INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 października 2020 r. (data wpływu 29 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, raty kapitałowe wynikające z umowy leasingu finansowego dotyczącej używanych maszyn oraz raty odsetkowe poniesione do momentu oddania środka trwałego do używania, jeżeli umowa leasingu będzie obejmowała zobowiązanie Wnioskodawcy do nabycia przedmiotowych maszyn z dniem upływu okresu leasingu – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 października 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, raty kapitałowe wynikające z umowy leasingu finansowego dotyczącej używanych maszyn oraz raty odsetkowe poniesione do momentu oddania środka trwałego do używania, jeżeli umowa leasingu będzie obejmowała zobowiązanie Wnioskodawcy do nabycia przedmiotowych maszyn z dniem upływu okresu leasingu.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
B Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka zajmuje się (`(...)`) obróbką (`(...)`) oraz produkcją wielkoseryjną.
13 grudnia 2018 r Spółce wydana została decyzja o wsparciu na realizację nowej inwestycji (dalej: „Decyzja”), o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1162, ze zm., dalej: „Ustawa o wspieraniu nowych inwestycji”). W Decyzji określono, że przedmiotem działalności nią objętej jest działalność określona w następujących pozycjach klasyfikacji, o której mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) (Dz.U. z 2015 r., poz 1676, ze zm):
- „Wyroby metalowe gotowe, z wyłączeniem maszyn i urządzeń” (Dział 25).
- „Maszyny i urządzenia, gdzie indziej niesklasyfikowane” (Dział 28).
- „Pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli” (symbol PKWiU 29.32).
Nowa inwestycja realizowana przez Spółkę polega na zwiększeniu zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa. Przedmiotem przedsięwzięcia jest budowa zakładu produkcyjno-usługowego, w którym m.in. będą produkowane profile aluminiowe na potrzeby przemysłu ogólnego, budowlanego i motoryzacyjnego oraz świadczone usługi związane z ekstruzją aluminium.
W Decyzji zostały określone warunki, do których spełnienia zobowiązała się Spółka, tj. dotyczące:
- zatrudnienia w związku z nową inwestycją, przez określony czas, określonej liczby pracowników,
- poniesienia w określonym terminie kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji,
- terminu zakończenia realizacji nowej inwestycji, po upływie którego koszty nowej inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane,
- maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych, jakie mogą być uwzględnione przy określeniu maksymalne wysokości pomocy publicznej,
- spełnienia kryteriów ilościowych i kryteriów jakościowych,
- terenu, na którym nowa inwestycja zostanie zrealizowana z uwzględnieniem danych ewidencyjnych nieruchomości.
Natomiast, 16 stycznia 2019 r została wydana decyzja w sprawie uchylenia Decyzji (z 13 grudnia 2018 r.) w części dotyczącej okresu jej obowiązywania, który pierwotnie został wyznaczony na 12 lat. W związku z przedstawieniem przez Spółkę, w ramach wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, dokumentów wskazujących na fakt, iż wszystkie działki, na terenie których będzie prowadzona działalność w oparciu o Decyzję są położone w granicach specjalnej strefy ekonomicznej, Decyzja została wydłużona do 15 lat.
Wnioskodawca posiada status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu Załącznika 1 Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.Urz. UE L 187 z dnia 26.06.2014 r.)
W ramach nowej inwestycji, o której mowa w uzyskanej Decyzji, Spółka rozważa poniesienie wydatków na używane środki trwałe, tj. na maszyny używane uprzednio przez spółki z grupy kapitałowej X, w tym przez spółkę będącą 100% udziałowcem Spółki (dalej: „spółka matka”). Wskazane używane środki trwałe zostaną przekazane przez spółkę matkę lub spółkę/spółki z grupy kapitałowej na rzecz Spółki na podstawie umowy leasingu finansowego (dalej: „Umowa”). Umowa będzie miała charakter leasingu finansowego w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. 2019 r., poz. 351, ze zm., dalej: „Ustawa o rachunkowości”) i będzie obejmowała zobowiązanie Spółki do nabycia przedmiotowych maszyn z dniem upływu okresu leasingu. Maszyny stanowiące przedmiot Umowy służyłyby działalności gospodarczej określonej w treści Decyzji.
W konsekwencji, Wnioskodawca w związku ze wskazanymi używanymi środkami trwałymi (tj. maszynami) ponosiłby koszty, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1713; dalej: „Rozporządzenie”), tj. koszty będące ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, ze zm., dalej: „Ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”), raty kapitałowe wynikające z umowy leasingu finansowego dotyczącej używanych maszyn oraz raty odsetkowe poniesione do momentu oddania środka trwałego do używania, jeżeli umowa leasingu będzie obejmowała zobowiązanie Wnioskodawcy do nabycia przedmiotowych maszyn z dniem upływu okresu leasingu?
Zdaniem Wnioskodawcy, raty kapitałowe wynikające z Umowy dotyczącej używanych maszyn oraz raty odsetkowe poniesione do momentu oddania danego środka trwałego do używania, będą mogły być zaliczone do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, jeżeli Umowa będzie obejmowała zobowiązanie Wnioskodawcy do nabycia przedmiotowych maszyn z dniem upływu okresu leasingu. Dla przedmiotu zapytania bez znaczenia pozostaje uprzednie używanie tych samych środków trwałych przez spółki z grupy kapitałowej X i zawarcie umowy leasingu z jakimkolwiek podmiotem z tej grupy kapitałowej, w tym w szczególności ze spółką matką.
Zgodnie z art. 3 Ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, wsparcie na realizację nowej inwestycji, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podstawą zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie decyzji o wsparciu jest art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT. Stanowi on, ze zwolnieniu podlegają dochody podatników, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 4-6d Ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 17 ust. 4 Ustawy o CIT zwolnienie podatkowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 34a, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu. Z treści przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34a i 4 Ustawy o CIT wynika, że warunkiem korzystania ze zwolnienia jest prowadzenie działalności na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
W odniesieniu zatem do opisu zdarzenia przyszłego, dochód Wnioskodawcy jako dochód uzyskany z działalności prowadzonej na terenie określonym w Decyzji, mieścić się będzie w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.
Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 7 Ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, poprzez koszty kwalifikowane nowej inwestycji należy rozumieć koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu lub dwuletnie koszty pracy, jakie mogą być uwzględnione przy określaniu maksymalnej pomocy publicznej, ponoszone w okresie ważności decyzji o wsparciu.
Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycję zalicza się koszty będące ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy (pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji).
Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe koszty będą spełniać wszystkie warunki (o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia), aby mogły być uznane za koszty kwalifikowane na potrzeby limitu zwolnienia podatkowego wynikającego z Decyzji, tzn.:
- przedmiotem umowy będą maszyny jako środki trwałe inne niż grunty, budynki i budowle, przeznaczone do używania na terenie określonym w Decyzji w celu prowadzenia produkcji, o której mowa w Decyzji,
- umowa dotyczyć będzie leasingu finansowego (zgodnie z ustawą o rachunkowości) i będzie zawierać zobowiązanie Spółki do nabycia urządzenia z dniem upływu leasingu,
- koszty związane z leasingiem zostaną poniesione w trakcie obowiązywania Decyzji.
W myśl § 8 ust. 5 Rozporządzenia, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, muszą być nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców.
Podkreślić należy, że bez znaczenia jest fakt, że maszyny będące przedmiotem Umowy, były już wcześniej wykorzystywane w działalności gospodarczej innego podmiotu, czyli że nie są to maszyny nowe. Warunek „nowości” dotyczący dużych przedsiębiorców (wskazany w § 8 ust. 5 Rozporządzenia) odnosi się bowiem wyłącznie do środków trwałych, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, a nie tych wymienionych w pkt § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia, co wynika z literalnego brzmienia przepisu.
W konsekwencji, zdaniem Spółki, omawiane koszty poniesione przez nią w związku z Umową, będą mogły zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT).
Jednocześnie, w myśl § 8 ust 4 Rozporządzenia, cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych ustala się zgodnie z przepisami Ustawy o rachunkowości. Przez środki trwałe, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15 Ustawy o rachunkowości, należy co do zasady rozumieć rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki (`(...)`). Środki trwałe oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu zalicza się do aktywów trwałych jednej ze stron umowy, zgodnie z warunkami określonymi w ust. 4.
W myśl art. 28 ust. 1 pkt 1 Ustawy o rachunkowości, aktywa i pasywa wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy w sposób następujący środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne - według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub wartość przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.
Z kolei zgodnie z art. 28 ust. 2 Ustawy o rachunkowości, cena nabycia, o której mowa w ust. 1, to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie ceny nabycia składnika aktywów, a w szczególności przyjętego nieodpłatnie, w tym w drodze darowizny - jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży takiego samego lub podobnego przedmiotu.
Ponadto w myśl art. 28 ust. 8 Ustawy o rachunkowości, cena nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obejmuje ogół ich kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia, do dnia bilansowego lub przyjęcia do używania, w tym również:
- niepodlegający odliczeniu podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy,
- koszt obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu ich finansowania i związane z nimi różnice kursowe, pomniejszony o przychody z tego tytułu.
W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami Ustawy o rachunkowości, zarówno raty kapitałowe, jak i raty leasingowe, które zostały poniesione do dnia przyjęcia maszyny do używania, będą stanowić element ceny nabycia i zarazem koszt kwalifikowany dla celów kalkulacji limitu pomocy publicznej. Jak wynika z ww. art. 28 ust. 8 Ustawy o rachunkowości, cena nabycia obejmuje jedynie koszty obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu nabycia środków trwałych poniesione do momentu oddania środka trwałego do używania.
Podobne stanowisko zostało wyrażone w:
- interpretacji indywidualnej z 1 marca 2018 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB1-3.4010.27.2018 1.PC,
- interpretacji indywidulanej z 20 kwietnia 2015 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr IBPBI/2/4510-101/15/MO.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku z Umową zawartą z jakimkolwiek podmiotem z grupy kapitałowej, a w szczególności ze spółką matką (tj. raty kapitałowe i część odsetkowych rat leasingowych poniesionych przed dniem oddania maszyn do używania) będą mogły zostać zaliczone do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.