0111-KDIB1-2.4010.326.2021.2.SK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 lipca 2021 r. (data wpływu 7 lipca 2021 r.), uzupełnionym 27 i 28 września 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a pkt 10, należy interpretować w ten sposób, że Bank posiada w roku podatkowym 2020 i 2021 status „małego podatnika” i w konsekwencji dla obliczenia należnego za ten rok podatku dochodowego od osób prawnych Bank powinien zastosować stawkę podatku 9%,
• wartości bonów pieniężnych NBP oraz transakcje związane z zakupem i wykupem bonów pieniężnych dokonywane w trakcie roku obrotowego, Bank powinien brać pod uwagę przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” Bank powinien brać pod uwagę przychody od otrzymanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP,
• przy ustaleniu wartości przychodów ze sprzedaży w kontekście „małego podatnika” powinien brać pod uwagę przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2021 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a pkt 10, należy interpretować w ten sposób, że Bank posiada w roku podatkowym 2020 i 2021 status „małego podatnika” i w konsekwencji dla obliczenia należnego za ten rok podatku dochodowego od osób prawnych Bank powinien zastosować stawkę podatku 9%,
• wartości bonów pieniężnych NBP oraz transakcje związane z zakupem i wykupem bonów pieniężnych dokonywane w trakcie roku obrotowego, Bank powinien brać pod uwagę przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” Bank powinien brać pod uwagę przychody od otrzymanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP,
• przy ustaleniu wartości przychodów ze sprzedaży w kontekście „małego podatnika” powinien brać pod uwagę przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 17 września 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.326.2021.1.SK, wezwano do ich uzupełnienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest „bankiem spółdzielczym” w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 102). Bank prowadzi działalność na podstawie przepisów ww. ustawy, ustawy - Prawo spółdzielcze oraz ustawy - Prawo bankowe. Bank powstał w `(...)` r. Bank jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Rokiem podatkowym dla Banku jest rok kalendarzowy.

W 2020 r. Bank osiągnął następujące przychody:

1. Przychody z tytułu odsetek: 3.518.909,23 zł, w tym z tytułu uzyskanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP: 138.680,69 zł.

2. Przychody z tytułu prowizji: 842.228,38 zł.

3. Pozostałe przychody operacyjne: 86.112,57 zł.

4. Przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości: 84.701,70 zł.

Łącznie powyżej wymienione przychody wyniosły: 4.531.951,88 zł.

Przychody wymienione powyżej w punktach 1, 2 i 4 Bank uzyskał z działalności, z tytułu, z której nie był zobowiązany do wykazania należnego podatku VAT (podatek od towarów i usług). Z wartości przychodów wymienionych w pkt 3 wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT wyniosła 11.975,40 zł, zaś należny podatek VAT wyniósł 2.754,00 zł. W zeznaniu CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)-8 za rok podatkowy 2020 Bank wykazał przychody w łącznej wysokości: 4.423.731,37 zł.

Bank na koniec roku 2020 posiadał w bilansie dłużne papiery wartościowe na kwotę 32.389.052,00 zł, w tym bony pieniężne NBP w kwocie 29.920.000,00 zł.

W trakcie roku podatkowego 2020 Bank obliczał i odprowadzał zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych przy zastosowaniu stawki podatku 19% - podatek został zapłacony według tej samej stawki podatku. W bieżącym roku również Bank nalicza i odprowadza zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych przy zastosowaniu stawki podatku 19% (stosując uproszczoną formę wpłat 1/12 miesięcznie).

Przychody osiągnięte przez Bank w roku podatkowym 2020 nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy wykonaniu:

· przychody ze sprzedaży za 2020 r. wyniosły 4.531.951,88 zł,

· limit 2.000.000 x 4,5153 = 9.030.600, czyli po zaokrągleniu 9.031.000 zł.

Do Wnioskodawcy nie mają zastosowania okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a, 1b i 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm.).

W uzupełnieniu wniosku z 28 września 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że:

W 2019 r. Bank osiągnął następujące przychody:

1. Przychody z tytułu odsetek: 3.918.143,10 zł, w tym z tytułu uzyskanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP: 438.568,60 zł.
2. Przychody z tytułu prowizji: 844.903,34 zł.
3. Pozostałe przychody operacyjne: 37.216,05 zł.
4. Przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości: 115.256,96 zł.

Łącznie powyżej wymienione przychody wyniosły: 4.915.519,45 zł. Przychody wymienione powyżej w punktach 1,2 i 4 Bank uzyskał z działalności, z tytułu, z której nie był zobowiązany do wykazania należnego podatku VAT. Z wartości przychodów wymienionych w pkt 3 wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT wyniosła 12.707,40 zł, zaś należny podatek VAT wyniósł 2.922,71 zł. W zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy 2019 Bank wykazał przychody w łącznej wysokości: 1.527.918.013,49 zł, w tym przychody z wykupu w 2019 roku bonów pieniężnych wyniosły 1.523.040.000,00 zł. Bank na koniec roku 2019 posiadał w bilansie dłużne papiery wartościowe na kwotę 30.386.002,88 zł, w tym bony pieniężne NBP w kwocie 27.740.000,00 zł. W trakcie roku podatkowego 2019 Bank obliczał i odprowadzał zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych przy zastosowaniu stawki podatku 19% - podatek został zapłacony według tej samej stawki podatku. W bieżącym roku również Bank nalicza i odprowadza zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych przy zastosowaniu stawki podatku 19% (stosując uproszczoną formę wpłat 1/12 miesięcznie). Przychody osiągnięte przez Bank w roku podatkowym 2019 nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy wykonaniu:

• przychody ze sprzedaży za 2019 r. wyniosły 4.915.519,45 zł, limit 2.000.000 euro = 8.747.000,00 zł.
• do Wnioskodawcy nie mają zastosowania okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a, 1b i 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a pkt 10, należy interpretować w ten sposób, że Bank posiada w roku podatkowym 2020 i 2021 status „małego podatnika” i w konsekwencji dla obliczenia należnego za ten rok podatku dochodowego od osób prawnych Bank powinien zastosować stawkę podatku 9%?

2. Czy wyżej wymienione wartości bonów pieniężnych NBP oraz transakcje związane z zakupem i wykupem bonów pieniężnych dokonywane w trakcie roku obrotowego, Bank powinien brać pod uwagę przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

3. Czy przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” Bank powinien brać pod uwagę przychody od otrzymanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP?

4. Czy Bank przy ustaleniu wartości przychodów ze sprzedaży w kontekście „małego podatnika” powinien brać pod uwagę przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W ocenie Banku, Bank posiada w 2021 r. status „małego podatnika’’ i jest uprawniony dla obliczania należnego za ten rok podatku dochodowego od osób prawnych przy zastosowaniu stawki 9%.

W ocenie Banku, Bank posiadał w 2020 r. status „małego podatnika” i jest uprawniony dla obliczania należnego za ten rok podatku dochodowego od osób prawnych przy zastosowaniu stawki 9%.

Ad. 2.

W ocenie Banku przy wyliczeniu limitu decydującego o statusie „małego podatnika” w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnychnie należy uwzględniać wartości bonów pieniężnych NBP oraz transakcji związanych z zakupem i wykupem bonów pieniężnych.Sama wartość nominalna bonów pieniężnych nie stanowi także przychodów ze sprzedaży, nie jest więc zaliczana do limitu przy określaniu statusu „małego podatnika”.

Ad. 3.

Bank uważa, że otrzymane dyskonto od bonów pieniężnych NBP nie stanowi przychodów ze sprzedaży w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie powinno być brane pod uwagę przy ustalaniu limitu decydującego o statusie „małego podatnika”.

Ad. 4.

W ocenie Banku wartość przychodów z rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości nie stanowi przychodów ze sprzedaży w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż są to przychody z tytułu rozwiązania rezerw utworzonych na pokrycie zmaterializowania się ewentualnego ryzyka kredytowego. Zasady tworzenia rezerw na ryzyko kredytowe reguluje rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (Dz. U. z 2019 r. poz. 520).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 poz. 1800, dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2159) od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące art. 19 updop. Od tego okresu istnieje możliwość stosowania obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącej 9%.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 updop (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.), podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;
2. 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Od 1 stycznia 2021 r. art. 19 ust. 1 pkt 2 updop otrzymał brzmienie:

podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;
2. 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości w 2020 r. 1.200.000 euro, natomiast od 2021 r. 2.000.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1a updop, podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Ponadto, z treści art. 19 ust. 1b updop, wynika, że przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych.

Stosownie natomiast do art. 19 ust. 1c updop, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

1. spółki dzielonej,

2. podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

1. uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub
2. składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d updop, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei, warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e updop).

Powyższe przepisy odwołują się niejednokrotnie do pojęcia „małego podatnika”. Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 updop, zgodnie z którą ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Za małego podatnika w 2020 r. uznaje się zatem podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2019 r. nie przekroczyła kwoty 8.746.800 zł. W 2019 r. pierwszym dniem roboczym października był 1 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2019 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 1 października 2019 r. Nr 190/A/NBP/2019) wynosił 4,3734 zł x 2.000.000 euro = 8.746.800 zł, w zaokrągleniu 8.747.000 zł.

Z kolei w 2021 r. za małego podatnika uznaje się podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2020 r. nie przekroczyła kwoty 9.030 600 zł. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na 1 października 2020 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 1 października 2020 r. Nr 192/A/NBP/2020) wynosił: 4,5153 x 2.000 000 euro = 9.030.600 zł, w zaokrągleniu 9.031.000 zł.

Ad. pytanie nr 1.

Wątpliwości Banku wynikające z pytania oznaczonego nr 1na tle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, dotyczą możliwości zastosowania przez Bank obniżonej stawki 9% w 2020 r. i 2021 r.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej jest posiadanie przez Wnioskodawcę statusu „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jeżeli zatem w 2019 r. i 2020 r. wartość przychodów ze sprzedaży Wnioskodawcy wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług nie przekroczyła równowartości 2.000.000 euro wyrażonej w złotych, to oznacza, że Bank posiadał w 2020 r. i w 2021 r. status „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ww. ustawy.

Organ zauważa, że stawka 9% podstawy opodatkowania ma zastosowanie do podatników posiadających status „małego podatnika”, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym 2020 nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Natomiast od 2021 r. limit ten uległ zmianie i wynosi 2.000.000 euro. Po przekroczeniu tych limitów Bank straci zatem prawo do stosowania obniżonej stawki podatku.

Do ustalenia, czy limity przychodów w 2020 r. - 1.200.000 euro oraz w 2021 r. – 2.000.000 euro o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 updop, nie zostały przekroczone, Bank zobowiązany jest brać pod uwagę wszystkie przychody w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w tym także przychody z zysków kapitałowych, które zostały osiągnie w roku podatkowym.

Jeżeli zatem przychody Wnioskodawcy (także z zysków kapitałowych) uzyskane w 2020 r. nie przekroczyły równowartość 1.200.000 euro, a w 2021 r. nie przekroczą równowartości 2.000.000 euro i do Banku nie mają zastosowania ograniczenia wynikające z art. 19 ust. 1a, 1b i 1c updop (co wynika z opisu sprawy), to będą one mogły podlegać opodatkowaniu 9% stawką podatkową za wyjątkiem przychodów osiągniętych z zysków kapitałowych, dla których ustawodawca nie przewidział preferencyjnej stawki podatkowej.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że dla zastosowania 9% stawki podatku w 2020 i 2021 r. oprócz posiadania przez Bank statusu małego podatnika, należy również spełnić przesłankę nieprzekroczenia osiągniętych w roku podatkowym przychodów w równowartości odpowiednio 1.200.000 i 2.000.000 euro. Jak już wcześniej wskazano, do ww. limitu przychodów, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 updop, osiągniętych w roku podatkowym, należy zaliczać wszystkie przychody podatkowe w rozumieniu art. 12 updop, a więc również dyskonto bonów pieniężnych, odsetki od obligacji oraz przychody z rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości a także przychody z zysków kapitałowych.

Jak wynika z opisu sprawy przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w 2019 r. wynosiły 4.915.519,45 zł. W 2020 r. Bank posiadał zatem status małego podatnika. Jednocześnie, jak wskazał Wnioskodawca, jego przychody łącznie osiągnięte w roku podatkowym 2020 wynosiły 4.423.731,37 zł i nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Tym samym należy uznać, że oba warunki zostały spełnione aby Bank w 2020 r. mógł skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej w wysokości 9% na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a pkt 10 updop.

Na marginesie wskazać należy, że w opisie sprawy Bank wskazał, że przychody osiągnięte przez Bank w roku podatkowym 2020 nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro, jednakże jak wskazano powyższej, limit ten w 2020 r. wynosił 1.200.000 euro. Powyższe twierdzenie Banku nie miało jednak wpływu na ocenę stanowiska w tym zakresie, bowiem z opisu sprawy wynika, że przychody w 2020 r. nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro (iloczyn 1.200.000 euro i kursu euro wynosił 5.248.000 zł, podczas gdy – jak wskazano w opisie – przychody Wnioskodawcy w 2020 r. wyniosły 4.423.731,37 zł).

Odnosząc się z kolei do możliwości zastosowania przez Bank obniżonej stawki 9% w 2021 r. wskazać należy, że skoro przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w 2020 r. wynosiły 4.531.951.88 zł, a zatem nie przekroczyły 2.000.000 euro, to Bank jako „mały podatnik” może w 2021 r. stosować 9% stawkę opodatkowania do momentu osiągnięcia w roku 2021 przychodów ogółem odpowiadającym równowartości w złotych 2.000.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu Bank traci natomiast możliwość stosowania 9% stawki podatku.

Stanowisko Banku z zakresie pytania 1, że posiada w 2020 i 2021 r. status „małego podatnika’’ i jest uprawniony dla obliczania należnego za ten rok podatku dochodowego od osób prawnych przy zastosowaniu stawki 9% uznano za prawidłowe z zastrzeżeniem dotyczącym limitu osiągnięcia przychodów w 2021 r.

Ad. 2

Odnosząc się natomiast do ustalenia, czy do limitu przychodów ze sprzedaży, decydującego o statusie „małego podatnika” dla celów podatku dochodowego, w rozumieniu art. 4a pkt 10 updop, Bank powinien brać pod uwagę:

- wartość bonów pieniężnych NBP oraz transakcje związane z zakupem i wykupem bonów pieniężnych dokonywane w trakcie roku obrotowego,

- przychody od otrzymanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP,

- przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości, należy zauważyć, że

kluczowym aspektem analizy tego zagadnienia jest rozumienie sformułowania „wartość przychodu ze sprzedaży”, wskazanego w art. 4a pkt 10 updop. Zauważa się, że pojęcie to nie zostało zdefiniowane w tej ustawie. Wskazać także należy, że nie można tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym, należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia. Przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

Taka interpretacja „przychodu ze sprzedaży” koreluje z tożsamą regulacją zawartą w art. 2 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685), w myśl której, przez małego podatnika rozumie się podatnika od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Z kolei, sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług).

Odwoływanie się do definicji „sprzedaży” zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług, dla potrzeb ustalenia „wartości przychodów ze sprzedaży” w rozumieniu updop nie zawsze jest uzasadnione. Wskazać bowiem należy na możliwe istotne rozbieżności, które mogą powstać pomiędzy wartością sprzedaży ustaloną na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług, a przychodem ze sprzedaży według ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Istnieją bowiem sytuacje, w których określona sprzedaż nie podlega podatkowi VAT (np. sprzedaż usług poza terytorium kraju), a podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych i odwrotnie sprzedaż, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Należy jednak zwrócić uwagę – posługując się pomocniczo definicją stworzoną dla celów podatku od towarów i usług – że sprzedażą jest m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Wobec powyższych wyjaśnień, skoro przychód ze sprzedaży należy rozumieć zgodnie z wykładnią literalną, to oznacza to, że do limitu decydującego o uznaniu podatnika za „małego” w rozumieniu updop, należy sumować wartość wszystkich przychodów stanowiących przychody ze sprzedaży (a więc wynikające z czynności sprzedaży).

Odnosząc się zatem do kwestii ustalenia, czy wartość bonów pieniężnych NBP, jak również transakcji związanych z zakupem i wykupem tych bonów dokonywane w trakcie roku obrotowego, Bank powinien brać pod uwagę przy określeniu statusu małego podatnika, należy zauważyć, że jeśli podatnik uzyskuje przychód z wykupu bonów pieniężnych NBP, to przychód ten nie powinien być uwzględniony w przychodach decydujących o statusie małego podatnika. Sama wartość nominalna bonów pieniężnych NBP nie stanowi także przychodów ze sprzedaży, nie jest więc zaliczana do limitu przy określaniu statusu małego podatnika. Do limitu liczonego dla małego podatnika, nie należy również brać pod uwagę powstałego dyskonta od bonów pieniężnych NBP, jak również przychodów z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości, ponieważ przychody te nie stanowią przychodów ze sprzedaży.

Podsumowując, zdaniem Organu, wartość bonów pieniężnych NBP, transakcje związane z zakupem i wykupem tych bonów dokonywane w trakcie roku obrotowego, przychody uzyskane w postaci dyskonta od bonów pieniężnych NBP oraz przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości nie są wynikiem przeprowadzonej transakcji sprzedaży, nie generują więc przychodów ze sprzedaży, w rozumieniu art. 4a pkt 10 updop.

Tym samym, stanowisko Banku w zakresie pytania nr 2, 3, 4, że przy wyliczeniu limitu decydującego o statusie „małego podatnika” w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie należy uwzględniać wartości bonów pieniężnych NBP, transakcji związanych z zakupem i wykupem bonów pieniężnych, otrzymanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP oraz wartości przychodów z rozwiązania rezerw i aktualizacji nie stanowią przychodów ze sprzedaży w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie powinno być brane pod uwagę przy ustalaniu limitu decydującego o statusie „małego podatnika” gdyż nie stanowią przychodów ze sprzedaży w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 10 ustawy jest prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Banku w zakresie ustalenia, czy:

• przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a pkt 10, należy interpretować w ten sposób, że Bank posiada w roku podatkowym 2020 i 2021 status „małego podatnika” i w konsekwencji dla obliczenia należnego za ten rok podatku dochodowego od osób prawnych Bank powinien zastosować stawkę podatku 9%,
• wartości bonów pieniężnych NBP oraz transakcje związane z zakupem i wykupem bonów pieniężnych dokonywane w trakcie roku obrotowego, Bank powinien brać pod uwagę przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” Bank powinien brać pod uwagę przychody od otrzymanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP,
• przy ustaleniu wartości przychodów ze sprzedaży w kontekście „małego podatnika” powinien brać pod uwagę przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości

– uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)`, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.