Wnioskodawca, X Spółka Akcyjna, jest komandytariuszem w Kancelarii Prawnej Y spółka komandytowa, posiadającym 99% praw do udziału w zysku Kancelarii. W wyniku zmiany przepisów, od 1 stycznia 2021 r. Kancelaria stała się podatnikiem CIT. Wnioskodawca pyta, czy zyski wypracowane przez Kancelarię w roku 2021 oraz w latach następnych, wypłacane do niego, będą mogły korzystać ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 22 ust. 4-4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ podatkowy uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Spełnione zostały warunki do zastosowania zwolnienia, w tym wymóg nieprzerwanego posiadania przez Wnioskodawcę co najmniej 10% udziałów w Kancelarii przez okres 2 lat, licząc od 1 stycznia 2021 r.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 kwietnia 2021 r. (data wpływu 4 maja 2021 r.), uzupełnionym w dniu 11 maja 2021 r. oraz 9 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy zyski wypracowane przez Kancelarię w roku 2021 i w latach następnych, tj. w okresie kiedy Kancelaria posiada status podatnika CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), i wypłacone do Wnioskodawcy będącego osobą prawną niebędącego komplementariuszem Kancelarii, korzystać będą mogły ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 22 ust. 4-4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 maja 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy zyski wypracowane przez Kancelarię w roku 2021 i w latach następnych, tj. w okresie kiedy Kancelaria posiada status podatnika CIT, i wypłacone do Wnioskodawcy będącego osobą prawną (spółką akcyjną) niebędącego komplementariuszem Kancelarii, korzystać będą mogły ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 22 ust. 4-4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 29 lipca 2021 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.196.2021.1.PB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 9 sierpnia 2021 r.
We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca – X Spółka Akcyjna (dalej jako: „Podatnik”, „Spółka” lub „Wnioskodawca”) oraz Kancelaria Prawna Y spółka komandytowa (dalej jako „Kancelaria”) są spółkami wchodzącymi w skład Grupy V w Norwegii (w Polsce do grupy X, zwana dalej „Grupa”), tj. grupy podmiotów realizujących model biznesowy oparty na następujących założeniach:
Zarówno Wnioskodawca jak i Kancelaria posiadają siedzibę na terytorium Polski i podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, a także nie korzystają ze zwolnień z opodatkowania od całości osiąganych dochodów. Wnioskodawca na moment składania wniosku jest komandytariuszem w Kancelarii posiadającym 99 % praw do udziału w zysku Kancelarii. Wnioskodawca specjalizuje się w zarządzaniu ryzykiem w zakresie wierzytelności konsumenckich. W ramach tej działalności Spółka świadczy kompleksowe usługi zarządzania pakietami wierzytelności, obejmujące takie działania, jak: monitoring terminowości spłat wierzytelności, prowadzenie i koordynacja działań windykacyjnych (przedsądowych, sądowych, egzekucyjnych), w tym między innymi prowadzi negocjacje w imieniu usługobiorców w zakresie sposobu i terminu spłaty wierzytelności, obsługa wierzytelności nieregularnych i przeterminowanych, a także doradztwo w zakresie nabywania i wyceny pakietów wierzytelności. W tym celu Spółka uzyskała zezwolenie Komisji Nadzoru Finansowego na świadczenie usług zarządzania sekurytyzowanymi wierzytelnościami w trybie określonym w ustawie o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi - dalej jako „UFI”. Kancelaria powstała w 2003 roku pod firmą „Z” Spółka komandytowa. Od 1 stycznia 2014 roku spółka działa pod nazwą Kancelaria Prawna Y sp. k. Od 2014 roku komplementariuszem Kancelarii jest Pani B, z kolei komandytariuszem, tak ja wspomniano na wstępie, jest Wnioskodawca. Kancelaria nie posiada zezwolenia na zarządzanie sekurytyzowanymi wierzytelnościami funduszy sekurytyzacjnych. Przedmiotem działalności gospodarczej Kancelarii jest szeroko rozumiana obsługa prawna. Do głównych obszarów usług świadczonych przez Kancelarię między innymi na rzecz funduszy sekurytyzacyjnych należą w szczególności:
Prowadzenie działalności gospodarczej w Grupie przez Kancelarię w formie spółki osobowej (komandytowej) nigdy nie miało na celu optymalizacji rozliczeń podatkowych. Na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących, dotyczących świadczenia usług prawnych oraz formy w jakiej może się to odbywać, nie ma możliwości aby usługi tego typu prowadzić w formie spółki kapitałowej, która jest osobą prawną. Dodatkowo, Wnioskodawca zwraca uwagę, że w kancelarii prawnej działającej w formie spółki komandytowej funkcje komplementariusza może pełnić jedynie osoba fizyczna, która posiada stosowny tytuł do tego (będąca radcą prawnym lub adwokatem) - i tak też jest w przypadku Kancelarii z Grupy, w której pełną odpowiedzialność pełni Pani B - radca prawny. Z kolei komandytariuszem jest osoba prawna - Wnioskodawca. W związku ze zmianą przepisów w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej „CIT”) dochodów osiąganych przez spółki komandytowe, Kancelaria z dniem 1 stycznia 2021 r. stała się podatnikiem CIT i od stycznia 2021 r. wpłaca zaliczki na CIT do właściwego urzędu skarbowego. Kancelaria nie skorzystała z możliwości opodatkowywania osiąganych dochodów w terminie późniejszym przewidzianym w ustawie nowelizującej. Tak jak wskazano na wstępie, Wnioskodawca jest komandytariuszem Kancelarii, który posiada 99 % praw do udziału w zysku Kancelarii i w przeszłości cały dochód podatkowy Kancelarii był przyporządkowywany do Wnioskodawcy jako podatnika CIT (z uwagi na transparentność podatkową Kancelarii), a następnie Wnioskodawca odprowadzał od tego dochodu podatek dochodowy do urzędu skarbowego. Następnie, zysk wypracowywany przez Kancelarię, trafiał również do Wnioskodawcy (w wysokości 99 % wygenerowanego zysku) a w 1 % do komandytariusza - osoby fizycznej. Od wypłaty zysku do wspólników nie był pobieramy podatek dochodowy z uwagi na obowiązujące przepisy dotyczące spółek osobowych (w tym komandytowych).
Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 9 sierpnia 2021 r., Wnioskodawca wskazał, że komandytariusz będzie spełniał warunek dotyczący nieprzerwanego posiadania przez okres dwóch lat (co najmniej 10%) udziałów w spółce komandytowej, liczony od dnia, kiedy spółka komandytowa uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, tj. od 1 stycznia 2021 r. – po dniu wypłaty zysku (art. 22 ust. 4b ustawy CIT).
W powyższym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał również, że nie może wykluczyć sytuacji, w której z różnych względów zysk za rok 2021 nie zostanie wypłacony w dacie do 31 grudnia 2022 tylko w latach następnych, tj. po dniu 31 grudnia 2022. To oznacza, że warunek, określony w art. 22 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczący nieprzerwanego posiadania (co najmniej10%) udziałów (akcji) przez okres dwóch lat w spółce komandytowej - liczony od dnia, kiedy spółka komandytowa uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, tj. od 1 stycznia 2021 r. zostanie spełniony już na moment wypłaty zysku ze spółki komandytowej do Spółki/Wnioskodawcy.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy zyski wypracowane przez Kancelarię w roku 2021 i w latach następnych, tj. w okresie kiedy Kancelaria posiada status podatnika CIT, i wypłacone do Wnioskodawcy będącego osobą prawną (spółką akcyjną) niebędącego komplementariuszem Kancelarii, korzystać będą mogły ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 22 ust. 4-4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - dalej „ustawa o CIT” ?
Zdaniem Wnioskodawcy, zyski wypracowane przez Kancelarię w roku 2021 i w latach następnych, tj. w okresie kiedy Kancelaria posiada status podatnika CIT, i wypłacone do Wnioskodawcy będącego osobą prawną (spółką akcyjną) niebędącego komplementariuszem Kancelarii, korzystać będą mogły ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 22 ust. 4 - 4d ustawy o CIT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Z dniem 1 stycznia 2021 r. w efekcie wejścia w życie regulacji ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw - dalej „ustawa zmieniająca”, spółki komandytowe, w tym Kancelaria stały się podatnikami podatku CIT. Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:
Z kolei, zgodnie z brzmieniem art. 13 ust. 3 ustawy zmieniającej przepis art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 2 oraz zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 tej ustawy mają zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Na podstawie tego przepisu, Wnioskodawca także wywodzi wniosek, iż otrzymywane przez niego zyski z Kancelarii, wypracowane od 2021 r., będą mogły korzystać ze zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. Dodatkowo, na potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy, należy odnieść się do uwag zgłaszanych w trakcie procesu legislacyjnego, podczas którego wyraźnie wskazano, że wspólnicy spółek komandytowych mogą korzystać z tzw. zwolnienia partycypacyjnego w przypadku zysków wypracowanych przez spółkę komandytową będącą podatnikiem CIT. Wnioskodawca uzasadniając swoje stanowisko w sprawie pragnie podkreślić również cel wprowadzonych regulacji, które uczyniły spółkę komandytową podatnikiem CIT. Otóż celem regulacji zawartych w tej ustawie jest między innymi zmniejszenie obciążeń podatkowych w podatku dochodowym dla szerokiej grupy podatników podatku dochodowego, w szczególności dla małych podatników, uproszczenie w zasadach rozliczania podatku dochodowego oraz uszczelnienie systemu podatkowego i eliminowanie nieuczciwej konkurencji podatkowej poprzez wyrównywanie zasad opodatkowania podatkiem dochodowym podatników będących w analogicznej sytuacji gospodarczej. Tak jak to wskazano na wstępie, prowadzenie działalności Kancelarii w formie spółki osobowej/komandytowej nie miało na celu unikania opodatkowania przez Grupę. Gdyby bowiem działalność ta prowadzona mogła być w formie spółki kapitałowej to wysokość zobowiązań płaconych do budżetu Państwa z tytułu działalności Kancelarii byłaby co do zasady analogiczna jak miało to miejsce w przypadku prowadzenia tej działalności w formie spółki komandytowej. Hipotetycznie, w przypadku Kancelarii - spółki kapitałowej, podatek byłby płacony przez tę spółkę samodzielnie jako podatnika CIT, a następnie wypłata dywidendy (zysku) do Wnioskodawcy korzystać by mogła ze zwolnienia z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. Natomiast z uwagi na to, że działalność Kancelarii była prowadzona przez spółkę komandytową (transparentną podatkowo do grudnia 2020 r.) to podatek faktycznie był opłacany miesięcznie (również rocznie) za Kancelarię przez Wnioskodawcę jako Wspólnika posiadającego 99 % praw do udziału w zysku Kancelarii. A następnie wypłata zysku do Wnioskodawcy do momentu zmiany przepisów, była neutralna podatkowo. Zwracamy też uwagę, że Kancelaria nie była także wykorzystywana przez Wnioskodawcę jako rodzaj wehikułu generującego sztucznie np. stratę podatkową, która potem mogłaby obniżać wyniki podatkowe Wnioskodawcy. Wręcz przeciwnie, zarówno bowiem Kancelaria jak i Wnioskodawca nie wykazywały strat podatkowych, co zdaniem Wnioskodawcy tym bardziej potwierdza jego stanowisko oraz fakt, że posiadanie Kancelarii w Grupie nie stanowiło i nigdy nie miało na celu agresywnego planowania podatkowego. Mając na względzie brzmienie wprowadzonych przepisów oraz cel, który przyświecał ustawodawcy podczas ich wprowadzania, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zgodnie ze zmianami wprowadzonymi do ustawy CIT, polegającymi na nadaniu spółce komandytowej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Polski statusu podatnika podatku dochodowego, uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z udziału w zyskach Kancelarii wypracowanych już po uzyskaniu przez nią statusu podatnika CIT, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym analogicznie, jak przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, a zatem do wypłacanego zysku na rzecz Wnioskodawcy będą miały zastosowanie przepisy z art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT. Wynika to z definicji przyjętych na gruncie ustawy CIT, a w szczególności z przepisów art. 4a pkt 14, 16, 18, 19 i 21 tej ustawy. W konsekwencji, mając na względzie stan faktyczny (winno być: zdarzenie przyszłe) przedstawiony w niniejszym piśmie, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Na mocy art. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „Ustawa nowelizująca”) przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”) mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.
Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT, należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Ustawodawca przewidział jednak odstępstwo od tej zasady. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 Ustawy nowelizującej, w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.
Jak wynika z art. 12 ust. 2 Ustawy nowelizującej, spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.
Stosownie do art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym: dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.
Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).
W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:
Stosownie do art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.
Przy czym jak wynika z definicji określonej w art. 4a pkt 16 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o udziale (akcji) – oznacza to również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3.
W myśl natomiast art. 22 ust. 4b ww. ustawy, zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.
Jak stanowi art. 22 ust. 4d ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:
1. jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;
2. w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:
Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że warunkiem zwolnienia od podatku dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spełnienie przez uzyskującego dywidendę jednocześnie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT.
Powołane przepisy art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT, wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych dywidend wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy statuujące zwolnienia od opodatkowania należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.
Stosownie do treści art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, przepisów art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4 nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia określonego w tych przepisach było:
Jednocześnie, w przypadku spółek komandytowych, zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT będzie miało zastosowanie jedynie do przychodów z udziału w zyskach tych spółek uzyskanych przez ich wspólników od dnia, w którym do ww. spółki zastosowanie znajdą przepisy ustawy o CIT (w przypadku Wnioskodawcy od 1 stycznia 2021 r.) Jak wynika bowiem z art. 13 ust. 3 Ustawy nowelizującej, przepis art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 2 oraz zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 tej ustawy mają zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.
Zauważyć zatem należy, że dla zastosowania zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie jest wystarczające spełnienie przez Komandytariusza spółki komandytowej otrzymującego dochód z udziału w zyskach tej spółki jedynie warunków określonych w tym przepisie. Warunkiem koniecznym jest również określone w art. 22 ust. 4a ustawy o CIT posiadanie udziałów (akcji) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Przy czym dwuletni termin posiadania akcji/udziałów – bądź ogółu praw i obowiązków – należy liczyć tylko w spółce (w rozumieniu art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT), która jest podatnikiem w podatku CIT, czyli w okolicznościach przedstawionych we wniosku w przypadku Wnioskodawcy od dnia 1 stycznia 2021 r. Wcześniejsze posiadanie przez Komandytariusza udziałów w zysku spółki osobowej niebędącej podatnikiem podatku CIT a więc nie spełniającej warunku uznania za spółkę w rozumieniu ww. art. 4a pkt 21 ustawy o CIT powoduje, że bieg dwuletniego okresu posiadania przez Komandytariusza ogółu praw i obowiązków w Spółce komandytowej będącej jednocześnie podatnikiem CIT rozpoczyna się od 1 stycznia 2021 r. tj. od dnia w którym Wnioskodawca stał się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.
Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca – X Spółka Akcyjna - oraz Kancelaria są spółkami wchodzącymi w skład Grupy V w Norwegii (w Polsce do grupy X, zwana dalej „Grupa”), tj. grupy podmiotów realizujących model biznesowy oparty na następujących założeniach:
Zarówno Wnioskodawca jak i Kancelaria posiadają siedzibę na terytorium Polski i podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, a także nie korzystają ze zwolnień z opodatkowania od całości osiąganych dochodów. Wnioskodawca na moment składania wniosku jest komandytariuszem w Kancelarii posiadającym 99 % praw do udziału w zysku Kancelarii. Wnioskodawca specjalizuje się w zarządzaniu ryzykiem w zakresie wierzytelności konsumenckich. W związku ze zmianą przepisów w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów osiąganych przez spółki komandytowe, Kancelaria z dniem 1 stycznia 2021 r. stała się podatnikiem CIT i od stycznia 2021 r. wpłaca zaliczki na CIT do właściwego urzędu skarbowego. Kancelaria nie skorzystała z możliwości opodatkowywania osiąganych dochodów w terminie późniejszym przewidzianym w ustawie nowelizującej. Wnioskodawca jest komandytariuszem Kancelarii, który posiada 99 % praw do udziału w zysku Kancelarii i w przeszłości cały dochód podatkowy Kancelarii był przyporządkowywany do Wnioskodawcy jako podatnika CIT (z uwagi na transparentność podatkową Kancelarii), a następnie Wnioskodawca odprowadzał od tego dochodu podatek dochodowy do urzędu skarbowego. Następnie, zysk wypracowywany przez Kancelarię, trafiał również do Wnioskodawcy (w wysokości 99 % wygenerowanego zysku) a w 1 % do komandytariusza - osoby fizycznej. Od wypłaty zysku do wspólników nie był pobieramy podatek dochodowy z uwagi na obowiązujące przepisy dotyczące spółek osobowych (w tym komandytowych).
Wnioskodawca (Komandytariusz) będzie spełniał warunek dotyczący nieprzerwanego posiadania przez okres dwóch lat (co najmniej 10%) udziałów w spółce komandytowej, liczony od dnia, kiedy spółka komandytowa uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, tj. od 1 stycznia 2021 r. – po dniu wypłaty zysku (art. 22 ust. 4b ustawy CIT).
Jak wskazano powyżej, po spełnieniu przewidzianych ustawą o CIT warunków w tym w szczególności warunku wynikającego z art. 22 ust. 4a-4b ustawy o CIT, dotyczącego nieprzerwanego posiadania (co najmniej 10%) udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej przez okres dwóch lat, możliwe jest zastosowanie zwolnienia od podatku dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza. Spełnienie tego warunku zgodnie z ww. przepisami jest konieczne w dniu uzyskania dochodu (przychodu) przez spółkę, tj. przez udziałowca/akcjonariusza – zgodnie z art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, ale jest również możliwe po tym dniu, z uwzględnieniem późniejszego dotrzymania tego warunku (ust. 4b ww. artykułu). Należy podkreślić, że ww. okres nieprzerwanego posiadania (co najmniej 10%) udziałów (akcji) przez okres dwóch lat w kapitale spółki komandytowej, przez jej komandytariusza może być liczony jedynie od dnia kiedy spółka komandytowa stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że zyski wypracowane przez Kancelarię w roku 2021 i w latach następnych, tj. w okresie kiedy Kancelaria posiada status podatnika CIT, i wypłacone do Wnioskodawcy będącego osobą prawną (spółką akcyjną) niebędącego komplementariuszem Kancelarii, korzystać będą mogły ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 22 ust. 4 - 4d ustawy o CIT, należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili