0111-KDIB1-1.4010.354.2021.1.SG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 lipca 2021 r. (data wpływu 19 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w świetle art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wypłacone w 2019 r. Członkom Zarządu Premie na opisanych w stanie faktycznym zasadach, stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lipca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w świetle art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wypłacone w 2019 r. Członkom Zarządu Premie na opisanych w stanie faktycznym zasadach, stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej także jako: „Spółka”) jest spółką z o.o. z siedzibą na terytorium Polski. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Spółka prowadzi (prowadziła) pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie realizacji projektów deweloperskich, tj. budowy, a następnie sprzedaży lokali mieszkalnych i usługowych. Spółka jest tzw. spółką celową, która została utworzona w 2015 r. dla celów konkretnej inwestycji - budowy apartamentowca z lokalami mieszkalnymi i usługowymi na gruncie stanowiącym własność Spółki. Realizacja inwestycji rozpoczęła się w 2016 r. i została ukończona w 2018 r., zaś wszystkie lokale w inwestycji zostały przez Spółkę sprzedane do połowy 2019 r. Po upływie terminów gwarancji i rękojmi, planowana jest likwidacja Spółki.

W okresie realizacji inwestycji Spółka posiadała czteroosobowy zarząd, którego członkowie pełnili swoją funkcję w oparciu o powołanie (dalej: „Członkowie Zarządu”). W momencie zawiązania Spółki i powołania członków zarządu postanowiono, że członkom zarządu będzie przysługiwać wynagrodzenie w postaci premii za pomyślne zakończenie realizacji inwestycji (dalej „Premia”). Ustalono jednocześnie, że bazę do kalkulacji Premii stanowił będzie określony procent zysku netto z inwestycji. Przyznanie przez Spółkę Premii na powyższych zasadach miało na celu silniejsze powiązanie wynagrodzeń wypłacanych Członkom Zarządu z faktycznymi wynikami finansowymi Spółki i tym samym zmotywowanie członków zarządu do jeszcze aktywniejszych działań celem doprowadzenia do pomyślnego zakończenia realizowanej przez Spółkę inwestycji.

Formalną podstawę wypłaty członkom zarządu Premii stanowiły dwie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników podjęte w 2019 r. o wypłacie Premii. Na ich podstawie członkom zarządu zostały wypłacone w 2019 r. Premie w wysokościach wynikających z wcześniejszych ustaleń wspólników.

Wskazać tu należy, że źródłem finansowania Premii nie był osiągnięty zysk roczny. Punkt odniesienia do kalkulacji jej wysokości stanowił natomiast zysk netto z realizacji inwestycji, stanowiący wypadkową wyniku finansowego Spółki za cały okres, w którym inwestycja była realizowana (tj. za lata 2015-2019). Premie były faktycznie finansowane ze środków Spółki znajdujących się na kapitale zapasowym Spółki lub środków pochodzących z przychodów bieżącego okresu (2019 r.).

Podkreślenia także wymaga, że podjęte w 2019 r. przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników uchwały o wypłacie Premii stanowiły odrębne uchwały od obligatoryjnych, wymaganych przepisami Kodeksu Spółek Handlowych, uchwał o podziale zysku, podejmowanych przez Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników. Pierwotnie, przy obliczaniu należnego podatku dochodowego za 2019 r. Spółka wyłączyła z rachunku podatkowego koszty wypłaconych Premii, kierując się przepisem art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”). Niemniej, w wyniku ponownej wnikliwej analizy stanu prawnego, w tym ww. przepisu, oraz stanowisk prezentowanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych, Spółka nabrała wątpliwości, czy wyłączając te koszty postąpiła prawidłowo.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy o CIT wypłacone w 2019 r. Członkom Zarządu Premie na opisanych w stanie faktycznym zasadach, stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Premie wypłacane Członkom Zarządu stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

· został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

· pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

· poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

· został właściwie udokumentowany,

· nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że wynagrodzenie w postaci Premii zostało faktycznie poniesione przez Spółkę i wypłacone na rzecz Członków Zarządu.

Po drugie, wynagrodzenie wypłacane Członkom Zarządu na powyższych zasadach, miało na celu zmotywowanie członków zarządu do wytężonej pracy, co przełożyć się miało (i faktycznie przełożyło) na pomyślną realizację inwestycji deweloperskiej i maksymalizację przez Spółkę zysku z tej inwestycji.

Tym samym, Premia miała niewątpliwie związek przyczynowo-skutkowy z możliwością generowania przez Spółkę przychodów. Co więcej, mając na uwadze fakt, że wysokość dodatkowego wynagrodzenia uzależniona będzie od faktycznych wyników finansowych Spółki, związek pomiędzy kosztem w postaci tego wynagrodzenia, a przychodem Spółki jest jeszcze bardziej widoczny.

Wskazać należy, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych m.in. w art. 13 pkt 2 i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”), z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Wśród należności wymienionych w art. 13 ustawy o PIT wymieniono m.in. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (pkt 7 powołanego przepisu).

Odczytując zatem art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT a contrario należy stwierdzić, że stanowią koszt uzyskania przychodu wypłacone, dokonane lub pozostawione do dyspozycji wypłaty, świadczenia i inne należności m.in. z tytułów o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o PIT (tj. wypłaty na rzecz Członków Zarządu). W tym kontekście należy podkreślić, że przyznane członkom zarządu premie zostały członkom zarządu w 2019 r. faktycznie wypłacone.

Jednocześnie - w ocenie Wnioskodawcy - wypłacone członkom zarządu premie nie mieszczą się w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w szczególności nie są objęte dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kwot wypłacanych tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto).

Biorąc pod uwagę brzmienie ww. regulacji należy wskazać, że posługując się sformułowaniem „kwot wypłacanych tytułem podziału zysku netto”, Ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów jedynie te kwoty z zysku netto, które wypłacane są tytułem jego bezpośredniego podziału. Przepis ten nie obejmuje natomiast sytuacji, gdy nagrody, premie itp., są jedynie wyliczane w oparciu o osiągnięty zysk, tak jak ma to miejsce w przypadku Spółki.

W spółkach kapitałowych podziałowi podlega zysk (wynik finansowy) netto, osiągnięty za dany rok obrotowy, stanowiący różnicę pomiędzy zyskiem brutto, a obowiązkowymi obciążeniami wyniku finansowego. Istotną kwestią jest, że podział wyniku finansowego wymaga podjęcia uchwały organu zatwierdzającego w tej sprawie. Z treści tej uchwały powinno w sposób jednoznaczny wynikać, w jaki sposób zysk zostanie podzielony. Wypracowany przez spółkę kapitałową zysk netto może być przeznaczony np. na wypłatę dywidendy dla wspólników, powiększenie kapitału zapasowego lub rezerwowego, czy pokrycie straty z lat ubiegłych. Zysk ten może być także przeznaczony na wypłatę nagród dla pracowników czy członków zarządu. Powołany przepis art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy o CIT, odnosi się właśnie do tej ostatniej sytuacji. Przepis ten dotyczy przypadków, w których źródłem wypłacanych środków jest zysk netto spółki. W analizowanym przypadku Spółki, taka sytuacja nie miała miejsca. Ponadto zysk roczny w ogóle nie stanowił podstawy wyliczenia premii, gdyż podstawę do kalkulacji jej wysokości stanowił zysk netto z realizacji inwestycji, stanowiący wypadkową wyniku finansowego Spółki za cały okres, w którym inwestycja była realizowana (tj. za lata 2015-2019).

Również sam Ustawodawca wskazał na zbieżny z powyższym zakres i sposób stosowania art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy o CIT, czemu wyraz dał zarówno w uzasadnieniu do ustawy wprowadzającej ten przepis, jak i w odpowiedzi na uwagi zgłaszane do projektu tej ustawy w ramach konsultacji społecznych. Omawiana regulacja wprowadzona została do ustawy o CIT z dniem 1 stycznia 2018 r. na mocy art. 2 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2175). W uzasadnieniu wprowadzenia nowego przepisu Ustawodawca wskazał: „przepis ust. 1 pkt 15a wyraźnie wyłącza z kosztów uzyskania przychodów kwoty wypłacane tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto); wprowadzenie tego rozwiązania wymusiło orzecznictwo sądów administracyjnych, które na kanwie art. 16 ust. 1 pkt 40 dopuściło w pewnych przypadkach dopuszczalność ujęcia w kosztach podatkowych elementów zysków netto” (Druk sejmowy nr 1878, str. 79).

Z kolei w odpowiedzi na uwagi i zastrzeżenia zgłaszane w trakcie konsultacji społecznych Ustawodawca wskazał, że „celem regulacji nie jest ograniczenie w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów nagród, premii itp. wyliczanych w oparciu o osiągnięty zysk, lecz jedynie tych nagród, premii itp. stanowiących bezpośredni podział zysku. Przepis wprost mówi o kwotach z tytułu podziału (rozliczenia) wyniku finansowego” (Dokument dostępny na stronie Rządowego Centrum Legislacji: https:// legislacja.rcl.gov.pi/projekt/12300402/katalog/1244 5384#12445384, l.p. 260, str. 133-134).

Wnioskodawca podkreśla, że przedstawione przez niego w niniejszej interpretacji stanowisko odnośnie rozumienia ww. przepisu znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, czego przejawem są następujące interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

· z 29 kwietnia 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.103.2019.1.AS

· z 14 maja 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.116.2018.1.AS,

· z 30 maja 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.136.2018.2.JG,

· z 21 czerwca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.117.2018.1.EN,

· z 26 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.373.2018.1.MS,

· z 11 grudnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.371.2018.1.HK.

Reasumując powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ograniczenie zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy CIT nie znajduje zastosowania do Premii wypłacanych przez Spółkę. W rezultacie wypłata Premii dla Członków Zarządu, której wysokość była skalkulowana w oparciu o określony procent zysku netto Spółki, stanowiła koszt uzyskania przychodów Spółki, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…) updop.

Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Ponadto uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga od podatnika wykazania, że wydatek jest racjonalnie i gospodarczo uzasadniony.

Tak więc, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika winien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej, z wyjątkiem gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu a przychodem, bądź zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu.

Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od tego, czy nie znajduje się on w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w grupie wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że kosztem uzyskania przychodów będzie wydatek, spełniający łącznie następujące warunki:

· został poniesiony przez podatnika,

· jest definitywny (rzeczywisty),

· pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

· poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

· został właściwie udokumentowany,

· nie został wymieniony w art. 16 updop.

Oznacza to, że każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny pod kątem jego związku z uzyskanymi przez podatnika przychodami oraz racjonalności działania podatnika dla osiągnięcia tego przychodu. W konsekwencji, podatnik podatku dochodowego od osób prawnych może zaliczyć w ciężar kosztów wszelkie faktycznie poniesione wydatki, które mają, będą miały lub mogły mieć określony wpływ na wielkość osiągniętego przychodu z wyłączeniem enumeratywnie wymienionych w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawodawca art. 2 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2175), wprowadził do katalogu wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, art. 16 ust. 1 pkt 15a.

Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kwot wypłacanych tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto).

Literalna wykładnia art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prowadzi do wniosku, że wyłączeniu z kosztów podatkowych zawartym w tym przepisie podlega kwota wypłacona tytułem podziału zysku netto, a nie dowolny wydatek.

Słowo „wypłacanie” stanowi rzeczownikową formę czasownika „wypłacać”, który zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN oznacza:

1. wydać komuś należne mu pieniądze,

2. odwzajemnić się komuś jakimś czynem.

W świetle powyższego, o „wypłacie” czegoś można mówić wówczas, gdy przedmiot wypłaty jest komuś należny, lub gdy wypłata jest czynnością odwzajemniającą. Opisane w stanie faktycznym wydatki nie spełniają takich przesłanek.

Posługując się w art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, sformułowaniem „kwot wypłacanych tytułem podziału zysku netto”, Ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów jedynie te kwoty z zysku netto, które wypłacane są tytułem jego podziału, np. w formie premii, nagród lub innych postaci wynagrodzenia.

W rozpatrywanej sprawie, zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym Premie dla Członków Zarządu zostały wypłacane w 2019 r., źródłem finansowania Premii nie był osiągnięty zysk roczny. Punkt odniesienia do kalkulacji jej wysokości stanowił natomiast zysk netto z realizacji inwestycji, stanowiący wypadkową wyniku finansowego Spółki za cały okres, w którym inwestycja była realizowana (tj. za lata 2015-2019). Premie były faktycznie finansowane ze środków Spółki znajdujących się na kapitale zapasowym Spółki lub środków pochodzących z przychodów bieżącego okresu (2019 r.).

Z uwagi na powyższe, w odniesieniu do analizowanych przepisów w rozpatrywanej sprawie należy zatem stwierdzić, że ograniczenie zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie znajdzie zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym.

Mając na uwadze to, że Wnioskodawca wskazał na związek przyczynowo-skutkowy z możliwością generowania przez Spółkę przychodów i uargumentował, że przyznając Premie Spółka ma na celu silniejsze powiązanie wynagrodzeń wypłacanych Członkom Zarządu z faktycznymi wynikami finansowymi Spółki i tym samym zmotywowanie członków zarządu do jeszcze aktywniejszych działań celem doprowadzenia do pomyślnego zakończenia realizowanej przez Spółkę inwestycji, przesłanki umożliwiające zaliczenie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać za spełnione.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, Premie wypłacane Członkom Zarządu stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodu, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.