0111-KDIB2-1.4010.337.2019.8.AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 11 marca 2021 r., sygn. akt II FSK 1369/20 oraz prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 6 lutego 2020 r., sygn. akt I SA/Po 935/19 (data wpływu prawomocnego orzeczenia wraz z aktami sprawy - 30 lipca 2021 r.), uchylającym zaskarżoną interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 września 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.337.2019.2.AP stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 czerwca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.), uzupełnionym 13 września 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w świetle art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP, koszty zakupionych usług, nie są objęte restrykcją określoną w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP z uwagi na inkorporowanie ich w cenie usługi świadczonej przez Spółkę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 9 lipca 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w świetle art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP, koszty zakupionych usług, nie są objęte restrykcją określoną w art. 15e ust. l ustawy o PDOP z uwagi na inkorporowanie ich w cenie usługi świadczonej przez Spółkę.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 2 września 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.337.2019.1.AP, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 13 września 2019 r.

W dniu 18 września 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak: 0111-KDIB2-1.4010.337.2019.2.AP, w której uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna została skutecznie doręczona 23 września 2019 r. Pismem z 22 października 2019 r. (data wpływu 25 października 2019 r.) za pośrednictwem poczty, wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z 25 listopada 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.337.2019.3.AP, Organ udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 6 lutego 2020 r., sygn. akt I SA/Po 935/19/19 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. Od powyższego wyroku, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pismem z 31 marca 2020 r. Znak: 0110-KWR1.4020.48.2020.2., wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyniku jej rozpatrzenia, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 11 marca 2021 r., sygn. akt II FSK 1369/20 oddalił skargę kasacyjną Organu.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 6 lutego 2020 r., sygn. akt I SA/Po 935/19 wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu za pośrednictwem poczty 30 lipca 2021 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”), jest polską spółką kapitałową, polskim rezydentem podatkowym rozliczającym w Polsce podatek od całości swoich dochodów. Spółka funkcjonuje w ramach Grupy X. w Polsce. Celem Spółki jest świadczenie usług szeroko rozumianego wsparcia na rzecz wybranych podmiotów powiązanych (krajowych i zagranicznych). Głównym odbiorcą usług wsparcia świadczonych przez Spółkę jest spółka operacyjna X. (prowadząca działalność handlową na terytorium Polski, tj. zarządzająca siecią sklepów, (dalej: „spółka operacyjna”). Spółka pozostaje ze spółką operacyjną w długofalowej współpracy gospodarczej. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Spółkę, głównie jako centrum usług wspólnych, ponosi ona szereg kosztów, które są ukierunkowane na świadczenie usług wsparcia na rzecz podmiotów powiązanych. Takimi kosztami są m.in. koszty wynagrodzeń i koszty związane z zatrudnieniem pracowników, czy koszty posiadania i utrzymywania pomieszczeń, jak również koszty zewnętrzne, którymi Spółka jest obciążana przez podmioty trzecie. Poniesione koszty, których wartość jest ustalana na podstawie zapisów księgowych, stanowią bazę kosztową dla określenia wynagrodzenia należnego Spółce (wynagrodzenie stanowi przychód podatkowy Spółki). Występują sytuacje, kiedy Spółka nabywa usługi od innych podmiotów powiązanych (krajowych i zagranicznych), które to usługi mogą być objęte restrykcją wskazaną w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP (dalej: Zakupione Usługi). Są to często koszty warunkujące możliwość kompleksowego świadczenia usług wsparcia. Do takich kosztów mogą należeć m.in. koszty wsparcia administracyjnego w wielu obszarach m.in. księgowo-podatkowego, logistycznego, budowlanego i nieruchomości, prawnego i w zakresie zasobów ludzkich, a także koszty usług IT, zapewnienia dostępu do systemów i oprogramowania, bądź koszty ubezpieczenia i zarządzania majątkiem wykorzystywanym dla potrzeb świadczenia usług. Wymienione powyżej koszty mogą mieć w całości lub części charakter kosztów wymienionych w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, m.in. charakter usług doradczych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, gwarancji i ubezpieczeń, należności za korzystanie z programów i systemów.

Przychody Spółki w związku ze wsparciem udzielanym podmiotom powiązanym (krajowym i zagranicznym) kalkulowane są oparciu o metody oparte o bazy kosztowe określone w art. 11d ustawy o PDOP tj. metodę marży transakcyjnej netto lub koszt plus. Oznacza to, że Spółka określa bazę kosztową (koszty operacyjne i w przypadku metody marży transakcyjnej netto koszty ogólnego zarządu) alokowaną odpowiednio do każdego odbiorcy usługi, celem zdefiniowania przychodów z usług świadczonych na rzecz podmiotów powiązanych i to baza kosztowa jest kluczowa żeby określić wynagrodzenie Spółki za daną usługę. Jak wskazano powyżej, do tej bazy kosztowej ujmowane są -zgodnie z zapisami księgowymi - koszty wewnętrzne (m.in. wynagrodzenie pracowników), a także koszty zewnętrzne poniesione dla potrzeb świadczenia usług, w tym m.in. koszty Zakupionych Usług. Baza kosztowa jest powiększana o rynkowy narzut, w rezultacie czego jest określany przychód podatkowy Spółki z tytułu świadczenia usług wsparcia.

Poniżej przedstawiono przykład liczbowy dla zilustrowania sposobu kalkulacji przychodu Spółkiz tytułu świadczenia usług wsparcia.

| Baza kosztowa | Rodzaj poniesionego kosztu | Wysokość poniesionego kosztu | Koszty pracownicze | 1000 | Koszty wykorzystywanego do świadczenia usługi majątku | 100 | Koszty usług od podmiotów niepowiązanych | 500 | Koszty objęte ograniczeniem wskazanym w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP (koszty Zakupionych Usług) | 400 | Suma | 2000 | Narzut (5%) | 100 |
| Wysokość należnego przychodu | 2100

Przedmiotem wniosku jest potwierdzenie, że koszty Zakupionych Usług powinny być wyłączone z restrykcji, o której mowa w art. 15e ust. 1 Ustawy o PDOP, o ile stanowią element bazy kosztowej, na podstawie której Spółka określa swój przychód z tytułu świadczenia usług wsparcia.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 11 września 2019 r. (karta nr 3), Wnioskodawca wskazał ponadto, że usługi nabywane przez Spółkę są i będą usługami, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 15e ust. 11 pkt i ustawy o PDOP, koszty Zakupionych Usług, nie są objęte restrykcją określoną w art. 15e ust. l ustawy o PDOP z uwagi na inkorporowanie ich w cenie usługi świadczonej przez Spółkę, która to cena stanowi przychód podatkowy Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP, koszty Zakupionych Usług ponoszonych przez Spółkę na rzecz podmiotów powiązanych, nie są objęte restrykcją określoną w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, z uwagi na inkorporowanie ich w cenie usługi świadczonej przez Spółkę, która to cena stanowi przychód podatkowy Spółki.

Zgodnie z przepisem art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP, ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi. Innymi słowy, nawet jeśli koszty danego świadczenia wchodzą w zakres przedmiotowy wskazany w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, to o ile pozostają w bezpośrednim związku z wytworzeniem towaru czy świadczeniem usługi, są wyłączone z ww. restrykcji.

W tym kontekście należy wskazać na rozumienie pojęcia bezpośredniego związku, o którym mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP. Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów wyrażonym w wyjaśnieniach do przepisu art. 15e ustawy o PDOP:

(`(...)`) przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT (`(...)`) nie odnosi się do sposobu „związania kosztu z przychodami”, lecz do sposobu związania kosztu „z wytworzeniem lub nabyciem/wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi”.(`(...)`) Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania, jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi (`(...)`).

Należy również wskazać na określone w wyjaśnieniach Ministerstwa Finansów przykłady sytuacji, w których poniesienie kosztów usług niematerialnych na rzecz podmiotów powiązanych powinno dawać podstawy do zastosowania wyłączenia określonego w art. 15e ust. 11 ust. 1 ustawy o PDOP (z uwagi na bezpośredni związek):

- nabycie przez agencję reklamową usługi (outsourcing) wykorzystanej do kampanii reklamowej realizowanej na rzecz jej klienta,

- nabycie przez firmę doradczą usługi doradczej od podmiotu powiązanego, wykorzystanej na potrzeby usługi świadczonej przez tę firmę.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, funkcjonalny związek pomiędzy kosztem ponoszonym przez Spółkę (na zakup usług niematerialnych od podmiotu powiązanego), a świadczoną usługą na rzecz podmiotów powiązanych, warunkuje wyłączenie tego kosztu z restrykcji wskazanej w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP. Jeśli więc ponoszone koszty Zakupionych Usług są inkorporowane w cenie świadczonych usług, to koszty te powinny być wyłączone z restrykcji w odliczeniu na podstawie art. 15e ust. 11 pkt l ustawy o PDOP.

Z uwagi na fakt, że Spółka ponosi koszty usług niematerialnych (na rzecz podmiotów powiązanych), które są elementem bazy kosztowej stanowiącej podstawę kalkulacji wynagrodzenia za usługi świadczone przez Spółkę i każdorazowo istnieje możliwość identyfikacji kosztów, które w skład bazy kosztowej weszły, dla potrzeb art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP powinny być traktowane jako koszty usług bezpośrednio związanych ze świadczonymi usługami. Ponoszone przez Spółkę koszty Zakupionych Usług odpowiadają w jej opinii przykładowymi usługom wskazanym przez Ministra Finansów w cytowanych powyżej wyjaśnieniach.

Brzmienie przepisu art. 15e ust. 11 ust. 1 ustawy o PDOP wskazuje, że kosztami wyłączonymi z ograniczenia nie są koszty bezpośrednio związane z przychodami, ale koszty usług, które pozostają w bezpośrednim (funkcjonalnym) związku z wytwarzanymi towarami czy świadczonymi usługami. Kluczowy w tym zakresie jest funkcjonalny związek pomiędzy zakupem oraz wynagrodzeniem za świadczone usługi. Jeśli koszt zakupu wpływa na cenę sprzedawanego później towaru czy usługi, jest elementem cenotwórczym i jako taki powinien zostać wyłączony z restrykcji.

Gdyby bowiem Spółka nie ponosiła tych kosztów, wysokość jej wynagrodzenia (przychodu) z tytułu świadczenia usług na rzecz podmiotów powiązanych byłaby niższa (co potwierdza wskazany przykład liczbowy), a świadczenie kompleksowej usługi wsparcia bez ponoszenia takich kosztów byłoby niemożliwe lub znacznie utrudnione. Z tego względu, koszty Zakupionych Usług należy uznać za koszty inkorporowane w cenie usługi świadczonej na rzecz podmiotów powiązanych, a tym samym wyłączone z restrykcji wskazanej w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP.

W tym zakresie można również odwołać się do wyjaśnień Ministerstwa Finansów odnośnie do przypadków, kiedy koszty należy uznać za bezpośrednio związane ze świadczonymi usługami. Za Ministerstwem Finansów, nabycie przez firmę doradczą usługi doradczej od podmiotu powiązanego, wykorzystanej na potrzeby usługi świadczonej przez tę firmę, powinno skutkować wyłączeniem kosztów zakupu usługi z limitu. Analogicznie nabycie usługi przez agencję reklamową dla potrzeb kampanii marketingowej, też powinno być wyłączone. Oba te przykłady są zbliżone do sytuacji Spółki, w której ponoszone są koszty usług niematerialnych wykorzystywanych do świadczenia usług na rzecz podmiotów powiązanych i wchodzące w skład bazy kosztowej dla kalkulacji wynagrodzenia należnego od podmiotów powiązanych.

Trzeba również wskazać na stanowisko sądów administracyjnych oraz organów podatkowych (korzystne dla podatników) w podobnych sytuacjach:

- wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 1246/18 (wyrok wydany w sprawie interpretacyjnej, kiedy organ wydający interpretację przedstawił stanowisko odwrotne do tego przedstawionego finalnie przez sąd):

„(`(...)`) Trzeba podkreślić, że z opisu stanu faktycznego (przedstawionego przez Stronę) wynika, że Strona ponosi koszty zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w postaci wydatków na zakup określonych we wniosku usług niematerialnych na rzecz podmiotów powiązanych. Zatem, koszty te mieszczą się w zakresie stosowania art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Skoro jednak Strona podała we wniosku, że warunkiem świadczenia na rzecz kontrahentów usług m.in. księgowo-rachunkowych czy usług wsparcia informatycznego, technicznego oraz administracyjnego jest uprzedni zakup m.in. takich usług, jak: usługi oddelegowania pracowników do pracy w Polsce, zarządzania personelem oraz kontroli nad procesem migracji usług, usługi polegające na wsparciu technicznym, doradczym w zakresie używanych przez Spółkę aplikacji oraz kontroli prawidłowości ich funkcjonowania, usługi księgowe, wspierające działy Spółki oraz usługi obliczenia wynagrodzeń pracowników Spółki, a także usługi audytu pod względem zgodności z obowiązującymi standardami i przepisami, usługi przetwarzania danych gospodarczych, usługi rekrutacyjne w zakresie pozyskiwania i rozwoju pracowników, weryfikacji zatrudnienia pracowników oraz usługi szkolenia pracowników zakończone egzaminem potwierdzającym kwalifikacje pracownika na dane stanowisko, usługi wsparcia IT oraz telekomunikacyjne, usługi zarządzania ryzykiem informacyjnym, usługi w zakresie zabezpieczenia ciągłości operacyjnej i inne, przy czym Strona podkreślała, iż bez nabywania powyższych usług niematerialnych, wykonywanie przez Spółkę usług świadczonych byłoby niemożliwe, a ponadto, iż w bazie kosztowej, na podstawie której kalkulowane jest wynagrodzenie za usługi świadczone na rzecz kontrahentów, znajdują się również koszty nabycia usług niematerialnych - to koszty te należy uznać za bezpośrednio związane ze świadczeniem usług, zgodnie z wynikiem wykładni językowej art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. (`(...)`)”;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 czerwca 2018 r., Znak: 0111- KDIB1-3.4010.119.2018.l.MBD: „(`(...)`) W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, Spółka dokonuje zakupów usług doradczych i innych o podobnym charakterze. Następnie, w ramach swojej działalności, Spółka rozdziela koszty zakupionych przez nią usług i alokuje je do poszczególnych spółek celowych, które realizują inwestycje deweloperskie oraz w niewielkiej części do spółek wykonujących inne czynności w grupie. W ramach alokacji kosztów usług doradczych Spółka obciąża każdą ze spółek celowych kosztami takich usług, które dotyczą realizowanych przez nie inwestycji. Wydatki na takie usługi Spółka ujmuje do kosztów uzyskania przychodów w momencie obciążenia danej spółki celowej kosztem takiej usługi. Koszty dotyczą bieżącego doradztwa dotyczącego działalności inwestycyjnej i Spółka obciąża spółki celowe taki kosztami regularnie (miesięcznie). W stosunku do nabywanych przez Spółkę usług doradczych znajdzie zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w przepisie art. 15e ust. u pkt 1 ustawy o CIT. Przedmiotowy wydatek jest kosztem, który wpływa na finalną cenę świadczonej przez Spółkę odpowiedniej usługi. Koszt ten jest czynnikiem obiektywnie kształtującym cenę danej (konkretnej) usługi. Tym samym jest to koszt usługi w jakimkolwiek stopniu „inkorporowany” w usłudze świadczonej przez Spółkę (…).

W świetle powyższego należy przyjąć, że koszty usług nabywanych przez Spółkę, które następnie stanowią element bazy kosztowej wynagrodzenia za świadczone usługi wsparcia na rzecz podmiotów powiązanych, są kosztami o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP. Tym samym, koszty te powinny zostać wyłączone z ograniczenia określonego w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP. Finalnie zaś należy wskazać, że celem wprowadzenia przepisu art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP było przeciwdziałanie nieuzasadnionej erozji podstawy opodatkowania i transferów zysków za granicę. Sytuacja, w której Spółka ponosi koszty Zakupionych Usług celem świadczenia własnych usług i uzyskiwania przychodów opodatkowanych w Polsce, niewątpliwie nie jest sytuacją unikania  opodatkowania. Dlatego też, brak jest uzasadnienia dla objęcia ją przepisem art. 15e ust. i ustawy o PDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.