0114-KDIP2-2.4010.127.2021.7.KL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 199 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 kwietnia 2021 r. (data wpływu 29 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 26 lipca 2021 r. (data nadania 26 lipca 2021 r., data wpływu 28 lipca 2021 r.), na wezwanie z 13 lipca 2021 r. Nr 0114-KDIP2-2.4010.127.2021.3.KL (data nadania 13 lipca 2021 r., data odbioru 19 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kwot wynikających z otrzymanych faktur VAT (podatek od towarów i usług) za świadczenie usług spedycyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

29 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kwot wynikających otrzymanych faktur VAT za świadczenie usług spedycyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (sformułowane ostatecznie pismem z 26 lipca 2021r.).

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie transportu drogowego towarów głównie na trasach międzynarodowych oraz świadczy usługi spedycyjne.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Zleceniobiorca (Prezes Zarządu) jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zatrudnia w oparciu umowy o pracę Prezesa Zarządu. W zakres obowiązków Prezesa Zarządu wchodzi podejmowanie decyzji dotyczących bieżących spraw Spółki, tj. finansowych, rekrutacja kandydatów do pracy i nadzór pracowników oraz zawierania umów z kontrahentami, nadzór nad prawidłowym funkcjonowaniem Spółki oraz dodatkowo pełni funkcję zarządzającego transportem.

Współpraca Wnioskodawcy z Prezesem Zarządu oparta jest o umowę o pracę i w tym zakresie regulowany jest: zakres świadczonych usług, okres wypowiedzenia, minimalny wymiar dyspozycyjności, okres trwania umowy. Członek zarządu prowadzi sprawy Spółki i reprezentuje Spółkę.

W myśl art. 204 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578, z późn. zm.), prawo członka zarządu do prowadzenia spraw Spółki i jej reprezentowania dotyczy wszystkich czynności sądowych i pozasądowych Spółki. Zgodnie z art. 208 § 3 ustawy, każdy członek zarządu może prowadzić bez uprzedniej uchwały zarządu sprawy nieprzekraczające zakresu zwykłych czynności Spółki. Stosownie natomiast do art. 210 § 1 tej ustawy, w umowie między Spółką, a członkiem zarządu oraz w sporze z nim Spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników Spółki.

Wnioskodawca zamierza podjąć współpracę z osobą wykonującą pracę/obowiązki spedytora. Od osoby tej wymaga się posiadania umiejętności zawodowych spedytora i minimum (…) lat doświadczenia na tym stanowisku, co jest związane ze stopniem skomplikowania przewozów na trasach międzynarodowych, np. przepisy poszczególnych krajów dotyczące przewozów, ładowności, obowiązków rejestrowych, przepisów celnych, przepisów drogowych. Nadto spedytor musi posiadać umiejętność komunikacji w języku (…). Ponieważ osoba pełniąca obowiązki Prezesa Zarządu w Spółce Wnioskodawcy prowadzi również jednoosobową działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług spedycyjnych (doradztwa) planowane jest zawarcie umowy cywilno-prawnej w ramach prowadzonej przez niego działalności na świadczenie usług spedycyjnych.

Usługi spedycyjne polegają głównie na wysyłce i odbiorze towarów (przesyłek). Zadaniem spedytora w jednostce Wnioskodawcy będzie także (…). Zgodnie z przyjętym schematem organizacji w spółce Wnioskodawcy spedytor jest rozliczany z wykonywanych czynności przez Dyrektora Transportu.

Umowa o świadczenie usług spedycyjnych nie obejmowałyby żadnych usług zarządzania zakres umowy byłby inny niż umowa w ramach stosunku pracy. Spółka nie narzucałaby czasu i miejsca

wykonywania tych usług. Usługi spedycyjne świadczone przez członka zarządu na rzecz Spółki będą świadczone osobiście lub przy pomocy zatrudnionych przez niego pracowników lub współpracowników, będzie ponoszone pełne ryzyko gospodarcze związane z należytym świadczeniem usług spedycyjnych, będzie ponoszona odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat ich czynności oraz ich wykonanie. Osoba, z którą chcemy zawrzeć umowę cywilno-prawną na świadczenie usług spedycyjnych posiada umiejętności konieczne do wykonywania tej działalności, a także wymagane doświadczenie.

Należność za te usługi będzie wypłacana na podstawie wystawianych faktur VAT przez Zleceniobiorcę (Prezesa Zarządu).

Wnioskodawca prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną VAT. Nabywane przez niego usługi spedytorskie będą związane z czynnościami opodatkowanymi w VAT.

Zakres czynności określony umową o świadczenie usług spedycyjnych, którą Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Prezesem Zarządu, nie będzie się pokrywał z czynnościami wykonywanymi w ramach zawartej umowy o pracę. Charakter czynności wykonywanych przez spedytora ogranicza się wyłącznie do tych związanych z obsługą wysyłki oraz odbioru towarów.

Zleceniobiorca (Prezes Zarządu) w ramach prowadzonej przez siebie działalności ponosi ryzyko gospodarcze związane z jej prowadzeniem. W umowie, którą Wnioskodawca planuje zawrzeć standardowo będą istniały zapisy o odpowiedzialności Zleceniobiorcy z tytułu nienależytego wykonania umowy.

O miejscu i czasie wykonywania czynności wynikających z umowy cywilnoprawnej, o których mowa we wniosku, będzie decydował Zleceniobiorca. Nie muszą być one świadczone przez niego osobiście, jednak to Zleceniobiorca będzie odpowiadał przed Wnioskodawcą z tytułu należytego wykonywania powierzonych zadań.

Zleceniobiorca będzie zobowiązany do wykonywania czynności tak, by dostawy i odbiory przesyłek były wykonywane bez zbędnych opóźnień i tak, by nie narażać Wnioskodawcy na negatywne konsekwencje nieterminowych lub niewłaściwie przeprowadzonych transportów.

W przypadku niewłaściwego wykonania umowy przez Zleceniobiorcę i narażenia Wnioskodawcy na dodatkowe obciążenia, Zleceniobiorca będzie ponosił odpowiedzialność z tego tytułu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy Wnioskodawca ma prawo odliczyć podatek VAT od wystawionych faktur VAT za świadczenie usług spedycyjnych?

2. Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodu otrzymaną fakturę VAT za świadczenie usług spedycyjnych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest pytanie oznaczone we wniosku numerem 2.

Natomiast w odniesieniu do pytania 1, wniosek został rozpatrzony odrębnie.

Stanowisko Wnioskodawcy (przeformułowane ostatecznie pismem z 26 lipca 2021 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy będzie on miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki dokumentowane na podstawie wystawionych faktur przez Zleceniobiorcę (Prezesa Zarządu), w ramach umowy o świadczenie usług spedycyjnych.

Definicja kosztów uzyskania przychodów została zawarta w Rozdziale 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. nr 21, poz. 86, ze zm.) - zwaną dalej ustawą o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych).

Z ogólnej definicji kosztów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wynika, że aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, musi istnieć jego związek z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. W przedstawionym w niniejszym wniosku stanie faktycznym taki związek istnieje. Ponadto czynności świadczone przez spedytora nie zostały wymienione w katalogu wyłączeń, o których mowa w art. 16 ustawy o CIT.

Usługi spedytorskie świadczone przez Zleceniobiorcę (Prezesa Zarządu) wykonywane będą zgodnie z wymogami zawartymi w art. 5a pkt 6 i art. 5b ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. nr 80, poz.350).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z kwot wynikających z otrzymanych faktur VAT za świadczenie usług spedycyjnych – jest prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów , z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Wobec tego, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustaw a wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów . W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powitaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów . Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów , jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów , ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów , jest by wydatek łącznie spełnia następujące przesłania:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów ,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków , których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów .

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 omawianej ustawy.

Jak wynika z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, Spółka zamierza podjąć współpracę z Prezesem Zarządu, który prowadzi również jednoosobową działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług spedycyjnych (doradztwa). Planowane jest zawarcie umowy cywilno-prawnej w ramach prowadzonej przez niego działalności na świadczenie usług spedycyjnych. Usługi spedycyjne polegają m.in. na wysyłce i odbiorze towarów (przesyłek). Zgodnie z przyjętym schematem organizacji w Spółce spedytor jest rozliczany z wykonywanych czynności przez Dyrektora Transportu, należność za te usługi będzie wypłacana na podstawie wystawianych faktur VAT.

Wątpliwości w przedmiotowej sprawie dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu koszt wynikających z otrzymanych faktur VAT za świadczenie usług spedycyjnych.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526 ze zm.), zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. W myśl art. 204 § 1 tej ustawy, prawo członka zarządu do prowadzenia spraw spółki i jej reprezentowania dotyczy wszystkich czynności sądowych i pozasądowych spółki. Zgodnie z art. 208 § 3 ustawy, każdy członek zarządu może prowadzić bez uprzedniej uchwały zarządu sprawy nieprzekraczające zakresu zwykłych czynności spółki. Stosownie natomiast do art. 210 § 1 tej ustawy, w umowie między spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników.

W przypadku, o którym mowa w art. 210 § 1, chodzi o wszelkie umowy, jakie mogą być zawierane przez spółkę z członkami zarządu. Zarówno o takie, które mogą wiązać się z pełnioną funkcją, jak i te, które nie są związane z wykonywaniem funkcji członka zarządu, ale są zawierane przez osobę fizyczną poza źródłem kompetencji. W pierwszym przypadku dotyczy to przede wszystkim umowy o pracę, umowy zlecenia czy umowy o zarządzanie spółką. Nie jest wykluczone zawieranie umów, które wiązać się będą z pewnymi zobowiązaniami wspólnika, który jednocześnie pełni funkcję członka zarządu.

U podstaw wspomnianej regulacji leży dążenie do wykluczenia sytuacji, w której jedna i ta sama osoba dokonywać będzie czynności, ogniskując w sobie konflikt interesów pomiędzy spółką jako osobą prawą a członkiem zarządu jako osobą fizyczną.

Dodać należy również, że stosowanie do art. 211 ust. 1 ww. ustawy, członek zarządu nie może bez zgody spółki zajmować się interesami konkurencyjnymi ani też uczestniczyć w spółce konkurencyjnej jako wspólnik spółki cywilnej, spółki osobowej lub jako członek organu spółki kapitałowej bądź uczestniczyć w innej konkurencyjnej osobie prawnej jako członek organu. Zakaz ten obejmuje także udział w konkurencyjnej spółce kapitałowej w przypadku posiadania przez członka zarządu co najmniej 10% udziałów lub akcji tej spółki albo prawe do powałania co najmniej jednego członka zarządu.

Zakaz działalności konkurencyjnej polega na zabronieniu dokonywania wszelkich czynności stanowiących zachowanie, które należy uznać za godzące w interesy spółki. Nie chodzi o wszelkie czynności, ale tylko takie, które wiążą się z konkurencyjnym współdziałaniem na rynku. Działalność konkurencyjna może mieć dwa aspekty: zajmowanie się interesami konkurencyjnymi lub uczestniczenie w spółce konkurencyjnej. Zajmowanie się interesami konkurencyjnymi dotyczy wszelkich działań, które nie wiążą się z uczestniczeniem w wymienionych spółkach i osobach prawych i dotyczą na przykład przedsiębiorcy jednoosobowego, podjęcia czynności jako fundator, członek spółdzielni itp.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że - co do zasady - spółka prawa handlowego może zawierać umowy o świadczenie usług z członkami zarządu, w ramach prowadzonej przez nich indywidualnej działalności gospodarczej. Ważne jest jednak, aby umowa i wynikające z nich postanowienia nie naruszały przepisów innych ustaw, takich jak przywołana wyżej ustawa - Kodeks spółek handlowych. Zakres obowiązków - wynikających z tych umów nie może również pokrywać się z obowiązkami wynikającymi z zawartych już ze Spółką umów na podstawie których pełni funkcje zarządcze w zarządzie Spółki.

Przechodząc do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot wynikających z faktur wystawianych przez członków zarządu z tytułu świadczonych usług w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, należy mieć na uwadze wyłączenia zawarte w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Ani w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani w Kodeksie spółek handlowych nie przewidziano definicji organu stanowiącego osoby prawnej. Dlatego też przez pojęcie to należy rozumieć organy władne podejmować decyzje w sprawach spółki, w tym dotyczące jej funkcjonowania oraz powoływania i odwoływania jej organów wykonawczych. Organem stanowiącym będzie zatem odpowiednio zgromadzenie wspólników lub akcjonariuszy w spółce z o.o. lub w spółce akcyjnej, walne zgromadzenie członków (zebranie przedstawicieli) w spółdzielniach, walne zebranie członków w stowarzyszeniach itp. Co istotne, od organów stanowiących należy odróżnić organy wykonawcze osób prawnych, w tym zwłaszcza ich organy zarządcze. Dlatego też wydatki ponoszone na rzecz członków zarządu nie są objęte zakresem przepisu art. 16 ust. 1 pkt 38a, ponieważ zarząd nie jest organem stanowiącym, a organem zarządzającym, wykonawczym.

Wobec powyższego, przywołany przepis art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania. Zatem, o możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przedmiotowych wydatków decydować będzie spełnienie warunku wynikającego z art. 15 ust. 1, czyli wydatki te muszą zostać poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Należy stwierdzić, że koszty poniesione przez Spółkę z tytułu wynagrodzenia za świadczenie usług spedycyjnych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów. Usługi świadczone przez osobę będącą jednocześnie Prezesem Zarządu w Spółce w zakresie usług spedycyjnych pozostają bez wpływu na możliwość zakwalifikowania tych kosztów do kosztów uzyskania przychodów. Są to bowiem funkcje odrębne od tych, które wchodzą w zakres obowiązków Prezesa Zarządu wynikających z zatrudnienia w oparciu o umowę o pracę. Płatność Spółki na rzecz Prezesa, jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą nie wynika z faktu pełnienia przez niego usługi, jako odrębnego (od Spółki) uczestnika obrotu gospodarczego.

W podsumowaniu należy zatem stwierdzić, że przedmiotowe wydatki będą przyczyniać się do uzyskiwania przez Spółkę przychodów (bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów) z prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie, omawiane koszty nie zostały wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 updop. Mając na uwadze powyższe, ww. wydatki poniesione przez Spółkę, tj. wydatki na usługi spedycyjne świadczone przez Peresa Zarządu, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 updop.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`), w dwóch egzemplarzach (art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 1 , 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 4 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.