0111-KDIB2-1.4010.121.2021.1.BKD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 marca 2021 r. (data wpływu 19 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy do wypłaty na rzecz Wnioskodawczym zysków osiągniętych przez Spółkę Komandytową, po uzyskaniu przez tę Spółkę statusu podatnika CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2021 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy do wypłaty na rzecz Wnioskodawczym zysków osiągniętych przez Spółkę Komandytową, po uzyskaniu przez tę Spółkę Komandytową statusu podatnika CIT, zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni – Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawczyni”) posiada siedzibę działalności na terytorium Polski. Wnioskodawczyni zamierza przystąpić do Spółki Komandytowej, posiadającej siedzibę działalności na terytorium Polski, w charakterze komandytariusza.

Udział Wnioskodawczyni w zysku Spółki Komandytowej będzie przekraczał 10%. Na moment uzyskania przez Wnioskodawczynię pierwszego przychodu z tytułu udziału w zyskach w Spółce Komandytowej okres posiadania przez Wnioskodawczynię statusu komandytariusza, którego udział w zysku przekracza 10%, będzie krótszy niż 2 lata, jednakże Wnioskodawczyni zakłada, że status ten pozostanie w sposób nieprzerwany utrzymany przez nią przez okres co najmniej dwóch lat od uzyskania takiego przychodu.

Wnioskodawczyni nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym nie będą spełnione warunki zwolnienia z podatku kwoty stanowiącej 50% przychodów uzyskanych przez komandytariusza z tytułu udziału w zyskach w spółce komandytowej do kwoty 60 000 zł w roku podatkowym, o którym mowa w art. 22 ust. 4e ustawy o CIT, z uwagi na wystąpienie przynajmniej jednej przesłanki negatywnej, o której mowa w art. 22 ust. 4f ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do wypłaty na rzecz Wnioskodawczyni zysków osiągniętych przez Spółkę Komandytową, po osiągnięciu przez Spółkę Komandytową statusu podatnika CIT, zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, do wypłaty na rzecz Wnioskodawczyni zysków osiągniętych przez Spółkę Komandytową, po osiągnięciu przez Spółkę Komandytową statusu podatnika CIT, zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Spółka komandytowa jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu od 1 stycznia 2021 r., przepisy ustawy o CIT mają również zastosowanie do spółek komandytowych.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (dalej: Ustawa zmieniająca) - Spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Stosowanie do powołanych wyżej przepisów, od 1 stycznia 2021 r. spółki komandytowe, co do zasady, stały się podatnikami CIT, Wyjątek od tej zasady stanowią spółki komandytowe, które zdecydowały się na odroczenie statusu podatnika CIT do 30 kwietnia 2021 r., w związku z czym staną się podatnikami CIT od 1 maja 2021 r.

Wypłata zysków osiągniętych przez spółkę komandytowa jej wspólnikom przed 1 stycznia 2021 r. lub przed 1 maja 2021 r.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 Ustawy zmieniającej - Do dochodów wspólników spółki komandytowej lub spółki jawnej uzyskanych z udziału w zyskach takiej spółki, osiągniętych przez taką spółkę przed dniem, w którym taka spółka stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, stosuje się przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu obowiązującym przed dniem, w którym taka spółka stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W myśl powyższego, dochody spółki komandytowej uzyskane z udziału w zyskach tej spółki, w tym przychody z tytułu wypłaty zysków spółki komandytowej wspólnikom, osiągnięte przed dniem gdy spółka komandytowa stała się podatnikiem CIT (tj. przed dniem 1 stycznia 2021 r. lub 1 maja 2021 r.) są opodatkowane stosownie do zasad poprzednio obowiązujących, które traktowały spółkę komandytową jako podmiot transparentny podatkowo.

Wypłata zysku przez spółkę komandytową będącą podatnikiem CIT na rzecz osoby prawnej niebędącej komplementariuszem tej spółki komandytowej a możliwość zastosowania zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Bazując na wcześniejszych rozważaniach, należy uznać, że od momentu uzyskania przez spółkę komandytową statusu podatnika CIT (tj, od 1 styczna 2021 r. lub od 1 maja 2021 r.), przychody (dochody) tej spółki z tytułu udziału w jej zyskach, w tym również wypłata zysku przez Spółkę komandytową będą podlegać opodatkowaniu ryczałtowemu na podstawie art. 22. ust 1 ustawy o CIT.

Wątpliwości przysparza natomiast kwestia możliwości zastosowania do zysków wypłacanych przez spółkę komandytową na rzecz jej komandytariusza zwolnienia z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 22. ust. 4 ustawy o CIT zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a. f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki (…).

Wspomniany przepis ustawy o CIT dopuszcza pod pewnymi warunkami zwolnienie z CIT przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit, a, f oraz j, wśród których nie została wymieniona wypłata zysku przez spółkę komandytową na rzecz swoich wspólników.

Mimo to, zdaniem Wnioskodawczyni wypłata zysku przez spółkę komandytową na rzecz wspólnika niebędącego komplementariuszem jest przychodem objętym zakresem zwolnienia z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT z uwagi na zasadę równości wobec prawa podatkowego oraz treść art. 13 ust. 3 Ustawy zmieniającej.

Zgodnie z zasadą równości wobec prawa podatkowego następstwa podatkowe analogicznych sytuacji nie powinny się różnić, a kryteria różnicowania podatników powinny być uzasadnione.

W ocenie Wnioskodawczyni, wypłata zysku przez Spółkę Komandytową na rzecz Wnioskodawczyni jest przychodem analogicznym do przychodów określonych w katalogu w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT i nie występuje pomiędzy nimi różnica, która uzasadniałaby odmienne ich traktowanie na cele możliwości stosowania zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Z kolei, zgodnie z art. 13 ust. 3 Ustawy zmieniającej, zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 ustawy CIT ma zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółki te stały się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Zdaniem Wnioskodawczyni, powołany wcześniej przepis wprost wskazuje, że zwolnienie z art. 22 ust. 4 ustawy CIT ma zastosowanie do przychodów spółki komandytowej z tytułu udziału w zyskach tej spółki, którym jest także wypłata przez spółkę komandytową zysku swojemu komandytariuszowi.

Stanowisko Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie w odpowiedzi Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów - Jana Sarnowskiego na interpelację z dnia 3 lutego 2021 r. o sygn. DD5.054.7 2021, zgodnie z którą: Ilekroć ustawa CIT mówi o dochodach z udziału w zyskach osób prawnych lub o wypłacanych dywidendach, to pod tymi pojęciami rozumieć należy również dochody z udziału w zyskach spółki komandytowej mającej status podatnika podatku CIT oraz wypłatę zysku przez taką spółkę. W konsekwencji wypłacane przez taką spółkę zyski wypracowane w okresie, w którym spółka komandytowa posiadała status podatnika CIT, na rzecz innej spółki również będącej podatnikiem CIT (niebędącej komplementariuszem w pierwszej z tych spółek), korzystać będą mogły ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 22 ust. 4-4d ustawy CIT.

Jednoczenie, Wnioskodawczyni pragnie wskazać, że w odniesieniu do wypłat zysku przez Spółkę Komandytową na rzecz Wnioskodawczyni spełnione zostaną warunki zwolnienia z art. 22 ust. 4, 4a, 4b oraz 4d ustawy o CIT.

W tym zakresie Wnioskodawczyni pragnie odnieść się w szczególności do warunku z art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT przewidującego, iż spółka, będąca odbiorcą należności, powinna posiadać bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej należność.

Powstaje w związku z tym pytanie, jak należy rozumieć to kryterium w odniesieniu do spółki komandytowej, będącej spółką osobową. Zgodnie z art. 4a pkt 18 ustawy o CIT, pod pojęciem kapitału zakładowego należy rozumieć również kapitał podstawowy spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 (co obejmuje m.in. spółkę komandytową).

Zdaniem Wnioskodawczyni wprowadzenie przez ustawodawcę powyższej definicji nie ma wpływu na fakt, że „kapitał zakładowy” spółki komandytowej - inaczej niż w przypadku spółek będących osobami prawnymi - nie dzieli się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 z póżn. zm.) na udziały ani akcje.

Zgodnie natomiast z art. 4a pkt 16 ustawy o CIT pod pojęciem udziału (akcji) należy rozumieć również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3 (co obejmuje m.in. spółkę komandytową). Zaznaczyć tu należy, że zasadniczym prawem komandytariusza jest prawo do udziału w zysku spółki komandytowej, zgodnie z zasadami określonymi w art. 123 Kodeksu spółek handlowych. Przepis ten przewiduje w szczególności, że komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Mając na uwadze treść wskazanych wyżej przepisów, zdaniem Wnioskodawczyni dla oceny spełnienia kryterium zwolnienia z art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT miarodajna być powinna przesłanka osiągnięcia progu 10% udziału komandytariusza w zysku spółki komandytowej. Uzasadnieniem jest tu powiązanie przez ustawodawcę na gruncie ustawy o CIT pojęcia udziału z zakresem praw i obowiązków wspólnika spółki komandytowej. Biorąc zatem pod uwagę, że w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym udział Wnioskodawczyni w zysku Spółki Komandytowej będzie przekraczał 10% analizowaną przesłankę uznać należy zdaniem Wnioskodawczyni za spełnioną.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni, do wypłaty na rzecz Wnioskodawczyni zysków osiągniętych przez Spółkę Komandytową, po osiągnięciu przez Spółkę Komandytową statusu podatnika CIT, zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na mocy art. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „Ustawa nowelizująca”) przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”) mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT, należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawodawca przewidział jednak odstępstwo od tej zasady. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 Ustawy nowelizującej, w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Jak wynika z art. 12 ust. 2 Ustawy nowelizującej, spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Stosownie do art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym: dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
4. spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Stosownie do art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Przy czym jak wynika z definicji określonej w art. 4a pkt 16 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o udziale (akcji) – oznacza to również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3.

W myśl natomiast art. 22 ust. 4b ww. ustawy, zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.

Jak stanowi art. 22 ust. 4d ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:

1. jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;
2. w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:
   1. własności,
   2. innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że warunkiem zwolnienia od podatku dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spełnienie przez uzyskującego dywidendę jednocześnie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT.

Powołane przepisy art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT, wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych dywidend wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy statuujące zwolnienia od opodatkowania należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Stosownie do treści art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, przepisów art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4 nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia określonego w tych przepisach było:

1. sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych przepisów;
2. głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny.

Jednocześnie, w przypadku spółek komandytowych, zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT będzie miało zastosowanie jedynie do przychodów z udziału w zyskach tych spółek uzyskanych przez ich wspólników od dnia, w którym do ww. spółki zastosowanie znajdą przepisy ustawy o CIT (w przypadku Zainteresowanych od 1 maja 2021 r.) Jak wynika bowiem z art. 13 ust. 3 Ustawy nowelizującej, przepis art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 2 oraz zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 tej ustawy mają zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zauważyć zatem należy, że dla zastosowania zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie jest wystarczające spełnienie przez Komandytariusza spółki komandytowej otrzymującego dochód z udziału w zyskach tej spółki jedynie warunków określonych w tym przepisie. Warunkiem koniecznym jest również określone w art. 22 ust. 4a ustawy o CIT posiadanie udziałów (akcji) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Przy czym dwuletni termin posiadania akcji/udziałów – bądź ogółu praw i obowiązków - należy liczyć tylko w spółce (w rozumieniu art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT), która jest podatnikiem w podatku CIT. Wcześniejsze posiadanie przez Komandytariusza udziałów w zysku spółki osobowej niebędącej podatnikiem podatku CIT a więc nie spełniającej warunku uznania za spółkę w rozumieniu ww. art. 4a pkt 21 ustawy o CIT powoduje, że bieg dwuletniego okresu posiadania przez Komandytariusza ogółu praw i obowiązków w Spółce komandytowej będącej jednocześnie podatnikiem CIT rozpocznie się dopiero od dnia w której Spółka stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zamierza przystąpić do Spółki Komandytowej, posiadającej siedzibę działalności na terytorium Polski, w charakterze komandytariusza.

Udział Wnioskodawczyni w zysku Spółki Komandytowej będzie przekraczał 10%. Na moment uzyskania przez Wnioskodawczynię pierwszego przychodu z tytułu udziału w zyskach w Spółce Komandytowej okres posiadania prze Wnioskodawczynię statusu komandytariusza, którego udział w zysku przekracza 10%, będzie krótszy niż 2 lata, jednakże Wnioskodawczyni zakłada, że status ten pozostanie w sposób nieprzerwany utrzymany przez nią przez okres co najmniej dwóch lat od uzyskania takiego przychodu.

Wnioskodawczyni nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym nie będą spełnione warunki zwolnienia z podatku kwoty stanowiącej 50% przychodów uzyskanych przez komandytariusza z tytułu udziału w zyskach w spółce komandytowej do kwoty 60 000 zł w roku podatkowym, o którym mowa w art. 22 ust. 4e ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe, należy zauważyć, że jak wskazano powyżej, zastosowanie zwolnienia możliwe jest po spełnieniu przewidzianych ustawą o CIT warunków w tym w szczególności warunku wynikającego z art. 22 ust. 4a-4b ustawy o CIT, dotyczącego nieprzerwanego posiadania (co najmniej 10%) udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej przez okres dwóch lat. Spełnienie tego warunku zgodnie z ww. przepisami jest konieczne w dniu uzyskania dochodu (przychodu) przez spółkę, tj. przez udziałowca/akcjonariusza – zgodnie z art. 22 ust.4a, ale jest również możliwe po tym dniu, z uwzględnieniem późniejszego dotrzymania tego warunku (ust. 4b ww. artykułu). Należy podkreślić, że ww. okres nieprzerwanego posiadania (co najmniej 10%) udziałów (akcji) przez okres dwóch lat w kapitale spółki komandytowej, przez jej komandytariusza może być liczony jedynie od dnia kiedy spółka komandytowa stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym do wypłaty na rzecz Wnioskodawczyni zysków osiągniętych przez Spółkę Komandytową, po osiągnięciu przez Spółkę Komandytową statusu podatnika CIT, zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT należy uznać za prawidłowe, o ile oczywiście dochowane zostaną pozostałe, ustawowo określone warunki dla skorzystania z tego zwolnienia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.