Wnioskodawca, będący podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzi działalność produkcyjną, handlową i usługową w Specjalnej Strefie Ekonomicznej na podstawie posiadanego zezwolenia. Zadał pytanie, czy cały dochód uzyskany z tej działalności będzie objęty zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, zwolnieniem podatkowym mogą być objęte dochody z działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie zezwolenia, bez konieczności przyporządkowywania dochodów do konkretnych inwestycji lub wydatków kwalifikowanych. W związku z tym, cały dochód Wnioskodawcy uzyskany z działalności objętej zezwoleniem może korzystać ze zwolnienia podatkowego, w ramach dostępnego limitu pomocy publicznej.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 lutego 2021 r. (data wpływu 1 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), będzie objęty - w ramach dostępnego dla Wnioskodawcy limitu zwolnienia podatkowego - cały dochód Wnioskodawcy uzyskany z działalności gospodarczej wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego (działalności gospodarczej wskazanej w Zezwoleniu) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 marca 2021 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, będzie objęty - w ramach dostępnego dla Wnioskodawcy limitu zwolnienia podatkowego - cały dochód Wnioskodawcy uzyskany z działalności gospodarczej wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego (działalności gospodarczej wskazanej w Zezwoleniu).
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży (`(...)`). Produkty Wnioskodawcy są sprzedawane do spółek z grupy, które zajmują się produkcją konkretnych modeli samochodów.
Wnioskodawca prowadzi swoją działalność między innymi na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE” lub „Strefa”) na podstawie zezwolenia nr `(...)` uzyskanego 16 listopada 2016 r. (dalej: „Zezwolenie”). Zezwolenie zostało wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1670 z 29 września 2020 roku, „u.s.s.e.”). Zgodnie z treścią Zezwolenia zostało ono udzielone na prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej na terenie Strefy w zakresie działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów wytwarzanych i usług świadczonych na terenie Strefy w następujących pozycjach PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług):
Zgodnie z treścią Zezwolenia, Wnioskodawca w jego ramach został zobowiązany do:
Przy czym, maksymalna kwota wydatków kwalifikowanych w przypadku korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji wynosiła 362.232.000 PLN.
Działania inwestycyjne Wnioskodawcy doprowadziły już do zrealizowania wskazanych powyżej warunków Zezwolenia i rozpoczęcia produkcji `(...)` montowanych w samochodach (…). Produkcja ta została uruchomiona w `(...)` r.
Niemniej jednak w związku z ciągłym rozwojem przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz zapotrzebowaniem na `(...)`Wnioskodawca poniósł na terenie Strefy kolejne wydatki inwestycyjne polegające na nabyciu i uruchomieniu na terenie Strefy kolejnej linii produkcyjnej `(...)` do samochodów. Przedmiotowa linia produkcyjna powstała obok wskazanej już wyżej istniejącej linii produkcyjnej, na której to linii produkcyjnej produkcja została uruchomiona w `(...)` r. Nowa linia zostanie uruchomiona w `(...)` r. i produkowane na niej `(...)` będą mieścić się w ramach PKWiU wskazanych w Zezwoleniu.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, będzie objęty - w ramach dostępnego dla Wnioskodawcy limitu zwolnienia podatkowego - cały dochód Wnioskodawcy uzyskany z działalności gospodarczej wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego powyżej (działalności gospodarczej wskazanej w Zezwoleniu)?
Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym cały dochód Wnioskodawcy uzyskany z działalności gospodarczej wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego (działalności gospodarczej wskazanej w Zezwoleniu) będzie objęty zwolnieniem podatkowym o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w ramach dostępnego dla Spółki limitu zwolnienia podatkowego.
Uzasadnienie stanowiska Spółki.
Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, zwolnione z podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w u.s.s.e., przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Natomiast w oparciu o art. 17 ust 4 ustawy o CIT, należy uznać, że wskazane zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.
W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że przychody i koszty podatkowe przedsiębiorcy prowadzącego działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w tym także pochodzące z działalności na terenie tej strefy co do zasady podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, za wyjątkiem dochodów spełniających określone w przepisach warunki.
W ocenie Wnioskodawcy, na podstawie powyższych przepisów stwierdzić należy, że istnieją wyłącznie trzy warunki, których spełnienie jest konieczne do uznania, że osiągnięty dochód może korzystać ze wskazanego powyżej zwolnienia podatkowego w ramach limitu pomocy publicznej dostępnego dla przedsiębiorcy, tj.
Powyższa regulacja nie przewiduje żadnych innych warunków i ograniczeń stosowania zwolnienia podatkowego poza wskazanymi powyżej (za wyjątkiem sytuacji, w których podatnik traci prawo do zezwolenia podatkowego, które obejmują cofnięcie zezwolenia lub stwierdzenie, że czynności dokonywane przez podatnika, także w zakresie niezwiązanym z uzyskaniem zwolnienia podatkowego, są dokonywanie głównie w celu uniknięcia lub uchylenia się od opodatkowania). W szczególności powyższe przepisy w żaden sposób nie uzależniają zastosowania do dochodów podatnika powyższego zwolnienia podatkowego od stwierdzenia, czy i w jakim zakresie dochody pochodzą z produkcji prowadzonej z wykorzystaniem środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych lub nabytych w ramach realizacji danej inwestycji lub zaliczonych do tzw. wydatków kwalifikowanych na gruncie regulacji dotyczących specjalnych stref ekonomicznych.
Powyższa konkluzja spójna jest również z samą konstrukcją wydawanych zezwoleń, które wydawane są na podstawie i zgodnie z przepisami u.s.s.e. Zgodnie z przepisami zezwolenie te wydawane są na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie określonej działalności gospodarczej, w tym produkcji i sprzedaży określonych wyrobów wytworzonych lub usług świadczonych (określonych za pomocą kodów PKWIU) na terenie konkretnej strefy. Wprost więc wymieniają przedmiot działalności gospodarczej oraz miejsce tej działalności, których zezwolenie ma dotyczyć. W treści zezwolenia brak jest wskazania, że podatnik ma prawo prowadzić działalność gospodarczą na terenie strefy wyłącznie w związku z wykorzystaniem środków trwałych, które zostały nabyte w związku z wypełnieniem warunków prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Co więcej, konstrukcja przepisów strefowych nie odróżnia wydatków ponoszonych w ramach wypełnienia limitu inwestycyjnego wskazanego w zezwoleniu i po spełnieniu tego limitu. Jedynym wskazaniem, jakie w tym zakresie zawierają zezwolenia jest określenie jaki poziom wydatków inwestycyjnych jest maksymalnie brany pod uwagę przy ustalaniu wysokości zwolnienia podatkowego. Co więcej limit ten może być wyższy niż minimalna wartość nakładów inwestycyjnych przewidzianych w zezwoleniu. Innymi słowy zarówno przepisy u.s.s.e jak też treść zezwolenia wprost przewidują, że działalność gospodarcza na terenie strefy może być prowadzona także z wykorzystaniem aktywów nabytych lub wytworzonych po osiągnięciu warunków zezwolenia, wręcz wskazują, że prowadzona przez podatnika działalność na terenie strefy ekonomicznej może być następnie dalej rozwijana i do określonego, maksymalnego poziomu pomocy publicznej przysługują jej uprawnienia wynikające z zezwolenia.
W świetle powyższych regulacji podatkowych i przepisów u.s.s.e. nie ulega zatem wątpliwości, że przedsiębiorca, który uzyskał zezwolenie może prowadzić działalność gospodarczą na terenie strefy w ramach wskazanego w zezwoleniu zakresu i cały dochód ustalany łącznie z całej działalności prowadzonej przez podatnika na terenie strefy będzie korzystał ze zwolnienia podatkowego.
Powyższa interpretacja zgodna jest także z celem wprowadzenia przedmiotowych przepisów. Istota tego zwolnienia podatkowego polega na zachęceniu podatników do realizacji celów gospodarczych służących trwałemu rozwojowi gospodarczemu kraju i wzrostowi konkurencyjności gospodarki na określonych terenach. Skoro celem ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej, zgodnie z rozporządzeniem w sprawie ustalenia planu rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej, była aktywizacja działalności produkcyjnej, wspieranie rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw, a także wspieranie rozwoju zróżnicowanej działalności gospodarczej oraz inicjatyw kooperacyjnych w poszczególnych sektorach to sprzeczne z tym celem byłoby ograniczanie możliwości stosowania zwolnienia podatkowego do dochodu pochodzącego z działalności gospodarczej związanej z jedną inwestycją. Prowadzić by to bowiem mogło do sztucznego dzielenia i ograniczania działalności podatnika w danym miejscu - skoro bowiem dochód zwolniony nie mógłby być generowany przez składniki majątkowe nabyte w ramach minimum wydatków kwalifikowanych, to podatnicy mogliby dzielić funkcje przedsiębiorstwa tak, aby takie składniki majątkowe w ramach tej działalności nie były nabywane. Byłoby to zaprzeczeniem zrównoważonego rozwoju, bowiem prowadziłoby do sytuacji, w której dział produkcji, marketingu, logistyki, obsługi księgowej i kadrowej danej spółki byłby w różnych miejscach tylko ze względu na sposób interpretacji zasad stosowania zwolnienia podatkowego. Łączenie tych działów z działem produkcyjnym na terenie strefy rodziłoby bowiem po stronie podatników ryzyko uznania, że pośrednio w działalności gospodarczej generującej dochód zwolniony z opodatkowania zaangażowane są inne składniki majątkowe, co wyklucza zastosowanie przedmiotowego zwolnienia podatkowego.
Prawidłowość stanowiska prezentowanego przez Wnioskodawcę potwierdzają wyroki sądów administracyjnych wydawane na gruncie przedmiotowych regulacji.
Przykładowo w wyroku z 19 lipca 2016 roku, sygn. II FSK 1849/14 sąd uznał, że „zwolnieniem z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) może zostać objęty dochód ustalony łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie wszystkich posiadanych przez niego zezwoleń, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej do poszczególnych inwestycji określonych w kolejno wydawanych zezwoleniach”.
To samo stanowisko wyraził NSA także w swoim wyroku z 13 grudnia 2019 r., sygn. II FSK 300/18, powołując się na zacytowany powyżej wyrok. W wyroku z 13 grudnia NSA wskazał również, że „na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o wszystkie posiadane przez niego zezwolenia, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej do poszczególnych inwestycji”. Takie stanowisko NSA wyraził także w wyrokach z 8 listopada 2018 roku, sygn. II FSK 3077/16 i II FSK 3078/16, a także w wyroku z 27 września 2018 r., sygn. II FSK 2712/16 i w wyroku z 14 sierpnia 2018 r., sygn. II FSK 2333/16.
Do tożsamych wniosków NSA doszedł w wyroku z 20 marca 2018 r., sygn. II FSK 696/16 gdzie uznał, że „podkreślenia wymaga, że ani art. 17 ust. 1 pkt 34 w zw. z ust. 4 u.p.d.o.p., ani też przepis wykonawczy rangi podstawowej z rozporządzenia strefowego RM, które jak wskazano powyżej może jedynie określać wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia, nie nakazują wyodrębniania przychodów i kosztów, a zatem także w konsekwencji dochodu z działalności prowadzonej w ramach każdego z posiadanych zezwoleń strefowych dla działalności na terenie tej samej specjalnej strefy ekonomicznej. Podkreślenia wymaga przedmiotowy charakter zwolnienia, który odnosi się wyłącznie do dochodów uzyskanych z określonego źródła, czyli działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Istotne jest zatem wyłącznie to, aby działalność prowadzona była w określonym miejscu (na terenie specjalnej strefy ekonomicznej) i w ramach uzyskanego zezwolenia.”
Także w wyroku z 8 listopada 2016 roku, sygn. II FSK 2230/14, sąd wskazał, że „Podatnik w celu ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym obowiązany był jedynie wyłączyć odpowiednio przychody oraz koszty działalności strefowej (uprawniającej do zwolnień podatkowych) od pozastrefowej. Prowadzona przez niego ewidencja księgowa powinna umożliwić ustalenie tych wartości. Nie miał zatem obowiązku ustalenia tych wartości odpowiednio na każde zezwolenie.”
W wyroku z 28 czerwca 2018 roku, sygn. II FSK 1883/16 NSA jasno wskazał, że z art. 17 ust. 1 pkt 34 „nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie tego zezwolenia. W tej sytuacji przedsiębiorca strefowy może objąć zwolnieniem podatkowym dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując sukcesywnie limity dostępnej pomocy publicznej w ramach kolejnych zezwoleń, dyskontując tym samym uzyskaną pomoc etapami.”
Zgodnie natomiast z wyrokiem NSA z 27 września 2018 r., sygn. II FSK 2712/16 „zwolnienie podatkowe dotyczy - jak to wyraźnie wynika z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. - wyłącznie dochodu powstałego na skutek prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy (do wysokości limitu), nie zaś dochodu powstałego na skutek wdrożenia inwestycji, czy zatrudnienia pracowników, określonych w pojedynczym zezwoleniu.”
Z powyższych wyroków wynika więc, że zwolnieniem z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT może zostać objęty dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i rodzajowo zgodnej z treścią zezwolenia, w oparciu o wszystkie posiadane przez niego składniki majątkowe, aż do wysokości maksymalnego limitu pomocy publicznej określonego w tym zezwoleniu.
Stanowisko sądów administracyjnych popierają także organy podatkowe w wydawanych na gruncie przedmiotowych regulacji interpretacjach indywidualnych.
Przykładowo zgodnie z interpretacją Dyrektora KIS z 17 stycznia 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.429.2017.2.JKT „Mając na uwadze wykładnie sądów administracyjnych, przyjmującą formą linii orzeczniczej, należy stwierdzić, że korzystać z zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, będzie dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Dla zachowania zwolnienia wskazanego w zdaniu poprzednim, konieczne jest zachowanie warunków zezwolenia, w tym kategorii produktów tworzonych wymienionych w ich treści. Nie jest istotne czy uzyskiwane dochody będą pochodzi z inwestycji będącej podstawą dla wydania zezwolenia czy innych zakładów produkcyjnych położonych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej”.
Również w interpretacji z 22 czerwca 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.200.2018.1.PC, Dyrektor KIS zajął stanowisko spójne z prezentowanym przez Wnioskodawcę i uznał, że „całość dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej na terenie danej SSE, która objęta jest zakresem posiadanego przez Wnioskodawcę Zezwolenia nr 107 (tj. wchodzi w zakres wskazanych w nim grupować PKWiU) może być zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, niezależnie od tego, czy dochód osiągnięty z działalności produkcyjnej wynika z konkretnej inwestycji dokonanej w ramach konkretnego zezwolenia”.
W oparciu o powyższe należy uznać, że zwolnieniem może zostać objęta cała działalność gospodarcza podatnika o ile działalność ta została wskazana w zezwoleniu oraz jest prowadzona na terenie strefy wskazanej w zezwoleniu.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. 2020 r. poz. 1670; dalej „usse”). Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie, uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ww. ustawy). Oznacza to, że tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm.; dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 usse, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Zgodnie z art. 17 ust. 4 updop, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca 16 listopada 2016 r. r. uzyskał Zwolnienie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE. Zgodnie z treścią Zezwolenia, Wnioskodawca w jego ramach został zobowiązany do:
Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 121), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:
W myśl § 5 ust. 5 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.
Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.
Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie, w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.
Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.
Mając na uwadze powyższe oraz opis zdarzenia przyszłego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, będzie objęty – w ramach dostępnego dla Wnioskodawcy limitu zwolnienia podatkowego - cały dochód Wnioskodawcy uzyskany z działalności gospodarczej wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego powyżej (działalności gospodarczej wskazanej w Zezwoleniu).
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili