Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową, której celem jest opracowywanie innowacyjnych produktów. W ramach tej działalności nabywa materiały i surowce bezpośrednio związane z prowadzonymi pracami, które są niezbędne do ich realizacji. Organ podatkowy uznał, że zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, wydatki na nabycie tych materiałów i surowców kwalifikują się jako koszty kwalifikowane, które Spółka może odliczyć od podstawy opodatkowania w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 października 2020 r. (data wpływu 14 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy materiały i surowce nabywane przez Wnioskodawcę bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 października 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy materiały i surowce nabywane przez Wnioskodawcę bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
Spółka jest częścią międzynarodowej struktury (dalej: „Grupa”), globalnego lidera w produkcji wysokiej klasy rozwiązań z zakresu rozdziału energii, automatyki budynku, osprzętu elektroinstalacyjnego oraz systemów prowadzenia przewodów stosowanych zarówno w budownictwie mieszkaniowym, jak i komercyjnym. Spółka, jako część Grupy, prowadzi prace badawczo-rozwojowe mające na celu opracowanie jak najbardziej innowacyjnych produktów, opierając się na ciągłym doskonaleniu i rozwoju m.in. sposobu montażu, interfejsu, struktury i wytrzymałości swoich produktów. Ponadto, Spółka, jako jeden z podmiotów należących do Grupy, stale poszukuje nowatorskich rozwiązań korzystając z wsparcia projektowego Spółki przez Grupę.
W ramach swojej działalności Spółka tworzy nowe produkty oraz ciągle udoskonala jakość produktów i systemów już istniejących, kładąc przy tym nacisk na tworzenie innowacyjnych rozwiązań i koncepcji. Celem działalności badawczo-rozwojowej Spółki jest opracowywanie i rozwijanie unikalnych i zaawansowanych technologicznie rozwiązań, przy pomocy nowoczesnych technologii informatycznych i inżynieryjnych w dziedzinie energii i elektryki.
Wnioskodawca realizuje projekty o charakterze badawczo-rozwojowym, które dotyczą innowacji produktowych. Prace rozwojowe koordynowane są w Spółce w oparciu o nowoczesne metodyki pracy. Spółka ma określony schemat postępowania, według którego planuje, realizuje i kontroluje proces rozwoju nowych rozwiązań (tj. m.in. systemów, urządzeń, komponentów produktów elektrycznych).
W celu realizacji zadań wyżej wymienionych działów prowadzących prace badawczo-rozwojowe, Spółka zatrudnia wysokiej klasy specjalistów, a wśród nich m.in. Inżynierowie ds. Badań i Rozwoju, Specjaliści ds. Zarządzania Danymi Technicznymi, Młodsi Konstruktorzy Maszyn, Konstruktorzy Maszyn, Kierownicy Produktu ds. Technicznych, Młodsi Inżynierowie ds. Sterowania i Programowania Maszyn, Starsi Inżynierowie ds. Sterowania i Programowania Maszyn, Specjaliści ds. Komponentów Elektronicznych, Specjaliści ds. Przemysłowych Systemów Informatycznych, Specjaliści ds. Testów Walidacyjnych - Laboratorium Kwalifikacyjne, Kierownicy Działu Budowy Maszyn, Kierownicy Działu Laboratorium Kwalifikacyjnego, Engineering Poland Managers - Menedżerowie ds. Inżynieryjnych.
Obszar działalności Spółki oraz tym samym zakres aktywności pracowników powoduje, że rezultaty działań pracowników są efektem ich zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, która może prowadzić do powstania m.in.:
Specjaliści zatrudnieni przez Spółkę, swoją pracę wykonują w środowisku infrastruktury obejmującej specjalistyczny sprzęt wytyczający standardy w dziedzinie elektrotechniki (zarówno sprzęt inżynieryjny, jak i komputerowy, w tym oprogramowania).
Prace badawczo-rozwojowe są realizowane w Spółce w ramach Laboratorium Kwalifikacyjnego, Działu Budowy Maszyn oraz Działu Inżynieryjnego. Następnie wyniki prac tych działów (oraz działów wspomagających) prowadzą do wytworzenia produktów dostarczanych przez Spółkę na rynek polski oraz rynki zagraniczne. Produkcja innowacyjnych produktów Spółki odbywa się zatem w ramach wspólnej pracy jej działów, przede wszystkim działów realizujących prace badawczo- rozwojowe.
W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawca dokonuje nabycia materiałów i surowców niezbędnych do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca nabywa m.in.:
Powyższe materiały (dalej: „materiały B+R”) są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową oraz ewidencjonowane dla celów księgowych jako materiały do prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca traktuje materiały B+R jako materiały bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, które ewidencjonowane są na specjalnych kontach kosztowych przypisanych do poszczególnych działów realizujących prace badawczo-rozwojowe. Podejście Wnioskodawcy jest uzasadnione również tym, że z uwagi na charakter ww. prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy użycie materiałów B+R jest niezbędne do przeprowadzenia prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy i stanowi nieodłączny element tych prac. Wnioskodawca wskazuje, że wydatki związane z zakupem materiałów niezbędnych do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych zalicza do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia.
Wnioskodawca zaznacza, że jednocześnie z niniejszym wnioskiem składa również wniosek w zakresie m.in. stwierdzenia, czy prowadzona przez niego działalność może zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy ma prawo do skorzystania z ulgi na działalność B+R, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT. W konsekwencji, Wnioskodawca prosi o założenie przy wydawaniu interpretacji indywidualnej w odpowiedzi na niniejszy wniosek, że Spółka ma prawo do zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową uregulowanej w art. 18d ustawy o CIT, a koszty, które są przedmiotem wniosku dotyczą wyłącznie działalności badawczo-rozwojowej.
Końcowo Spółka chciałaby zaznaczyć, że:
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy materiały i surowce nabywane przez Wnioskodawcę bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT?
Zdaniem Wnioskodawcy, materiały i surowce nabywane przez Wnioskodawcę bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo- rozwojową, zwane „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Należy wskazać, że przytoczony powyżej przepis posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT, jednocześnie precyzując, że w podstawie obliczania ulgi badawczo-rozwojowej uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.
Ze względu na brak definicji legalnej pojęcia „surowce” na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalenia zakresu zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej można posłużyć się definicją znajdującą się w słowniku języka polskiego PWN - pojęcie „surowce” oznacza „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl). W zakresie zaś pojęcia „materiały” słownik języka polskiego PWN wskazuje, że obejmują one zbiór przedmiotów używanych przy wykonywaniu jakiejś pracy. Pomocniczo patrząc również do przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2019 r. poz. 351. dalej: „UoR”). zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 19 UoR, materiały to składniki majątku rzeczowego zużywane na własne potrzeby.
Jak zostało określone w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka w ramach działalności badawczo-rozwojowej wykorzystuje szereg materiałów. Nabywane materiały stanowią elementy niezbędne do realizacji prac przewidzianych przez Spółkę w ramach Projektów B+R. Nabywane materiały oraz surowce pozwalają Spółce na wykonywanie działalności badawczo-rozwojowej, tj. Spółka jest w stanie tworzyć dzięki nim nowatorskie produkty oraz udoskonalać jakość produktów i systemów już istniejących (w dziedzinie energii i elektryki). Użycie materiałów B+R jest niezbędne do przeprowadzenia prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy i stanowi nieodłączny element tych prac. Charakter realizowanych procesów w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a przede wszystkim cel i zastosowanie nabywanych materiałów definitywnie wskazują na zastosowanie materiałów B+R w pracach rozwojowych Spółki. Wobec powyższego, w ocenie Spółki, spełnione są przesłanki art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT - ze względu na fakt nabycia materiałów B+R bezpośrednio na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Podejście Wnioskodawcy uzasadnione jest również tym, że użycie materiałów B+R jest niezbędne do przeprowadzenia prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy i stanowi nieodłączny element tych prac. Wnioskodawca wskazał, że wydatki związane z zakupem materiałów niezbędnych do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych zalicza do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia.
W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, zwane środkami trwałymi.
W świetle powyższego środkami trwałymi są składniki majątkowe podatnika posiadające następujące cechy:
Wnioskodawca wskazuje, że materiały B+R bezpośrednio wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej nie spełniają definicji środka trwałego wskazanej w art. 16a ust. 1 ustawy o CIT.
Zdaniem Wnioskodawcy, jako że nabywane materiały B+R (i) są wykorzystywane bezpośrednio w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych jako materiał niezbędny do prowadzenia tych prac (ii) ewidencjonowane są dla celów księgowych na specjalnych kontach kosztowych dotyczących działalności badawczo-rozwojowej (iii) nie stanowią środków trwałych w rozumieniu art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, zdaniem Wnioskodawcy stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. koszty materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „updop”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Zgodnie z treścią art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 updop).
Zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Zgodnie z treścią art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
Natomiast, w myśl art. 18d ust. 8 updop, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Zgodnie z art. 18e updop, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.
W myśl art. 9 ust. 1b updop, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe mające na celu opracowanie jak najbardziej innowacyjnych produktów, opierając się na ciągłym doskonaleniu i rozwoju m.in. sposobu montażu, interfejsu, struktury i wytrzymałości swoich produktów. W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawca dokonuje nabycia materiałów i surowców niezbędnych do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. Nabywane materiały są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową oraz ewidencjonowane dla celów księgowych jako materiały do prac badawczo-rozwojowych.
Wątpliwości Spółki dotyczą ustalenia, czy materiały i surowce nabywane przez Wnioskodawcę bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach updop, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.
Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl). Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 351, dalej: „uor”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy materiały i surowce nabywane przez Wnioskodawcę bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili