0111-KDIB1-2.4010.368.2021.4.MZA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu 2 sierpnia 2021 r., uzupełnionym 10 i 16 listopada 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka może do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczyć 75% poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej, jeżeli samochód jest wykorzystywany przez Członka Zarządu również do celów prywatnych, a Spółka pokrywa wszystkie koszty eksploatacji tego samochodu (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka może do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczyć 75% poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej, jeżeli samochód jest wykorzystywany przez Członka Zarządu również do celów prywatnych, a Spółka pokrywa wszystkie koszty eksploatacji tego samochodu.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 27 października 2021 r. Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.701.2021.2.SJ oraz 0111-KDIB1-2.4010.368.2021.3.MZA, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 16 listopada 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność energetyczną polegająca na wytwarzaniu, dystrybucji i obrocie energią cieplną i energią elektryczną w różnych lokalizacjach na terenie Polski. Wszystkie dochody opodatkowuje w Polsce. Spółka ma podpisane Umowy o świadczenie usług zarządzania (managerskie) z członkami Zarządu (zwane dalej Umowami). Z tytułu wykonywania obowiązków określonych w Umowie Członkowi Zarządu przysługuje stałe miesięczne wynagrodzenie oraz wynagrodzenie zmienne uzależnione od realizacji celów zarządczych. Wynagrodzenie Zarządzających z tytułu wykonania Umowy Spółka kwalifikuje do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, w związku z czym na Spółce ciąży obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania oraz wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych (PDOF), który jako płatnik powinna pobrać i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego.

Zgodnie z Umową Spółka w ramach obowiązujących przepisów, w tym zgodnie z podjętymi przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy i Radę Nadzorczą uchwałami regulującymi zasady kształtowania wynagrodzeń Członków Zarządu Spółki zobowiązała się współdziałać z Członkiem Zarządu przy wykonywaniu Umowy, w tym ma zapewniać Członkowi Zarządu możliwość korzystania przez niego z urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki niezbędnych do realizacji Umowy, w tym:

- środków transportu, poprzez udostępnienie Członkowi Zarządu przez Spółkę samochodu służbowego.

Członek Zarządu jest zobowiązany używać urządzeń i zasobów stanowiących mienie Spółki, w interesie Spółki i zgodnie z zasadami kształtowania wynagrodzeń członków Zarządu Spółki, wynikającymi z uchwał właściwych organów Spółki oraz Umowy.

Jednocześnie, w ramach Umowy Spółka zobowiązała się do ponoszenia kosztów wynikających z wykorzystania przez Członka Zarządu w związku z wykonywaniem przez niego Umowy, urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki, o których mowa powyżej, jak również zobowiązała się do ponoszenia m.in. transportu (podróży w kraju i za granicą) w tym kosztów ponoszonych w związku z przejazdem pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem wykonywania usług (i z powrotem) w każdym przypadku, kiedy Członek Zarządu odbywa podróż lub spotkanie w celu realizacji Umowy.

Niezależnie od powyższego, Zwyczajne Walne Zgromadzenie Spółki podjęło uchwałę w ramach której przyjęto, że Członek Zarządu może korzystać z samochodu służbowego do celów prywatnych odpłatnie, w oparciu o stawki rynkowe i na zasadach określonych w obowiązującym w Spółce Zarządzeniu w sprawie korzystania z samochodów służbowych, które to Zarządzenie reguluje zasady korzystania z samochodów służbowych przez pracowników jak i członków Zarządu, zarówno do celów służbowych jak i prywatnych.

Zgodnie z ww. Zarządzeniem Członkowi Zarządu przysługuje prawo korzystania z samochodu służbowego pozostającego do jego wyłącznej dyspozycji również do celów prywatnych. Członek Zarządu ma obowiązek zaewidencjonować przebieg pojazdu do celów prywatnych w karcie ewidencji przebiegu pojazdu (KEPP), chyba że samochód jest wyposażony w system GPS i przebieg pojazdu jest odnotowywany w formie elektronicznej. Rozliczenie przebiegu prywatnej podróży z wykorzystaniem samochodu służbowego następuje na podstawie comiesięcznego oświadczenia Członka Zarządu o wykorzystaniu samochodu służbowego do celów prywatnych, w którym Członek Zarządu jako użytkownik samochodu służbowego podaje:

- typ samochodu, ilość dni w których wykorzystywał samochód służbowy do celów prywatnych, wylicza koszt korzystania z pojazdu na podstawie dziennej rynkowej stawki wynajmu danego typu samochodu podanej w załączniku do ww. Zarządzenia,

- wylicza koszt zużycia paliwa w oparciu o ilość przejechanych kilometrów w celach prywatnych, średnią cenę paliwa zatankowanego w danym miesiącu oraz średnie zużycie paliwa dla danej marki samochodu określonej w Zarządzeniu.

Na podstawie ww. oświadczenia Członek Zarządu jest obciążany kosztami użytkowania samochodu służbowego na cele prywatne, zarówno kosztami wynajmu jak i zużytym paliwem, na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury.

Nabycie paliwa do samochodów służbowych wykorzystywanych w trybie mieszanym (udostępnionych również do celów prywatnych) pokrywa Spółka. Stawki rynkowe wynajmu samochodu służbowego na cele prywatne określone w Zarządzeniu są aktualizowane raz w roku i były ustalane zgodnie z przepisami art. 11 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka rozważa w przyszłości zmianę zasad rozliczania używania przez Członka Zarządu samochodu służbowego do celów prywatnych. Zmiana ta miałaby polegać na nie obciążaniu Członka Zarządu ww. kosztami używania samochodów służbowych do celów prywatnych, przez co Członek Zarządu uzyskiwałby z tego tytułu nieodpłatne świadczenie, a tym samym Spółka wartość tego świadczenia doliczałaby do przychodów Członka Zarządu podlegających opodatkowaniu PDOF.

Zmiana warunków korzystania z samochodu służbowego znalazłaby odzwierciedlenie w regulacjach wewnętrznych obowiązujących w Spółce – uchwałach organów Spółki oraz Umowach zawartych z członkami Zarządu.

Spółka zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów nie zaliczy 25% wydatków związanych z eksploatacją samochodu służbowego wykorzystywanego zarówno w działalności gospodarczej, jak również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka może do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczyć 75% poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej, jeżeli samochód jest wykorzystywany przez Członka Zarządu również do celów prywatnych, a Spółka pokrywa wszystkie koszty eksploatacji tego samochodu? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 3 należy wskazać, że na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródeł przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tejże ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ww. ustawy nie uważa się za koszt uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej – jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Powyższe oznaczałoby, zdaniem Spółki, że Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie koszty związane z używaniem samochodów służbowych osobowych oddanych do wyłącznej dyspozycji członkom Zarządu, wykorzystywanych przez członków Zarządu w celach służbowych jak i prywatnych, do wysokości 75% (zapytanie nr 3).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.(…)

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć

- ma wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów, względnie zostały poniesione w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 updop, ma charakter zamknięty.

W zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z udostępnieniem przez Spółkę samochodu osobowego do dyspozycji Członka Zarządu z którym Spółka zawarła umowę o świadczenie usług zarządzania, należy zwrócić uwagę na treść art. 16 ust. 1 pkt 51 updop, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej – jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Opierając się na powołanym przepisie art. 16 ust. 1 pkt 51 updop, dopuszczalne jest zaliczenie do kosztów podatkowych 75% poniesionych wydatków z tytułu używania na potrzeby działalności prowadzonej przez podatnika samochodów osobowych.

Spółka we wniosku m.in. wskazała, że Zwyczajne Walne Zgromadzenie Spółki podjęło uchwałę w ramach której przyjęto, że Członek Zarządu może korzystać z samochodu służbowego do celów prywatnych odpłatnie, w oparciu o stawki rynkowe i na zasadach określonych w obowiązującym w Spółce Zarządzeniu w sprawie korzystania z samochodów służbowych, które to Zarządzenie reguluje zasady korzystania z samochodów służbowych przez pracowników jak i członków Zarządu, zarówno do celów służbowych jak i prywatnych. Zgodnie z ww. Zarządzeniem Członkowi Zarządu przysługuje prawo korzystania z samochodu służbowego pozostającego do jego wyłącznej dyspozycji również do celów prywatnych. Członek Zarządu ma obowiązek zaewidencjonować przebieg pojazdu do celów prywatnych w karcie ewidencji przebiegu pojazdu (KEPP), chyba że samochód jest wyposażony w system GPS i przebieg pojazdu jest odnotowywany w formie elektronicznej.

Spółka rozważa w przyszłości zmianę zasad rozliczania używania przez Członka Zarządu samochodu służbowego do celów prywatnych. Zmiana ta miałaby polegać na nie obciążaniu Członka Zarządu ww. kosztami używania samochodów służbowych do celów prywatnych, przez co Członek Zarządu uzyskiwałby z tego tytułu nieodpłatne świadczenie, a tym samym Spółka wartość tego świadczenia doliczałaby do przychodów Członka Zarządu podlegających opodatkowaniu PDOF.

Zmiana warunków korzystania z samochodu służbowego znalazłaby odzwierciedlenie w regulacjach wewnętrznych obowiązujących w Spółce – uchwałach organów Spółki oraz Umowach zawartych z członkami Zarządu.

Wątpliwość Spółki dotyczy kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów – zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 updop – 75% poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego (służbowego) na potrzeby działalności gospodarczej, jeżeli samochód jest wykorzystywany przez Członka Zarządu również do celów prywatnych, a Spółka pokrywa wszystkie koszty eksploatacji tego samochodu.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1526 ze zm.), zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę.

Oznacza to, że zarząd prowadzi sprawy spółki we wszystkich obszarach niezastrzeżonych wyraźnie do kompetencji innych organów spółki oraz reprezentuje spółkę. Prowadzenie spraw spółki dotyczy sfery wewnętrznej funkcjonowania spółki (podejmowania decyzji organizacyjnych i gospodarczych w spółce), natomiast reprezentacja odnosi się do relacji zewnętrznych (składania oświadczeń woli wobec innych niż spółka uczestników obrotu prawnego).

Odnosząc powyższe uregulowania do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że skoro Członek Zarządu świadczy na rzecz Spółki usługę na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania, to wyłączenie wydatków z kosztów podatkowych nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie – stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 38 updop, w myśl którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz wspólników lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego.

Rozważając kwestię kwalifikacji podatkowej przedmiotowych wydatków należy zauważyć, że mimo tego, że nie wszystkie wykonywane przez Członka Zarządu zadania (gdyż samochód osobowy udostępniany przez Spółkę będzie przez niego wykorzystywany zarówno w celach służbowych jak i prywatnych) mogą być powiązane z konkretnym przychodem uzyskiwanym przez Wnioskodawcę, przejawiają jednak związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością. Stąd też wydatki wynikające z realizacji obowiązków Członka Zarządu Spółki należy zakwalifikować do kosztów podatkowych, przy spełnieniu wszystkich wyżej wymienionych warunków ustawowych, jako wypełniające dyspozycję art. 15 ust. 1 updop.

Możliwość uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków dot. Członka Zarządu uzależniona jest również od łączącego go ze Spółką stosunku (pracy lub inny). W przypadku, gdy Członek Zarządu tak jak w przedmiotowej sprawie nie jest pracownikiem Spółki, konieczność ponoszenia przez Spółkę wydatków na jego rzecz winna wynikać z prawidłowo zawartych umów (np. cywilnoprawnych), a w przypadku ich braku z uchwał wspólników podjętych zgodnie z prawem albo mieć podstawę w umowie Spółki, czy też wynikać z postanowień regulaminów lub statutu spółki, przewidujących zwrot należności z tytułu wydatków na rzecz osób niebędących pracownikami Spółki. Z opisu sprawy wynika, że umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Członkiem Zarządu przewiduje udostępnienie samochodu na rzecz menadżera nie tylko w sytuacji gdy będzie on wykonywał czynności na rzecz Spółki ale może być także używany na jego prywatne cele. W takim przypadku Członek Zarządu będzie ponosił odpłatność na rzecz Spółki (Spółka osiągnie przychód). Planowane jest aby w przyszłości korzystanie przez Członka Zarządu z samochodu na cele prywatne nie wiązało się z odpłatnością. W takim przypadku po stronie Członka Zarządu powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia, który będzie opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wydatki poniesione na rzecz Członka Zarządu świadczącego w Spółce usługę zarządzania na podstawie ww. umowy, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki.

Należy przy tym podkreślić, że ciężar, co do prawidłowego udokumentowania ww. wydatków, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem tych wydatków, a uzyskaniem przychodu spoczywa na Spółce, bowiem musi wykazać, że poniosła koszt zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

W konsekwencji stanowisko Spółki, że ma ona prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie koszty związane z używaniem samochodów służbowych osobowych oddanych do wyłącznej dyspozycji Członkom Zarządu, wykorzystywanych przez członków Zarządu w celach służbowych jak i prywatnych, do wysokości 75% należało uznać za prawidłowe.

Końcowo nadmienia się, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). Natomiast, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytania oznaczone nr 1 i 2) zostanie/zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.