0114-KDIP2-1.4010.219.2021.2.OK

📅 7.09.2021 🏷️ CIT 📋 Interpretacja indywidualna 🏷️ Pozytywna 📖 51 min czytania 📝 10008 słów

📋 Podsumowanie interpretacji

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, spółka komandytowa X. sp.k. od 1 stycznia 2021 r. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT). Komandytariuszem tej spółki jest polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Y. sp. z o.o., będąca polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem CIT w Polsce. Zainteresowani wskazali, że od 1 stycznia 2021 r. Komandytariusz (Y. sp. z o.o.) ma prawo do zwolnienia z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w odniesieniu do zysków wypłacanych na jego rzecz przez Spółkę X. sp.k. od momentu uzyskania przez nią statusu podatnika CIT. Dodatkowo, w związku z tym zwolnieniem, Spółka X. sp.k. nie będzie zobowiązana jako płatnik do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat w dniu ich dokonania, co oznacza brak obowiązku, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i następnych ustawy o CIT. Zainteresowani podkreślili, że wszystkie warunki określone w art. 22 ustawy o CIT, które uprawniają do zastosowania zwolnienia, zostaną spełnione. Ponadto, Spółka X. sp.k. zamierza dochować należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, nawet w sytuacji, gdy łączna kwota wypłat na rzecz Komandytariusza przekroczy 2 mln zł w danym roku podatkowym.

❓ Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

1. Czy w rozumieniu przepisów ustawy o CIT od dnia 1 stycznia 2021 r., Komandytariusz od dnia 1 stycznia 2021 r. jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT)? 2. Czy w rozumieniu przepisów ustawy o CIT od dnia 1 stycznia 2021 r., ze względu na zwolnienie z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT), Spółka nie będzie miała obowiązku jako płatnik pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat w dniu dokonania wypłaty, tj. nie będzie miała obowiązku, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i nast. ustawy o CIT?

Stanowisko urzędu

1. Zdaniem Zainteresowanych, w rozumieniu przepisów ustawy o CIT od dnia 1 stycznia 2021 r., Komandytariusz od dnia 1 stycznia 2021 r. jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT). 2. Zdaniem Zainteresowanych, w rozumieniu przepisów ustawy o CIT od dnia 1 stycznia 2021 r., ze względu na zwolnienie z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT), Spółka nie będzie miała obowiązku jako płatnik pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat w dniu dokonania wypłaty, tj. nie będzie miała obowiązku, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i nast. ustawy o CIT.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 1 czerwca 2021 r. (data wpływu 2 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 1 września 2021 r. (data nadania 1 września 2021 r., data wpływu 1 września 2021 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 24 sierpnia 2021 r. znak 0114-KDIP2-1.4010.106.2021.1.OK (data nadania 24 sierpnia 2021 r., data odbioru 31 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

· w rozumieniu przepisów ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) od dnia 1 stycznia 2021 r., Komandytariusz od dnia 1 stycznia 2021 r. jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT) – jest prawidłowe,

· w rozumieniu przepisów ustawy o CIT od dnia 1 stycznia 2021 r., ze względu na zwolnienie z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT), Spółka nie będzie miała obowiązku jako płatnik pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat w dniu dokonania wypłaty, tj. nie będzie miała obowiązku, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i nast. ustawy o CIT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 tej ustawy.

We wniosku wspólnym złożonym przez:

- Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

X. sp.k.

- Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Y. sp. z o.o.

przedstawiono następujący stan faktyczny.

X. sp.k., jest spółką komandytową z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółka”) od 1 stycznia 2021 r. będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”). Rok obrotowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie działalności prawniczej. Komandytariuszem Spółki jest Y. sp. z o.o. - polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku CIT w Polsce (dalej: „Komandytariusz”) a komplementariuszami są osoby fizyczne, również będące rezydentami podatkowymi w Polsce (dalej: „Komplementariusze”). Komandytariusz i Komplementariusze będą dalej zwani łącznie „Wspólnikami”, natomiast Spółka i Komandytariusz będą dalej zwani łącznie „Zainteresowanymi”.

Wspólnicy Spółki są polskimi rezydentami podatkowymi podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania w Rzeczpospolitej Polskiej.

Komandytariusz nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania. Zgodnie z art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, Komandytariusz posiadać będzie udziały w Spółce nieprzerwanie przez okres ponad dwóch lat (przy czym Zainteresowani wskazują, że w zależności od sposobu liczenia okresu dwuletniego, zgodnie z obecnymi planami w zakresie działalności Spółki w przyszłości, okres dwóch lat liczony od 1 stycznia 2021 r. będzie upływał także po dniu wypłaty zysku lub zaliczki na poczet tego zysku, tj. zdarzeniach opisanych we wniosku o interpretację). Jak wskazano w niniejszym wniosku, zgodnie z art. 4a pkt 16 ustawy o CIT, „udział (akcja)” oznacza również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej - w związku z czym warunek ten będzie spełniony.

Wspólnicy mają prawo do podziału i wypłaty zysku Spółki po zakończeniu każdego roku obrotowego, przy czym w ciągu roku obrotowego w przypadku wypracowania przez Spółkę zysku, Wspólnikom mogą być wypłacane zaliczki na poczet zysku w wysokości określonej uchwałą Wspólników.

Dla celów niniejszego Wniosku Zainteresowani przyjmują, że:

- Komandytariusz spełnia przesłanki do uznania go za rzeczywistego właściciela należności w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o CIT w stosunku do wypłacanych w przyszłości przez nią zysków;

- zgodnie z art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie będzie sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ww. przepisu i nie będzie głównym lub jednym z głównych celów wypłaty zysków do Komandytariusza, a sposób działania nie będzie sztuczny w rozumieniu art. 22c ust. 2 ustawy o CIT.

Kwestia zachowania należytej staranności przez Spółkę jako płatnika podatku wynikająca z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT oraz zastosowania mechanizmu o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT w zakresie rozliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, gdyby zysk wypłacony ze Spółki do Wspólnika przekroczył 2 mln zł w danym roku podatkowym, nie jest przedmiotem niniejszego Wniosku.

Spółka nie skorzystała z opcji wynikającej z art. 12 ust. 2 z ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „Ustawa nowelizująca”), tj. podlega opodatkowaniu podatkiem CIT od 1 stycznia 2021 r.

Zainteresowani w piśmie z 1 września 2021 r. uzupełnili opis stanu faktycznego o następujące informacje:

  1. Czy spółka X. sp.k. jest od 1 stycznia 2021 r. rezydentem podatkowym w Polsce i w Polsce posiada nieograniczony obowiązek podatkowy?

Tak, spółka X. sp.k. jest od 1 stycznia 2021 r. rezydentem podatkowym w Polsce i w Polsce posiada nieograniczony obowiązek podatkowy.

  1. Czy Komandytariusz posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale Spółki zgodnie z art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT?

Komandytariusz spółki X. Prawna sp.k. posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale Spółki zgodnie z art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT, przy czym należy wskazać, zgodnie z art. 4a pkt 16 ustawy o CIT, „udział (akcja)” oznacza również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej.

  1. Czy posiadanie przez Wspólnika (Komandytariusza) udziałów w ogóle praw i obowiązków w spółce komandytowej (Wnioskodawcy) wynika z tytułu własności czy też z tytułu innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione?

Posiadanie przez Wspólnika (Komandytariusza) udziałów w ogóle praw i obowiązków w spółce komandytowej (Wnioskodawcy) wynika z tytułu własności.

  1. Czy łączna kwota należności wypłacanych Komandytariuszowi przez spółkę komandytową z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności (spółce komandytowej), przekracza kwotę, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, tj. kwotę 2 000 000 zł?

Łączna kwota należności wypłacanych Komandytariuszowi przez spółkę komandytową z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności (spółce komandytowej) może, ale nie musi przekraczać kwoty, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, tj. kwotę 2 000 000 zł.

  1. Jednoznaczne wskazanie czy płatnik (X. sp.k.) dochowa należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 updop?

Spółka, jako płatnik zamierza dochowywać należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 updop.

  1. Podanie czy w przypadku przekroczenia limitu kwotowego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 updop, zostaną spełnione warunki z art. 26 ust. 7a-7j updop.

W przypadku przekroczenia limitu kwotowego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 updop, zostaną spełnione warunki z art. 26 ust. 7a-7j updop.

  1. Czy dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w odniesieniu do wypłat z tytułu udziału w zyskach, w przypadku gdy kwota z tytułu należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacanych na rzecz komandytariusza w obowiązującym u płatnika roku podatkowym, nie przekroczy 2 milionów złotych, spełnione zostaną warunki dla niepobrania zryczałtowanego podatku dochodowego przewidziane w:

• art. 26 ust. 1f ustawy o CIT tj. płatnik (spółka komandytowa) uzyska od Wspólnika (komandytariusza) pisemne oświadczenie, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa w art. 22 ust. 4 pkt 4, a więc, że Wspólnik nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w odniesieniu do wypłat z tytułu udziału w zyskach, w przypadku gdy kwota z tytułu należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacanych na rzecz komandytariusza w obowiązującym u płatnika roku podatkowym, nie przekroczy 2 milionów złotych, spełnione zostaną warunki dla niepobrania zryczałtowanego podatku dochodowego przewidziane w art. 26 ust. 1f ustawy o CIT tj. płatnik (spółka komandytowa) uzyska od Wspólnika (komandytariusza) pisemne oświadczenie, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa w art. 22 ust. 4 pkt 4, a więc, że Wspólnik nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

  1. Czy dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w odniesieniu do wypłat z tytułu udziału w zyskach, w przypadku gdy kwota z tytułu należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacanych na rzecz komandytariusza w obowiązującym u płatnika roku podatkowym, przekroczy 2 miliony złotych:

• będzie spełniony warunek dla zastosowania ww. zwolnienia, o którym mowa art. 26 ust. 2g Ustawy CIT, lub

• będzie spełniony warunek dla zastosowania ww. zwolnienia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a Ustawy CIT w zw. z art. 26 ust. 2e, tj. płatnik złoży oświadczenie, że:

1. posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych;

2. po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

Dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w odniesieniu do wypłat z tytułu udziału w zyskach, w przypadku gdy kwota z tytułu należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacanych na rzecz komandytariusza w obowiązującym u płatnika roku podatkowym, przekroczy 2 miliony złotych:

• będzie spełniony warunek dla zastosowania ww. zwolnienia, o którym mowa art. 26 ust. 2g Ustawy CIT, lub

• będzie spełniony warunek dla zastosowania ww. zwolnienia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a Ustawy CIT w zw. z art. 26 ust. 2e, tj. płatnik złoży oświadczenie, że:

1. posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych;

2. po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w rozumieniu przepisów ustawy o CIT od dnia 1 stycznia 2021 r., Komandytariusz od dnia 1 stycznia 2021 r. jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT)?

2. Czy w rozumieniu przepisów ustawy o CIT od dnia 1 stycznia 2021 r., ze względu na zwolnienie z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT), Spółka nie będzie miała obowiązku jako płatnik pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat w dniu dokonania wypłaty, tj. nie będzie miała obowiązku, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i nast. ustawy o CIT?

Zdaniem Zainteresowanych:

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie Pytania 1

Zdaniem Zainteresowanych, w rozumieniu przepisów ustawy o CIT od dnia 1 stycznia 2021 r., Komandytariusz od dnia 1 stycznia 2021 r. jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT).

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie Pytania 2

Zdaniem Zainteresowanych, w przypadku potwierdzenia prawidłowości stanowiska Zainteresowanych na Pytanie 1: w rozumieniu przepisów ustawy o CIT od dnia 1 stycznia 2021 r., ze względu na zwolnienie z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT), Spółka nie będzie miała obowiązku jako płatnik pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat w dniu dokonania wypłaty, tj. nie będzie miała obowiązku, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i nast. ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie Pytań 1 i 2

Na podstawie art. 2 pkt 1 lit. a Ustawy nowelizującej, od dnia 1 stycznia 2021 r. art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT obejmuje również spółki komandytowe, co jest jednoznaczne z włączeniem do podmiotowego zakresu opodatkowania podatkiem CIT tego typu spółek. W myśli znowelizowanego art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT przepisy ustawy mają również zastosowanie do: spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jednocześnie, art. 2 pkt 3 Ustawy nowelizującej wprowadza zmianę do definicji „spółki” w rozumieniu art. 4a pkt 21 ustawy o CIT, która od 1 stycznia 2021 r. obejmuje także: spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że w zakresie pojęcia „spółki” znajduje się również spółka komandytowa mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się m.in. przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym dywidendy. Natomiast, na podstawie art. 4a pkt 19 ustawy o CIT, poprzez pojęcie „udziału w zyskach osób prawnych” rozumie się udział w zyskach spółek, o których mowa w art. 1 ust. 3. Z kolei z mocą od 1 stycznia 2021 r. dodano w art. 1 ust. 3 pkt 1 spółki komandytowe jako te, w stosunku do których stosuje się przepisy ustawy o CIT. Powyższe oznacza, że od 1 stycznia 2021 r. udział w zysku spółki komandytowej na gruncie ustawy o CIT traktowany jest analogicznie jak udział w zyskach osób prawnych. Tym samym, przychody faktycznie uzyskane przez wspólnika spółki komandytowej z tytułu udziału w jej zyskach osiągniętych od dnia, kiedy stała się ona podatnikiem CIT, powinny być kwalifikowane do przychodów z udziału w zyskach osób prawnych (dywidend) w rozumieniu art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu). Z uwagi na fakt, że na podstawie art. 4a pkt 14 i 21 lit. c ustawy o CIT w związku z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu nadanym przez Ustawę nowelizującą, traktowanie podatkowe spółki komandytowej zostało zrównane z traktowaniem podatkowym osób prawnych, to do przychodów osiągniętych przez podatników CIT z tytułu udziału w zyskach spółek komandytowych zastosowanie powinien znaleźć art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j ustawy o CIT, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania

3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4. spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Jak wynika natomiast z art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 4b ustawy o CIT, zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). Dodatkowo, zgodnie z art. 22 ust. 4d ustawy o CIT, zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli posiadanie udziałów (akcji) wynika z tytułu własności.

Mając na względzie przedstawiony we wniosku stan faktyczny, zdaniem Zainteresowanych wszystkie warunki wymagane w celu zastosowania zwolnienia ze zryczałtowanego podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 i nast. ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypracowanych i wypłacanych przez Spółkę na rzecz Komandytariusza od dnia 1 stycznia 2021 r., będą spełnione, tj.:

- Zgodnie z art. 22 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, wypłacającym przychody z tytułu udziału w zyskach Spółki na rzecz Komandytariusza będzie spółka, która ma siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bowiem Spółka na podstawie art. 4a pkt 21 ustawy o CIT w związku z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT stanowi „spółkę” w rozumieniu ustawy o CIT;

- Zgodnie z art. 22 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT, uzyskującym przychody z tytułu udziału w zyskach Spółki jest Komandytariusz, który podlega w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

- Zgodnie z art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT, Komandytariusz posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale Spółki. Zainteresowani wskazują, że zgodnie z art. 4a pkt 16 ustawy o CIT pojęcie „udziału (akcji)” oznacza również: ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, a przez „spółkę” rozumiana jest także spółka komandytowa (Spółka), z uwagi na zmianę art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, którą wskazano wcześniej. Tym samym, ten warunek też będzie spełniony przez Komandytariusza;

- Zgodnie z art. 22 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT, Komandytariusz nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania;

- Następnie, zgodnie z art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, Komandytariusz posiadać będzie udziały w Spółce nieprzerwanie przez okres ponad dwóch lat (przy czym Zainteresowani wskazują, że w zależności od sposobu liczenia okresu dwuletniego, zgodnie z obecnymi planami w zakresie działalności Spółki w przyszłości, okres dwóch lat liczony od 1 stycznia 2021 r. będzie upływał także po dniu wypłaty zysku lub zaliczki na poczet tego zysku, tj. zdarzeniach opisanych we wniosku o interpretację). Jak wskazano wcześniej, zgodnie z art. 4a pkt 16 ustawy o CIT, „udział (akcja)” oznacza również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej - w związku z czym warunek ten będzie spełniony;

- Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 4d ustawy o CIT, Komandytariusz posiadać będzie tytuł własności w stosunku do wszystkich posiadanych przez niego udziałów Spółki, w związku z czym ten warunek też będzie spełniony

Powyższe znajduje potwierdzenie w art. 13 ust. 3 Ustawy nowelizującej, zgodnie z którym: „(`(...)`) zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 tej ustawy mają zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych”. Wykładnia literalna i celowościowa tego przepisu nie pozostawia wątpliwości, że Ustawodawca w przywołanym przepisie wprost wskazuje, że zwolnienie o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT ma zastosowanie również do wypłat zysków ze spółek komandytowych, w stosunku do zysków, które zostały wypracowane od daty kiedy spółka komandytowa stała się podatkiem CIT (tj. w przypadku Spółki do zysków wypracowanych od 1 stycznia 2021 r).

Na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, podmiotem na którym spoczywa obowiązek poboru zryczałtowanego podatku CIT m.in. z tytułu określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT przychodów powinna być Spółka jako płatnik tego podatku. Kwestia zachowania należytej staranności przez Spółkę o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, zastosowania mechanizmu z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT gdyby zyski wypłacone do Komandytariusza przez Spółkę przekroczyły 2 mln zł w danym roku podatkowym, jak również status Komandytariusza jako „rzeczywistego właściciela” w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o CIT, nie są przedmiotem niniejszego wniosku.

Na marginesie, warto także odwołać się do uzasadnienia do Ustawy nowelizującej gdzie wskazano, że: „brak jest racjonalnego uzasadnienia dla dalszego podatkowego różnicowania zasad opodatkowania komandytariusza w spółce komandytowej z zasadami dotyczącymi wspólników spółki kapitałowej”. Zdaniem Zainteresowanych, celem ustawodawcy nie było pokrzywdzenie komandytariuszy spółek komandytowych poprzez wyłączenie możliwości korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, przy spełnieniu wszystkich przesłanek przewidzianych we wskazanym przepisie.

Ponadto, Zainteresowani zwracają uwagę, że w ramach konsultacji nad projektem Ustawy nowelizującej, Konfederacja Lewiatan przedstawiła następującą uwagę: „Możliwość stosowania zwolnienia dywidendowego do wypłaty zysków ze spółki komandytowej. Projekt nie przewiduje żadnych zmian dot. zwolnienia dywidendowego w związku z objęciem spółki komandytowej podatkiem CIT (art. 22 ust. 4 ustawy o CIT). W naszej ocenie takim zwolnieniem objęte od 1 stycznia 2021 r. powinny być również spółki komandytowe. Przede wszystkim zwolnienie odnosi się do przychodów z tytułów enumeratywnie określonych w ustawie o CIT (art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j). Wśród nich można znaleźć m.in. przychód z tytułu dywidend, które stanowią metodę podziału zysku w przypadku spółek, które w obecnym stanie prawnym są podatnikami CIT. Po wejściu w życie nowelizacji, podatnikiem CIT stanie się spółka komandytowa, i pod pewnymi warunkami również spółka jawna, które wypłacając zysk do wspólników w innej formie niż dywidenda (pojęciem dywidendy kodeks spółek handlowych posługuje się tylko w przypadku spółek kapitałowych). W związku z tym, powstaje wątpliwość czy przychód wspólnika spółki komandytowej i jawnej, które są podatnikami CIT pochodzi ze źródła wskazanego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. Ponadto, ze specyfiki ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej i jawnej wynika, że przysługuje on w sposób niepodzielny danemu wspólnikowi. Ogół praw i obowiązków został zdefiniowany jako udział zgodnie z art. 4a ustawy o CIT.

Mimo to, w naszej opinii literalne brzmienie przepisu art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT, który uzależnia zwolnienie od spełnienia warunku posiadania co najmniej 10% udziałów lub akcji w kapitale zakładowym, może okazać się nie do spełnienia, w odniesieniu do większości spółek komandytowych. Co prawa w definicji kapitału zakładowego w kodeksie spółek handlowych Uwaga niezasadna. Z redakcji przepisów wynika, że wypłaty z spółki komandytowej powinny być objęte zwolnieniem dywidendowym, znajdzie się od 1 stycznia 2021 r. również wartość wkładu, jednak to nie stanowi rozwiązania problemu. Przepis bowiem mówi o 10% udziałów, a nie o udziale dającym 10% w kapitale zakładowym lub we wkładach do spółki komandytowej.

W związku z tym, że w spółce komandytowej ogół praw i obowiązków wspólnika jest de facto udziałem w spółce, to np. w sytuacji spółki z 3 wspólnikami nie dojdzie do wypełnienia warunku umożliwiającego zwolnienie dywidendowe. Jest to tym bardziej uzasadnione, że projektodawca zdaje się wyrażać wolę zwolnienia takich wypłat zysków z kilkukrotnego opodatkowania co wynika pośrednio z art. 11 ust. 3 Projektu. Brak sprecyzowania wspomnianego zwolnienia dywidendowego może powodować wielokrotne opodatkowanie dochodów uzyskiwanych ze spółek - nawet nie podwójne a potrójne, czy nawet jeszcze większe, zależne od ilości spółek w strukturze. W konsekwencji proponuje się wprowadzenie regulacji zgodnie z którą, poprzez 10% udział w kapitale zakładowym będzie rozumiany także 10% udział we wkładach do spółek komandytowych czy jawnych bądź 10% udział w ich zyskach.

Projektodawca tj. Minister Finansów odniósł się do tej uwagi wskazując, że: „Uwaga niezasadna. Z redakcji przepisów wynika, że wypłaty z spółki komandytowej powinny być objęte zwolnieniem dywidendowym”.

Wynika to z definicji przyjętych na gruncie ustawy o CIT, a w szczególności przepisów wskazywanych już art. 4a pkt 19, 21, ale także pkt 14, 16, 18 tej ustawy. Tym samym, w ocenie Zainteresowanych ilekroć ustawa o CIT mówi o dochodach z udziału w zyskach osób prawnych lub o wypłacanych dywidendach, to pod tymi pojęciami rozumieć należy również dochody z udziału w zyskach spółki komandytowej mającej status podatnika podatku CIT oraz wypłatę zysku przez taką spółkę. W konsekwencji wypłacane przez taką spółkę zyski wypracowane w okresie, w którym spółka komandytowa posiadała status podatnika CIT, na rzecz innej spółki również będącej podatnikiem CIT (niebędącej komplementariuszem w pierwszej z tych spółek), korzystać będą mogły ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT.

Powyższe wnioski są spójne z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Finansów w tej sprawie, a więc zgodnie ze:

- stanowiskiem Ministerstwa Finansów z dnia 3 lutego 2021 r. w odpowiedzi na interpelację nr 17368 Pani poseł (`(...)`) w sprawie zmian w zasadach opodatkowania podatkiem dochodowym spółek komandytowych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasad opodatkowania podatkiem dochodowym wypłacanych przez te spółki zysków na rzecz ich wspólników (sygn. DD5.054.7.2021):

„Zgodnie z wprowadzanymi do ustawy CIT zmianami polegającymi na nadaniu spółce komandytowej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Polski statusu „podatnika podatku dochodowego”, uzyskiwane przez wspólników takiej spółki przychody z udziału w jej zyskach wypracowanych przez taką spółkę już po uzyskaniu przez nią statusu podatnika CIT, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym analogicznie, jak przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Wynika to z definicji przyjętych na gruncie ustawy CIT, a w szczególności przepisów art. 4a pkt 14, 16, 18, 19 i 21 tej ustawy. Ilekroć ustawa CIT mówi o dochodach z udziału w zyskach osób prawnych lub o wypłacanych dywidendach, to pod tymi pojęciami rozumieć należy również dochody z udziału w zyskach spółki komandytowej mającej status podatnika podatku CIT oraz wypłatę zysku przez taką spółkę. W konsekwencji wypłacane przez taką spółkę zyski wypracowane w okresie, w którym spółka komandytowa posiadała status podatnika CIT, na rzecz innej spółki również będącej podatnikiem CIT (niebędącej komplementariuszem w pierwszej z tych spółek), korzystać będą mogły ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 22 ust. 4-4d ustawy CIT. Potwierdzenie powyższego uprawnienia znaleźć także można w treści art. 13 ust. 3 przywołanej na wstępie ustawy nowelizującej, zgodnie z którym, zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 ustawy CIT „mają zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółki te stały się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.”.

- stanowiskiem Ministerstwa Finansów z dnia 18 stycznia 2021 r. (sygn. DD5.054.3.2021):

„Ilekroć ustawa o CIT mówi o dochodach z udziału w zyskach osób prawnych lub o wypłacanych dywidendach, tylekroć pod tymi pojęciami rozumieć należy również dochody z udziału w zyskach spółki komandytowej mającej status podatnika CIT oraz wypłatę w zysku przez taką spółkę”.

Należy również zauważyć, że zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT stanowi implementację dyrektywy Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (Dz. U. UE L z 2011 r. Nr 345/8).

Podobne stanowisko Dyrektor Krajowej Interpretacji Skarbowej potwierdził w szeregu interpretacji indywidualnych, w tym: interpretacji z dnia 28 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.14.2021.2.SG, z dnia 30 kwietnia 2021 r., sygn. 0111- KDIB2-1.4010.76.2021.2.BKD, z dnia 30 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.76.2021.1.BKD, z dnia 30 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.41.2021.2.AP, z dnia 30 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.42.2021.2.AP oraz z dnia 19 maja 2021 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.44.2021.2.PB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie ustalenia, czy:

· w rozumieniu przepisów ustawy o CIT od dnia 1 stycznia 2021 r., Komandytariusz od dnia 1 stycznia 2021 r. jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT) – jest prawidłowe,

· w rozumieniu przepisów ustawy o CIT od dnia 1 stycznia 2021 r., ze względu na zwolnienie z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT), Spółka nie będzie miała obowiązku jako płatnik pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat w dniu dokonania wypłaty, tj. nie będzie miała obowiązku, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i nast. ustawy o CIT – jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że na mocy art. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „Ustawa nowelizująca”) przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”, „updop”) mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT, należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawodawca przewidział jednak odstępstwo od tej zasady. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 Ustawy nowelizującej, w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Jak wynika z art. 12 ust. 2 Ustawy nowelizującej, spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Stosownie do art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym: dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4. spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Stosownie do art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Przy czym jak wynika z definicji określonej w art. 4a pkt 16 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o udziale (akcji) – oznacza to również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3.

W myśl natomiast art. 22 ust. 4b ww. ustawy, zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.

Jak stanowi art. 22 ust. 4d ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:

1. jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;

2. w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:

a. własności,

b. innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że warunkiem zwolnienia od podatku dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spełnienie przez uzyskującego wypłatę zysku jednocześnie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT.

Powołane przepisy art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT, wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy statuujące zwolnienia od opodatkowania należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Stosownie do treści art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, przepisów art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4 nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia określonego w tych przepisach było:

1. sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych przepisów;

2. głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny.

Jednocześnie, w przypadku spółek komandytowych, zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT będzie miało zastosowanie jedynie do przychodów z udziału w zyskach tych spółek uzyskanych przez ich wspólników od dnia, w którym do ww. spółki zastosowanie znajdą przepisy ustawy o CIT (w przypadku Zainteresowanego będącego stroną postępowania X. sp.k., w stosunku do zysków wypracowanych i wpłaconych przez Spółkę komandytową od 1 stycznia 2021 r.). Jak wynika bowiem z art. 13 ust. 3 Ustawy nowelizującej, przepis art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 2 oraz zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 tej ustawy mają zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Należy wskazać, iż w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2021 r., spółki komandytowe były traktowane jako podmioty podatkowo transparentne, tzn. których uzyskiwane przychody oraz ponoszone koszty podlegały uznaniu za przychody i koszty jego wspólników zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 5 updop.

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193; dalej: „ustawa zmieniająca”) od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące m.in. art. 26 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

W myśl art. 26 ust. 1f w przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 oraz art. 22 ust. 4 pkt 2, lub jej zagranicznego zakładu, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacona temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym, nie przekracza kwoty, o której mowa w ust. 1, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat tych należności, stosują zwolnienia wynikające z art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, z uwzględnieniem ust. 1c, pod warunkiem uzyskania od tej spółki lub jej zagranicznego zakładu pisemnego oświadczenia, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3a i 3c lub art. 22 ust. 4 pkt 4. W przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, pisemne oświadczenie powinno wskazywać, że spółka albo zagraniczny zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności.

Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ww. ustawy przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

1. z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2. bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 26 ust. 2g, w przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3 pkt 2 lub art. 22 ust. 4 pkt 2, albo zagranicznego zakładu takiej spółki, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacona temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej dokonujące wypłat tych należności mogą zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b.

Przy czym na podstawie art. 26 ust. 2l, jeżeli nie można ustalić wysokości należności wypłaconych na rzecz tego samego podatnika, domniemywa się, że przekroczyła ona kwotę, o której mowa w ust. 1.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności, w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 2e, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, uwzględniając istnienie określonych uwarunkowań obrotu gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatników i płatników oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności – art. 26 ust. 9 ustawy o CIT.

Zauważyć także należy, że zgodnie z § 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z dnia 31 grudnia 2018 r. poz. 2545 ze zm.; dalej: „Rozporządzenie”), wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy w przypadku dokonywanych do dnia 30 czerwca 2019 r. wypłat należności:

1. innych niż określone w § 2 ust. 1 pkt 7-9 na rzecz podatników, o których mowa w § 2 ust. 2, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników;

2. z tytułu dywidend i innych przychodów (dochodów) z udziału w zyskach osób prawnych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie zauważyć należy, że na mocy § 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 25 czerwca 2021 r. (Dz.U. poz. 1159), zmieniającego rozporządzenie w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłączono/ograniczono do dnia 31 grudnia 2021 r.

W § 5 ww. Rozporządzenia wskazano, że warunkiem wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e updop, w sytuacjach określonych w § 2-4 Rozporządzenia, jest spełnienie warunków do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Należy mieć na uwadze, że również w przypadku, gdy płatności są objęte przepisami Rozporządzenia, płatnik jest zobowiązany do dochowania należytej staranności przy weryfikacji możliwości niepobrania podatku u źródła na podstawie zastosowanego zwolnienia. Rozporządzenie bowiem nie wyłącza, ani też nie ogranicza obowiązku dochowania należytej staranności. Rozporządzenie wyłącza lub ogranicza jedynie stosowanie mechanizmu obowiązkowego poboru podatku u źródła.

Jak wynika z uzasadnienia projektu przedmiotowego rozporządzenia w § 5 projektu rozporządzenia, warunkiem wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy w sytuacjach określonych w przepisach § 2-4 jest spełnienie znajdujących zastosowanie w konkretnym przypadku wymagań do zastosowania preferencyjnego traktowania wypłacanych należności (tj. do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania). Wymaganiami tymi mogą być zwłaszcza posiadanie przez płatnika certyfikatu rezydencji podatkowej podatnika lub spełnienie innych warunków, np. warunku posiadania przez odbiorcę należności statusu rzeczywistego właściciela lub przesłanek do zastosowania zwolnień przewidzianych w art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4 ustawy.

Wskazane wcześniej przepisy nakładają nowe obowiązki na płatników zobowiązanych do poboru podatku u źródła. Na podstawie powołanego wcześniej art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, którego stosowanie zostało ograniczone przez rozporządzenie Ministra Finansów po przekroczeniu kwoty 2.000.000 zł Wnioskodawca dokonując wypłaty należności na rzecz Komandytariusza będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku (podatku u źródła) w wysokości 20% od nadwyżki ponad kwotę 2.000.000 zł bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 26 ust. 2e pkt 2 ustawy o CIT). Konieczność poboru podatku przez płatnika (Wnioskodawcę) wystąpi niezależnie od tego, czy zostaną spełnione warunki do stosowania zwolnienia, zastosowania obniżonej stawki lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W tym zakresie ustawodawca przewidział jednocześnie dwie możliwości niepobierania podatku w stawce wynikającej z polskich przepisów, nawet w przypadku przekroczenia limitu 2.000.000 zł, a mianowicie gdy:

1. płatnik złoży oświadczenie o spełnianiu warunków do niepobierania podatku/stosowania stawki obniżonej lub zwolnienia;

2. podatnik (lub płatnik) uzyska opinię naczelnika urzędu skarbowego o stosowaniu zwolnienia.

Pierwszą możliwością w zakresie niestosowania limitu 2.000.000 zł jest złożenie przez płatnika oświadczenia o spełnieniu warunków do stosowania zwolnień/stawek obniżonych/niepobrania podatku - art. 26 ust. 7a ustawy o CIT, który odwołuje się do brzmienia art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a ustawy o CIT, przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

1. posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2. po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

Jednocześnie szczególne reguły składania tego rodzaju oświadczeń określa art. 26 ust. 7b-7j ustawy o CIT.

Drugą możliwością niepobierania podatku po przekroczeniu limitu 2.000.000 zł jest uzyskanie opinii o stosowaniu zwolnienia, zgodnie z art. 26b ust. 1 ustawy o CIT, który stanowi, że organ podatkowy, na wniosek złożony przez podmiot, o którym mowa w art. 28b ust. 2, wydaje, pod warunkiem wykazania przez wnioskodawcę spełnienia przez podatnika warunków określonych w art. 21 ust. 3-9 lub art. 22 ust. 4-6, opinię o stosowaniu przez płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych na rzecz tego podatnika należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 (opinia o stosowaniu zwolnienia).

Opinia dotyczy jedynie należności wypłacanych do podmiotów powiązanych i korzystających ze zwolnień w zakresie poboru podatku, o których jest mowa w art. 21 ust. 3 i art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Odnosząc powyższe uregulowania do przedmiotu sprawy należy zwrócić uwagę, że zwolnienia z opodatkowania mają charakter ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości oraz powszechności opodatkowania i tym samym powinny być interpretowane w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest zatem stosowanie wykładni rozszerzającej. Takie stanowisko zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 listopada 1993 r., sygn. SA/Po 1811/93 w którym stwierdził, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie prawa polskiego są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej powszechności i równości opodatkowania, a ich stosowanie nie może abstrahować od wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej.

Zauważyć w tym miejscu należy, że obowiązek weryfikacji wskazany w cytowanych powyżej przepisach przesłanek leży po stronie płatnika (Zainteresowanego będącego stroną postępowania). Weryfikacja powinna się odbywać z należytą starannością, a obowiązek dochowania należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 updop, spoczywa na płatniku, który dokonując wypłaty nie pobiera podatku u źródła na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę. Należy podkreślić, że należyta staranność w weryfikacji warunków niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia bądź obniżonej stawki podatku wymagana jest po stronie płatnika bez względu na to, czy suma wypłat należności na rzecz jednego podatnika przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 2.000.000 zł. Wniosek taki wynika z literalnego brzmienia art. 26 ust. 1 updop.

Aktualne brzmienie art. 26 ust. 1 updop wyraźnie stanowi, że obowiązek płatnika przy wypłacie należności określonych w art. 21 i 22 updop z zastosowaniem preferencji podatkowych, sprowadza się nie tylko do „uzyskania” od podatnika certyfikatu rezydencji ale także weryfikacji warunków zwolnienia z opodatkowania wypłacanych należności lub zastosowania preferencyjnej stawki. Podkreślenia wymaga, że weryfikacja ta musi być dokonana z zachowaniem należytej staranności.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany będący stroną postępowania jest spółką komandytową z siedzibą w Polsce od 1 stycznia 2021 r. będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka jest od 1 stycznia 2021 r. rezydentem podatkowym w Polsce i w Polsce posiada nieograniczony obowiązek podatkowy. Rok obrotowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Komandytariuszem Spółki jest polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku CIT w Polsce (dalej: „Komandytariusz”) a komplementariuszami są osoby fizyczne, również będące rezydentami podatkowymi w Polsce (dalej: „Komplementariusze”).

Wspólnicy Spółki są polskimi rezydentami podatkowymi podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania w Rzeczpospolitej Polskiej.

Komandytariusz nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania. Zgodnie z art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, Komandytariusz posiadać będzie udziały w Spółce nieprzerwanie przez okres ponad dwóch lat (przy czym Zainteresowani wskazują, że w zależności od sposobu liczenia okresu dwuletniego, zgodnie z obecnymi planami w zakresie działalności Spółki w przyszłości, okres dwóch lat liczony od 1 stycznia 2021 r. będzie upływał także po dniu wypłaty zysku lub zaliczki na poczet tego zysku, tj. zdarzeniach opisanych we wniosku o interpretację).

Wspólnicy mają prawo do podziału i wypłaty zysku Spółki po zakończeniu każdego roku obrotowego, przy czym w ciągu roku obrotowego w przypadku wypracowania przez Spółkę zysku, Wspólnikom mogą być wypłacane zaliczki na poczet zysku w wysokości określonej uchwałą Wspólników.

Komandytariusz spełnia przesłanki do uznania go za rzeczywistego właściciela należności w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o CIT w stosunku do wypłacanych w przyszłości przez nią zysków.

Zgodnie z art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie będzie sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ww. przepisu i nie będzie głównym lub jednym z głównych celów wypłaty zysków do Komandytariusza, a sposób działania nie będzie sztuczny w rozumieniu art. 22c ust. 2 ustawy o CIT.

Kwestia zachowania należytej staranności przez Spółkę jako płatnika podatku wynikająca z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT oraz zastosowania mechanizmu o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT w zakresie rozliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, gdyby zysk wypłacony ze Spółki do Wspólnika przekroczył 2 mln zł w danym roku podatkowym, nie jest przedmiotem niniejszego Wniosku.

Spółka podlega opodatkowaniu podatkiem CIT od 1 stycznia 2021 r. Komandytariusz spółki komandytowej posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale Spółki zgodnie z art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT. Posiadanie przez Wspólnika (Komandytariusza) udziałów w ogóle praw i obowiązków w spółce komandytowej (Wnioskodawcy) wynika z tytułu własności.

Łączna kwota należności wypłacanych Komandytariuszowi przez spółkę komandytową z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności (spółce komandytowej) może, ale nie musi przekraczać kwoty, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, tj. kwotę 2 000 000 zł. Spółka, jako płatnik zamierza dochowywać należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 updop. W przypadku przekroczenia limitu kwotowego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 updop, zostaną spełnione warunki z art. 26 ust. 7a-7j updop.

Dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w odniesieniu do wypłat z tytułu udziału w zyskach, w przypadku gdy kwota z tytułu należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacanych na rzecz komandytariusza w obowiązującym u płatnika roku podatkowym, nie przekroczy 2 milionów złotych, spełnione zostaną warunki dla niepobrania zryczałtowanego podatku dochodowego przewidziane w art. 26 ust. 1f ustawy o CIT tj. płatnik (spółka komandytowa) uzyska od Wspólnika (komandytariusza) pisemne oświadczenie, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa w art. 22 ust. 4 pkt 4, a więc, że Wspólnik nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

W przypadku przekroczenia ww. kwoty 2 milionów złotych będzie spełniony warunek dla zastosowania ww. zwolnienia, o którym mowa art. 26 ust. 2g Ustawy CIT, lub będzie spełniony warunek dla zastosowania ww. zwolnienia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a Ustawy CIT w zw. z art. 26 ust. 2e, tj. płatnik złoży oświadczenie, że posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych; po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

Wątpliwości Zainteresowanych wiążą się z ustaleniem, czy Komandytariusz od dnia 1 stycznia 2021 r. jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT) oraz czy w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza i wypracowanych przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT), Spółka nie będzie miała obowiązku jako płatnik pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat w dniu dokonania wypłaty, tj. nie będzie miała obowiązku, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i nast. ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 13 ust. 3 Ustawy nowelizującej, przepis art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 2 oraz zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 updop mają zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W przypadku spółki Y. sp. z o.o. zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 updop będzie miało zastosowanie do przychodów z udziału w zyskach uzyskanych ze spółki X. sp.k. wypracowanych i wypłacanych przez tą spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez ww. spółkę statusu podatnika CIT).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zostaną spełnione warunki do zastosowania zwolnienia, a ponadto zostanie dochowana należyta staranność, także w przypadku, gdy łączna kwota należności wypłacanych Komandytariuszowi przez spółkę komandytową z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności (spółce komandytowej), przekroczy kwotę, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, tj. kwotę 2 000 000 zł.

Zatem, wypracowane przez spółkę X. sp.k. po 1 stycznia 2021 r. i wypłacone na rzecz Komandytariusza (spółkę Y. sp. z o.o.) zyski będą mogły korzystać ze zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz zawarty we wniosku opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że do przychodów Komandytariusza uzyskiwanych od X. sp.k. w postaci zysków tej spółki wygenerowanych od momentu w którym Spółka komandytowa stała się podatnikiem podatku CIT (tj. od 1 stycznia 2021 r.), będzie mogło znaleźć zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 22. ust. 4 Ustawy o CIT, gdyż jak wskazują Zainteresowani, wszystkie warunki przewidziane w art. 22 Ustawy o CIT uprawniające do zastosowania tego zwolnienia zostaną spełnione. Tym samym Spółka komandytowa dokonując wypłaty zysku na rzecz Komandytariusza i stosując zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT nie będzie zobowiązana do poboru jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i nast. ustawy o CIT.

Stanowisko Zainteresowanych w powyższym zakresie należy więc uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;

  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili

Wypróbuj za darmo Zapoznaj się z funkcjami