Spółka z o.o. zawarła umowę wykonawczą z Miastem A, dotyczącą realizacji zadań własnych Miasta w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych. Umowa ta precyzuje metodologię kalkulacji rekompensaty, mającej na celu pokrycie kosztów działalności Spółki związanych z realizacją tych zadań. Organ podatkowy uznał, że otrzymywana przez Spółkę rekompensata stanowi przychód podatkowy, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Obowiązek podatkowy powstaje w dniu wystawienia faktury VAT przez Spółkę, a organ potwierdził, że stanowisko Spółki w tej kwestii jest prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 lipca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy i w którym momencie otrzymana rekompensata stanowi przychód podatkowy, podlegający opodatkowaniu - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 lipca 2021 r., wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy i w którym momencie otrzymana rekompensata stanowi przychód podatkowy, podlegający opodatkowaniu.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „`(...)`”) w A. posiada zawartą z Miastem A. umowę wykonawczą w sprawie realizacji zadań własnych Miasta A. w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych na okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2023 r.
Miasto A. sprawuje nad Sp. z o.o. kontrolę, odpowiadającej kontroli sprawowanej nad własnymi jednostkami, polegającą nad dominującym wpływie na cele strategiczne oraz istotne decyzje dotyczące zarządzania sprawami tej osoby prawnej poprzez posiadanie 51% udziałów w kapitale zakładowym Spółki, przy czym pozostałe 49% udziałów w kapitale zakładowym Spółki posiada Przedsiębiorstwo Komunalne Sp. z o.o. w A., której jedynym wspólnikiem jest Miasto A.
Przedmiotem umowy jest wykonywanie powierzonych zadań własnych przez Miasto, obejmujących odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości zamieszkałych i zlokalizowanych na terenie administracyjnym Miasta A.
Umowa określa:
W załączniku Nr 1 umowy - metodologię kalkulacji rekompensaty:
1. Przedmiotem kalkulacji jest określenie maksymalnej Rekompensaty dla Spółki z tytułu wykonania powierzonych jej zadań własnych Miasta.
2. Kalkulacja rekompensaty zgodna jest z Decyzją Komisji Europejskiej z dnia 20 grudnia 2011 r.w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L7 z 11 stycznia 2012 r.) zwana dalej: „Decyzją KE 2012/21/UE" i Komunikatem Komisji Europejskiej - Zasady ramowe Unii Europejskiej dotyczące pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych (Dz. Urz. UE C8 z 11 stycznia 2012 r. ).
3. Wysokość rekompensaty nie może przekroczyć kwoty niezbędnej do pokrycia całości kosztów związanych z wykonywaniem usług użyteczności publicznej określonych w niniejszej umowie, przy uwzględnieniu związanych z tym przychodów i rozsądnego zysku.
4. Koszty i przychody będą obliczane zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości i przepisami podatkowymi w sposób pozwalający wydzielić koszty związane z realizacją usług opisanych w niniejszej umowie. Również system księgowy spółki powinien spełniać przejrzystość co do klasyfikowania kosztów i przychodów w ramach powierzonego zadania.
5. Wysokość należnej rekompensaty przedstawia załącznik nr 3 - roczny plan rzeczowo-finansowy (RPRF). RPRF zawiera prognozę wysokości rekompensaty na dany rok i określa planowaną na dany rok kwotę rekompensaty z tytułu wykonywania powierzonych zadań w ujęciu rocznym oraz wypłacana w formie zaliczek miesięcznych na podstawie wystawionych przez Spółkę faktur VAT (podatek od towarów i usług) (faktury wystawiane są za usługi np. za styczeń na koniec stycznia, po zrealizowaniu usługi, wrazz dostarczeniem kart odbioru odpadów z instalacji ZZO).
6. Wysokość rocznej rekompensaty należnej Sp. z o.o. ustala się w drodze weryfikacji rzeczywistych kosztów i przychodów wygenerowanych przez Spółkę w związku ze świadczeniem usług w danym roku kalendarzowym, przy uwzględnieniu rozsądnego zysku dla Spółki. Roczne rozliczenie rekompensaty uwzględnia dokonywane w ramach okresowych rozliczeń usług modyfikacje poszczególnych płatności oraz kary umowne, naliczone zgodnie z postanowieniami umowy i potrącone w ramach danych płatności. Rozliczenie roczne rekompensaty potwierdzane jest przez niezależnego eksperta wyłonionego przez Miasto.
7. W przypadku, gdy z rocznego rozliczenia rekompensaty wynika, iż w danym roku Spółce została wypłacona nadmierna rekompensata, tj. przewyższająca kwotę rzeczywiście należną Spółce, zgodnie z zasadami zawartymi w umowie, Spółka zwraca Miastu w terminie wyznaczonym przez miasto kwotę równą nadmiernej rekompensacie, z wyjątkiem sytuacji, gdy ww. kwota jest mniejsza niż 10% kwoty rocznej rekompensaty, a rozliczenie nie dotyczy ostatniego roku obowiązywania umowy - w takim przypadku miasto potrąci ww. kwotę z wymaganych kolejnych
8. płatności na rzecz Spółki. W przypadku, gdy na podstawie rocznego rozliczenia rekompensaty kwota rekompensaty otrzymana przez Spółkę okaże się niższa niż kwota wynikająca z rocznego rozliczenia, miasto uzupełni różnicę w wyżej wymienionych kwotach, jednak nie więcej niż do wysokości wynikającej z RPRF. Uzupełnienia należy dokonać do ostatniego dnia kolejnego roku kalendarzowego.
Rekompensata nie stanowi dopłaty do ceny świadczonych usług, a jej istotą jest pokrycie kosztów działalności z tytułu wykonania zadań własnych w trybie władczym powierzonych Spółce do realizacji, tj. w drodze aktu kreującego Spółkę, w którym jako cel i przedmiot jej działania określono wykonywania zadania własnego Gminy, będącego udziałowcem w 51%.
Rekompensata podlega corocznej weryfikacji. Spółka po zakończeniu 2020 r. w terminie do 28 lutego 2021 r. (termin wynikający z umowy) dokonała rozliczenia zaliczek rekompensaty za 2020 r. na podstawie faktycznie poniesionych kosztów oraz uzyskanych przychodów.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
1. Czy rekompensata otrzymana przez Spółkę (na podstawie faktur VAT wystawionych przez spółkę) stanowiąca zwrot kosztów wynikających z wykonywania zadań własnych gminy będzie stanowić przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?
2. Jeżeli uznać, że rekompensata jest przychodem opodatkowanym wówczas, kiedy powstaje obowiązek podatkowy w pdop?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 1.
Obecnie rekompensatę Spółka traktuje zgodnie z art 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jako przychód podlegający opodatkowaniu, uznając za datę jego powstania dzień wystawienia faktury VAT.
Z kolei wszystkie koszty poniesione w ramach umowy rekompensaty Spółka traktuje jako koszty uzyskania przychodów. Ujęcie to powoduje wystąpienie zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych i opłacanie go do urzędu skarbowego.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. Jednakże, co do zasady, za przychód podatkowy można uznać każde przysporzenie majątkowe podatnika o trwałym charakterze. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej.
Ad. 2.
Obowiązek podatkowy powstaje w dniu wystawienia faktury VAT przez Spółkę.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Pojęcie przychodu podatkowego, z którego dochód podlega opodatkowaniu, określa art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800; dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”).
Przepisy tego artykułu nie określają ścisłej definicji przychodów, zawierają jedynie wykaz zdarzeń, które zostały uznane przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym wymienione w ww. przepisie rodzaje przychodów poprzedzone zostały wyrazem „w szczególności”,
co oznacza, że katalog tam zawarty nie jest katalogiem zamkniętym. Należy zaznaczyć, że przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Przy czym, sformułowanie „otrzymane” oznacza, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia muszą wpłynąć na rachunek bankowy podatnika, bądź faktycznie podatnik otrzymał je w inny sposób (np. zapłata gotówką, nabycie prawa). Przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.
Ustawa o CIT, przewiduje przy tym wyjątki od powyższej reguły. Dotyczą one m.in.:
- przychodów z działalności gospodarczej (art. 12 ust. 3);
- przypadków, w których przysporzenia otrzymywane przez podatnika nie stanowią jego przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4).
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Natomiast w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Przepis art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, wiąże więc przychody z działalnością gospodarczą, co oznacza, że przychody objęte tym przepisem muszą być następstwem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą.
Nie wszystkie przychody rozpoznawane przez podatnika wpływają na podstawę opodatkowania. Zgodnie bowiem z przywołanym art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.
Wolne od podatku są m.in. – na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT – dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.
W tym miejscu zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia „dotacja”. Brak ustawowej definicji pojęcia „dotacja” nie uprawnia jednak do dowolnego określenia jego zakresu znaczeniowego. Mając powyższe na względzie, uprawnionym jest odwołanie się do ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. 2021 r. poz. 305 ze zm. dalej: „ufp”) w zakresie rozumienia sformułowania „dotacja” zawartego w przepisach podatkowych. I tak, stosownie do art. 126 ustawy o finansach publicznych, dotacjami są podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy,
odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.
Rozwinięcie definicji dotacji jest zawarte w art. 127, 130, 131, 218, 219 i 220 u.f.p.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca posiada zawartą z Miastem A. umowę wykonawczą w sprawie realizacji jego zadań własnych w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych na okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2023 r.
Przedmiotem umowy jest wykonywanie powierzonych zadań własnych przez Miasto A., obejmujących odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości zamieszkałych zlokalizowanych na terenie administracyjnym miasta. Umowa określa metodologię kalkulacji rekompensaty oraz wysokość należnej rekompensaty:
1. Przedmiotem kalkulacji jest określenie maksymalnej Rekompensaty dla Spółki z tytułu wykonania powierzonych jej zadań własnych Miasta.
2. Kalkulacja rekompensaty zgodna jest z Decyzją Komisji Europejskiej z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L7 z 11 stycznia 2012 r.) zwana dalej: „Decyzją KE 2012/21/UE" i Komunikatem Komisji Europejskiej - Zasady ramowe Unii Europejskiej dotyczące pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych (Dz. Urz. UE C8 z 11 stycznia 2012 r. ).
3. Wysokość rekompensaty nie może przekroczyć kwoty niezbędnej do pokrycia całości kosztów związanych z wykonywaniem usług użyteczności publicznej określonych w niniejszej umowie, przy uwzględnieniu związanych z tym przychodów i rozsądnego zysku.
4. Koszty i przychody będą obliczane zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości i przepisami podatkowymi w sposób pozwalający wydzielić koszty związane z realizacją usług opisanych w niniejszej umowie. Również system księgowy spółki powinien spełniać przejrzystość co do klasyfikowania kosztów i przychodów w ramach powierzonego zadania.
5. Wysokość należnej rekompensaty przedstawia załącznik nr 3 - roczny plan rzeczowo-finansowy (RPRF). RPRF zawiera prognozę wysokości rekompensaty na dany rok i określa planowaną na dany rok kwotę rekompensaty z tytułu wykonywania powierzonych zadań w ujęciu rocznym oraz wypłacana w formie zaliczek miesięcznych na podstawie wystawionych przez Spółkę faktur VAT (faktury wystawiane są za usługi np. za styczeń na koniec stycznia, po zrealizowaniu usługi, wraz z dostarczeniem kart odbioru odpadów z instalacji ZZO).
6. Wysokość rocznej rekompensaty należnej Sp. z o.o. ustala się w drodze weryfikacji rzeczywistych kosztów i przychodów wygenerowanych przez Spółkę w związku ze świadczeniem usług w danym roku kalendarzowym, przy uwzględnieniu rozsądnego zysku dla Spółki. Roczne rozliczenie rekompensaty uwzględnia dokonywane w ramach okresowych rozliczeń usług modyfikacje poszczególnych płatności oraz kary umowne, naliczone zgodnie z postanowieniami umowy i potrącone w ramach danych płatności. Rozliczenie roczne rekompensaty potwierdzane jest przez niezależnego eksperta wyłonionego przez Miasto.
7. W przypadku, gdy z rocznego rozliczenia rekompensaty wynika, iż w danym roku Spółce została wypłacona nadmierna rekompensata, tj. przewyższająca kwotę rzeczywiście należną Spółce, zgodnie z zasadami zawartymi w umowie, Spółka zwraca Miastu w terminie wyznaczonym przez miasto kwotę równą nadmiernej rekompensacie, z wyjątkiem sytuacji, gdy ww. kwota jest mniejsza niż 10% kwoty rocznej rekompensaty, a rozliczenie nie dotyczy ostatniego roku obowiązywania umowy - w takim przypadku miasto potrąci ww. kwotę z wymaganych kolejnych
8. płatności na rzecz Spółki. W przypadku, gdy na podstawie rocznego rozliczenia rekompensaty kwota rekompensaty otrzymana przez Spółkę okaże się niższa niż kwota wynikająca z rocznego rozliczenia, miasto uzupełni różnicę w wyżej wymienionych kwotach, jednak nie więcej niż do wysokości wynikającej z RPRF. Uzupełnienia należy dokonać do ostatniego dnia kolejnego roku kalendarzowego.
Rekompensata nie stanowi dopłaty do ceny świadczonych usług, a jej istotą jest pokrycie kosztów działalności, tj. w drodze aktu kreującego Spółkę, w którym jako cel i przedmiot jej działania określono wykonywania zadania własnego Gminy. Rekompensata podlega corocznej weryfikacji. Spółka po zakończeniu 2020 r. w terminie do 28 lutego 2021 r. (termin wynikający z umowy) dokonała rozliczenia zaliczek rekompensaty za 2020 r. na podstawie faktycznie poniesionych kosztów oraz uzyskanych przychodów.
Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, że ze złożonego wniosku nie wynika, aby przedmiotowa rekompensata nosiła znamiona dotacji. Wnioskodawca zawarł bowiem z Miastem A. umowę wykonawczą powierzonych zadań własnych przez Miasto A., obejmujących odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości zamieszkałych zlokalizowanych na terenie administracyjnym miasta w związku z czym otrzymuje wskazaną we wniosku płatność, czyli rekompensatę, której istotą jest pokrycie kosztów działalności Spółki realizującej zadania własne Gminy.
W przypadku dotacji istotnym jest fakt, że dotacja stanowi bezzwrotny, nieoprocentowany transfer, niezwiązany z żadnym wzajemnym świadczeniem, co w omawianej sprawie nie ma miejsca, bowiem Spółka na podstawie wystawianych przez nią faktur VAT, stanowiących zwrot kosztów wynikających z wykonywania zadań własnych Gminy, będzie uzyskiwała rekompensatę, czyli płatność od Miasta A.
W konsekwencji, środki o których mowa we wniosku, stanowią przychód podatkowy nie podlegający zwolnieniu od opodatkowania na podstawie cyt. przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, ani innych przepisów tej ustawy.
W świetle powyższego, za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, że otrzymana przez nią rekompensata z tytułu wykonania zadań własnych w trybie władczym powierzonych Spółce do realizacji stanowi przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pyt. oznaczonego we wniosku Nr 1, należy uznać za prawidłowe.
Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12ust. 3a ustawy o CIT. Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
W świetle ww. przepisu, o powstaniu przychodu podatkowego decyduje zaistnienie najwcześniejszego momentu w nim wyznaczonego, a więc dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. Jeżeli jednak podatnik przed tym dniem wystawił fakturę lub otrzymał należność to przychód powstaje w tym dniu.
Przytoczony przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.
Zgodnie z treścią art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.
W myśl art. 12 ust. 3d ustawy o CIT, przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.
Z wniosku wynika, że Spółka na podstawie wystawianych przez nią faktur VAT, stanowiących zwrot kosztów wynikających z wykonywania zadań własnych Gminy, będzie uzyskiwała rekompensatę. Zatem w niniejszej sprawie momentem powstania przychodu będzie dzień wystawienia faktury.
Stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pyt. oznaczonego we wniosku Nr 2, należy uznać za prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), a pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili