0111-KDWB.4010.3.2021.2.APA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 czerwca 2021 r. (data wpływu 23 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 30 lipca 2021 r. (data wpływu 2 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości przekazanej dokumentacji budowlano-wykonawczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości przekazanej dokumentacji budowlano-wykonawczej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 20 lipca 2021 r., Znak: 0111-KDWB.4010.3.2021.1.APA, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano pismem z 30 lipca 2021 r. (data wpływu 2 sierpnia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo (`(...)`) Spółka z o.o. zostało utworzona w 2015 r. i aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa przekazany został majątek aktem notarialnym z dnia 31 grudnia 2015 r. przez Gminę.

Cel działalności Przedsiębiorstwa stanowi realizacja zadań statutowych Gminy w zakresie gospodarki wodno-ściekowej.

Do realizacji ww. zadań Przedsiębiorstwo wyposażone jest w majątek trwały w zakresie gospodarki wodno-ściekowej.

Głównym obszarem działalności Spółki jest sprzedaż wody i odprowadzanie ścieków (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 36.00 i 37.00). Do tego Spółka potrzebuje całej infrastruktury w postaci m.in. sieci wodociągowej. Z tego tytułu uzyskuje przychody jak i ponosi koszty np. systematycznie rozbudowując swoją sieć.

Przedsiębiorstwo (`(...)`) Sp. z o.o. w dniu 23 grudnia 2020 r. zawarło z Gminą porozumienie w zakresie przekazania dokumentacji budowlano-wykonawczej na rzecz Gminy w ramach zadania przebudowa sieci wodociągowej w Z. Wartość dokumentacji wynikała z faktur i wyniosła 95 230,90 zł. Gmina na podstawie tej dokumentacji zamierza wybudować sieć wodociągową wraz z przyłączeniami wodociągowymi w terminie do 31 grudnia 2023 r. Po okresie trwałości projektu Gmina zobowiązała się przekazać w/w środek trwały na własność Spółki.

Spółka zaprojektowała, uzyskała pozwolenie na budowę (które zostało przeniesione na Gminę). Gmina wybuduje i przekaże nieodpłatnie Spółce sieć wraz z przyłączeniami.

W uzupełnieniu wniosku w piśmie z 30 lipca 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że Spółka poniosła faktyczny koszt sporządzenia w/w dokumentacji.

Koszty poniesione są w celu osiągnięcia przychodu w przyszłości ponieważ to Spółka będzie uzyskiwała korzyści (fakturowała sprzedaną wodę) jak również finalnie to Spółka będzie właścicielem wybudowanej sieci wodociągowej.

Ostatecznie właścicielem sieci wodociągowej będzie Przedsiębiorstwo (`(...)`) Sp. z o.o. (Wnioskodawca).

Przedsiębiorstwo miało zamiar realizować to przedsięwzięcie we własnym zakresie w celu poprawy jakości świadczonych usług. Jednakże po wykonaniu projektu budowlanego, kosztorysu inwestorskiego, uzyskaniu pozwolenia na budowę i przeanalizowaniu zakresu zadania oraz wymagań zarządów dróg na terenie których będzie realizowane to zadanie tj. ścisłego centrum miasta Z w pasie drogi wojewódzkiej (`(...)`) i drogi krajowej (`(...)`) uzgodniono, że Spółka samodzielnie nie wykona tego zadania, ze względu na zbyt duży stopień skomplikowania oraz zbyt wysoki koszt realizacji. W związku z powyższym podjęto decyzję o przeniesieniu pozwolenia na budowę na Gminę w celu wykorzystania dokumentacji i dalszej realizacji tego zadania.

Budowa sieci to ogromny koszt inwestycyjny. Spółka nie dysponuje takimi środkami finansowymi. Gmina posiada większe zaplecze finansowe. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. 2021 poz. 1372) zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują między innymi sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość przekazanej dokumentacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, tak.

Stosownie do art. 15 ust. 1 updop, do kosztów podatkowych można zaliczyć koszty poniesione w celu osiągania przychodów, jak również te służące zabezpieczeniu bądź zachowaniu źródła przychodów. Przekazanie dokumentacji ma na celu osiągnięcie w przyszłości przychodów dla Spółki. Ponieważ to Spółka będzie uzyskiwała korzyści (fakturowała sprzedaną wodę) jak również finalnie to Spółka będzie właścicielem wybudowanej sieci wodociągowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „updop”). Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 updop, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty.

Kosztami będą, zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnych definicji ww. pojęć. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów.

W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów, bądź usług.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości przekazanej dokumentacji budowlano-wykonawczej.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy stwierdzić należy, że wskazane we wniosku wydatki poniesione na sporządzenie dokumentacji budowlano-wykonawczej, która następnie będzie przekazana na rzecz Gminy, co do zasady, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Jednakże o możliwości ich zaliczania do kosztów uzyskania przychodów decydować będzie spełnienie warunku wynikającego z art. 15 ust. 1 updop, czyli wydatki te muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Należy zauważyć, jak wskazał Wnioskodawca, że to Spółka poniosła faktyczny koszt sporządzenia w/w dokumentacji a koszty poniesione na sporządzenie dokumentacji są kosztami w celu osiągnięcia przychodu w przyszłości, ponieważ to Spółka będzie uzyskiwała korzyści (fakturowała sprzedaną wodę) jak również finalnie to Spółka będzie właścicielem wybudowanej sieci wodociągowej. Natomiast podjęcie decyzji o przeniesieniu pozwolenia na budowę na Gminę w celu wykorzystania dokumentacji i wybudowania sieci wodociągowej wraz z przyłączeniami wodociągowymi było koniecznie ze względu na zbyt duży stopień skomplikowania oraz zbyt wysoki koszt realizacji.

Uznać zatem należy, że wydatek na nabycie dokumentacji budowlano-wykonawczej, poniesiony przez Wnioskodawcę może stanowić koszt uzyskania przychodów na postawie art. 15 ust. 1 updop.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.