0001-KDIB1-3.4010.400.2021.2.BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.) uzupełnionym 15 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy dochód uzyskany przez Spółkę w związku z prowadzaniem działalności w zakresie usług serwisowych świadczonych wyłącznie w stosunku do Wyrobów Spółki produkowanych w ramach Zakładu objętego Decyzją, wypełnia przesłanki wymienione w art. 17 ust. 4 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), a tym samym podlega w całości zwolnieniu podatkowemu na podstawie Decyzji określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2021 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy dochód uzyskany przez Spółkę w związku z prowadzaniem działalności w zakresie usług serwisowych świadczonych wyłącznie w stosunku do Wyrobów Spółki produkowanych w ramach Zakładu objętego Decyzją, wypełnia przesłanki wymienione w art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, a tym samym podlega w całości zwolnieniu podatkowemu na podstawie Decyzji określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 26 października 2021 r. Znak 0111-KDIB1-3.4010.400.2021.1.BM wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 15 listopada 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) to spółka wchodząca w skład międzynarodowej grupy X, specjalizującej się w obszarze produkcji wyrobów dedykowanych pojazdom z obszaru transportu publicznego. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Spółka stosuje, autorskie rozwiązania konstrukcyjno-technologiczne, zaopatrując w wysokiej jakości produkty (m.in. drzwi, okna, inne wyposażenia wnętrz) pojazdy z obszaru transportu publicznego w tym: lokomotywy (…), wagony pasażerskie, wagony metra, autobusy szynowe, tramwaje, trolejbusy, czy autobusy miejskie. Od początku swojej działalności Wnioskodawca dużą wagę przywiązuje do postępu technologicznego, inwestycji produkcyjnych, rozbudowy parku maszynowego oraz budowy silnego zespołu specjalistów. Spółka posiada status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu art. 2 pkt 24 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1 ze zm. dalej: „GBER”)

Spółka dnia 25 czerwca 2020 r. r. uzyskała decyzję o wsparciu nr (…), o której mowa w Ustawie o WNI (dalej: „Decyzja”). Decyzja o wsparciu została wydana w związku z nową inwestycją Spółki polegającą na zwiększeniu zdolności produkcyjnych istniejącego zakładu Spółki zlokalizowanego w (…) (dalej: „Zakład”), poprzez rozbudowę i reorganizację Zakładu przy wykorzystaniu nowoczesnych technik organizacyjnych, doposażeniu go w dodatkowe maszyny i urządzenia oraz zwiększeniu potencjału istniejącego działu badawczo-rozwojowego. W związku z otrzymaną Decyzją, Spółka ponosi nakłady inwestycyjne ukierunkowane na zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego Zakładu.

Decyzja o wsparciu określa w sposób precyzyjny:

- objęty nią zakres działalności gospodarczej Wnioskodawcy sklasyfikowany według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług określona w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 ze. zm., dalej: „PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)”) oraz

- teren, na którym realizowana jest inwestycja w związku z którą Spółka otrzymała Decyzję o wsparciu (poprzez wskazanie działek i ich powierzchni). Jest to całość obszaru funkcjonującego uprzednio kompleksu produkcyjnego.

Zakres działalności gospodarczej Spółki określony posiadaną Decyzją o wsparciu zgodnie z klasyfikacją PKWiU jest następujący:

Sekcja C:

- 24.42 - aluminium,

- 25.61 - usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale,

- 27.32 - pozostałe elektroniczne i elektryczne przewody i kable,

- 29.20 - nadwozia do pojazdów silnikowych; przyczepy i naczepy,

- 29.31 - wyposażenie elektryczne i elektroniczne do pojazdów silnikowych,

- 29.32 -pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli,

- 30.20 - lokomotywy kolejowe oraz tabor szynowy,

- 30.99 - pozostały sprzęt transportowy, gdzie indziej niesklasyfikowany,

Sekcja M:

- 72.19 - usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych.

Ponadto, Decyzją nr (…) z 6 maja 2021 r. Minister Rozwoju Pracy i Technologii zmienił treść Decyzji o Wsparciu poprzez dodanie do treści Decyzji następujących grupowań PKWiU:

„Sekcja E:

- 38.11.58.0 - odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,

- 38.11.59.0 - odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu, gdzie indziej niesklasyfikowane,

- 38.32.2 - Surowce wtórne metalowe

w zakresie wynikającym wyłącznie z prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie decyzji o wsparciu nr (…) z dnia 25 czerwca 2020 r.”

Złożoność procesu produkcyjnego Spółki jest uzależniona od specyfiki poszczególnych wyrobów gotowych. Niemniej jednak, proces produkcyjny obejmuje zwykle kilka zasadniczych faz (etapów), które są ze sobą ściśle powiązane.

Mogą to być przykładowo następujące etapy:

- Cięcie;

- Gięcie;

- Wykrawanie;

- Obróbka CNC;

- Galwanizowanie;

- Spawanie;

- Szlifowanie;

- Malowanie/anodowanie;

- Klejenie;

- Montaż.

Powyższe czynności, co do zasady realizowane są przez Spółkę we własnym zakresie na terenie Zakładu. Niemniej jednak, w związku z rosnącym zapotrzebowaniem na produkty Spółki, i ograniczeniami związanymi z obecną realizacją inwestycji, Spółka częściowo posiłkuje się wsparciem zewnętrznych podmiotów, przy realizacji niezbędnych, ale nie kluczowych z punktu widzenia wartości wyrobu gotowego oraz istotności procesów produkcji - w szczególności malowania proszkowego i malowania na mokro (dalej jako: „Kooperanci”). W rezultacie część wyrobów Spółki objętych zakresem PKWiU wskazanym w Decyzji (dalej: „Wyroby”) jest wytwarzana we współpracy z Kooperantami.

Po skorzystaniu z usług Kooperantów, malowane podzespoły stanowiące części Wyrobów/Wyroby każdorazowo wracają do cyklu produkcyjnego w zakładzie na obszarze objętym Decyzją - przeprowadzana jest wówczas kontrola jakości, a następnie montaż poszczególnych podzespołów.

Usługi zlecane Kooperantom są przez nich fizycznie wykonywane poza terenem wskazanym w Decyzji, jednakże w celu realizacji ww. usług malowania przez Kooperantów, produkty w toku pozostają własnością Spółki przez cały okres świadczenia usług, a Kooperanci wykonują zlecone prace na półproduktach wytworzonych i powierzonych przez Spółkę co do zasady przy wykorzystaniu własnych zasobów.

Zakup urządzeń i technologii do realizacji powyższych czynności przez Spółkę nie znajdował dotychczas dostatecznego uzasadnienia ekonomicznego - m.in. ze względu na konieczność uzyskania pozwoleń środowiskowych oraz rozbudowane możliwości współpracy z lokalnymi podmiotami świadczącymi usługi w tym zakresie.

Na skutek inwestycji objętej Decyzją, Wnioskodawca przewiduje zwiększenie możliwości produkcyjnych w zakresie ww. procesów (zwłaszcza malowania proszkowego), jednakże w toku realizacji znaczących wolumenowo zamówień, Spółka również w przyszłości zamierza dopuszczać możliwość korzystania ze wsparcia podwykonawców przy realizacji ww. czynności.

Uzasadnieniem korzystania z usług Kooperantów jest także realizacja części zamówień zgodnie z metodologią „just in time” to znaczy zgodnie ze ścisłym harmonogramem dostaw i wysyłek, tym samym możliwe jest, że powyższe czynności w wymaganym zakresie i terminie oraz skali nie mogą/nie będą mogły być fizycznie zrealizowane przez Spółkę na obszarze wskazanym w Decyzji np. z uwagi na brak stosownej mocy produkcyjnej w danym okresie czasu.

Tym samym, zaangażowanie Kooperantów ma za zadanie także zabezpieczyć płynność procesu produkcji Spółki oraz terminowość realizowanych dostaw w szczególności w przypadku znaczących wolumenowo zamówień. Zaangażowanie to umożliwia bowiem przeprowadzenie kompletnego procesu produkcyjnego nawet wówczas, gdy nie jest/nie będzie to możliwe wyłącznie w oparciu o zasoby Spółki na terenie jej zakładu objętego Decyzją (m.in. ze względów ekonomicznych, technologicznych, potencjalnych ograniczeń technicznych, awarii oraz braku mocy produkcyjnej).

Spółka podkreśla, że z perspektywy całego procesu produkcyjnego, wskazane powyżej usługi malowania nie stanowią kluczowego elementu, dlatego też mogą być zlecane Kooperantom w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności zwolnionej na podstawie Decyzji. Proces produkcyjny kończy się po wykonaniu przez Spółkę ostatecznej kontroli jakościowej oraz ilościowej, oznakowaniu i odpowiednim montażu poszczególnych Wyrobów. Pozostała część procesu produkcyjnego Wyrobów oferowanych przez Spółkę jako produkt finalny, jest obecnie realizowana wyłącznie przez Spółkę.

Spółka świadczy także usługi serwisowe, co do zasady związane z produkowanymi Wyrobami (incydentalnie mogą dotyczyć one asortymentu nieprodukowanego przez Spółkę, jednakże każdorazowo taka działalność jest klasyfikowana wówczas, jako opodatkowana). Ze względu na specyfikę asortymentu Spółki m.in. podzespoły do pojazdów szynowych (tramwaje, pociągi etc.) czynności serwisowe muszą odbywać się w miejscach wyznaczonych przez kontrahentów Spółki (najczęściej poza obszarem wskazanym w Decyzji) - w szczególności z uwagi na wymagany przez Klientów Spółki czas realizacji przez Spółkę usług serwisowych oraz naprawczych. Powyższe usługi są świadczone w związku z rozszerzoną gwarancją udzieloną na Wyroby. Kontrahenci Spółki podczas zakupu oferowanego przez Wnioskodawcę asortymentu, mają możliwość rozszerzenia gwarancji, co istotnie wpływa na atrakcyjność Wyrobów Spółki, a tym samym wolumen sprzedaży.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że usługi serwisowe świadczone przez Wnioskodawcę, są realizowane przez pracowników Spółki, których umowy o pracę w postanowieniu dotyczącym miejsca wykonywania pracy wskazują co następuje:

miejsce wykonywania pracy: „(tu nazwa Wnioskodawcy … w (…)”. Tym samym, pracownicy którzy świadczą usługi serwisowe, o których mowa we Wniosku są zatrudnieni na terenie wskazanym w Decyzji o wsparciu.

Spółka wskazuje, iż w przypadkach, w których usługa serwisowa wymaga użycia części zamiennych, wykorzystywane są części wyprodukowane przez Spółkę w ramach działalności objętej zakresem Decyzji o wsparciu. We wskazanej kategorii nie mieszczą się natomiast materiały eksploatacyjne oraz narzędzia wykorzystywane w czasie świadczenia usług serwisowych, m.in. takie jak: młotek, kombinerki, śrubokręty, klucze imbusowe, łom, środki chemiczne (uszczelniacze, smary), których produkcja pozostaje poza zakresem działalności gospodarczej realizowanej przez Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy dochód uzyskany przez Spółkę w związku z prowadzaniem działalności w zakresie usług serwisowych świadczonych wyłącznie w stosunku do Wyrobów Spółki produkowanych w ramach Zakładu objętego Decyzją, wypełnia przesłanki wymienione w art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, a tym samym podlega w całości zwolnieniu podatkowemu na podstawie Decyzji określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr2)

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany przez Spółkę w związku z prowadzaniem działalności w zakresie usług serwisowych świadczonych wyłącznie w stosunku do Wyrobów Spółki produkowanych w ramach Zakładu objętego Decyzją, realizowanych w miejscach wskazanych przez kontrahentów, wypełnia przesłanki wymienione w art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, a tym samym w całości podlega/będzie podlegał zwolnieniu podatkowemu określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Uzasadnienie.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż zgodnie z opublikowanymi przez Główny Urząd Statystyczny Wyjaśnieniami do PKWiU 2015 w wersji z dnia 25 marca 2019 r. w Uwagach do Działu 33 Usługi naprawy, konserwacji i instalowania maszyn i urządzeń, wskazano, że:

Jeżeli usługi naprawy oraz usługi związane z odbudową i przebudową maszyn, sprzętu i pozostałych wyrobów są wykonywane przez ich producentów, to usługi te są traktowane, jako usługi produkcyjne i należy je klasyfikować, tak jak produkcja naprawianego wyrobu lub w innych odpowiednich grupowaniach Sekcji C.

Powyższe koresponduje także z punktem 5.3.3 Zasad metodycznych PKWiU 2015 (str. 11), zgodnie z którym: Odbudowa i przebudowa maszyn i sprzętu jest traktowana jako działalność produkcyjna ujęta w działach sekcji C. Tym samym należy stwierdzić, że usługi serwisowe realizowane przez Wnioskodawcę na wyprodukowanym przez Spółkę asortymencie, w świetle przytoczonych informacji powinny zostać zaklasyfikowane do grupowań PKWiU właściwych dla produkowanych przez Spółkę Wyrobów, a w konsekwencji uznane za objęte zakresem Decyzji.

Kluczowe jest zatem odniesienie się do możliwości zakwalifikowania dochodów z ww. usług jako dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu, gdyż jak wskazano powyżej, są one w znacznej części wykonywane w miejscach wskazanych przez kontrahentów, jednakże pozostają w ścisłym i nierozerwalnym związku z działalnością realizowaną w Zakładzie na podstawie Decyzji. Z perspektywy Spółki, świadczenie usług serwisowych zasadniczo ma na celu zwiększenie zainteresowania Wyrobami Spółki oraz utrzymanie jej dotychczasowych klientów. Reasumując, jeżeli w zakresie działalności określonej w Decyzji o wsparciu mieszczą się usługi serwisowe, które w związku z możliwościami technicznymi oraz oczekiwaniami kontrahentów, nie mogą być wykonywane na terenie określonym w Decyzji, to związane z nimi dochody również powinny korzystać ze zwolnienia z opodatkowania. Istotny jest również fakt, że opisywane usługi będą świadczone przez pracowników Spółki zatrudnionych na terenie określonym w Decyzji o wsparciu.

Powyższe stanowisko, jednoznacznie potwierdza m.in.

Interpretacja indywidulana DKIS z 26 maja 2021 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.139.2021.1.JKT, zgodnie z którą zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że dochód powstały w wyniku świadczenia usług wymienionych w decyzji o wsparciu, tj. w zakresie usług rzeczoznawczych lub eksperckich, których złożony charakter wymaga częściowego ich wykonania przez pracowników Spółki fizycznie w miejscu usytuowania badanego obiektu klienta Spółki, w całości będzie korzystać ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że system zwolnień podatkowych wprowadzony Ustawą o WNI, zastąpił funkcjonujący jeszcze obecnie system zwolnień funkcjonujący na podstawie Ustawy z dnia 20 października o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. 2020 poz. 1670; dalej: „SSE”). Biorąc pod uwagę ten sam charakter pomocy udzielanej przedsiębiorcom na podstawie ww. ustaw, warto również podkreślić, że przepisy Ustawy o WNI w dużej części opierają się na rozwiązaniach zawartych w regulacjach dotyczących SSE oraz ukształtowanej praktyce jej stosowania. W związku z powyższym, niejednokrotnie przepisy SSE oraz aktów wykonawczych do niej, mają swoje bliźniacze odzwierciedlenie w przepisach Ustawy o WNI. Dlatego też, w ocenie Spółki, można wprost przyjąć, że wyroki sądów administracyjnych oraz interpretacje organów podatkowych odnośnie do odpowiednich przepisów SSE oraz aktów wykonawczych do SSE (o ile nie zostały one w Ustawie o WNI lub aktach wykonawczych sformułowane w inny sposób), można przytoczyć na uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy. W związku z powyższym Spółka zwraca uwagę m.in. na:

- Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 sierpnia 2015 r. sygn. akt II FSK 541/14; w analogicznym do przedstawionego przez Spółkę stanie faktycznym, w którym sąd stwierdził, iż: Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że skarżąca spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zezwolenie to obejmuje m.in. produkcję maszyn (kombajnów hydraulicznych i elektrycznych, urządzeń górniczych oraz podzespołów i części do tych wyrobów; ich sprzedaży, usług w zakresie napraw gwarancyjnych i nie objętych gwarancją w stosunku do tych maszyn i urządzeń oraz remontów i modernizacji maszyn. Z zezwolenia tego wynika zatem, że odrębnymi rodzajami działalności "strefowej" są zarówno produkcja części i podzespołów do produkowanych maszyn i urządzeń, jak i wykonywanie napraw gwarancyjnych i nie objętych gwarancją z ich wykorzystaniem. Z uwagi na charakter tych urządzeń, ich rozmiary oraz usytuowanie po zamontowaniu np. w wyrobiskach górniczych, w sposób oczywisty czynności serwisowe związane z wymianą części i podzespołów muszą być wykonywane w miejscu ich zamontowania, a więc także poza terenem strefy, co musiał uwzględniać organ wydający zezwolenie. Objęta wnioskiem spółki i zadanym pytaniem działalność mieści się zatem w zakresie uzyskanego przez nią zezwolenia. W analizowanym stanie faktycznym należy przyjąć, że podstawową działalnością gospodarczą prowadzoną przez spółkę na terenie strefy jest produkcja specjalistycznych maszyn i urządzeń, a także części i podzespołów do nich celem realizacji obowiązku ich serwisowania u nabywcy bądź dzierżawcy. Wykonywane w ramach usługi serwisowania czynności związane z zamontowaniem części i podzespołów, które obiektywnie muszą być wykonywane poza terenem strefy są czynnościami pomocniczymi. Pomiędzy tymi czynnościami a działalnością podstawową istnieje ścisły i nierozerwalny, funkcjonalny związek a zatem stanowią one integralną część działalności strefowej spółki. Dochody z tego rodzaju działalności stanowią dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy a działalność mieści się w zakresie zezwolenia strefowego posiadanego przez spółkę. Reasumując należy stwierdzić, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, dochody spółki z usług serwisowych polegających na naprawie poza terenem strefy maszyn i urządzeń wyprodukowanych przez nią na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, a następnie wydzierżawionych z wykorzystaniem części wyprodukowanych na terenie strefy, korzysta ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.

- Interpretację indywidulaną DKIS z 22 maja 2020 r. sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.1099.2016.7.APO, wydana po wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 stycznia 2020 r. sygn. akt II FSK 312/18 - dotycząca uznania za przychód z działalności zwolnionej wynagrodzenia za realizację tzw. „prac inżynieryjnych”.

- Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 stycznia 2010 r., w której ww. organ uznał za prawidłowe stanowisko zgodnie z którym: cały uzyskiwany przez nią przychód uzyskiwany ze sprzedaży usług określonych w posiadanym przez Spółkę zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, wymienionych powyżej w stanie faktycznym (a wiec takich jak np. Projektowanie i montaż systemów do sterowania procesami przemysłowymi - 33.30, Usługi telekomunikacyjne - 64.20, Usługi w zakresie przetwarzania danych - 72.30, Usługi baz danych; usługi publikowania w trybie on-line - 72.40, Usługi związane z informatyką pozostałe - 72.60) których świadczenie ma charakter kompleksowy tj. oprócz czynności wykonywanych na terenie SSE (jak projektowanie systemu, pisanie oprogramowania, usługi serwisowe lub baz danych on-line itp.) wymaga również fizycznego wykonania części usługi u nabywcy poza terenem SSE (np. montaż systemu, montaż urządzeń pomiarowych, instalacja i konfiguracja oprogramowania), korzysta ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezależnie od faktu, iż cześć usługi kompleksowej fizycznie świadczona była poza terenem strefy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na podstawie art. 17 ust. 4 updop, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r., poz. 1752, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Jak wynika z art. 2 pkt 1 lit. a ustawy o WNI, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu.

Stosownie do art. 3 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, w myśl art. 13 ust. 1 tej ustawy, wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:

- prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonym w decyzji o wsparciu nowych inwestycji,

- uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w ww. decyzji.

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle. Przedmiotowe zwolnienie podatkowe przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej fizycznie na terenie określonym w decyzji o wsparciu nowych inwestycji. Dochód „uzyskany” z działalności to wyłącznie taki dochód, którego źródłem przychodów jest prowadzona działalność gospodarcza. Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie wskazanym w przedmiotowej decyzji, z działalności określonej w decyzji.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka uzyskała decyzję o wsparciu. Zakres działalności gospodarczej Spółki określony posiadaną Decyzją o wsparciu zgodnie z klasyfikacją PKWiU obejmuje m.in. Sekcję C:

- 24.42- aluminium,

- 25.61- usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale,

- 27.32- pozostałe elektroniczne i elektryczne przewody i kable,

- 29.20- nadwozia do pojazdów silnikowych; przyczepy i naczepy,

- 29.31- wyposażenie elektryczne i elektroniczne do pojazdów silnikowych,

- 29.32 -pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli,

- 30.20- lokomotywy kolejowe oraz tabor szynowy,

- 30.99 - pozostały sprzęt transportowy, gdzie indziej niesklasyfikowany,

Spółka świadczy usługi serwisowe, związane z produkowanymi Wyrobami. Ze względu na specyfikę asortymentu Spółki m.in. podzespoły do pojazdów szynowych (tramwaje, pociągi etc.) czynności serwisowe muszą odbywać się w miejscach wyznaczonych przez kontrahentów Spółki (najczęściej poza obszarem wskazanym w Decyzji) - w szczególności z uwagi na wymagany przez Klientów Spółki czas realizacji przez Spółkę usług serwisowych oraz naprawczych. Powyższe usługi są świadczone w związku z rozszerzoną gwarancją udzieloną na Wyroby. Kontrahenci Spółki podczas zakupu oferowanego przez Wnioskodawcę asortymentu, mają możliwość rozszerzenia gwarancji, co istotnie wpływa na atrakcyjność Wyrobów Spółki, a tym samym wolumen sprzedaży.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że usługi serwisowe świadczone przez Wnioskodawcę, są realizowane przez pracowników Spółki którzy są zatrudnieni na terenie wskazanym w Decyzji o wsparciu. W przypadkach, w których usługa serwisowa wymaga użycia części zamiennych, wykorzystywane są części wyprodukowane przez Spółkę w ramach działalności objętej zakresem Decyzji o wsparciu.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia, czy dochód uzyskany przez Spółkę w związku z prowadzaniem działalności w zakresie usług serwisowych świadczonych wyłącznie w stosunku do Wyrobów Spółki produkowanych w ramach Zakładu objętego Decyzją, realizowanych w miejscach wskazanych przez kontrahentów, wypełnia przesłanki wymienione w art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, a tym samym w całości podlega/będzie podlegał zwolnieniu podatkowemu określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Celem ustawy o WNI, jest stymulowanie wzrostu inwestycji prywatnych na terenie całego kraju w ramach projektu Polskiej Strefy Inwestycji. Ustawa ta wprowadziła nowe mechanizmy udzielania przedsiębiorcom wsparcia dla nowych inwestycji. W odróżnieniu od dotychczasowego mechanizmu wskazanego w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych preferencje związane są z nową inwestycją, tj. projektem gospodarczym o ściśle określonym w decyzji charakterze, który jest możliwy do realizacji na obszarze całego kraju, zróżnicowanym pod względem stopnia preferencji. Decyzja pozwala na uzyskanie preferencji w postaci zwolnienia podatkowego, którego granice zakreślone są przedmiotem decyzji o wsparciu.

Powyższe rozwiązanie nie odnosi się szeroko do rodzaju działalności podatnika, lecz do konkretnej inwestycji wymienionej w decyzji o wsparciu. Nie ma zatem podstaw do stosowania zwolnienia w stosunku do dochodów generowanych w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej nie będącej realizacją nowej inwestycji. Art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, stanowiący podstawę zwolnienia od podatku, wprost stanowi, że wolne od podatku są dochody podatników uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu.

Przystępując do analizy ww. przepisów zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego we wniosku opisu z którego wynika, że:

- że usługi serwisowe świadczone przez Wnioskodawcę, są realizowane przez pracowników Spółki, którzy są zatrudnieni na terenie wskazanym w Decyzji o wsparciu;

- w przypadkach, w których usługa serwisowa wymaga użycia części zamiennych, wykorzystywane są części wyprodukowane przez Spółkę w ramach działalności objętej zakresem Decyzji o wsparciu

zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że dochód uzyskany przez Spółkę w związku z prowadzaniem działalności w zakresie usług serwisowych świadczonych wyłącznie w stosunku do Wyrobów Spółki produkowanych w ramach Zakładu objętego Decyzją, realizowanych w miejscach wskazanych przez kontrahentów, wypełnia przesłanki wymienione w art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, a tym samym w całości podlega/będzie podlegał zwolnieniu podatkowemu określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że w pozostałym zakresie tj. w zakresie pyt. oznaczonego we wniosku nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.