0111-KDIB1-2.4010.392.2021.1.MZA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 sierpnia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem epuap tego samego dnia) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na gruncie polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pierwszy rok po zmianie roku obrotowego i podatkowego przez Wnioskodawcę obejmie rok rozpoczynjący się dnia 1 lipca 2020, a kończący się dnia 31 grudnia 2021 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na gruncie polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pierwszy rok po zmianie roku obrotowego i podatkowego przez Wnioskodawcę obejmie rok rozpoczynjący się dnia 1 lipca 2020, a kończący się dnia 31 grudnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką zarejestrowaną w Wielkiej Brytanii (typ spółki - Limited - czyli odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością), natomiast w Polsce prowadzi działalność w formie oddziału na podstawie ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. za 2021 r., poz. 994). Oddział nie ma odrębnej osobowości prawnej i rozlicza się w Polsce w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jako zakład podatkowy brytyjskiego podmiotu. Zgodnie z prawem brytyjskim dla oddziału polskiego ustalono taki sam rok obrotowy co podatkowy (tj. na okres od 1 lipca do 30 czerwca) jak dla Wnioskodawcy, czyli spółki prawa brytyjskiego. W dniu 25 czerwca 2021 r. Wnioskodawca dokonał zmiany dnia bilansowego zgodnie z prawem brytyjskim tj. poprzez zgłoszenie tego faktu w brytyjskim rejestrze spółek (Companies House). W wyniku tej czynności rok obrotowy i podatkowy Wnioskodawcy w Wielkiej Brytanii rozpoczęty 1 lipca 2020 r. został przedłużony do dnia 31 grudnia 2021 r. Kolejne lata obrotowe będą już obejmowały rok kalendarzowy. W zgodzie z prawem brytyjskim, uchwała Rady Dyrektorów spółki brytyjskiej została podjęta już w lipcu 2021 i de facto potwierdza (skutek deklaratoryjny), iż złożono odpowiednią informację elektroniczną w Companies House wydłużającą rok obrotowy i podatkowy w Wielkiej Brytanii do końca roku 2021 i zmieniającą rok rozliczeniowy na rok kalendarzowy. Na tym stanie faktycznym powstała wątpliwość, co do implikacji opisanej sytuacji na gruncie polskiego prawa podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałym stanie faktycznym, na gruncie polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pierwszy rok po zmianie roku obrotowego i podatkowego przez Wnioskodawcę obejmie rok rozpoczynjący się dnia 1 lipca 2020, a kończący się dnia 31 grudnia 2021 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, pierwszy rok po zmianie roku obrotowego i podatkowego przez Wnioskodawcę obejmie okres od dnia 1 lipca 2020 r. a kończący się dnia 31 grudnia 2021 r., a kolejne lata podatkowe będą już obejmowały lata kalendarzowe zaczynając od dnia 1 stycznia 2022 r.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. za 2021 r., poz. 994), przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany prowadzić dla oddziału oddzielną rachunkowość w języku polskim zgodnie z przepisami o rachunkowości. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, ilekroć w ustawie jest mowa o roku obrotowym – rozumie się przez to rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. W przypadku zmiany roku obrotowego pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy. Definicja roku obrotowego zawarta w ustawie o rachunkowości wskazuje, że rok obrotowy jest okresem stosowanym również do celów podatkowych. W przypadku oddziału spółki brytyjskiej - zasady opodatkowania zostały określone w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”), gdyż w takim wypadku mamy do czynienia z tzw. zakładem podatkowym brytyjskiej spółki LTD w Polsce. Przepis art. 8 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że rokiem podatkowym co do zasady jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. Z kolei w art. 8 ust. 3 ustawy o CIT stanowi się, że w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe. Obecna wersja przepisu art. 8 ust. 4 ustawy o CIT zastrzega, że o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu rocznym CIT składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy. Zasadniczo rok podatkowy powinien wynikać z umowy spółki. Oddział nie ma odrębnej osobowości prawnej - zdaniem Wnioskodawcy rok podatkowy oddziału powinien być determinowany przez rok zagranicznego przedsiębiorcy, czyli spółki LTD. Ponieważ prawo brytyjskie nie wymaga zmiany umowy spółki (LTD) dla skuteczności zmiany pierwotnie przyjętego roku obrotowego/podatkowego, zdaniem Wnioskodawcy za wystarczające z perspektywy prawa polskiego jest dokonanie odpowiednich czynności zgodnie z prawem brytyjskim. W dniu 25 czerwca 2021 r. Wnioskodawca dokonał zmiany dnia bilansowego zgodnie z prawem brytyjskim tj. poprzez zgłoszenie tego faktu w brytyjskim rejestrze spółek (Companies House). W wyniku tej czynności rok obrotowy i podatkowy Wnioskodawcy w Wielkiej Brytanii rozpoczęty 1 lipca 2020 r. został przedłużony do dnia 31 grudnia 2021 r. Kolejne lata obrotowe będą już obejmowały rok kalendarzowy. W zgodzie z prawem brytyjskim, uchwała Rady Dyrektorów spółki brytyjskiej została podjęta już w lipcu 2021 i de facto potwierdza, iż złożono odpowiednią informację elektroniczną w Companies House wydłużającą rok obrotowy i podatkowy w Wielkiej Brytanii do końca roku 2021 i zmieniającą rok rozliczeniowy na rok kalendarzowy. Z powyższych przepisów prawa polskiego wynika, że zmiana roku podatkowego (obrotowego) może zostać dokonana poprzez odpowiednią zmianę dokumentów założycielskich. Natomiast zgodnie z przepisami prawa brytyjskiego zmiana roku obrotowego nie wymaga zmiany statutu spółki a wyłącznie poinformowania organu rejestrowego (Companies House). Tym samym prima facie występuje kolizja przepisów krajowych i brytyjskich - jest ona jednak pozorna, gdyż oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie jest podmiotowo niezależny w stosunkach z tym przedsiębiorstwem, m.in. nie posiada odrębnych dokumentów założycielskich, których postanowienia, w myśl polskich przepisów, stanowiłyby podstawę do ustalenia innego roku podatkowego. Oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie jest odrębną od niego osobą prawną, a stanowi jego część. Ma także ustrój zgodny z ustrojem przedsiębiorcy zagranicznego i w zakresie tego ustroju podlega przepisom prawa brytyjskiego. Tym samym ustalenie roku obrotowego przedsiębiorcy zagranicznego może być dokonane wyłącznie w oparciu o przepisy, w którym ma on siedzibę. Na taką właściwość stosowanych przepisów wskazują również przepisy art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. - Prawo prywatne międzynarodowe. Tym samym zasadnym jest aby rok podatkowy (obrotowy) oddziału był tożsamy z rokiem podatkowym (obrotowym) przedsiębiorcy zagranicznego, który ten oddział utworzył i tym samym przyjęcie dla potrzeb rachunkowości i rozliczeń podatkowych w Polsce przejściowego roku obrotowego zgodnego z rokiem obrotowym przedsiębiorcy zagranicznego, a zatem kończącego się 31 grudnia 2021 r. w odniesieniu do roku podatkowego rozpoczętego w dniu 1 lipca 2020 r. (tj. przedłużenia zakończonego roku, zgodnie z przywołanymi regulacjami prawa brytyjskiego). Kolejne lata będą już pokrywały się z rokiem kalendarzowym za równo przedsiębiorcy zagranicznego jak i oddziału. Przyjęcie powyższego rozwiązania jest również jedynym, które pozwala na wykonanie przepisu dotyczącego zatwierdzania sprawozdań finansowych Oddziału przedsiębiorcy zagranicznego, zawartego w art. 53 ust. 2b ustawy o rachunkowości. Zgodnie z tym przepisem roczne sprawozdanie finansowe oddziału przedsiębiorcy zagranicznego uważa się za zatwierdzone, jeżeli zostało zatwierdzone sprawozdanie finansowe przedsiębiorcy zagranicznego, obejmujące dane sprawozdania finansowego tego oddziału. Zmiana roku podatkowego z „roku innego niż rok kalendarzowy” na rok kalendarzowy nie jest wyborem roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy. O takiej zmianie zatem nie ma według Wnioskodawcy obowiązku informować organu podatkowego w żaden sposób.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie problematyki będącej ściśle przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Treść pytania wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji. Zatem, przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia obowiązku informowania przez Wnioskodawcę organu podatkowego w przypadku zmiany roku podatkowego z „roku innego niż kalendarzowy” na rok kalendarzowy.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski w formie oddziału przedsiębiorcy zagranicznego będącego rezydentem Wielkiej Brytanii (dalej: Spółka). Zgodnie z prawem brytyjskim dla oddziału polskiego ustalono taki sam rok obrotowy co podatkowy, tj. na okres od 1 lipca do 30 czerwca 2020 r., jak dla Wnioskodawcy, czyli spółki prawa brytyjskiego. W dniu 25 czerwca 2021 r. Wnioskodawca dokonał zmiany dnia bilansowego zgodnie z prawem brytyjskim tj. poprzez zgłoszenie tego faktu w brytyjskim rejestrze spółek (Companies House). W wyniku tej czynności rok obrotowy i podatkowy Wnioskodawcy w Wielkiej Brytanii rozpoczęty 1 lipca 2020 r. został przedłużony do dnia 31 grudnia 2021 r. Kolejne lata obrotowe będą już obejmowały rok kalendarzowy. W zgodzie z prawem brytyjskim, uchwała Rady Dyrektorów spółki brytyjskiej została podjęta już w lipcu 2021 i de facto potwierdza (skutek deklaratoryjny), iż złożono odpowiednią informację elektroniczną w Companies House wydłużającą rok obrotowy i podatkowy w Wielkiej Brytanii do końca roku 2021 i zmieniającą rok rozliczeniowy na rok kalendarzowy.

Kwestie związane z funkcjonowaniem oddziału podmiotu zagranicznego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2021, poz. 994 ze zm.).

Dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Polski przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności (o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej), tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Polski. Przez oddział rozumie się wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności (art. 3 pkt 4 ww. ustawy). Zakres działalności oddziału może obejmować jedynie przedmiot działalności przedsiębiorcy zagranicznego (art.15). Jednocześnie zgodnie z art. 19 ust. 2 ww. ustawy przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany prowadzić dla oddziału oddzielną rachunkowość w języku polskim zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie posiada odrębnej osobowości (podmiotowości) prawnej a źródłem jego aktywności jest osobowość prawna przedsiębiorcy zagranicznego.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (przykładowo wyrok NSA z 18 marca 2011 r., sygn. akt II FSK 1773/09) w uzasadnieniu którego wskazano, iż „Na gruncie u.s.g.d. nie można zatem wywieść odrębności prawnej oddziału od spółki, którego separacja od "centrali" Spółki polega tylko na funkcjonalnym i przestrzennym wydzieleniu składników siły produkcyjnej. Odrębność taka nie przekłada się jednak na odrębność prawną, co wynika z definicji legalnej zawartej w art. 5 pkt 4 u.s.d.g.”

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej „updop”) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przytoczony wyżej przepis art. 3 ust. 2 updop nie kreuje odrębnej podmiotowości prawno-podatkowej oddziału zagranicznej osoby prawnej. W ujęciu podatkowym konstrukcja oddziału zagranicznej spółki macierzystej powinna być rozumiana, jako abstrakcyjna instytucja międzynarodowego prawa podatkowego, mająca jedynie umożliwić prawidłowe opodatkowywanie przez jedno państwo dochodów uzyskiwanych przez podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania w drugim państwie, ze źródeł przychodów położonych na terytorium pierwszego z państw. Zarejestrowanie oddziału w Polsce nie oznacza, że powstaje tu nowy podmiot podatkowy, bowiem opodatkowaniu podlegać będzie wciąż spółka macierzysta, tyle że od dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej poprzez oddział na terytorium drugiego państwa. Instytucja oddziału (z punktu widzenia prawa podatkowego oddział jest rozpoznawany tak w świetle Konwencji Modelowej, jak też umów o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu, jako tzw. zakład) jest więc jedynie formą działania przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce, a nie odrębnym od niego podmiotem podatkowym. Podatnikiem bowiem jest i pozostaje podmiot zagraniczny.

Zasady określania roku podatkowego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostały szczegółowo uregulowane w treści art. 8 tej ustawy.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 8 ust. 1 updop, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Z kolei art. 8 ust. 3 updop stanowi, że w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

Z art. 8 ust. 4 updop wynika, że o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.), przez rok obrotowy rozumie się rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. W przypadku zmiany roku obrotowego pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy.

Z powyższych przepisów prawa krajowego wynika przede wszystkim, że zmiana roku podatkowego (obrotowego) może zostać dokonana poprzez odpowiednią zmianę dokumentów założycielskich. Natomiast zgodnie z przepisami prawa brytyjskiego zmiana roku obrotowego nie wymaga zmiany statutu spółki a wyłącznie poinformowania organu rejestrowego. Mamy zatem do czynienia z kolizją przepisów prawa polskiego i brytyjskiego. W analizowanej sprawie zasadnym jest jednak aby rok podatkowy (obrotowy) oddziału był tożsamy z rokiem podatkowym (obrotowym) przedsiębiorcy zagranicznego, który ten oddział utworzył. Przede wszystkim oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie jest całkowicie niezależny w stosunkach z tym przedsiębiorstwem, m.in. nie posiada odrębnych dokumentów założycielskich, których postanowienia, w myśl polskich przepisów, stanowiłyby podstawę do ustalenia innego roku podatkowego.

Ponadto zgodnie z art. 53 ust. 2b ustawy o rachunkowości, roczne sprawozdanie finansowe oddziału przedsiębiorcy zagranicznego uważa się za zatwierdzone, jeżeli zostało zatwierdzone sprawozdanie finansowe przedsiębiorcy zagranicznego, obejmujące dane sprawozdania finansowego tego oddziału. Ponieważ oddział sporządza samodzielnie sprawozdanie finansowe, to dane z tego sprawozdania finansowego będą włączane do sprawozdania finansowego (łącznego) sporządzanego przez przedsiębiorcę zagranicznego. Oddział powinien więc przekazywać odpowiednie dane na dzień bilansowy do przedsiębiorcy zagranicznego. Zmiana roku obrotowego dokonana przez przedsiębiorcę zagranicznego zgodnie z przepisami obowiązującymi w Wielkiej Brytanii wywołała zatem określone skutki dla jego oddziału w Polsce, który jest częścią tego przedsiębiorcy.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym pierwszy rok po zmianie roku obrotowego i podatkowego przez Wnioskodawcę obejmie okres od dnia 1 lipca 2020 r. a kończący się dnia 31 grudnia 2021 r., a kolejne lata podatkowe będą już obejmowały lata kalendarzowe zaczynając od dnia 1 stycznia 2022 r. należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.