INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 czerwca 2020 r. (data wpływu 26 czerwca 2020 r.), uzupełnionym 20 sierpnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:
- czy obliczając dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za dany rok podatkowy i stosując opisany we wniosku klucz przychodowy celem alokacji kosztów pośrednich poniesionych, zaewidencjonowanych i wyodrębnionych w danym roku podatkowym, Wnioskodawca może dokonać takiej alokacji kosztów pośrednich po zakończeniu danego roku podatkowego, w rozliczeniu preferencji IP Box za ten rok podatkowy – jest prawidłowe,
- czy w przedstawionym stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego, wobec braku możliwości ustalenia przez Wnioskodawcę wszystkich kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został albo zostanie wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, Wnioskodawca powinien obliczać wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o PDOP na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę od momentu zaprowadzenia dla danego wyodrębnionego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ewidencji, o której mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP, czy też powinien obliczać ten wskaźnik na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę od początku roku podatkowego, w którym zaprowadzono tę ewidencję – jest prawidłowe,
- czy Wnioskodawca powinien stosować ulgę B+R w powiązaniu z preferencją IP Box - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:
- czy obliczając dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za dany rok podatkowy i stosując opisany we wniosku klucz przychodowy celem alokacji kosztów pośrednich poniesionych, zaewidencjonowanych i wyodrębnionych w danym roku podatkowym, Wnioskodawca może dokonać takiej alokacji kosztów pośrednich po zakończeniu danego roku podatkowego, w rozliczeniu preferencji IP Box za ten rok podatkowy,
- czy w przedstawionym stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego, wobec braku możliwości ustalenia przez Wnioskodawcę wszystkich kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został albo zostanie wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, Wnioskodawca powinien obliczać wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o PDOP na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę od momentu zaprowadzenia dla danego wyodrębnionego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ewidencji, o której mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP, czy też powinien obliczać ten wskaźnik na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę od początku roku podatkowego, w którym zaprowadzono tę ewidencję,
- czy Wnioskodawca powinien stosować ulgę B+R w powiązaniu z preferencją IP Box.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 10 sierpnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.277.2020.1.JKT wezwano do jego uzupełnienia, którego dokonano 20 sierpnia 2020 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca (dalej jako „Wnioskodawca”) podlega opodatkowaniu polskim podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów w Polsce bez względu na miejsce ich uzyskania.
Rokiem podatkowym Wnioskodawcy jest rok kalendarzowy. W roku podatkowym 2020 Wnioskodawca płaci uproszczone zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych.
Wnioskodawca jest producentem oprogramowania, co oznacza, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wytwarza, rozwija i ulepsza oprogramowanie. W tym celu Wnioskodawca realizuje projekty, w których prowadzone są prace badawczo-rozwojowe.
W związku z prowadzonymi pracami badawczo-rozwojowymi Wnioskodawca ponosił, ponosi i będzie ponosić różnego rodzaju wydatki stanowiące w danym roku koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych, o których mowa w art. 18d Ustawy o PDOP i od 2016 r. korzysta z ulg podatkowych na podstawie tych przepisów (tzw. ulga B+R).
Działalność badawczo-rozwojowa prowadząca do wytwarzania kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz uzyskiwanie przychodów z tych praw stanowi istotną część działalności gospodarczej Wnioskodawcy, ale nie obejmuje 100% tej działalności. Oprócz przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca uzyskuje i będzie uzyskiwać przychody ze świadczenia usług wdrożenia i utrzymania systemów, usług szkoleniowych oraz sprzedaży sprzętu IT. Dochody z tego tytułu są opodatkowane na zasadach ogólnych. Ponadto, poza przychodami z działalności operacyjnej, Wnioskodawca osiąga też w trakcie roku podatkowego istotne kwotowo zyski kapitałowe wynikające z uczestnictwa Wnioskodawcy w innych podmiotach z grupy kapitałowej Wnioskodawcy. W większości przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tego tytułu są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym.
W odniesieniu do wytwarzanych albo już wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (programów komputerowych) Wnioskodawca ciągle prowadzi i ponosi koszty działalności badawczo-rozwojowej w celu wytworzenia albo ulepszenia i zmodyfikowania tych programów (kolejne wersje oprogramowania), bądź zastąpienia ich nowymi programami. W wyniku poniesienia tych wydatków Wnioskodawca może jednocześnie uzyskiwać opisane powyżej inne dochody opodatkowane na zasadach ogólnych.
Oprogramowanie, które jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, jest autorskim prawem do programu komputerowego, podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, a w konsekwencji w/w oprogramowanie jest „kwalifikowanym prawem własności intelektualnej” w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o PDOP.
Wnioskodawca poniósł przed dniem 1 stycznia 2019 r. oraz po tym dniu, a także będzie ponosić w przyszłości, koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o PDOP, a których przedmiot ochrony został albo zostanie wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
W zależności od tego, kiedy Wnioskodawca poniósł albo będzie ponosił wydatki na prace badawczo - rozwojowe związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o PDOP, których przedmiot ochrony został albo zostanie wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, można wyróżnić 2 grupy przypadków:
- dla wydatków poniesionych przed 1 stycznia 2016 r. Wnioskodawca na podstawie prowadzonej ewidencji nie może ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach działalności badawczo - rozwojowej, ponieważ nie prowadził w tym czasie ewidencji prac badawczo - rozwojowych i nie korzystał w tym czasie z ulgi B+R;
- dla wydatków poniesionych i ponoszonych po 1 stycznia 2016 r. na podstawie prowadzonej ewidencji Wnioskodawca nie może ustalić wysokości wszystkich kosztów poniesionych w ramach działalności badawczo-rozwojowej, ponieważ do ulgi B+R Wnioskodawca kwalifikował i nadal ma zamiar kwalifikować tylko część tych wydatków i tylko te wydatki są przez Wnioskodawcę ewidencjonowane na potrzeby ulgi B+R, a w pozostałym zakresie Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej ewidencji.
W rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych za 2020 r. Wnioskodawca ma zamiar rozpocząć korzystanie z preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej na zasadach określonych w przepisach art. 24d Ustawy o PDOP (preferencja IP Box), w tym w szczególności na podstawie art. 24d ust. 7 pkt 1 - 3 Ustawy o PDOP.
W związku z tym, w czasie trwania roku podatkowego rozpoczętego w dniu 1 stycznia 2020 r. Wnioskodawca dla istniejących kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o PDOP, a których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, wyodrębnił ewidencję o jakiej mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP.
Dla tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o PDOP, których przedmiot ochrony zostanie wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca w przyszłości wyodrębni ewidencję o jakiej mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP.
Wnioskodawca, zgodnie z art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP:
- wyodrębnił albo wyodrębni kwalifikowane prawa własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;
- prowadzi albo będzie prowadził ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej;
- wyodrębnił albo wyodrębni koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o PDOP, przypadające na te prawa w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
W każdym przypadku ewidencja została zaprowadzona albo będzie zaprowadzona przez Wnioskodawcę przed poniesieniem ewidencjonowanych w niej kosztów uzyskania przychodów/uzyskaniem ewidencjonowanych w niej przychodów związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej pozostające w bezpośrednim związku z tymi prawami oraz koszty pośrednio związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Koszty pozostające w bezpośrednim związku z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej obejmują przede wszystkim koszty działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, których efektem jest tworzenie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania.
Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić również koszty pośrednio związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. takie koszty, dla których niemożliwe jest i niemożliwe będzie ich bezpośrednie przyporządkowanie do przychodów uzyskiwanych w danym roku podatkowym z konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej lub do przychodów uzyskiwanych z pozostałej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę (i tym samym opodatkowanych według zasad ogólnych przewidzianych w ustawie o PDOP, czyli co do zasady zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 1 Ustawy o PDOP. tj. według podstawowej stawki podatku 19%).
Kosztami pośrednio związanymi z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej są i będą: koszty ogólnego zarządu, pozostałe koszty operacyjne koszty finansowe oraz koszty sprzedaży - w części nie związanej bezpośrednio z uzyskanymi w danym roku podatkowym przychodami z istniejących kwalifikowanych praw własności intelektualnej lub z przychodami osiąganymi z pozostałej działalności Wnioskodawcy oraz inne koszty pozostające w pośrednim związku, których efektem jest tworzenie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania.
Koszty takie mogą być w szczególności związane z działalnością Wnioskodawcy w ramach szeroko rozumianych działów backoffice (np. pionu finansowego, działu administracji, działu administracji personalnej, działu organizacyjno-prawnego, działu zakupów), zarządu oraz pionów tworzących, rozwijających i ulepszających oprogramowanie.
W trakcie roku podatkowego Wnioskodawca nie jest w stanie ustalić ostatecznego klucza przychodowego, jednakże obliczając dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za dany rok podatkowy celem alokacji kosztów pośrednich poniesionych, zaewidencjonowanych i wyodrębnionych w danym roku podatkowym, Wnioskodawca będzie stosować klucz przychodowy, tj. do przyporządkowania zaewidencjonowanych i wyodrębnionych kosztów tego rodzaju do zaewidencjonowanych i wyodrębnionych przychodów z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w takiej proporcji, w jakiej przychody z tego źródła pozostają w ogólnej kwocie uzyskanych przez niego przychodów w danym roku podatkowym.
W tych okolicznościach Wnioskodawca powziął wątpliwości co do interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie wskazanym poniżej.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
- Czy obliczając dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za dany rok podatkowy i stosując opisany we wniosku klucz przychodowy celem alokacji kosztów pośrednich poniesionych, zaewidencjonowanych i wyodrębnionych w danym roku podatkowym, Wnioskodawca może dokonać takiej alokacji kosztów pośrednich po zakończeniu danego roku podatkowego, w rozliczeniu preferencji IP Box za ten rok podatkowy?
- Czy w przedstawionym stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego, wobec braku możliwości ustalenia przez Wnioskodawcę wszystkich kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został albo zostanie wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, Wnioskodawca powinien obliczać wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o PDOP na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę od momentu zaprowadzenia dla danego wyodrębnionego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ewidencji, o której mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP, czy też powinien obliczać ten wskaźnik na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę od początku roku podatkowego, w którym zaprowadzono tę ewidencję?
- Czy Wnioskodawca powinien stosować ulgę B+R w powiązaniu z preferencją IP Box, w taki sposób, że:
- wydatki z tytułu prac badawczo-rozwojowych zostaną wykazane przez Wnioskodawcę jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, z których dochody są opodatkowane preferencyjną stawkę 5% CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) na zasadzie IP Box;
- te same wydatki z tytułu prac badawczo-rozwojowych nie zostaną wykazane przez Wnioskodawcę jako koszty uzyskania przychodów z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych, uzyskiwanych w tych samych okresach w roku podatkowym, co przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej opodatkowane na zasadzie IP Box,
- w związku z poniesionymi w roku podatkowym wydatkami na działalność badawczo-rozwojową, w rozliczeniu za rok podatkowy, Wnioskodawca rozliczy ulgę B+R w ramach dochodu opodatkowanego na zasadach ogólnych?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 1
Obliczając dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za dany rok podatkowy i stosując opisany we wniosku klucz przychodowy celem alokacji kosztów pośrednich poniesionych, zaewidencjonowanych i wyodrębnionych w danym roku podatkowym, Wnioskodawca może dokonać takiej alokacji kosztów pośrednich po zakończeniu danego roku podatkowego, w rozliczeniu preferencji IP Box za ten rok podatkowy.
Ad. 2
W przedstawionym stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego, wobec braku możliwości ustalenia przez Wnioskodawcę wszystkich kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został albo zostanie wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, Wnioskodawca powinien obliczać wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o PDOP na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę od momentu zaprowadzenia dla danego wyodrębnionego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ewidencji, o której mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP.
Ad. 3
Wnioskodawca powinien stosować ulgę B+R w powiązaniu z preferencją IP Box, w taki sposób, że:
- wydatki z tytułu prac badawczo-rozwojowych zostaną wykazane przez Wnioskodawcę jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, z których dochody są opodatkowane preferencyjną stawkę 5% CIT na zasadzie IP Box;
- te same wydatki z tytułu prac badawczo-rozwojowych nie zostaną wykazane przez Wnioskodawcę jako koszty uzyskania przychodów z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych, uzyskiwanych w tych samych okresach w roku podatkowym, co przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej opodatkowane na zasadzie IP Box,
- w związku z poniesionymi w roku podatkowym wydatkami na działalność badawczo-rozwojową, w rozliczeniu za rok podatkowy, Wnioskodawca rozliczy ulgę B+R w ramach dochodu opodatkowanego na zasadach ogólnych.
Wynika to z poniższej argumentacji.
Ad. 1.
Zgodnie z art. 24d ust. 7 Ustawy o PDOP, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):
- z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
- ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
- z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
- z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Według art. 24d ust. 3 Ustawy o PDOP, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 Ustawy o PDOP. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):
(a+b)x1,3/(a+b+c+d)
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
- prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11 a ust 1 pkt 3,
- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11 a ust. 1 pkt 4,
- nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Stosownie do art. 24d ust. 5 Ustawy o PDOP, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1. przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 Ustawy o PDOP).
Natomiast zgodnie z art. 24d ust. 7 Ustawy o PDOP, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):
- z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
- z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e Ustawy o PDOP. Art. 24e ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:
- wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;
- prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
- wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
- dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - jeżeli podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3:
- dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Zgodnie z art. 24e ust. 2 Ustawy o PDOP, jeżeli na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.
Jednocześnie stosownie do art. 24d ust. 11 Ustawy o PDOP, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Biorąc powyższe pod uwagę oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że ze względu na fakt, iż preferencja IP Box jest rozliczana dopiero w zeznaniu rocznym, koszty pośrednio związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej nie muszą być przypisywane miesięcznie do danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, lecz można dokonać takiego przyporządkowania po zakończeniu danego roku podatkowego, przed rozliczeniem preferencji IP Box za ten rok podatkowy.
W przedstawionym stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego za takim uznaniem dodatkowo przemawia okoliczność, że Wnioskodawca w trakcie roku podatkowego osiąga istotne kwotowo zyski kapitałowe, w większości zwolnione od podatku dochodowego, jak również to, że w roku podatkowym Wnioskodawca płaci uproszczone zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych. W takiej sytuacji ustalenie ostatecznego klucza przychodowego jest możliwe dopiero po zakończeniu roku podatkowego.
Ad. 2.
Zgodnie z art. 24 ust. 1 Ustawy Zmieniającej, w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponosili koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 24d ust. 2 ustawy zmienianej w art. 2, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a którzy na podstawie prowadzonej ewidencji nie mogą ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach tej działalności, na potrzeby stosowania art. 30ca i art. 30cb ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 24d i art. 24e ustawy zmienianej w art. 2 mogą przyjąć ich wartość z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.
Oznacza to, że zgodnie z w/w przepisem, w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponosili koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 Ustawy o PDOP, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a którzy na podstawie prowadzonej ewidencji nie mogą ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach tej działalności, na potrzeby stosowania art. 24d i art. 24e Ustawy o PDOP mogą przyjąć ich wartość z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.
Jednocześnie należy wskazać, że w granicach wykładni językowej (możliwego sensu słów) i zasad logiki, pojęcie „rok podatkowy rozpoczęty po dniu 31 grudnia 2018 r.” może być rozumiane zarówno jako rok podatkowy rozpoczęty bezpośrednio po dniu 31 grudnia 2018 r. (tj. w przypadku Wnioskodawcy rok 2019), jak i każdy inny rok podatkowy rozpoczęty po dniu 31 grudnia 2018 r., tj. np. 2020r.
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy z treści przepisu art. 24 ust. 1 Ustawy Zmieniającej należy wyprowadzić następujące wnioski:
- w przypadku podatników, którzy zaprowadzili wyodrębnioną ewidencję o jakiej mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP w 2019 r., ale przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponieśli koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 Ustawy o PDOP, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a którzy na podstawie prowadzonej ewidencji nie mogą ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach tej działalności, na potrzeby stosowania art. 24d i art. 24e Ustawy o PDOP mogą przyjąć ich wartość z roku 2019 (roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.);
- w przypadku podatników, którzy zaprowadzili wyodrębnioną ewidencję o jakiej mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP w 2020 r. ale przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponieśli koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 Ustawy o PDOP, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a którzy na podstawie prowadzonej ewidencji nie mogą ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach tej działalności, na potrzeby stosowania art. 24d i art. 24e Ustawy o PDOP mogą przyjąć ich wartość z roku 2020 (roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.), tj. z roku, w którym zaprowadzono wyodrębnioną ewidencję o jakiej mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP.
W związku z powyższym, w przedstawionym stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego należy uznać, że wobec braku możliwości ustalenia przez Wnioskodawcę wszystkich kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został albo zostanie wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, Wnioskodawca powinien obliczać wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o PDOP na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę od momentu zaprowadzenia dla danego wyodrębnionego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ewidencji, o której mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP.
Za taką interpretacją przemawia również wykładnia celowościowa, ponieważ podatnik uzyskujący przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej nie musi wcześniej korzystać z ulgi B+R i może według własnego uznania rozpocząć korzystanie z preferencji IP Box nie od razu za rok 2019, ale za rok 2020 albo za lata następne. Jeżeli podatnik, który rozpoczął korzystanie z preferencji IP Box w 2020 r., na podstawie ewidencji nie może ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach działalności B+R w 2019 r., to znaczy, że powinien ustalać te wartości na podstawie danych z roku 2020, jako „roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.” Jednocześnie z uwagi na fakt, że pełne dane są dostępne od momentu zaprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP, to należy uznać, że podatnik powinien obliczać wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o PDOP na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez niego od momentu zaprowadzenia dla danego wyodrębnionego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ewidencji, o której mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP.
Ad.3.
Zgodnie z art. 18d ust. 1 Ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 Ustawy o PDOP koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową („koszty kwalifikowane”). Natomiast zgodnie z art. 18 Ustawy o PDOP, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem (`(...)`) art. 24d (`(...)`), stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a pomniejszony o stosowne odliczenia.
Ostatni przepis wprowadza wyłączenie jednoczesnego korzystania z ulgi IP Box oraz ulgi B+R w stosunku do tego samego dochodu. Wyrażenie „z zastrzeżeniem art. 24d” Ustawy o PDOP odnosi się wprost do art. 24d, który reguluje preferencję IP Box. Tym samym ustawodawca wskazał, że określając podstawę opodatkowania, od której można odliczyć koszty kwalifikowane, nie jest możliwe uwzględnienie w niej podstawy opodatkowania, która podlega preferencji IP Box.
Wynika to z tego, że ulga B+R jest ulgą kosztową, a preferencja IP Box jest ulgą dochodową. Przy stosowaniu tych ulg wykorzystuje się więc dwie różne składowe - tj. w przypadku ulgi B+R poniesione koszty wykorzystane do działalności badawczo-rozwojowej, a w przypadku preferencji IP Box dochody osiągnięte z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Jednocześnie, w opinii Wnioskodawcy, art. 18d ust. 1 Ustawy o PDOP nie wyklucza możliwości jednoczesnego korzystania z ulgi IP Box oraz ulgi B+R w stosunku do różnych rodzajów dochodu.
Przede wszystkim należy wskazać, że obie ulgi są ulgami rocznymi, co oznacza, że korzyść podatkowa wynikająca z ich zastosowania uzyskiwana jest dopiero przy złożeniu rocznego zeznania podatkowego. Skorzystanie z obu ulg w zeznaniu rocznym jest więc dopuszczalne, o ile podatnik nie będzie ich łączył w stosunku do jednego (tego samego) dochodu.
Powyższy wniosek znajduje bezpośrednie potwierdzenie w Objaśnieniach podatkowych Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (zwanych dalej „Objaśnieniami”).
W punkcie 151 Objaśnień wskazano, że „z przytoczonych przepisów wynika, że ulga B+R nie podlega uwzględnieniu w obliczeniu podstawy opodatkowania podlegającej 5% podatkowi z IP Box, a więc podatnik nie może „łącznie” (tj. równocześnie) stosować ulgi B+R oraz 5% opodatkowania w stosunku do jednego (tego samego) dochodu. Ustawodawca nie wyłączył możliwości wyboru, z której ulgi ma skorzystać podatnik. Dlatego podatnicy mają możliwość:
- stosować wyłącznie ulgę B+R; albo
- stosować wyłącznie 5% opodatkowania na zasadzie IP Box; albo
- skorzystać zarówno z ulgi B+R, jak i preferencji IP Box, ale bez ich łączenia.”
Jednocześnie w Objaśnieniach określa się korzystanie z ulgi IP Box oraz ulgi B+R jako „synergię”, „kumulację” efektów działalności B+R. Zgodnie z pkt 158 Objaśnień: „ulgę B+R i preferencję IP Box można łączyć na zasadzie synergii/kumulacji efektów działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez podatnika. Opisane powyżej korelacje występujące między omawianymi ulgą i preferencją umożliwiają podatnikowi wybór formy rozliczeń podatkowych tak, by było to dla niego korzystne oraz zgodne z treścią i celami ulgi B+R i preferencji IP Box, tj. stymulacją rozwoju działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do dalszej transformacji w kierunku gospodarki opartej na technologii i wiedzy.”
Skoro zgodnie z w/w przepisami łączne skorzystanie z ulgi B+R i preferencji IP Box w zeznaniu rocznym za ten sam rok jest dopuszczalne, o ile podatnik nie będzie ich łączył w stosunku do jednego (tego samego) dochodu, to powyższe objaśnienia należy rozumieć w ten sposób, że w przypadku podatników, którzy prowadzą różnorodną działalność (tj. taką, w ramach której osiągają dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, jak i dochody z innych źródeł, niekoniecznie dotyczących innowacyjnej działalności) i mogą oni skorzystać z ulgi B+R i pomniejszyć drugi z wymienionych dochodów (z innych źródeł ni kwalifikowane IP) o równowartość kosztów kwalifikowanych prac badawczo-rozwojowych związanych z tworzonymi kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, które będą jednocześnie objęte preferencją IP Box.
Na taki sposób rozliczenia ulgi B+R wskazuje pośrednio również treść pkt 156 Objaśnień, zgodnie z którym „oprócz dochodu z licencjonowania programu komputerowego, które może być opodatkowany 5% stawką zgodnie z preferencją IP Box, podatnik uzyskuje również inne dochody opodatkowane na zasadach ogólnych. W takim przypadku, podatnik może zdecydować się zastosować preferencję IP Box wobec dochodu z licencjonowania programu komputerowego uzyskiwanego od lipca do grudnia 2019 r. (tutaj bierze pod uwagę koszty prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej). Natomiast wobec pozostałych dochodów uzyskiwanych w 2019 r., opodatkowanych na zasadach ogólnych, podatnik może zastosować ulgę B+R i w konsekwencji pomniejszyć podstawę opodatkowania o koszty kwalifikowane.”
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
Od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.
Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.
Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, dalej: „Ustawa o CIT”).
Zgodnie z art. 24d ust. 1 Ustawy o CIT podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy są:
- patent,
- prawo ochronne na wzór użytkowy,
- prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
- prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
- dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
- prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
- wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r., poz. 432),
- autorskie prawo do programu komputerowego
-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z art. 24d ust. 3 Ustawy o CIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):
(a+b)*1,3 /a+b+c+d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
- prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,
- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,
- nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Stosownie do art. 24d ust. 5 Ustawy o CIT, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 Ustawy o CIT).
Natomiast zgodnie z art. 24d ust. 7 Ustawy o CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):
- z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
- z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e Ustawy o CIT. Art. 24e ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:
- wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;
- prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
- wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
- dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
- dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Zgodnie z art. 24e ust. 2 Ustawy o CIT, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.
Ad. 1
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy obliczając dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za dany rok podatkowy i stosując opisany we wniosku klucz przychodowy celem alokacji kosztów pośrednich poniesionych, zaewidencjonowanych i wyodrębnionych w danym roku podatkowym, Wnioskodawca może dokonać takiej alokacji kosztów pośrednich po zakończeniu danego roku podatkowego, w rozliczeniu preferencji IP Box za ten rok podatkowy
Odnosząc się zatem do ww. kwestii, również należy wskazać na treść objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, zgodnie z którymi „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.
Zauważyć w tym miejscu należy, że ww. objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób te koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.
Zdaniem tut. Organu, w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 15 ust. 2 i 2a Ustawy o CIT, zgodnie z którą, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę tę stosuje się również do dochodów częściowo nie podlegających opodatkowaniu i częściowo zwolnionych z opodatkowania.
Należy jednak podkreślić, że podstawowym warunkiem zastosowania przepisu art. 15 ust. 2 Ustawy o CIT, jest wystąpienie takiego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, iż nie ma możliwości ustalenia kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła. Zastosowanie przychodowego klucza podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w przedmiotowym przepisie, do poszczególnych rodzajów przychodów należy rozpatrywać w kategoriach „wyjątku od zasady”, kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe w danym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym (dany koszt dotyczy obu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła).
W konsekwencji powyższego, w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma możliwości ustalenia kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła, to obliczając dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za dany rok podatkowy celem alokacji Kosztów pośrednich poniesionych w danym roku podatkowym, Spółka uprawniona będzie stosować klucz przychodowy, tj. przyporządkować koszty tego rodzaju do przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w takiej proporcji, w jakiej przychody z tego źródła pozostają w ogólnej kwocie uzyskanych przez nią przychodów w danym roku podatkowym.
Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.
Ad. 2
Drugą kwestią poddaną ocenie jest ustalenie, czy w przedstawionym stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego, wobec braku możliwości ustalenia przez Wnioskodawcę wszystkich kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został albo zostanie wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, Wnioskodawca powinien obliczać wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o PDOP na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę od momentu zaprowadzenia dla danego wyodrębnionego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ewidencji, o której mowa w art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, czy też powinien obliczać ten wskaźnik na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę od początku roku podatkowego, w którym zaprowadzono tę ewidencję.
Należy wskazać, że do wyliczenia wskaźnika nexus mogą być użyte w niektórych przypadkach także koszty poniesione w przeszłości. Wynika to z treści art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), zgodnie z którym jeżeli w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r. podatnicy, o których mowa w ust. 1, nie ponoszą kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, mogą uwzględnić ich wartość poniesioną w latach poprzednich, nie wcześniej jednak niż po dniu 31 grudnia 2012 r. Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego Spółka może obliczać wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o PDOP na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez niego od momentu zaprowadzenia dla danego wyodrębnionego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ewidencji, o której mowa w art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, jest prawidłowe.
Ad. 3
Rozpatrując wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w pytaniu nr 3 należy zwrócić uwagę na interakcję ulgi B+R oraz preferencji IP Box.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że ulga B+R to ulga kosztowa (możliwość ponownego odliczenia wydatków już wcześniej uwzględnionych w kosztach podatkowych, tym razem w zeznaniu rocznym od podstawy opodatkowania), a preferencja IP Box to preferencja dochodowa (tj. skupiająca się na dochodzie przez możliwość wyboru 5% stawki podatkowej w zeznaniu rocznym).
W myśl art. 18d ust. 1 Ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 Ustawy o PDOP, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Z powyższego wynika, że ulga B+R nie podlega uwzględnieniu w obliczeniu podstawy opodatkowania podlegającej 5% podatkowi z IP Box, a więc podatnik nie może „łącznie” (tj. równocześnie) stosować ulgi B+R oraz 5% opodatkowania w stosunku do jednego (tego samego) dochodu. Niemniej jednak ulgę B+R oraz preferencję IP Box można stosować naprzemiennie, nawet jeśli odbywa się to w jednym (tym samym) roku podatkowym. W zależności od okoliczności, podatnik może skorzystać z trzech zasadniczych (mogą wystąpić więc inne) możliwości na styku ulgi B+R oraz preferencji IP Box w jednym roku podatkowym, lub w kilku latach podatkowych:
- stosować wyłącznie ulgę B+R albo
- stosować wyłącznie 5% opodatkowania na zasadzie IP Box, albo
- skorzystać zarówno z ulgi B+R, jak i preferencji IP Box, ale nie może ich „łączyć”, tj. nie może skorzystać z ulgi B+R przy obliczaniu podstawy opodatkowania zgodnie z art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych − innymi słowy podatnik w tym samym roku podatkowym może zastosować ulgę B+R oraz IP Box wobec różnych kategorii dochodu (B+R wobec dochodu opodatkowanego na zasadach określonych w art. 18d Ustawy o PDOP, oraz IP Box wobec dochodu z kwalifikowanego IP).
Należy zatem przyjąć, że ulga B+R nie podlega uwzględnieniu w obliczeniu podstawy opodatkowania podlegającej 5% podatkowi z IP Box, a więc podatnik nie może „łącznie” (tj. równocześnie) stosować ulgi B+R oraz 5% opodatkowania w stosunku do jednego (tego samego) dochodu.
Odliczeniu w ramach ulgi B+R, o której mowa w art. 18d Ustawy o PDOP , mogą podlegać koszty B+R, o ile koszty te nie zostaną rozliczone w ramach ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu preferencyjną stawką 5% tj. w ramach tzw. dochodu z IP BOX.
Warunkiem dokonania odliczenia kosztów B+R w ramach ulgi B+R, o której mowa w art. 18d Ustawy o PDOP, jest uwzględnienie tych kosztów w obliczeniu dochodu objętego opodatkowaniem wg tzw. ogólnych zasad opodatkowania tj. 19% stawką podatku.
Reasumując, niedopuszczalne jest równoległe stosowanie ulgi B+R oraz ulgi IP Box, tj. zastosowanie ulgi wskazanej w art. 18d Ustawy o PDOP, do obliczenia podstawy opodatkowania dochodów związanych z działalnością badawczo-rozwojową, a następnie opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodu uzyskanego z komercjalizacji kwalifikowanego IP, powstałego w wyniku prac badawczo-rozwojowych.
W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.
Reasumując, stanowisko w Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:
- czy obliczając dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za dany rok podatkowy i stosując opisany we wniosku klucz przychodowy celem alokacji kosztów pośrednich poniesionych, zaewidencjonowanych i wyodrębnionych w danym roku podatkowym, Wnioskodawca może dokonać takiej alokacji kosztów pośrednich po zakończeniu danego roku podatkowego, w rozliczeniu preferencji IP Box za ten rok podatkowy – jest prawidłowe,
- czy w przedstawionym stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego, wobec braku możliwości ustalenia przez Wnioskodawcę wszystkich kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został albo zostanie wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, Wnioskodawca powinien obliczać wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o PDOP na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę od momentu zaprowadzenia dla danego wyodrębnionego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ewidencji, o której mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy o PDOP, czy też powinien obliczać ten wskaźnik na podstawie kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę od początku roku podatkowego, w którym zaprowadzono tę ewidencję – jest prawidłowe,
- czy Wnioskodawca powinien stosować ulgę B+R w powiązaniu z preferencją IP Box - jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.