0111-KDIB1-2.4010.410.2021.3.SK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 sierpnia 2021 r., (data wpływu do Organu 30 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym 26 października 2021 r. i 16 listopada 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała w wyniku przekształcenia ze spółki komandytowej może być uznana za małego podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, a tym samym podlegać opodatkowaniu na poziomie 9% CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała w wyniku przekształcenia ze spółki komandytowej może być uznana za małego podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, a tym samym podlegać opodatkowaniu na poziomie 9% CIT.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 18 października 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.410.2021.1.SK wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 26 października 2021 r. W wyniku uzupełnienia wniosek w dalszym ciągu nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 5 listopada 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.410.2021.2.SK wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 16 listopada 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka komandytowa postanowiła - na mocy art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. (Dz. U. poz. 2123) - o nabyciu statusu podatnika CIT z dniem 1 maja 2021 r.

Obecnie Spółka komandytowa ma czterech wspólników - trzech komandytariuszy (osoby fizyczne) i jednego komplementariusza (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce).

W roku 2020 obrót spółki komandytowej nie przewyższał kwoty równowartości kwoty 2 mln euro brutto.

Spółka komandytowa jest polskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca zamierza przekształcić się w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

W uzupełnieniach wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. zadane we wniosku pytanie dotyczy roku 2021 roku, ewentualnie jeśli proces przekształcenia nie zakończy się w bieżącym roku, pytanie dotyczyć będzie roku 2022,
2. rok obrotowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym,
3. rok obrotowy Spółki nie uległ wydłużeniu, pokrywa się z rokiem kalendarzowym,
4. przewidywana wartość sprzedaży brutto w okresie od 1 maja 2021 r. 31 grudnia 2021 r. wyniesie 1.150.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała w wyniku przekształcenia ze spółki komandytowej może być uznana za małego podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, a tym samym podlegać opodatkowaniu na poziomie 9% CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 updop, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi: 19% podstawy opodatkowania; 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Zgodnie z art. 19 ust. 1a updop, podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 2.000.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku. Powyższe przepisy odwołują się do pojęcia „małego podatnika”. Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 updop. Zgodnie z art. 4a pkt 10 updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 r. ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł. Spółka komandytowa jest uznawana za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od maja 2021 roku w związku z czym przekształcenie jej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością jest neutralne podatkowo na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała w wyniku przekształcenia zgodnie z opisanym stanem faktycznym (winno być: zdarzeniem przyszłym) będzie uznana za małego podatnika CIT, a tym samym będzie podlegać opodatkowaniu 9% stawką podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl z art. 4a pkt 21 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce - oznacza to:

a) spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),

b) spółkę kapitałową w organizacji,

c) spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d) spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o CIT, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;

2. 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Wskazać należy, że art. 19 ust. 1 pkt 2 został zmieniony przez art. 2 pkt 17 - ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2123, dalej: „ustawa nowelizująca”) zmieniający ustawę z dniem 1 stycznia 2021 r.

Jak stanowi art. 19 ust. 1a ustawy o CIT podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

1. spółki dzielonej,

2. podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

a) uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

b) składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym (art. 19 ust. 1c ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, podatek dochodowy od osób prawnych jest obliczany według stawki 19% na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Niektórzy podatnicy mogą jednak korzystać z opodatkowania podatkiem dochodowym według stawki 9%. Jest tak w przypadku podatników, u których przychody ogółem osiągnięte w roku podatkowym (z wyłączeniem przychodów/dochodów z zysków kapitałowych) nie przekroczyły równowartości 2 000.000 euro (art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT), o ile podatnicy ci posiadają status małego podatnika (art. 19 ust. 1d ustawy o CIT) lub rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT).

Z możliwości tej nie mogą jednak korzystać wszyscy podatnicy. Wyłączenia stosowania stawki 9% określa art. 19 ust. 1a-1d ustawy o CIT. Nie ma możliwości zastosowania przepisu art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o wprowadzającego obniżoną stawkę 9% podatku przez podatników utworzonych w wyniku działań restrukturyzacyjnych określonych w art. 19 ust. 1a pkt 1-5 lub jeżeli zaistniały okoliczności o jakich mowa w art. 19 ust. 1c ustawy o CIT.

Jak już wcześniej wskazano z obniżonej stawki opodatkowania mogą korzystać podatnicy posiadający status małego podatnika.

W myśl art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego.

Zatem przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego oraz przychody ze sprzedaży zaliczane do zysków kapitałowych z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż.

Zwrócić należy uwagę, że ustalając status „małego podatnika” należy wziąć pod uwagę przychody ze sprzedaży osiągnięte w poprzednim roku podatkowym, a więc możliwe do określenia dopiero po zakończeniu danego roku podatkowego.

Spółka komandytowa która na mocy ustawy nowelizującej stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych jest „spółką” w rozumieniu definicji ustawowej (art. 4a pkt 21 ustawy o CIT).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca z dniem 1 maja 2021 r. nabył status podatnika CIT. W roku 2020 obrót spółki komandytowej nie przewyższał kwoty równowartości kwoty 2 mln euro brutto. Wnioskodawca zamierza w 2021 r. bądź w 2022 r. przekształcić się w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Rok obrotowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Przewidywana wartość sprzedaży brutto w okresie od 1 maja 2021 r. 31 grudnia 2021 r. wyniesie 1.150.000 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała w wyniku przekształcenia ze spółki komandytowej może być uznana za małego podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, a tym samym podlegać opodatkowaniu na poziomie 9% stawki.

Mając na względzie powyższe w pierwszej kolejności wskazać należy, że z ww. przepisów prawa z obniżonej stawki podatku dochodowego nie mogą korzystać m.in. podatnicy wskazani w art. 19 ust. 1a pkt 2 ustawy CIT, tj. powstający w wyniku przekształcenia spółki niebędącej osobą prawną. W przedmiotowej sprawie przepis ten nie będzie miał zastosowania bowiem Wnioskodawca jako spółka komandytowa w dniu przekształcenia będzie posiadała status podatnika podatku dochodowego nadany na mocy przepisów ustawy nowelizującej. Ograniczenie w stosowaniu stawki 9% zgodnie z art. 19 ust. 1a pkt 1 nie ma bowiem zastosowania w sytuacji przekształcenia „spółki” w „spółkę” w rozumieniu ustawy o CIT. Zatem w sytuacji przekształcenia Wnioskodawcy w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, Wnioskodawca będzie miał możliwości stosowania 9% stawki podatku dla tak powstałej spółki z o.o., jednakże po spełnieniu warunków wynikających z art. 19 ust. 1 pkt 2, tj. nieprzekroczenia przychodów ogółem osiągniętych w roku podatkowym równowartości 2.000.000 euro oraz posiadania statusu małego podatnika.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w sytuacji przekształcenia Wnioskodawcy w spółkę z o.o. w 2021 r. bądź w 2022 r., Wnioskodawca może być uznany za małego podatnika, jeżeli wartość przychodów ze sprzedaży (wraz z kwotą podatku VAT (podatek od towarów i usług)) za rok podatkowy obejmujący okres od 1 maja 2021 r. do dnia przekształcenia nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro. Z wniosku wynika, że przewidywana wartość sprzedaży brutto w okresie od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. wyniesie 1.150.000 zł, zatem w 2021 r. Spółka posiada status małego podatnika i będzie uprawniona do zastosowania 9% stawki podatku (do momentu przekroczenia wyrażonej w złotych kwoty 2.000.000 euro) przychodu ogółem. Status ten Wnioskodawca będzie posiadał także jeżeli przekształcenie nastąpi z dniem 1 stycznia 2022 r. W sytuacji przekształcenia Spółki w przeciągu 2022 r., warunek uzyskania statusu małego podatnika należy odnieść do wartości przychodów sprzedaży brutto osiągniętych w okresie od 1 stycznia 2022 r. do dnia przekształcenia. Jeżeli za ten okres przychód ze sprzedaży brutto nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro, powstała z przekształcenia Spółka z o.o. w 2022 r. będzie posiadała status małego podatnika i jako mały podatnik będzie mogła stosować 9% stawkę podatku do momentu nieprzekroczenia przychodów ogółem osiągniętych w roku podatkowym odpowiadających wyrażonej w złotych równowartości 2.000.000 euro.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała w wyniku przekształcenia będzie uznana za małego podatnika CIT, a tym samym będzie podlegać opodatkowaniu 9% stawką podatku dochodowego od osób prawnych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.