Spółka przeanalizowała swoje procesy produkcyjne i zidentyfikowała obszary, które można usprawnić, co przyczyni się do dalszego rozwoju przedsiębiorstwa. W związku z tym podjęła decyzję o automatyzacji procesów w zakresie produkcji mokrej oraz rozpoczęła prace badawczo-rozwojowe (B+R) mające na celu opracowanie automatycznego procesu konfekcji (nalewania) i paletyzacji wyrobów gotowych. W ramach tych prac B+R Spółka poniosła różnorodne koszty, w tym: 1) wydatki związane z zatrudnieniem pracowników realizujących prace B+R, 2) koszty zużycia materiałów i surowców, zakupu części oraz części zamiennych, narzędzi, a także środków konserwacyjnych i czyszczących, które były niezbędne do zaprojektowania nowych linii produkcyjnych oraz przeprowadzenia testów i prób, 3) koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w pracach B+R. Spółka uważa, że powyższe wydatki kwalifikują się jako koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co pozwala jej na odliczenie ich od podstawy opodatkowania.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2020 r. (data wpływu 16 listopada 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 stycznia 2021 r. (data nadania 18 stycznia 2021 r., data wpływu 18 stycznia 2021 r.) na wezwanie z dnia 7 stycznia 2021 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.400.2020.1.MR (data nadania 7 stycznia 2021 r., data doręczenia 11 stycznia 2021 r.), oraz pismem z dnia 24 lutego 2021 r. (data nadania 24 lutego 2021 r., data wpływu 24 lutego 2021 r.) na wezwanie z dnia 15 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.400.2020.2.MR (data nadania 15 lutego 2021 r., data doręczenia 17 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania, czy koszty wskazane we wniosku, ponoszone w związku z realizacją projektu badawczo - rozwojowego w zakresie automatyzacji linii produkcyjnych Wnioskodawcy, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 1, ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania, czy koszty wskazane we wniosku, ponoszone w związku z realizacją projektu badawczo – rozwojowego w zakresie automatyzacji linii produkcyjnych Wnioskodawcy, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 1, ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
Spółka (dalej również: "Wnioskodawca"), jest przedsiębiorcą zajmującym się produkcją chemii budowlanej. Procesy produkcyjne w Spółce można podzielić na dwa główne obszary, do których należy zaliczyć:
Spółka przeprowadziła analizę realizowanych procesów, które pozwoliły określić obszary działalności Spółki, których usprawnienie może przyczynić się do dalszego rozwoju przedsiębiorstwa. Zgodnie z wynikami przeprowadzonych analiz produkcja mokra cechuje się niską automatyzacją, wiele czynności wykonywanych jest manualnie, co wpływa na możliwości dalszego rozwoju Wnioskodawcy z uwagi na ograniczenia w zakresie potencjału do zwiększenia zdolności produkcyjnych Spółki. Taki stan rzeczy wynika przede wszystkim z faktu, że produkcja mokra jest uzależniona od zmiennej dostępności pracowników. Brak automatyzacji w zakresie produkcji mokrej powoduje również, że praca fizyczna, jaką wykonują pracownicy produkcyjni jest mocno obciążająca, szczególnie na etapie odbierania produktów z konfekcji (napełniania) i układania ich na paletach. Pojedyncze produkty Spółki charakteryzują się stosunkowo duża wagą (około 15 - ok. 25 kg), co skutkuje koniecznością przenoszenia przez pracowników znacznych ciężarów. Ponadto wysoki popyt na produkty Spółki i jednoczesne ograniczone możliwości produkcyjne generują kosztowne nadgodziny, które stanowią dla Wnioskodawcy istotne obciążenie finansowe.
Sam proces nalewania (konfekcji) mokrych wyrobów gotowych odbywa się w systemie półautomatycznym lub manualnym. Również dokładność naważania w takim systemie jest niewystarczająca dla potrzeb Spółki. Podczas napełniania wiader produktem występują bowiem tzw. doważki (zbyt mała ilość produktu nalana do opakowania) lub przeważanie wiader (za duża ilość produktu nalana do opakowania). Wiąże się to z koniecznością korekty ilości nalanego produktu, dokonywanej ręcznie przez pracownika, co również wydłuża czas konfekcji.
Spółka obserwuje również, że obecny system pakowania powoduje znaczne straty z uwagi na szkody powstałe m.in. w transporcie. W ramach dotychczasowego systemu palety z gotowym produktem są zabezpieczane folią ręcznie przez pracowników. Taki sposób działania wiążę się jednak z niedokładnością przy zabezpieczaniu palet folią, której efektem jest powstawanie uszkodzeń i rozerwań w foli, co podczas transportu może skutkować uszkodzeniem produktu (wypadnięcie z palety) lub jego opakowania (uszkodzenia etykiet i wiader).
Z uwagi na powyższe Spółka podjęła decyzję o zautomatyzowaniu procesów w zakresie produkcji mokrej. Po przeprowadzonej analizie postanowiono, że Spółka podejmie prace badawczo-rozwojowe (dalej: B+R), mające na celu opracowanie i rozwój automatycznego procesu konfekcji (nalewania) i paletyzacji wyrobów gotowych na czterech liniach produkcyjnych (dalej: Projekt). Jednocześnie ze względu na ograniczoną powierzchnię hali produkcyjnej, jak również specyfikę oraz rodzaj produkowanych wyrobów gotowych, które charakteryzują się różnymi właściwościami fizyko - chemicznymi (np. różna gęstość, mrozoodporność, granulacja), uznano, że konieczne będzie stworzenie indywidualnych rozwiązań, a Spółka nie może nabyć gotowego rozwiązania, które na rynku oferowały podmioty zewnętrzne.
W celu realizacji Projektu Spółka stworzyła w ramach swojej struktury dedykowany zespół. Zespół, wykorzystując posiadane know-how, ma za zadanie opracować koncepcję procesu technologicznego, stanowiącego podstawę dla zaprojektowania nowych linii produkcyjnych oraz ich poszczególnych elementów, a także określić parametry pracy linii i sposób funkcjonowania.
Powołany zespół miał za zadanie w ramach prac przeanalizować dostępne na rynku rozwiązania oraz ocenić, w jaki sposób spełniają one wymagania Spółki. Ponadto do zadań zespołu należy również wypracowanie koncepcji połączenia projektowanych linii produkcyjnych z istniejącą już infrastrukturą produkcyjną Spółki oraz określenie wymagań i parametrów, jakie muszą spełniać maszyny wchodzące w skład linii produkcyjnych, aby były w stanie pracować z surowcami i produktami spółki, cechującymi się znaczącą różnorodnością w zakresie właściwości fizyko-chemicznych (przykładowo zaprawy mają znacznie większą gęstość od farb).
Prace powołanego zespołu w zakresie opisanego powyżej Projektu B+R, odbywały i odbywają się w następujących etapach:
Pierwszy etap prac B+R prowadzonych przez Spółkę, wiąże się z przeprowadzeniem szeregu prac mających na celu zidentyfikowanie problemów, które występują w obecnym procesie produkcyjnym oraz dokonaniem pomiarów w zakresie funkcjonowania oraz wydajności obecnej produkcji. Badania te pozwalają określić, jakie dalsze działania są niezbędne do tego, aby Spółka mogła przeprowadzić prace związane z automatyzacją linii produkcyjnej. Realizowane prace mają również na celu analizę problemów, jakie generują obecnie zastosowane rozwiązania technologiczne, tak, aby uniknąć ich w przyszłości i zoptymalizować produkcję.
Po przeprowadzeniu opisanych powyżej prac oraz na podstawie zebranych w ten sposób danych, Spółka przystąpiła do przygotowania koncepcji w zakresie automatyzacji linii oraz stworzenia założeń i wymagań dla nowego procesu produkcyjnego. Wskazane prace mają na celu zidentyfikowanie oczekiwanych parametrów i funkcjonalności nowych linii konfekcji oraz paletyzacji, jak również kalkulacji oczekiwanych korzyści i zysków wynikających z realizacji Projektu. Proces ten jest szczególnie istotny, dla celów prawidłowego określenia potrzeb Spółki. Na rynku istnieje bowiem wiele rozwiązań, które charakteryzują się różnymi parametrami. Powoduje to, że maszyna, która będzie się sprawdzać w ramach produkcji danego wyrobu gotowego w jednym przedsiębiorstwie, niekoniecznie będzie spełniać te same funkcje przy produkcji podobnego odmiennego wyrobu gotowego w innym przedsiębiorstwie. W konsekwencji, przy określaniu cech, jakie ma spełniać dana maszyna składająca się na linię produkcyjną, należy wziąć pod uwagę szereg czynników, takich jak rodzaje produkowanych wyrobów, szybkość ich nalewania, czas wysychania nalewanego materiału, jak również precyzyjność wykonywania poszczególnych operacji np. pozycjonowanie ramienia robota, kąt nachylenia przy nalewaniu, biorący pod uwagę lepkość produktu ciekłego itp. Co istotne, dane te muszą zostać zebrane w pierwszej kolejności przez Spółkę, przed przystąpieniem do dalszych prac związanych z realizacją Projektu.
Na etapie opracowywania koncepcji linii i analizy dostępnych rozwiązań, skupiono się również na kwestii odpadów poprodukcyjnych oraz możliwości ich utylizacji. W wyniku prowadzonych prac badawczo - rozwojowych stwierdzono, że produkcja mokra generuje znaczne ilości opadów poprodukcyjnych, które już przy obecnych mocach produkcyjnych stanowiły spory problem ze względu na konieczność utylizacji i ilość strat poprodukcyjnych obniżających efektywność kosztową procesu. Z tego względu na bazie przeprowadzonych prac uznano, że wraz ze wzrostem mocy produkcyjnych konieczne jest również zbudowanie oczyszczalni ścieków (sama inwestycja w oczyszczalnię pozostaje jednak poza zakresem prac badawczo- rozwojowych Spółki).
W ramach trzeciego etapu, Spółka dokonała opracowania projektu zagospodarowania hali produkcyjnej (w tym rozbudowanej części), co pozwoliło na stworzenie modelu, ułatwiającego prowadzenie dalszych prac w zakresie rozmieszczenia i ustawienia maszyn, w celu optymalizacji całego ciągu technologicznego. Krok ten był niezwykle istotny dla weryfikacji wykonalności technicznej projektu oraz sprawdzenia:
czy zapewnione są odpowiednie odległości między poszczególnymi gniazdami procesowymi linii,
czy możliwe będzie zapewnienie efektywnego transportu międzyoperacyjnego między nimi,
czy zaprojektowane i dostosowane do własnych potrzeb elementy zautomatyzowane linii posiadają optymalną ilość miejsca na manewrowanie np. pozycjonowaniem wiaderka itp.,
a także czy istniejące elementy linii technologicznej zostały optymalnie zintegrowane z nowymi urządzeniami.
Podkreślić należy, że projekt nowych linii zakłada włączenie części z nich w istniejącą infrastrukturę produkcyjną, co znacznie zwiększa stopień trudność realizowanych prac. Jednocześnie w ramach tego etapu powołany zespół poszukuje również na rynku rozwiązań, które spełniałyby - określone na bazie dotychczasowych prac - kryteria oraz parametry produkcji, a także wykonawców, którzy zaimplementowaliby te rozwiązania w Spółce.
Ponadto Spółka musiała określić, jakie rodzaje pomp oraz zaworów muszą zostać zastosowane, aby przyszła produkcja spełniała określone wymagania (tłoczenie płynnego produktu do podajników przy odpowiedniej wydajności). Spółka dokonała wyboru pomp i zaworów mobilnych, umożliwiających odłączanie ich od maszyny konfekcjonującej w zależności od potrzeb danego etapu procesu.
Na moment przygotowywania wniosku, Spółka zrealizowała wskazane powyżej etapy prac. W ich efekcie uznano, że nowa linia konfekcjonująca powinna składać się z magazynu wiaderek, automatycznego podajnika wiaderek, rozlewaczki automatycznej, deklownicy, transporterów rolkowych, systemu safety, urządzeń drukująco - etykietujących oraz układu, który automatycznie pozycjonuje wiaderko.
Z kolei w odniesieniu do linii do paletyzacji produktów gotowych, Spółka wypracowała koncepcję, zgodnie z którą linia ta powinna się składać z robotów paletyzujących, systemu transporterów i przenośników, magazynu palet oraz przekładek tekturowych, układu pozycjonowania i orientowania produktów oraz kapturownicy.
W ramach czwartego etapu, po opracowaniu koncepcji linii produkcyjnych oraz jej parametrów, we współpracy z wybranymi przez Spółkę wykonawcami, tworzone są odpowiednie dokumentacje techniczne oraz następuje wstępna instalacja zaprojektowanych linii. Z uwagi na stosunkowo małą przestrzeń na hali produkcyjnej, jednym z największych wyzwań w ramach prowadzonych prac jest optymalne ułożenie 4 linii produkcyjnych. W tym kontekście należy zauważyć, że realizację Projektu, poprzedzała rozbudowa hali o około 200 m2, na jednej z dwóch kondygnacji obecnego zakładu produkcyjnego (Wnioskodawca pragnie wskazać, że niniejszy wniosek nie obejmuje prac związanych z rozbudową hali, a prace te nie stanowiły elementu opisywanego Projektu B+R). Pomimo jednak dokonanej rozbudowy, która wiązała się ze zwiększeniem dostępnego miejsca, zakładana skala oraz wielkość modernizacji i automatyzacji linii związana z realizacją Projektu spowodowała, że Spółka musiała przeprowadzić szereg prac, które umożliwiły określenie odpowiedniego ustawienia nowych linii produkcyjnych. Co istotne, jeszcze przed rozpoczęciem Projektu, przeprowadzone zostały prace, które pozwoliły określić optymalne usytuowanie nowej części hali, jej kształt oraz powierzchnię, jak również prace związane z przeniesieniem infrastruktury związanej ze starą oczyszczalnią ścieków. Niezależnie jednak od tych prac, Spółka musiała w ramach realizowanego Projektu określić, w jaki sposób przenieść i ustawić obecne maszyny znajdujące się w zakładzie, aby zwolniły one odpowiednią ilość miejsca dla nowych linii. Na podstawie przeprowadzonych badań, dokonanych pomiarów oraz zdobytej wiedzy w zakresie tego, w jaki sposób powinien wyglądać nowy proces produkcji mokrej, zaprojektowano oraz wstępnie zamontowano opracowane linie produkcyjne w taki sposób, aby cała produkcja była całkowicie automatyczna i wymagała jak najmniejszego udziału człowieka. Jest to możliwe m.in. dzięki zastosowaniu transp produkcji np. do rozlewaczki, deklowanicy itp. aż do robotów paletyzujących, które ustawiają produkty gotowe na paletach, a następnie zabezpieczają je folią, wykorzystując do tego kaptur z foli nakładany od góry na paletę z produktami (tzw. stretch hood).
Ostatnie dwa etapy realizowanego Projektu związane są z testowaniem linii produkcyjnych w rzeczywistych warunkach oraz wprowadzaniem niezbędnych poprawek do procesu. Należy zauważyć, że samo określenie, z jakich maszyn mają składać się linie produkcyjne oraz tego, w jaki sposób mają zostać ze sobą połączone, jest niewystarczające. Z tego względu, po zamówieniu poszczególnych maszyn u ich producentów oraz ich późniejszym wstępnym montażu w hali produkcyjnej Wnioskodawcy, konieczne jest przeprowadzenie szeregu testów - zarówno w małej jak i dużej skali - mających na celu sprawdzenie, czy linie te spełniają określone na podstawie wcześniejszych prac parametry produkcji m.in. w zakresie czasu poszczególnych etapów procesu (np. nalewanie produktów do wiader). Testy te są niezbędne, aby wprowadzić odpowiednie modyfikacje w procesie np. w zakresie odległości pomiędzy wiadrami czy szybkości, z jaką mają pracować transportery rolkowe. Należy zauważyć, że Spółka nie nabyła gotowego rozwiązania, tylko szereg pojedynczych maszyn, które muszą zostać ze sobą „zestrojone”, aby osiągnąć zadowalające wyniki w zakresie ich pracy czy wydajności. Przykładowo, w trakcie testowania produkcji w rzeczywistych warunkach, Spółka zmierzy się z następującymi wyzwaniami:
Ponadto istotnym wyzwaniem dla Spółki jest odpowiednie ustawienie automatycznych podajników wiader oraz dobranie odpowiedniego ciśnienia, z jakim zawory mają nalewać płynny produkt do wiader. Produkty Spółki konfekcjonowane są w wiadrach o zróżnicowanych wielkościach i kształtach (są okrągłe lub owalne). W związku z tym konieczne jest odpowiednie zaprogramowanie automatycznych podajników tak, aby odpowiednio pobierały i ustawiały wiaderko pod zaworem napełniającym. Wielkości wiaderek warunkują również cieśnienie, pod jakim produkt powinien zostać nalany tak, aby zapobiec niekontrolowanym rozpryskom produktu poza wiadro, a jednocześnie zapewnić jak największą szybkość procesu.
Powyższe jest również ściśle skorelowane z wyzwaniem w zakresie odpowiedniego kolejkowania produktów na głównym rolociągu, który transportuje wiadra do maszyny pakującej. Zaprojektowana linia składa się z 4 odrębnych maszyn konfekcjonujących, które po napełnieniu wiaderka produktem przekazują je na główny, wspólny dla wszystkich linii rolociąg transportujący. Przedmiotem prac Spółki, w tym szeregu testów jest takie zaprojektowanie i zaprogramowanie procesu, aby produkty ze wszystkich linii w odpowiedniej kolejności były przekazywane na główny rolociąg w odpowiedniej kolejności oraz aby nie powodowało to zastojów na liniach, ani kolizji produktu na głównym rolociągu. Na przebieg procesu ma wpływ wiele parametrów, takich jak czas napełniania poszczególnych wiader (zależny m.in. od ich wielkości i kształtu), rodzaju produktu, który jest nalewany (gęstość, lepkość). W konsekwencji, opracowanie procesu kolejkowania produktów na głównym rolociągu, wymaga przeprowadzenia szeregu testów oraz prób, przy wykorzystaniu różnych produktów, tak, aby precyzyjnie określić poszczególne parametry procesu. Następnie, na ich podstawie, Spółka przy współpracy z dostawcą linii wprowadza odpowiednie modyfikacje do oprogramowania obsługującego linie i rolociąg.
Ponadto, z uwagi na różne właściwości fizyko - chemiczne (lepkość, gęstość, konsystencja itp.) produktów w formie płynnej, którymi napełniane są wiadra, oraz fakt, że zawory dozujące zostały dobrane na podstawie testów przeprowadzonych na dotychczasowych liniach produkcyjnych, konieczne jest przetestowanie, czy zastosowane dozowniki i tłoki będą odpowiednio pracować na nowych liniach konfekcjonujących. Mając przy tym na uwadze różnorodność towarów produkowanych przez Spółkę (np. tynki dyspersyjne, farby, podkłady tynkarskie), Wnioskodawca musi przeprowadzić szereg produkcji próbnych w różnych warunkach, zmieniając takie parametry, jak wydajność nalewania, rodzaj nalewanego produktu, prędkość nalewania i inne, co również wiąże się ze zużyciem znacznych ilości surowców i materiałów.
Ponadto wypracowana koncepcja wymaga przeprowadzenia przez Spółkę testów w warunkach rzeczywistych w zakresie m.in. pomp i zaworów pod kątem łatwości czyszczenia i mycia urządzeń oraz przezbrajania instalacji na linii. Przeprowadzane próby wiążą się z koniecznością poniesienia przez Spółkę kosztów surowców i materiałów.
Końcowo, Spółka musi również przeprowadzić testy zaprojektowanej linii w dużej skali. Wynika to z faktu, że próba w małej skali, może nie pozwolić na zidentyfikowanie wszystkich potencjalnych wyzwań i trudności, które mogą wystąpić w trakcie produkcji seryjnej. Przykładem takich trudności mogą być zapychające się dysze z uwagi na zastygający na ich końcówkach produkt, zacinanie rolek transportujących, mające wpływ na precyzyjny system kolejkowania, czy też przegrzewanie się maszyn.
Spółka pragnie wskazać, że wszystkie opisane powyżej prace prowadzone są w sposób systematyczny oraz według określonego harmonogramu.
Realizacja Projektu w zakresie automatyzacji oraz osiągnięcie wskazanych powyżej celów wiąże się z koniecznością poniesienia przez Wnioskodawcę szeregu kosztów, do których należy zaliczyć:
W celu realizacji opisanego powyżej Projektu, Spółka musiała oddelegować cześć swoich pracowników, którzy realizowali i realizują opisane powyżej zadania. Równolegle pracownicy ci realizują również inne czynności, związane z podstawową działalnością Wnioskodawcy. Wskazać jednak należy, że realizacja działalności badawczo-rozwojowej przez pracowników jest potwierdzona odpowiednimi ewidencjami. Osoby te prowadzą, bowiem ewidencje, w których wskazują ile danego dnia pracowali nad realizacją projektu B+R, a ile czasu poświęcili na wykonywanie swoich obowiązków związanych z realizacją podstawowej działalności Spółki.
Spółka w trakcie prac związanych z realizacją Projektu musiała przeprowadzić szereg prób i testów na istniejących liniach, na podstawie których zostało określone, jakie pompy oraz zawory dozujące powinny zostać użyte w nowych liniach produkcyjnych. Ponadto przed finalnym wdrożeniem nowych rozwiązań, konieczne jest także sprawdzenie, czy opracowane przez Spółkę zautomatyzowane linie produkcyjne pozwolą na uzyskanie produktów o oczekiwanych parametrach jakościowych. Z tego względu konieczne jest przeprowadzenie szeregu produkcji próbnych w małej oraz dużej skali, które pozwalają określić, czy zaprojektowane linie produkcyjne funkcjonują w założony przez Spółkę sposób. Przykładowo - czy maszyna nalewa odpowiednią ilość produktu do wiader, czy produkty mają odpowiednią konsystencję i właściwości itp. W trakcie prac przeprowadzanych jest również szereg prób i testów, związanych z wprowadzeniem modyfikacji do systemu kolejkowania.
Opisane powyżej czynności wiążą się z koniecznością poniesienia szeregu kosztów, do których należy zaliczyć:
Ponadto w celu przeprowadzenia testów linii w warunkach rzeczywistych, które pozwolą określić optymalny przebieg produkcji, jak również moce produkcyjne nowych linii, Wnioskodawca musi ponieść szereg kosztów związanych z próbnym uruchomieniem nowych linii do których należy zaliczyć m.in.:
Część z powyższych kosztów została ujęta w wartości środków trwałych (nowych linii i sprzętów), jednak w pozostałej części koszty te stanowiły koszty uzyskania przychodów roku, w którym zostały poniesione przez Wnioskodawcę.
Należy wskazać, że zakup ww. części oraz materiałów jest niezbędny do zaprojektowania linii technologicznej w zakresie konfekcji i paletyzowania oraz jej testów, a Spółka bez ich poniesienia nie mogłaby prawidłowo określić, w jaki sposób mają działać poszczególne maszyny składające się na zaprojektowane linie produkcyjne i, w konsekwencji, zrealizować projekt B+R.
Realizacja prac przez Spółkę wymagała zaangażowania dotychczas posiadanego wyposażenia produkcyjnego (maszyny, linie, narzędzia) oraz komputerów, przy pomocy których Spółka przeprowadzała testy, wykonywała pomiary i obliczenia. W związku z tymi pracami poniosła koszty:
Wnioskodawca wskazuje, że powyższe koszty nie zostały mu zwrócone w jakiejkolwiek formie.
Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej ani na podstawie Decyzji o Wsparciu.
W odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 stycznia 2021 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010.400.2020.1.MR Wnioskodawca pismem z dnia 18 stycznia 2021 r. uzupełnił braki formalne wniosku.
W odpowiedzi na zadane pytania Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność badawczo - rozwojową (dalej: B+R) i uzyskuje z niej dochody począwszy od 2005 r. W ramach tej działalności, Spółka realizowała szereg projektów, które miały m.in. na celu wdrożenie nowych i ulepszonych produktów i procesów.
Ponadto, zakresem niniejszego Wniosku objęte są jednak wyłącznie koszty poniesione na realizację projektu B+R w zakresie automatyzacji linii produkcyjnych Wnioskodawcy, który opisany został w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wniosku, a Wnioskodawca planuje odliczyć na podstawie art. 18d ustawy o PDOP koszty związane z tym projektem, poniesione w 2020 r. (i potencjalnie w latach kolejnych).
Wnioskodawca wskazał także, że Spółka posiada status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t.j. z 11 czerwca 2019 r., Dz. U. 2019 poz. 1292) i że Spółka nie posiada statusu centrum badawczo - rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 141 i 1669 oraz z 2019 r. poz. 534).
Spółka wskazała, że w ramach prowadzonej działalności osiąga również przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy o PDOP. W stosunku do tych przychodów jednak Wnioskodawca nie zmierza korzystać z odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo - rozwojową, o której mowa w art. 18d ustawy o PDOP.
Z kolei wydatki kwalifikowane w ramach ulgi B+R danego roku zostały przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w tym roku podatkowym.
Oznacza to, że koszty kwalifikowane, które Spółka planuje rozpoznać w 2020 r. w ramach ulgi na działalność badawczo - rozwojową, zostały zaliczone w 2020 r. do kosztów uzyskania przychodów tego roku.
Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że ponoszone przez Spółkę wydatki zostaną odpisane od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w zeznaniach podatkowych za poszczególne lata podatkowe, w których wydatki te poniesiono / zostaną poniesione.
Natomiast w celu skorzystania z odliczenia z ulgi B+R Wnioskodawca wyodrębnił w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o PDOP, koszty prowadzonej działalności B+R, które poniesione zostały w ramach realizacji projektu opisanego w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wniosku. Prowadzona przez Spółkę ewidencja ma charakter pomocniczy w stosunku do ewidencji księgowej prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.
Wnioskodawca wskazał także, że zamierza dokonać odliczenia z tytułu ulgi na działalność badawczo - rozwojową zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o PDOP. Oznacza to, że Spółka dokona odliczenia 100% poniesionych kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 i ust. 3 ustawy o PDOP.
W odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 stycznia 2021 r. Spółka wskazała również, że pracownicy, którzy są zatrudnieniu u Wnioskodawcy na umowę o pracę realizują zarówno prace badawczo - rozwojowe, jak również przeznaczają swój czas na wykonywanie pozostałych obowiązków pracowniczych, które nie stanowią prac badawczo - rozwojowych.
Z uwagi na powyższe Wnioskodawca wskazał, że koszty kwalifikowane, które zamierza odliczyć w ramach ulgi na działalność badawczo - rozwojową z tytułu należności poniesionych na rzecz pracowników zostaną uwzględnione jedynie w części, w jakiej czas przeznaczony przez pracownika na realizację działalności B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
Ponadto, koszty związane z zatrudnieniem pracowników, które ponosi Wnioskodawca tj. koszty na wynagrodzenia pracowników z tytułu umów o pracę (w tym jego poszczególne składniki) oraz składki ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) poniesione z tytułu tych wynagrodzeń (w części finansowanej przez pracodawcę) dotyczą pracowników Spółki realizujących prace badawczo-rozwojowe, przy czym pracownicy ci realizują również inne rutynowe czynności, które jak wskazano nie stanowią prac badawczo-rozwojowych. Ponadto Spółka zatrudnia również pracowników, którzy nie wykonują prac badawczo-rozwojowych, jednak koszty ponoszone przez Spółkę w związku zatrudnieniem takich pracowników nie są przedmiotem Wniosku.
Ponadto wskazane powyżej wydatki stanowią po stronie pracowników należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PDOF).
Natomiast wśród wydatków ponoszonych przez Spółkę, które mają bezpośredni związek z realizowanymi projektami B+R i stanowią po stronie pracowników należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF, Spółka wskazała, że nie uwzględnia żadnych kosztów szkoleń i delegacji pracowników, takich jak diety i inne należności za czas podróży służbowej.
Spółka wskazała także, że zgodnie z postanowieniami umów o pracę wypłaca swoim pracownikom, w tym również tym, którzy realizują prace z zakresu realizowanej przez Spółkę działalności B+R, miesięczne premie motywacyjne. Ponadto w grudniu danego roku wypłacana jest pracownikom nagroda uznaniowa (tzw. „premia dyrektora”). Obydwa wskazane składniki wynagrodzenia stanowią dla pracowników Spółki należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF.
Wnioskodawca wskazał, że premii motywacyjnych oraz premii dyrektora, które zostały/zostaną wypłacane pracownikom realizującym prace B+R, zostaną odliczone w ramach ulgi na działalność badawczo - rozwojową, przy czym:
premia motywacyjna, które jest przyznawana pracownikom w okresach miesięcznych, zostanie zaliczona do kosztów kwalifikowanych w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy danego pracownika w danym miesiącu, za jaki premia ta została przyznana;
nagroda uznaniowa („premia dyrektora”), która jest przyznawana indywidualnie na koniec danego roku i stanowi dodatkowe wynagrodzenie pracownika, w pewnym stopniu zależne od jego pracy w danym roku i w konsekwencji od osiągniętych w danym roku wyników (Spółki, działu lub pracownika), przy czym decyzja o jej przyznaniu i wysokości jest uznaniowa i każdorazowo podejmowana indywidualnie; nagroda zostanie zaliczona do kosztów kwalifikowanych w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności B+R w danym roku pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w tym roku, w którym przyznana została nagroda.
Wnioskodawca wskazał także, że w skład należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF, dotyczących pracowników realizujących prace badawczo - rozwojowe nie wchodzi/wchodził ekwiwalent za niewykorzystany urlop.
W związku z tym Wnioskodawca nie dokonał i nie planuje dokonać odliczenia w ramach ulgi B+R wynagrodzenia pracowników, w części, w której wynagrodzenie to przypadałoby na ekwiwalent za niewykorzystany urlop.
Ponadto, do wynagrodzeń pracowników realizujących prace badawczo - rozwojowe zaliczają się również wynagrodzenia za czas choroby, urlopu, opieki nad dzieckiem itp. Wnioskodawca jednak nie wlicza i nie będzie wliczał tych składników wynagrodzenia do kosztów kwalifikowanych do odliczenia w ramach ulgi B+R.
Spółka wskazała również, że wydatki związane z zatrudnieniem pracowników, wskazane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, nie dotyczą pracowników, którzy wykonują usługi w zakresie działalności B+R na podstawie umowy zlecenia i umowy o dzieło.
Osoby fizyczne, z którymi Spółka współpracuje na podstawie umowy zlecenie lub umowy dzieło, nie wykonywali prac z zakresu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.
Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że nie zawierał i nie będzie zawierał umów o dzieło lub umów zlecenie na wykonanie prac B+R z podmiotami, które prowadzą działalność gospodarczą, a których przychody z tych tytułów stanowiłyby u nich przychody ze źródła określonego w treści art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PDOF.
Spółka nie ponosi zatem wydatków stanowiących koszty szkoleń i delegacji wskazanych we wniosku osób fizycznych.
Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że osoby fizyczne, z którymi Spółka współpracuje na podstawie umowy zlecenie lub umowy dzieło, nie wykonywały prac w zakresie działalności B+R. W konsekwencji ich wynagrodzenie nie zostanie odliczone w ramach ulgi na działalność B+R.
Spółka w uzupełnieniu wniosku przedstawiła, że wskazane we wniosku w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego części i części zamienne oraz materiały i surowce są w całości wykorzystane tylko w celu prowadzonej działalności badawczo - rozwojowej. Przykładowo części i części zamienne były i są wykorzystywane w celu stworzenia prototypu, a surowce i materiały były i są zużywane w celu przeprowadzenia prób technologicznych w małej i dużej skali.
Wnioskodawca wskazał, że w przypadku wystąpienia sytuacji, w której z większej partii części i części zamiennych lub materiałów i surowców tylko część z nich zostanie/została wykorzystana działalności B+R, a część zostanie/została wykorzystana do rutynowej działalności produkcyjnej, wówczas Wnioskodawca zaliczy do kosztów kwalifikowanych tylko koszt tych części i części zamiennych oraz materiałów i surowców, które zostały wykorzystane do prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Nabyte części i części zamienne miały na celu stworzenie prototypu lub jego ulepszenie/modernizację, w ramach prowadzanych prac badawczo - rozwojowych. Bez ich wykorzystania nie byłoby możliwe zrealizowanie danego etapu prowadzanych prac B+R w zakresie automatyzacji linii produkcyjnych Wnioskodawcy.
Z kolei, wskazany w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego sprzęt komputerowy i elektroniczny oraz inne środki trwałe i wartości niematerialne i prawne Spółka wskazała, że wykorzystuje zarówno do prowadzonej działalność badawczo - rozwojowej, jak również pozostałej działalności Spółki, które nie stanowi prac B+R.
Wnioskodawca podkreślił jednak, że odpisy amortyzacyjne, które będą stanowić koszt kwalifikowany, zostaną odliczone w ramach ulgi B+R w takiej części, w jakiej sprzęt komputerowy i elektroniczny oraz inne środki trwałe i wartości niematerialne i prawne są wykorzystywane w prowadzonej działalności B+R.
Spółka wskazała ponadto, że w ramach ulgi B+R, z której zamierza skorzystać, zamierza dokonać odliczenia wyłącznie tych kategorii kosztów kwalifikowanych, które zostały opisane we Wniosku, tj.:
zgodnie z zasadami i w części wskazanej w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego we Wniosku oraz niniejszej odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia Wniosku).
Powyższe koszty zostały /zostaną poniesione bezpośrednio w związku z prowadzoną działalnością B+R i stanowiły /stanowią koszty uzyskania przychodów w tym roku podatkowym, w którym zostaną odliczone od podstawy opodatkowania.
Spółka jednocześnie wskazała, że przedmiotem jej zapytania są koszty poniesione w roku podatkowym 2020 i w kolejnych latach.
Spółka nie wyklucza, że dokona odliczenia w ramach ulgi B+R również kosztów innych projektów B+R, które nie zostały opisane we Wniosku. Spółka realizuje bowiem również inne prace B+R, poza wskazanym projektem automatyzacji. Niemniej Spółka podkreśliła, że potencjalnie koszty kwalifikowane innych projektów nie stanowią przedmiotu zapytania skierowanego do Organu.
Wnioskodawca wskazał, że w opinii Spółki powyższe koszty stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 1, ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o PDOP. Podkreślił jednak, że powyższa ocena spełniania warunków z art. 18d nie powinna mieć wpływu na ocenę możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków wskazanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wniosku.
Ponadto, w piśmie z dnia 24 lutego 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że w uzupełniniu wniosku z dnia 18 stycznia 2021 r. (na str. 8) Spółka wskazała m.in. koszty związane ze zużyciem materiałów i surowców, zakupem części oraz części zamiennych, narzędzi oraz środków konserwacyjnych i czyszczących, poniesione na potrzeby związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, mającą na celu zaprojektowanie i stworzenie prototypu zautomatyzowanej linii produkcyjnych oraz realizacji testów i prób.
Jednocześnie Spółka podniosła, że jak wskazała w uzasadnieniu Wniosku, w ustawie o PDOP pojęcie materiały i surowce nie zostało zdefiniowane. Z tego względu zdaniem Wnioskodawcy, należy się odwołać do językowej definicji tych pojęć. Zgodnie ze słownikową definicją „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii”(www.sjp.pwn.pl). Z kolei zgodnie z językową definicją „materiał” to „to, z czego się wytwarza lub z czego się składają albo powstają jakieś rzeczy lub obiekty” (www.sjp.pwn.pl).
W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, można się również odwołać do interpretacji funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy o rachunkowości (dalej UoR). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 UoR, przez „rzeczowe aktywa obrotowe” rozumie się „materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby (`(...)`)”. Mając zatem na uwadze literalne brzemiennie wskazanego przepisu można przyjąć, że materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólno-administracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
Wnioskodawca wskazał również, że zgodnie z językową definicją słowa „części” (w rozumieniu elementu jakiegoś urządzenia), pojęcie to rozumie się jako część maszyny spełniająca czynności związane bezpośrednio z wykonywaniem określonej pracy narzędzia (www.sjp.pwn.pl). Z kolei zgodnie z językową definicją słowa „części zamienne”, pojęcie to należy rozumieć jako element, którym można w maszynie zastąpić element zepsuty, zużyty (www.sjp.pwn.pl). Ponadto słowo „narzędzia”, zgodnie z słownikiem języka polskiego należy rozumieć jako urządzenie umożliwiające ręczne wykonanie jakiejś czynności lub pracy.
Przechodząc natomiast do definicji pojęcia „środki konserwujące i czyszczące”, to w myśl definicji językowej środek (jako środek chemiczny) to specyfik, preparat, substancja chemiczna (www.sjp.pl). Jedocześnie „konserwować" znaczy zachowywać coś w niezmienionym stanie, a słowo „czyścić” znaczy sprawiać, że coś staje się czyste (www.sjp.pwn.pl). Oznacza to, że środki konserwujące i czyszczące należy rozumieć jako substancje chemiczne, które dzięki swoim właściwościom pozwalają spowolnić proces starzenia się maszyn i urządzeń lub substancje chemiczne, które dzięki swoim właściwościom pozwalają wyczyścić daną maszynę lub urządzenie lub inny przedmiot lub jego wybrany element np. przed montażem.
Powyższe jednoznacznie wskazuje, że pojęcie „materiały i surowce” oraz pojęcie narzędzia, części i części zamienne, a także środki konserwujące i czyszczące nie stanowią katalogów rozłącznych, a w konsekwencji jedne mogą zawierać się w drugich. Jednocześnie należy zauważyć, że katalog „materiały i surowce” jest katalogiem bardzo obszernym, a w konsekwencji katalog kosztów, który może się w tym pojęciu zawierać jest niezwykle szeroki i nie można jednoznacznie określić zamkniętego katalogu składników, które zawierają się w ramach pojęcia materiały i surowce. Powoduje to, że składniki zawierające się np. w katalogu części i części zmienne (tj. w katalogu mniejszym), zawiera się również w katalogu składników stanowiących materiały i surowce (tj. katalogu większym), bowiem zakresy znaczeniowe pojęć wskazanych przez Organ zazębiają się ze sobą i nie stanowią pojęć odrębnych. Tym samym jednoznaczne przyporządkowanie danego kosztu do kategorii wskazanych przez Organ, przy jednoczesnym braku prawnych definicji tychże jest niezwykle trudne i ocenne.
Spółka wskazała, że planuje odliczyć koszty wymienione w literach a) do g) oraz i) do o) w ramach art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, tj. jako koszty poniesione na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Spółka nie planuje odliczyć kosztów wskazanych w literze h) w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ustawy o PDOP.
Pismem z dnia 18 stycznia 2021 r. oraz pismem z dnia 24 lutego 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił także własne stanowisko w sprawie.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy koszty wskazane w punkcie 1, 2 i 3 stanu faktycznego, ponoszone w związku z realizacją projektu badawczo - rozwojowego w zakresie automatyzacji linii produkcyjnych Wnioskodawcy, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 1, ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Zdaniem Wnioskodawcy, określone w stanie faktyczny koszty (punkt 1 oraz punkt 2), ponoszone w związku z realizacją projektu badawczo - rozwojowego w zakresie automatyzacji linii produkcyjnych Wnioskodawcy, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 1, ust. 2 oraz ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 poz. 1406 z póżn. zm., dalej: ustawa o PDOP).
Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo - rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Jednocześnie, jak stanowi art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP za koszty kwalifikowane uznaje się:
Z kolei zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o PDOP, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Jednocześnie w myśl art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy ponoszone przez Spółkę koszty związane z działalnością badawczo- rozwojową wskazane w opisie stanu faktycznego (punkt 1-3), zawierają się katalogu kosztów kwalifikowanych, o którym mowa w art. 18d ust. 2 i ust. 3 i stanowią one koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo rozwojowej. Tym samym mogą zostać odliczone przez Wnioskodawcę od podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP.
Jak wskazano powyżej, kosztami kwalifikowanymi w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP są poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności:
wynagrodzenia zasadnicze,
wynagrodzenia za godziny nadliczbowe,
różnego rodzaju dodatki, nagrody,
ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona,
świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika oraz
wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Należy zauważyć, że ustawa o PDOP wskazuje wprost, że warunkiem uznania kosztu wynagrodzenia danego pracownika za koszt kwalifikowany jest realizacja przez tego pracownika prac badawczo-rozwojowych. Nie jest więc istotne, czy pracownik zatrudniony jest na stanowisku ściśle dedykowanym pracom badawczo-rozwojowym, lecz to, czy je faktycznie wykonuje.
Jeżeli więc do prawidłowego przebiegu prac niezbędne jest zaangażowanie pracowników, którzy na co dzień wykonują inne prace (przykładowo odpowiadają za utrzymanie ruchu, za planowanie produkcji), to również koszt wynagrodzeń i składek, związany z zaangażowaniem tych pracowników, może stanowić koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18 ust 2 pkt 1 i 1a. Zaangażowanie bowiem takich pracowników w realizowane prace B+R jest niezbędne do tego, aby prace te miały szanse zostać przeprowadzone w sposób efektywny i uzyskać zamierzony cel. Nie sposób jest testować i wypracowywać nowe rozwiązania bez zaangażowania pracowników, którzy są ekspertami w Spółce w zakresie procesów technologicznych, budowy maszyn, przebiegu procesu produkcyjnego. Bez ich udziału bowiem prace B+R nie mogłyby zostać odpowiednio zaplanowane ani przeprowadzone, w szczególności również testy i próby produkcyjne nie mogłyby się odbyć bez zaangażowania osób, które na co dzień nadzorują proces produkcji.
Jednocześnie Wnioskodawca ma na uwadze, że kosztem kwalifikowanym może być ta część należności z tytułu wynagrodzeń i składek, która odpowiada czasowi poświęconemu przez danego pracownika na prace B+R w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
W kontekście powyższego Wnioskodawca pragnie podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy wyodrębnienia (podziału) części wynagrodzenia. Należy zatem uznać, że wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikowi.
Należy również przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy to wynagrodzenie oraz wskazane powyżej składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany. Potwierdza to m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej DKIS) z 20 listopada 2018 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.344.2018.2.JS.
Odnosząc powyższe do analizowanego stanu faktycznego, nie ulega wątpliwości, iż pracownicy wskazani w stanie faktycznym wykonują działalność badawczo-rozwojową, a ich uczestnictwo w pracach jest niezbędne, gdyż to od ich wiedzy, doświadczenia, a także umiejętności, zależy realizacja Projektu. Jednocześnie bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż pracownicy ci w pozostałym czasie pracy realizują inne obowiązki związane z pozostałą działalnością Wnioskodawcy.
W świetle wskazanych powyżej przepisów prawa oraz stanowiska organów podatkowych zaprezentowanego w przytoczonej interpretacji indywidualnej Szefa KAS oraz okoliczności faktycznych, nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP, w części ustalonej na podstawie współczynnika czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej.
Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również uzasadnienie w szeregu wydanych interpretacjach indywidualnych DKIS, czego przykładem jest interpretacja:
Jako potwierdzenie wskazanego powyżej stanowiska, Wnioskodawca pragnie również zwrócić uwagę na komunikat "Ulga podatkowa na działalność badawczo-rozwojową” (publikacja 18 maja 2017 r. dalej: "Komunikat MF", odstępny na stronie Ministerstwa Finansów). Komunikat ten, co prawda został wydany w brzemieniu przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2017 r., niemniej prezentuje on „ducha” wykładni przepisów dokonywanej przez organy podatkowe. Zgodnie z tym z Komunikatem „przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracowników, którzy realizują wskazany cel (tj. działalność badawczo-rozwojową), należy przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza, że to wynagrodzenie (w całości bądź części) stanowi koszt kwalifikowany. W przypadku, więc, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadne jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi B+R) tej części wynagrodzenia, która nie jest związana z realizację działalności B+R”.
Co istotne w Komunikacie MF wskazano również, że „Należy jednak podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.”.
Z treści powołanego Komunikatu MF wynika przede wszystkim, iż pracownik, oprócz realizacji działalności badawczo-rozwojowej wykonywać może również inne obowiązki związane z pozostałą działalnością jego pracodawcy, a o zaliczeniu przysługujących mu należności (związanych z działalnością badawczo-rozwojową) do kosztów kwalifikowanych przesądza faktyczne wykonywanie określonych czynności.
Z uwagi na powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynagrodzenie pracowników, w części, w jakiej odpowiada ono czasowi przeznaczonemu na realizację działalności badawczo-rozwojowej w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, może stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o PDOP.
Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo - rozwojową. Należy zwrócić uwagę, że w powyższym przepisie, ustawodawca posługuje się pojęciami "materiały" oraz "surowce", które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o PDOP, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo - rozwojową.
Z tego względu zdaniem Wnioskodawcy, należy się odwołać do językowej definicji pojęć surowce i materiały. Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, to zgodnie z słownikową definicją „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii”( www.sjp.pwn.pl). Z kolei zgodnie z językową definicją materiałów, materiał to „to, z czego się wytwarza lub z czego się składają albo powstają jakieś rzeczy lub obiekty” (www.sjp.pwn.pl).
W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, można się również odwołać do interpretacji tego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy o rachunkowości (dalej UoR). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 UoR, przez rzeczowe aktywa obrotowe rozumie się materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby (`(...)`). Mając zatem na uwadze literalne brzemiennie wskazanego przepisu można przyjąć, że materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjując e realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólno-administracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
Mając na uwadze dokonaną powyżej wykładnie pojęcia „materiały i surowce”, w opinii Wnioskodawcy należy uznać, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Skoro więc za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, to możliwe jest, zdaniem Spółki, zaliczenie do kosztów kwalifikowanych koszty wszelkich materiałów i surowców (kosztów uzyskania przychodu) niezbędnych do przeprowadzenia prac projektowych, związanych z stworzeniem nowych linii produkcyjnych, jak również kosztów materiałów i surowców zużytych w trakcie prób i testów. Skoro, bowiem bez tych materiałów i surowców niemożliwe byłoby zrealizowanie Projektu B+R, to należy uznać, że zachodzi bezpośredni związek poniesionych kosztów materiałów i surowców z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę.
Co istotne, ze stanowiskiem tym zgadzają się organy podatkowego, czego przykładem jest interpretacja z dnia 15 czerwca 2018 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.231.2018.1.MO, w której DKIS potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie, z którym konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów i surowców, które są kosztami uzyskania przychodów, niezbędnych w procesie produkcji prototypów i procesie udoskonalania produktów.
Ponadto, Wnioskodawca pragnie również zwrócić uwagę na szereg innych interpretacji, które odnosiły się do klasyfikacji poszczególnych kosztów, jako kosztów kwalifikowanych w postaci surowców i materiałów, o których mowa w art. 18d ust. 2 pk. 2 ustawy o PDOP. Przykładowo w interpretacji indywidualnej:
Wymienione powyżej interpretacje jednoznacznie wskazują, że pojęcie „materiałów i surowców” należy traktować bardzo szeroko, a katalog kosztów, który może się w nich zawierać jest niezwykle szeroki. Jednocześnie jedynym warunkiem, który uprawnia rozpoznanie tych kosztów, jako kosztów kwalifikowanych, jest to, aby wydatki te były bezpośrednio związane prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Z uwagi na powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ponoszone przez niego koszty w zakresie:
- które zostały poniesione w trakcie przeprowadzanych testów oraz badań, a także testów rzeczywistych w małej i dużej skali, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP.
Ponadto, do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, zdaniem Wnioskodawcy może również zaliczyć koszty, związane z próbnym uruchomienie nowych linii, do których należy zaliczyć m.in.:
- które, zostały zaliczone do kosztów bieżącej działalności i nie powiększyły wartości początkowej projektowanych linii produkcyjnych.
Wnioskodawca pragnie również zauważyć, że zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o PDOP, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Z literalnego brzemienia wskazanego powyżej przepisu wynika, że Spółka może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, które są wykorzystywane do prowadzenia działalności badawczo rozwojowej.
Z tego względu Wnioskodawca stoi na stanowisku, że może on zaliczyć do kosztów kwalifikowanych na podstawie art. 18d ust. 3 ustawy o PDOP, koszty amortyzacji urządzeń i pojazdów wykorzystywanych przy produkcji testowej np. wózków widłowych oraz amortyzacji sprzętu komputerowego i elektronicznego, wykorzystywanego przez pracowników realizujących prace badawczo- rozwojowe, w części, w jakiej wysokość odpisu amortyzacyjnego odpowiada wykorzystaniu danego urządzenia/maszyny do prowadzania działalności B+R.
Potwierdzeniem wskazane powyżej stanowiska może być interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 maja 2020 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.119.2020.1.MMU, w której organ wskazał, że „zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o PDOP, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych. (`(...)`) Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo- rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo - rozwojowej.”
Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że na podstawie art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (winno być: od osób prawnych), będzie mieć prawo do uznania za koszty kwalifikowane dokonywanych w danym roku podatkowym i zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne.
Pismem z dnia 7 stycznia 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił także własne stanowisko w sprawie, oraz wskazał, że stanowisko zaprezentowane we Wniosku przez Wnioskodawcę pozostaje w całości aktualne.
Spółka w uzupełnieniu wniosku wskazała, że w opinii Wnioskodawcy realizowany przez nią projekt w zakresie automatyzacji linii produkcyjnych Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo - rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o PDOP.
Poniesione koszty nie dotyczą kosztów badań podstawowych, o których mowa w art. 18d ust. 4 ustawy o PDOP.
Ponadto poniesione przez Spółkę koszty nie zostały jej zwrócone w jakiejkolwiek formie ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 18g ust. 5 ustawy o PDOP.
Spółka nie korzysta również ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust 1 pkt 34 i 34a ustawy o PDOP.
Spółka planuje odpisać koszty kwalifikowane w wysokości 100% poniesionych kosztów w zeznaniu za rok, w którym poniesiono koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 7 i 8 ustawy o PDOP.
W ramach realizowanych prac Spółka ponosiła i ponosi koszty (szczegółowo wskazane w punkcie 1, 2 i 3 stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego zaprezentowanego we Wniosku), które - jak zostało wskazane w stanowisku Wnioskodawcy zaprezentowanym we Wniosku - w opinii Spółki stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 1, ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o PDOP.
Z uwagi na powyższe - zdaniem Wnioskodawcy - jest on uprawniony do skorzystania z ulgi na działalność badawczo - rozwojową, o której mowa w ust. 18d ustawy o PDOP.
Wnioskodawca pragnie jednak podkreślić, że powyższa ocena spełniania warunków z art. 18d nie powinna mieć wpływu na ocenę możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków wskazanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wniosku.
Spółka pragnie zauważyć, że ocena spełnienia warunków wskazanych w art. 18d (w szczególności ust. 1, ust. 2 i ust. 3) nie stanowi elementu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tylko przedmiot oceny prawnej, w zakresie stosowania art. 18d w stanie zaprezentowanym przez Wnioskodawcę.
Jak wskazuje się bowiem w orzecznictwie (por. Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 22 marca 2018 r. sygn. I SA/Sz 144/18, WSA w Poznaniu z dnia 3 grudnia 2014 r. sygn. I SA/Po 885/14 ) stan faktyczny, o którym mowa w art. 14 § 3 Ordynacji Podatkowej, należy rozumieć jako pewien zbiór faktów składających się na sprawę interpretacyjną, faktem zaś jest „to, co zaszło lub zachodzi w rzeczywistości; zdarzenie, zjawisko; określony stan rzeczy”; „wyczerpujący” to „przedstawiający jakieś zagadnienie wszechstronnie, dogłębnie, szczegółowo; gruntowny, dokładny”. Stan faktyczny musi więc być przedstawiony w taki sposób, by Wnioskodawca mógł zająć stanowisko w stosunku do prezentowanego stanu rzeczy, zaś organ podatkowy na tej podstawie udzielić jednoznacznej odpowiedzi.
Mając powyższe na uwadze odpowiedź na pytanie Organu, czy „Spółka spełnia wszystkie warunki z art. 18d” wymaga dokonania oceny, czy na podstawie zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego tj. prowadzonej ewidencji, rodzaju ponoszonych kosztów, charakteru realizowanych prac w ramach projektu w zakresie automatyzacji linii produkcyjnych, formy zatrudniania pracowników Spółki itp. można przyjąć, że Wnioskodawca spełnia warunki wskazane w art. 18d ustawy o PDOP, pozwalające uznać, że poniesione wydatki stanowią koszty kwalifikowane i może on skorzystać z ulgi na działalność badawczo - rozwojową.
W konsekwencji, odpowiedzi w tym zakresie na pytanie Organu nie można uznać za uzupełnienie elementu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Odpowiedź taką należy traktować jako ocenę (stanowisko w sprawie), która dokonywana jest przez określony podmiot na podstawie posiadanych informacji dotyczących badanej sprawy.
W opinii Wnioskodawcy przedstawił on wszystkie wymagane okoliczności sprawy oraz wyczerpująco opisał stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, przedstawiając zbiór faktów związanych z prowadzoną działalnością badawczo - rozwojową, składających się na sprawę i na tej podstawie Wnioskodawca zaprezentował swoje stanowisko. W konsekwencji organ jest w posiadaniu wszelkich niezbędnych danych oraz informacji, pozwalających na dokonanie oceny stosowania art. 18d UPDOP w niniejszej sprawie, zgodnie ze złożonym przez Wnioskodawcę Wnioskiem.
Jednocześnie, w odniesieniu do kosztów wynagrodzeń pracowników realizujących prace B+R, Wnioskodawca postanowił uszczegółowić swoje stanowisko w zakresie poszczególnych części składowych wynagrodzenia, które mogą stanowić koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP.
Mając to na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy:
Ponadto w piśmie z dnia 24 lutego 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił własne stanowisko.
Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane w stanie faktycznym Wniosku oraz Uzupełnieniu wniosku:
Spółka wskazała, że powyższe składniki nie stanowią w Spółce środków trwałych, podlegających amortyzacji.
Mając to na uwadze, Wnioskodawca wskazał, że w jego opinii wymienione koszty części, części zamiennych oraz narzędzi, środków konserwujących i czyszczących stanowią wyłącznie materiały i surowce, z wyjątkiem kosztów utylizacji odpadów poprodukcyjnych, które stanowią koszty usług obcych. Wskazane składniki (z wyjątkiem kosztów utylizacji odpadów) są bowiem bezpośrednio wykorzystywane w trakcie prac nad stworzeniem prototypu zautomatyzowanej linii produkcyjnej oraz przeprowadzenia prób i testów. Bez ich wykorzystania w procesie twórczym, prototyp linii produkcyjnej szczegółowo opisany w stanie faktycznym Wniosku, nie mógłby powstać lub nie zostałby prawidłowo przetestowany.
Ponownie jednak Spółka wskazała, że ocena, czy przedstawione przez Spółkę koszty związane z pracami B+R, o których mowa w literach a) do o) powyżej oraz w Uzupełnieniu wniosku (str. 8) stanowią koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP, nie stanowi elementu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tylko przedmiot oceny stanowiska Wnioskodawcy, w zakresie stosowania art. 18d w stanie zaprezentowanym przez Wnioskodawcę.
W opinii Wnioskodawcy przedstawił on wszystkie wymagane okoliczności sprawy oraz wyczerpująco opisał stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, przedstawiając zbiór faktów związanych z prowadzoną działalnością badawczo - rozwojową, składających się na sprawę, w tym między innymi wskazał, jakiego rodzaju składniki nabywa w ramach prowadzonej działalności B+R i do czego nabywane składniki są wykorzystywane oraz na tej podstawie zaprezentował swoje stanowisko. W konsekwencji Organ jest w posiadaniu wszelkich niezbędnych danych oraz informacji, pozwalających na dokonanie oceny stosowania art. 18d ustawy o PDOP w niniejszej sprawie, zgodnie ze złożonym przez Wnioskodawcę Wnioskiem.
Wnioskodawca wskazał także, że wymienione powyżej w literach a) do g) oraz i) do o) koszty stanowią zdaniem Wnioskodawcy koszty, które należy klasyfikować do kosztów materiałów i surowców. Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy nie powinny być klasyfikowane do pozostałych kategorii kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 2 ustawy o PDOF. Z kolei koszty wskazane w literze h) stanowią koszty usług obcych, świadczonych przez podmiot prywatny, nie będący podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tym samym nie mieszczą się w żadnej z kategorii kosztów wskazanych przez Organ.
Wnioskodawca wskazał także, że powyższe stanowi element oceny prawnej, a nie stan faktyczny Wniosku. Jednocześnie Spółka wskazała, że dokonała opisu ponoszonych przez siebie kosztów, rodzaju nabywanych składników rzeczowych oraz sposobu ich wykorzystania w prowadzonej działalności badawczo - rozwojowej i na podstawie tych informacji prosi Organ o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.
Ponadto, Spółka wskazała, że:
w odniesieniu do kosztów wskazanych w odpowiedzi na pytanie pierwsze w literach od a) do g) oraz i) do o) stanowisko zaprezentowane we Wniosku oraz Uzupełnieniu wniosku przez Wnioskodawcę pozostaje w całości aktualne, również w odniesieniu do udzielonych powyżej odpowiedz na pytania Organu. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty ponoszone w związku z realizacją projektu badawczo - rozwojowego w zakresie automatyzacji linii produkcyjnych Wnioskodawcy, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 1, ust. 2 oraz ust. 3, w szczególności w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP;
w odniesieniu do kosztów wskazanych w odpowiedzi na pytanie pierwsze w literze h), tj. kosztów utylizacji odpadów poprodukcyjnych, powstałych w trakcie testów, stanowiących koszty usług obcych, świadczonych przez podmiot prywatny (który nie jest podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce), Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty te nie będą stanowiły kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 1, ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o PDOP.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie ustalania, czy koszty wskazane we wniosku, ponoszone w związku z realizacją projektu badawczo - rozwojowego w zakresie automatyzacji linii produkcyjnych Wnioskodawcy, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 1, ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zadanego we wniosku pytania.
Zauważyć jednakże należy, że niniejsza interpretacja dotyczy problematyki będącej ściśle przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Treść pytania wyznacza granice tematyczne wydanej interpretacji.
Nadmienić przy tym należy, że powołane przez Wnioskodawcę interpretację indywidualne są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszącymi, w związku z tym, nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili