0111-KDWB.4010.26.2021.2.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 16 sierpnia 2021 r. (data wpływu 20 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym 5 października 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wpływów Wspólnoty Gruntowej z tytułu sprzedaży drzew i dzierżawy budynków gospodarczych oraz obowiązku składania zeznania rocznego CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)-8 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wpływów Wspólnoty Gruntowej z tytułu sprzedaży drzew i dzierżawy budynków gospodarczych oraz obowiązku składania zeznania rocznego CIT-8.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 23 września 2021 r. Znak: 0111-KDWB.4010.26.2021.1.KP wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 5 października 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca działając na podstawie statutu w oparciu o ustawę z dnia 29 czerwca 1963 roku o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, posiada grunty leśne i prowadzi działalność na obszarze 143 ha lasu, do której należy 78 członków o proporcjonalnych udziałach, a także posiada działkę o pow. 19 arów, na której znajdują się budynki gospodarcze wydzierżawione za opłatą 7300 zł rocznie. Wspólnota posiada osobowość prawną, ale nie jest spółką prawa handlowego, nie podlega wpisowi do KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) a nadzór nad nią sprawuje Wójt Gminy (…). Wspólnota płaci podatek leśny, rolny oraz od nieruchomości.

Walne zebranie członków wybiera zarząd do prowadzenia spraw Wspólnoty. Wspólnota została powołana Decyzją z dnia 28 maja 1963 roku Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa – Prezydium Powiatowej Rady Narodowej. Uprawnienie do udziału we Wspólnocie leśnej polega na korzystaniu z obszarów leśnych, które jest przedmiotem Wspólnoty zgodnie z przeznaczeniem. W oparciu o ustawę z dnia 29 czerwca 1963 r. członkowie Wspólnoty mający w niej swój udział (rozumianej z art. 1 ust. 1) powołali zarząd który zarządza Wspólnotą. Zgodnie z art. 15 w/w ustawy Wspólnota jest osobą prawną i działa na podstawie statutu. Kompetencję zarządu wspólnoty sprowadzają się wyłącznie do sprawowania zarządzania i właściwego gospodarowania gruntami leśnymi wchodzącymi w skład wspólnoty (art. 14) Fundusze Wspólnoty pochodzą wyłącznie ze sprzedaży drzew oraz dzierżawy budynków gospodarczych. Dochody te kształtują się na poziomie 23 tysięcy rocznie, z tego część środków wydawana jest na zobowiązania podatkowe oraz na zagospodarowanie terenów leśnych.

Wobec powyższego Wspólnota ma wątpliwość czy na pewno dochód ten powinien być opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych a wspólnota powinna być podatnikiem i płatnikiem tego podatku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że uprawnionym do reprezentowania Wspólnoty jest tylko zarząd spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wpływy uzyskane przez Wspólnotę z tytułu sprzedaży drzew i dzierżawy budynków gospodarczych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych i w związku z tym Wspólnota nie ma obowiązku składania corocznie deklaracji CIT-8 do Urzędu Skarbowego?

Zdaniem Wnioskodawcy: (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, W ocenie Wspólnoty nie powinna ona odprowadzać podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu przychodów z dzierżawy nieruchomości i sprzedaży drewna. Zdaniem wspólnoty nie powinna ona płacić podatku dochodowego od osób prawnych, choć w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, jest osobą prawną i działa na podstawie statutu, to w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie jest osobą prawną i w związku z tym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Właścicielami majątku wspólnoty są osoby uprawnione do udziału (członkowie Wspólnoty). Jak wynika z powyższego, wpływy Wspólnoty, jeżeli mają charakter działalności rolniczej lub leśnej, nie podlegają opodatkowaniu. Działalność Wspólnoty ma charakter ustawowo rolny czy leśny bez względu na to, na czyją rzecz następuje dzierżawa oraz jakiego rodzaju gruntu dotyczy. Należy bowiem przyjąć, że jest to część statutowa, ustawowa działalność Wspólnoty. Więc, w świetle przytoczonych wyżej uregulowań ustawowych, można wprost uznać, że Wspólnota jest swoistym gospodarstwem rolnym. Wszystkie korzyści i wydatki Wspólnoty są wydatkami i korzyściami Wspólnoty i jej członków. Zdaniem Wspólnoty, w świetle przytoczonych wyżej przepisów i faktów, wpływy jakie uzyskuje Wspólnota z tytułu dzierżawy gruntu i sprzedaży drewna nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, ponieważ uzyskiwane korzyści z dzierżawy gruntów i sprzedaży drewna nie są jej dochodami, tylko jej członków. W związku z tym, Wspólnota nie jest podatnikiem tego podatku, nie ma ona też obowiązku składania corocznie deklaracji CIT-8 i sprawozdania finansowego do właściwego urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja rozstrzyga tylko w zakresie objętym pytaniem Wnioskodawcy a zatem dotyczy wyłącznie konsekwencji podatkowych dla Wnioskodawcy, tj. Wspólnoty Gruntowej. W związku z tym, Organ nie odniósł się w niej do ewentualnych konsekwencji podatkowych dla członków Wspólnoty Gruntowej czy spółki dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej „updop”), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Stosownie do art. 1 ust. 3 przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

1. spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

1a) spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne oraz spółka jawna nie złoży:

a) przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji, według ustalonego wzoru, o podatnikach podatku dochodowego od osób prawnych oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki, o którym mowa odpowiednio w art. 5 ust. 1 albo o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.), lub

b) aktualizacji informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników

– do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę spółki jawnej oraz naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla każdego podatnika osiągającego dochody z takiej spółki;

2. spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Wspólnoty gruntowe to podmioty o swoistym statusie prawnym opartym na uregulowaniach zawartych w ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 703).

Z definicji zawartej w tej ustawie wynika, że wspólnotami gruntowymi podlegającymi zagospodarowaniu w trybie i na zasadach określonych w tej ustawie są nieruchomości rolne, leśne oraz obszary wodne – o określonych przymiotach.

Uprawnionymi do udziału we wspólnocie są osoby fizyczne lub prawne posiadające gospodarstwa rolne, jeżeli w ciągu ostatniego roku przed dniem wejścia w życie ustawy faktycznie korzystały z tej wspólnoty (art. 6 ust. 1 ww. ustawy).

Jeżeli wspólnotą gruntową są lasy, grunty leśne albo nieużytki przeznaczone do zalesienia, uprawnionymi do udziału w takiej wspólnocie są osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania lub osoby prawne mające siedzibę na terenie miejscowości, w której znajdują się grunty stanowiące wspólnotę, lub osoby mające miejsce zamieszkania na terenie innej miejscowości, a prowadzące gospodarstwo rolne, chyba że w okresie 5lat przed dniem wejścia wżycie ustawy osoby te faktycznie ze wspólnoty nie korzystały.

Udziały poszczególnych uprawnionych we wspólnocie określa się w ułamkowych częściach w sposób wymieniony w art. 9 tej ustawy.

Zgodnie z art. 14 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę do sprawowania zarządu nad wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład wspólnoty. Natomiast, z art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, że spółka jest osobą prawną i działa na podstawie statutu.

Stosownie do art. 3 ust. 1 updop podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wspólnota Gruntowa nie jest osobą prawną, a stanowi zespół nieruchomości, nad którymi zarząd sprawuje spółka utworzona specjalnie w tym celu przez osoby uprawnione do udziału, dlatego też Wspólnota nie będzie podlegała obowiązkowi podatkowemu wynikającemu z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przychody ze sprzedaży drzew i dzierżawy budynków gospodarczych wchodzących w skład wspólnoty gruntowej, stanowią wyłączną własność członków, którzy mają udziały we wspólnym majątku wspólnoty (zgodnie z art. 6 i art. 9 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych).

Przychody te należy przypisać nie Wspólnocie lecz poszczególnym członkom Wspólnoty, będącym właścicielami przedmiotowych gruntów.

Odnosząc się natomiast do kwestii obowiązku składania przez Wspólnotę Gruntową zeznania rocznego CIT-8 do właściwego urzędu skarbowego należy zauważyć, że zgodnie z art. 27 ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym – do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Mając na uwadze powyższe przepisy, ze względu na fakt, że – jak wskazano powyżej – Wspólnota Gruntowa nie podlega obowiązkowi podatkowemu wynikającemu z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych a przychody ze sprzedaży drzew i dzierżawy budynków gospodarczych nie stanowią przychodów Wspólnoty lecz osób uprawnionych do udziału we Wspólnocie Gruntowej, Wspólnota nie ma obowiązku składania zeznania rocznego CIT-8.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/ z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmian któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.