0111-KDIB1-2.4010.383.2021.1.ANK
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, będący spółką LLC (limited liability company) zarejestrowaną w Stanach Zjednoczonych, nie jest uznawany za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) w Polsce na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o CIT. Powodem jest to, że Wnioskodawca traktowany jest jako "podmiot pominięty" (disregarded entity) w amerykańskim federalnym systemie podatkowym, co oznacza, że nie jest uznawany za podatnika w kraju swojej rezydencji. Jednocześnie organ podatkowy zauważył, że Wnioskodawca wykazuje cechy charakterystyczne dla polskich osób prawnych, takie jak odrębność majątkowa, zdolność do zawierania umów oraz możliwość pozywania i bycia pozwanym we własnym imieniu. W związku z tym, Wnioskodawca mógłby być uznany za podatnika CIT w Polsce na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o CIT, gdyby nie jego specyficzny status podatkowy w Stanach Zjednoczonych. Ostatecznie organ uznał, że Wnioskodawcę należy traktować jako podmiot niebędący podatnikiem CIT w Polsce, zgodnie z art. 1 ust. 1 oraz art. 1 ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 sierpnia 2021 r. (data wpływu 16 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawcę należy uznać za:
- podatnika dla celów polskiego CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o CIT w związku z prowadzeniem działalności poprzez Przyszłą Spółkę - jest nieprawidłowe,
- podmiot niebędący podatnikiem w związku z art. 1 ust. 1 oraz art. 1 ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawcę należy uznać za:
- podatnika dla celów polskiego CIT na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o CIT w związku z prowadzeniem działalności poprzez Przyszłą Spółkę,
- podmiot niebędący podatnikiem w związku z art. 1 ust. 1 oraz art. 1 ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT.
We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
(A) Wnioskodawca i planowana inwestycja
Wnioskodawca jest spółką w formie limited liability company (skrócone oznaczenie formy prawnej - LLC; cechy limited liability company w dużej mierze odpowiadają cechom polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) założoną i zarejestrowaną zgodnie z prawem stanu (…) Stanów Zjednoczonych Ameryki (dalej: „Wspólnik 1” lub „Wnioskodawca”). Cechy prawne Wnioskodawcy są opisane poniżej w sekcji (B).
X LLC (dalej: „Wspólnik 2”) jest spółką działającą w tej samej formie prawnej co Wspólnik 1. W dalszej części wniosku, Wspólnik 1 i Wspólnik 2 są łącznie określani jako „Wspólnicy.”
Wspólnicy nabędą łącznie 100% udziałów w polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - Y Sp. z o.o. (dalej: „Y Sp. z o.o.”), a następnie dojdzie do przekształcenia Y Sp. z o.o. w spółkę jawną (dalej: „Przyszła Spółka”). Wspólnicy będą jedynymi wspólnikami w Przyszłej Spółce. Poprzez Przyszłą Spółkę Wspólnicy, w tym Wnioskodawca, będą prowadzić w Polsce działalność na rynku (…).
Celem wniosku jest potwierdzenie czy Wnioskodawca powinien zostać uznany za podatnika w oparciu o art. 1 ust. 1 lub art. 1 ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT.
(B) Cechy prawne Wnioskodawcy
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (skrót LLC) założoną i zarejestrowaną zgodnie z prawem amerykańskiego stanu (…), mianowicie jest spółką o której mowa w rozdziale 18 - akt o spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, tytułu 6 Kodeksu Handlowego Stanu (…) (Commerce and Trade of the (…) Code).
Kluczowe cechy prawne Wnioskodawcy wynikające z odpowiednich unormowań prawnych Stanów Zjednoczonych Ameryki są następujące:
a) Wnioskodawca jest podmiotem jednoosobowym, tj. ma jednego członka (udziałowca).
b) Członek nie odpowiada za długi i zobowiązania Wnioskodawcy - potencjalna odpowiedzialność z tego tytułu jest ograniczona do poziomu/majątku Wnioskodawcy. Zgodnie z Umową Wnioskodawcy członek nie powinien osobiście odpowiadać za długi i zobowiązania Wnioskodawcy wyłącznie z powodu bycia członkiem Wnioskodawcy.
c) Wnioskodawca może być stroną umów, pozywać i być pozywanym, nabywać prawa, w tym własność nabywanych aktywów, zaciągać zobowiązania i prowadzić inne podobne działania w swoim własnym imieniu (tj. odrębnie od członka/udziałowca).
d) Wnioskodawca może istnieć bezterminowo bądź być zawiązany na określony czas bądź może istnieć do momentu rozwiązania; jego istnienie nie kończy się automatycznie z momentem rozwiązania jego członka.
e) Sprawami Wnioskodawcy może zarządzać członek lub może zostać utworzony w tym celu oddzielny organ zarządzający. W umowie Wnioskodawcy wskazano, że zasadniczo zarząd przysługuje wyłącznie członkowi, natomiast ustanowieni zostali funkcjonariusze w postaci Dyrektora Generalnego (Chief Executive Officer) i Dyrektora Finansowego (Chief Financial Officer), którzy mają odpowiednio nadzorować działalność gospodarczą Wnioskodawcy oraz jego zapisy księgowe i rejestry/ewidencje.
f) Wnioskodawca jest podmiotem gospodarczym uważanym za spółkę mającą osobowość prawną/odrębny podmiot dla celów prawnych i rachunkowych (m.in. Wnioskodawca sporządza samodzielne sprawozdania finansowe, w których rozpoznaje przychody i koszty dla celów księgowych we własnym imieniu), jednakże jego status dla celów podatkowych jest specyficzny, jak opisano w literach g) - h) poniżej.
g) Wnioskodawca jest traktowany jako podmiot, który jest pomijany (tzw. „disregarded entity” - w dosłownym tłumaczeniu „podmiot pominięty”) dla celów amerykańskiego federalnego podatku dochodowego. W konsekwencji, wszystkie przychody i koszty nie są rozpoznawane dla celów podatkowych przez Wnioskodawcę, a przez podmiot (podmioty) znajdujące się w strukturze nad nim, które są podatnikami dla celów amerykańskiego federalnego podatku dochodowego. Innymi słowy, Wnioskodawca nie jest samodzielnie podatnikiem dla celów amerykańskiego federalnego podatku dochodowego i nie rozpoznaje zobowiązań podatkowych ani nie składa żadnych zeznań podatkowych z tego tytułu. Taka klasyfikacja Wnioskodawcy dla celów podatkowych jest domyślna tj. nie wymaga ona złożenia dokumentów potwierdzających taki wybór przez Wnioskodawcę lub jego członka/udziałowca.
h) Wnioskodawca może otrzymać certyfikat rezydencji podatkowej od odpowiednich organów w Stanach Zjednoczonych Ameryki, potwierdzający amerykańską rezydencję podatkową wspólników Wnioskodawcy. Taki certyfikat zawierałby nazwę, amerykański numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy oraz listę wspólników będących amerykańskimi rezydentami podatkowymi. Mimo że Wnioskodawca jest uważany za spółkę mającą osobowość prawną/odrębny podmiot dla celów prawnych, ze względu na klasyfikację jako „disregarded entity” dla celów podatkowych, certyfikat nie będzie potwierdzał, że to samodzielnie dany Wnioskodawca jest podatnikiem dla celów federalnego podatku dochodowego w Stanach Zjednoczonych Ameryki.
Dla kompletności opisu zdarzenia przyszłego, należy wskazać, że Wnioskodawca, na podstawie odpowiedniego oświadczenia członka (udziałowca), może być sklasyfikowany jako podmiot korporacyjny (ang. „Corporation”) dla celów federalnego podatku dochodowego w Stanach Zjednoczonych Ameryki, ale taka klasyfikacja nie została dotychczas wybrana i nie jest obecnie rozważana. Jeśli Wnioskodawca zostałby sklasyfikowany jako podmiot korporacyjny, byłby traktowany jak typowy podatnik dla celów federalnego podatku dochodowego w Stanach Zjednoczonych Ameryki (a niejako „disregarded entity”), co znalazłoby potwierdzenie w certyfikacie rezydencji podatkowej.
Mając na uwadze powyższe, można skonkludować, że zasadniczo cechy Wnioskodawcy wskazują na jego mieszany charakter - ma zarówno cechy typowe dla polskich spółek kapitałowych jak i polskich spółek osobowych. W związku z tym, Wnioskodawca w ramach wniosku pragnie potwierdzić swój status na potrzeby ustawy o CIT.
Ponadto Wnioskodawca pragnie wskazać, że równolegle do wniosku, został złożony analogiczny wniosek przez Wspólnika 2.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
-
Czy Wnioskodawcę należy uznać za podatnika dla celów polskiego CIT na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o CIT w związku z prowadzeniem działalności poprzez Przyszłą Spółkę?
-
W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy Wnioskodawcę należy uznać za podmiot niebędący podatnikiem w związku z art. 1 ust. 1 oraz art. 1 ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT?
Zdaniem Wnioskodawcy:
1. Wnioskodawcę należy uznać za podatnika dla celów polskiego CIT na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o CIT w związku z prowadzeniem działalności poprzez Przyszłą Spółkę.
2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawcę należy uznać za podmiot niebędący podatnikiem w związku z art. 1 ust. 1 oraz art. 1 ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania 1:
Uwagi ogólne
Na wstępie należy wskazać, że art. 1 i art. 1a ustawy o CIT zawiera katalog podmiotów, które są uznawane za podatników dla celów polskiego CIT. Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy przeanalizować, czy Wnioskodawcę można uznać za podatnika na podstawie:
(i) art. 1 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym podatnikiem jest podmiot posiadający „osobowość prawną” lub
(ii) art. 1 ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT, w świetle którego podatnikiem jest podmiot uznawany za podatnika na podstawie przepisów krajowych w kraju jego rezydencji/siedziby.
W tym zakresie wydaje się jasne, że Wnioskodawca, który zgodnie z intencją jego członka będzie „podmiotem pominiętym” dla celów federalnego podatku dochodowego w Stanach Zjednoczonych Ameryki, nie może być uznany za podatnika dla celów polskiego CIT na podstawie wskazanego powyżej punktu (ii). Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jako podmiot „pomijany” nie jest podatnikiem federalnego podatku dochodowego w Stanach Zjednoczonych Ameryki (tj. w kraju swojej rezydencji/siedziby), a zatem odwołanie się do statusu podatkowego Wnioskodawcy w kraju jego rezydencji/siedziby nie czyni go podatnikiem dla celów polskiego CIT.
Jednakże wskazany powyżej punkt (i) może stanowić odrębną i wyłączną podstawie uznania danego podmiotu za podatnika dla celów polskiego CIT, niezależnie od jego statusu podatkowego w kraju rezydencji (w stanie faktycznym będącym przedmiotem interpretacji – w Stanach Zjednoczonych Ameryki). W konsekwencji należy przeanalizować, czy Wnioskodawca posiada osobowość prawną w rozumieniu ustawy o CIT.
Należy wskazać, że w ustawie o CIT nie ma definicji osobowości prawnej. Ustawa z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.) również nie podaje takiej definicji i stanowi, że osoby prawne to Skarb Państwa oraz jednostki organizacyjne, którym na podstawie odrębnych przepisów przyznaje się osobowość prawną. Natomiast ustawa z 4 lutego 2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. z 2015 r., poz. 1792), która ustanawia regulacje dla prywatnej działalności międzynarodowej stanowi w art. 17, że dany podmiot podlega prawu właściwemu ze względu na miejsce jego siedziby. Jeżeli jednak prawo państwa siedziby przewiduje właściwość prawa państwa, na podstawie którego dana osoba prawna została utworzona, należy stosować prawo tego państwa. W konsekwencji, przy określaniu charakteru/osobowości prawnej danego podmiotu należy wziąć pod uwagę regulacje kraju jego siedziby /kraju jego utworzenia/założenia.
W związku z powyższym w pierwszej kolejności należy przeanalizować osobowość prawną Wnioskodawcy w oparciu o przepisy obowiązujące w Stanach Zjednoczonych Ameryki.
Osobowość prawna Wnioskodawcy zgodnie z przepisami obowiązującymi w Stanach Zjednoczonych Ameryki
Należy wskazać, że Kodeks Handlowy Stanu (…) mający zastosowanie do Wnioskodawcy nie używa terminu „osobowość prawna” ani nie zawiera żadnej definicji w tym zakresie. W rezultacie brak jest przepisów wyraźnie przyznających osobowość prawną podmiotom takim jak Wnioskodawca.
Niemniej jednak, sekcja 18-201(b) Prawa (…) o spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością (ang. (…) Limited Liability Company Act), będącego częścią ww. Kodeksu, wprost wskazuje, że LLC stanu (…) jest odrębnym podmiotem prawnym [tłum. własne Wnioskodawcy]:
„Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstaje w momencie złożenia certyfikatu założycielskiego w biurze Sekretarza Stanu lub w innym terminie wskazanym w certyfikacie, pod warunkiem, że dochowane zostały warunki wskazane w tej sekcji. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała zgodnie z niniejszym prawem jest odrębnym podmiotem prawnym, istnienie, którego jako odrębnego podmiotu prawnego będzie trwało do momentu anulowania certyfikatu założycielskiego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością”.
Warto zaznaczyć, że powszechne rozumienie osobowości prawnej w Stanach Zjednoczonych Ameryki obejmuje zdolność do posiadania majątku, pozywania i bycia pozywanym we własnym imieniu. Jak podniesiono przez praktyków, osoba prawna powinna mieć łącznie następujące cechy/uprawnienia:
1. Prawo do posiadania majątku (w tym pieniędzy).
2. Prawo do zawierania i podpisywania umów.
3. Prawo do pozywania i bycia pozywanym (tj. do egzekwowania umów).
4. Prawo do zatrudniania pracowników.
5. Prawo do tworzenia wewnętrznych regulacji/regulaminów tj. prawo do samorządności”.
W pewnych okolicznościach osobowość prawną wiąże się także z rozdziałem/odrębnością odpowiedzialności danego podmiotu od jego właściciela/wspólnika, możliwością posiadania tylko jednego właściciela/wspólnika oraz kontynuacją działalności po śmierci/rozwiązaniu takiego właściciela lub wspólnika. W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie cechy/uprawnienia wymienione powyżej mają zastosowanie do Wnioskodawcy, jak wskazano w lit. a) - f) w opisie zdarzenia przyszłego.
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, spółki LLC prawa stanu (…) są odrębnymi podmiotami prawnymi oraz posiadają powszechnie rozumianą osobowość prawną lub cechy, które są typowe dla podmiotów posiadających taką osobowość. Wniosek ten może zostać potwierdzony m.in. w oparciu o następujące fragmenty Prawna (…) o spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością:
- Separacja odpowiedzialności spółki i jej właścicieli:
[`(...)`] długi, zobowiązania i odpowiedzialność spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, niezależnie czy powstałe w wyniku umowy, czynu niedozwolonego lub w jakikolwiek inny sposób, powinny być długiem, zobowiązaniem i odpowiedzialnością wyłącznie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i żaden członek (udziałowiec) ani zarządzający spółką z ograniczoną odpowiedzialnością nie powinien za nie osobiście odpowiadać wyłącznie z racji statusu członka (udziałowca) lub zarządzającego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. [sekcja 18-303(a) Prawa (…) o spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością].
- Możliwość posiadania jednego członka (udziałowca):
Umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającej tylko jednego członka (udziałowca) nie jest niewykonalna z powodu istnienia tylko jednej strony umowy takiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością [sekcja 18-101(9) Prawa (…) o spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością].
- Zgodnie z sekcją 18-801(b) Prawa (…) o spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, zasadą jest, że śmierć lub likwidacja/rozwiązanie członka (udziałowca) spółki LLC nie powoduje likwidacji/rozwiązania samej spółki.
Faktu, że Wnioskodawca ma osobowość prawną nie powinna zmieniać okoliczność, że Wnioskodawca nie ma jej wprost nadanej przez odpowiednie przepisy obowiązujące w Stanach Zjednoczonych Ameryki, ponieważ, co jest typowe dla systemów prawa precedensowego / w krajach systemu „common law”, przepisy te nie używają wprost terminu „osobowość prawna” (który jest raczej specyficzny dla systemów prawnych Europy kontynentalnej, takich jak np. polski).
Na konkluzję dotyczącą osobowości prawnej Wnioskodawcy nie powinien mieć również wpływu jego specyficzny status podatkowy „podmiotu pomijanego” w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Status ten odnosi się bowiem do jego traktowania podatkowego w Stanach Zjednoczonych Ameryki i jako taki nie wpływa na cechy prawne Wnioskodawcy opisane w lit. a) - f) w opisie zdarzenia przyszłego. Należy również zwrócić uwagę, że Wnioskodawca w ramach wniosku chce potwierdzić swój status dla celów polskiego CIT, co należy zrobić w oparciu o ustawy o CIT, a tym samym zagraniczny status podatkowy nie powinien mieć znaczenia przy ustalaniu czy Wnioskodawcę można uznać za podatnika na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o CIT.
Analogiczne wnioski dotyczące klasyfikacji zagranicznych transparentnych (pomijanych) podmiotów dla celów ustawy o CIT zostały przedstawione w następujących interpretacjach:
- interpretacji indywidualnej z 11 września 2013 r., sygn. IPPB5/423-456/13-4/AJ, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że „za nieuprawnione należy uznać konstatacje Wnioskodawcy, zgodnie z którymi status podatkowy P/S w Danii determinuje automatycznie status tej spółki w Polsce”;
- interpretacji indywidualnej z 23 września 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.321.2019.1.AJ, w której Dyrektor Krajowej Izby Skarbowej potwierdził prawidłowość stanowiska, zgodnie z którym „bez znaczenia jest, że S. jest traktowana dla francuskich celów podatkowych, jako podmiot transparentny podatkowo, czyli że nie jest objęta podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) we Francji (tj. jej zyski są bezpośrednio opodatkowane w rękach wspólników – Inwestorów)”;
- interpretacji indywidualnej z 19 marca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.589.2019.2.MBD, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zaznaczył, że „Należy zatem przyjąć, iż transparentność podatkowa zagranicznej spółki osobowej w kraju siedziby nie oznacza, iż automatycznie spółka taka nie może być podatnikiem polskiego podatku dochodowego”;
- interpretacji indywidualnej z 25 września 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.264.2020.1.MK, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej podkreślił, że „Zauważyć należy, że transparentność podatkowa zagranicznej spółki osobowej w kraju siedziby nie oznacza, iż automatycznie spółka taka nie może być podatnikiem polskiego podatku dochodowego. Polski ustawodawca nie wykluczył bowiem możliwości uznania za podatnika CIT zagranicznego podmiotu, który jest transparentny podatkowo w kraju swojej siedziby”;
- interpretacji indywidualnej z 29 września 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.325.2020.2.ANK, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że „Należy zatem przyjąć, iż transparentność podatkowa zagranicznej spółki osobowej w kraju siedziby nie oznacza, iż automatycznie spółka taka nie może być podatnikiem polskiego podatku dochodowego”.
Osobowość prawna Wnioskodawcy zgodnie z polskimi przepisami
Można również uznać, że w przypadku, gdy pojęcie osobowości prawnej nie jest jasno uregulowane/nie istnieje w danym kraju (np. w Stanach Zjednoczonych Ameryki), dla potrzeb ustalenia polskich konsekwencji, można przeanalizować zastosowanie tego pojęcia do danego podmiotu zagranicznego zgodnie z jego uregulowaniem w polskich przepisach.
Jak wspomniano powyżej, polskie prawo nie zawiera definicji osobowości prawnej, ale wskazuje określony zestaw kluczowych cech, które należy spełnić, aby dany podmiot był uważany za osobę prawną. Te cechy są podobne do tych opisanych w części niniejszego uzasadnienia odnoszącej się do przepisów amerykańskich i obejmują w szczególnością:
- posiadanie własnego/odrębnego majątku/aktywów, odrębnego od majątku wspólników /udziałowców;
- wyłączna odpowiedzialność za własne działania (wspólnicy/wspólnicy nie ponoszą odpowiedzialności);
- prawo do zawierania umów, pozywania, bycia pozywanym, zaciągania zobowiązań i prowadzenia innych podobnych działań w swoim własnym imieniu;
- posiadanie organu/osób zarządzających (np. dyrektorów).
(prawidłowość takiego podejścia potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 22 listopada 2019 r„ sygn. 0114-KDIP2-1.4010.398.2019.3.AJ)
Biorąc pod uwagę zestaw cech Wnioskodawcy opisanych w opisie zdarzenia przyszłego, należy uznać, iż Wnioskodawca posiada osobowość prawną także w świetle polskich przepisów/rozumienia tego pojęcia w Polsce.
Na koniec warto wspomnieć, iż od 2021 r. regulując status podatkowy polskich spółek ustawodawca założył, iż każdy podmiot, w którym istnieje możliwość uczestnictwa wspólnika, który posiada ograniczoną kwotowo odpowiedzialność za zobowiązania spółki, jest podatnikiem podatku CIT. Świadczy o tym objęcie opodatkowaniem CIT spółek komandytowych (od 2021 r.), a wcześniej spółek komandytowo-akcyjnych (od 2014 r.). W konsekwencji należałoby przyjąć, iż w sytuacji istnienia wątpliwości co do statusu podatkowego Wnioskodawcy (z uwagi na brak wprowadzenia definicji osobowości prawnej w prawie stanu (…) na kształt podobny do polskich przepisów/rozumienia tego pojęcia w Polsce), zasada braku odpowiedzialności jego wspólnika za zobowiązania powinna przesądzać o kwalifikacji tego podmiotu jako podatnika CIT.
W konsekwencji, Wnioskodawcę należy uznać za podatnika dla celów polskiego CIT na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o CIT w związku z prowadzeniem działalności poprzez Przyszłą Spółkę.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania 2:
W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, dla uniknięcia wątpliwości, Wnioskodawca chciałby potwierdzić, że powinien być traktowany jako podmiot niebędący podatnikiem dla celów polskiego CIT.
Takie wnioski wynikają z dosłownego brzmienia art. 1 i art. 1a ustawy o CIT, które za podatników uznają tylko określone podmioty. W szczególności, jeżeli Wnioskodawca:
- jest uznawany za podmiot nieposiadający osobowości prawnej (a tym samym nie jest to podmiot wskazany w art. 1 pkt 1 ustawy o CIT)
- i nie jest uznawany za podatnika podatku dochodowego za granicą - w Stanach Zjednoczonych Ameryki (a tym samym nie spełnia dyspozycji z art. 1 ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT),
to nie jest podatnikiem dla celów polskiego CIT.
Tym samym, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawcę należy uznać za podmiot niebędący podatnikiem w związku z art. 1 ust. 1 oraz art. 1 ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części nieprawidłowe, a w części prawidłowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.
Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3 (art. 1 ust. 2 ustawy o CIT).
W myśl art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, przepisy ustawy mają również zastosowanie do:
- spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
1a) spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli
wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne oraz spółka jawna nie złoży:
a) przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji, według ustalonego wzoru, o podatnikach podatku dochodowego od osób prawnych oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki, o którym mowa odpowiednio w art. 5 ust. 1 albo o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, 1163, 1243, 1551 i 1574), lub
b) aktualizacji informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników
- do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę spółki jawnej oraz naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla każdego podatnika osiągającego dochody z takiej spółki;
- spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
Wynika stąd, że podatnikiem jest m.in.:
- każda osoba prawna bez wyjątku,
- spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
- spółka jawna mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkami wskazanymi powyżej,
- jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, za wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej innych niż te, które są traktowane w państwie rezydencji jak osoby prawne i które są objęte nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w tym państwie.
W opinii tut. Organu podatkowego Ustawodawca przez osobę prawną rozumie podmioty:
- którym prawo polskie nadaje osobowość prawną,
- którym prawo obce nadaje osobowość prawną w znaczeniu odpowiadającym rozwiązaniu przyjętemu przez polskiego Ustawodawcę,
- funkcjonujące w zagranicznych systemach prawnych, w których nie funkcjonuje pojęcie osoby prawnej w znaczeniu zbliżonym do przyjętego w polskim systemie prawnym, lecz wykazujące takie podstawowe cechy konstrukcyjne, które odpowiadają cechom charakterystycznym dla polskich osób prawnych.
Należy przy tym zauważyć, iż Ustawodawca wyznaczając kategorię podatników podatku dochodowego od osób prawnych w art. 1 ust. 2 i art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT posługuje się pojęciem „spółki niemającej osobowości prawnej”.
Natomiast definicja określona w art. 4a pkt 14 ustawy o CIT dotyczy spółki „niebędącej osobą prawną”.
Pojęcie to zdefiniowane jest na potrzeby m.in. art. 5 ust. 1, art. 12 ust. 4 pkt 3a-3c ustawy o CIT.
Obydwa ww. pojęcia nie są zatem tożsame, a trudno byłoby założyć, iż polski Ustawodawca różnym pojęciom w tej samej ustawie nadaje jednakowe znaczenie (biorąc pod uwagę zasady poprawnej legislacji). Należy zatem uznać, iż zarówno pojęcie „osoby prawnej”, jak i „spółki niemającej osobowości prawnej” nie zostało wprost zdefiniowane na potrzeby ustawy o CIT.
Definicja określona w art. 4a pkt 14 nie dotyczy art. 1 ustawy o CIT zakreślającego krąg podatników (użyto zupełnie innych pojęć), lecz precyzuje pojęcie spółki niebędącej osobą prawną, do dochodów z udziału w której podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych są obowiązani stosować określony w ww. art. 5 ust. 1 i ust. 2 schemat opodatkowania.
Doprecyzowanie to było konieczne z uwagi na zapis art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, z którego wynika, iż spółka niemająca osobowości prawnej, niebędąca osobą prawną, lecz traktowana w państwie rezydencji jak osoba prawna i objęta nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w tym państwie jest uznawana za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce, a w związku z tym dochody osób prawnych z udziału w takich spółkach są objęte zupełnie innym schematem opodatkowania.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe (Dz.U. z 2015 r. poz. 1792., dalej: „ppm”) osoba prawna podlega prawu państwa, w którym ma siedzibę. Jeżeli jednak prawo wskazane w przepisie ust. 1 przewiduje właściwość prawa państwa, na podstawie którego osoba prawna została utworzona, stosuje się prawo tego państwa. Na podstawie art. 21 ppm przepis art. 17 powołanej ustawy stosuje się odpowiednio do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej.
Na podstawie art. 17 ust. 3 ppm prawu wskazanemu w przepisach ust. 1 i 2 podlegają w szczególności:
-
powstanie, łączenie, podział, przekształcenie lub ustanie osoby prawnej;
-
charakter prawny osoby prawnej;
-
nazwa oraz firma osoby prawnej;
-
zdolność osoby prawnej;
-
kompetencje i zasady działania oraz powoływanie i odwoływanie członków organów;
-
reprezentacja;
-
nabycie i utrata statusu wspólnika lub członkostwa oraz prawa i obowiązki z nimi związane;
-
odpowiedzialność wspólników lub członków za zobowiązania osoby prawnej;
-
skutki naruszenia przez osobę reprezentującą osobę prawną ustawy, aktu założycielskiego lub statutu.
Na podstawie art. 21 ppm ww. przepisy (art. 17 ust. 3 ppm) stosuje się odpowiednio do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej.
Z powyższych regulacji wprost wynika, iż prawem właściwym do ustalenia, czy LLC jest osobą prawną będzie prawo amerykańskie właściwego stanu. Natomiast kwalifikacja prawnopodatkowa danego podmiotu na gruncie ustawodawstwa krajowego następuje w sposób autonomiczny na podstawie przepisów ustawy o CIT.
Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku Wnioskodawca, na podstawie odpowiedniego oświadczenia członka (udziałowca), może być sklasyfikowany jako podmiot korporacyjny (ang. „Corporation”) dla celów federalnego podatku dochodowego w Stanach Zjednoczonych Ameryki, ale taka klasyfikacja nie została dotychczas wybrana i nie jest obecnie rozważana. Jeśli Wnioskodawca zostałby sklasyfikowany jako podmiot korporacyjny, byłby traktowany jak typowy podatnik dla celów federalnego podatku dochodowego w Stanach Zjednoczonych Ameryki (a niejako „disregarded entity”), co znalazłoby potwierdzenie w certyfikacie rezydencji podatkowej.
Z opisu sprawy wynika również, że Wnioskodawca jest traktowany jako podmiot, który jest pomijany (tzw. „disregarded entity” - w dosłownym tłumaczeniu „podmiot pominięty”) dla celów amerykańskiego federalnego podatku dochodowego. W konsekwencji, wszystkie przychody i koszty nie są rozpoznawane dla celów podatkowych przez Wnioskodawcę, a przez podmiot (podmioty) znajdujące się w strukturze nad nim, które są podatnikami dla celów amerykańskiego federalnego podatku dochodowego. Innymi słowy, Wnioskodawca nie jest samodzielnie podatnikiem dla celów amerykańskiego federalnego podatku dochodowego i nie rozpoznaje zobowiązań podatkowych ani nie składa żadnych zeznań podatkowych z tego tytułu.
Wnioskodawca może otrzymać certyfikat rezydencji podatkowej od odpowiednich organów w Stanach Zjednoczonych Ameryki, potwierdzający amerykańską rezydencję podatkową wspólników Wnioskodawcy. Taki certyfikat zawierałby nazwę, amerykański numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy oraz listę wspólników będących amerykańskimi rezydentami podatkowymi. Mimo że Wnioskodawca jest uważany za spółkę mającą osobowość prawną/odrębny podmiot dla celów prawnych, ze względu na klasyfikację jako „disregarded entity” dla celów podatkowych, certyfikat nie będzie potwierdzał, że to samodzielnie dany Wnioskodawca jest podatnikiem dla celów federalnego podatku dochodowego w Stanach Zjednoczonych Ameryki.
W opinii Organu podatkowego powyższe przesądza, że ww. spółka nie jest uznawana za korporację (corporation) zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych Ameryki.
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 5 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz.U. z 1976 r. nr 31, poz. 178, dalej: „UPO”), określenie „spółka” oznacza stowarzyszenie lub każdą inną jednostkę organizacyjną, która dla celów podatkowych traktowana jest jako osoba prawna.
W tym stanie rzeczy, biorąc pod uwagę także pojęcia użyte w UPO należy uznać, że w przypadku spółek amerykańskich należy za „osobę prawną” w rozumieniu prawa polskiego uznać jedynie podmioty uznawane w tym stanie za podmioty korporacyjne (ang. corporation, body corporate, corporate entity).
W świetle powyższego, Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o CIT w związku z prowadzeniem działalności poprzez Przyszłą Spółkę.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.
W konsekwencji należy stwierdzić, iż przedmiotowa amerykańska spółka LLC nie mieści się w żadnej kategorii podatników wymienionej w art. 1 i 1a ustawy o CIT.
Natomiast Spółkę LLC należy uznać za spółkę, o której mowa w art. 4a pkt 14 ustawy o CIT – niebędącą osobą prawną w rozumieniu tej ustawy.
Dochody takich spółek są opodatkowane w Polsce na poziomie wspólników (w przypadku, gdy wspólnicy są osobami fizycznymi, opodatkowanie ich dochodów będzie następowało na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że Wnioskodawcę należy uznać za podmiot niebędący podatnikiem w związku z art. 1 ust. 1 oraz art. 1 ust. 3 pkt 2) ustawy o CIT.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili