0111-KDIB2-1.4010.305.2021.1.AR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.)Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 lipca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem e-puap 14 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy w świetle przepisów ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) oraz przepisów Ustawy zmieniającej, w przypadku korekty przychodów lub kosztów, które będą miały miejsce po tym jak Spółka uzyskała status podatnika podatku dochodowego, ale dotyczących zdarzeń, które wystąpiły przed uzyskaniem tego statusu przez Spółę, a skutkowały powstaniem przychodów/poniesieniem kosztów, które były ujęte w księgach rachunkowych Spółki, Wnioskodawca będzie uwzględniał je w swoim wyniku podatkowym jako podatnik:

· w części w jakiej wskazane korekty wynikają z błędu rachunkowego lub innej oczywistej omyłki– jest nieprawidłowe,

· w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy w świetle przepisów ustawy o CIT oraz przepisów Ustawy zmieniającej, w przypadku korekty przychodów lub kosztów, które będą miały miejsce po tym jak Spółka uzyskała status podatnika podatku dochodowego, ale dotyczących zdarzeń, które wystąpiły przed uzyskaniem tego statusu przez Spółę, a skutkowały powstaniem przychodów/poniesieniem kosztów, które były ujęte w księgach rachunkowych Spółki, Wnioskodawca będzie uwzględniał je w swoim wyniku podatkowym jako podatnik.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest spółką komandytową, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Na mocy przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2020, poz. 2123; dalej: Ustawa zmieniająca), spółki komandytowe jako samodzielni podatnicy, zostały objęte opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych, tym samym podlegają przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. .1406, t.j. dalej jako „ustawa o CIT”). Status ten nabyły 1 stycznia, lub na podstawie przepisów przejściowych, po decyzji niektórych spółek, 1 maja 2021 r., zatem obecnie Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego.

Struktura udziałowa w Spółce, wygląda następująco:

· Komandytariusz - osoba fizyczna

· Komplementariusz - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której udziały posiada także komandytariusz.

Przed uzyskaniem przez spółki komandytowe statusu odrębnych podatników podatku dochodowego, podatnikami z udziału w tych podmiotach byli wspólnicy.

W przypadku wspólnika spółki nieposiadającej osobowości prawnej, zasady opodatkowania z udziału w takiej spółce, do 1 styczna 2021 r., uregulowane były w art. 8 ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), zgodnie z którym: Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.”

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT: „Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do: rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.”

Źródło przychodów wspólników takich podmiotów określa art. 5b ust 2 ustawy o PIT : Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza - wskazanie Wnioskodawcy). Analogiczne zasady rozliczeń podatkowych wspólników spółek komandytowych, będących osobami prawnymi przewidywał art. 5 ustawy o CIT.

Co do zasady zatem, wspólnicy będąc podatnikiem z udziału w spółce komandytowej, uczestniczyli w jej wyniku w proporcji do posiadanego udziału w zysku - zarówno w przychodach (dochodach) jak i kosztach, które w ujęciu ekonomicznym i rachunkowym ponosiła spółka. Podatkowo były to jednak wyniki przypisane wspólnikom.

W ujęciu ekonomiczno-rachunkowym, formalnie przychody i koszty ponosiła Spółka. W tym zakresie na Spółce ciążył i nadal ciąży obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, na podstawie odrębnych przepisów, w których to księgach, Spółka ujmuje wszystkie przychody i koszty związane z tymi przychodami - w ewidencji rachunkowej ujmowany jest zatem wynik przedstawiający sytuację finansowo-majątkową Spółki, a nie wspólników. Niemniej na potrzeby rozliczeń podatkowych, przed opodatkowaniem Spółki podatkiem dochodowym, przychody i koszty były rozdzielane na wspólników wg klucza wynikającego z powołanych wyżej przepisów.

Spółka ujmowała zatem w księgach rachunkowych zarówno przychody wynikające z jej działalności, jak i koszty związane z tymi przychodami, przy czym do momentu objęcia Spółki opodatkowaniem podatkiem dochodowym, przychody i koszty ujmowane w księgach nie były przychodami i kosztami podatkowymi, aż do momentu, w który niejako „przejmowali” je wspólnicy w swoich rozliczeniach. Po zmianie statusu podatkowego spółek komandytowych, która nastąpiła na mocy przepisów Ustawy zmieniającej, Spółka weszła w reżim przepisów ustawy o CIT, a zatem także w zakresie kwalifikacji podatkowej przychodów i kosztów ich uzyskania, które obecnie będą przypisywane na potrzeby rozliczeń podatkowych Spółce. Jednocześnie wspólnicy utracą status podatnika, tym samym przepisy wskazane na wstępie niniejszego opisu, nie będą miały już do nich zastosowania.

O ile nie budzi wątpliwości, że dla zdarzeń, które nastąpią po nabyciu przez Spółkę statusu podatnika podatku dochodowego, implikujących powstanie przychodu lub kosztu, należy je przypisać Spółce jako podatnikowi na zasadach wynikających z ustawy o CIT, to wątpliwości Spółki budzą ewentualne zasady rozliczeń korekt do zdarzeń, które wystąpiły przed zmianą statusu podatkowego Spółki, których skutki podatkowe były przypisane wspólnikom, na mocy wówczas obowiązujących zasad, a zatem dotyczyły przychodów i kosztów, które w ujęciu podatkowym nie były przypisane Spółce, ale potrzeba ich korekty (wystąpienie przyczyn) będzie miało miejsce po nabyciu przez Spółkę statusu podatnika.

Spółka wskazuje przykładowo, na korekty faktur sprzedażowych, które dokumentowały świadczenia, które spełniła Spółka (świadczenie usług), które ujęła w swoich księgach podatkowych, była wierzycielem tych świadczeń, przy czy wszystko to miało miejsce w okresie, w którym Spółka nie była podatnikiem podatku dochodowego. Wystąpienie przyczyn korekt i potrzeba dokonania takich korekt (in plus, in minus), wynikająca z odrębnych przepisów, wystąpi w momencie, w którym Spółka posiad już status podatnika CIT, a zatem są to zdarzenia, które podlegają przepisom ustawy o CIT, którym Spółka jako podatnik również podlega. Spółka przykładowo wskazała na zagadnienie dotyczące korekt sprzedaży, a zatem przychodów Spółki, niemniej dotyczy to także kwestii związanych z kosztami, które po tym jak Spółka stała się podatnikiem podatku dochodowego, będą wymagały również kwalifikacji pod kątem ujęcia i przypisania ich Spółce na potrzeby podatkowe.

W świetle praktyki handlowej, a także zasad wynikających z przepisów, korekty zarówno dotyczące przychodów jak i kosztów dotyczą najczęściej:

· udzielonych/otrzymanych przez Spółkę rabatów, opustów

· obniżenia/podwyższenia ceny przez Spółkę z przyczyn innych niż powyżej,

· ewentualnych błędów popełnionych przez Spółkę lub kontrahentów Spółki, skutkujących korektą przychodów lub kosztów.

Niniejszy wniosek dotyczy wątpliwości jakie powzięła Spółka w świetle zarówno przepisów ustawy CIT, które obecnie obowiązują Spółkę, ale także przepisów o charakterze przejściowym zawartych w Ustawie zmieniającej, w zakresie zasad ujmowania i rozliczania korekt przychodów i kosztów, które nastąpią po uzyskaniu przez Spółkę statusu podatnika podatku dochodowego, przy czym mogą dotyczyć zdarzeń, przed uzyskaniem tego statusu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów ustawy o CIT oraz przepisów Ustawy zmieniającej, w przypadku korekty przychodów lub kosztów, które będą miały miejsce po tym jak Spółka uzyskała status podatnika podatku dochodowego, ale dotyczących zdarzeń, które wystąpiły przed uzyskaniem tego statusu przez Spółę, a skutkowały powstaniem przychodów/poniesieniem kosztów, które były ujęte w księgach rachunkowych Spółki, Wnioskodawca będzie uwzględniał je w swoim wyniku podatkowym jako podatnik?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku korekt przychodów lub kosztów, które nastąpią w momencie, w którym Spółka posiada status podatnika podatku dochodowego, ale dotyczą zdarzeń, które miały miejsce przed uzyskaniem tego statusu, to Spółka jako podatnik będzie zobowiązana do uwzględnienia tych korekt w swoim wyniku podatkowym, niezależnie od tego, czy korekty (przychodów/kosztów) będą dotyczyły przychodów lub kosztów powstałych przed uzyskaniem przez Spółkę statusu podatnika. W ocenie Spółki, obowiązek ujmowania tych korekt w swoim wyniku podatkowym, będzie ciążył na Spółce niezależnie od tego, co stanowiło przyczyny korekty.

W ocenie Spółki, dla uzasadnienia powyższego stanowiska kluczowe są zarówno przepisy Ustawy zmieniającej, przy czym dotyczy to przepisów o charakterze przejściowym, jak i przepisy ustawy CIT regulujące zasady ogólne dotyczące korekt przychodów i kosztów, którym obecnie również podlega Spółka.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na art. 12 Ustawy zmieniającej, który wskazuje zasady przejścia spółek komandytowych w reżim ustawy o CIT:

Zgodnie z ust 1 powołanego przepisu: W przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2. (możliwość przesunięcia przez spółki komandytowe uzyskania statusu podatnika od 1 maja - wskazanie Wnioskodawcy).

Z powołanego przepisu wynika w ocenie Spółki, że co do zasady przepisy ustawy o CIT (ustawy zmienianej) mają zastosowanie do spółek komandytowych od 1 stycznia (lub 1 maja) - przy czym przepis przejściowy wskazuje tu na moment, od którego przychody i koszy należy przypisywać Spółce, jako podatnikowi, a także te związane z uczestnictwem przez wspólników w Spółce, które również od wskazanego momentu należy kwalifikować wg. nowy zasad opodatkowania, a zatem odnoszonych do zdarzeń, o których mowa w tym przepisie, a zatem przykładowo: z wystąpienia wspólnika ze spółki, zbycia udziałów.

Zgodnie natomiast z ust. 3 powołanego przepisu: Z dniem poprzedzającym dzień uzyskania przez spółkę komandytową i spółkę jawną statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych spółka ta jest obowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych, przy czym przepis art. 8 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 2 stosuje się odpowiednio. Należy wskazać, że co do zasady przepis ten odnosi się do zamknięcia ksiąg na potrzeby podatkowe, tak aby spółka komandytowa jako podatnik, mogła przypisać przychody i koszty do swojego wyniku podatkowego.

Kluczowym przepisem przejściowym, jest ust. 5 powołanego przepisu: Do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów spółek, o których mowa w ust. 1, nie zalicza się przychodów oraz kosztów, które na podstawie art. 8 ustawy zmienianej w art. 1 lub art. 5 ustawy zmienianej w art. 2 stanowiły przychody lub koszty wspólników takiej spółki.

W ocenie Wnioskodawcy, w braku uzasadnienia do tego przepisu, z wykładni literalnej tego przepisu wynika, że co do zasady po zmianie statusu podatkowego Spółki, nie mogą być jej przypisane przychody oraz koszty, które stanowiły przychody lub koszty wspólników Spółki, przed tym jak uzyskała status podatnika podatku dochodowego.

Przepis ten zawiera także wskazówkę interpretacyjną, poprzez odwołanie do przepisów CIT i PIT w zakresie rozliczeń wspólników z udziału w spółkach nieposiadających osobowości prawnej, wskazując, że Spółka jako podatnik nie zalicza do kosztów i przychodów, tych kosztów i przychodów, które na podstawie art. 8 ustawy o PIT lub art. 5 ustawy o CIT, stanowiły proporcjonalnie do udziału w zyskach, koszty i przychody wspólników, a zatem należy to w ocenie Wnioskodawcy odnosić do przychodów i kosztów, które można jeszcze przypisać wspólnikom na podstawie art. 8 ustawy PIT lub 5 ustawy CIT. Przykładowo faktura sprzedaży stanowiąca przychody okresu przed objęciem Spółki opodatkowaniem podatkiem dochodowym, ale wystawiona zgodnie z odrębnymi przepisami już po tym jak Spółka stała się podatnikiem CIT, którą zgodnie z zasadami ujmowania przychodów (co do zasady memoriałowo) należy odnosić jeszcze do okresu, gdy przychód ten stanowił przychody wspólników. Analogicznie w przypadku kosztów, poniesionych przed uzyskaniem przez Spółkę statusu podatnika, ale udokumentowanych, zgodnie z odrębnymi przepisami, po tym fakcie.

Najogólniej rzecz ujmując, zdarzenia te zostają ujęte w księgach rachunkowych Spółki, z przypisaniem okresu osiągnięcia przychodu/poniesienia wydatku, w którym Spółka nie miała jeszcze statusu podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy, z powołanego przepisu a contrario wynika ogólna zasada, że po uzyskaniu przez Spółę statusu podatnika podatków dochodowego, wszelkie zdarzenia wpływające na koszty i przychody, a zatem także kwestie korekt, których niniejszy wniosek dotyczy, należy odnosić do Spółki, gdyż jak wynika z odwołania w tym przepisie do zasad ogólnych rozliczeń podatników z udziału w spółkach niemających osobowości prawnej, po objęciu spółek komandytowych opodatkowaniem podatkiem dochodowym, wszelkie zdarzenia następujące po uzyskaniu statusu podatnika przez Spółkę, nie mogą być już zdarzeniami, które dotyczą przychodów lub kosztów, które na podstawie art. 8 ustawy zmienianej w art. 1 lub art. 5 ustawy zmienianej w art. 2 stanowiły przychody lub koszty wspólników takiej spółki. W ocenie Wnioskodawcy, po dacie objęcia Spółki opodatkowaniem, przepisy art. 8 ustawy o PIT lub art. 5 ustawy o CIT, nie mają już zastosowania do wspólników Spółki, zatem nie stanowią już podstawy do rozpoznania kosztów lub przychodów u tych wspólników.

W ocenie Spółki dotyczy to także ewentualnych korekt przychodów i kosztów, które zaistnieją po tym jak Spółka uzyskała status podatnika - są to zdarzenia, które będą ujmowane na poziomie Spółki jako podatnika, gdyż w ocenie Spółki, zgodnie z powołanym przepisem art. 12 ust. 5 Ustawy zmieniającej, będą to zdarzenia, których nie można już przypisać wspólnikom.

W ocenienie Wnioskodawcy, powyższą wykładnię potwierdza także ust. 6 art. 12 Ustawy zmieniającej, który jest także przepisem przejściowym.

Zgodnie z tym przepisem: Spółka, o której mowa w ust. 1, kontynuuje dokonaną przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, wycenę wartości podatkowej składników majątkowych, w szczególności w zakresie dotyczącym wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przyjętej metody amortyzacji, stawek oraz okresu amortyzacji, a także wysokości odpisów amortyzacyjnych uprzednio dokonanych od tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, oraz, stosując przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uwzględnia, z zastrzeżeniem ust. 5, zdarzenia zaistniałe przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mające wpływ na wysokość jej zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wynika z powołanego przepisu, a zwłaszcza podkreślonego przez Wnioskodawcę fragmentu, co do zasady Spółka jako podatnik uwzględnia: zdarzenia zaistniałe przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mające wpływ na wysokość jej zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych – przy czym, poczynione w tym przepisie zastrzeżenie, poprzez odwołanie do ust. 5, tego przepisu, w ocenie Spółki należy interpretować w taki sposób, w jaki Spółka wskazała w uzasadnieniu opartym o ten przepis.

W ocenie Spółki, z powołanych przepisów przejściowych wynika, że zasadą jest, że to Spółka uwzględnia wszelkie zdarzenia, które zaistniały przed dniem, w którym stała się podatnikiem, o ile na podstawie ust. 5 tego przepisu, oraz art. 8 ustawy PIT lub 5 ustawy CIT, zdarzenia wpływające na przychody lub koszty, nie mogą stanowić przychodów lub kosztów wspólników, gdyż odpadła już (uzyskanie statusu podatnika przez Spółkę) podstawa prawna do ich przypisania wspólnikowi.

Uwzględnienie zdarzeń zaistniałych przed dniem, należy w ocenie Spółki odnosić do konieczności zachowania pewnej ciągłości działań spółek komandytowych, które w sensie formalnym i ekonomicznym były i są odrębnymi od wspólników podmiotami. W tym znaczeniu skutki zdarzeń, o których wspomina ustawodawca w analizowanym przepisie, są skutkami, które w ujęciu ekonomicznym dotyczyły Spółki, były ujmowane w księgach Spółki, Spółka była wierzycielem lub dłużnikiem i tylko na potrzeby podatkowe, wynik bieżącej działalności był rozdzielany na wspólników, gdyż z woli ustawodawcy w poprzednim stanie prawnym, Spółka nie była odrębnym podatnikiem.

Obecnie status podatnika oznacza, że to Spółka zobowiązana jest do uwzględnienia w swoim wyniku podatkowym nie tylko zdarzeń, które wystąpią po dacie uzyskania statusu podatnika przez Spółkę, ale będzie także zobowiązana uwzględnić skutki zdarzeń, które zaistniały przed tym dniem, ale ze względu na zmianą statusu Spółki i braku możliwości stosowania do wspólników przepisów art. 8 ustawy PIT lub 5 ustawy CIT, co oznacza, że ewentualne skutki zdarzeń, o których mowa w tym przepisie, lub odnoszące się do tych zdarzeń, należy przypisywać Spółce jako podatnikowi, a zatem w sensie formalno-podatkowym Spółka odrywa się od wspólników, a wspólnicy odrywają się zarówno od zdarzeń, które wystąpią, jak i wystąpiły lub wystąpią zdarzenia wpływające na te zaistniałe.

W ocenie Spółki, takie brzmienie przepisów przejściowych wynika z tego, że o ile np. w przypadku środków trwałych: wartości początkowej tych środków, odpisów amortyzacyjnych, uwzględnienie tych zdarzeń, które co należy podkreślić także zaistniały przed dniem, w który Spółka stała się podatnikiem, nie przysparza większych problemów, niemniej także w tym zakresie może wystąpić konieczność dokonania korekty np. związanej z odpisami amortyzacyjnym. Inaczej jest w sytuacji, która stanowi przedmiot niniejszego wniosku, a zatem w sytuacji, w której wystąpią zdarzenia, dotyczące zdarzeń zaistniałych przed uzyskaniem statusu podatnika przez Spółkę, ale ich wystąpienie nastąpi po uzyskaniu tego statusu, a wynikających z ewentualnych korekt przychodów lub kosztów, które dotyczą bieżącej działalności Spółki. Jak wynika z powołanych powyżej przez Wnioskodawcę przepisów przejściowych, zauważył to także ustawodawca, stąd w ocenie Spółki nakaz uwzględnienia zdarzeń zaistniałych przed uzyskaniem statusu podatkowego Spółki - z uwzględnieniem wyłączenia dla zdarzeń, które stanowiły przychody lub koszty wspólników (do momentu istnienia formalnych podstaw ich uwzględniania na ich poziomie) – przy czym są to zdarzenia, jak wskazuje ustawodawca, mające wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego Spółki, zatem to Spółka uwzględnia je w swoich rozliczeniach podatkowych, jako podatnik podatku dochodowego.

Przenosząc powyższe na grunt zasadniczego pytania Wnioskodawcy, w ocenie Spółki ewentualne korekty przychodów i kosztów, które będą miały miejsce po tym jak Spółka uzyskała status podatnika, należy odnosić jako: mające wpływ na wysokość jej zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, jednocześnie nie będą to zdarzenia, które odnoszą się do przychodów lub kosztów, które na podstawie art. 8 ustawy zmienianej w art. 1 lub art. 5 ustawy zmienianej w art. 2 stanowiły przychody lub koszty wspólników takiej spółki - art. 12 ust. 5 i 6 Ustawy zmieniającej. Innymi słowy, jeżeli Spółka będzie zobowiązana na podstawie odrębnych przepisów do wystawienia korekty dotyczącej sprzedaży (przychodów), będzie zobowiązana do wykazania tej korekty w swoim rozliczeniu jako podatnik, także gdy przykładowo powołana korekta, będzie dotyczyła zdarzeń przed tym jak Spóła uzyskała status podatnika, które zgodnie z powołanymi przepisami Ustawy zmieniającej, należy odnosić do obowiązku uwzględniania zdarzeń zaistniałych przed uzyskaniem przez Spółkę statusu podatnika.

W ocenie Spółki, w przypadku korekty przychodów lub kosztów, które co do zasady dotyczą zdarzeń, które miały już miejsce, należy wskazać, że w istocie korekta jest zdarzeniem nowym, mimo iż odnosi się do zdarzeń, które miały miejsce w przeszłości. W ocenie Spółki, będzie to dotyczyło sytuacji bez względu na to, czy korekta będzie in plus czy in minus - zarówno w zakresie kosztów jak i przychodów.

Nie bez znaczenie dla niniejszego uzasadnienia są także w ocenie Spółki przepisy ustawy CIT, którym obecnie Spółka podlega, regulujące zasady dokonywania i rozliczania korekt, zarówno przychodów jak i kosztów, przy czym na potrzeby zagadnienia przedstawionego we wniosku, Spółka powołuje je w związku z regulacjami przepisów Ustawy zmieniającej, jako dodatkowe argumenty potwierdzające stanowisko Spółki.

Zasady ujmowania korekt regulują przepisy:

Art. 15 ust. 4i i 4j ustawy CIT - w zakresie zasad korygowania kosztów i zasad ujmowania takich korekt. Jak stanowi powołany ust. 4i, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Co do zasady zatem, korekty kosztów ujmowane są na bieżąco, a zatem w momencie otrzymania faktury korygującej lub innego dokumentu potwierdzającego przyczyny korekty.

Korekty takie obniżają lub zwiększają koszty uzyskania przychodu w tym okresie, chyba że wystąpi przesłanka wskazana w ust. 4j, zgodnie z którym: Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 4i, podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

W ocenie Spółki, w świetle powołanych przepisów przejściowych Ustawy zmieniającej, które stanowią przepisy szczególne wobec powołanych tu zasad ogólnych, nie będzie miał tu znaczenia warunek, że korekta: nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką - w przypadku Spółki, od uzyskania przez nią statusu podatnika, takie korekty zgodnie z art. 12 ust. 6 w związku z ust. 5 Ustawy zmieniającej, również będą rozliczane w wyniku Spółki, przy czym będą pomniejszały koszty uzyskania przychodu Spółki, lub będą ujmowane poprzez zwiększenie przychodu

Art. 12 ust. 3j i 3k ustawy CIT - w zakresie korekty przychodów, stanowiący lustrzane odbicie zasad ujmowania i korygowania kosztów.

W przypadku korekty przychodu, ustawodawca wskazuje: Jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Analogicznie jak w przypadku korekty kosztów, co do zasady korekty przychodów in plus i in minus dokonuje się na bieżąco - tu w ocenie Spółki również zastrzeżenie: błędu rachunkowego lub innej oczywistej omyłki, podobnie jak przy kosztach nie będzie miało znaczenia, gdyż w świetle przepisów Ustawy zmieniającej, każdorazowo Spółka będzie zobowiązana do uwzględnienia tych korekt w swoim wyniku podatkowy. Analogicznie jak przy korekcie kosztów: Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j, podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody.

Końcowo, w ocenie Spółki, z wykładni powołanych przepisów art. 12 ust. 3j oraz 15 ust. 4i ustawy o CIT w zw. z art. 12 ust. 6, z uwzględnieniem ust. 5 Ustawy zmieniającej, korekty przychodów i kosztów co do zasady dokonywane są przez Spółę na bieżąco poprzez obniżenie/zwiększenie przychodów/kosztów z uwzględnieniem art. 12 ust. 3k lub 15 ust. 4j ustawy o CIT, jako zobowiązanie wynikające z art. 12 ust. 6 Ustawy zmieniającej, do uwzględnienia zdarzeń, które co podkreśla Spółka, wystąpią po uzyskaniu przez nią statusu podatnika, jako mających wpływ na zobowiązania podatkowe Spółki w podatku dochodowym, a jako zdarzenia następujące po tym jak Spóła uzyskała status podatnika, nie są to zdarzenia, które można odnieść na podstawie art. 8 ustawy PIT, lub art. 5 ustawy CIT, jako stanowiące przychody lub koszty wspólników - do tych zdarzeń przepisy o zasadach udziału w spółce nieposiadającej osobowości prawnej, nie znajdą już zastosowania, co z kolei wynika z art. 12 ust. 5 w zw. z ust. 6 Ustawy zmieniającej.

W ocenie Spółki, wszelkie korekty, które będą odnosiły się do przychodów lub kosztów, a które Spółka otrzyma już jako podatnik podatku dochodowego, będą uwzględniane w wyniku podatkowym Spółki jako podatnika, niezależnie od przyczyn tych korekt oraz niezależnie od okresu wystąpienia pierwotnych zdarzeń, które podlegają korekcie przychodu lub kosztu.

Spółka dokona zatem, co do zasady na bieżąco, obniżenia lub zwiększenia kosztów/przychodów w przypadku wystawienia/otrzymania korekty, ujmując ją w rozliczeniu za okres, w którym je wystawiła/otrzymała.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Z dniem 1 stycznia 2016 r. wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy dotyczące uproszczonych zasad korygowania przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów. Ustawa przewiduje rozwiązanie polegające na rozliczaniu faktury korygującej i innych dokumentów korygujących w zakresie korekty przychodu bądź kosztów uzyskania przychodów w bieżącym okresie rozliczeniowym.

Zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: updop), jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Dodatkowo, w myśl art. 12 ust. 3k updop, jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j, podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody.

Natomiast art. 12 ust. 3l wprowadza zastrzeżenie, że przepisów ust. 3j i 3k nie stosuje się, jeżeli korekta dotyczy przychodu związanego z zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu.

W myśl natomiast art. 15 ust. 4i updop, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Zgodnie z art. 15 ust. 4j updop, jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 4i, podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

Stosownie zaś do art. 15 ust. 4k updop. Przepisów ust. 4i i 4j nie stosuje się do korekty kosztów uzyskania przychodów, jeżeli korekta dotyczy kosztu uzyskania przychodów związanego z zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu.

Z ww. przepisów wynika zatem, że co do zasady korekty kosztów i przychodów dokonuje się w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Wyjątek stanowi sytuacji, w której korekta ta jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką. Wówczas przepisy dopuszczają możliwość dokonania korekty „wstecz”. Przy czym, ustawodawca nie wskazuje, co należy rozumieć poprzez pojęcia „błąd rachunkowy” oraz „inna oczywista omyłka”. Pojęcia te należy więc rozumieć zgodnie z ich znaczeniem potocznym. Zatem, za „błąd rachunkowy” należy uznać sytuację, gdy koszt został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń; może to dotyczyć zarówno okoliczności leżących po stronie wystawcy faktury czy innego dokumentu księgowego (np. błędne podanie na fakturze cen lub wartości towarów), jak i po stronie odbiorcy takiego dokumentu (np. wprowadzenie do ksiąg rachunkowych nieprawidłowej cyfry, zastosowanie wadliwego kursu waluty obcej przy przeliczaniu wartości kosztu na złote, etc.).

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (wersja internetowa www. sip.pwn.pl), przez „omyłkę” należy rozumieć „spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie”. W konsekwencji, za „inną oczywistą omyłkę” należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym. Takim błędem będzie np. ujęcie w kosztach podatkowych faktury wystawionej na podmiot inny niż faktyczny nabywca towaru. „Omyłka” wiązać się również będzie z błędem polegającym albo na nieprawidłowym wystawieniu albo nieprawidłowym ujęciu dowodu księgowego. Okoliczność taka musi mieć zatem charakter „pierwotny”. Co więcej, „omyłka” musi być „oczywista”. Oznacza to, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do charakteru przyczyn korekty, korekta dokonywana winna być w okresie otrzymania dokumentu potwierdzającego przyczynę korekty (w przypadku korekty kosztów uzyskania przychodów) lub w okresie wystawienia tego dokumentu (w przypadku korekty przychodów).

Tylko w przypadku jednoznacznego stwierdzenia, że nieprawidłowe ujęcie przychodu bądź kosztu było bezpośrednim wynikiem błędu rachunkowego lub oczywistej omyłki, korekta kosztu winna być uwzględniana „wstecznie”.

Z kolei na mocy art. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „Ustawa nowelizująca”) przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”) mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT, należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Ustawy nowelizującej, w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Jak wynika z art. 12 ust. 2 Ustawy nowelizującej, spółka komandytowa mogła postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Stosownie do art. 12 ust. 5 Ustawy nowelizującej, do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów spółek, o których mowa w ust.1, nie zalicza się przychodów oraz kosztów, które na podstawie art. 8 ustawy zmienianej w art. 1 lub art. 5 ustawy zmienianej w art. 2 stanowiły przychody lub koszty wspólników takiej spółki.

Art. 12 ust. 6 Ustawy nowelizującej stanowi natomiast, że spółka, o której mowa w ust. 1, kontynuuje dokonaną przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, wycenę wartości podatkowej składników majątkowych, w szczególności w zakresie dotyczącym wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przyjętej metody amortyzacji, stawek oraz okresu amortyzacji, a także wysokości odpisów amortyzacyjnych uprzednio dokonanych od tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, oraz, stosując przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uwzględnia, z zastrzeżeniem ust. 5, zdarzenia zaistniałe przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mające wpływ na wysokość jej zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest spółką komandytową, która na mocy ustawy zmieniającej, została objęta opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych i tym samym podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Komandytariuszem Spółki jest osoba fizyczna, natomiast Komplementariuszem - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której udziały posiada także komandytariusz. Przed uzyskaniem przez Spółkę statusu odrębnego podatnika podatku dochodowego, podatnikami z udziału w Spółce byli wspólnicy, tj. odpowiednio komandytariusz w podatku dochodowym od osób fizycznych a Komplementariusz – w podatku dochodowym od osób prawnych. Wspólnicy uczestniczyli w wyniku Spółki w proporcji do posiadanego udziału w zysku - zarówno w przychodach (dochodach) jak i kosztach, które w ujęciu ekonomicznym i rachunkowym ponosiła Spółka. Podatkowo były to jednak wyniki przypisane wspólnikom.

Spółka ujmowała w księgach rachunkowych zarówno przychody wynikające z jej działalności, jak i koszty związane z tymi przychodami, przy czym do momentu objęcia Spółki opodatkowaniem podatkiem dochodowym, przychody i koszty ujmowane w księgach nie były przychodami i kosztami podatkowymi, aż do momentu, w który niejako „przejmowali” je wspólnicy w swoich rozliczeniach. Po zmianie statusu podatkowego spółek komandytowych, która nastąpiła na mocy przepisów Ustawy zmieniającej, Spółka weszła w reżim przepisów ustawy o CIT, a zatem także w zakresie kwalifikacji podatkowej przychodów i kosztów ich uzyskania, które obecnie będą przypisywane na potrzeby rozliczeń podatkowych Spółce.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia czy w przypadku korekty przychodów lub kosztów, które będą miały miejsce po tym jak Spółka uzyskała status podatnika podatku dochodowego, ale dotyczących zdarzeń, które wystąpiły przed uzyskaniem tego statusu przez Spółę, a skutkowały powstaniem przychodów/poniesieniem kosztów, które były ujęte w księgach rachunkowych Spółki, Wnioskodawca będzie uwzględniał je w swoim wyniku podatkowym jako podatnik.

W tym miejscu należy wskazać, iż dokonując oceny tego, kto ma ująć korektę przychodów lub kosztów, tj. czy korektę winna uwzględnić spółka komandytowa czy też jej wspólnicy, należy brać pod uwagę treść przepisów przejściowych a w szczególności powołanych wyżej – art. 12 ust. 5 oraz ust. 6 ustawy nowelizującej.

Z przepisów tych wynika, że spółka komandytowa, po uzyskaniu przez nią statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych uwzględnia zdarzenia zaistniałe przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mające wpływ na wysokość jej zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych. Innymi słowy, jeżeli pewne zdarzenia wystąpią po zmianie statusu podatkowego spółki komandytowej to będą one miały wpływ na wysokość jej dochodu lub straty.

A contrario, zdarzenia, które wystąpiły przed zmianą statusu podatkowego spółki komandytowej będą miały wpływ na wysokość dochodu lub straty jej wspólników.

Spółka komandytowa po uzyskaniu statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych jest zatem „podatkową kontynuatorką” rozliczeń wynikających z prowadzonej przez nią działalnością, a ujmowanych wcześniej w rozliczeniach podatkowych przez jej wspólników.

Powyższe oznacza, że wszelkie korekty przychodów i kosztów, które są dokonywane po zmianie statusu spółki komandytowej, a dotyczą rozliczeń w okresach, gdy spółka ta była transparentna podatkowo, należy ujmować zgodnie z obecną regułą, w myśl której – w przypadku korekty przychodów i kosztów, które nie wynikają z błędu rachunkowego lub oczywistej omyłki korekty dokonuje się w momencie w którym została wystawiona faktura korygująca lub w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Zatem jeżeli korekty przychodów lub kosztów nie wynikają z błędu rachunkowego lub oczywistej omyłki, to takie korekty należy ująć na bieżąco, co oznacza, że korekty te będą miały wpływ na wysokość przychodów i kosztów w spółce komandytowej a nie u jej wspólników.

Biorąc po uwagę powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż w przypadku korekt przychodów lub kosztów, które nie wynikają z błędu rachunkowego lub oczywistej omyłki a które nastąpią w momencie, w którym Spółka posiada status podatnika podatku dochodowego, ale dotyczą zdarzeń, które miały miejsce przed uzyskaniem tego statusu, to Spółka jako podatnik będzie zobowiązana do uwzględnienia tych korekt w swoim wyniku podatkowym, niezależnie od tego, czy korekty (przychodów/kosztów) będą dotyczyły przychodów lub kosztów powstałych przed uzyskaniem przez Spółkę statusu podatnika. W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jeżeli jednak korekty dotyczące przychodów lub kosztów powstałych przed uzyskaniem przez Spółkę statusu podatnik wynikają z błędu rachunkowego lub oczywistej omyłki, to winny być ujęte zgodnie z regułą określoną w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych „wstecz”, co oznacza, że to wspólnicy spółki komandytowej będą zobowiązani do ich uwzględnienia w swoich wynikach finansowych. Stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we `(...)`, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.