testu kompatybilności realizowane wg ściśle określonego programu i technologii przez pracowników Wnioskodawcy rozliczających karty pracy przypisane do operacji technologicznych potwierdzające poprawną współpracę z pozostałymi elementami kompleksu ścianowego tj. przenośnikiem i kombajnem.
Wskazany powyżej katalog wydatków ma charakter przykładowy (tj. Spółka ponosi również inne typy wydatków) ale wymienione powyżej pozycje mają najbardziej istotny charakter.
Wnioskodawca podkreśla, że do środków trwałych związanych z działalnością badawczo-rozwojową nie przypisuje samochodów osobowych oraz budynków, zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.
Proporcjonalnej ustalenie kosztów związanych ze środkami trwałymi.
W związku z tym, że niektóre środki trwałe używane są przez Spółkę także w celach związanych z działalnością operacyjną, niestanowiącą działalności badawczo-rozwojowej, Spółka opracowała metodę pozwalającą określić stopień wykorzystywania danego środka trwałego w działalności badawczo-rozwojowej.
Powyżej wskazane wyodrębnienie jest możliwe dzięki opracowanemu kluczowi alokacji, bazującemu na proporcji wykorzystania danego środka trwałego do projektów związanych z działalnością B+R w stosunku do jego ogólnego wykorzystania. Podstawą wyliczenia proporcji jest faktyczne wykorzystanie danego środka trwałego do działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z tym modelem, raz w miesiącu Spółka podsumowuje liczbę godzin realizację zadań B+R przy wykorzystaniu danego środka trwałego biorąc pod uwagę alternatywnie:
- zarejestrowany czas pracy danej maszyny / urządzenia na wykonywanie działań B+R,
- zarejestrowany czas pracy pracowników wykonujących zlecenia B+R,
- inne zmienne, których wykorzystanie będzie adekwatne do sposobu działania danego środka trwałego.
W oparciu o wskazane powyżej klucze alokacji Spółka dokonuje proporcjonalnego podziału odpisów amortyzacyjnych w celu wyodrębnienia tej wartości odpisu, która jest związana z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Spółka nie wyklucza stosowania w przyszłości innych kluczy alokacji związanych z wyliczeniem właściwej wartości odpisu amortyzacyjnego, przypadającej na stopień wykorzystania danego środka trwałego w działalności badawczo-rozwojowej Spółki.
Na tym etapie niniejszego wniosku Spółka wskazuje również, że stosuje wskazane powyżej klucze alokacji do przypisania do działalności B+R kosztów, których nie jest w stanie wyliczyć w sposób bezpośrednie. Do puli tych kosztów Wnioskodawca zalicza przede wszystkim koszty mediów (w tym energii elektrycznej). Powodem, dla którego Wnioskodawca jest zmuszony do proporcjonalnego rozliczenia kosztów wskazanych w zdaniu poprzednim jest brak fizycznej możliwości ich dokładnego wyliczenia (m.in. brak odpowiedniej infrastruktury dotyczącej liczników energii).
Dokumentowanie ponoszonych wydatków.
W trakcie 2021 roku Spółka rozpoczęła odrębne ewidencjonowanie wydatków związanych z opisaną powyżej działalnością badawczo-rozwojową poprzez wyodrębnienie ich na kontach pomocniczych w ewidencji pozabilansowej. Spółka prowadzi również ewidencje czasu pracy pracowników, pozwalającą na ustalenie jaki stopień ich czasu pracy w danym miesiącu został przeznaczony na realizowanie zadań związanych z działalnością badawczo-rozwojową. Spółka dokonuje więc wyodrębnienia kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową w swojej ewidencji rachunkowej w myśl art. 9 ust. 1b ustawy o CIT.
W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje również, że nie korzysta aktualnie ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT. Wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej nie są Wnioskodawcy zwracane w żadnej formie jak również nie są odliczane od podstawy opodatkowania. Jeżeli Wnioskodawca uzyskuje jakieś formy dofinansowania (zwrotu wydatków) na przykład na poczet wynagrodzeń lub zakupu materiałów, takie wydatki zostają bezwzględnie wyłączone z kalkulacji kosztów kwalifikowanych działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca nie planuję rozliczać ulgi na działalność badawczo-rozwojową w zakresie dochodów uzyskanych ze źródła zyski kapitałowe.
Opisane powyżej wydatki związane z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej są dla Spółki kosztami uzyskania przychodu tj. spełniają wymogi wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały ujęte w treści art. 16 tej ustawy. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Wnioskodawca oświadcza, że prowadzone prace badawczo-rozwojowe nie stanowią i nie będą stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o CIT.
W uzupełnieniu wniosku z 19 października 2021 r. (data wpływu 22 października 2021 r.) Wnioskodawca wskazał że:
- prowadzona działalność w zakresie obudów ścianowych, szczegółowo opisana we wniosku z dnia 20 lipca 2021 r., posiada następujące cechy:
- jest działalnością o charakterze twórczym;
- obejmuje w swoim zakresie prace rozwojowe (spełnia ich definicję);
- jest podejmowana w sposób systematyczny tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany;
- jest nastawiona na zwiększenie zasobów wiedzy i wykorzystanie jej do tworzenia nowych rozwiązań (cel działalności);
- opisana działalność, polegająca na pracach rozwojowych, obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych i nowych produktów, procesów i usług.
Spółka oświadcza, że z prowadzonych przez nią prac, objętych wnioskiem z dnia 20 lipca 2021 r., wyłączone zostają rutynowe i okresowe zmiany w tworzonych produktach, nawet jeżeli zmiany takie mają charakter ulepszeń.
- koszty wynagrodzeń, które ponosi Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, które są przedmiotem pytania oznaczonego nr 4, stanowią po stronie pracowników należności o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
1. Czy prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie opracowywania nowych wyrobów stanowi działalność badawczo-rozwojową w postaci prac rozwojowych w myśl art. 4a pkt 26 w związku z pkt 28 ustawy o CIT?
2. Czy fakt uwzględnienia kosztów działalności B+R w kalkulacji wynagrodzenia za wykonane usługi/towary dostarczone na rzecz klientów Spółki wpływa na możliwość zaliczenia tych do wydatków kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o CIT?
3. Czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty materiałów produkcyjnych i energii na wytworzenie prototypowej wersji nowego wyrobu stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT?
4. Czy koszty badania prototypu nowego wyrobu, w postaci wynagrodzenia pracowników za czas przeprowadzenia badania, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT?
5. Czy koszty badania prototypu nowego wyrobu, w postaci zakupu usługi badania w akredytowanym laboratorium, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 4a ustawy o CIT?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 1.
Prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie opracowywania nowych wyrobów stanowi działalność badawczo-rozwojową w postaci prac rozwojowych w myśl art. 4a pkt 26 w związku z pkt 28 ustawy o CIT.
Ad. 2.
Fakt uwzględnienia kosztów działalności B+R w kalkulacji wynagrodzenia za wykonane usługi/towary dostarczone na rzecz klientów Spółki nie wpływa na możliwość zaliczenia tych do wydatków kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o CIT. W szczególności, fakt zbycia partii próbnych nowych wyrobów nie wpływa na możliwość zaliczenia kosztów poniesionych na ich wytworzenie do kosztów kwalifikowanych w myśl art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.
Ad. 3.
Koszty materiałów produkcyjnych i energii na wytworzenie prototypowej wersji nowego wyrobu stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.
Ad. 4.
Koszty badania prototypu nowego wyrobu, w postaci wynagrodzenia pracowników za czas prowadzenia badania, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.
Ad. 5.
Koszty badania prototypu nowego wyrobu, w postaci zakupu usługi badania w akredytowanym laboratorium, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 4a ustawy o CIT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.
Ad. 1.
Definicja działalności badawczo-rozwojowej została zamieszczona w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Zgodnie z treścią tej regulacji, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Posługując się pojęciami badań naukowych i prac rozwojowych na gruncie ustawy o CIT Ustawodawca odwołuje się do regulacji ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 2020 r., poz. 85 ze zm., zwana dalej „Prawem o szkolnictwie wyższym) (art. 4a pkt 27 i 28 ustawy o CIT). Zgodnie z właściwymi przepisami Prawa o szkolnictwie wyższym przez:
- badania naukowe rozumie się działalnością obejmującą:
- badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne:
- badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
- prace rozwojowe rozumie się działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
W świetle powołanych powyżej przepisów, działalność podatnika musi spełniać równocześnie dwie definicje (tj. prac rozwojowych oraz działalności badawczo-rozwojowej) aby temuż podatnikowi przysługiwało prawo do rozliczenia ulgi podatkowej o której mowa w art. 18d ustawy o CIT (tzw. ulga na działalność badawczo-rozwojową). W celu przeprowadzenia pełnej wykładni przepisów istotnych w sprawie, Wnioskodawca postanowił przedstawić kolejno sposób w jaki opisana działalność Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej a następnie samą definicję prac rozwojowych.
Działalność badawczo-rozwojowa.
W myśl powołanej powyżej definicji działalności badawczo-rozwojowej, aktywność podatnika musi spełniać kumulatywnie trzy następujące kryteria:
1. twórczości,
2. systematyczności,
3. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Kwestią bezdyskusyjną jest również fakt, że analizowana działalność podatnika musi przyjąć postać badań naukowych lub prac rozwojowych.
Jak wskazano powyżej, działalność badawczo-rozwojowa podatnika musi zatem posiadać twórczy charakter - musi się więc różnić od standardowej działalności gospodarczej tym, że ma na celu stworzenie nowego przedmiotu (produktu), czy też wytworzenie nowego stanu rzeczy w postaci wiedzy lub technologii. W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że posłużenie się przez ustawodawcę sformułowaniem „twórczy charakter” sugeruje, że działalność badawczo- rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, niepowtarzalnym, specyficznym, które nie mają odtwórczego charakteru.
W opinii Wnioskodawcy, w celu ustalenia prawidłowej wykładni wskazanego powyżej twórczego charakteru prowadzonych prac, zasadne jest odwołanie się do objaśnień podatkowy Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. (Objaśnienia podatkowe dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX). W powołanych objaśnieniach Minister Finansów wskazał, że:
32. Pierwszym i zarazem najszerszym kryterium uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową, jest jej twórczy charakter. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.
33. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo- rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
W kontekście powyższych wyjaśnień Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez niego działalność w zakresie opracowania nowych wyrobów posiada charakter twórczy. Projekty uznawane przez Wnioskodawcę za prace rozwojowe w zakresie nowych wyrobów mają charakter innowacyjny co najmniej w skali przedsiębiorcy (Spółki) a w wielu przypadkach również w skali kraju lub nawet świata. Niektóre z rozwiązań opracowanych przez Spółkę w ramach prac rozwojowych posiadają przymiot wynalazku i jako takie mogą być zgłoszone do ochrony patentowej (czystość patentowa). Wnioskodawca nie dokonuje wyłącznie prostej produkcji maszyn/urządzeń na podstawie dokumentacji (know-how) powierzonej przez zamawiającego. Spółka każdorazowo musi zmierzyć się z określonymi (nowymi) wyzwaniami natury technicznej i w tym kontekście jej pracownicy podejmują się twórczego wysiłku dla opracowania nowych rozwiązań technologicznych.
Działalność polegająca na badaniach naukowych lub pracach rozwojowych, zgodnie z ustawą o CIT, powinna być ponadto prowadzona w sposób systematyczny, przez pewien okres czasu, zgodnie z pewną przyjętą metodyką postępowania. Odnosząc się ponownie do powołanych już objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. w kontekście prac rozwojowych należy wskazać na następujący cytat:
40. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika.
Mając na uwadze powyższy fragment objaśnień podatkowych, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż realizowane przez niego prace rozwojowe są prowadzone w sposób systematyczny. Prowadzone przez Wnioskodawcę prace mają z góry założone plany prac, które muszą zostać wykonane dla ich realizacji. Działając w oparciu o wieloletnie doświadczenie, Spółka prowadzi pracę w sposób zgodny z opracowanym modelem, opisanym szczegółowo w stanie faktycznym wniosku. Dodatkowo, prace rozwojowe Spółki w zakresie nowych wyrobów dotyczą wielu projektów w trakcie każdego roku jej działalności. Inaczej mówiąc, działania Spółki nie są incydentalne ani przypadkowe.
Ostatnią przesłanką uznania konkretnej działalności za działalność badawczo-rozwojową jest konieczność nakierowania tej działalności na zwiększanie zasobów wiedzy podatnika lub na wykorzystanie tych zasobów do tworzenia nowych rozwiązań. Przesłanka ta ma eliminować próby uznawania standardowej działalności gospodarczej podatnika za działalność badawczo-rozwojową. Celem pierwszej jest bowiem przede wszystkim wypracowanie zysku, zaś drugiej zwiększanie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań. Nie wyklucza to naturalnie celu zarobkowego takiej działalności, który jednak w tym wypadku nie jest celem głównym.
Odnosząc się po raz kolejny do objaśnień podatkowych Ministra Finansów z 15 lipca 2019 r. Spółka wskazuje na następujące rozumienie wskazanego kryterium:
43. W świetle konstrukcji definicji badawczo-rozwojowej należy uznać, że „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Innymi słowy, działalność badawczo- rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt stanu faktycznego niniejszego wniosku trzeba stwierdzić, iż działalność Spółki wykonywana w zakresie opracowania nowych wyrobów (nowych/ulepszonych typów obudów ścianowych) prowadzi do wykorzystania istniejącej wiedzy do stworzenia nowych rozwiązań (np. nowych typów sekcji liniowych lub skrajny) wykorzystywanych w nowych lub ulepszonych produktach. Efektem prac prowadzonych przez Spółkę jest bezwzględnie komercyjne zastosowanie nowych rozwiązań technologicznych.
Prace rozwojowe.
Dokonując wykładni pojęcia prac rozwojowych Wnioskodawca zwraca uwagę, że dla jej spełnienia nie jest konieczne pozyskiwanie nowej wiedzy, ale wykorzystanie wiedzy i umiejętności już dostępnych. Zasoby wiedzy już dostępnej powinny być wykorzystane do opracowania produktów ulepszonych lub nowych (komercyjne nastawienie prac). Finalnie, z zakresu prac rozwojowych wyłączono rutynowe i okresowe zmiany, nawet jeżeli stanowią on postać ulepszeń.
Jak już wskazano powyżej działalność Spółki posiada charakter twórczy i prowadzi do wykorzystania zasobów wiedzy Wnioskodawcy w celu stworzenia nowych rozwiązań. Opisana przez Spółkę działalność jest nastawiona na tworzenie nowych wyrobów, o znacząco zmienionych/ulepszonych parametrach użytkowych. Skala i twórczość prac rozwojowych Spółki determinuje w jej opinii, iż działania te nie stanowią rutynowych i okresowych zmian. Jak podkreślono, prace rozwojowe Spółki stanowią odpowiedź na zapotrzebowanie rynkowe na nowe lub istotnie zmodyfikowane produkty. Działalność w przedstawionym modelu stanowi przeciwieństwo zmian okresowych (zaplanowanych), które nie wnoszą istotnej wartości dodanej. Równocześnie w opinii Spółki jej model prac rozwojowych jest przeciwieństwem działalności rutynowej, mającej na celu raczej utrzymanie dotychczasowej jakości produktów niż tworzenie rozwiązań nowych.
Potwierdzeniem nowego (innowacyjnego) charakteru nowych wyrobów może być również porównanie dotychczasowego portfolio produktów Spółki z opracowywanymi nowymi wyrobami. O ile nowe wyroby Spółki stanowią wciąż obudowy ścianowe (ten sam typ produktu) to są to urządzenia na poziomie technologicznym znacząco innym (lepszym) niż te produkowane np. 5 lub 10 lat temu. Nieustający postęp technologiczny jak również zagrożenie ze strony konkurencji, prowadzącej własne prace rozwojowe, wymusza na Spółce ciągły proces doskonalenia i opracowania nowych wyrobów.
Podsumowanie.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisane przez niego prace B+R spełniają równocześnie definicję działalności badawczo-rozwojowej oraz prac rozwojowych. Prace B+R Spółki mają charakter twórczy (innowacyjny), są prowadzone systematycznie i prowadzą do nowego wykorzystania istniejących zasobów wiedzy tj. do tworzenia nowych rozwiązań technologicznych. Produkty opracowywane przez Wnioskodawcę w efekcie tychże prac stanowią innowację co najmniej w skali przedsiębiorcy i nie stanowią wtórnego odtworzenia produkcji dotychczas realizowanej przez Spółkę.
Na potwierdzenie całości wskazanych przez siebie uwag Wnioskodawca wskazuję na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 lipca 2019 r. znak 0114-KDIP2- 1.4010.259.2019.1.MR. Przedmiotem powołanej interpretacji było określenie czy prace wnioskodawcy, projektującego zautomatyzowane linie produkcyjne, stanowią działalność badawczo-rozwojową. We wskazanej interpretacji Dyrektor KIS zgodził się z podatnikiem, iż:
W szczególności całość działalności badawczo - rozwojowej Spółki prowadzona jest w sposób systematyczny (zorganizowany, ciągły) a w ramach poszczególnych projektów tworzone są prototypy linii produkcyjnych. Prototypy te powstają w wyniku działalności twórczej pracowników Spółki, którzy poprzez zaprojektowanie, stworzenie prototypu oraz jego testy i modyfikacje, tworzą całkowicie nowy produkt (linię produkcyjną). Tworząc prototyp pracownicy Spółki wykorzystują, kształtują, łączą oraz pozyskują na bieżąco specjalistyczną wiedzę z różnych dziedzin nauki i techniki (m.in. mechanika, tworzenie oprogramowania).
Działalność Spółki w opisanym zakresie należy sklasyfikować do prac rozwojowych w rozumieniu art. 4a pkt 28 Ustawy o CIT w zw. z art. 4 ust. 3 PSWiN.
W powyższej interpretacji Dyrektor KIS potwierdził rozwojowy charakter pracy, które Spółka uznaje za istotnie zbliżone do własnej działalności (z uwzględnieniem różnic wynikających z odmiennych branż działalności).
Wnioskodawca chciałby odwołać się również do interpretacji podatkowej z dnia 16 listopada 2017 r., 0111-KDIB1-3.4010.387.2017.1.APO - w zbliżonym stanie faktycznym organ podatkowy potwierdził, że prace w zakresie konstrukcji urządzeń i maszyn zindywidualizowanych, dostosowanych do specyficznych potrzeb klientów (wytwarzanie prototypów maszyn - elementów linii produkcyjnych spełniających zindywidualizowane potrzeby klientów oraz tworzenie i udoskonalanie zindywidualizowanego oprogramowania i/lub wprowadza kluczowe modyfikacje do już istniejących maszyn wykorzystywanych przez klientów) - stanowią działalność badawczo - rozwojową, w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT, która uprawnia do zastosowania ulgi opisanej w art. 18d ustawy o CIT.
Ad. 2.
W ocenie Wnioskodawcy, na możliwość uznania wydatków związanych z działalnością B+R za koszty kwalifikowane (w myśl art. 18d ust. 1 ustawy o CIT) nie ma wpływu fakt, że wydatki te są w ostatecznym rozrachunku ponoszone przez klientów Spółki w postaci zakupu prototypu nowego wyrobu. Fakt ujęcia kosztów prac rozwojowych w wyliczeniu ceny za dostarczane produktu/świadczone usługi pozostaje bez znaczenia dla uznania ich za koszty kwalifikowane.
Spółka wskazuje, że zgodnie z art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa regulacja nie znajduje zastosowania do sytuacji przedstawionej w opisanym stanie faktycznym.
W ocenie Wnioskodawcy, ratio legis powyższej regulacji odnosi się do sytuacji dofinansowania podatnika ze środków publicznych (np. ze środków pochodzących z Unii Europejskiej). W zamierzeniu Ustawodawcy, celem powołanej regulacji było ograniczenie sytuacji uzyskania podwójnej korzyści przez podatnika - tj. sytuacji, w której za koszt kwalifikowany (zmniejszający dochód do opodatkowania) uznano by wydatki, które zostały podatnikowi zwrócone przez podmiot publiczny.
W przypadku Spółki takiego ryzyka nie ma, a fakt, że koszty wykonanych prac rozwojowych są następnie Spółce zapłacone przez jej klientów (w postaci wynagrodzenia za świadczone usługi/dostarczone towary), nie zmienia charakteru przeprowadzonych prac. Spółka uważa więc, że opisany fakt nie powinien wykluczać możliwości potraktowania poniesionych kosztów tych prac jako wydatków kwalifikowanych.
Prawidłowość powyższego stanowiska znajduje szerokie potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, przykładowo w:
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 listopada 2018 r. (sygn. 0114-KD1P2-1.4010.381.2018.2.MR),
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 stycznia 2018 r. (nr: 0111-KDIB1-3.4010.14.2018.1.APO),
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 stycznia 2018 r. (nr 0111-KDIB1-3.4010.508.2017.1 .MST).
Ad. 3.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że poniesione przez niego koszty materiałów produkcyjnych i energii na wytworzenie prototypowej wersji nowego wyrobu stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. W celu zaprezentowania pełnego stanowiska Wnioskodawcy w kontekście pytania nr 3 konieczne jest zaprezentowanie zarówno prawidłowej wykładni art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT jak i ustosunkowanie się do samego pojęcia prototypu w kontekście prac rozwojowych.
Pojęcie prototypu.
Wielokrotnie powoływane już objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. omawiają także zagadnienie funkcji prototypu w prowadzeniu prac rozwojowych. W kontekście tego zagadnienia należy powołać następujących cytat:
36. Twórczy charakter prac to między innymi opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Twórczym charakterem prac może być w szczególności także, opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
Jak wynika z powyższego cytatu, dopuszczalne jest prowadzenie prac rozwojowych zakładających wytworzenie prototypu, który będzie następnie poddany walidacji i stanie się produktem gotowym (końcowym), gdy jego produkcja wyłącznie dla celów demonstracyjnych była zbyt kosztowna. Produkcja obudów ścianowych stanowi przykłada tego typu działalności, gdzie typowym prototypem staje się pierwsza sekcja danego typu. W przypadku zamówień dotyczących wyłącznie pojedynczych sekcji (np. obudowy skrzyżowań), prototyp stanowi pierwsza i jedyna (w danym zamówieniu) produkowana sekcja.
Obudowy ścianowe stanowią wielotonowe maszyny, które wymagają sprawdzenia przed dopuszczeniem do ich wykorzystania przez użytkowników. Jeżeli przykładowo Wnioskodawca zaprojektował i wyprodukował obudowę skrzyżowania, w której wykorzystano nowe rozwiązania konstrukcyjne pozwalające zastosować nowy nie stosowany dotychczas system eksploatacji, ma do czynienia z urządzeniem prototypowym. Jego faktyczne działanie (efektywność) na terenie zakładu górniczego są wyłącznie teoretycznie założone i zostaną potwierdzone w fazie badań i certyfikacji. Jeżeli wytworzony prototyp nie zadziała, konieczne będzie prowadzenie dalszych prac rozwojowych np. w postaci zmian technologiczny (etap projektowania) a następnie w postaci zmian produkcyjnych tj. przeróbek całości lub części obudowy. Co istotne, Wnioskodawca nie jest w stanie i nie wykonuje prototypu w zmniejszone skali (np. 1:20) - działanie takie nie dałoby oczekiwanego efektu.
W opinii Wnioskodawcy, wytworzenie prototypów nowych wyrobów jest elementem bezwzględnie koniecznym przeprowadzonych prac rozwojowych tj. nie jest dopuszczalne przyjęcie, że prace rozwojowe kończą się już na etapie przekazania wytworzonej dokumentacji do produkcji.
Wykładnia art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się: (`(...)`) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową (…).
Powołany powyżej przepis ustawy o CIT nie zawiera dalszych ograniczeń lub wyłączeń z kategorii materiałów i surowców, które mogą stanowić koszty kwalifikowane od ulgi B+R, poza wskazaniem, że koszty te muszą być zużyte bezpośrednio do prowadzonej działalności. Pojęcia jakimi posługuje się Usługodawca (tj. materiał, surowce) nie stwarzają też większych problemów interpretacyjnych. Pojęciem surowców z pewnością objęte będą media takie jak m.in. energia elektryczna, gaz ziemny, woda wykorzystywana do celów technologicznych. Przykładem materiałów mogą być produkty ludzkiej działalności zakupione przez Spółkę takie jak blacha walcowana czy też pręty stalowe. Powyższy przepis nie wyklucza z puli kosztów kwalifikowanych wydatków na materiały przewidziane do produkcji prototypów.
Powyższe stanowisko przyjmowane jest również przez doktrynę, przykładowo zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w Komentarzu do art. 18d Ustawy o CIT (K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2019) (https://sip.lega/is.pl/document‑view.seam?documentld‑injxw62zogi3damrsgaytamboobqxalrugmytambsgmyatitabs- metrical-info): 4.Ustawodawca nie objaśnia przy tym, co należy rozumieć przez bezpośredni związek nabywanych materiałów i surowców z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, pozostawiając tym samym swobodę podatnikom w zakresie możliwości udowodnienia takiego związku. Zasadne wydaje się przyjęcie, że materiały i surowce nabyte i wykorzystane na potrzeby prowadzonej działalności innowacyjnej (np. do wykonania prototypu) są bezpośrednio z tą działalnością związane.
Organy podatkowe potwierdzają, że do kosztów kwalifikowanych wskazanych w rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy o CIT zaliczają się koszty materiałów i surowców zużytych na wytworzenie prototypu łub serii pilotażowej. Bez znaczenia dla dopuszczalności odliczenia w ramach ulgi B+R pozostaje również późniejsza sprzedaż prototypu, którego koszty wytworzenia zostały odliczone w ramach ulgi B+R na podstawie art. 18d i nast. Ustawy o CIT. Przykładem takiego stanowiska jest m.in. powołana już interpretacja Dyrektora KIS z dnia 3 lipca 2019 r.
Podsumowanie.
Po przedstawieniu wszystkich powyższych uwag Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż koszty materiałów produkcyjnych i energii elektrycznej zużytej do wykonania prototypów nowych wyrobów (przykładowo: obudów ścianowych) stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Wykonanie prototypów nowych wyrobów jest koniecznym/niezbędnym elementem dla przeprowadzenia prac rozwojowych Spółki. W oczywisty sposób, wykonanie prototypu nie jest możliwe bez zużycia znacznych materiałów produkcyjnych i surowców. Ze względu na charakterystykę działalności, wykonane prototypy w przypadku ich sprawności są uznawane za pełnoprawne produkty (walidacja) i sprzedawane do klienta. Fakt ten nie ma jednak istotne znaczenia dla samego uznania poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane.
Ad. 4.
W opinii Wnioskodawcy, koszty badania prototypu nowego wyrobu, w postaci wynagrodzenia pracowników za czas przeprowadzenia badania, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż badanie prototypu nowego wyrobu stanowi konieczny etap prowadzenia prac rozwojowych. Bez przeprowadzenia etapu badania jakości prototypu nie jest możliwe określenie czy spełnione zostały wszystkie założone cele prac rozwojowych.
Część badań jakim poddawany jest prototyp, w tym badanie kompatybilności prototypu we współpracy z pozostałymi elementami kompleksu ścianowego tj. przenośnikiem i kombajnem, jest przeprowadzone przez pracowników Wnioskodawcy. Czas pracy pracowników wykonujących czynności składające się na badanie prototypu jest zarejestrowany w stosownej ewidencji. Przyjmując, że badanie prototypu stanowi konieczny element prowadzenia prac rozwojowych, koszt wynagrodzeń pracowników za czas realizacji tych prac stanowi koszt kwalifikowany Spółki w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.
Ad. 5.
W opinii Wnioskodawcy, koszty badania prototypu nowego wyrobu, w postaci zakupu usług badania w akredytowanym laboratorium, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 4a ustawy o CIT. Jak wykazano w odpowiedzi na pytanie nr 4, elementem koniecznym dla zakończenia prac rozwojowych jest badanie jakościowe prototypu nowego wyrobu.
W przypadku określonych badań nie jest możliwe, aby zostało ono przeprowadzone bezpośrednio przez Wnioskodawcę np. ze względu na brak określonego wyposażenia lub stosownych akredytacji. Dla realizacji wskazanego celu Wnioskodawca korzysta z usług badawczy akredytowanych laboratoriów. Zgodnie z uzasadnieniem projektu ustawy zmieniającej, w ramach której dodany został omawiany przepis, celem art. 18d ust. 2 pkt 4a ustawy o CIT było:
Propozycja zakłada umożliwienie odliczenia kosztu zakupu usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej. Jak wskazano w toku konsultacji publicznych projektu ustawy, aby przedsiębiorca mógł z takiej aparatury skorzystać, musi wcześniej przeszkolić swojego pracownika, co jest czasochłonne, a jednocześnie wiedza ta może zostać wykorzystana jednorazowo. Przedsiębiorca z reguły potrzebuje w procesie realizacji projektu szybkiego zbadania właściwości swojego produktu. W odpowiedzi na taką sytuację, proponuje się uzupełnienie przepisu ustawy.
W opinii Wnioskodawcy, wskazany powyżej cel dodanego przepisu jest realizowany w sytuacji badania prototypu przez niepowiązane podmioty, posiadające specjalistyczną aparaturę badawczą. Mając na uwadze powyższe informacje Spółka stoi na stanowisku, że koszty badania prototypu w postaci nabycia usługi badawczej od niepowiązanego podmiotu, posiadającego stosowną aparaturę, stanowią dla Spółki koszt kwalifikowany w myśl art. 18d ust. 2 pkt 4a ustawy o CIT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „uCIT”), działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:
a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:
a. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową należy przeprowadzić analizę nakierowaną na:
1. zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 4a pkt 26-28 uCIT);
2. określenie kosztów działalności badawczo-rozwojowej (poprzez zidentyfikowanie kosztów spełniających definicję „kosztów kwalifikowanych” o jakich mowa w art. 18d uCIT);
3. zidentyfikowanie dokumentacji uzasadniającej prawo do skorzystania z ulgi oraz wypełnienie obowiązków formalnych (przede wszystkim w celu realizacji obowiązku wskazanego w art. 9 ust. 1b uCIT).
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 uCIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że aby działalność spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT).
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności – badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Po drugie, z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować opracowanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Prace rozwojowe mogą obejmować również opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zgodnie z art. 18d ust. 1 uCIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzenia pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe.
Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
Ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel. Odliczeniu nie będą zatem podlegać kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika.
W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.
Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT.
Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów, surowców i wyposażenia, które są kosztami uzyskania przychodów i wykorzystywane są bezpośrednio w działalności badawczo-rozwojowej. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.
Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r., poz. 217, dalej: „uor”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
Jak wynika z art. 18d ust. 2 pkt 4a uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.
W tym miejscu wskazać należy, że uCIT nie definiuje co należy rozumieć pod pojęciem aparatury badawczo-rozwojowej.
W świetle wyjaśnień Głównego Urzędu Statystycznego, aparatura naukowo-badawcza, to zestawy urządzeń badawczych, pomiarowych lub laboratoryjnych o małym stopniu uniwersalności i wysokich parametrach technicznych (zazwyczaj wyższych o kilka rzędów dokładności pomiaru w stosunku do typowej aparatury stosowanej dla celów produkcyjnych lub eksploatacyjnych). Do aparatury naukowo-badawczej nie zalicza się sprzętu komputerowego i innych urządzeń nie wykorzystywanych bezpośrednio do realizacji prac B+R.
Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 uCIT).
Ponadto, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 uCIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Jak stanowi art. 18d ust. 7 uCIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
-
w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
-
w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
-
w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 uCIT).
Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 uCIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu uCIT,
3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 uCIT,
4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
5. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b uCIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w uCIT,
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Zgodnie z art. 9 ust. 1b uCIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
W myśl art. 9 ust. 1 uCIT, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.
Ad. 1.
Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie opracowywania nowych wyrobów stanowi działalność badawczo-rozwojową w postaci prac rozwojowych w myśl art. 4a pkt 26 w związku z pkt 28 uCIT.
Ad. 2
Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym fakt uwzględnienia kosztów działalności B+R w kalkulacji wynagrodzenia za wykonane usługi/towary dostarczone na rzecz klientów Spółki nie wpływa na możliwość zaliczenia tych do wydatków kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 uCIT.
Ad. 3
Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty materiałów produkcyjnych i energii na wytworzenie prototypowej wersji nowego wyrobu stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT.
Ad. 4.
Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty badania prototypu nowego wyrobu, w postaci wynagrodzenia pracowników za czas prowadzenia badania, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT.
Ad. 5.
Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty badania prototypu nowego wyrobu, w postaci zakupu usługi badania w akredytowanym laboratorium, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 4a uCIT.
Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:
· czy prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie opracowywania nowych wyrobów stanowi działalność badawczo-rozwojową w postaci prac rozwojowych w myśl art. 4a pkt 26 w związku z pkt 28 uCIT,
· czy fakt uwzględnienia kosztów działalności B+R w kalkulacji wynagrodzenia za wykonane usługi/towary dostarczone na rzecz klientów Spółki wpływa na możliwość zaliczenia tych do wydatków kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 uCIT,
· czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty materiałów produkcyjnych i energii na wytworzenie prototypowej wersji nowego wyrobu stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT,
· czy koszty badania prototypu nowego wyrobu, w postaci wynagrodzenia pracowników za czas przeprowadzenia badania, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT,
· czy koszty badania prototypu nowego wyrobu, w postaci zakupu usługi badania w akredytowanym laboratorium, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 4a uCIT
należało uznać za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.