0111-KDIB1-1.4010.406.2021.2.MF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2021 r. (data wpływu 25 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

· wydatki poniesione przez Spółkę na wybudowanie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w dacie jego nieodpłatnego przekazania Miastu,

· wydatki poniesione przez Spółkę na wykończenie oraz wyposażenie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w cenie zakupu materiałów wykończeniowych oraz elementów wyposażenia w dacie nieodpłatnego przekazania Miastu Lokalu przedszkolnego

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2021 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy:

· wydatki poniesione przez Spółkę na wybudowanie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w dacie jego nieodpłatnego przekazania Miastu,

· wydatki poniesione przez Spółkę na wykończenie oraz wyposażenie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w cenie zakupu materiałów wykończeniowych oraz elementów wyposażenia w dacie nieodpłatnego przekazania Miastu Lokalu przedszkolnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka akcyjna (zwana dalej: „Spółką”, „Wnioskodawcą”) na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego prowadzi działalność deweloperską w zakresie budowy osiedli domów jednorodzinnych oraz budynków wielorodzinnych wraz z lokalami użytkowymi. Jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług).

Spółka realizuje obecnie Inwestycję polegającą na budowie kompleksu zespołu VI kondygnacyjnych budynków mieszkalnych wielorodzinnych z usługami w parterze, z infrastrukturą techniczną, wjazdami i elementami zagospodarowania terenu mieszkalnego wielorodzinnego położonych w (…). Inwestycja jest realizowana na części działek nr (…) z obrębu (…), których Spółka jest użytkownikiem wieczystym.

Inwestycja składa się z 11 etapów, z czego część jest już w realizacji, a część jest na etapie uzyskiwania pozwolenia na budowę. Na jednym z etapów Inwestycji, który jest obecnie w trakcie uzyskiwania pozwolenia na budowę, Spółka, na mocy porozumienia zawartego z Miastem (dalej: „Miasto”) w dniu (…) zobowiązała się do wybudowania i nieodpłatnego przekazania Miastu zgodnie z art. 9021 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. 2020 poz. 1740 ze zm., dalej: „Kodeks cywilny”) lokalu w stanie deweloperskim z przeznaczeniem na przedszkole z placem zabaw (dalej: „Lokal przedszkolny”).

Lokal przedszkolny o powierzchni 500 m2 znajdować się będzie na parterze VI kondygnacyjnego budynku. Na moment składania niniejszego wniosku zgodnie z postanowieniami Umowy docelowej (powielającej zapisy porozumienia z dnia (…)), Lokal przedszkolny zostanie przekazany Miastu w stanie deweloperskim, tj. bez wykonania robót wykończeniowych, w tym bez malowania, okładzin, paneli i wyposażenia pomieszczeń.

Obecnie Spółka prowadzi jednak rozmowy z Miastem w celu rozszerzenia zakresu umowy o prace wykończeniowe lokalu oraz jego pełne wyposażenie (dywany, tablice, krzesełka, stoliki, zabudowy meblowe itd.). Spółka ponosiłaby zatem wydatki na zakup materiałów budowlanych wykończeniowych, tj. płytek, listew, sufitów podwieszanych itp. oraz na zakup elementów wyposażenia, o których mowa powyżej. Do wyłącznego użytku tego przedszkola przeznaczonych będzie 5 miejsc parkingowych, które zlokalizowane będą w garażu podziemnym.

5 miejsc postojowych, plac zabaw oraz nieodpłatna służebność przejazdu po drogach wewnętrznych, tak jak Lokal przedszkolny, zostaną przekazane nieodpłatnie aktem notarialnym w trybie art. 9021 Kodeksu cywilnego na rzecz Miasta.

Przy wytworzeniu ww. budynków, a tym samym Lokalu przedszkolnego Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy wydatki poniesione przez Spółkę na wybudowanie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w dacie jego nieodpłatnego przekazania Miastu?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

2. Czy wydatki poniesione przez Spółkę na wykończenie oraz wyposażenie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w cenie zakupu materiałów wykończeniowych oraz elementów wyposażenia w dacie nieodpłatnego przekazania Miastu Lokalu przedszkolnego?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Spółkę na wybudowanie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w dacie jego nieodpłatnego przekazania Miastu.

Jak wskazuje art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Tym samym, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi spełniać łącznie następujące warunki:

1. Pomiędzy wydatkiem a przychodem musi istnieć związek tego typu, że jego poniesienie ma wpływ na powstanie przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów,

2. Wydatek nie może być wymieniony w katalogu wydatków, których przepisy ustawy o CIT nie pozwalają zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 ustawy o VAT),

3. Wydatek został poniesiony przez podatnika (w ostatecznym rozrachunku musi być pokryty z zasobów majątkowych podatnika),

4. Wydatek jest definitywny/rzeczywisty (wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona).

Na gruncie ustawy o CIT wypracował się podział kosztów jakie ponosi podatnik na koszty pośrednio związane z przychodem oraz koszty bezpośrednio z nim związane. Konsekwencją tego podziału jest różne w czasie rozpoznawanie ponoszonych wydatków za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Pośrednimi kosztami uzyskania przychodu są wydatki związane z prowadzoną działalnością, ale nie będące w ścisłym, uchwytnym związku z osiąganymi przychodami. Inaczej mówiąc są to wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są one racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Wydatki te są jednak związane z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczyniają się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy. Do tej grupy wydatków zaliczane są m.in. koszty ogólne zarządu, koszty administracyjne, wydatki na koszty reklamy i promocji.

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W świetle powyższego uzasadnione i prawidłowe jest uznanie, iż wydatki poniesione na wybudowanie Lokalu przedszkolnego, który następnie zostanie przekazany nieodpłatnie Miastu, stanowią pośredni koszt uzyskania przychodu, a podstawą jego zarachowania jest protokół zdawczo-odbiorczy przekazania inwestycji Miastu. Poniesione bowiem koszty nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Spółkę przychodach, ale ich poniesienie ma wpływ na ich uzyskanie.

Obecność przedszkola w realizowanej przez Spółkę inwestycji przyczynia się do wzrostu zainteresowania rodzin z dziećmi zakupem mieszkania w jednym z budowanych przez Spółkę budynków. Jest to o tyle istotne z punktu widzenia Spółki z uwagi, iż znaczna część lokali mieszkalnych przeznaczonych do sprzedaży to mieszkania powyżej 50 m2 składające się z kilku pokoi, które nie są w obszarze zainteresowań a także możliwości finansowych singli i małżeństw bezdzietnych. Tym samym obecność przedszkola w jednym z budowanych budynków przekłada się na skłonność rodzin z dziećmi do zakupu mieszkań oferowanych przez Spółkę, a tym samym na uzyskanie przez Spółkę przychodów z ich sprzedaży.

Spółka na potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska wskazuje na interpretacje indywidualne wydane w odniesieniu do wydatków poniesionych na przebudowę drogi publicznej / infrastruktury drogowej, na gruncie będącym własnością Miasta, gdzie organ podatkowy potwierdza, iż należy zaliczyć je do pośrednich kosztów uzyskania przychodu w dacie ich przekazania (zob. np. interpretacja indywidualna z dnia 30 października 2014 r., Znak: IPPB5/423-836/14-2/JC).

Mając powyższe na względzie, wydatki poniesione przez Spółkę na wybudowanie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w dacie jego nieodpłatnego przekazania Miastu.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Spółkę na wykończenie oraz wyposażenie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w cenie zakupu materiałów wykończeniowych oraz elementów wyposażenia w dacie nieodpłatnego przekazania Miastu Lokalu przedszkolnego.

W przypadku rozszerzenia zakresu umowy z Miastem o wykończenie i wyposażenie Lokalu przedszkolnego, Wnioskodawca będzie ponosił wydatki na zakup materiałów budowlanych (płytek, listew, sufitów podwieszanych itp.) oraz wyposażenia, tj. zabudowy meblowe, krzesełka, stoliki, biurka itp. Koszty wykończenia i wyposażenia będą zatem wyceniane w cenie zakupów ww. rzeczy.

Mając na względzie uzasadnienie do pytania nr 1 niniejszego wniosku Wnioskodawca wskazuje, iż przekłada się ono na uzasadnienie do niniejszej kwestii, tj. do kwestii wydatków poniesionych na wykończenie Lokalu przedszkolnego i jego wyposażenie. W świetle tegoż uzasadnienia prawidłowe jest uznanie, iż wydatki poniesione na wykończenie i wyposażenie Lokalu przedszkolnego, który zostanie przekazany nieodpłatnie Miastu, stanowią pośredni koszt uzyskania przychodu, a podstawą jego zarachowania będzie protokół zdawczo-odbiorczy przekazania inwestycji Miastu. Poniesione bowiem koszty nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Spółkę przychodach, ale ich poniesienie ma wpływ na ich uzyskanie.

Mając powyższe na względzie, wydatki poniesione przez Spółkę na wykończenie oraz wyposażenie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w cenie zakupu materiałów wykończeniowych oraz elementów wyposażenia w dacie nieodpłatnego przekazania Miastu Lokalu przedszkolnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.; dalej jako: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

· został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

· jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

· pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

· poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

· został właściwie udokumentowany.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodów odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a. „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b. „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c. „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. Koszty podatkowe na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można podzielić na:

· koszty bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4 - 4c ustawy o CIT), oraz

· koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4d ustawy o CIT).

Za koszty bezpośrednie uznaje się te wydatki, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła i są one niezbędne dla osiągnięcia przychodu (tj. są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów). Natomiast koszty pośrednie stanowią te wydatki, które ponoszone są w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, tj. wydatki na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, związane z całokształtem działalności. Co do zasady, kosztów takich nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów. W myśl art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Natomiast na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o CIT).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy:

· wydatki poniesione przez Spółkę na wybudowanie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w dacie jego nieodpłatnego przekazania Miastu,

· wydatki poniesione przez Spółkę na wykończenie oraz wyposażenie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w cenie zakupu materiałów wykończeniowych oraz elementów wyposażenia w dacie nieodpłatnego przekazania Miastu Lokalu przedszkolnego.

Odnosząc się zatem do wydatków poniesionych przez Spółkę na wybudowanie, wykończenie oraz wyposażenie Lokalu przedszkolnego, który następnie zostanie przekazany Miastu, wskazać należy, że wydatki, o których mowa we wniosku, poniesione przez Wnioskodawcę pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z możliwością osiągania przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, jak i zachowania źródła przychodów i jego zabezpieczenia. Z wniosku wynika bowiem, że obecność przedszkola w jednym z budowanych budynków przekłada się na skłonność rodzin z dziećmi do zakupu mieszkań oferowanych przez Spółkę, a tym samym na uzyskanie przez Spółkę przychodów z ich sprzedaży.

W związku z powyższym przedmiotowe wydatki Wnioskodawca może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Poniesienie tych wydatków spowoduje bowiem, że realizowany będzie bezpośredni cel gospodarczy Spółki tj. uzyskanie przychodów z tytułu sprzedaży mieszkań.

Właściwym momentem dla rozpoznania przez Spółkę kosztów uzyskania przychodów związanych z wydatkami poniesionymi na wybudowanie oraz wykończenie i wyposażenie Lokalu przedszkolnego, który zostanie przekazany nieodpłatnie Miastu jest moment formalnego przekazania Miastu Lokalu przedszkolnego wraz z wyposażeniem, tj. moment podpisania protokołu zdawczo - odbiorczego dotyczącego przedmiotowej inwestycji. Dopiero bowiem w tym momencie, koszty te mają charakter definitywny.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

· wydatki poniesione przez Spółkę na wybudowanie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w dacie jego nieodpłatnego przekazania Miastu,

· wydatki poniesione przez Spółkę na wykończenie oraz wyposażenie Lokalu przedszkolnego będą stanowić koszt uzyskania przychodu w cenie zakupu materiałów wykończeniowych oraz elementów wyposażenia w dacie nieodpłatnego przekazania Miastu Lokalu przedszkolnego

– jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Nadmienić przy tym należy, że w zakresie podatku od towarów i usług wydane zastało odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.