0114-KDIP2-2.4010.229.2021.1.KW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 sierpnia 2021 r. (data wpływu 13 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych prezesa zarządu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych prezesa zarządu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorca - spółka z o.o. zamierza skierować prezesa zarządu na studia podyplomowe w zakresie problematyki zabytkoznawczej i konserwatorskiej architektury historycznej realizowane na (…).

Prezes zarządu pełni funkcję na podstawie powołania (nie jest pracownikiem spółki w rozumieniu kodeksu pracy). Do jego obowiązków należy m.in. zarządzanie spółką oraz jakością świadczonych usług, do czego wymagana jest aktualna wiedza merytoryczna.

Spółka zajmuje się obsługą administracyjną dotacji na prace przy zabytkach (przygotowanie wniosków, nadzór nad przebiegiem prac, rozliczanie). Kierunek studiów jest zgodny z działalnością spółki. Spółka regularnie finansuje pracownikom koszty kształcenia w celu podnoszenia jakości usług. W związku z tym spółka zamierza sfinansować koszt uczestnictwa w studiach (czesne) oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia w czasie weekendowych zjazdów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy możliwe jest zaliczenie ww. kosztów do kosztów uzyskania przychodów przez spółkę?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wartość świadczenia ponoszonego przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i pogłębianie wiedzy merytorycznej osób zaangażowanych w działalność merytoryczną spółki (w tym prezesa) w związku z wykonywanymi przez nich obowiązkami i czynnościami służbowymi, będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2018 r., poz. 1036 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez Spółkę powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać celowość wydatku, tj. istnienie związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia Spółka mogła - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez Spółkę stanowił dla niej koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez Spółkę, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych Spółki,

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została Spółce w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty, które będą ponoszone przez Spółkę w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc m.in. dążenia do uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie tego przychodu, albo zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodu.

Tylko wydatek, który został poniesiony w celu (decydujący jest zamiar Spółki - cel poniesienia wydatku) uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i jednocześnie nie został wymieniony w negatywnym katalogu wydatków wyłączonych z kosztów podatkowych, może zostać zakwalifikowany do kosztów podatkowych.

Zdaniem Spółki dla możliwości zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów nie jest decydujące wystąpienie efektu w postaci określonego przychodu. Wystarczy, aby poniesiony wydatek miał lub mógł mieć wpływ na osiągane przez Spółkę przychody. Ponadto nie powinno się w każdym przypadku odnosić ponoszonych wydatków do konkretnych przychodów Spółki. Upraszczając można bowiem przyjąć, iż koszty możemy podzielić na bezpośrednie (dotyczące konkretnych przychodów Spółki) oraz pośrednie (nie są powiązane z konkretnymi przychodami, a także jeżeli zostanie wykazane, że były w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia jego źródła, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty).

Jedną z podstawowych form będzie szkolenie osób odpowiedzialnych za jakość merytoryczną działalności spółki poprzez ich udział w różnego rodzaju szkoleniach, kursach, warsztatach, studiach podyplomowych, konferencjach związanych z uzupełnianiem wiedzy merytorycznej i podnoszeniem ich kwalifikacji zawodowych w związku z wykonywaną pracą. W związku z tym Spółka będzie kierować te osoby na wybrane formy kształcenia, za które będzie ponosić ich koszt. W związku ze skierowaniem prezesa zarządu na kształcenie Spółka będzie zawierała z nim stosowne umowy w tym zakresie.

Co istotne, udział pracowników w danych formach zdobywania wiedzy jest niezbędny z punktu widzenia obowiązków prezesa zarządu i wiązać się będzie ściśle z rodzajem wykonywanej przez niego pracy.

Spółka analizując potencjalne wydatki, jakie będzie ponosić na podnoszenie kwalifikacji zawodowych wskazała m.in.: zwrot kosztów przejazdu na szkolenie, koszty wyżywienia, noclegu. Spółka uważa, że przedmiotowe wydatki spełniają przesłankę celowości ich poniesienia, wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wskazać należy, iż szkolenia mają na celu podnoszenie kwalifikacji zawodowych osób zaangażowanych w działalność spółki i pogłębianie ich wiedzy merytorycznej, a przez to - podniesienie jakości świadczonej przez nich pracy.

Spółka jest zdania, że wydatek na kształcenie prezesa zarządu powinien uwzględniać możliwość efektywnego wykorzystania zdobytej wiedzy w kontekście charakteru jej działalności. Jeżeli wydatek poniesiony na kształcenie prezesa zarządu jest racjonalny i uzasadniony z punktu widzenia ewentualnych korzyści jakie może osiągnąć z tego tytułu spółka, wydatek taki może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, w oparciu o przywołane przepisy prawa, Spółka jest zdania, że wydatki na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i pogłębianie wiedzy merytorycznej prezesa zarządu w związku z wykonywanymi przez niego obowiązkami i czynnościami służbowymi, Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podnoszenie kwalifikacji zawodowych prezesa zarządu bez wątpienia ma wpływ na osiąganie przez Spółkę przychodów i powinno być zakwalifikowane jako koszt uzyskania przychodu, choć taki wydatek trudno wiązać z konkretnym przychodem. Będzie to koszt ogólny działalności Spółki, podobnie jak płace pracowników i inne tego typu koszty funkcjonowania przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

· przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu, racjonalność i niezbędność) oraz

· potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Co do zasady, podatnik ma więc możliwość ujęcia w kosztach uzyskania przychodów każdego wydatku, który spełnia następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca tj. Spółka prowadząca działalność gospodarczą zajmuje się obsługą administracyjną dotacji na prace przy zabytkach (przygotowanie wniosków, nadzór nad przebiegiem prac, rozliczanie).

Spółka zamierza skierować prezesa zarządu na studia podyplomowe w zakresie problematyki zabytkoznawczej i konserwatorskiej architektury historycznej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że prezes zarządu Spółki pełni swą funkcję na podstawie powołania, nie łączy go więc ze Spółką stosunek pracy. Do obowiązków Prezesa należy m.in. zarządzanie spółką oraz jakością świadczonych usług, do czego wymagana jest aktualna wiedza merytoryczna.

Kierunek studiów jest zgodny z działalnością spółki. Spółka regularnie finansuje pracownikom koszty kształcenia w celu podnoszenia jakości usług. W związku z tym spółka zamierza sfinansować koszt uczestnictwa w studiach (czesne) oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia w czasie weekendowych zjazdów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych prezesa zarządu.

Ocena prawna przedmiotowych wydatków wymaga odniesienia się do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego.

W dyspozycji ww. przepisu mieszczą się sytuacje, gdy spółka kapitałowa wykonuje świadczenie na rzecz swojego wspólnika, nie otrzymując w zamian żadnego świadczenia wzajemnego. Z przedmiotowego wniosku jasno nie wynika, czy prezes zarządu Spółki jest równocześnie jej udziałowcem. Jednak treść art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT, nie znajdzie zastosowania w przypadku, gdy świadczenia na rzecz udziałowca dotyczą lub są związane z pełnieniem funkcji w organie zarządzającym. Odpowiada im wówczas wykonywanie przez tą osobę fizyczną określonych czynności na rzecz Spółki, co wyklucza możliwość uznania tych świadczeń za mające charakter jednostronny.

Istotne znaczenie dla kwalifikacji prawnej wydatków na rzecz prezesa zarządu ma unormowanie art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT. Na jego podstawie, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz Spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Jednakże wskazać należy, że zgodnie z art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2320 ze zm., dalej: „k.s.h.”), zarząd prowadzi sprawy Spółki i reprezentuje Spółkę.

Oznacza to, że zarząd prowadzi sprawy Spółki we wszystkich obszarach niezastrzeżonych wyraźnie do kompetencji innych organów Spółki oraz reprezentuje Spółkę. Prowadzenie spraw Spółki dotyczy sfery wewnętrznej funkcjonowania Spółki (podejmowania decyzji organizacyjnych i gospodarczych w spółce), natomiast reprezentacja odnosi się do relacji zewnętrznych (składania oświadczeń woli wobec innych niż Spółka uczestników obrotu prawnego).

Treść przepisu art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT, nie uwzględnia zatem wydatków na rzecz osób wchodzących w skład organów zarządzających osób prawnych, pozwalając tym samym na zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów również innych niż wynagrodzenie z tytułu pełnionej funkcji wydatków ponoszonych na rzecz tych osób, przy zachowaniu ogólnych warunków wynikających z treści art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie przepisy art. 16 ust. 1 pkt 38 i pkt 38a ustawy o CIT, nie będą miały zastosowania, gdyż zarząd nie jest organem stanowiącym, a jest organem zarządzającym, wykonawczym.

Jak wskazano we wniosku do obowiązków Prezesa należy m.in. zarządzanie spółką oraz jakością świadczonych usług. Zatem, o możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów omawianych wydatków decyduje spełnienie warunku wynikającego z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, co jak już wskazano na gruncie niniejszej sprawy, ma miejsce.

Zauważyć przy tym należy, że aby ww. wydatki na rzecz prezesa zarządu uznać za koszty uzyskania przychodów, winien łączyć go ze Spółką stosunek pracy lub inny równorzędny.

W przypadku, gdy prezes zarządu nie jest pracownikiem Spółki, konieczność ponoszenia przez Spółkę wydatków na jego rzecz winna wynikać z prawidłowo zawartych umów/uchwał, bądź z postanowień/ regulaminów/ statutu Spółki, a w przypadku ich braku z uchwał wspólników podjętych zgodnie z prawem albo mieć podstawę w umowie Spółki, czy też wynikać z postanowień regulaminów lub statutu Spółki, przewidujących zwrot należności z tytułu wydatków na rzecz osób niebędących pracownikami Spółki.

Należy przy tym podkreślić, że ciężar, co do prawidłowego udokumentowania ww. wydatków, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem tych wydatków, a uzyskaniem przychodu spoczywa na Spółce, bowiem musi ona wykazać, że poniosła koszt zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, który ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu ze źródła przychodu albo na jego zachowanie lub zabezpieczenie.

Jak wynika z wniosku, prezes zarządu pełni funkcję na podstawie powołania. Spółka zamierza sfinansować kosz uczestnictwa prezesa w studiach oraz koszt zakwaterowania i wyżywienia w czasie weekendowych zjazdów. Kierunek studiów jest zgodny z działalnością Spółki. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że ww. koszty zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Podsumowując, uzasadnione i udokumentowane wydatki, o których mowa we wniosku, ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz prezesa zarządu w związku z pełnieniem przez niego obowiązków, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ww. ustawy, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu Spółki.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 w. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.