0111-KDIB1-3.4010.333.2021.1.IZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

§ Spółce przysługuje uprawnienie do rozpoczęcia zwalniania z opodatkowania dochodu uzyskanego z prowadzonej przez nią działalności określonej w Decyzji o wsparciu na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34a updop od momentu osiągnięcia pierwszego dochodu wygenerowanego z wykorzystaniem nabytej oraz oddanej do użytkowania w ramach Inwestycji linii wstępnej obróbki surowca, tj. od czerwca 2021 r. (pytanie oznaczone nr 1) – jest prawidłowe,

§ w celu przypisania wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na podstawie Decyzji o wsparciu do odpowiedniego okresu miesięcznego pod kątem dyskontowania ich wartości na potrzeby kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego (określenia limitu pomocy publicznej) Spółka powinna zaliczać przedmiotowe wydatki w momencie ich poniesienia w znaczeniu kasowym (pytanie oznaczone nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

§ Spółce przysługuje uprawnienie do rozpoczęcia zwalniania z opodatkowania dochodu uzyskanego z prowadzonej przez nią działalności określonej w Decyzji o wsparciu na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34a updop od momentu osiągnięcia pierwszego dochodu wygenerowanego z wykorzystaniem nabytej oraz oddanej do użytkowania w ramach Inwestycji linii wstępnej obróbki surowca, tj. od czerwca 2021 r.,

§ w celu przypisania wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na podstawie Decyzji o wsparciu do odpowiedniego okresu miesięcznego pod kątem dyskontowania ich wartości na potrzeby kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego (określenia limitu pomocy publicznej) Spółka powinna zaliczać przedmiotowe wydatki w momencie ich poniesienia w znaczeniu kasowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

X Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest przedsiębiorstwem zajmującym się produkcją oraz sprzedażą wyrobów tartacznych. Spółka posiada status średniego przedsiębiorstwa w rozumieniu Załącznika I do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.Urz. UE L 187 z 26 czerwca 2014 r., str. 1, ze zm.).

Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest na nieruchomości gruntowej w użytkowaniu wieczystym, obejmującej działki 69/3 i 76/11 zlokalizowane w miejscowości (…). Na terenie działki 69/3 zlokalizowane są wszystkie obiekty i urządzenia do produkcji drzewnej, zaś na terenie działki 76/11 mieści się część biurowa i socjalna zakładu produkcyjnego Spółki.

Ze względu na potrzebę dalszego rozwoju Spółki poprzez zapewnienie większych możliwości produkcyjnych oraz dywersyfikację produkcji w odpowiedzi na rosnący popyt, a także z uwagi na coraz wyższe oczekiwania ze strony klientów, Wnioskodawca realizuje rozbudowę zakładu produkcyjnego (dalej: „Inwestycja”). W chwili składania niniejszego wniosku, Spółka posiada decyzję o wsparciu nr (…) z dnia 27 sierpnia 2020 r. na realizację Inwestycji (dalej „Decyzja o wsparciu”), zgodnie z którą:

· przedmiotem działalności gospodarczej, w ramach której zrealizowana zostanie nowa inwestycja, określa się jako działalność produkcyjna, handlowa, usługowa w zakresie wyrobów i usług określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług:

16.10 - drewno przetarte i strugane,

16.21 - fornir i płyty na bazie drewna,

16.23 - pozostałe wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa,

16.24 - opakowania drewniane,

16.29 - pozostałe wyroby z drewna; wyroby z korka, słomy i materiałów w rodzaju stosowanych do wyplatania,

31.00 - meble do siedzenia i ich części, części pozostałych mebli,

38.11.5 - odpady, inne niż niebezpieczne, nadające się do recyklingu.

Na podstawie Decyzji o wsparciu, Spółka została zobowiązana do poniesienia na terenie realizacji Inwestycji kosztów kwalifikowanych o łącznej wartości co najmniej 16.120.000,00 zł w terminie do dnia 31 sierpnia 2022 r. Wnioskodawca zamierza korzystać ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji. Miejsce realizacji Inwestycji obejmuje działki o numerach 69/3 oraz 76/11 w miejscowości (…).

Celem Inwestycji jest zbudowanie nowoczesnego zakładu produkcyjnego, charakteryzującego się wysoką efektywnością procesów oraz wytwarzającego wyroby o wysokiej jakości w odpowiedzi na zwiększony popyt na produkty drzewne oraz rosnące oczekiwania klientów. Dotychczasowymi największymi problemami Wnioskodawcy są zbyt małe moce produkcyjne w stosunku do popytu oraz zbyt mała automatyzacja procesów.

Pierwszym elementem Inwestycji w ramach uzyskanej Decyzji o wsparciu jest zakup oraz instalacja linii wstępnej obróbki surowca (linia do korowania i sortowania kłód), która umożliwi zwiększenie efektywności pracy, szybkości procesu produkcyjnego (do tej pory prace na tym etapie procesu produkcyjnego wykonywane były ręcznie przez pracowników Wnioskodawcy), a także poprawę komfortu pracy pracowników, którzy wykonywali pracę na otwartym terenie, niezależnie od warunków pogodowych. W dalszej kolejności Spółka zamierza zrealizować następujące zadania w ramach Inwestycji:

· wybudowanie hali przetarcia oraz nabycie nowych maszyn i urządzeń pod kątem procesów przetarcia kłód na deski, obrzynania desek, sortowania i sztaplowania tarcicy,

· wybudowanie hali stolarni oraz nabycie nowych maszyn i urządzeń w zakresie następujących linii produkcyjnych: do strugania i profilowania drewna, do wycinania wad, do klejenia drewna, odpylania hali dalszego przerobu oraz do produkcji pelletu,

· wybudowanie infrastruktury technicznej w zakresie placów manewrowych czy trafostacji.

Przeprowadzone działania inwestycyjne, ukierunkowane przede wszystkim na zwiększenie przestrzeni produkcyjnej, umożliwią zakup oraz instalację maszyn i urządzeń oraz reorganizację procesów produkcyjnych pod kątem poprawy ich efektywności, co przełoży się także na wzrost potencjału produkcyjnego. Nowe obiekty i instalacje do produkcji drzewnej pozwolą także na efektywną (poprzez optymalizację kosztów pracy) oraz bardziej oszczędną energetycznie produkcję, co znacznie poprawi konkurencyjność Wnioskodawcy.

Proces produkcyjny w zakładzie produkcyjnym z wykorzystaniem środków trwałych nabytych lub wytworzonych przez Wnioskodawcę w ramach Inwestycji będzie przebiegał w następujący sposób:

I. Wstępna obróbka surowca za pomocą linii do korowania i sortowania kłód.

W ramach Inwestycji została zakupiona linia korowania i sortowania kłód (dalej także jako „linia wstępnej obróbki surowca”). Dotychczas ten proces produkcyjny był realizowany tylko ręcznie przez pracowników Spółki. Produktem linii są okorowane kłody, posortowane wymiarowo i jakościowo. Półprodukt w postaci okorowanych oraz posortowanych kłód będzie wykorzystywany na wszystkich kolejnych etapach procesu produkcyjnego w zakładzie Spółki. Każdy produkt finalny Spółki zostanie wytworzony z surowca przygotowanego na linii korowania i sortowania kłód zakupionej w ramach Inwestycji.

II. Przetworzenie surowca w hali przetarcia.

W następnej kolejności surowce powstałe na wcześniejszym etapie zostaną przekazane do istniejącej oraz nowej hali przetarcia, gdzie będą przerabiane na bale oraz deski z wykorzystaniem posiadanych przez Spółkę maszyn i urządzeń (głównie traki), jak i tych nabytych (linia przetarcia, obrzynarka) w ramach Inwestycji. Powstała w ten sposób tarcica mokra będzie sortowana na automatycznej sortowni, cięta na długość i sztaplowana w pakiety. Produktem tego etapu będzie tarcica mokra, elementy palet oraz produkty uboczne - zrębka i trocina.

III. Suszarnia.

Tarcica mokra - pochodząca zarówno z nowej, jak i istniejącej hali przetarcia - będzie poddana procesowi suszenia, a następnie zostanie posortowana i wysyłana do klienta lub zostanie poddana dalszej obróbce na kolejnym etapie procesu produkcyjnego. Na potrzeby suszenia będzie produkowane ciepło poprzez spalanie trociny zarówno z nowej jak i starej hali przetarcia.

IV. Skierowanie produktów z hali przetarcia do stolarni.

W ramach niniejszego etapu procesu produkcyjnego tarcica sucha poddawana będzie kolejnym procesom produkcyjnym takim jak struganie, wycinanie wad czy klejenie drewna z wykorzystaniem nowej stolarni oraz dotychczas posiadanych środków trwałych przez Spółkę. Drewno przetwarzane na tym etapie będzie pochodziło zarówno z procesów przetworzenia na istniejącej, jaki i nowej hali przetarcia, a wcześniej z surowca, który został wstępnie przygotowany na linii korowania i sortowania kłód. Produktem tego etapu będzie między innymi tarcica strugana, deski tarasowe, lamele strugane, deski elewacyjne, deski podłogowe, fryzy, listwy i płyty klejone, elementy mebli.

V. Magazyn.

Skompletowane paczki gotowych wyrobów, powstałych z wykorzystaniem zarówno istniejących oraz nowych linii produkcyjnych, będą przechowywane w magazynie.

Powiązanie procesów produkcyjnych realizowanych z wykorzystaniem istniejących maszyn i urządzeń oraz tych nabytych w ramach Inwestycji powoduje, iż identyfikacja i rozdzielenie wyrobów pod kątem zaangażowanych środków trwałych (istniejących czy nabytych w ramach Inwestycji) na każdym etapie procesu technologicznego nie jest możliwe ze względów funkcjonalnych oraz organizacyjnych.

W dniu 24 maja 2021 r. Wnioskodawca wprowadził linię wstępnej obróbki surowca (odpowiedzialną za realizację pierwszego etapu powyżej scharakteryzowanego procesu produkcyjnego) do ewidencji środków trwałych oraz oddał środek trwały do użytkowania w tym miesiącu, niemniej przez kolejne dni w maju 2021 r. przechodził on ostateczne testy rozruchowe, w związku z czym rozpoczęcie korzystania z tego środka trwałego w procesie produkcyjnym do obróbki surowca nastąpiło efektywnie w czerwcu 2021 r. Natomiast płatność z tytułu zakupu linii do korowania i sortowania kłód realizowana była w podziale na płatności częściowe (raty, transze) - ostatnia z zaplanowanych płatności została dokonana w dniu 2 czerwca 2021 r.

Odnosząc się do opisanej Inwestycji, realizowanej na podstawie Decyzji o wsparciu, należy zaznaczyć, że linia wstępnej obróbki surowca, realizuje początkowy etap całościowego procesu produkcyjnego, które wymaga funkcjonalnego oraz technologicznego wykorzystania istniejących środków trwałych oraz nowych nabytych bądź wytworzonych w ramach Inwestycji. Wszystkie wyroby Spółki powstają z surowca przygotowanego na linii wstępnej obróbki surowca.

Spółka ponosi i ponosić będzie w przyszłości inne wydatki związane z realizacją Inwestycji na podstawie Decyzji o wsparciu. Będą one związane z nabyciem nowych środków trwałych, przy czym płatności na rzecz poszczególnych dostawców mogą być dokonywane w podziale na płatności częściowe, które nie mają charakteru zaliczkowego. Płatności częściowe są związane z zakończeniem konkretnego etapu Inwestycji i stanowią część płatności ceny nabycia czy budowy środka trwałego.

Spółka zaznacza, że w trakcie realizacji Inwestycji uiszczała i będzie uiszczała również płatności o charakterze zaliczkowym, jednakże w przypadku takich płatności, Spółka uwzględnia je w puli wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w momencie zapłaty całości ceny nabycia danego środka trwałego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółce przysługuje uprawnienie do rozpoczęcia zwalniania z opodatkowania dochodu uzyskanego z prowadzonej przez nią działalności określonej w Decyzji o wsparciu na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) od momentu osiągnięcia pierwszego dochodu wygenerowanego z wykorzystaniem nabytej oraz oddanej do użytkowania w ramach Inwestycji linii wstępnej obróbki surowca, tj. od czerwca 2021 r.?

2. Czy w celu przypisania wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na podstawie Decyzji o wsparciu do odpowiedniego okresu miesięcznego pod kątem dyskontowania ich wartości na potrzeby kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego (określenia limitu pomocy publicznej) Spółka powinna zaliczać przedmiotowe wydatki w momencie ich poniesienia w znaczeniu kasowym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1.

Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT od momentu osiągnięcia pierwszego dochodu wygenerowanego z wykorzystaniem nabytej oraz oddanej do użytkowania w ramach Inwestycji linii wstępnej obróbki surowca, czyli od czerwca 2021 r.

Ad. 2.

W celu przypisania wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na podstawie Decyzji o wsparciu do odpowiedniego okresu miesięcznego pod kątem dyskontowania ich wartości na potrzeby kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego (określenia limitu pomocy publicznej) Spółka powinna zaliczać przedmiotowe wydatki w momencie ich poniesienia w znaczeniu kasowym.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 1.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1752, dalej: „ustawa o WNI”), wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. W odniesieniu do podatku dochodowego od osób prawnych ustawodawca zawarł stosowną regulację w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, zgodnie z którym wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o WNI, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Ww. zwolnienie podatkowe przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu (art. 17 ust. 4 ustawy o CIT).

Wsparcie na realizację nowej inwestycji udzielane jest przedsiębiorcy, realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji o wsparciu (art. 13 ust. 1 ustawy o WNI). Decyzję zaś wydaje się na realizację inwestycji, która spełnia kryteria ilościowe i jakościowe, a także realizowana jest w ramach działalności gospodarczej niewyłączonej zgodnie z przepisami Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1713, dalej: „Rozporządzenie”) (art. 14 ustawy o WNI). Z kolei, zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

W odniesieniu do momentu skorzystania z przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia, należy wskazać na literalne brzmienie przepisu § 9 ust. 1 Rozporządzenia, którego wykładnia językowa wskazuje, że wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje Spółce począwszy od miesiąca, w którym Spółka poniosła pierwsze koszty.

Należy również wskazać, że przedmiotowy przepis winien być interpretowany przy uwzględnieniu przepisu art. 17 ust. 34a (winno być: art. 17 ust. 1 pkt 34a) ustawy o CIT, zgodnie z którym wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu. Mając na uwadze powyższe przepisy, dla rozpoczęcia zwalniania dochodów z tytułu ulgi wynikającej z art. 17 ust. 34a (winno być: art. 17 ust. 1 pkt 34a) ustawy o CIT, niewystarczającym jest wyłącznie poniesienie kosztów kwalifikowanych, lecz również koniecznym jest osiągniecie dochodu z przeprowadzonej w ramach decyzji o wsparciu inwestycji.

W związku z powyższym, zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, począwszy od czerwca 2021 r. Spółce będzie przysługiwało prawo do rozpoczęcia zwalniania dochodu uzyskanego z prowadzonej przez nią działalności określonej w Decyzji o wsparciu. Należy bowiem zauważyć, że w miesiącu maju 2021 r. został oddany do użytkowania pierwszy element inwestycji, tj. linia do korowania i sortowania kłód (linia wstępnej obróbki surowca), ale po przeprowadzeniu ostatecznych testów rozruchowych linia została efektywnie włączona do procesu produkcyjnego w zakładzie produkcyjnym Spółki w czerwcu 2021 r.

Po wprowadzeniu linii do ewidencji środków trwałych oraz zakończeniu testów rozruchowych wszelkie prace polegające na korowaniu oraz sortowaniu kłód w ramach pierwszego etapu procesu produkcyjnego w zakładzie Spółki są przeprowadzane wyłącznie z wykorzystaniem nowej linii, co oznacza, iż przychody ze sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy powstałe po zakończeniu testów rozruchowych tej linii w czerwcu 2021 r. zostały osiągnięte dzięki realizacji Inwestycji, czyli są to przychody wypracowane w oparciu o zespół składników majątkowych nabytych w ramach wydatków związanych z Inwestycją, której dotyczy Decyzja o wsparciu.

W efekcie jest i będzie tak, że produkty wytwarzane w ramach przedmiotu działalności zwolnionej są i będą wytwarzane jednocześnie z użyciem zasobów nabytych w ramach Inwestycji oraz posiadanych przez Spółkę przed otrzymaniem Decyzji o wsparciu.

Należy zwrócić uwagę, że w przypadku, gdy realizacja nowej inwestycji następuje w sposób angażujący aktywa posiadane już przez podatnika oraz gdy nowa inwestycja stanowi nieodłączny i zależnie funkcjonalny element w odniesieniu do już istniejącego zespołu składników majątku (warunek ścisłego powiązania), dochód podlegający zwolnieniu z opodatkowania ustala się z uwzględnieniem tego istniejącego, przed wydaniem decyzji o wsparciu, majątku. Zgodnie z przyjętą już praktyką interpretacyjną, sytuacja taka jest możliwa wówczas, gdy sposób zintegrowania nowej i istniejącej inwestycji, położonych na tym samym terenie, nie pozwala na określenie dochodu (przychodu) wyłącznie z nowej inwestycji, bez uwzględnienia zintegrowanej z nią części istniejącej inwestycji. W tym zakresie dochód nie podlega wydzieleniu ze względu na ścisłe ekonomiczne i funkcjonalne powiązania między inwestycją istniejącą i nową, gdyż takie wydzielenie musiałoby opierać się na metodach, których ustawa o CIT nie przewiduje dla celów ustalenia dochodu.

Z uwagi na powyższe, ścisłe powiązanie pomiędzy realizowaną Inwestycją a dotychczasową działalnością Spółki oraz fakt, że już od momentu ukończenia pierwszego etapu Inwestycji, dalsze wyroby będą nosiły znamiona wyprodukowanych przy zastosowaniu elementów Inwestycji (linia do korowania i sortowania kłód), w ocenie Wnioskodawcy, będzie skutkowało to możliwością zwalniania dochodu uzyskanego z całego zakresu działalności. Dzięki linii do wstępnej obróbki surowca, nabytej w ramach Inwestycji, wszystkie wyroby Spółki powstałe na dalszych etapach procesu technologicznego powstają z surowca, który był przetworzony w ramach tej linii.

Tym samym, zgodnie ze stanowiskiem Spółki, zakup linii wstępnej obróbki surowca, stanowiący pierwszy element realizowanej Inwestycji, w sposób oczywisty przyczyni się do generowania dochodów zwolnionego z opodatkowania.

Zasadność przyjęcia powyższego stanowiska potwierdzają również interpretacje podatkowe, w tym:

· interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.43.2021.1.MBD,

· interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 marca 2021 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.359.2020.1.KS,

· interpretacja indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.27.2021.1.JKT.

Mając na uwadze powyższą argumentacje, jak również ww. rozstrzygnięcia organów podatkowych zasadnym jest przyjęcie, że Spółce przysługuje uprawnienie do rozpoczęcia zwalniania z opodatkowania dochodu uzyskanego z prowadzonej przez nią działalności gospodarczej określonej w Decyzji o wsparciu począwszy od czerwca 2021 r., czyli od momentu osiągnięcia pierwszego dochodu wygenerowanego z wykorzystaniem nabytej oraz oddanej do użytkowania w ramach Inwestycji linii wstępnej obróbki surowca.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 2.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o WNI, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Ww. zwolnienie podatkowe przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu (art. 17 ust. 4 ustawy o CIT).

Na podstawie powyższych przepisów wielkość zwolnienia podatkowego jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Zgodnie z § 5 Rozporządzenia, maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane o których mowa w § 8 ust. 7, lub

2. zatrudnienia określonej liczby pracowników w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka zamierza korzystać ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji zgodnie z Decyzją o wsparciu.

Warunki uznania wydatków za kwalifikujące się do objęcia pomocą definiuje § 8 ust. 1 Rozporządzenia. Zgodnie z tym przepisem, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, będące:

1. kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5. kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji.

Zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Na podstawie § 10 Rozporządzenia, koszty kwalifikowane nowej inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania decyzji o wsparciu. Określony w § 10 ust. 3 Rozporządzenia wzór pozwala na określenie zdyskontowanej wartości poniesionych wydatków i otrzymanej pomocy publicznej. Jedną z najistotniejszych zmiennych, które należy wziąć pod uwagę, określając w szczególności zdyskontowaną wartość poniesionych wydatków, jest wartość tych wydatków z dnia ich poniesienia.

W przedmiotowej sprawie, kluczowe znaczenie ma pojęcie „poniesienia kosztu”. Z uwagi na brak definicji tego pojęcia w przepisach regulujących zwolnienie podatkowe wynikające z prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie decyzji o wsparciu oraz mając na względzie konieczność zachowania ścisłej interpretacji przepisów o zwolnieniach i ulgach podatkowych, zdaniem Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności dokonać wykładni językowej ww. pojęcia.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (sjp.pwn.pl), słowo „ponieść” oznacza: „zostać obarczonym, obciążonym czymś”, natomiast pod pojęciem „koszt” należy rozumieć: „sumę pieniędzy wydatkowana na kupno lub opłacenie czegoś”. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o wykładnię językową, pojęcie „poniesienia kosztu” należy rozumieć poprzez pryzmat faktycznego wydatkowania środków (lub ewentualnej innej formy faktycznego uregulowania należności, np. poprzez potrącenie) w celu nabycia lub opłacenia danego towaru lub usługi, tj. zgodnie z zasadą kasową.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt stanu faktycznego/opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku, należy stwierdzić, że dla uznania danego wydatku inwestycyjnego za budujący wartość dostępnej pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, niezbędne jest faktyczne wydatkowanie środków przez przedsiębiorcę realizującego nową inwestycję na podstawie uzyskanej decyzji o wsparciu. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w oparciu o § 9 ust. 1 oraz § 10 Rozporządzenia, wsparcie w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, powinno być kalkulowane na podstawie poniesionych wydatków, po dniu wydania Decyzji o wsparciu, w rozumieniu kasowym, tj. od faktycznej zapłaty lub uregulowania w innej formie, np. w ramach potrącenia. Zdaniem Wnioskodawcy, niewystarczające będzie zastosowanie zasady memoriałowej, tj. wyłącznie ujęcie w księgach kosztu nabycia towaru (np. środka trwałego) na podstawie faktury lub innego dowodu księgowego bez faktycznej jego zapłaty/uregulowania.

Dodatkowo, Wnioskodawca podkreśla, że stosowanie w niniejszej sprawie zasady memoriałowej, mogłoby doprowadzić do niepożądanych rezultatów w rozliczeniach podatkowych. Zastosowana metodologia rozliczeń wydatków kwalifikowanych wpływa na wysokość zwolnienia od podatku dochodowego i w konsekwencji przepisy dotyczące decyzji o wsparciu powinny być interpretowane ściśle. W efekcie, zdaniem Spółki, nie można przyjąć, że samo zarachowanie kosztu umożliwiałoby skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, gdyż prowadziłoby to do sytuacji, w której podatnik osiągnąłby wymierną korzyść bez faktycznego ponoszenia wydatków kwalifikowanych wpływających na wysokość pomocy.

Biorąc pod uwagę powyższe, „poniesienie” musi oznaczać wydatek faktycznie zrealizowany, a nie samą deklarację o zamiarze jego poniesienia, czy też zobowiązanie do poniesienia go w przyszłości (np. w przypadku zaliczki, zadatku, które są kwotami wpłacanymi na poczet przyszłych zobowiązań). W konsekwencji, dla kalkulacji zwolnienia podatkowego na podstawie wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu Rozporządzenia, nie jest wystarczające jedynie zarachowanie wydatku bez jego faktycznego poniesienia. Momentem poniesienia kosztów inwestycji jest bowiem chwila zapłaty (zgodnie z zasadą kasową).

Powyższe ma zastosowanie zarówno do płatności częściowych oraz ostatecznych z tytułu budowy czy zakupu środka trwałego. Płatności częściowe mają charakter definitywnie poniesionych kosztów z tytułu zobowiązania Spółki, już po powstaniu wzajemnych zobowiązań Spółki i jej kontrahenta. Nie stanowią one zaliczki, tj. płatności na poczet przyszłych zobowiązań, która podlegałaby zwrotowi w przypadku rozwiązania czy też odstąpienia od umowy. Płatność częściowa stanowi definitywną zapłatę za określone wydatki inwestycyjne mieszczące się w kategoriach wymienionych w § 8 Rozporządzenia, rozłożoną jedynie w czasie, na mniejsze części, co jest powszechną praktyką biznesową i nie zmienia jednocześnie charakteru wydatku.

W rezultacie, dokonując dyskontowania wartości poniesionych wydatków zgodnie z § 10 Rozporządzenia, zdaniem Spółki, jako wydatki kwalifikowane należy w szczególności uznać te, które zostały faktycznie poniesione w znaczeniu kasowym na zakup bądź wytworzenie środków trwałych, co będzie także determinowało przypisanie danego wydatku do odpowiedniego okresu miesięcznego.

Tym samym, w celu prawidłowego określenia zdyskontowanej wartości wydatków kwalifikowanych i kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego (tj. w celu określenia limitu pomocy publicznej), wydatek taki należy ująć w momencie faktycznego poniesienia (w znaczeniu kasowym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r., poz. 1752, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o WNI przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na podstawie art. 17 ust. 4 updop, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Stosownie do art. 3 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 13 ust. 8 ustawy o WNI, rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której inwestycja jest realizowana i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza.

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia (Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1713)), do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

1. kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5. kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia o WNI, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Stosownie do § 9 ust. 1 rozporządzenia o WNI, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Zgodnie z cytowanymi przepisami powyższego rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji poniesione m.in. na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych.

W myśl § 8 ust. 4 rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Natomiast, zgodnie § 8 ust. 5 tego rozporządzenia, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, muszą być nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców. Stosownie zaś do § 10 ust. 4 pkt 1 powołanego rozporządzenia, dniem poniesienia kosztu kwalifikowanego nowej inwestycji, o którym mowa w ust. 3, jest ostatni dzień miesiąca, w którym poniesiono koszt.

Ustosunkowując się do kwestii objętej zakresem pytania nr 1, tj. ustalenia, od którego momentu Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop wskazać należy, że zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Zatem, prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych.

Wyjaśnić należy, że aby przedsiębiorca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, którego wartość uzależniona jest od wielkości poniesionych przez tego przedsiębiorcę wydatków kwalifikowanych, to wyrażenie „poniesienie” musi oznaczać wydatek faktycznie poniesiony, a nie deklarację o zamiarze jego poniesienia w przyszłości. Zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wychodząc z tego założenia, należy uznać, że aby przedsiębiorca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, którego wartość uzależniona jest od wielkości poniesionych przez tego przedsiębiorcę wydatków kwalifikujących się jako koszty inwestycji, nie jest wystarczające dla obliczenia wielkości zwolnienia podatkowego (pomocy publicznej) jedynie dokonanie w księgach odpisu, niebędącego wydatkiem lub zarachowanie wydatku w księgach bez jego faktycznego poniesienia.

Pamiętać jednak należy, że poniesienie wydatków kwalifikowanych wg metody kasowej nie oznacza, że możliwe jest już skorzystanie z omawianego zwolnienia. Jak wskazano powyżej, wsparcie na realizację nowej inwestycji polega na zwolnieniu z podatku dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu. Dopóki więc podatnik nie uzyska takiego dochodu nie może skorzystać ze wsparcia na podstawie ustawy o WNI (a w konsekwencji zwolnienia na podstawie ustawy o CIT). Nie można natomiast mówić o uzyskaniu dochodu dopóki podatnik nie osiągnie przychodów, które będą następstwem dokonanej nowej inwestycji, czyli przychodu wypracowanego w oparciu o zespół składników majątkowych nabytych w ramach wydatków związanych z nową inwestycją, której dotyczy decyzja o wsparciu).

Tego wymogu nie może zmienić fakt, że nowa inwestycja jest ściśle powiązana z istniejącym już zespołem składników a sposób zintegrowania nowej i istniejącej inwestycji, położonych na tym samym terenie, nie pozwala na określenie dochodu (przychodu) wyłącznie z nowej inwestycji, bez uwzględnienia zintegrowanej z nią całości lub części istniejącej inwestycji. Zwolnienie w tym przypadku całego dochodu osiągniętego w ramach tej działalności gospodarczej, z którą nowa inwestycja pozostaje w ścisłym nierozerwalnym związku nie oznacza, że podatnik może zacząć korzystać ze zwolnienia z podatku już w momencie rozpoczęcia nowej inwestycji, czyli zanim uzyska jakiekolwiek przychody (dochody) będące efektem budowy nowych lub rozbudowy czy modernizacji dotychczas wykorzystywanych składników majątkowych. W przeciwnym wypadku, tj. uznaniu, że zwolnienie przysługuje już od momentu rozpoczęcia nowej inwestycji zwolnieniu nie podlegałby dochód uzyskany z działalności prowadzonej w oparciu o nową inwestycję, tylko w oparciu o dotychczasowe składniki majątku, co jest sprzeczne z wymogiem określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop.

Jak wynika z treści przepisu § 9 ust. 1 Rozporządzenia, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej. Przepis ten wskazuje na najwcześniejszy moment skorzystania ze wsparcia z tytułu poniesienia kosztów kwalifikowanych i nie można interpretować go w oderwaniu od treści art. 17 ust. 1 pkt 34a updop. Podkreślić należy, że poniesienie kosztów, które są uznane za koszty kwalifikowane nie uprawnia jeszcze do skorzystania z możliwości zwolnienia dochodów w ramach decyzji o wsparciu. Rozpoczęcie procesu inwestycyjnego powinno prowadzić każdorazowo do uzyskania dochodu, który umożliwia zastosowanie zwolnienia. Dla faktycznego skorzystania z analizowanego zwolnienia, istotne jest bowiem uzyskanie dochodów z nowej inwestycji (również w ramach ścisłych powiązań) a nie samo poniesienie wydatków kwalifikowanych.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis sprawy do cytowanych powyżej przepisów należy zgodzić się z Wnioskodawcą w zakresie pytania nr 1, że jest on uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34a updop od momentu osiągnięcia pierwszego dochodu wygenerowanego z wykorzystaniem nabytej oraz oddanej do użytkowania w ramach Inwestycji linii wstępnej obróbki surowca, czyli od czerwca 2021 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 dotyczą ustalenia, czy w celu przypisania wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na podstawie Decyzji o wsparciu do odpowiedniego okresu miesięcznego pod kątem dyskontowania ich wartości na potrzeby kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego (określenia limitu pomocy publicznej) Spółka powinna zaliczać przedmiotowe wydatki w momencie ich poniesienia w znaczeniu kasowym.

Literalne brzmienie § 8 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia o WNI, wprowadza dodatkowy warunek zaliczenia jako koszty kwalifikowane kosztów zarówno nabytych jak i wytworzonych we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Uwzględniając fakt, że w przypadku nabycia środka trwałego musi być on kompletny i zdatny do użytkowania to należy również przyjąć, że wytworzony we własnym zakresie środek trwały musi spełniać takie same kryteria, czyli musi być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia go do używania.

Oznacza to, że w przypadku zakupu/wytworzenia środków trwałych poniesienie wydatku w znaczeniu kasowym (zapłata) nie jest wystarczające, aby wydatek ten został uznany za koszt kwalifikowany bowiem dopiero po zaliczeniu nabytego/wytworzonego środka trwałego do ewidencji środków trwałych następuje ostateczne potwierdzenie, że poniesione koszty są kosztami kwalifikowanymi.

Przytoczone powyżej przepisy, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą, tj.:

§ muszą stanowić koszty Inwestycji,

§ muszą zostać poniesione na terenie określonym w decyzji o wsparciu i w trakcie jej obowiązywania,

§ ponoszone wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W odniesieniu do kwestii pojęcia „poniesionych wydatków inwestycyjnych”, pojęcie to nie zostało zdefiniowane w wyżej cytowanym rozporządzeniu.

Oznacza to, że w przypadku zakupu/wytworzenia środków trwałych poniesienie wydatku w znaczeniu kasowym (zapłata) nie jest wystarczające, aby wydatek ten został uznany za koszt kwalifikowany bowiem dopiero po zaliczeniu nabytego/wytworzonego środka trwałego do ewidencji środków trwałych następuje ostateczne potwierdzenie, że poniesione koszty są kosztami kwalifikowanymi.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

§ Spółce przysługuje uprawnienie do rozpoczęcia zwalniania z opodatkowania dochodu uzyskanego z prowadzonej przez nią działalności określonej w Decyzji o wsparciu na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34a updop od momentu osiągnięcia pierwszego dochodu wygenerowanego z wykorzystaniem nabytej oraz oddanej do użytkowania w ramach Inwestycji linii wstępnej obróbki surowca, tj. od czerwca 2021 r. jest prawidłowe,

§ w celu przypisania wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na podstawie Decyzji o wsparciu do odpowiedniego okresu miesięcznego pod kątem dyskontowania ich wartości na potrzeby kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego (określenia limitu pomocy publicznej) Spółka powinna zaliczać przedmiotowe wydatki w momencie ich poniesienia w znaczeniu kasowym jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.