Spółka X sp. z o.o. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i prowadzi działalność gospodarczą w branży przetwórstwa owoców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (SSE) na podstawie posiadanego zezwolenia. Spółka zapytała, czy zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, obejmuje całkowity dochód uzyskany z działalności gospodarczej wskazanej w zezwoleniu, prowadzonej na terenie SSE. Organ podatkowy uznał, że stanowisko Spółki jest prawidłowe, a zatem zwolnieniem z CIT objęty będzie całkowity dochód uzyskany z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, prowadzonej na terenie SSE, w ramach dostępnego dla Spółki limitu zwolnienia.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 listopada 2020 r. (data wpływu 10 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) objęty będzie – w ramach dostępnego dla Spółki limitu zwolnienia podatkowego - całkowity dochód uzyskany z działalności gospodarczej określonej w Zezwoleniu z 2015 r., prowadzonej na terenie SSE (w ramach dostępnego dla Spółki limitu zwolnienia) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 listopada 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT objęty będzie – w ramach dostępnego dla Spółki limitu zwolnienia podatkowego - całkowity dochód uzyskany z działalności gospodarczej określonej w Zezwoleniu z 2015 r., prowadzonej na terenie SSE (w ramach dostępnego dla Spółki limitu zwolnienia).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca X sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca działa w branży przetwórstwa owoców. Głównymi produktami Spółki są suszone owoce.
Spółka, dnia 22 grudnia 2015 r. uzyskała Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”). Projekt inwestycyjny, który był podstawą do uzyskania niniejszego Zezwolenia został zrealizowany, jak również zostały spełnione warunki wymienione w treści Zezwolenia polegające na:
-co zostało potwierdzone Protokołem komisji ds. kontroli realizacji warunków zezwolenia z 13 lutego 2018 r.
Zakres działalności gospodarczej Spółki określony posiadanym Zezwoleniem zgodnie z klasyfikacją PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) jest następujący:
W czerwcu 2019 r. Spółka zwróciła się z wnioskiem o zmianę Zezwolenia w zakresie warunku utworzenia nowych miejsc pracy. Bezpośrednią przyczyną wystąpienia z przedmiotowym wnioskiem była konieczność ograniczenia zakresu inwestycji spowodowana wystąpieniem okoliczności niezależnych od Wnioskodawcy, tj. istotnym spadkiem wartości otrzymanego w funtach szterlingach kredytu na sfinansowanie inwestycji, jak również pojawieniem się istotnych trudności technicznych skutkujących wystąpieniem nieprzewidzianych nakładów inwestycyjnych.
Decyzją z 6 sierpnia 2019 r. Zezwolenie zostało zmienione w zakresie ww. warunku, a w konsekwencji także w zakresie wartości zwolnienia podatkowego wyliczanego w oparciu o maksymalne koszty pracy. Spółka zaznacza, że wartość zwolnienia podatkowego wyliczana jest w Spółce w oparciu o limit dotyczący poniesionych nakładów inwestycyjnych.
Obecnie, w związku z dalszym dynamicznym rozwojem i zmianą struktury właścicielskiej, Spółka rozważa realizację odroczonych projektów inwestycyjnych, które obejmą rozbudowę istniejącej linii produkcyjnej oraz utworzenie nowych linii, co w efekcie pozwoli na produkcję:
W odniesieniu do planowanych inwestycji Spółka bierze również pod uwagę potencjalną konieczność rozbudowy budynku, w którym prowadzona jest działalność. Pomieszczenia którymi dysponuje Spółka mogą okazać się niewystarczające zarówno w przypadku hal produkcyjnych jak i pomieszczeń socjalnych i magazynowych. Przyszła rozbudowa miałaby miejsce na gruncie będącym własnością Spółki i znajdującym się na terenie SSE.
Działania te wpisują się w zakres planów inwestycyjnych, które były wskazane w Biznesplanie stanowiącym jeden z dokumentów aplikacyjnych w procedurze uzyskiwania Zezwolenia, zaś produkty powstające na skutek realizacji ww. planów inwestycyjnych zostaną sklasyfikowane w ramach grupowań PKWiU objętych zakresem Zezwolenia i będą wytwarzane na terenie SSE.
Linie produkcyjne w ramach zakładu Spółki, tj. dotychczasowe oraz nowo uruchamiane mogą być elementem jednego ciągu technologicznego.
Przykładowo, w zakresie linii do produkcji wysysanych owoców, istniejące w Spółce składniki majątku razem z nabytymi w ramach Inwestycji składnikami będą wykorzystywane do wytwarzania posiadającego wartość rynkową produktu gotowego (wysysanych owoców). Oznacza to, że co do zasady, w toku produkcji wykorzystywana będzie zarówno dotychczasowa (istniejąca) infrastruktura oraz nowe maszyny i urządzenia.
Spółka zaznacza, że nie prowadzi działalności produkcyjnej poza terenem SSE.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT objęty będzie – w ramach dostępnego dla Spółki limitu zwolnienia podatkowego - całkowity dochód uzyskany z działalności gospodarczej określonej w Zezwoleniu, prowadzonej na terenie SSE (w ramach dostępnego dla Spółki limitu zwolnienia)?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm.; dalej: „Ustawy o CIT”), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284 i 1086), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Jednocześnie, art. 17 ust. 4 Ustawy o CIT, zgodnie z którym zwolnienie podatkowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE. Innymi słowy, komentowany przepis wprowadza ograniczenie zakresu dochodu podlegającego zwolnieniu tylko do określonego terenu - jednocześnie przepis ten (ani jakkolwiek inny), nie wprowadza limitowania zakresu dochodu podlegającego zwolnieniu, tylko do dochodu zrealizowanego w ramach nowej inwestycji, będącej postawą do wydania zezwolenia.
Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 Ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.
Z art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o CIT oraz art. 16 ust. 1 Ustawy o SSE wynika, że dla celów uznania, że osiągnięty dochód może korzystać z dostępnego dla przedsiębiorcy limitu zwolnienia podatkowego konieczne jest spełnienie dwóch warunków, tj. musi to być dochód:
(i) osiągnięty w wyniku działalności zlokalizowanej fizycznie na terenie Strefy,
(ii) osiągnięty w wyniku działalności, która jest jednocześnie określona w treści posiadanego przez przedsiębiorcę zezwolenia strefowego.
Warunki powyższe muszą być spełnione łącznie. Jeżeli którykolwiek ze wskazanych warunków nie jest spełniony, dochód nie stanowi dochodu „strefowego” i nie korzysta ze zwolnienia z CIT. A contrario, w razie spełnienia obu warunków dochód powinien korzystać ze zwolnienia z CIT niezależnie od innych okoliczności.
W szczególności żaden z przepisów ustawy o CIT, Ustawy o SSE, rozporządzeń wykonawczych do Ustawy o SSE, ani też wskazane w art. 16 Ustawy o SSE warunki określone w Zezwoleniach, nie dają podstaw do twierdzenia, że zwolnienie z podatku dochodowego dotyczyć powinno wyłącznie dochodu ze sprzedaży produktów wytworzonych w ramach projektu inwestycyjnego będącego podstawą do wydania konkretnego zezwolenia.
Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej: „Rozporządzenie Strefowe”), zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Natomiast, stosownie do § 5 ust. 4 ww. Rozporządzenia Strefowego, w przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienie przysługuje od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia określony w zezwoleniu.
Tak więc również regulacje określające moment nabycia prawa do korzystania ze zwolnienia nie zawierają wymogu, aby zwolnienie podatkowe odnosić wyłącznie do dochodów wygenerowanych w oparciu o nową inwestycję - jedynym warunkiem jest ograniczenie zwolnienia do dochodów z działalności prowadzonej na terenie strefy oraz w ramach właściwych grupować PKWiU.
W związku z powyższym, zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, w ramach dostępnego limitu, powinno mieć zastosowanie do całości dochodu Spółki z tytułu produkcji na terenie SSE, w odniesieniu do grupowań statystycznych PKWiU określonych w Zezwoleniu, a zatem nie tylko do dochodu związanego bezpośrednio z projektem inwestycyjnym będącym podstawą wydania Zezwolenia.
Na koniec, z ostrożności Spółka wskazuje, że art. 12 ust. 3 Ustawy o SSE, który stanowi, że: rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, ma zastosowanie wyłącznie do zezwolenia, w ramach którego realizowana jest inwestycja i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza”, nie powinien mieć zastosowania w przypadku Spółki, ponieważ zgodnie z art. 44 ust. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (dalej: „WNI”), przepis art. 12 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 38 [tj. Ustawy o SSE - przyp. Wnioskodawcy], w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do zezwoleń wydanych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Stąd, ze względu na to, że opisywane Zezwolenie zostało wydane przed wejściem w życie ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, to ów przepis nie będzie miał zastosowania do sytuacji Wnioskodawcy.
Na marginesie, Spółka wskazuje jednocześnie, iż w jej ocenie intencją wprowadzenia tego przepisu nie jest ograniczenie zakresu zwolnienia na podstawie Zezwolenia wyłącznie do dochodu osiągniętego w ramach inwestycji będącej podstawą do uzyskania zezwolenia. Celem przepisu było zapewnienie, iż przedsiębiorca korzysta jedynie z limitów zwolnienia, które dostępne są na podstawie zezwoleń, w ramach których faktycznie prowadzona jest już działalność w toku inwestycji, która była podstawą do uzyskania danego zezwolenia. Takie rozumienie potwierdza również brzmienie art. 12 ust. 2 Ustawy o SSE, który wprost wskazuje, iż nie jest wymagane „powiązanie” limitu zwolnienia wynikającego z danego zezwolenia wyłącznie z dochodem z inwestycji, która była podstawą do uzyskania tego zezwolenia (możliwość „łącznego” kalkulowania wyniku z działalności zwolnionej i chronologicznego wykorzystywania limitów zwolnienia dostępnych na podstawie zezwoleń strefowych): w przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń.
Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora KIS z 17 stycznia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.522.2018.2.MO, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy zgodnie z którym: „zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p., w ramach dostępnego limitu, powinno mieć zastosowanie do całości dochodu Spółki z tytułu produkcji na terenie Strefy w odniesieniu do grupować statystycznych PKWiU określonych w Zezwoleniach, a zatem nie tylko do dochodu związanego z projektem inwestycyjnym będącym podstawą wydania konkretnego Zezwolenia”.
Analogiczne zapatrywania organy podatkowe zaprezentowały między innymi w:
Zagadnienie objęte pytaniem Spółki było ponadto przedmiotem licznych rozstrzygnięć sądów administracyjnych. Wszystkie poniższe wyroki jednoznacznie potwierdzają stanowisko Spółki:
Analogiczne orzecznictwo zostało podjęte m in. w: wyroku NSA z 20 marca 2018 r., sygn. II FSK 696/16; wyroku NSA z 14 sierpnia 2018 r., sygn. II FSK 2233/16; wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 grudnia 2015 r., sygn. I SA/Rz 1035/15.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, treść przepisów związanych ze zwolnieniem podatkowym przewidzianym dla dochodów z działalności gospodarczej określonej w Zezwoleniu, jednoznacznie wskazuje na to, że zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT jest objęty całkowity dochód uzyskany z działalności gospodarczej, określonej w Zezwoleniu, prowadzonej na terenie SSE (z zastrzeżeniem dostępności odpowiedniego limitu zwolnienia).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. 2020 r. poz. 1670; dalej „usse”). Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie, uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ww. ustawy). Oznacza to, że tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm.; dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Zgodnie z art. 17 ust. 4 updop, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca 22 grudnia 2015 r. uzyskał Zwolnienie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE. Projekt inwestycyjny, który był podstawą do uzyskania przez Wnioskodawcę Zezwolenia został zrealizowany, zostały spełnione warunki wymienione w treści Zwolnienia polegające na:
W sierpniu 2019 r. Zezwolenie zostało zmienione, z powodu trudności finansowych i technicznych Wnioskodawcy. W konsekwencji ograniczono zakres wartości zwolnienia podatkowego wyliczanego w oparciu o maksymalne koszty pracy. Obecnie Wnioskodawca planuje wrócić do odroczonych projektów inwestycyjnych, które obejmą rozbudowę istniejącej linii produkcyjnej oraz utworzenie nowych linii.
Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. z 2019 r., poz. 121), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:
W myśl § 5 ust. 5 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.
Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.
Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie, w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.
Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.
Mając na uwadze powyższe oraz opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop objęty będzie – w ramach dostępnego dla Wnioskodawcy limitu zwolnienia podatkowego - całkowity dochód uzyskany z działalności gospodarczej określonej w Zezwoleniu, prowadzonej na terenie SSE (w ramach dostępnego dla Spółki limitu zwolnienia obliczonego na postawie wydatków kwalifikowanych poniesionych do terminu zakończenia inwestycji wskazanego w zezwoleniu tj. 31 grudnia 2017 r.).
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili