0111-KDIB2-1.4010.315.2021.1.BKD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 lipca 2021 r. (który w tym samym dniu wpłynął do tut. Organu za pośrednictwem epuap), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- wynagrodzenia w formie Opłat za Zarządzanie należy traktować jako dotacje, a więc jako przychód zwolniony od opodatkowania – jest nieprawidłowe,

- momentu powstania przychodu z ww. tytułu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- wynagrodzenia w formie Opłat za Zarządzanie należy traktować jako dotacje, a więc jako przychód zwolniony od opodatkowania,

- momentu powstania przychodu z ww. tytułu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

I. Aspekt prawnopodatkowy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskania. W świetle polskich przepisów Wnioskodawca posiada osobowość prawną i podlega wpisowi do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS (Krajowy Rejestr Sądowy)). W związku z tym dla celów podatku dochodowego jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Większościowym udziałowcem Spółki jest województwo (wg stanu na dzień złożenia wniosku jego udział w kapitale akcyjnym wynosi 98,65%).

II. Istota działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Spółka zajmuje się głównie pozostałym doradztwem w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (70.22.Z wg klasyfikacji PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)). Ponadto, zgodnie z danymi zamieszczonymi w aktualnym wpisie do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej), Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą oznaczoną według PKD jako:

- 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów;

- 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi;

- 69.20.Z Działalność rachunkowo-księgowa; Doradztwo podatkowe;

- 70.21.Z Stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja;

- 73.20.Z Badanie rynku i opinii publicznej;

- 82.30.Z Działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów;

- 85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane;

- 55.90.Z Pozostałe zakwaterowanie.

Podstawowym celem statutowym Wnioskodawcy jest:

1. udział w realizacji priorytetów rozwoju gospodarczego i społecznego, ustalonych przez organy samorządów terytorialnych i organy państwa, a w szczególności priorytetów województwa.

2. prowadzenie działalności gospodarczej prawnie dopuszczalnej, z której osiągnięty zysk netto powinien być przeznaczony na cele statutowe (§ 6 statutu Spółki).

Zgodnie ze statutem Spółka uczestniczy w realizacji priorytetów rozwoju gospodarczego i społecznego poprzez organizacyjno-finansowe wsparcie samorządów terytorialnych, podmiotów gospodarczych, instytucji publicznych i innych w celu restrukturyzacji lub rozwoju, prowadzenie działalności studialnej, doradczej i szkoleniowej i prowadzenie promocji gospodarczej regionu. Spółka uczestniczy w działaniach rozwojowych w oparciu o środki własne, dotacje, darowizny i subwencje oraz poprzez administrowanie środkami publicznymi pochodzącymi z budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, bezzwrotnej pomocy zagranicznej i innych źródeł (§7 statutu Spółki). Spółka świadczy pomoc małym i średnim przedsiębiorcom, działającym na obszarze województwa, wspomaga ich aktywizację gospodarczą poprzez udzielanie pożyczek w ramach wyodrębnionych w Spółce Funduszy Pożyczkowych utworzonego z dotacji Wojewody, dotacji Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP) oraz ze środków unijnych (w ramach programów operacyjnych), jak również środków własnych (w przypadku niewystarczających środków z Funduszu Pożyczkowego, niezbędnych do wniesienia jako wkład własny przy realizacji umów operacyjnych) realizuje np. projekty współfinansowane z Europejskiego Funduszu Spójności w ramach RPO Województwa na lata 2014-2020, wspomagające powstawanie nowych przedsiębiorstw, zwiększanie zatrudnienia, podnoszenie kwalifikacji i kompetencji zawodowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca realizuje także odpłatną działalność komercyjną w zakresie doradztwa, organizacji konferencji, szkoleń oraz najmu powierzchni biurowych. W ocenie Wnioskodawcy, Spółka spełnia przesłanki dla uznania jej za podmiot prawa publicznego (zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 4 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (dalej zwaną: „Dyrektywą 2014/24/UE”). Została utworzona w celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym, niemających charakteru przemysłowego i handlowego.

III. Realizacja zadań publicznych w ramach „odunijnionych” środków przez Spółkę.

Spółka, występując w roli Pośrednika Finansowego/Wykonawcy, zawiera Umowy Operacyjne I stopnia z Regionalnym Funduszem Rozwoju Województwa Sp. z o.o. (dalej: „Zamawiający”). Zawarte Umowy Operacyjne dotyczą zarządzania Instrumentem Finansowym: Regionalna Pożyczka Obrotowa. Przy czym za Instrument Finansowy uznaje się utworzony przez Pośrednika Finansowego Instrument Finansowy Regionalna Pożyczka Obrotowa, gdzie Pośrednik Finansowy będzie udzielał Ostatecznym Odbiorcom Jednostkowych Pożyczek (na podstawie umów pożyczek). Pożyczki adresowane są do mikro, małych i średnich przedsiębiorstw. Klasyfikacja środków przeznaczonych na Instrument Finansowy.

Instrumenty Finansowe wdrażane w ramach Umów dotyczą środków zwróconych (tj. środków pochodzących ze zwróconych instrumentów inżynierii finansowej wdrażanych w ramach inicjatywy J - Joint European Resources for Micro to Medium Enterprises - wspólne europejskie zasoby dla MŚP) stanowiących obecnie tzw. „odunijnione środki” w celu stworzenia mechanizmów wsparcia dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw. Środki, którymi dysponuje Zamawiający zostały mu przekazane przez Zarząd Województwa na zasadzie powierzenia realizowania zadania publicznego polegającego na zarządzaniu środkami wycofanymi z Inicjatywy J realizowanej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Zamawiający pełni rolę regionalnego funduszu rozwoju, zarządzającego środkami zwracanymi z Inicjatywy J realizowanej na terenie województwa. W analizowanych okolicznościach znalazły zastosowanie przepisy art. 44 „Ponowne wykorzystanie środków przypisanych do wsparcia z EFSI do końca okresu kwalifikowalności” oraz art. 45 „Wykorzystanie środków finansowych pozostałych po zakończeniu okresu kwalifikowalności” Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.U. L 347/320; dalej jako: „Rozporządzenie Ogólne”). Zgodnie z art. 44 ust. 1 Rozporządzenia Ogólnego bez uszczerbku dla art. 43a, zasoby zwrócone do instrumentów finansowych z inwestycji lub z uwolnienia zasobów przeznaczonych na umowy gwarancyjne - w tym zwroty kapitału oraz zyski i inne dochody, takie jak odsetki, opłaty gwarancyjne, dywidendy, zyski kapitałowe lub wszelkie inne wpływy wygenerowane przez te inwestycje, które mogą być przypisane wsparciu z EFSI, wykorzystuje się ponownie do poniższych celów, do wysokości koniecznych kwot oraz w kolejności uzgodnionej we właściwych umowach o finansowaniu:

a. dalsze inwestycje, za pośrednictwem tych samych lub innych instrumentów finansowych, zgodnie z celami szczegółowymi określonymi w ramach priorytetu;

b. w stosownych przypadkach pokrycie w kwocie nominalnej straty wkładu EFSI na rzecz instrumentów finansowych wynikającej z ujemnych odsetek, jeżeli strata ta nastąpiła pomimo aktywnego zarządzania zasobami finansowymi przez podmioty wdrażające instrumenty finansowe;

c. w stosownych przypadkach refundacja poniesionych kosztów zarządzania oraz opłat za zarządzanie instrumentem finansowym.

Jak stanowi art. 44 ust. 2 Rozporządzenia Ogólnego Instytucja zarządzająca zapewnia, aby prowadzona była odpowiednia dokumentacja ponownego wykorzystania środków finansowych, o których mowa w ust. 1. Natomiast na podstawie art. 45 Rozporządzenia Ogólnego Państwa członkowskie podejmują niezbędne działania w celu zapewnienia, aby środki finansowe zwrócone do instrumentów finansowych, w tym zwroty kapitału, i zyski oraz inne dochody wygenerowane w okresie co najmniej ośmiu lat po zakończeniu okresu kwalifikowalności, przypisane do wsparcia z EFSI na rzecz instrumentów finansowych zgodnie z art. 37 były wykorzystywane zgodnie z celami programu lub programów, albo w ramach tego samego instrumentu finansowego lub, w następstwie wycofania tych środków finansowych z instrumentu finansowego w ramach innych instrumentów finansowych, w obu przypadkach z zastrzeżeniem, że ocena warunków rynkowych wskazuje na ciągłe zapotrzebowanie na taką inwestycję, lub w ramach innych form wsparcia.

Przedmiot Umów Operacyjnych.

Zgodnie z treścią Umów Operacyjnych Zamawiający powierza Spółce w zamian za wynagrodzenie usługę utworzenia, wdrożenia i zarządzania Instrumentem Finansowym Regionalna Pożyczka Obrotowa, z której będą udzielane Jednostkowe Pożyczki dla Ostatecznych Odbiorców, prowadzących działalność gospodarczą na terenie województwa. Celem realizacji tychże Umów Zamawiający udostępni Spółce Limit Instrumentu Finansowego w odpowiedniej wysokości. Celem wykorzystania Limitu Instrumentu Finansowego, Spółka przy wykorzystaniu Środków Wypłaconych, zobowiązana jest do udzielenia wsparcia na rzecz Ostatecznych Odbiorców, wraz z obowiązkowym Wkładem Pośrednika Finansowego. Wszystkie Środki Wypłacone przekazane Pośrednikowi Finansowemu oraz Przychody Zamawiającego podlegają zwrotowi na zasadach określonych w Umowach Operacyjnych.

Podstawowe pojęcia zawarte w Umowach Operacyjnych.

Za Limit Instrumentu Finansowego uznaje się maksymalny Wkład Zamawiającego udostępniany Pośrednikowi Finansowemu w ramach Instrumentu Finansowego. Natomiast za Przychody Zamawiającego uważa się przychody na Wkładzie Zamawiającego, powiększające pulę środków powierzonych Zamawiającemu zgodnie z Umową Powierzenia, tj. każda kwota należna Zamawiającemu w okresie obowiązywania Umów Operacyjnych I i II stopnia wygenerowana z Umów Operacyjnych, I i II stopnia jak również każda kwota należna Zamawiającemu wygenerowana na rachunkach bankowych, które Pośrednik Finansowy prowadzi na potrzeby tychże Umów. Przez Umowę Operacyjną I stopnia rozumie się umowę wiążąca Zamawiającego z Wykonawcą/Wnioskodawcą, natomiast przez Umowę Operacyjną II stopnia rozumie się umowę pożyczki, zawartą między Pośrednikiem Finansowym - Wnioskodawcą a Ostatecznym Odbiorą w celu finansowania Przedsięwzięcia z Instrumentu Finansowego. Używany termin Umowa Powierzenia należy rozumieć jako umowę określającą warunki realizowania zadania publicznego polegającego na zarządzaniu powierzonymi środkami wycofanymi z inicjatywy J realizowanej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 zawarta między Regionalnym Funduszem Rozwoju Województwa Sp. z o.o. a Województwem jako dysponentem środków.

Środki finansowe.

W Umowach wskazuje się na dwa rodzaje środków finansowych, mianowicie:

- Wkład Pośrednika Finansowego - środki inne niż Wkład Zamawiającego, jakie Pośrednik Finansowy jest zobowiązany przekazać na udzielenie Jednostkowej Pożyczki Ostatecznemu Odbiorcy, wyrażone kwotowo (wkład) lub procentowo (udział);

- Wkład Zamawiającego - udział Środków Wypłaconych w wartości udzielonej przez Pośrednika Finansowego całkowitej Jednostkowej Pożyczce, wyrażony kwotowo (wkład) lub procentowo (udział).

Ponadto, należy mieć na względzie, że Zamawiający ma prawo skorzystania z Prawa Opcji polegającego na wniesieniu do Instrumentu Finansowego Dodatkowego Wkładu Zamawiającego do wysokości określonej w Umowach Operacyjnych, a więc do kwoty nieprzekraczającej Limitu Instrumentu Finansowego. Przy czym powyższe jest możliwe, o ile zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

a. Zamawiający będzie dysponował Dodatkowym Wkładem Zamawiającego w odpowiedniej wysokości,

b. Pośrednik Finansowy realizuje daną Umowę Operacyjną należycie, w tym zrealizował wszystkie istotne zalecenia pokontrolne, a na dzień skorzystania przez Zamawiającego z Prawa Opcji nie wystąpiła u Pośrednika Finansowego niezgodność bądź naruszenie,

c. Pośrednik Finansowy wykorzystał co najmniej 90% Limitu w Okresie Budowy Portfela. Przy czym za Okres Budowy Portfela rozumie się okres, w którym Pośrednik Finansowy wypłaca na rzecz Ostatecznych Odbiorców Wkład Zamawiającego oraz odpowiadający mu Wkład Pośrednika Finansowego na podstawie zawartych w tym okresie Umów Operacyjnych II stopnia, z zastrzeżeniem, że w przypadku skorzystania przez Zamawiającego z Prawa Opcji, definicja ta odnosi się również do Okresu Budowy Portfela dla Dodatkowego Wkładu Zamawiającego rozpoczynającego się od dnia wypłaty przez Zamawiającego pierwszej Transzy Dodatkowego Wkładu Zamawiającego i trwa nie dłużej niż do czasu wskazanego w tejże Umowie.

Utworzenie Instrumentu Finansowego.

Spółka jest odpowiedzialna za ustanowienie we własnym imieniu Instrumentu Finansowego jako oddzielnego bloku finansowego zachowującego finansową i księgową rozdzielność pomiędzy środkami Wkładu Zamawiającego wniesionymi do tego Instrumentu Finansowego, a innymi aktywami Pośrednika Finansowego. Przy czym Instrument Finansowy nie posiada osobowości prawnej. Podkreślenia wymaga fakt, że Wkład Pośrednika Finansowego ewidencjonowany jest w systemie ewidencyjno-księgowym Pośrednika Finansowego w sposób umożliwiający jego przypisanie do danego Ostatecznego Odbiorcy oraz danej Jednostkowej Pożyczki, a także zapewniający właściwą ścieżkę audytu.

Zasady udzielenia Jednostkowych Pożyczek.

Spółka dokonuje wyboru Ostatecznych Odbiorców na podstawie warunków określonych w odpowiednich Załącznikach do Umów Operacyjnych. Jednocześnie wybór Ostatecznych Odbiorców dokonywany jest w sposób przejrzysty, obiektywnie uzasadniony i nie może prowadzić do powstania konfliktu interesów.

Podstawowe obowiązki Spółki w zakresie udzielania Jednostkowych Pożyczek.

Wnioskodawca w ramach zawartych Umów zobowiązał się do następujących czynności:

1. udzielania Jednostkowych Pożyczek na Przedsięwzięcia (tj. operacje realizowane przez Ostatecznych Odbiorców finansowane w całości lub w części z Instrumentu Finansowego w ramach Umów Operacyjnych II stopnia).

2. dokonywania wyboru Ostatecznych Odbiorców spośród MŚP (z uwzględnieniem wymogów zawartych w Umowach Operacyjnych).

3. wypłacania Ostatecznym Odbiorcom Jednostkowych Pożyczek z Wkładem Zamawiającego oraz odpowiadającym mu Wkładem Pośrednika Finansowego (w ramach Limitu Instrumentu Finansowego).

4. zapewnienia, aby Umowy Operacyjne II stopnia zawierane z Ostatecznymi Odbiorcami zawierały odpowiednie postanowienia (np. zobowiązania Ostatecznego Odbiorcy do przedstawienia Pośrednikowi Finansowemu informacji koniecznych do odpowiedniego monitorowania Umów Operacyjnych II stopnia czy zobowiązania Ostatecznego Odbiorcy do zwrotu środków finansowych).

Wnioskodawca nie ma prawa do udzielania Jednostkowych Pożyczek z innych źródeł niż wyżej wskazanych (np. z Zasobów Zwróconych lub Przychodów Zmawiającego).

Wynagrodzenie Wnioskodawcy.

Spółka za realizację Umów Operacyjnych otrzymuje wynagrodzenie w formie Opłaty za Zarządzanie. Opłata za Zarządzanie powiązana jest z wynikami we wdrożenie Instrumentu Finansowego i podzielona jest na dwie składowe:

a. za wyniki w udzielaniu Jednostkowych Pożyczek, w wysokości określonego procenta kwoty Wkładu Zamawiającego wypłaconego przez Spółkę Ostatecznym Odbiorcom,

b. za wyniki w zwrocie przez Ostatecznych Odbiorców środków finansowych z tytułu Umów Operacyjnych II stopnia w wysokości określonego procenta kwoty Wkładu Zamawiającego zwróconego przez Ostatecznych Odbiorców.

Łączna wartość wypłaconej Pośrednikowi Finansowemu Opłaty za Zarzadzanie z tytułu realizacji danej Umowy nie może przekroczyć ściśle określonej w umowie kwoty. Jednocześnie należy mieć na względzie, że Opłata ta będzie wypłacana Spółce w okresach kwartalnych (na zasadach i warunkach wskazanych w Załącznikach do Umów). Środki na wynagrodzenie w postaci Opłat za Zarządzanie stanowią w całości środki „odunijnione”, które pierwotnie były przeznaczone na realizację unijnego programu J.

Pozostałe obowiązki Spółki.

Ponadto Spółka zobligowała się do wykonywania następujących zadań w ramach zawartych Umów Operacyjnych:

1. prowadzenia działań informacyjno-promocyjnych o wdrażanych produktach finansowych (m.in. informacje dotyczące o zasadach naboru, warunkach udzielonego wsparcia, spodziewanych efektów i korzyści, danych osób do kontaktu w przypadku pytań lub problemów).

2. przekazywania informacji Ostatecznym Odbiorcom, że wsparcie jest możliwe dzięki środkom publicznym z Regionalnego Funduszu Rozwoju Województwa Sp. z o.o. powierzonym mu przez Województwo.

3. przechowywanie dokumentacji związanej z realizacją Umów Operacyjnych.

4. zobowiązuje się do przestrzegania przepisów prawa, a w szczególności zasad dotyczących instrumentów finansowych, w zakresie, w jakim mają one zastosowanie do działań podejmowanych przez Pośrednika Finansowego w związku z realizacją Umów Operacyjnych.

5. bezpośredniej obsługi klientów, polegającej na udzielaniu informacji na temat pożyczek udzielanych w związku z realizacją danego projektu (za pośrednictwem przynajmniej czterech kanałów komunikacji, tj. strona internetowa, spotkania bezpośrednie, kontakt telefoniczny bądź korespondencja e-mail).

6. regularnej sprawozdawczości rzeczowej oraz finansowej umożliwiającej zbieranie informacji niezbędnych do prawidłowej realizacji Umów i ich monitorowania.

7. zapewnienia Zamawiającemu prawa do pełnego wglądu we wszystkie dokumenty, w tym dokumenty elektroniczne potwierdzające prawidłową realizację Umów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy przyznane Wnioskodawcy zgodnie z treścią Umów Operacyjnych wynagrodzenia w formie Opłat za Zarządzanie należy traktować jako dotacje w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym wynagrodzenia te będą stanowić przychód zwolniony z opodatkowania?

2. W którym momencie Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód w związku z otrzymywanym wynagrodzeniem w postaci Opłat za Zarządzanie w rozumieniu ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)?

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyznane Wnioskodawcy zgodnie z treścią Umów Operacyjnych wynagrodzenia w formie Opłat za Zarządzanie należy traktować jako dotacje w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym wynagrodzenia te będą stanowić przychód zwolniony z opodatkowania.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód z tytułu uzyskanego wynagrodzenia w postaci Opłat za Zarządzanie w rozumieniu ustawy o CIT w całości w dacie jego otrzymania.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy I.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1.

Ustawodawca nie zawarł definicji przychodu w przepisach o podatkach dochodowych, jednakże wskazał przykładowy katalog przychodów określony w art. 12 ustawy o CIT. Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Z istoty podatku dochodowego od osób prawnych wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem - jako źródłem dochodu - jest wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa (zob. A. Mariański [w:] A. Krajewska, A. Nowak-Piechota, M. Wilk, J. Żurawiński, A. Mariański, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, wyd. IV, Warszawa 2016). W związku z powyższym należałoby uznać, że Opłaty za Zarządzanie stanowią dla Wnioskodawcy przychód w świetle art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. O powyższym świadczy m.in. użycie w Umowach Operacyjnych sformułowania „wynagrodzenie” jako otrzymywane przez Spółkę płatności (tj. Opłat za Zarządzanie), którego wysokość jest uzależniona od wyników, o których mowa w §9 ust. 2 Umów Operacyjnych (tj. w udzielaniu Jednostkowych Pożyczek oraz w zwrocie przez Ostatecznych Odbiorców środków finansowych z tytułu Umów Operacyjnych II stopnia).

Przy czym wynagrodzenie to zostaje wypłacane Spółce na podstawie szczegółowych zasad określonych w załączniku nr 8 do Umów. Jednocześnie należy mieć na względzie, że ustawodawca przewidział szereg zwolnień przedmiotowych z opodatkowania osiąganych przez podatników przychodów w katalogu art. 17 ust. 1 ustawy o CIT. Tak więc, w myśl przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach. Zdaniem Wnioskodawcy, przytoczona powyżej regulacja znajdzie zastosowanie w analizowanych okolicznościach, co poniżej zostanie udowodnione:

A. Przedmiotowe kryterium zwolnienia, tj. otrzymane środki muszą stanowić dotacje.

Na początek należy podkreślić, że ani przepisy ustawy o CIT ani przepisy kodeksu cywilnego (Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny; Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.; dalej jako: „ustawa Kodeks Cywilny”) nie zawierają definicji pojęcia „dotacja”. W związku z powyższym należy odwołać się do znaczenia tego terminu zawartego w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 305 ze zm.; dalej jako: „ustawa o finansach publicznych”). Na podstawie art. 126 ustawy o finansach publicznych dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. Ponadto, w myśl art. 15 ust. 3 ustawy o finansach publicznych dotacje można podzielić na trzy rodzaje:

1. przedmiotowe (dopłaty do określonych rodzajów wyrobów lub usług),

2. celowe na zadania bieżące finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 tejże ustawy (m.in. środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej),

3. celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.

W piśmiennictwie podkreśla się, że dotację można określić jako wydatek publiczny dokonywany w trybie władczym (określony jednostronnie), nieodpłatny, bezzwrotny, ponoszony w ściśle określonej wysokości (zob. W. Gonet, Dotacja w systemie finansów publicznych - wybrane zagadnienia, FK 2013, nr 6, s. 5-21). Jednocześnie wykształtował się pogląd, zgodnie z którym dla uznania danych środków za dotację muszą zostać spełnione następujące kryteria:

1. zidentyfikowanie podmiotu uprawnionego do otrzymania dotacji,

2. odpowiednie ustalenie podstawy dla obliczenia dotacji,

3. przekazanie dotacji w trybie określonym przez przepisy ogólnie obowiązujące lub przez przepisy prawa miejscowego (w niektórych przypadkach ustawodawca wymaga dodatkowo zawarcia umowy),

4. wykorzystanie dotacji zgodnie z wyznaczonym celem,

5. określenie zasad rozliczania i sprawozdawczości z tytułu otrzymanych dotacji (zob. W. Miemiec [w:] M. Stec (red.), Regionalne izby obrachunkowe. Charakterystyka ustrojowa i komentarz do ustawy, Warszawa 2010, s. 346 i n.).

Mając na względzie powyższe cechy określające dotację, Wnioskodawca dowiedzie, że otrzymywane przez Spółkę środki (wynagrodzenie od Zmawiającego) należy traktować jako dotację.

1. Podmiot uprawniony do otrzymania dotacji.

Wnioskodawca wskazuje, że w wyniku prowadzonej działalności w zakresie wspierania MŚP otrzymuje wynagrodzenie od samego Zarządu Województwa, który pełni rolę Instytucji Zarządzającej Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa na lata 2007-2013, mimo że z treści Umów Operacyjnych pomiędzy Spółką a Województwem występuje jeszcze jeden podmiot, tj. Regionalny Fundusz Rozwoju Województwa Sp. z o. o. (dalej jako: „RFRW Sp. z o.o.”). Rola RFRW Sp. z o.o. sprowadza się bowiem do zarządzania środkami finansowymi w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa powierzonymi mu przez Zarząd Województwa w celu realizacji zadania publicznego. Należy mieć również na względzie, że tenże podmiot został powołany przez samo Województwo do realizacji zadań publicznych (o powyższym świadczy także kwestia wspólników - zgodnie z aktualnym rejestrem KRS jednym udziałowcem w 100% jest województwo), analogicznie jak Wnioskodawca. Zatem należałoby uznać, że Spółka otrzymuje wynagrodzenie faktycznie od Województwa, przy czym środki są wypłacane przez jego jednostkę organizacyjną, jednakże powyższe nie powinno odgrywać znaczenia dla klasyfikacji prawnopodatkowej tychże środków. Jak wynika z art. 2 pkt 10 Rozporządzenia Ogólnego podmioty wdrażające instrumenty finansowe uważane są za beneficjentów, otrzymywanych na ten cel środków. Zgodnie z treścią powoływanego przepisu do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje: „beneficjent” oznacza podmiot publiczny lub prywatny lub osobę fizyczną, odpowiedzialne za inicjowanie lub zarówno inicjowanie, jak i wdrażanie operacji, oraz

a. w kontekście pomocy państwa - podmiot, który otrzymuje pomoc, z wyjątkiem przypadku gdy kwota pomocy dla poszczególnych przedsiębiorstw jest niższa niż 200 000 EUR, w którym to przypadku dane państwo członkowskie może zadecydować, że beneficjentem jest podmiot udzielający pomocy, bez uszczerbku dla rozporządzeń Komisji (UE) nr 1407/2013 30 , (UE) nr 1408/2013 31 i (UE) nr 717/2014 32 ; oraz

b. w kontekście instrumentów finansowych na mocy części drugiej tytuł IV niniejszego rozporządzenia - podmiot, który wdraża instrument finansowy lub, w stosownych przypadkach, fundusz funduszy.

W myśl art. 2 pkt 27 Rozporządzenia Ogólnego „fundusz funduszy” oznacza fundusz tworzony w celu zapewniania wsparcia w postaci środków z programu lub programów dla kilku instrumentów finansowych. W przypadku gdy te instrumenty finansowe są wdrażane przez fundusz funduszy, podmiot wdrażający fundusz funduszy uważa się za jedynego beneficjenta, w rozumieniu pkt 10 niniejszego artykułu. Na podstawie art. 38 ust. 4 Rozporządzenia Ogólnego - przy wspieraniu instrumentów finansowych, o których mowa w ust. 1 lit. b) (tj. instrumentów finansowych ustanowionych na poziomie krajowym, regionalnym, transnarodowym lub transgranicznym, zarządzanych przez instytucję zarządzającą lub na jej odpowiedzialność), instytucja zarządzająca może:

a. inwestować w kapitał już istniejących lub nowo utworzonych podmiotów prawnych, w tym podmiotów finansowanych z innych EFSI, zajmujących się wdrażaniem instrumentów finansowych zgodnie z celami odpowiednich EFSI, które podejmą się zadań wdrożeniowych; wsparcie takich podmiotów jest ograniczone do kwot niezbędnych do wdrożenia nowych inwestycji zgodnych z art. 37 i odbywa się w sposób zgodny z celami niniejszego rozporządzenia;

b. powierzyć zadania wdrożeniowe przez bezpośrednie udzielenie zamówienia: (i) EBI; (ii) międzynarodowym instytucjom finansowym, w których państwo członkowskie posiada akcje lub udziały, lub instytucjom finansowym z siedzibą w państwie członkowskim, dążącym do osiągnięcia celów interesu publicznego i pozostającym pod nadzorem instytucji publicznej; (iii) podmiotowi prawa publicznego lub prywatnego;

c. powierzyć zadania wdrożeniowe innemu podmiotowi prawa publicznego lub prywatnego; lub

d. bezpośrednio podjąć się zadań wdrożeniowych, w przypadku instrumentów finansowych

obejmujących wyłącznie pożyczki lub gwarancje. W takim przypadku instytucja zarządzająca jest uznawana za beneficjenta, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 10.

W dalszej kolejności art. 38 ust. 5 Rozporządzenia Ogólnego stanowi, że podmioty, o których mowa w ust. 4 akapit pierwszy lit. a), b) i c) niniejszego artykułu, mogą, gdy wdrażają fundusze funduszy, dalej powierzyć część swoich zadań wdrożeniowych pośrednikom finansowym, pod warunkiem że takie podmioty zapewniają na własną odpowiedzialność, aby pośrednicy finansowi spełniali kryteria określone w art. 33 ust. 1 oraz art. 209 ust. 2 rozporządzenia finansowego. Pośrednicy finansowi są wybierani na podstawie otwartych, przejrzystych, proporcjonalnych i niedyskryminujących procedur, zapewniających brak konfliktów interesów. Z kolei w myśl przepisu art. 2 pkt 12 Rozporządzenia Ogólnego za ostatecznego odbiorcę rozumie się osobę prawną lub fizyczną, która otrzymuje wsparcie finansowe z instrumentu finansowego. Przenosząc powyższe na grunt analizowanego stanu faktycznego należy przyjąć, że Spółka występuje w charakterze beneficjenta otrzymywanych środków, tytułem wynagrodzenia w postaci Opłaty za zarządzanie, otrzymywanych od Województwa za pośrednictwem RFRW, zarządzającego środkami Województwa, które z kolei otrzymało je na realizację zadań Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa. Zgodnie z art. 45 Rozporządzenia Ogólnego Państwa członkowskie podejmują niezbędne działania w celu zapewnienia, aby środki finansowe zwrócone do instrumentów finansowych, w tym zwroty kapitału, i zyski oraz inne dochody wygenerowane w okresie co najmniej ośmiu lat po zakończeniu okresu kwalifikowalności, przypisane do wsparcia z EFSI na rzecz instrumentów finansowych zgodnie z art. 37 były wykorzystywane zgodnie z celami programu lub programów, albo w ramach tego samego instrumentu finansowego lub, w następstwie wycofania tych środków finansowych z instrumentu finansowego w ramach innych instrumentów finansowych, w obu przypadkach z zastrzeżeniem, że ocena warunków rynkowych wskazuje na ciągłe zapotrzebowanie na taką inwestycję, lub w ramach innych form wsparcia. Mimo „odunijnienia” środków przeznaczonych na realizację Umów Operacyjnych Województwo nadal zobowiązane jest do wykorzystania ich na cel zgodny z celem programu, w ramach którego pozyskał środki z EFSI, na analogicznych zasadach funkcjonowania zwrotnych instrumentów finansowych opisanych w Rozporządzeniu Ogólnym . Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że realizując przedmiot Umów Operacyjnych (utworzenie, wdrożenie i zarządzanie Instrumentem Finansowym, z którego udzielane są Jednostkowe Pożyczki dla Ostatecznych Odbiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie województwa) jest podmiotem prawa publicznego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 Dyrektywy 2014/24/UE, zgodnie z którym to przepisem podmiot prawa publicznego oznacza podmiot, który posiada wszystkie poniższe cechy:

a. został utworzony w konkretnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, które nie mają charakteru przemysłowego ani handlowego;

b. posiada osobowość prawną; oraz

c. jest finansowany w przeważającej części przez państwo, władze regionalne lub lokalne lub inne podmioty prawa publicznego; bądź jego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych władz lub podmiotów; bądź ponad połowa członków jego organu administrującego, zarządzającego lub nadzorczego została wyznaczona przez państwo, władze regionalne lub lokalne, lub przez inne podmioty prawa publicznego.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanego stanu faktycznego należy przyjąć, że Wnioskodawca występuje w charakterze podmiotu prawa publicznego wedle postanowień tejże Dyrektywy. Bowiem Spółka posiada wszystkie trzy ww. atrybuty, mianowicie:

- została wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, zatem posiada osobowość prawną.

- dysponentem 98,65% jej udziałów jest województwo , które je utworzyło celem uczestnictwa w realizacji priorytetów rozwoju gospodarczego i społecznego ustalanych sformułowanych przez organy samorządów terytorialnych i organy państwa, w szczególności priorytetów województwa.

Przy czym działalność komercyjna Spółki jest znikoma, przy czym prowadzenie działalności gospodarczej jest prawnie dopuszczalne, a i tak osiągnięty zysk jest przeznaczony na realizację celów statutowych Wnioskodawcy (§6 ust. 1 i 2 Statutu Spółki). Dodatkowo Wobec braku negatywnych przesłanek, prawidłowym jest uznanie, że Wnioskodawca jest podmiotem uprawnionym do otrzymania dotacji.

2. Ustalenie podstawy dla obliczenia dotacji.

Z Umów Operacyjnych zawartych przez Strony (Spółkę i Zamawiającego) zostały ustalone podstawy do obliczenia wysokości wynagrodzenia, jakie jest należne Wnioskodawcy. Opłata za Zarządzanie powiązana jest z wynikami we wdrożenie Instrumentu Finansowego i podzielona jest na dwie składowe:

a. za wyniki w udzielaniu Jednostkowych Pożyczek, w wysokości określonego procenta kwoty Wkładu Zamawiającego wypłaconego przez Spółkę Ostatecznym Odbiorcom,

b. za wyniki w zwrocie przez Ostatecznych Odbiorców środków finansowych z tytułu Umów Operacyjnych II stopnia w wysokości określonego procenta kwoty Wkładu Zamawiającego zwróconego przez Ostatecznych Odbiorców.

Ryczałtowy sposób wynagradzania Pośredników Finansowych wynika z opracowania przez Komisję Europejską w 2014 r., w związku z zaleceniami Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, wytycznych, dotyczących form kosztów uproszczonych finansowania w oparciu o stawki ryczałtowe, standardowe stawki jednostkowe, kwoty ryczałtowe (na podstawie art. 67 i 68 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (dalej: „Rozporządzenie UE nr 1303/2013”), art. 14 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1304/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1081/2006, Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie przepisów szczegółowych dotyczących wsparcia z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna”). Trybunał zalecał, by Komisja na szerszą skalę wykorzystywała płatności oparte na kwotach i stawkach ryczałtowych zamiast zwracania „kosztów rzeczywistych”, aby w ten sposób ograniczyć prawdopodobieństwo wystąpienia błędu oraz zmniejszyć obciążenie administracyjne promotorów projektów. [`(...)`] Projekty, których koszty są deklarowane z wykorzystaniem tej metody, są mniej narażone na błędy. W Rozporządzeniu Ogólnym przewidziano, że w ramach Europejskich Funduszy Strukturalnych i Inwestycyjnych możliwe jest obliczanie wydatków kwalifikowalnych w odniesieniu do dotacji i pomocy zwrotnej na podstawie kosztów rzeczywistych, ale również na podstawie finansowania w oparciu o stawki ryczałtowe, o standardowe stawki jednostkowe i kwoty ryczałtowe. Łączna wartość wypłaconej Pośrednikowi Finansowemu Opłaty za Zarzadzanie z tytułu realizacji danej Umowy nie może przekroczyć ściśle określonej w umowie kwoty. Jednocześnie należy mieć na względzie, że Opłata ta będzie wypłacana Spółce w okresach kwartalnych (na zasadach i warunkach wskazanych w Załącznikach do Umów). Środki na wynagrodzenie w postaci Opłat za Zarządzanie stanowią w całości środki „odunijnione”, które pierwotnie były przeznaczone na realizację unijnego programu J. Wynagrodzenie w postaci Opłaty za Zarządzanie otrzymywane przez Pośrednika Finansowego z tytułu realizacji powierzonych mu w Umowach zadań wdrożenia i zarzadzania instrumentami finansowymi stanowi zgodnie z art. 42 Rozporządzenia Ogólnego „Wydatki kwalifikowane w momencie zamknięcia” wydatek kwalifikowany w ramach instrumentu finansowego. W myśl przepisu art. 42 ust. 1 Rozporządzenia Ogólnego w momencie zamknięcia programu wydatki kwalifikowalne w ramach instrumentu finansowego stanowi łączna kwota wkładów z programu faktycznie wypłacona lub, w przypadku gwarancji, łączna kwota zobowiązań zaciągniętych przez instrument finansowy w okresie kwalifikowalności, odpowiadająca:

a. płatnościom dla ostatecznych odbiorców, a w przypadkach, o których mowa w art. 37 ust. 7 - płatnościom na wsparcie na rzecz ostatecznych odbiorców;

b. zasobom zaangażowanym w ramach umów gwarancyjnych, zaległych lub takich, których termin zapadalności już upłynął, w celu pokrycia ewentualnych strat wynikających z żądania wypłaty środków z gwarancji wyliczonych na podstawie ostrożnej oceny ex ante ryzyka, pokrywających wielokrotność kwoty przeznaczonej na nowe pożyczki lub inne instrumenty podziału ryzyka w ramach nowych inwestycji na rzecz ostatecznych odbiorców;

c. skapitalizowanym dotacjom na spłatę odsetek lub dotacjom na opłaty gwarancyjne, należne do zapłaty za okres nie dłuższy niż 10 lat po okresie kwalifikowalności, stosowanym w połączeniu z instrumentami finansowymi, wypłaconym na rachunek powierniczy ustanowiony specjalnie w tym celu, dla ich skutecznego wydatkowania po okresie kwalifikowalności, ale w odniesieniu do pożyczek lub innych instrumentów podziału ryzyka, wydatkowanym na inwestycje na rzecz ostatecznych odbiorców w okresie kwalifikowalności;

d. zrefundowanym kosztom zarządzania, które zostały poniesione, lub płatnościom dotyczącym opłat za zarządzanie instrumentem finansowym. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 149 określających przepisy szczególne dotyczące ustanowienia systemu kapitalizacji rocznych rat na dotacje na spłatę odsetek oraz dotacje na opłaty gwarancyjne, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c).

Stosownie zaś do art. 42 ust. 5 Rozporządzenia Ogólnego w przypadku gdy koszty zarządzania i opłaty za zarządzanie, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. d) niniejszego artykułu i ust. 2 niniejszego artykułu, są pobierane przez podmiot wdrażający fundusz funduszy lub podmioty wdrażające instrumenty finansowe zgodnie z art. 38 ust. 1 lit. c) oraz art. 38 ust. 4 akapit pierwszy lit. a), b) i c), nie mogą one przekraczać progów określonych w akcie delegowanym, o którym mowa w ust. 6 niniejszego artykułu. O ile koszty zarządzania obejmują pozycje kosztów bezpośrednich lub pośrednich zwróconych na podstawie dowodów poniesienia wydatków, w stosownych przypadkach opłaty za zarządzanie odnoszą się do uzgodnionej ceny świadczonych usług ustalonej w konkurencyjnym procesie rynkowym. Koszty zarządzania i opłaty za zarządzanie są wyliczane według metodologii opartej na wynikach. Zatem w ocenie Wnioskodawcy, powyższe kryterium zostanie spełnione.

3. Przekazanie dotacji w ściśle określonym trybie (wedle stosownych procedur).

Wnioskodawca wskazuje, że procedura finansowania/dofinansowania realizacji zadań związanych z Instrumentem Finansowym, przy użyciu którego Spółka udziela Jednostkowych Pożyczek Ostatecznym Odbiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie województwa została szczegółowo opisana w Umowach Operacyjnych oraz załącznikach do tychże Umów. W konsekwencji należałoby przyjąć za słuszne, że kryterium odnoszące się do przekazania dotacji wedle ściśle określonych procedur także zostanie zrealizowane.

4. Wykorzystanie środków finansowych na ściśle określony cel.

Wnioskodawca podkreśla, że jedynym obszarem działalności Spółki jest wykonywanie zadań zleconych Umowami Operacyjnymi pod kontrolą Województwa (Instytucji Zarządzającej Regionalnym Programem Operacyjnym). Jednocześnie należy silnie zaakcentować, że zadaniem Spółki w ramach Umów Operacyjnych nie jest maksymalizacja zysku, lecz legalne, rzetelne i gospodarne zarządzanie środkami finansowymi, w celu osiągnięcia najwyższej jakości w efektywnym wspieraniu aktywności MŚP. Powierzenie tychże zadań własnych Spółce ma spowodować racjonalne zarządzanie funduszami przeznaczonymi na pobudzanie przedsiębiorczości i rozwój obszarów miejskich. Ponadto, jak wynika z treści Umów Operacyjnych środki pozyskiwane w ramach Opłat za Zarządzanie (wynagrodzenie za usługę) mają służyć jedynie pokryciu kosztów związanych z realizacją powierzonego zadania własnego Województwa. Przy czym Umowy Operacyjne określają wartości Limitu Instrumentu Finansowego i Dodatkowych Wkładów Zamawiających. A to oznacza, że Wnioskodawca nie może w dowolny sposób dysponować otrzymanymi środkami. Środki te przeznaczone są na realizację określonego celu. Opłata za Zarządzanie będzie należna Wnioskodawcy za realizację powierzonych zadań własnych Województwa. W przypadku środków „odunijnionych” państwa członkowskie zostały zgodnie z art. 45 Rozporządzenia Ogólnego zobowiązane do ich wykorzystania zgodnie z celami programu, na podstawie których zostały im przekazane. Środki te mogą być wykorzystane wyłącznie na cele związane ze wsparciem przedsiębiorczości na terenie województwa. W związku z powyższym przesłanka odnosząca się do celowości wydatkowania środków dotacji zostanie spełniona.

5. Zasady rozliczania i sprawozdawczości wykorzystywanych środków.

W Umowach Operacyjnych zawarto zapisy odnoszące się do sprawozdawczości rzeczowej oraz finansowej umożliwiającej zbieranie informacji niezbędnych do prawidłowej realizacji Umów i ich monitorowania. Ponadto, Spółka (jako Pośrednik Finansowy) jest zobowiązany m.in. zapewnić Zamawiającemu prawo do pełnego wglądu we wszystkie dokumenty, w tym dokumenty elektroniczne potwierdzające prawidłową realizację Umów.

Mając na uwadze powyższe należałoby uznać, że i tę cechę dotacji posiada wynagrodzenie otrzymywane przez Spółkę.

W doktrynie wskazuje się, że przysporzenie wynikające ze stosunku dotacyjnego ma realizować cel zbiorowy, a nie indywidualny (zob. T Dębowska-Romanowska, Wydatki publiczne, ich formy prawne oraz zasady realizacji w sektorze finansów publicznych, [w:] E. Ruśkowski (red.), System prawa finansowego, t. 2, Warszawa 2010, s. 124). Wnioskodawca wskazuje, że w ramach Umów Operacyjnych, jako Pośrednik Finansowy, wykonuje powierzone mu czynności w celach wspierania aktywności MŚP, czyli realizowane są cele zbiorowości (nie zaś cele indywidualnych jednostek). Powyższe dowodzi, że wynagrodzenie w postaci Opłat za Zarządzenie pokrywa się znaczeniowo z pojęciem dotacji określonej w art. 126 ustawy o finansach publicznych, co potwierdza zasadność poglądu o kwalifikacji tegoż wynagrodzenia jako przychodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT. Zdaniem Wnioskodawcy, kwestia nazewnictwa środków otrzymywanych przez Spółkę w ramach realizacji Umów Operacyjnych nie powinna mieć znaczenia dla ostatecznego rozstrzygania o klasyfikacji tychże środków na gruncie podatkowym (tj. przyporządkowania ich bądź nie do dotacji podlegającej przepisowi art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT), zaś zakres wykonywanych czynności. W tejże części uzasadnienia Wnioskodawcy, przytoczono argumentację dowodzącą o tym, że otrzymywane wynagrodzenie (Opłata za Zarządzanie) ma charakter dotacji korzystającej ze zwolnienia zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT.

B. Kryterium finansowania z budżetu państwa/JST (jednostka samorządu terytorialnego).

Wnioskodawca podkreśla, że środki na wypłatę wynagrodzenia w postaci Opłat za Zarządzanie pochodzą z wkładów wniesionych w ramach Regionalnych Programów Operacyjnych Województwa (RPO) 2007-2013 do instrumentów inżynierii finansowej, zwróconymi lub niezaangażowanymi, o których mowa w art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz.U. z 2020 r. poz. 818 ze zm.; dalej jako: „ustawa wdrożeniowa”) oraz przychodami wygenerowanymi na tych środkach i są uruchamiane przez Województwo z rachunku do obsługi ww. środków założonym w Banku Gospodarstwa Krajowego, którego wyłącznym dysponentem jest Województwo. Tym samym są to środki pochodzące z budżetu samorządu terytorialnego.

C. Wyłączenie ze zwolnienia - dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

W analizowanym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z dopłatami do oprocentowania kredytów bankowych (podlegających odrębnym ustawom). Bowiem jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Wnioskodawca za wykonywanie czynności określonych w Umowach Operacyjnych (związanych z utworzeniem, wdrożeniem i zarządzaniem Instrumentem Finansowym, z którego udzielane będą Jednostkowe Pożyczki dla Ostatecznych Odbiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie województwa) będzie otrzymywał wynagrodzenie w postaci Opłat za Zarządzanie. „Dopłata” zgodnie z definicją słownikową oznacza „dopłacenie do czegoś”, „suma, którą się dopłaca” (zob. https://sjp.pwn.pl/sjp/;2453477). Natomiast kwestię dopłat do oprocentowania kredytów bankowych reguluje ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 370 ze zm.; dalej: „ustawa”). Zgodnie z dyspozycją art. 3 ust. 1 ustawy ze środków budżetu państwa udzielane są dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych dla krajowych przedsiębiorców na:

1. cele rolnicze;

2. skup i przechowywanie zapasów ryb morskich;

3. (uchylony);

4. realizację zadań związanych z restrukturyzacją przedsiębiorstw przemysłu lekkiego zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności według działów 17, 18, 19.

Stosownie zaś do przepisu art. 3 ust. 2 ustawy dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych na cele rolnicze, dla krajowych przedsiębiorców prowadzących produkcję rolniczą, udzielane są na jednakowych zasadach, bez względu na obszar użytków rolnych i formę ich własności. W związku z powyższym nawet w przypadku zaklasyfikowania otrzymywanych przez Spółkę Opłat za Zarządzanie do kategorii dopłat (wedle językowego znaczenia), to środki te nie wypełniają przeznaczenia określonego ustawą. A zatem właściwym jest uznanie, że w analizowanych okolicznościach nie dojdzie do spełnienia negatywnej przesłanki wykluczającej możliwość zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT. Biorąc pod uwagę powyższe, należałoby uznać za słuszne, że przyznane Wnioskodawcy zgodnie z treścią Umów Operacyjnych wynagrodzenia w formie Opłat za Zarządzanie należy traktować jako dotacje w rozumieniu ustawy o CIT, a tym samym otrzymywane środki stanowią przychód podlegający zwolnieniu w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT.

II. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2.

Przytaczając powołany już wcześniej art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela. Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymywane przez Spółkę wynagrodzenie w postaci Opłat za Zarządzanie stanowi dotację ze względu na swoją specyfikę (tj. otrzymywania płatności na realizację projektu ze środków budżetu krajowych, będących pierwotnie środkami unijnymi). Zatem w ocenie Wnioskodawcy, o uznaniu otrzymywanego przez Spółkę wynagrodzenia (tj. Opłat za Zarządzanie) za dotację przesądza okoliczność pozyskiwania środków z budżetu państwa. A to z kolei oznacza, że otrzymywane Opłaty za Zarządzanie (stanowiące dotacje) generują przychód podatkowy w całości w dacie ich otrzymania.

Reasumując Wnioskodawca jest zdania, że:

1. przyznane Wnioskodawcy zgodnie z treścią Umów Operacyjnych wynagrodzenia w formie Opłat za Zarządzanie należy traktować jako dotacje w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym wynagrodzenia te będą stanowić przychód zwolniony z opodatkowania,

2. w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód z tytułu uzyskanego wynagrodzenia w postaci Opłat za Zarządzanie w rozumieniu ustawy o CIT w całości w dacie jego otrzymania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800, dalej: „updop”) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 1 updop można więc stwierdzić, że co do zasady, przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa. Przy czym, sformułowanie „otrzymane” oznacza, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia muszą wpłynąć na rachunek bankowy podatnika, bądź faktycznie podatnik otrzymał je w inny sposób (np. zapłata gotówką, nabycie prawa). Przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Updop przewiduje przy tym wyjątki od powyższej reguły. Dotyczą one m.in.:

• przychodów z działalności gospodarczej (art. 12 ust. 3);
• przypadków, w których przysporzenia otrzymywane przez podatnika nie stanowią jego przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4).

Stosownie do art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 12 ust. 3 updop, wiąże więc przychody z działalnością gospodarczą, co oznacza, że przychody objęte tym przepisem muszą być następstwem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą.

Nie wszystkie przychody rozpoznawane przez podatnika wpływają na podstawę opodatkowania. Zgodnie bowiem z przywołanym art. 7 ust. 3 pkt 1 updop, przy ustalaniu dochodu nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Wolne od podatku są m.in. – na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 updop – dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

W tym miejscu zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia „dotacja”. Brak ustawowej definicji pojęcia „dotacja” nie uprawnia jednak do dowolnego określenia jego zakresu znaczeniowego. Mając powyższe na względzie, uprawnionym jest odwołanie się do ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. 2021 r. poz. 305 ze zm. dalej: „ufp”) w zakresie rozumienia sformułowania „dotacja” zawartego w przepisach podatkowych. I tak, stosownie do art. 126 ustawy o finansach publicznych, dotacjami są podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych, przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. Rozwinięcie definicji dotacji jest zawarte w art. 127, 130, 131, 218, 219 i 220 u.f.p.

Zgodnie natomiast z art. 127 ust. 1 ufp, dotacje celowe są to środki przeznaczone na:

1. finansowanie lub dofinansowanie:

a) zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami,

b) ustawowo określonych zadań, w tym zadań z zakresu mecenatu państwa nad kulturą, realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego,

c) bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego,

d) zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b,

e) zadań zleconych do realizacji organizacjom pozarządowym,

f) kosztów realizacji inwestycji.

Art. 151 ust. 1 i 2 ufp stanowi, że dysponent części budżetowej może zlecić organizacji pozarządowej realizację swoich zadań na podstawie zawartej z tą organizacją umowy, przyznając jednocześnie dotację celową na realizację tych zadań. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna określać:

1. szczegółowy opis zadania, w tym cel, na jaki dotacja została przyznana, i termin jego wykonania;

2. wysokość udzielonej dotacji i tryb płatności;

3. termin wykorzystania dotacji, nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia danego roku budżetowego;

4. tryb kontroli wykonywania zadania;

5. termin i sposób rozliczenia udzielonej dotacji;

6. termin zwrotu niewykorzystanej części dotacji, nie dłuższy niż 15 dni od określonego w umowie dnia wykonania zadania, a w przypadku zadania realizowanego za granicą - 30 dni od określonego w umowie dnia jego wykonania.

Zgodnie natomiast z art. 152 ust. 1 ufp, jednostki, którym została udzielona dotacja, o której mowa w art. 150 i art. 151 ust. 1, są obowiązane do prowadzenia wyodrębnionej ewidencji księgowej środków otrzymanych z dotacji oraz wydatków dokonywanych z tych środków.

Art. 152 ust. 2 ufp stanowi, że zatwierdzenie przez dysponenta części budżetowej lub dysponenta środków, o których mowa w art. 127 ust. 2, rozliczenia dotacji w zakresie rzeczowym i finansowym, przedstawionego przez obowiązaną do tego jednostkę, powinno nastąpić w terminie 30 dni od dnia jego przedstawienia, a w przypadku dotacji na realizację zadania za granicą - 60 dni od dnia jego przedstawienia.

Zgodnie natomiast z art. 152 ust. 3 ufp, w przypadku stwierdzenia na podstawie rozliczenia, o którym mowa w ust. 2, że dotacja wykorzystana została w części lub całości niezgodnie z przeznaczeniem albo pobrana w nadmiernej wysokości, dysponent części budżetowej lub dysponent środków, o których mowa w art. 127 ust. 2, określa, w drodze decyzji, wysokość kwoty podlegającej zwrotowi do budżetu państwa.

Z opisu sprawy wynika mi.in., że Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskania. W świetle polskich przepisów Wnioskodawca posiada osobowość prawną i podlega wpisowi do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS). W związku z tym dla celów podatku dochodowego jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Większościowym udziałowcem Spółki jest województwo (wg stanu na dzień złożenia wniosku jego udział w kapitale akcyjnym wynosi 98,65%). Spółka zajmuje się głównie pozostałym doradztwem w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

Zgodnie ze statutem Spółka uczestniczy w realizacji priorytetów rozwoju gospodarczego i społecznego poprzez organizacyjno-finansowe wsparcie samorządów terytorialnych, podmiotów gospodarczych, instytucji publicznych i innych w celu restrukturyzacji lub rozwoju, prowadzenie działalności studialnej, doradczej i szkoleniowej i prowadzenie promocji gospodarczej regionu. Spółka uczestniczy w działaniach rozwojowych w oparciu o środki własne, dotacje, darowizny i subwencje oraz poprzez administrowanie środkami publicznymi pochodzącymi z budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, bezzwrotnej pomocy zagranicznej i innych źródeł. W ocenie Wnioskodawcy, Spółka spełnia przesłanki dla uznania jej za podmiot prawa publicznego (zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 4 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (dalej zwaną: „Dyrektywą 2014/24/UE”). Spółka, występując w roli Pośrednika Finansowego/Wykonawcy, zawiera Umowy Operacyjne I stopnia z Regionalnym Funduszem Rozwoju Województwa Sp. z o.o. (dalej: „Zamawiający”). Zawarte Umowy Operacyjne dotyczą zarządzania Instrumentem Finansowym: Regionalna Pożyczka Obrotowa. Przy czym za Instrument Finansowy uznaje się utworzony przez Pośrednika Finansowego Instrument Finansowy Regionalna Pożyczka Obrotowa, gdzie Pośrednik Finansowy będzie udzielał Ostatecznym Odbiorcom Jednostkowych Pożyczek (na podstawie umów pożyczek). Pożyczki adresowane są do mikro, małych i średnich przedsiębiorstw. Instrumenty Finansowe wdrażane w ramach Umów dotyczą środków zwróconych (tj. środków pochodzących ze zwróconych instrumentów inżynierii finansowej wdrażanych w ramach inicjatywy stanowiących obecnie tzw. „odunijnione środki” w celu stworzenia mechanizmów wsparcia dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw. Środki, którymi dysponuje Zamawiający zostały mu przekazane przez Zarząd Województwa na zasadzie powierzenia realizowania zadania publicznego polegającego na zarządzaniu środkami wycofanymi z Inicjatywy J realizowanej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Zamawiający pełni rolę regionalnego funduszu rozwoju, zarządzającego środkami zwracanymi z Inicjatywy J realizowanej na terenie województwa. Zgodnie z treścią Umów Operacyjnych Zamawiający powierza Spółce w zamian za wynagrodzenie usługę utworzenia, wdrożenia i zarządzania Instrumentem Finansowym Regionalna Pożyczka Obrotowa, z której będą udzielane Jednostkowe Pożyczki dla Ostatecznych Odbiorców, prowadzących działalność gospodarczą na terenie województwa. Celem realizacji tychże Umów Zamawiający udostępni Spółce Limit Instrumentu Finansowego w odpowiedniej wysokości. Celem wykorzystania Limitu Instrumentu Finansowego, Spółka przy wykorzystaniu Środków Wypłaconych, zobowiązany jest do udzielenia wsparcia na rzecz Ostatecznych Odbiorców, wraz z obowiązkowym Wkładem Pośrednika Finansowego. Wszystkie Środki Wypłacone przekazane Pośrednikowi Finansowemu oraz Przychody Zamawiającego podlegają zwrotowi na zasadach określonych w Umowach Operacyjnych. Spółka za realizację Umów Operacyjnych otrzymuje wynagrodzenie w formie Opłaty za Zarządzanie. Opłata za Zarządzanie powiązana jest z wynikami we wdrożenie Instrumentu Finansowego i podzielona jest na dwie składowe:

a. za wyniki w udzielaniu Jednostkowych Pożyczek, w wysokości określonego procenta kwoty Wkładu Zamawiającego wypłaconego przez Spółkę Ostatecznym Odbiorcom,

b. za wyniki w zwrocie przez Ostatecznych Odbiorców środków finansowych z tytułu Umów Operacyjnych II stopnia w wysokości określonego procenta kwoty Wkładu Zamawiającego zwróconego przez Ostatecznych Odbiorców.

Łączna wartość wypłaconej Pośrednikowi Finansowemu Opłaty za Zarzadzanie z tytułu realizacji danej Umowy nie może przekroczyć ściśle określonej w umowie kwoty. Jednocześnie należy mieć na względzie, że Opłata ta będzie wypłaca Spółce w okresach kwartalnych (na zasadach i warunkach wskazanych w Załącznikach do Umów). Środki na wynagrodzenie w postaci Opłat za Zarządzanie stanowią w całości środki „odunijnione”, które pierwotnie były przeznaczone na realizację unijnego programu J.

Mając na uwadze powyższe nie można zgodzić się z Wnioskodawcą w kwestii uznania przedmiotowej Opłaty za Zarządzanie za dotację. Jak już wskazano powyżej updop przewiduje zwolnienia od podatku dochodowego, m.in. z art. 17 ust. 1 pkt 47 updop, zgodnie z którym wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Należy jednak pamiętać, że każde zwolnienie od podatku jest przywilejem, z którego można skorzystać wyłącznie w ściśle określonych przypadkach. Zatem nie każde świadczenie, w tym Opłata za Zarządzanie, jest dotacją, która może podlegać zwolnieniu od opodatkowania. W omawianej sprawie Opłata za Zarządzanie jak wprost wynika z opisu sprawy jest wynagrodzeniem Spółki od Zamawiającego w zamian za usługę utworzenia, wdrożenia i zarządzania Instrumentem Finansowym, jakim jest Regionalna Pożyczka Obrotowa. Cechy tej Opłaty nie uprawniają do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 updop. Należy podkreślić, że jak wynika z cytowanego powyżej art. 126 ustawy o finansach publicznych, dotacjami są podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych, przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. Zatem są to środki podlegające szczególnym regulacjom, wynikającym z konkretnych przepisów prawa, nie zaś jak ma to miejsce w omawianej sprawie wynikającym z zawartej Umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Zamawiającym. Warunki wynikające z tej Umowy zostały ustalone przez dwa odrębne podmioty – uczestników obrotu gospodarczego. Należy bowiem zauważyć, że Spółka wykonuje czynności związane m.in. z realizacją usługi utworzenia, wdrożenia i zarządzania Instrumentem Finansowym, jakim jest Regionalna Pożyczka Obrotowa na podstawie umowy zawartej z odrębnym podmiotem gospodarczym, w którym co prawda 100% udziałów posiada Województwo, nie zmienia to jednak faktu, że podmiot ten działa jako odrębny podmiot, który prowadzi niezależną działalność gospodarczą. Zatem warunki, na jakich Spółka otrzymuje Opłatę za Zarządzanie nie wynikają bezpośrednio z ustaw, o których mowa w art. 126 ustawy o finansach publicznych, a z Umowy, zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Zamawiającym. Zgodnie z Umową Spółka otrzymuje w zamian za wykonane zadania wynagrodzenie w postaci Opłaty za Zarządzanie. Co więcej wynagrodzenie to jest jak wynika z opisu sprawy powiązane z wynikami we wdrożeniu Instrumentu Finansowego i podzielone jest na dwie składowe:

a. za wyniki w udzielaniu Jednostkowych Pożyczek, w wysokości określonego procenta kwoty Wkładu Zamawiającego wypłaconego przez Spółkę Ostatecznym Odbiorcom,

b. za wyniki w zwrocie przez Ostatecznych Odbiorców środków finansowych z tytułu Umów Operacyjnych II stopnia w wysokości określonego procenta kwoty Wkładu Zamawiającego zwróconego przez Ostatecznych Odbiorców.

Zatem wynagrodzenie to jest ustalane w ramach Umowy zawartej pomiędzy dwoma podmiotami gospodarczymi w zamian za wykonanie zadań/usług w niej określonych i jest uzależnione od spełnienia konkretnych warunków. Nie sposób więc uznać tego wynagrodzenia za dotację.

W przypadku dotacji istotnym jest fakt, że dotacja stanowi bezzwrotny, nieoprocentowany transfer, niezwiązany z żadnym wzajemnym świadczeniem, co w omawianej sprawie nie ma miejsca.

Należy również wskazać, że dotacje są środkami przeznaczonymi na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. W omawianej sprawie Spółka wykonuje m.in. czynności związane z realizacją usług utworzenia, wdrożenia i zarządzania Instrumentem Finansowym, jakim jest Regionalna Pożyczka Obrotowa zleconym przez Zamawiającego, którego udziałowcem jest Województwo, jednak fakt ten nie ma znaczenia, bowiem podmiot ten podobnie jak Spółka posiada odrębność podmiotową i samodzielność w obrocie gospodarczym i prowadzi niezależną działalność gospodarczą. Zatem nie sposób uznać, że Spółka wykonuje zadania własne Województwa.

Mając na uwadze powyższe w opinii tut. Organu Opłata za Zarządzanie, którą Wnioskodawca otrzymuje od Zamawiającego za wykonywanie powierzonych zadań/usług zgodnie z zawartą Umową nie stanowi dotacji, tym samym dochód uzyskany z tytułu tej Opłaty nie będzie podlegał zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 updop.

Otrzymane przez Spółkę Opłaty za zarządzanie stanowią bowiem dla Wnioskodawcy przychód podatkowy. Należy zauważyć, że przychodem podatkowym są przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. W przedmiotowej sprawie Spółka wykonuje powierzone jej przez Zamawiającego, czyli Regionalny Fundusz Rozwoju Województwa Sp. z o.o. zadania/usługi w zakresie zarządzania Regionalną Pożyczką Obrotową, a za realizację tych zadań/usług Spółka jako niezależny podmiot otrzymuje wynagrodzenie - Opłatę za Zarządzanie. Spółka pełni rolę Pośrednika Finansowego, zatem nie jest ona ostatecznym odbiorcą świadczenia (uczestnikiem projektu), a otrzymane przez nią środki pieniężne stanowią dla niej wynagrodzenie za wykonanie zadania/usługi świadczonej na podstawie zawartej z Zamawiającym umowy. Należy zauważyć, że pomiędzy płatnością, którą Spółka otrzymuje w ramach Opłaty za Zarządzanie od Zamawiającego a świadczeniem na rzecz Zamawiającego, zachodzi związek bezpośredni, bowiem płatność następuje w zamian za to świadczenie. Spółka otrzymując od Zamawiającego Opłatę za Zarządzanie otrzymuje zindywidualizowaną korzyść, a otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnościami, których dokonuje Spółka na rzecz Zamawiającego. Spółka realizując opisane w stanie faktycznym zadania/usługi, wykonuje je za wynagrodzeniem, które zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią przychód podatkowy.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest wiec nieprawidłowe.

Odnosząc się z kolei do momentu powstania przychodu z tytułu otrzymania wynagrodzenia za realizację usług utworzenia, wdrożenia i zarządzania Instrumentem Finansowym, jakim jest Regionalna Pożyczka Obrotowa należy wskazać na brzmienie przepisów dotyczących tej kwestii w sytuacji świadczenia usług przez podatników. Środki pieniężne otrzymane przez Spółkę jako Pośrednika Finansowego stanowią dla Wnioskodawcy wynagrodzenie za wykonanie zadania/usługi. Są to zatem przychody o jakich mowa w powołanym wcześniej art. 12 ust. 3 updop. Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3a updop, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo

2. uregulowania należności.

Jako wyjątek od tej zasady powyższa norma prawna wskazuje sytuację, gdy płatność dotyczy okresów rozliczeniowych (art. 12 ust. 3c updop). Zgodnie z tym przepisem, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, opłata za Zarządzanie wypłacana jest Spółce w okresach kwartalnych, zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie powołany powyżej art. 12 ust. 3c updop odnoszący się do świadczenia usług w danych okresach rozliczeniowych. Należy zatem stwierdzić, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności stanowią usługi, za które otrzymuje on wynagrodzenie będące przychodem z prowadzonej przez niego w tym zakresie działalności gospodarczej. Ponieważ wynagrodzenie to wypłacane jest w ustalonych umową okresach rozliczeniowych, to w konsekwencji momentem powstania przychodu będzie data określona zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 3c updop jako ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest zatem również nieprawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

- wynagrodzenia w formie Opłat za Zarządzanie należy traktować jako dotacje, a więc jako przychód zwolniony od opodatkowania – jest nieprawidłowe,

- momentu powstania przychodu z ww. tytułu – jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną