Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w Specjalnej Strefie Ekonomicznej na podstawie zezwolenia. W październiku 2020 r. na terenie jego działalności wybuchł pożar, który zniszczył jego majątek. W związku z tym Wnioskodawca zwrócił się do ubezpieczyciela o wypłatę odszkodowania. Chciał potwierdzić, że otrzymane odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop. Organ podatkowy jednak stwierdził, że odszkodowania te nie podlegają zwolnieniu, ponieważ nie są dochodem z działalności gospodarczej prowadzonej w strefie, lecz wynikają z odrębnej umowy ubezpieczenia. W związku z tym organ uznał, że środki otrzymane od ubezpieczyciela podlegają pełnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2020 r. (data wpływu 31 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwoty otrzymane od ubezpieczyciela, w związku opisanym zdarzeniem na podstawie polis ubezpieczeniowych, stanowią przychody podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop w ramach przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31 grudnia 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy kwoty otrzymane od ubezpieczyciela, w związku opisanym zdarzeniem na podstawie polis ubezpieczeniowych, stanowią przychody podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop w ramach przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm.; dalej: „updop”), podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Działalność Strefowa”) na podstawie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE wydanych na podstawie art. 16 ust. 1, 2, 3, 6, art. 17 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. 2017, poz. 1010 z późn. zm.) dalej: „Zezwolenia”. Spółka w bardzo ograniczonym zakresie (przychody takie stanowią minimalny udział w całych przychodach Spółki), świadczy usługi oraz uzyskuje przychody z działalności innej niż Działalność Strefowa takie jak np. różnice kursowe.
Zezwolenia uzyskane przez Wnioskodawcę obejmują prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy:
16.21 Fornir i płyty na bazie drewna,
16.22 Gotowe płyty podłogowe,
16.23 Pozostałe wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa,
16.24 Opakowania drewniane,
16.29 Pozostałe wyroby z drewna; wyroby z korka, słomy i materiałów w rodzaju stosowanych do wyplatania,
18.12 Pozostałe usługi poligraficzne,
71.20 Usługi w zakresie badań i analiz technicznych,
72.00 Usługi w zakresie badań naukowych prac rozwojowych w dziedzinie nauk interdyscyplinarnych,
72.11 Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie biotechnologii,
72.19 Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych,
38.11.5 Odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu,
38.32 Usługi w zakresie odzysku surowców i materiałów segregowanych; surowce wtórne,
według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) - Dz.U. z 2015 r. poz. 1676).
Spółce przysługuje już niewykorzystany limit pomocy publicznej, wynikający z poniesionych kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych. W ramach działalności objętej Zezwoleniami, Spółka wytwarza i sprzedaje płyty drewnopochodne. Do wykonywania niniejszej działalności Spółka wykorzystuje kilka budynków, w których znajdują się parki maszynowe, linie produkcyjne, wyspecjalizowane urządzenia.
W październiku 2020 r. na terenie Działalności Strefowej wybuchł pożar, który doprowadził do zniszczenia m.in. konstrukcji budynków oraz maszyn produkcyjnych. Spółka podjęła decyzję o usunięciu skutków pożaru oraz odbudowie budynków i urządzeń.
Środki trwałe (budynki oraz maszyny i urządzenia) zniszczone pożarem były wykorzystywane wyłącznie w działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, które były wykorzystywane wyłącznie do prowadzenia Działalności Strefowej, a odpisy amortyzacyjne stanowiły w całości koszt uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania. W rezultacie pożaru, Spółka zmuszona była wstrzymać produkcję, a więc nie może zrealizować poziomów produkcji (przychodów, dochodu) i dostaw swoich wyrobów na wcześniejszym poziomie.
Na podstawie umowy z ubezpieczycielem, Wnioskodawcy przysługuje ochrona ubezpieczeniowa. W związku z tym, Spółka wystąpiła do ubezpieczyciela z wnioskiem o wypłatę świadczenia przysługującego Spółce na skutek zaistniałego zdarzenia. Wniosek jest rozpatrywany, ale zgodnie z umową Spółka otrzymała od ubezpieczyciela zaliczkę na poczet przyszłego świadczenia ubezpieczeniowego (i spodziewa się otrzymać kolejne) z polis ubezpieczeniowych:
oraz
W związku z tym, że otrzymanie świadczeń ubezpieczeniowych jest bezpośrednim następstwem i pozostaje w ścisłym związku z Działalnością Strefową, Spółka chciałaby potwierdzić kwalifikację w podatku dochodowym od osób prawnych otrzymania spodziewanych wpłat.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy kwoty otrzymane od ubezpieczyciela, w związku z opisanym zdarzeniem na podstawie polis ubezpieczeniowych, stanowią przychody podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, w ramach przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej?
Zdaniem Wnioskodawcy, środki otrzymane w od ubezpieczyciela stanowią przychody, podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, w ramach przysługującego limitu pomocy publicznej.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284 i 1086, dalej: „Ustawa o SSE”), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
W świetle art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów (z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f updop) jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Natomiast przychodami zgodnie z art. 12. ust. 1 pkt 1 updop, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Zgodnie z art. 3 ustawy z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 z późn. zm., dalej: „Prawo przedsiębiorców”) działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.
Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, dalej: „Kodeks cywilny”) przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.
Z kolei na podstawie § 2 pkt 1 Kodeksu cywilnego świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie: 1) przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku. Natomiast, w świetle art. 821 Kodeksu cywilnego, przedmiotem ubezpieczenia majątkowego może być każdy interes majątkowy, który nie jest sprzeczny z prawem i daje się ocenić w pieniądzu.
Według art. 361 § 2 Kodeksu cywilnego, szkoda polega albo
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE.
Zgodnie z art. 12 w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, zwolnienie obejmuje wyłącznie dochody uzyskane z tych rodzajów działalności gospodarczej, które zostały wymienione w zezwoleniu. Dodatkowo, powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie SSE.
W celu określenia, czy dany dochód (przychód) uzyskiwany przez Spółkę objęty jest zwolnieniem strefowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop należy wziąć pod uwagę dwa kryteria wynikające z tego przepisu:
(i) dochód taki musi być uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE,
(ii) działalność gospodarcza na terenie SSE musi być prowadzona na podstawie stosownego zezwolenia.
Biorąc powyższe przepisy pod uwagę, należy dojść do wniosku, że kluczowy jest zatem zakres pojęcia dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.
W tym zakresie należy zauważyć, że przepisy updop definiują tylko dochód jako taki i jest nim nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania. Z kolei przychodami, na podstawie art. 12 ust. 1 updop są otrzymane wartości materialne, które stanowią rzeczywiste przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym. Do przychodów takich - co do zasady - zaliczyć można m.in. otrzymane pieniądze (art. 12 ust. 1 pkt 1 updop). Takie stanowisko przedstawia również Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 3 lutego 2015 r., sygn. akt II FSK 1780/13, czy z 15 lutego 2018 r. o sygn. akt II FSK 245/16.
W dalszej kolejności należy zwrócić uwagę, że ani updop, ani ustawa o SSE nie definiują pojęcia działalności gospodarczej. W konsekwencji, należy posługiwać się definicją wskazaną w ustawie Prawo przedsiębiorców, zgodnie z którą działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.
Tym samym, dochodem z działalności gospodarczej będzie rezultat ekonomiczny (finansowy) zorganizowanej działalności zarobkowej, wykonywanej we własnym imieniu i w sposób ciągły. Na ten efekt mają wpływ przychody, które zwiększają majątek w sposób trwały oraz koszty, które są ponoszone w celu ich uzyskania.
Biorąc pod uwagę fakt, że definicja przychodów jest bardzo szeroka, należy również dochód, jako pochodną przychodów, traktować w sposób szeroki. Potwierdza to również orzecznictwo. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w przywołanym wyżej wyroku z 15 lutego 2018 r., sygn. II FSK 245/16: nie ma uzasadnionych podstaw, aby twierdzić, że przez dochód taki należy rozumieć tylko takie świadczenie, które stanowi bezpośrednio cenę za konkretny towar lub usługę, z kategorycznym wyłączeniem jakichkolwiek innych świadczeń.
Dodatkowo należy zauważyć, że prowadzenie działalności w SSE, czy też poza nią, niesie za sobą konieczność podejmowania różnego rodzaju czynności prawnych i faktycznych, bez podjęcia których działalność podstawowa nie byłaby w ogóle możliwa lub które bezpośrednio wynikają z faktu prowadzenia określonej działalności gospodarczej tzn. są jej następstwem, pozostając z nią w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym. A zatem dla oceny możliwości skorzystania przez podatnika ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop istotny jest ów ścisły, bezpośredni i racjonalny związek otrzymanego świadczenia (w tym przypadku odszkodowania) z przedmiotem działalności gospodarczej określonym w zezwoleniu i prowadzonej przez Spółkę na obszarze SSE.
W związku z powyższym, na wynik działalności gospodarczej (w tym Działalności Strefowej) mogą składać się - obok dochodów ze sprzedaży wytworzonych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w Zezwoleniu - również przychody i koszty warunkujące uzyskanie przychodu ze sprzedaży lub pozostające z nim w bezpośrednim związku, pod warunkiem, iż związek tego rodzaju kosztów czy przychodów z określoną działalnością jest ścisły, bezpośredni i racjonalny. Błędnym jest więc przyjęcie, że przez dochód strefowy należy rozumieć tylko takie świadczenie, które stanowi bezpośrednio cenę za konkretny towar lub usługę, z kategorycznym wyłączeniem jakichkolwiek innych świadczeń. NSA, w wyroku z 22 marca 2019 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 896/17: nie ma uzasadnionych podstaw, aby twierdzić, że przez dochód taki należy rozumieć tylko takie świadczenie, które stanowi bezpośrednio cenę za konkretny towar lub usługę, z kategorycznym wyłączeniem jakichkolwiek innych świadczeń.
W ocenie NSA należy przyjąć, że dochodem z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34 updop są wszelkie przysporzenia wynikające z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, o ile tytuł ich otrzymania zawiera się w zakresie przedmiotowym działalności określonej w zezwoleniu. W tym kontekście, należy zauważyć, że wszelka działalność gospodarcza Spółki (zarówno Działalność Strefowa, jak i działalność pozastrefowa) jest objęta umową ubezpieczenia i na podstawie tej umowy Spółka posiada dwie polisy ubezpieczeniowe, na podstawie których Spółce przysługuje m.in. odszkodowanie za szkodę majątkową w zakresie:
(i) poniesionej straty (damnum emergens) oraz,
(ii) utraconych korzyści (lucrum cesans).
Tym samym, Spółka ubezpieczyła wszelkie aktywa na wypadek zdarzeń losowych, które znajdowały się na terenie, na którym prowadziła Działalność Strefową, bezpośrednio wykorzystywane do prowadzenia właśnie tej Działalności Strefowej. Dzięki otrzymanym odszkodowaniom Spółka ma środki na pokrycie kosztów naprawy maszyn, czy kosztów nabycia nowych, tak aby móc je w przyszłości wykorzystywać w ramach Działalności Strefowej.
Dodatkowo, Spółka ubezpieczyła się od sytuacji, w ramach której na wypadek zdarzenia losowego, nie miałaby możliwości prowadzenia Działalności Strefowej, a tym samym nie miałaby możliwości realizowania przychodów z tej działalności. Gdyby zdarzenie losowe (pożar) nie miało miejsca, a Spółka kontynuowałaby swoją działalność na terenie SSE, to uzyskiwałaby przychody z działalności strefowej z tytułu produkcji wyrobów objętych zezwoleniem oraz odpowiednio ponosiłaby związane z nimi koszty działalności zwolnionej (w tym koszty amortyzacji utraconych środków trwałych, koszty ubezpieczenia).
Mając na względzie powyższe, należy wskazać, że nie doszłoby do wypłaty przez ubezpieczyciela gdyby nie prowadzona Działalność Strefowa. W konsekwencji, pomiędzy kwotami otrzymanymi od ubezpieczyciela a Działalnością Strefową istnieje bezpośredni, nierozerwalny związek przyczynowo-skutkowy.
Dodatkowo, należy zwrócić uwagę, że otrzymanie przez Spółkę odszkodowań wynika m.in. z decyzji starannego i zapobiegawczego przedsiębiorcy, którą Spółka podjęła zanim doszło do zdarzenia losowego. Decyzja Spółki była podyktowana normalnym działaniem, jakie należałoby się spodziewać po stronie przedsiębiorcy, który opiera swoją działalność przede wszystkim na aktywach materialnych o wysokiej wartości (środkach trwałych, budynkach), a fakt ich posiadania bezpośrednio pozwolił na podpisanie umowy ubezpieczenia tego majątku. Decyzja o podpisaniu umowy ubezpieczenia była nakierowana na minimalizację ryzyka, a nie na realizacje przychodu. Innymi słowy, Spółka nie miała zamiaru, aby otrzymywanie odszkodowań stanowiło źródło przychodu Spółki. Brak podjęcia przez Spółkę stosownych działań w tym zakresie (polegających na zawarciu odpowiednich polis), w razie zaistnienia zdarzeń losowych mógłby skutkować utratą majątku i znaczącym zmniejszeniem przychodu, co przełożyłoby się w sposób bezpośredni na ograniczenie w realizacji głównego zadania funkcjonowania strefy, jakim jest przyspieszanie rozwoju gospodarczego regionów.
Spółka zwraca również uwagę, że uzyskiwanie przychodów z tytułu odszkodowań (rekompensat), niezaprzeczalnie i z całą pewnością, nie stanowi samoistnej działalności gospodarczej - np. brak takiej klasyfikacji w PKWiU, czy niewystępowanie odszkodowań (rekompensat) bez samych umów zawieranych w ramach prowadzenia działalności. Ponadto, w treści Zezwolenia nie można wskazać, że przychody z takich tytułów są przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej w SSE.
W związku z powyższym należy wskazać, że:
W związku z powyższym Spółka uważa, że istnieje bezpośredni związek pomiędzy przychodem z tytułu kwot otrzymanych od ubezpieczyciela a Działalnością Strefową Spółki. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy zasadne jest uznanie odszkodowań za przychód, do którego ma zastosowanie zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.
Powyższe stanowisko potwierdzają wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych:
(i) w wyroku NSA z 22 marca 2019 r., sygn. akt II FSK 896/17, sprawa dotyczyła co prawda rekompensaty otrzymanej od kontrahenta z tytułu zmniejszenia zamówienia na towary strefowe, niemniej zdaniem Spółki, wnioski wynikające z tego wyroku powinny mieć zastosowanie również do wypłaty odszkodowania (a nie tylko takich świadczeń, które stanowią bezpośrednio cenę za konkretny towar lub usługę). NSA w uzasadnieniu akcentuje także, że należy badać ścisły, bezpośredni i racjonalny związek z przedmiotem działalności gospodarczej: „Spółka podjęła określone działania nakierowane na uzyskanie określonego przedmiotowo, zgodnego z zezwoleniem dochodu: zawarła umowę, poniosła nakłady w celu zapewniania możliwości wykonania umowy, określiła jednostkową cenę towaru uwzględniając w kalkulacji także poniesione nakłady. Okoliczność, że wartość sprzedaży określonych w umowie produktów nie osiągnęła poziomu przyjętego przez Spółkę na potrzeby kalkulacji ceny, w związku z czym kontrahent wypłacił Spółce rekompensatę, nie może uzasadniać oceny, że tytuł otrzymania rekompensaty jest inny, aniżeli działalność gospodarcza wykonywana w strefie w ramach uzyskanego zezwolenia, (`(...)`) Jeżeli zatem rekompensata pozostaje w ścisłym, bezpośrednim i racjonalnym związku z przedmiotem działalności gospodarczej określonym w zezwoleniu i prowadzonej przez Spółkę na obszarze SSE, to nie ma przeszkód, aby uznać, że rekompensata ta powinna być rozliczona w ramach dochodu strefowego. Skoro przedmiotowa rekompensata ma pozwolić Spółce co najmniej pokryć takie koszty, jak m.in. amortyzacja składników majątkowych, koszty prac badawczo-rozwojowych, koszty pracownicze, które to koszty Spółka jest zmuszona ponieść w celu realizacji umowy bez względu na faktycznie zrealizowany wolumen sprzedaży, to należy uznać, że funkcją rekompensaty jest pokrycie ponoszonych przez Spółkę kosztów utworzenia miejsc pracy oraz utrzymania gotowości do wytwarzania towarów na zamówienie kontrahenta. Tak więc rekompensata otrzymana od kontrahenta powinna być kwalifikowana jako przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie SSE, jest bowiem bezpośrednią konsekwencją prowadzonej działalności”.
(ii) Do analogicznych wniosków doszedł NSA w wyroku z 15 lutego 2018 r. o sygn. akt II FSK 245/16, uznając że rekompensata z tytułu zmniejszenia zamówienia na produkty strefowe jest przychodem strefowym - zwolnionym od pdop: „W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego należy przyjąć, że dochodem z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34 updop są wszelkie przysporzenia wynikające z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE o ile tytuł ich otrzymania zawiera się w zakresie przedmiotowym działalności określonej w zezwoleniu”.
(iii) Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 9 września 2020 r., sygn. akt I SA/GI 9/20: „Działalność gospodarcza skarżącej prowadzona jest w oparciu o majątek w postaci m.in. linii produkcyjnej. Fakt posiadania majątku wykorzystywanego w działalności zwolnionej jest przesłanką bezpośrednio warunkującą zawarcie umowy ubezpieczenia tego majątku. Natomiast fakt prowadzenia w oparciu o ten majątek działalności produkcyjnej (objętej zezwoleniem) jest przesłanką bezpośrednio warunkującą dochodzenie rekompensaty od serwisanta, który spowodował awarię środka trwałego. Zdarzenia, z którymi będzie związana wypłata odszkodowania/rekompensaty wpływają na przebieg procesu produkcyjnego, który stanowi zasadniczy element działalności prowadzonej przez skarżącą w ramach SSE.
(iv) Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego we Wrocławiu z 18 grudnia 2018 r., sygn. akt I SA/Wr 1098/18: W tej sytuacji nie ulega wątpliwości Sądu, że uzyskanie opisanych odszkodowań należy uznać za element działalności gospodarczej wskazanej w treści Zezwolenia. Trzeba tu ponownie przywołać wcześniejszą konstatację, że odszkodowanie otrzymane od ubezpieczyciela stanowi przychód podatkowy otrzymany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 12 ust. 1 updop. Zatem w ocenie Sądu należy konsekwentnie stwierdzić, że również odszkodowanie otrzymane od ubezpieczyciela z tytułu polisy ubezpieczenia mienia produkcyjnego położonego na terenie SSE oraz polisy obejmującej utratę zysku osiąganego w działalności produkcyjnej na terenie SSE, stanowić powinno przychód otrzymany w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie odpowiedniego zezwolenia.”
Zdaniem Wnioskodawcy, środki otrzymane od ubezpieczyciela, w okolicznościach opisanych na wstępie, stanowią przychody, podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, w ramach przysługującego limitu pomocy publicznej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, z późn. zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1670, z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Z kolei, stosownie do art. 17 ust. 4 updop, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Dokonując analizy ww. przepisów zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej.
Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy o SSE. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej specjalnej strefy ekonomicznej, uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o SSE). Zgodnie z art. 12 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych (…).
Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cyt. powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności.
Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.
Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:
Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle, zgodnie z wykładnią językową danej regulacji.
Dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy wskazać, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Ze zwolnienia nie korzystają również dochody związane z działalnością na terenie strefy, bowiem ustawodawca w przepisie ustanawiającym zwolnienie świadomie użył określenia „dochody z działalności gospodarczej” a nie sformułowania „dochody związane z wykonywaniem działalności gospodarczej”.
Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko dochody uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.
Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wymienionej wprost w zezwoleniu.
Odnosząc ww. regulacje podatkowe na grunt analizowanej sprawy należy zwrócić uwagę, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W październiku 2020 r. w na terenie Działalności Strefowej wybuchł pożar, który doprowadził do zniszczenia m.in. konstrukcji budynków oraz maszyn produkcyjnych Wnioskodawcy. W związku z tym Wnioskodawca wystąpił do ubezpieczyciela o wypłatę świadczenia z polisy obejmującej utratę zysku oraz z polisy obejmującej ubezpieczenie majątku.
Zwrócić należy uwagę na ugruntowaną w orzecznictwie oraz doktrynie zasadę zakazu rozszerzającej wykładni przepisów mających za przedmiot zwolnienia podatkowe, co w omawianym przypadku znajduje dodatkowe uzasadnienie w postaci sformułowania przepisu art. 17 ust. 4 updop, akcentującego wyłączność zwolnienia od podatku dochodów z działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wobec takiego zapisu, nie można zaakceptować poglądu, że do dochodów zwolnionych należy zaliczyć także dochody z innych tytułów (niż działalność gospodarcza), jeżeli tylko w jakichś sposób dotyczyć będą działalności produkcyjnej na terenie strefy (z której dochody zostały zwolnione) – jak twierdzi Wnioskodawca.
Reasumując, środki pieniężne, które Wnioskodawca otrzymał/otrzyma w ramach zaistniałego zdarzenia objętego umowami ubezpieczenia – nie stanowią/nie będą stanowiły przychodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop. Przychód w postaci odszkodowania nie jest/nie będzie również następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, wynikającej z zezwolenia strefowego, lecz wynika z odrębnej umowy, której przedmiotem jest udzielenie przez zakład ubezpieczeń, ochrony ubezpieczeniowej oraz jest wynikiem zaistnienia przewidzianego w umowie zdarzenia (pożaru). Zatem, ww. przychód podlega w całości opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawca w zakresie ustalenia, czy kwoty otrzymane od ubezpieczyciela, w związku opisanym zdarzeniem na podstawie polis ubezpieczeniowych, stanowią przychody podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop w ramach przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej należy uznać za nieprawidłowe.
Ponadto, w odniesieniu do powołanych wyroków Sądów, wskazać należy, że nie są one wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organu podatkowego dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego, nie negując jednak orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili