0111-KDIB1-3.4010.385.2020.3.JKT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 sierpnia 2020 r. (data wpływu 17 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym 12 października 2020 r. oraz 24 listopada 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy prace wykonywane przez Spółkę w ramach realizowanych przez nią Projektów B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym, czy Spółka słusznie zamierza kwalifikować poszczególne Produkty IT, tworzone w wyniku prowadzonych prac B+R, jako kwalifikowane IP w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe,

• czy w zaistniałym zdarzeniu przyszłym dochody uzyskiwane przez Spółkę:

  • z tytułu sprzedaży Produktów IT - tj. kwalifikowanych IP, mogą być w całości uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co upoważni Wnioskodawcę do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tego tytułu z zastosowaniem stawki 5%, o której mowa w art. 24d ust. 1 ww. ustawy – jest prawidłowe,
  • z tytułu opłat za świadczenie usług prowadzących do powstania Produktów IT oraz opłat za utrzymanie tworzonych Produktów IT – jest nieprawidłowe,

• czy słusznie Wnioskodawca zamierza kwalifikować:

  • wynagrodzenie pracownika, w części w jakiej zaangażowany był on w prowadzone prace B+R, tj. tej wynikającej ze Wskaźnika B+R, jako „a” we wskaźniku NEXUS – jest prawidłowe,
  • wynagrodzenie Współpracownika, w części w jakiej dotyczy zapłaty za przejście majątkowych praw autorskich do programów komputerowych stworzonych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Projektów B+R, jako „d” we wskaźniku NEXUS pod warunkiem, że podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym – jest nieprawidłowe,
  • wynagrodzenie Współpracownika, w części w jakiej dotyczy zapłaty za przejście majątkowych praw autorskich do programów komputerowych stworzonych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Projektów B+R, w przypadku podmiotów powiązanych koszty te należy ująć w literze „c” wskaźnika Nexus – jest nieprawidłowe,
  • wynagrodzenie Współpracownika, w części w jakiej dotyczy zapłaty za przejście majątkowych praw autorskich do pozostałych utworów stworzonych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Projektów B+R (tj. za wyniki prac badawczo-rozwojowych), jako „b” we wskaźniku NEXUS – jest prawidłowe,
  • wynagrodzenie Współpracownika w pozostałej części dot. wynagrodzenia za uczestnictwo w Projektach B+R
  1. w części dot. współpracowników zatrudnionych na umowę zlecenie lub umowę o dzieło, jako „a” we wskaźniku NEXUS – jest prawidłowe,
  2. w części dot. współpracowników współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umowy B2B – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 28 września 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.385.2020.1.JKT oraz pismem z 6 listopada 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.385.2020.2.JKT wezwano do jego uzupełnienia, którego dokonano 12 października 2020 r. oraz 24 listopada 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej jako „Spółka” lub „Wnioskodawca”) posiada kilkuletnie doświadczenie w obszarze budowania rozwiązań informatycznych dla licznych klientów z Polski oraz z rynków międzynarodowych, szczególnie skupiając się na Skandynawii. Spółka dostarcza systemy i aplikacje programistyczne, budując nowoczesne rozwiązania video dla branży mediów telewizji oraz telekomunikacyjnej. Spółka tworzy innowacyjne, zaawansowane technologicznie programy komputerowe. Produkty IT oferowane przez Spółkę bazują na najnowszych technologiach oraz własnych, innowacyjnych rozwiązaniach.

Działania Spółki pokrywają przy tym wszystkie etapy prac rozwojowych, począwszy od zdefiniowania wymagań, projektowania rozwiązań, poprzez ich analizę, specyfikację, studium wykonalności, konstruowanie, rozwój, testowanie czy też ich usprawnianie.

Projekty realizowane przez Spółkę.

Spółka prowadzi i realizuje projekty badawczo-rozwojowe (dalej: „Projekty B+R”) skupiając się na rozwiązaniach z obszaru Media and Entertainment (Media i Rozrywka). Pracownicy Spółki pracują nad innowacyjnymi rozwiązaniami w dziedzinie rozrywki i mediów, projektując i tworząc np. nowe algorytmy do skutecznej analizy dostępnych treści lub algorytmy do modelowania sieci neuronowej. Opracowywane są metody dostarczania reklam kontekstowych lub przełomowych innowacji w celu zmiany modelu konsumpcji i komercjalizacji treści wideo. Pracownicy Spółki budują również aplikacje telewizyjne i rozwiązania do zarządzania treściami wideo, aby udostępniać treści multimedialne w trybie wieloekranowym na różnych urządzeniach.

Przykładowymi projektami realizowanymi przez Spółkę są m.in.

• System prezentacji reklam - pracownicy Spółki zbudowali system pozwalający na modyfikację plików kompatybilnych z formatem HLS. Pozwoliło to na dodawanie, usuwanie i przesuwanie reklam w wyświetlanej treści wideo. System został zbudowany tak, aby wspierał adaptacyjny przesył strumieniowy (ang: Adaptive Streaming). Dzięki temu rozwiązaniu dostarczanie reklamy mogą być definiowane zarówno przez system rekomendacji jak i przez samego użytkownika.
• Narzędzia programistyczne - pracownicy Spółki jako pierwsi napisali nowoczesny zestaw narzędzi dla programistów (ang.: SDK, Software Development Kit), który umożliwia integrację natywnych odtwarzaczy video (ang.: native player) z aplikacjami w architekturze React. Biblioteka posiada wszystkie funkcjonalności mapujące, niezbędne do pełnego wsparcia playera.
• Narzędzia implementacyjne - w tym projekcie powstał zestaw narzędzi ułatwiających i przyspieszających implementację odtwarzacza w aplikacjach Roku. Stworzone rozwiązanie posiada również znormalizowany interfejs projektowania aplikacji (ang.: API, Application Programming Interface), kompatybilny z danym odtwarzaczem. Dzięki temu rozwiązaniu możliwe staje się tworzenie aplikacji na podstawie gotowych szablonów.
• Rozpoznawanie obrazów - w tymi projekcie pracownicy zaprojektowali i stworzyli moduł rozpoznawania obrazu, czyli podstawowe oraz niezbędne narzędzie dla dowolnego systemu zarządzania wideo opartego na weryfikacji i analizie obrazu. Analizując zebrane informacje, system pozwala określić dokładny czas wyświetlania fragmentów obrazu, np. reklamy.

Projekty w Spółce prowadzone są według wypracowanego oraz ustandaryzowanego harmonogramu, na który składają się etapy, takie jak:

1. Faza analityczna.

Podczas jej trwania pracownicy ustalają wymagania projektowe oraz biznesowe, określają zakres projektu. W wyniku tego etapu prac, tworzony jest dokument opisujący wszystkie wymagania funkcjonalne projektu. Końcowym etapem projektu analitycznego jest analiza ryzy ka projektowego przy omówionych wymaganiach i założeniach projektowych oraz możliwa też jest korekta ram czasowych i budżetowych dla dalszej realizacji projektu.

2. Etap projektowania.

Początkowo zespół zbiera oraz definiuje wymagania, na podstawie których wytwarza diagramy użycia aplikacji, prototypy związane z nawigacją w rozwiązaniu, kompletne przykłady ekranów, jak również kompletną specyfikację projektu kreatywnego. Pracownicy generują dokumenty i prototypy rozwiązania. Na podstawie prototypów i specyfikacji zespół techniczny opracowuje możliwe sposoby implementacji. Podczas projektowania tworzone są ustandaryzowane dokumenty oraz warsztaty celem szybkiej oceny proponowanego rozwiązania. Podczas warsztatów (Design Review) stosowane są metody analizy FIT-GAP.

3. Etap Produkcji Oprogramowania.

Prace w Spółce przeprowadzane są w oparciu o nowoczesne, zwinne metodologie projektowe, które posiadają ściśle określone schematy postępowania i prowadzenia prac. Dzięki zastosowaniu zwinnych metodologii, takich jak SCRUM i SAFE, równolegle można rozwiązywać wiele problemów, zespół projektowy może wykonywać wiele zadań projektowych w danym czasie i dostarczać wyniki pracy w krótkim odstępie czasu. Samoorganizacja i efektywne zarządzanie projektem zespołu projektowego.

Zgodnie z przyjętą metodyką pracy projekty realizowane są w sposób iteracyjny, dzięki czemu wyniki kolejnych etapów pracy mogą być stale weryfikowane i korygowane. Pozwala to na szybkie wytworzenie wysokiej jakości oprogramowania. Proces rozwoju przygotowywanych w Spółce rozwiązań zawiera także czynności takie jak pisanie lub modyfikowanie kodu, jego restrukturyzowanie, również częściowe przepisywanie, ponowne kodowanie czy adoptowanie do potrzeb nowego rozwiązania. Prace w ramach Projektów B+R realizowane są w sposób systematyczny i w zależności od projektu trwają od kilku do kilkunastu miesięcy.

Kontrola jakości.

Istotnym elementem tak prowadzonego procesu jest bieżące zapewnianie jakości opracowywanego oprogramowania przez dedykowane osoby, które w taki sposób wpływają na działania zespołów projektowych, aby już w trakcie tworzenia oprogramowania, na wczesnym etapie realizacji projektów, zespół mógł wykrywać i poprawiać ewentualne błędy czy też zagrożenia związane z bezpieczeństwem nowych rozwiązań. Opracowywane są strategie testów, tworzone środowiska testowe i rekomendacje. Praca zespołów projektowych wspierana jest również przez osoby opracowujące koncepcje tworzenia nowych środowisk infrastruktury IT. które najlepiej odpowiedzą na potrzeby rozwiązań tworzonych w Spółce. Pracownicy przydzieleni do wykonania tych zadań pracują nad automatyzacją procesów wdrażania, poprawą wydajności, dostępnością czy szybkością obsługi nowo wprowadzanych rozwiązań.

Obok zasadniczych prac związanych z tworzeniem nowych komponentów oprogramowania bądź ulepszaniem już istniejących, pozostaje też monitorowanie rynku, dostarczanie informacji o występujących tendencjach rynkowych oraz aktualnych potrzebach klientów, ale również takie kształtowanie nowych funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które nie tylko odzwierciedli potrzeby rynku i klientów, ale i ukształtuje je w sposób, który przy czyni się do znacznego usprawnienia zachowań, prowadząc do innowacji technologicznych. Zadania te prowadzone są w Spółce przede wszystkim przez analityków oraz pracowników kadry menedżerskiej. W szczególności są oni odpowiedzialni za analizę biznesową, konsultacje technologiczne i studia wykonalności planów rozwojowych poszczególnych produktów i technologii. Efektem prowadzonych Projektów B+R są autorskie programy komputerowe pogrupowane w odpowiednie produkty informatyczne (dalej: „Produkty IT”). Oprogramowanie tworzone w ramach prowadzonych przez Spółkę prac podlega ochronie prawnej wynikającej z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231). Prace realizowane w ramach Projektów B+R mają charakter twórczy i są ukierunkowane na tworzenie nowych, innowacyjnych Produktów IT. Stworzenie takiego oprogramowania wymaga połączenia specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin, w których programy tworzone przez Spółkę znajdują zastosowanie. W ramach podejmowanych prac projektowych, pracownicy Spółki realizują zadania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowania ulepszeń produktów i usług lub całkiem nowych rozwiązań. W ramach prowadzonych prac oceniana jest również przydatność danych rozwiązań technologicznych w budowaniu nowych czy ulepszonych rozwiązań, które będą mogły zostać wprowadzone na rynek. Nawet wtedy, gdy nowy czy ulepszony Produkt IT trafia na rynek, nadal często zachodzi konieczność rozwiązywania pojawiających się problemów technicznych, przy czym niektóre z nich mogą wymagać dalszych prac rozwojowych. Tego rodzaju prace podejmowane na zasadzie „sprzężenia zwrotnego” (feedback R&D) zgodnie z zaleceniami przedstawionymi w podręczniku Frascati z 2015 r„ kwalifikowane są również do projektów badawczo-rozwojowych. W większości przypadków po zakończeniu Projektu B+R Spółka otrzymuje kolejne zlecenia w zakresie rozbudowy danego Produktu IT o nowe moduły, czy udoskonalone rozwiązania.

Pracownicy i współpracownicy.

W celu realizacji zadań biznesowych Spółka zatrudnia na podstawie umów o pracę wysoko wykwalifikowanych specjalistów, a wśród nich, m.in.: programistów/inżynierów oprogramowania, architektów systemów i oprogramowania, specjalistów ds. jakości/testerów. architektów testów, projektantów UI/UX, menedżerów i inżynierów projektów i produktów, specjalistów od dokumentacji technicznej, grafików, a także kadrę zarządzającą oraz personel wspierający. Spółka współpracuje również ze specjalistami (np. analitycy, programiści, testerzy) na podstawie umów cywilnoprawnych (o dzieło, zlecenia) czy też umów o współpracę z osobami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „Umowy B2B”) (dalej łącznie jako „Współpracownicy”).

Każdy z typów umów zawiera postanowienia przenoszące na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wytworzonych w ramach tych umów utworów w rozumieniu ustawy prawo autorskie i prawa pokrewne. Spółka jest zatem ostatecznie właścicielem autorskich praw majątkowych do poszczególnych kwalifikowanych IP (Produktów IT), które komercjalizuje.

Wynagrodzenie z tytułu zawartych Umów B2B ustalane jest najczęściej w stawkach godzinowych za wykonanie usługi, przy czym strony zamierzają umową określić, jaki procent tak ustalonego wynagrodzenia przypada za przejście majątkowych praw autorskich do programu komputerowego, tworzonego w ramach prowadzonych przez Spółkę projektów B+R. Na podobnych zasadach rozliczane są umowy zlecenia. W przypadku zaś umów o dzieło kwota umowy stanowić będzie w części zapłatę za wykonanie dzieła w postaci programu komputerowego (bądź jego elementów) stworzonego w ramach prowadzonych przez Spółkę Projektów B+R i przejście na Spółkę majątkowych praw autorskich do tychże programów, zaś w drugiej części stanowić będzie zapłatę za wykonanie pozostałych dzieł stworzonych w ramach prowadzonych przez Spółkę Projektów B+R i przejście na Spółkę majątkowych praw autorskich do nich.

Komercjalizacja prac B+R.

Przedmiotem umów zawieranych przez Spółkę z klientami jest sprzedaż Produktów IT lub/i usług (programistycznych/badawczo-rozwojowych), których efektem jest specyficzny Produkt IT (program komputerowy).

Spółka oferując klientom swoje Produkty IT oraz usługi uzyskuje następujące dochody:

1. opłaty ze sprzedaży Produktów IT/licencji do Produktów IT;
2. opłaty za świadczenie usług prowadzących do powstania Produktów IT;
3. opłaty za utrzymanie (ang.: maintenance) tworzonych Produktów IP.

Usługi (ad. 2) rozliczane są w zależności od zawartej umowy na zasadzie ryczałtu (ang.: fixed-price) lub rzeczywistego zaangażowania (ang.: time-and-material). Opłata za prawo do korzystania z własności intelektualnej (programu komputerowego) uwzględniona jest w cenie usługi. Faktury za wykonaną usługę wystawiane są w zależności od rodzaju umowy:

• w cyklach miesięcznych, na podstawie odpowiedniej faktury,
• po zakończeniu prac nad określoną w umowie częścią produktu.

Opłaty za wsparcie, związane z wytworzeniem lub ulepszeniem w ramach prowadzonych Projektów B+R programów komputerowych (tj. kwalifikowanych IP), rozliczane są na odrębnych fakturach.

Ewidencja.

Stosowane w Spółce narzędzia informatyczne pozwalają na szczegółową ewidencję Projektów B+R (dalej: „Ewidencja B+R”).

Ewidencja ta zawiera informację takie jak:

• opis projektu,
• czas rozpoczęcia i zakończenia projektu;
• wykaz osób zaangażowanych w pracę w poszczególnym projekcie;
• wykaz prac stworzonych w danym projekcie z imiennym podporządkowaniem do konkretnej osoby wykonującej daną pracę; zaangażowanie czasowe poszczególnych pracowników/Współpracowników w prace nad poszczególnymi Projektami B+R.

Ewidencja prowadzona jest w miesięcznych okresach rozliczeniowych, a zaangażowanie czasowe poszczególnych osób w Projekty B+R realizowane przez Spółkę może być wyrażone zarówno w wartościach procentowych jak i godzinowych. Przy czym Ewidencja B+R. o której mowa, nie jest typową ewidencją godzinową i nie zawiera informacji o poszczególnych czynnościach wykonanych w danej jednostce czasowej przez konkretnego pracownika/Współpracownika B+R.

Mając na uwadze skalę i rodzaj realizowanych projektów, pracownicy Spółki zatrudnieni w celach B+R mogą być w skali miesiąca zaangażowani:

• w 100% w projekty B+R, przy czym może to być jeden lub kilka projektów badawczo-rozwojowych;
• w pewnej części w działalność B+R (w jednym lub kilku projektach) a w pozostałym zakresie w projektach nie kwalifikowanych przez Spółkę do prac B+R;
• w 100% w projekty niebędące Projektami B+R.

Po zsumowaniu wartości wykazanych w Ewidencji B+R, a odzwierciedlających zaangażowanie czasowe Pracowników B+R w prace badawczo-rozwojowe w poszczególnych projektach, Spółka będzie w stanie określić stosunek czasu przeznaczonego przez danego Pracownika B+R na realizację działalności badawczo-rozwojowej do ogólnego czasu przepracowanego przez pracownika w danym miesiącu (dalej: „Wskaźnik B+R”). W analogiczny sposób, tj. na podstawie Wskaźnika B+R. Spółka zamierza ewidencjonować zaangażowanie Współpracowników w poszczególne Projekty B+R.

Na podstawie prowadzonej dokumentacji podatkowej, prowadzonej w formie ksiąg podatkowych Spółka będzie w stanie: wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. poszczególne Produkty IT);

• ustalić przychody, koszty uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
• w prowadzonej ewidencji wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 (tj. poszczególne składniki wskaźnika Nexus), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 16 listopada (data wpływu 25 listopada 2020 r.), Wnioskodawca wskazał ponadto, że w ramach zawartych umów Spółka nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wynagrodzenie tych Współpracowników, w części w jakiej uczestniczyli w prowadzonych przez Spółkę Projektach B+R, jest bezpośrednio powiązane z tymi projektami. Na podstawie zawartych umów Współpracownicy projektują, planują, implementują i modyfikują oprogramowanie. Realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, które wcześniej Współpracownicy muszą wymyśleć i zaprojektować. Realizacja zadań związana jest z projektem, w ramach którego Spółka zleca prace. Wynagrodzenie obejmuje więc nie tylko świadczenie ww. usług, ale i zapłatę za przejście na Spółkę autorskich praw majątkowych zarówno do programów komputerowych (kwalifikowane IP), jak i innych wyników prac B+R (opracowania, projekty dokumentów i inne produkty intelektu).

Spółka nabywa od Współpracowników autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych powstających w ramach prowadzonych przez Spółkę prac B+R (prawa do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej). Koszty poniesione na nabycie tychże praw kwalifikowane są jako “d” we wskaźniku NEXUS.

Niektórzy Współpracownicy są powiązani ze Spółką. W takim przypadku koszty poniesione na nabycie wyników prac B+R i nabycie praw do kwalifikowanego IP Spółka zamierza kwalifikować odpowiednio jako literę „c” oraz „d” we wskaźniku NEXUS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prace wykonywane przez Spółkę w ramach realizowanych przez nią Projektów B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), a tym samym, czy Spółka słusznie zamierza kwalifikować poszczególne Produkty IT, tworzone w wyniku prowadzonych prac B+R, jako kwalifikowane IP w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 16 listopada 2020 r. (data wpływu 25 listopada 2020 r.))
2. Czy w zaistniałym stanie faktycznym dochody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu sprzedaży Produktów IT - tj. kwalifikowanych IP, mogą być w całości uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, co upoważni Wnioskodawcę do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tego tytułu z zastosowaniem stawki 5%, o której mowa w art. 24d ust. 1 ww. ustawy? Jednocześnie, czy dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży usług opartych na kwalifikowanym IP mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT w takiej części, a jakiej kwalifikowane IP wpływa na tenże dochód?
3. Czy słusznie Wnioskodawca zamierza kwalifikować:
   1. wynagrodzenie pracownika, w części w jakiej zaangażowany był on w prowadzone prace B+R, tj. tej wynikającej ze Wskaźnika B+R. jako „a” we wskaźniku NEXUS,
   2. wynagrodzenie Współpracownika, w części w jakiej dotyczy zapłaty za przejście majątkowych praw autorskich do programów komputerowych stworzonych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Projektów B+R, jako „d” we wskaźniku NEXUS.
   3. wynagrodzenie Współpracownika, w części w jakiej dotyczy zapłaty za przejście majątkowych praw autorskich do pozostałych utworów stworzonych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Projektów B+R (tj. za wyniki prac badawczo-rozwojowych), jako „b” we wskaźniku NEXUS,
   4. wynagrodzenie Współpracownika w pozostałej części jako „a” we wskaźniku NEXUS?

Zdaniem Wnioskodawcy, poszczególne Produkty IT, tworzone przez Spółkę w ramach prowadzonych prac B+R należy uznać za kwalifikowane IP w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Kwalifikowane IP, to pojęcie nowe w polskim systemie prawa podatkowego. Analizując jednakże przepisy ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) wprowadzające preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można założyć, że aby dane prawo własności intelektualnej mogło być uznane za kwalifikowane IP, musi spełnić następujące warunki, określone w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT:

1. być wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonych przez niego działalności badawczo-rozwojowej:
2. należeć do jednej z kategorii wymienionych enumeratywnie w katalogu kwalifikowanych IP;
3. podlegać ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów; międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ad 1.

Odnosząc się do pierwszego warunku należy zauważyć, że zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z. art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018. poz. 1668), na który wskazuje art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 tejże ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Powyższe przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową (przy czym kryteria te muszą być spełnione łącznie). Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

1. obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,
2. mieć twórczy charakter,
3. być podejmowana w sposób systematyczny, oraz
4. być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kategoria i cel podjętych prac.

W kwestii pierwszego oraz czwartego z powyższych warunków Wnioskodawcy wskazuje, że głównym celem realizowanych przez Spółkę projektów badawczo-rozwojowych jest opracowywanie nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów, systemów, funkcjonalności oraz rozwiązań dla klientów z wielu gałęziach gospodarki. Wspólnicy, pracownicy oraz współpracownicy Spółki, poprzez tworzenie nowych oraz rozwijanie dotychczas znanych algorytmów łączą istniejącą wiedzę oraz opracowują nową wiedzę w celu stworzenia produktów dotychczas niedostępnych na rynku i ulepszenia tych już oferowanych, w sposób polegający na wniesieniu znaczących usprawnień. Prace składają się z etapów, w ramach których powstają propozycje rozwiązań, następnie są one testowane i weryfikowana jest ich przydatność. Każda iteracja polega na opracowywaniu wskazanych tematów poprzez tworzenie odpowiednich algorytmów/metod/kodów źródłowych programów komputerowych, które powstają w wyniku twórczej pracy zarówno wspólników jak i pracowników czy współpracowników Spółki, którzy samodzielnie muszą znaleźć optymalne rozwiązania zagadnień. Istotną rolę w procesie odgrywa także proces testowania tworzonych prototypów rozwiązań. Prace wykonywane w Spółce w ramach prac B+R prowadzą do zwiększenia zakresu wiedzy twórców proponowanych rozwiązań. Wnioskodawcy podkreśla, że prace, które mają miejsce w projektach badawczo-rozwojowych nie stanowią prac ruty nowych.

W związku z powyższym zarówno pierwszy jak i czwarty warunek uznania działalności Spółki, podejmowanej w ramach prac B+R za działalność badawczo-rozwojową, należy uznać za wypełniony.

Twórczy charakter prac.

W zakresie drugiego warunku odwołać się można do ustawy o prawie autorskim, która definiuje pojęcie utworu. Zgodnie z definicją zawartą w art. 1 ust. l tejże ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W komentarzu do tejże ustawy, przygotowanym pod red. Prof. dr hab. Janusza Barty oraz Prof. dr hab. Ryszarda Markiewicza czytamy, że Świadczenie o charakterze twórczym może być wniesione tylko przez człowieka. Jak przy tym wyjaśnia WSA w Poznaniu w wyr. z dnia 7 listopada 2007 r., I ACa 800/07. LEX nr 370747): Stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw „działalności twórczej”, oznacza, że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana jako przesłanka „oryginalności” utworu, zrealizowana zostanie wówczas, gdy powstanie subiektywnie nowy wytwór intelektu; jest ona zatem ujmowana wyłącznie w płaszczyźnie nowości subiektywnej i zorientowana retrospektywnie. W przypadku prac prowadzonych przez wspólników, pracowników czy też współpracowników Spółki ten warunek jest w oczywisty sposób spełniony, ponieważ efekty prac są rezultatem twórczych działań poszczególnych osób, w wyniku których powstają subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych, dokumentacji, etc. Jednocześnie należy zauważyć, że przedmiotem prac badawczo-rozwojowych może być także produkt, usługa czy proces, które nie stanowią utworu w rozumieniu prawa autorskiego, a jedynie charakteryzują się twórczością, czyli nowością/oryginalnością prac. W tym miejscu można pomocniczo posłużyć się definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN zgodnie z którą przymiotnik „twórczy” oznacza: 1. ‘mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia” 2. „dotyczący; twórców”.

Systematyczność.

Odnosząc się do warunku „systematyczności”, należy wskazać, że badania i rozwój nowoczesnych narzędzi informatycznych stanowi jeden z głównych obszarów działalności Spółki. Prace w Spółce prowadzone są w oparciu o nowoczesne, zwinne metodyki pracy (Agile). Zastosowanie tychże metodyk pozwala na systematyczne prowadzenie prac równolegle nad kilkoma zagadnieniami, realizację w danym momencie kilku zadań oraz dostarczenie efektów pracy w krótkich odstępach czasu oraz efektywne zarządzanie projektem, jak również unikanie przestojów prac. Spółka prowadzi prace badawczo-rozwojowe w sposób regularny od początku swojego istnienia i zamierza wykonywać je systematycznie także w przyszłości. Podejmowane przez Spółkę działania w tym zakresie niewątpliwie nie mają zatem charakteru okazjonalnego czy doraźnego. W konsekwencji, należy uznać, że w odniesieniu do prowadzonych przez Spółkę prac badawczo-rozwojowych spełniona jest przesłanka systematyczności, o której mowa we wspomnianym wyżej przepisie.

W związku z powyższym, należy uznać, że realizowane przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe spełniają łącznie wszystkie z czterech przesłanek i tym samym stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Ad 2. i 3.

Odnosząc się do drugiego i trzeciego warunku uznania danego prawa własności intelektualnej za kwalifikowane IP należy zauważyć, że tak jak wskazano w argumentacji powyżej - w efekcie twórczych działań poszczególnych osób zaangażowanych w prowadzone przez Spółkę projekty B-R powstają subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych, dokumentacji technicznej, etc. Powstające prace charakteryzują się wysoką niepowtarzalnością, indywidualnością oraz oryginalnością, spełniając tym samym przesłanki uznania rezultatu pracy za utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 1 ust. 1 tejże ustawy, utwór to każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Tym samym, o przyznaniu ochrony na gruncie ustawy o prawie autorskim decyduje wyłącznie przesłanka twórczości i indywidualności. W świetle zapisów tejże ustawy wystarczy, że tylko jeden z elementów utworu będzie miał twórczy charakter, by możliwe było uznanie go za podlegający ochronie prawnoautorskiej. Produkty IT tworzone przez Spółkę są właśnie takimi utworami, a będąc do tego programami komputerowymi, stanowią także szczególną kategorię utworów, objętą dodatkową ochroną autorską na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim (model ochrony prawnej sui generis). Tym samym Produkty IT tworzone, rozwijane i ulepszane przez Spółkę w ramach prowadzonych prac EHR. a chronione prawem autorskim, należą do kategorii wymienionej enumeratywnie w katalogu kwalifikowanych IP w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, wypełniając tym samym drugi i trzeci z warunków uznania ich za kwalifikowane IP.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu sprzedaży Produktów IT - tj. kwalifikowanych IP, mogą być w całości uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, co upoważni Wnioskodawcę do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tego tytułu z zastosowaniem stawki 5%, o której mowa w art. 24d ust. 1 ww. ustawy. Jednocześnie, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży usług opartych na kwalifikowanym IP mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o PDOP w takiej części, a jakiej kwalifikowane IP wpływa na tenże dochód.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Zgodnie z art. 24d ust. 2 tejże ustawy, kwalifikowany mi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego.
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin.
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. O ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W niniejszym stanie faktycznym spełnione są, według Wnioskodawcy, wszystkie przesłanki zastosowania art. 24d ustawy o CIT, tj. Wnioskodawca:

1. uzyskuje dochód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,
2. uzyskuje dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej,
3. na podstawie prowadzonej ewidencji jest w stanie określić wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przesłanka pierwsza spełniona jest w sposób oczywisty.

Z kolei, z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy:

• jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 24d ust. 2 pkt 1-8 ustawy o CIT oraz
• przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust 7 ustawy o CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W rozpatrywanym przypadku kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, wskazane w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT. Przedmiot ochrony, czyli prawa autorskie do programów komputerowych powstają w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej. Zdaniem Wnioskodawcy, jak wskazano w argumentacji do pytania nr 1, działalność Spółki w zakresie realizowanych prac B+R spełnia wszelkie przesłanki wynikające z ustawowej definicji działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Spółka oferując klientom swoje Produkty IT oraz usługi uzyskuje następujące dochody:

• opłaty ze sprzedaży Produktów IT/licencji do produktów IP;
• opłaty za świadczenie usług prowadzących do powstania Produktów IT;
• opłaty za utrzymanie (ang.: maintenance) tworzonych Produktów IP.

Wszystkie powyższe dochody związane są bezpośrednio z tworzonym przez Spółkę kwalifikowanym IP (tj. autorskim prawem do programu komputerowego). Z jednej strony są to bowiem dochody ze sprzedaży kwalifikowanego IP (pkt 1 powyżej), z drugiej zaś strony są to dochody za pozostałe usługi ściśle związane z jego tworzeniem i utrzymaniem (pkt 2 i 3 powyżej). Zdaniem Wnioskodawcy w oczywisty sposób dochody ze sprzedaży Produktów IT mogą być w całości potraktowane jako dochody z kwalifikowanego IP i opodatkowane 5% stawką podatkową (art. 24d ust. 1 w związku z art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT). Dochody za świadczenie usług prowadzących do powstania Produktów IT oraz opłaty za utrzymanie tychże, mogą zaś być uznane za dochody z kwalifikowanego IP i opodatkowane 5% stawką podatkową (art. 24d ust. 1 w związku z art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT) w takiej części, w jakiej przyczyniają się do powstania tegoż dochodu z zachowaniem zasady ustalonej w art. 24d ust. 8 ustawy o CIT.

Tak jak zaznaczono w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca prowadzi dodatkową ewidencję wymaganą przepisami art. 24e ustawy o CIT, która umożliwi odpowiednie obliczenie dochodu kwalifikowanego, o który m mowa w art. 24d ust. 4 tejże ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie pracownika, w części w jakiej zaangażowany był on w prowadzone przez Spółkę Projekty B+R. tj. tej wynikającej ze Wskaźnika B+R, kwalifikować należy jako „a” we wskaźniku NEXUS, zaś wynagrodzenie Współpracownika (umowa zlecenia/umowa o dzieło, umowa B2B):

• w części w jakiej dotyczy zapłaty za przejście majątkowych praw autorskich do programów komputerowych stworzonych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Projektów B+R, jako „d” we wskaźniku NEXUS,
• w części w jakiej dotyczy zapłaty za przejście majątkowych praw autorskich do pozostałych utworów stworzonych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Projektów B+R (tj. wyników prac badawczo-rozwojowych), jako „b” we wskaźniku NEXUS,
• w pozostałej części jako „a” we wskaźniku NEXUS.

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a+b)x1.3/(a+b+c+d).

Przy czym, zgodnie z ust. 5 tego przepisu, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oczywisty sposób koszty pracy pracowników zaangażowanych w prowadzone przez Spółkę Projekty B+R, których efektem końcowym jest kwalifikowane IP, stanowi dla pracodawcy koszt faktycznie poniesiony przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w ust. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Wnioskodawca na podstawie prowadzonej ewidencji (tj. za pomocą Wskaźnika B+R) jest w stanie określić rzeczywiste zaangażowanie pracowników w prace badawczo-rozwojowe w poszczególnych Projektach B+R. Przy czym, tak jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego (pole 74), mając na uwadze skalę i rodzaj realizowanych projektów, pracownicy Spółki zatrudnieni w celach B+R mogą być w skali miesiąca zaangażowani:

• w 100% w Projekty B+R, przy czym może to być jeden lub kilka projektów badawczo-rozwojowych;
• w pewnej części w działalność B+R (w jednym lub kilku projektach) a w pozostałym zakresie w projektach nie kwalifikowanych przez Spółkę do prac B+R;
• w 100% w projekty niebędące Projektami B+R.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć Koszty Pracy pracowników zaangażowanych w Projekty B+R. w części wynikającej ze Wskaźnika B+R, do kosztów, o których mowa w składniku „a” wskaźnika Nexus.

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób zdefiniowania poszczególnych składników wskaźnika Nexus dają podatnikowi możliwość nabycia prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych jak i niepowiązanych. Tym samym do kosztów, o których mowa we wskaźniku Nexus można zaliczyć nie tylko poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników, ale też poniesione należności z tytułów zawarcia umów cywilno-prawnych tj. umowy o dzieło, umowy zlecenia, czy też te związane z zawarciem umowy B2B. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, umowy te zawierają postanowienia przenoszące na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wytworzonych w ramach tych umów utworów (w tym do stworzonych programów komputerowych), wytworzonych w ramach prowadzonych przez Spółkę Projektów B+R. Spółka jest zatem ostatecznie właścicielem tych praw. Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie koszty poniesione na zakup praw autorskich do stworzonych w ramach tych umów programów komputerowych, powinny być kwalifikowane jako składnik „d” we wskaźniku Nexus, o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty te należy ująć w literze „c” wskaźnika Nexus.

W zakresie, w jakim koszty zostały poniesione na zakup praw autorskich do innych utworów (wyników prac badawczo-rozwojowych) stworzonych w ramach tych umów, powinny być kwalifikowane jako składnik „b” we wskaźniku Nexus. Pozostała część kosztów związanych z zawarciem tych umów, powinna być wykazana jako składnik „a” wskaźnika Nexus. Pogląd ten jest zbieżny z opublikowanymi 15 lipca 2019 r. Przez Ministerstwo Finansów objaśnieniami podatkowymi dotyczącymi IP Box. W szczególności odwołać się należ)7 do akapitu 114 oraz 115 tych objaśnień.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „updop”), działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą, do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e updop.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej zawarte zostały w zamkniętym katalogu opisanym w art. 24d ust. 2 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,
2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop,
3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a+b)*1,3/ a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 11a ust. 1 pkt 4 updop, przez podmioty powiązane należy rozumieć:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
   • ten sam inny podmiot lub
   • małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej
   • znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
   • spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
   • podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Natomiast przez podmioty niepowiązane należy rozumieć podmioty inne niż podmioty powiązane (art. 11a ust. 1 pkt 3 updop).

Art. 24d ust. 5 updop, stanowi, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 updop).

Natomiast, zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 updop, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d updop, zostały określone w art. 24e updop, który stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej,
2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej –

w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3,

1. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 Ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Ad. 1

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem pytania Nr 1 dotyczącej rozstrzygnięcia, czy prace wykonywane przez Spółkę w ramach realizowanych przez nią Projektów B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop, a tym samym, czy Spółka słusznie zamierza kwalifikować poszczególne Produkty IT, tworzone w wyniku prowadzonych prac B+R, jako kwalifikowane IP w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 updop należy w pierwszej kolejności przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Spółka dostarcza systemy i aplikacje programistyczne, budując nowoczesne rozwiązania video dla branży mediów telewizji oraz telekomunikacyjnej. Spółka tworzy innowacyjne, zaawansowane technologicznie programy komputerowe. Produkty IT oferowane przez Spółkę bazują na najnowszych technologiach oraz własnych, innowacyjnych rozwiązaniach. Działania Spółki pokrywają przy tym wszystkie etapy prac rozwojowych, począwszy od zdefiniowania wymagań, projektowania rozwiązań, poprzez ich analizę, specyfikację, studium wykonalności, konstruowanie, rozwój, testowanie czy też ich usprawnianie. Spółka prowadzi i realizuje projekty badawczo-rozwojowe (dalej: „Projekty B+R”) skupiając się na rozwiązaniach z obszaru Media and Entertainment (Media i Rozrywka). Pracownicy Spółki pracują nad innowacyjnymi rozwiązaniami w dziedzinie rozrywki i mediów, projektując i tworząc np. nowe algorytmy do skutecznej analizy dostępnych treści lub algorytmy do modelowania sieci neuronowej. Opracowywane są metody dostarczania reklam kontekstowych lub przełomowych innowacji w celu zmiany modelu konsumpcji i komercjalizacji treści wideo. Pracownicy Spółki budują również aplikacje telewizyjne i rozwiązania do zarządzania treściami wideo, aby udostępniać treści multimedialne w trybie wieloekranowym na różnych urządzeniach.

Zdaniem tut. Organu, powyższe okoliczności sprawy oraz przedstawione powyżej wyjaśnienia pozwalają na stwierdzenie, że prace wykonywane przez Spółkę w ramach realizowanych przez nią Projektów B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop.

Natomiast odnosząc się do możliwości ustalenia, czy Spółka słusznie zamierza kwalifikować poszczególne Produkty IT, tworzone w wyniku prowadzonych prac B+R, jako kwalifikowane IP w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, należy zauważyć, że skoro opisana we wniosku działalność, w ramach, której tworzone są programy komputerowe (Produkty IT), jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop, oprogramowanie podlega ochronie prawnej wynikającej z ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to poszczególne Produkty IT, tworzone w wyniku prowadzonych prac B+R należy uznać jako kwalifikowane IP w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 updop.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1 jest prawidłowe.

Ad.2

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia, czy dochody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu sprzedaży Produktów IT - tj. kwalifikowanych IP, mogą być w całości uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co upoważni Wnioskodawcę do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tego tytułu z zastosowaniem stawki 5%, o której mowa w art. 24d ust. 1 ww. ustawy. Jednocześnie, czy dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży usług opartych na kwalifikowanym IP mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w takiej części, w jakiej kwalifikowane IP wpływa na tenże dochód.

Wskazać należy, że ustalając dochód z ww. tytułu należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto, wyżej wymienione regulacje powinny być stosowane z uwzględnieniem art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, regulującym zasady prowadzenia szczegółowej ewidencji rachunkowej.

Odnosząc powyższe do realiów sprawy stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, która skutkuje wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Produktów IT), które to prawo następnie zostaje sprzedane, a jednocześnie prowadzi On stosowną ewidencję rachunkową to dochody osiągnięte ze sprzedaży Produktów IT mogą być uznane za kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zatem, dochody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu sprzedaży Produktów IT mogą być w całości uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co upoważni Wnioskodawcę do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tego tytułu z zastosowaniem stawki 5%, o której mowa w art. 24d ust. 1 ww. ustawy.

Mając natomiast na uwadze, że dochodem z kwalifikowanego IP jest m.in. dochód osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, dochód z tytułu opłat za świadczenie usług prowadzących do powstania Produktów IT oraz opłat za utrzymanie tworzonych Produktów IT nie może być uznany za pochodzący z prawa własności intelektualnej, o jakich mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 updop. Dochodem z kwalifikowanego IP nie może być sama usługa prowadząca do powstania kwalifikowanego IP tylko kwalifikowane prawo własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Dochodu takiego nie stanowi również opłata za utrzymanie tworzonych Produktów IT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy w zaistniałym zdarzeniu przyszłym dochody uzyskiwane przez Spółkę:

• z tytułu sprzedaży Produktów IT - tj. kwalifikowanych IP, mogą być w całości uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co upoważni Wnioskodawcę do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tego tytułu z zastosowaniem stawki 5%, o której mowa w art. 24d ust. 1 ww. ustawy – jest prawidłowe,
• z tytułu opłat za świadczenie usług prowadzących do powstania Produktów IT oraz opłat za utrzymanie tworzonych Produktów IT – jest nieprawidłowe.

Ad. 3

Przechodząc do pytania oznaczonego we wniosku Nr 3, w pierwszej kolejności należy wskazać, że sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop (jak wskazano powyżej).

Zgodnie z treścią tego przepisu pod lit. „a” wskaźnika Nexus należy uwzględnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ponadto, z objaśnień Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP-BOX (akapit nr 114) wynika, że: „do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło”.

Zatem, jeżeli pracownik zatrudniony przez Wnioskodawcę realizuje bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową Spółki to wówczas należy uznać, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na wynagrodzenie, w tym zakresie, mogą zostać zaliczone do kosztów, o których mowa w lit. „a” wzoru Nexus, tj. do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym IP.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca słusznie kwalifikuje wynagrodzenie pracownika, w części w jakiej zaangażowany był on w prowadzone prace B+R, tj. tej wynikającej ze Wskaźnika B+R, jako „a” we wskaźniku NEXUS.

Z kolei pod literą „b” wskaźnika nexus, należy uwzględniać nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo, zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP-BOX (akapit nr 115) wynika, że „podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus”.

W związku z powyższym odnosząc się w pierwszej kolejności do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie kwalifikacji wynagrodzenie Współpracownika, w części w jakiej dotyczy zapłaty za przejście majątkowych praw autorskich do pozostałych utworów stworzonych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Projektów B+R (tj. za wyniki prac badawczo-rozwojowych), jako „b” we wskaźniku NEXUS, wskazać należy, że skoro z uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego wynika , że Wnioskodawca nabywa w ramach zawartych umów wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych w kwalifikowanym IP, to jednocześnie oznacza, że Wnioskodawca nie nabywa w tym zakresie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ale jedynie elementy (komponenty) Produktu IT nie stanowiące samodzielnego Produktu IT, tylko jego element, tym samym oznacza to, że Wnioskodawca nabywa m.in. od Współpracowników wyniki prac badawczo-rozwojowych. Ponadto jak wynika z uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego, Współpracownicy, od których nabywa ww. wynika nie są powiązani ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 updop.

W związku z tym Spółka prawidłowo kwalifikuje wynagrodzenie Współpracowników, w części w jakiej dotyczy zapłaty za przejście majątkowych praw autorskich do pozostałych utworów stworzonych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Projektów B+R (tj. za wyniki prac badawczo-rozwojowych), jako „b” we wskaźniku NEXUS.

Natomiast, w sytuacji, gdy Wnioskodawca nabył lub nabędzie od Współpracownika gotowy produkt stanowiący kwalifikowane IP – to wydatki z tego tytułu będzie musiał ująć pod lit. „d” wskaźnika NEXUS.

W następstwie tego zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że wynagrodzenie Współpracownika, w części w jakiej dotyczy zapłaty za przejście majątkowych praw autorskich do programów komputerowych stworzonych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Projektów B+R należy kwalifikować jako „d” we wskaźniku NEXUS.

Nie można natomiast zgodzić się z tą częścią stanowiska Wnioskodawcy, w której wskazał, że wszystkie koszty poniesione na zakup praw autorskich do stworzonych w ramach tych umów programów komputerowych, powinny być kwalifikowane jako składnik „d” we wskaźniku Nexus, o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty te należy ująć w literze „c” wskaźnika Nexus, bowiem pod literę „d” wskaźnika NEXUS kwalifikuje się koszty poniesione przez podatnika na nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, bez względu na to, czy prawo to nabywane jest od podmiotu powiązanego, czy też niepowiązanego, na podstawie art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości zakwalifikowania pod literę „a” wskaźnika NEXUS, wynagrodzenia Współpracowników za uczestnictwo w Projektach B+R, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że wynagrodzenie Współpracowników, ale tylko tych współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umowy zlecenie lub umowy o dzieło, mogą zostać ujęte pod literą „a” we wskaźniku NEXUS.

W uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wynagrodzenie Współpracownika w pozostałej części, które Spółka zamierza kwalifikować jako „a” we wskaźniku NEXUS obejmuje uczestnictwo w Projektach B+R. Jednocześnie Wnioskodawca, wskazał że Wynagrodzenie Współpracowników, w części w jakiej uczestniczyli w prowadzonych przez Spółkę Projektach B+R, jest bezpośrednio powiązane z tymi projektami. Z opisu sprawy wynika również, że Współpracownicy zatrudnieni w oparciu o umowę zlecenie i umowę o działo wykonują swoje czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy. Zasadne jest więc uznanie, że koszty poniesione z tego tytułu powinny być rozliczone pod literą „a” wskaźnika NEXUS.

Zatem, stanowisko w zakresie możliwości kwalifikacji przez Wnioskodawcę wynagrodzenia Współpracowników zatrudnionych na umowę zlecenia lub umowę o dzieło, w ww. zakresie, jako „a” we wskaźniku NEXUS należy również uznać za prawidłowe.

Natomiast nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że wynagrodzenie Współpracowników współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umów B2B w części obejmującej uczestnictwo w Projektach B+R należy kwalifikować jako „a” we wskaźniku NEXUS, bowiem tego rodzaju wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na rzecz osób prowadzących jednoosobowo działalność gospodarczą i współpracujących z nim na podstawie umowy B2B, nie będą wydatkami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Tego rodzaju wydatki nie będą też wydatkami na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, ani też wydatkami dot. nabycia kwalifikowanego IP. Tym samym nie będą mogły zostać ujęte ani pod literą „b”, ani też pod literą „d” wskaźnika NEXUS.

Jednocześnie wskazać należy, że w niniejszej interpretacji indywidualnej nie odniesiono się do tej części wynagrodzenia osób Współpracujących, która dotyczyła pozostałych czynności/usług wynikających z umowy, ponieważ zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, wydatki te nie są kwalifikowane do wskaźnika NEXUS.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

• czy prace wykonywane przez Spółkę w ramach realizowanych przez nią Projektów B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym, czy Spółka słusznie zamierza kwalifikować poszczególne Produkty IT, tworzone w wyniku prowadzonych prac B+R, jako kwalifikowane IP w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe,

• czy w zaistniałym zdarzeniu przyszłym dochody uzyskiwane przez Spółkę:

  • z tytułu sprzedaży Produktów IT - tj. kwalifikowanych IP, mogą być w całości uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co upoważni Wnioskodawcę do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tego tytułu z zastosowaniem stawki 5%, o której mowa w art. 24d ust. 1 ww. ustawy – jest prawidłowe,
  • z tytułu opłat za świadczenie usług prowadzących do powstania Produktów IT oraz opłat za utrzymanie tworzonych Produktów IT – jest nieprawidłowe,

• czy słusznie Wnioskodawca zamierza kwalifikować:

  • wynagrodzenie pracownika, w części w jakiej zaangażowany był on w prowadzone prace B+R, tj. tej wynikającej ze Wskaźnika B+R, jako „a” we wskaźniku NEXUS – jest prawidłowe,
  • wynagrodzenie Współpracownika, w części w jakiej dotyczy zapłaty za przejście majątkowych praw autorskich do programów komputerowych stworzonych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Projektów B+R, jako „d” we wskaźniku NEXUS pod warunkiem, że podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym – jest nieprawidłowe,
  • wynagrodzenie Współpracownika, w części w jakiej dotyczy zapłaty za przejście majątkowych praw autorskich do programów komputerowych stworzonych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Projektów B+R, w przypadku podmiotów powiązanych koszty te należy ująć w literze „c” wskaźnika Nexus – jest nieprawidłowe,
  • wynagrodzenie Współpracownika, w części w jakiej dotyczy zapłaty za przejście majątkowych praw autorskich do pozostałych utworów stworzonych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Projektów B+R (tj. za wyniki prac badawczo-rozwojowych), jako „b” we wskaźniku NEXUS – jest prawidłowe,
  • wynagrodzenie Współpracownika w pozostałej części dot. wynagrodzenia za uczestnictwo w Projektach B+R
  1. w części dot. współpracowników zatrudnionych na umowę zlecenie lub umowę o dzieło, jako „a” we wskaźniku NEXUS – jest prawidłowe,
  2. w części dot. współpracowników współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umowy B2B – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.