Spółka prowadzi działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (SSE) na podstawie dwóch zezwoleń strefowych: Zezwolenia 1 oraz Zezwolenia 2. Zakończyła realizację projektu inwestycyjnego, który stanowił podstawę wydania Zezwolenia 1, oraz wypełniła jego warunki. Ponadto, poniosła wydatki kwalifikowane związane z projektem inwestycyjnym, na podstawie którego uzyskała Zezwolenie 2. Spółka zapytała, czy ma prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu kosztów inwestycji, dla której wydano Zezwolenie 2, począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały pierwsze wydatki inwestycyjne, aż do wyczerpania limitu przysługującej pomocy publicznej, w okresie od dnia udzielenia Zezwolenia 2. Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Zgodnie z przepisami, Spółka ma prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu kosztów inwestycji, dla której wydano Zezwolenie 2, począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały pierwsze wydatki inwestycyjne, w okresie od dnia udzielenia Zezwolenia 2 do wyczerpania limitu przysługującej pomocy publicznej.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 listopada 2020 r. (data wpływu 17 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługującego jej z tytułu kosztów inwestycji, na realizację której wydane zostało Zezwolenie 2 począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały pierwsze wydatki inwestycyjne w ramach tej inwestycji w okresie od dnia udzielenia Zezwolenia 2 do wyczerpania limitu przysługującej pomocy publicznej tj. zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17 listopada 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługującego jej z tytułu kosztów inwestycji, na realizację której wydane zostało Zezwolenie 2 począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały pierwsze wydatki inwestycyjne w ramach tej inwestycji w okresie od dnia udzielenia Zezwolenia 2 do wyczerpania limitu przysługującej pomocy publicznej tj. zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE.
We wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest przedsiębiorcą zajmującym się przede wszystkim produkcją gotowych wyrobów piekarniczych (…).
Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Strefa”, „SSE”), na obszarze zakładu w (…), na podstawie dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy:
Teren zakładu Spółki objęty został statusem Strefy w 2016 r. na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej z dnia 11 kwietnia 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 571), w związku z inwestycją na podstawie której udzielone zostało następnie Zezwolenie 1.
Oba zezwolenia udzielone zostały na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług:
Spółka zakończyła realizację projektu inwestycyjnego będącego podstawą wydania Zezwolenia1 (oraz objęcia terenu zakładu Spółki statusem Strefy), oraz wypełniła warunki tego Zezwolenia w zakresie poniesienia minimalnych kosztów kwalifikowanych i utworzenia określonej liczby miejsc pracy. Spółka poniosła już również wydatki kwalifikowane związane z projektem inwestycyjnym na podstawie którego uzyskała Zezwolenie 2.
Rok podatkowy Wnioskodawcy jest zgodny z rokiem kalendarzowym, tzn. trwa od 1 stycznia do 31 grudnia.
Spółka nabyła prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (z tytułu Zezwolenia 1) stosownie do regulacji zawartej w § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE - tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu.
Spółka kalkuluje wartość przysługującej jej pomocy publicznej w oparciu o wydatki inwestycyjne (kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną).
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługującego jej z tytułu kosztów inwestycji, na realizację której wydane zostało Zezwolenie 2 począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały pierwsze wydatki inwestycyjne w ramach tej inwestycji w okresie od dnia udzielenia Zezwolenia 2 do wyczerpania limitu przysługującej pomocy publicznej tj. zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE?
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługującego jej z tytułu kosztów inwestycji, na realizację której wydane zostało Zezwolenie 2 począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały pierwsze wydatki inwestycyjne w ramach tej inwestycji w okresie od dnia udzielenia Zezwolenia 2 do wyczerpania limitu przysługującej pomocy publicznej tj. zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE.
Uzasadnienie stanowiska Spółki.
Na podstawie art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, ustanawiającym zasady korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego przez przedsiębiorców strefowych będących osobami prawnymi, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Moment nabycia prawa do zwolnienia reguluje natomiast Rozporządzenie SSE, w którym w § 5 ust. 1 ustanowiono zasadę ogólną nabycia prawa do zwolnienia na podstawie zezwolenia strefowego, zgodnie z którą zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.
W ust. 4 tego paragrafu zawarto natomiast wyjątek od tej reguły, zgodnie z którym w przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Wyjątek ten miał zastosowanie w przypadku nabycia przez Spółkę prawa do zwolnienia na podstawie Zezwolenia 1, ze względu na to, że Zezwolenie 1 dotyczyło przeprowadzenia inwestycji, która była podstawą objęcia granicami Strefy przedsiębiorstwa Spółki.
W tym kontekście, należy zatem ocenić czy Spółka powinna nabyć prawo do zwolnienia z podatku dochodowego zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w § 5 ust. 1, czy też zgodnie z wyjątkiem wyrażonym w § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE. W ocenie Spółki, do nabycia prawa do zwolnienia na podstawie Zezwolenia 2 nie powinien mieć zastosowania wyjątek przewidziany w § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, ze względu na to, że Zezwolenie 2 nie było wydane na podstawie inwestycji w związku z którą teren Spółki objęto granicami Strefy, a zatem zastosowanie powinna mieć zasada ogólna.
Jak wskazuje się w doktrynie, punktem wyjścia dla wszelkiej wykładni jest wykładnia językowa (gramatyczna, literalna). Podstawową rolę w formułowaniu prawa odgrywa bowiem język, zważywszy na powszechność pisemnej formy prawa. Prawodawca poprzez słowa określa, co zamierza osiągnąć. Należy więc przyjąć, że wykładnia językowa zakreśla granice interpretacji prawa w ramach możliwego sensu słów zawartych w tekście prawnym (R. Mastalski, Stosowanie prawa podatkowego, Oficyna 2008). Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (`(...)`) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z 18 grudnia 2000 r., sygn. akt III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102).
Dokonując zatem wykładni językowej wyjątku przewidzianego w § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, należy zwrócić szczególną uwagę na fragment stanowiący o związku realizacji nowej inwestycji, na podstawie Zezwolenia, z objęciem granicami strefy przedsiębiorstwa. Z niniejszego wynika, że odroczenie prawa do zwolnienia na podstawie tego wyjątku ma miejsce w sytuacji gdy zezwolenie wydane na podstawie planowanej nowej inwestycji zostało wydane na realizację takiej nowej inwestycji, która była podstawą objęcia granicami strefy.
Jak wskazano w przedstawionym opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, inwestycja realizowana przez Wnioskodawcę na podstawie Zezwolenia 2 stanowi nowy wyodrębniony projekt, w związku z którym nie było konieczności objęcia zakładu Wnioskodawcy granicami Strefy. Na moment ubiegania się o Zezwolenie 2 zakład Spółki był już zlokalizowany na terenie SSE, stąd nie występowała potrzeba rozszerzania granic Strefy w celu przeprowadzenia inwestycji będącej podstawą udzielenia Zezwolenia 2. Tym samym, inwestycja prowadzona przez Wnioskodawcę w oparciu o Zezwolenie 2, nie stanowiła już podstawy do rozszerzenia granic SSE. W świetle powyższego, wyjątek od ogólnej zasady momentu nabycia prawa do zwolnienia nie będzie miał zastosowania w odniesieniu do inwestycji Spółki realizowanej na podstawie Zezwolenia 2.
Na powyższe wskazuje także wykładnia systemowa tego przepisu. Należy zauważyć, że o „nowej inwestycji” stanowi § 3 ust. 4 Rozporządzenia SSE, zgodnie z którym przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą. Do realizacji nowej inwestycji, która jest podstawą udzielenia zezwolenia strefowego odnosi się również wiele innych przepisów Rozporządzenia SSE oraz ustawy o SSE, w sposób z którego jasno wynika, że warunek ustanowiony w § 5 ust. 4, że wyjątek ten stosuje się do przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji należy interpretować jako odnoszący się tylko do tej konkretnej inwestycji, która była podstawą udzielenia zezwolenia i zatem odroczenie nabycia prawa do zwolnienia powinno mieć zastosowanie tylko w odniesieniu do Zezwolenia 1, które wydane zostało na podstawie inwestycji w związku z którym dokonano objęcia granicami strefy, a nie wszystkich następnych zezwoleń jakie uzyska przedsiębiorca, czyli w przypadku Spółki Zezwolenia 2.
Za poprawnością takiego stanowiska przemawia również wykładnia funkcjonalna (celowościowa). Analizując treść powołanych przepisów należy dojść do wniosku, że celem wprowadzenia przez prawodawcę wyjątku w § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, było odroczenie nabycia prawa w przypadku Zezwolenia związanego z objęciem terenu przedsiębiorcy granicami strefy. Celem wprowadzenia tego przepisu było zapewnienie by dany przedsiębiorca korzystał ze zwolnienia podatkowego dopiero w momencie gdy „wykazał”, że objęcie jego przedsiębiorstwa granicami strefy było zasadne, ponieważ przeprowadził inwestycję, poniósł określone koszty kwalifikowane i zatrudnił określoną liczbę nowych pracowników, co jest szczególnie istotne ze względu na to, że inwestycja, by mogła stanowić podstawę objęcia przedsiębiorstwa granicami strefy, musi spełniać konkretne wymogi jakie zawarte byty w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r., w sprawie kryteriów, których spełnienie umożliwia objęcie niektórych gruntów specjalną strefą ekonomiczną (Dz.U. z 2015 r. poz. 1473). W przypadku natomiast następnych zezwoleń takich przedsiębiorców nie ma już potrzeby zapewniania, że inwestycja będąca podstawą udzielenia zezwolenia została faktycznie przeprowadzona w całości i spełnia wymogi będące podstawą objęcia granicami SSE, ponieważ następne zezwolenia udzielane są na inne inwestycje i nie muszą spełniać takowych wymogów.
Zatem fakt, że w przypadku Zezwolenia 2 Spółka nie musi stosować odroczenia nabycia prawa do zwolnienia przewidzianego w § 5 ust. 4 potwierdza zgodny wynik wykładni językowej, funkcjonalnej oraz systemowej powyższych przepisów, a jak niejednokrotnie podkreślały Naczelny Sąd Administracyjny oraz Sąd Najwyższy w wydawanych orzeczeniach jednym z najmocniejszych argumentów o poprawności interpretacji jest okoliczność, że wykładnia językowa, systemowa i funkcjonalna dają zgodny wynik (tak przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 czy Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 26 kwietnia 2007 r.).
Konsekwentnie, w przypadku Zezwolenia 2 nie powinien mieć zastosowanie wyjątek przewidziany w § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, tylko zastosowanie powinna mieć ogólna zasada nabycia prawa do zwolnienia ustanowiona w § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE, a zatem Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługującego jej z tytułu kosztów inwestycji, na realizację której wydane zostało Zezwolenie 2 począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały pierwsze wydatki w ramach tej inwestycji w okresie od dnia udzielenia Zezwolenia 2 do wyczerpania limitu przysługującej pomocy publicznej.
Za prawidłowością takiego stanowiska Spółki przemawiają także interpretacje indywidualne wydane w zbliżonych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych, tj. takie jak:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili