Interpretacja dotyczy ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych bezpośrednio do działalności badawczo-rozwojowej przez wnioskodawcę, mogą być uznane za koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, koszty kwalifikowane obejmują odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, z wyjątkiem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Organ potwierdził, że wnioskodawca spełnia warunki do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od wymienionych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych do kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 października 2020 r. (data wpływu 14 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od opisanych we wniosku Środków Trwałych i WNiP wykorzystywanych bezpośrednio dla celów prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 października 2020 r., wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy odpisy amortyzacyjne od opisanych we wniosku Środków Trwałych i WNiP wykorzystywanych bezpośrednio dla celów prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.
We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
Spółka jest częścią międzynarodowej struktury (dalej: „Grupa”), globalnego lidera w produkcji wysokiej klasy rozwiązań z zakresu rozdziału energii, automatyki budynku, osprzętu elektroinstalacyjnego oraz systemów prowadzenia przewodów stosowanych zarówno w budownictwie mieszkaniowym, jak i komercyjnym. Spółka, jako część Grupy, prowadzi prace badawczo-rozwojowe, mające na celu opracowanie jak najbardziej innowacyjnych produktów, opierając się na ciągłym doskonaleniu i rozwoju m.in. sposobu montażu, interfejsu, struktury i wytrzymałości swoich produktów. Ponadto, Spółka, jako jeden z podmiotów należących do Grupy, stale poszukuje nowatorskich rozwiązań korzystając z wsparcia projektowego Spółki przez Grupę.
W ramach swojej działalności Spółka tworzy nowe produkty oraz ciągle udoskonala jakość produktów i systemów już istniejących, kładąc przy tym nacisk na tworzenie innowacyjnych rozwiązań i koncepcji. Celem działalności badawczo-rozwojowej Spółki jest opracowywanie i rozwijanie unikalnych i zaawansowanych technologicznie rozwiązań, przy pomocy nowoczesnych technologii informatycznych i inżynieryjnych w dziedzinie energii i elektryki.
Wnioskodawca realizuje projekty o charakterze badawczo-rozwojowym, które dotyczą innowacji produktowych. Prace rozwojowe koordynowane są w Spółce w oparciu o nowoczesne metodyki pracy. Spółka ma określony schemat postępowania, według którego planuje, realizuje i kontroluje proces rozwoju nowych rozwiązań (tj. m.in. systemów, urządzeń, komponentów produktów elektrycznych).
W celu realizacji zadań wyżej wymienionych działów prowadzących prace badawczo-rozwojowe, Spółka zatrudnia wysokiej klasy specjalistów, a wśród nich m.in. Inżynierowie ds. Badań i Rozwoju, Specjaliści ds. Zarządzania Danymi Technicznymi, Młodsi Konstruktorzy Maszyn, Konstruktorzy Maszyn, Kierownicy Produktu ds. Technicznych, Młodsi Inżynierowie ds. Sterowania i Programowania Maszyn, Starsi Inżynierowie ds. Sterowania i Programowania Maszyn, Specjaliści ds. Komponentów Elektronicznych, Specjaliści ds. Przemysłowych Systemów Informatycznych, Specjaliści ds. Testów Walidacyjnych - Laboratorium Kwalifikacyjne, Kierownicy Działu Budowy Maszyn, Kierownicy Działu Laboratorium Kwalifikacyjnego, Engineering Poland Managers - Menedżerowie ds. Inżynieryjnych.
Obszar działalności Spółki oraz tym samym zakres aktywności pracowników powoduje, że rezultaty działań pracowników są efektem ich zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, która może prowadzić do powstania m.in.:
Specjaliści zatrudnieni przez Spółkę, swoją pracę wykonują w środowisku infrastruktury obejmującej specjalistyczny sprzęt wytyczający standardy w dziedzinie elektrotechniki (zarówno sprzęt inżynieryjny, jak i komputerowy, w tym oprogramowania).
Prace badawczo-rozwojowe są realizowane w Spółce w ramach Laboratorium Kwalifikacyjnego, Działu Budowy Maszyn oraz Działu Inżynieryjnego. Następnie wyniki prac tych działów (oraz działów wspomagających) prowadzą do wytworzenia produktów dostarczanych przez Spółkę na rynek polski oraz rynki zagraniczne. Produkcja innowacyjnych produktów Spółki odbywa się zatem w ramach wspólnej pracy jej działów, przede wszystkim działów realizujących prace badawczo-rozwojowe.
W ramach prowadzonych prac B+R Spółka wykorzystuje środki trwałe (dalej: „Środki Trwałe”) i wartości niematerialne i prawne (dalej: „WNiP”), które zgodnie z ustawą o CIT podlegają amortyzacji. Spółka dokonuje od wskazanych środków trwałych odpisów amortyzacyjnych. Spółka ujmuje Środki Trwale i WNIP w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i dokonuje odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej. Wnioskodawca przyporządkowuje amortyzowane Środki Trwałe oraz WNiP w zależności od ich przeznaczenia odpowiednio do dwóch grup, tj. do pierwszej grupy wspólnej dla Laboratorium Kwalifikacyjnego oraz Działu Inżynieryjnego oraz do drugiej grupy Działu Budowy Maszyn.
W ramach grupy Laboratorium Kwalifikacyjnego i Działu Inżynieryjnego, Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych od m.in. następujących Środków Trwałych i WNiP:
Z kolei, w ramach grupy Działu Budowy Maszyn, Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych od m.in. następujących Środków Trwałych i WNiP:
Wskazane Środki Trwałe oraz WNiP, od których Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych są przeznaczane przez Spółkę wyłącznie do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. W przypadku gdyby jednak ww. składniki były częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności - w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej Środki Trwałe oraz WNiP będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Spółka zaznacza, że Środki Trwałe oraz WNiP wykorzystywane na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej w Spółce, nie stanowią samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Wnioskodawca zaznacza, że jednocześnie z niniejszym wnioskiem składa również wniosek w zakresie m.in. stwierdzenia, czy prowadzona przez niego działalności może zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy ma prawo do skorzystania z ulgi na działalność B+R, o której mowa w art. 18d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”). W konsekwencji, Wnioskodawca prosi o założenie przy wydawaniu interpretacji indywidualnej w odpowiedzi na niniejszy wniosek, że Spółka ma prawo do zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową uregulowanej w art. 18d ustawy o CIT, a koszty, które są przedmiotem wniosku dotyczą wyłącznie działalności badawczo-rozwojowej .
Końcowo Spółka zaznacza, że:
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy odpisy amortyzacyjne od opisanych we wniosku Środków Trwałych i WNiP wykorzystywanych bezpośrednio dla celów prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT?
Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od opisanych we wniosku Środków Trwałych i WNiP wykorzystywanych bezpośrednio dla celów prac B+R prowadzonych przez Wnioskodawcę, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo- rozwojową. zwane „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Z kolei, w myśl art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Jak wynika ze wskazanego powyższej art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, odpisy amortyzacyjne muszą spełnić aż cztery warunki, aby mogły zostać uznane za koszt kwalifikowany. Pierwszym warunkiem jest konieczność dokonania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Drugim warunkiem jest konieczność dokonania tych odpisów w danym roku podatkowym. Trzecim natomiast, obowiązek zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Ostatnim warunkiem jest wymóg tego, aby odpisy te nie były dokonywanie od samochodów osobowych bądź budowli, budynków lub lokali będących odrębną własnością. Koszty ww. odpisów amortyzacyjnych kwalifikują się do ulgi badawczo-rozwojowej, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT. Zgodnie z normą prawną zawartą w tym przepisie, kosztów odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w części, w której zostały one przez podatnika odliczone od podstawy opodatkowania lub zostały mu zwrócone w jakiejkolwiek formie, w ogóle nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów.
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 ustawy o CIT).
Zgodnie z normą zawartą w zdaniu pierwszym art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie, art. 16 ust. 1 ustawy, zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisem art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.
Zgodnie z art. 16f ust. 3 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h- 16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł. podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1 ustawy o CIT, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m ustawy o CIT albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.
W myśl art. 16k ust. 14 ustawy o CIT, podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 10.000 zł. Należy pamiętać, że kwota 10.000 zł obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 15 ust. 1 zd. 1 ustawy o CIT, zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów.
Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, nie wymaga by warunkiem odliczenia w całości odpisów amortyzacyjnych od Środków Trwałych i WNiP było ich wykorzystywanie wyłącznie do działalności badawczo-rozwojowej (w przeciwieństwie np. do korzystania z aparatury naukowo-badawczej, w przypadku której stwierdzono wprost, że musi być ona wykorzystywana wyłącznie do działalności badawczo-rozwojowej).
W ocenie Spółki, co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i WNiP wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą na działalność badawczo-rozwojową, przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d ustawy o CIT.
Zatem, istnieje możliwość zaliczenia przez Spółkę do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, w ramach limitów odpisów amortyzacyjnych od Środków Trwałych oraz WNiP rzeczywiście wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej.
Reasumując, w ocenie Spółki, odpisy amortyzacyjne od Środków Trwałych i WNiP będą stanowić koszt kwalifikowany, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast w sytuacji, jeśli dane środki trwałe lub WNiP są częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności Spółki, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej Środki Trwałe i WNiP będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili