Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzi działalność badawczo-rozwojową w zakresie tworzenia innowacyjnych programów komputerowych. W ramach tej działalności nabywa od współpracowników fragmenty kodów źródłowych, które następnie kompiluje i rozwija, aby stworzyć kompletną, innowacyjną ofertę programów komputerowych. Wnioskodawca przenosi na klientów całość autorskich praw majątkowych do tych programów. Dochody uzyskiwane z licencjonowania, sprzedaży autorskich praw lub uwzględnione w cenie sprzedaży produktów i usług stanowią dla Wnioskodawcy kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które mogą być opodatkowane preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych, przy zastosowaniu wskaźnika nexus.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 marca 2020 r. (data wpływu 3 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym 17 czerwca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca będzie uzyskiwał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7 pkt 1, 2 i 3, ust. 3 i 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych, w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej– jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca będzie uzyskiwał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7 pkt 1, 2 i 3, ust. 3 i 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych, w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 4 czerwca 2020 r. wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 17 czerwca 2020 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce oraz polskim rezydentem podatkowym - posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) czynnym. Przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług związanych z wytwarzaniem oprogramowania.
Tworzenie innowacyjnych programów komputerowych
Wnioskodawca stworzył i rozwija innowacyjne technologicznie zaawansowane programy komputerowe, które nie tylko odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów, ale kształtują je w taki sposób, aby mogły przyczynić się do znacznego usprawnienia procesów biznesowych, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców programów komputerowych. W tym zakresie Wnioskodawca prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego oprogramowania oraz jego stałego rozwijania, czy też ulepszania. Działania te mają na celu dostarczanie programów komputerowych spełniających wszelkie wymagania kontrahentów. Wnioskodawca rozwija:
Wykonywanie innowacyjnych programów komputerowych
W celu realizacji innowacyjnych programów komputerowych, Wnioskodawca współpracuje na podstawie umów o współpracę (B2B), umów zlecenie i dzieło, umów o pracę z wysokiej klasy specjalistami, m.in. programistami/inżynierami oprogramowania, analitykami, architektami systemów/oprogramowania, administratorami systemów, specjalistami wsparcia klienta, projektantami, menedżerami projektów. Współpracownicy Wnioskodawcy nie są w żaden sposób z nim powiązani (osobiście, funkcjonalnie czy kapitałowo) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie cen transferowych.
Umowy o współpracę pomiędzy Wnioskodawcą a współpracownikiem zawierane są w ramach działalności gospodarczej współpracownika, a w ich ramach świadczone są na rzecz Wnioskodawcy usługi programistyczne, w których przekazana jest całość majątkowych praw autorskich do kodów źródłowych jako całości oraz wszelkich powstałych podczas jego wykonywania elementów. Wynagrodzenie współpracowników Wnioskodawcy składa się z wynagrodzenia za świadczenie usług programistycznych, w których przekazana jest całość majątkowych praw autorskich do kodów źródłowych.
Zakres aktywności współpracowników ma charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, która prowadzi do powstania mniej lub bardziej złożonych fragmentów kodów źródłowych programów komputerowych. Wskazane fragmenty kodów źródłowych mają różne rozmiary. Nie są samodzielnymi programami komputerowymi, ale jedynie fragmentami kodów źródłowych niezbędnymi do zbudowania całości w postaci programu komputerowego na późniejszym etapie przez Wnioskodawcę. Nabywane od współpracowników Wnioskodawcy fragmenty kodów źródłowych są przeznaczane przez Wnioskodawcę do rozwijania przez Wnioskodawcę innowacyjnych programów komputerowych. Z nabytych od współpracowników fragmentów kodów źródłowych Wnioskodawca tworzy kompletny kod źródłowy stanowiący gotowy i samodzielny program komputerowy albo samodzielny moduł programu komputerowego. Na jeden program komputerowy Wnioskodawcy składa się jeden lub więcej fragmentów kodów źródłowych nabywanych od współpracowników Wnioskodawcy Wnioskodawca składa w całość fragmenty kodów źródłowych przy pomocy swoich współpracowników działających na rzecz Wnioskodawcy. W przypadkach szczególnie skomplikowanych lub trudnych, w usuwaniu problemów i znajdowaniu rozwiązań koncepcyjnych związanych z tworzeniem programów komputerowych, bierze udział wielu lub nawet wszyscy współpracownicy Wnioskodawcy.
Kompilacja fragmentów kodów źródłowych ma charakter unikalny, a ponadto jest uzupełniona o dodatkowe elementy przez Wnioskodawcę, które są niezbędne do zbudowania kompletnego, innowacyjnego programu komputerowego. Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe są unikalne i oryginalne w skali prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa. Możliwa jest również taka sytuacja, w której jeden fragment kodu źródłowego jest wykorzystany w kilku gotowych programach komputerowych Wnioskodawcy. Bezpośrednim rezultatem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac są nowe kody źródłowe oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne w postaci programów komputerowych. Produkty tworzone przez Wnioskodawcę mają złożony charakter i będą składać się z wielu modułów operacyjnych zapewniających prawidłowe funkcjonowanie programu komputerowego. Wnioskodawca nabywa również od swoich współpracowników kompletne programy komputerowe (autorskie prawa do programu komputerowego, które następnie rozszerza lub udoskonala). Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia innowacyjnych programów komputerowych ma charakter ciągły i zorganizowany. Każdy realizowany przez Wnioskodawcę projekt - zarówno na rzecz klientów Wnioskodawcy, jak i na potrzeby własne Wnioskodawcy -ma za zadanie wykorzystać istniejącą wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań w postaci innowacyjnych programów komputerowych. Działalność Wnioskodawcy ma w tym zakresie swoje oparcie metodyczne.
Wnioskodawca gwarantuje, że w ramach tworzenia innowacyjnych programów komputerowych powstają utwory (w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych) stworzone w całości przez Wnioskodawcę lub wyłącznie przy udziale współpracowników Wnioskodawcy. W zakresie utworu stworzonego w sposób wskazany powyżej, będzie przysługiwać Wnioskodawcy całość autorskich praw majątkowych i osobistych do utworu, w pełnym zakresie i bez ograniczeń. Zgodnie z art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych „Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust 2 i 3, obejmują prawo do:
Zbywanie innowacyjnych programów komputerowych - komercjalizacja wyników prac Wnioskodawcy.
Wnioskodawca przenosi, bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, na klientów/kontrahentów całość autorskich praw majątkowych do utworów stanowiących program komputerowy tworzony zgodnie z umową na następujących polach eksploatacji stosowanie, wprowadzanie, wyświetlanie, przekazywanie i przechowywanie niezależnie od formatu, systemu lub standardu,
Wnioskodawca również udziela klientom/kontrahentom licencji niewyłącznej do programów E(…) CMS i L(…). Wnioskodawca w miarę możliwości wyodrębnia w umowie z klientem wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych (lub za udzielenie licencji) do programu komputerowego. Jeżeli - ze względów biznesowych - nie jest możliwe takie wyodrębnienie, to wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw (udzielenie licencji) do programu komputerowego zawiera się w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy. Dla ustalenia części wynagrodzenia przypadającego na autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego w takiej sytuacji (czyli wówczas, gdy w umowie nie jest ono wyodrębnione z całości wynagrodzenia) wynagrodzenie z tego tytułu jest zawarte w cenie usługi/produktu sprzedawanego przez Wnioskodawcę i Wnioskodawca określa wynagrodzenie z tego tytułu na zasadach rynkowych na podstawie zasad określonych w przepisach o cenach transferowych (art. 11c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
Obliczanie dochodu do opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego
W celu obliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnych do opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego od osób prawnych, Wnioskodawca zastosuje tzw. wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Wyodrębnienie rachunkowe.
Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe na podstawie przepisów o rachunkowości, a więc spełnia obowiązek wynikający z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję w której dokonuje zapisów w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Wnioskodawca wprowadził odpowiednia analitykę rachunkowo (wprowadzenie odpowiednych kont pomocniczych) do swojej ewidencji rachunkowej w celu ustalenia łącznych przychodów i kosztów uzyskania przychodów ze wszystkich autorskich praw do programów komputerowych(kwalifikowanych praw własności intelektualnej ponieważ prowadzenie ewidencji w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodów (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (każdy program komputerowy) jest w znacznym stopniu utrudnione. Podobnie jak wyodrębnienie kosztów stanowiących wydatki związane bezpośrednio z utworzeniem programów komputerowych. Wynika to z faktu, iż działalność Wnioskodawcy opisana we wniosku ma charakter ciągły. Istnieje przy tym cały szereg kosztów i wydatków, które Wnioskodawca ponosi stale lub w sposób ciągły (np. licencje na aplikacje narzędziowe przydatne przy tworzeniu programów komputerowych przez Wnioskodawcę, koszty najmu serwerów czy koszty sprzętu komputerowego). W związku z tym, koszty te służą realizacji kilku czy nawet wielu projektów. Co więcej w realizacji każdego projektu stopień wykorzystania usług czy towarów nabywanych przez Wnioskodawcę (co stanowi jego koszt) jest inny raz bardzo często nie sposób go w sposób jednoznaczny i pewny oszacować. Przykładem może być koszt nabycia komputera niezbędnego przy tworzeniu programów komputerowych. Wnioskodawca nie jest w praktyce w stanie dokładnie określić stopnia w jaki koszt z tego tytułu powinien być przypisany do danego projektu (w konsekwencji do danego, tworzonego w ramach tego projektu, programu komputerowego będącego przedmiotem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej). Nadto w miarę używania komputera do kolejnych projektów, ewentualny stopień (procent) jego wykorzystania do poprzednich projektów w proporcji do jego wartości będzie malał, zaś ewidencja będzie stawała się nieaktualna i wymagała będzie nieustannych korekt. Sama próba tak dokładnego zidentyfikowania i przyporządkowania kosztów uzyskania przychodów i dochodów (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej wiązałaby się z nieproporcjonalnie wielkim wysiłkiem ewidencyjnym, angażującym nie tylko służby księgowe Wnioskodawcy, ale przede wszystkim programistów i informatyków, których zadaniem będzie tworzenie kodów i programów.
Działalność Wnioskodawcy będzie miała następujące cechy:
Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865).
Wnioskodawca wskazuje, że programy komputerowe stanowią przedmiot autorskich praw do programów komputerowych, podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca będzie uzyskiwał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7 pkt 1, 2 i 3, ust. 3 i 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych, w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej?
Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu, Wnioskodawca będzie uzyskiwał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7 pkt 1, 2 i 3, ust. 3 i 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Kwalifikowane prawo własności intelektualnej
W pierwszej kolejności należy określić, czy w niniejszej sprawie mamy do czynienia z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
Zatem, z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:
Ad.1
Program komputerowy został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej
W ramach tego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej Oznacza to, że:
Działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy
W pierwszej kolejności należy wskazać na zakres definicyjny działalności badawczo-rozwojowej Przez działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Natomiast przez badania naukowe, zgodnie z art. 4a pkt 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozumie się:
Uzupełniając powyższą definicję należy wskazać na art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1668 z późn. zm.), zgodnie z którym badania naukowe są działalnością obejmującą:
Przez prace rozwojowe, zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozumie się prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Uzupełniając powyższą definicję należy przytoczyć art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zgodnie z którym prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Mając na względzie powyższe definicje wyróżnia się trzy kryteria działalności badawczo-rozwojowej:
Twórczość
Jak wynika z objaśnień Ministra Finansów wydanych dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (dalej „objaśnienia MF”):
33. (…) Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Orzecznictwo wyjaśnia również, że przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:
Tym samym, o twórczym charakterze działalności możemy mówić, gdy podmiot tworzy innowacyjne rozwiązania, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika, a rezultat działalności powinien być odpowiednio ustalony i mieć charakter indywidualny i oryginalny. W niniejszej sprawie, Wnioskodawca kształtuje nowe funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które nie tylko odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów, ale kształtują je w taki sposób, że przyczynią się do znacznego usprawnienia procesów biznesowych u klientów. Tworzone programy komputerowe mają charakter indywidualny i oryginalny oraz rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony (programy zapisywane są w repozytorium Wnioskodawcy). Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę mają charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Charakter twórczy takiej działalności Wnioskodawcy jest zatem spełniony. W celu realizacji innowacyjnych programów komputerowych Wnioskodawca współpracuje na podstawie umów o współpracę (B2B) i umowę zlecenie z wysokiej klasy specjalistami. Zakres aktywności współpracowników Wnioskodawcy ma charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, która ma prowadzić do powstania fragmentów kodów źródłowych programów komputerowych. Wskazane fragmenty kodów źródłowych są jedynie fragmentami niezbędnymi do zbudowania całości w postaci programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę. Z nabytych od współpracowników fragmentów kodów źródłowych Wnioskodawca tworzy kompletny kod źródłowy będący podstawą gotowego programu komputerowego. Wnioskodawca składa w całość kody źródłowe przy pomocy swoich współpracowników działających na rzecz Wnioskodawcy - Wnioskodawca nabywa od nich usługi informatyczne (w tym zakresie Wnioskodawca nabywa w całości autorskie prawa majątkowe do kodów źródłowych bądź ich fragmentów). W ramach usług informatycznych współpracownicy Wnioskodawcy świadczą usługi z zakresu tworzenia oprogramowania, przygotowania analiz oraz prowadzenia innych prac związanych bezpośrednio ze świadczeniem usług informatycznych. Bezpośrednim rezultatem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac są nowe kody źródłowe oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne w postaci programów komputerowych. Produkty tworzone przez Wnioskodawcę mają złożony charakter i składają się z wielu modułów operacyjnych zapewniających funkcjonowanie programu. Zakres aktywności Wnioskodawcy ma charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności prowadzącej do powstania innowacyjnych programów komputerowych.
Tym samym, działalność Wnioskodawcy spełnia przesłankę twórczości
Systematyczność
Jak wynika z objaśnień MF 40. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy albo nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Jak wynika z powyższego fragmentu objaśnień podatkowych, działalność systematyczna, to przede wszystkim taka działalność, która prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. W niniejszej sprawie, Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób zorganizowany, a więc metodyczny. Wnioskodawca nabywa od swoich współpracowników fragmenty kodów źródłowych, na podstawie których następnie tworzy kompletne programy komputerowe. Każdy ze współpracowników tworzy fragmenty kodów źródłowych w ramach określonych projektów, które następnie są rozliczane i odpowiednio ewidencjonowane - co stanowi o tym, że ma ona charakter zorganizowany i uporządkowany. Praca wykonywana w ramach projektów odbywała się według określonego harmonogramu oraz metodyki działań, a więc ma charakter zaplanowany i metodyczny. W związku z powyższym, w niniejszej sprawie działalność Wnioskodawcy ma charakter systematyczny.
Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań
Jak wynika z objaśnień MF 43. W świetle konstrukcji definicji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać, że „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Innymi słowy, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy łub umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii). 45. W związku z tym, że ustawodawca dla potrzeb preferencji IP Box, czy też ulgi B+R, nie zdefiniował sformułowania „zwiększenia zasobów wiedzy”, nie jest jasne czy zasoby wiedzy odnoszą się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników, wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Nie ma zatem przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększanie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca me przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo czy też całe państwo, kontynent lub świat. Jasne jest jednak, że im większa będzie skalowalność wykorzystywania zwiększonych zasób wiedzy, tym większy będzie potencjał dochodowości w tym zakresie, co stanowi jeden z głównych determinantów prowadzenia przez podatników działalności badawczo-rozwojowej. W niniejszej sprawie planowana działalność Wnioskodawcy ma na celu wykorzystywanie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy polega na wykorzystaniu zasobów wiedzy w celu tworzenia nowych, innowacyjnych programów komputerowych, objętych ochroną prawnoautorską w postaci autorskich praw majątkowych i osobistych do programów komputerowych. Tym samym zostanie spełniona przesłanka zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji spełnione są wszystkie przesłanki uznania działalności Wnioskodawcy za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przy czym należy zauważyć, że Minister Finansów w swoich objaśnieniach potwierdził, że podatnik może prowadzić działalność badawczo-rozwojową za pomocą swoich współpracowników. 111. Warto pamiętać, że podatnik nie jest zobowiązany do samodzielnego prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. Przepisy o IP Box dają podatnikowi możliwość nabywania wyników prac badawczo- rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych jak i niepowiązanych. Podatnik musi jednak pamiętać, że koszty przez niego poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od innego podmiotu będzie musiał umieścić w odpowiednim miejscu we współczynniku nexus, tj. koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu niepowiązanego - w literze b, a koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu powiązanego - w literze c.
Powyższe również potwierdza, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowy m od osób prawnych Wytwarzanie, rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanych praw własności intelektualnej (kwalifikowana działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy). Kwalifikowana działalność badawczo-rozwojowa, to taka działalność badawczo-rozwojowa, która prowadzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza programy komputerowe, a w konsekwencji przysługują mu autorskie prawa majątkowe i osobiste do programów komputerowych w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej.
Jednocześnie należy wskazać, że autorskie prawa do programów komputerowych zaliczane są do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym dochodzi do spełnienia przesłanki uzyskiwania dochodów przez Wnioskodawcę z kwalifikowanej działalności badawczo-rozwojowej, a więc takiej działalności, w ramach której dochodzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ad.2 Katalog praw własności intelektualnej.
Zgodnie z art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowy m od osób prawnych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
Jak wskazuje Minister Finansów w swoich objaśnieniach:
77. Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box.
78. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy brać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wdrożeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewniają zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji IP Box.
79. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy.
Do elementów programu komputerowego chronionych prawem autorskim zalicza się:
Wytwarzane, ulepszane lub rozwijane wytwory prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę spełniają powyżej wskazaną w objaśnieniach Ministra Finansów definicję programu komputerowego. Ponadto, takie programy komputerowe są chronione prawem autorskim. Ochrona ta wynika z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę są objęte ochroną jako przedmiot autorskiego prawa do programów komputerowych, dlatego powinny one zostać zaliczone do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ad.3
Podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
Programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę podlegają ochronie z tytułu praw autorskich na podstawie przepisów art. 74 i nast. ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1231). Tym samym w niniejszej sprawie zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.
Osiąganie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
W kolejnym kroku niezbędne jest określenie, czy Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):
Tym samym, Podatnik może zaliczyć do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej dochody osiągane z tytułu:
Wnioskodawca udziela licencji lub przenosi na swoich klientów/kontrahentów całość praw autorskich majątkowych do programu komputerowego wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego w ramach swojej działalności. Wnioskodawca:
Tym samym, opisane przez Wnioskodawcę dochody mogą być zaliczane do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Finalnie należy ustalić, w jaki sposób kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powinny być opodatkowane przez Wnioskodawcę.
Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
W myśl art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b)*1,3/a+b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
Na podstawie art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów, o których mowa w ust. 4 nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4 jest większa od 1 przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
Uzyskiwane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych) mogą być zaliczane przez Wnioskodawcę do podstawy opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego (art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Tak obliczona podstawa opodatkowania jest przez Wnioskodawcę skorygowana o tzw. wskaźnik nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art. 24d ust. 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Dopiero do tak obliczonej podstawy opodatkowania Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% na podstawie art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Podsumowując, Wnioskodawca uzyskuje dochody osiągane z tytułu licencjonowania, ze sprzedaży autorskiego prawa do programów komputerowych lub z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego cenie sprzedaży produktu lub usługi, które w całości stanowią dla niego kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wszystkie kwalifikowane dochody (obliczane z uwzględnieniem wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz regół wynikających z art. 24d ust. 5-6 tejże ustawy) Wnioskodawca może opodatkować preferencyjna stawką 5%, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Możliwość opodatkowania preferencyjną stawką 5% dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych została potwierdzona przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych wydanych na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak również ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dodatkowo Wnioskodawca na potrzeby skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej 5% posiada prowadzona do 1 stycznia 2019 r. zgodnie z art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych szczegółowa ewidencję, w której dokonuje zapisów w sposób zapewniający ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca wprowadził odpowiednią analitykę rachunkową (wprowadzenie odpowiednych kont pomocniczych) do swojej ewidencji rachunkowej w celu ustalenia łącznych przychodów i kosztów uzyskania przychodów ze wszystkich autorskich praw do programów komputerowych (kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska, Wnioskodawca wskazał następujące interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili