0111-KDIB2-1.4010.143.2020.1.AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 marca 2020 r. (data wpływu 31 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie skutków podatkowych dla wspólnika pozostającego w spółce komandytowej w związku z wystąpieniem z tej spółki innego wspólnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2020 r., wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie skutków podatkowych dla wspólnika pozostającego w spółce komandytowej w związku z wystąpieniem z tej spółki innego wspólnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jest spółką z o.o. z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącą polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o z dnia 15 lipca (winno być: 15 lutego) 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”). Podlega on opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca jest zarazem wspólnikiem (wspólnik X.) polskiej spółki komandytowej (dalej: „Spółka”), nie będącej osobą prawną, w rozumieniu art. 4a pkt 14 w zw. z pkt 21 ustawy o CIT. Wnioskodawca ma w Spółce status komplementariusza. Oprócz Wnioskodawcy aktualnie w spółce jest jeszcze dwóch innych wspólników posiadających status komandytariuszy:

• osoba fizyczna (wspólnik Y.) oraz
• polska spółka komandytowa (wspólnik Z.),

w której większościowym wspólnikiem jest wspólnik Y.

Głównym składnikiem majątku Spółki są akcje spółki komandytowo-akcyjnej objęte przez Spółkę w zamian za aport w postaci nieruchomości wniesionej uprzednio do Spółki przez wspólnika Z.

Zgodnie z umową Spółki i przepisami KSH (Krajowa Administracja Skarbowa), każdy ze wspólników ma prawo wystąpienia ze Spółki w dowolnym momencie za zgodą pozostałych wspólników.

Aktualnie, w celu uporządkowania i uproszczenia struktury kapitałowej, rozważane jest wystąpienie ze Spółki wspólnika Z. (spółki komandytowej). Wystąpienie to nastąpić ma w oparciu o zgodne porozumienie wszystkich dotychczasowych wspólników. Wystąpienie to może nastąpić bez wynagrodzenia, tj. nie zostanie wypłacona wartość wniesionego wkładu, jak również przypadająca na wspólnika równowartość części majątku wspólnego pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników.

Na skutek wystąpienia nie dojdzie do rozwiązania Spółki. W rezultacie w wyniku wystąpienia Wnioskodawca pozostanie wspólnikiem w Spółce. Wspólnikiem spółki pozostanie też wspólnik Y. (osoba fizyczna).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku wystąpienia wspólnika Z. ze Spółki bez wynagrodzenia, po stronie Wnioskodawcy, jako wspólnika pozostającego w Spółce, powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wystąpienia Wspólnika Z. ze Spółki bez wynagrodzenia po stronie Wnioskodawcy, jako wspólnika pozostającego w Spółce, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 8 w zw. z art. 12 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1577 (winno być: Dz. U. z 2019 r. poz. 505) z późn. zm. dalej: „KSH”), spółki osobowe nie są osobami prawnymi. Spółka komandytowa, jako osobowa spółka prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej. Jest zatem podmiotem transparentnym podatkowo, to znaczy nie jest podatnikiem podatku ani PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) ani CIT, a opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba prawna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z kolei na gruncie prawa handlowego spółka osobowa stanowi odrębny od wspólników podmiot, któremu została przyznana zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych. Majątek nabyty przez spółkę osobową, w związku z wniesieniem wkładów przez wspólników, a także w toku późniejszej działalności, stanowi jej majątek, który jest odrębny od majątku wspólników (art. 28 KSH).

Do zmiany składu osobowego wspólników spółki osobowej może dojść na skutek różnych zdarzeń, między innymi na skutek wystąpienia wspólnika.

W przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej, w braku innych postanowień, należna mu wypłata jest określana zgodnie z art. 65 KSH. Regulacja ta ma wszakże charakter dyspozytywny (względnie obowiązujący), co oznacza, że wolą stron kwestia rozliczeń z występującym wspólnikiem może zostać uregulowana odmiennie (por. S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, „Kodeks spółek handlowych. Komentarz.” T. I, Wyd. 2. Warszawa 2006; J. Bieniak, M. Bieniak, G. Nita-Jagielski, „Kodeks spółek handlowych. Komentarz.” Wyd. 5, Warszawa 2017, vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 14 grudnia 2012 r., sygn. akt: I ACa 1196/12, wyrok WSA w Warszawie z 6 marca 2015 r., sygn. Akt III SA/Wa 1871/14).

W konsekwencji za dopuszczalne na gruncie KSH należy uznać wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, o ile rozwiązanie to zostanie przyjęte zgodną wolą stron. Na gruncie ustawy o CIT za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy uznać konkretne, wymierne, definitywne i co najmniej wymagalne przysporzenie majątkowe związane z prowadzoną działalnością, w związku z którą po stronie podatnika pojawia się konkretna wartość majątkowa.

Jak wskazano powyżej, majątek nabyty przez spółkę osobową, w związku z wniesieniem wkładów przez wspólników, a także w toku późniejszej działalności, stanowi jej majątek, który jest odrębny od majątku wspólników. W konsekwencji wystąpienie wspólnika spółki osobowej bez wynagrodzenia będzie skutkowało ewentualnie powiększeniem majątku spółki osobowej, a nie wspólników pozostających w spółce. Po stronie wspólnika nie dojdzie w takiej sytuacji do powstania konkretnego, wymiernego, definitywnego i wymagalnego przysporzenia. W chwili wystąpienia jednego ze wspólników ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, pozostający w spółce wspólnicy nie uzyskują roszczenia w stosunku do majątku pozostającego w spółce na skutek tego wystąpienia.

Z chwilą wystąpienia wspólnika (bez wypłaty wynagrodzenia) podmiotem uzyskującym korzyść z tytułu pozostawionego w spółce wkładu ustępującego wspólnika jest wyłącznie sama spółka, która stosownie do treści art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Mienie wniesione przez wspólników do spółki, jako wkład oraz nabyte przez spółkę w toku jej działalności, stanowi majątek spółki, a nie jej wspólników, ponadto także ewentualne rozliczenie występującego wspólnika dokonywane jest ze spółką, a nie z jej wspólnikami.

Przy tym, ponieważ w czasie trwania spółki komandytowej wspólnicy nie mają praw do majątku spółki, dokonanie rozliczenia, o którym mowa, albo jego brak nie ma wpływu na prawa majątkowe pozostających w spółce wspólników w dacie, w której rozliczenie to winno być dokonane.

W rezultacie wystąpienie jednego ze wspólników ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, nie spowoduje powstania przychodu po stronie wspólników pozostających w spółce, w tym z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Wskazać ponadto trzeba, że wystąpienie jednego ze wspólników spółki osobowej bez wynagrodzenia może ewentualnie zwiększyć w przyszłości udział pozostających w spółce wspólników w przychodach i kosztach spółki z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Dochód z tego tytułu będzie opodatkowany przez wspólników spółki na bieżąco w przyszłości. Jednocześnie na gruncie ustawy o CIT, brak jest jakiejkolwiek innej regulacji, która mogłaby znaleźć zastosowanie w przedmiotowej sytuacji i decydować o powstaniu przychodu po stronie wspólnika pozostającego w spółce.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji wydanych przez organy podatkowe. Tytułem przykładu można tu wymienić interpretacje:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 czerwca 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.108. 2019.2.AR,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 października 2015 r., Znak: ITPB3/4510-463/ 15/AW,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 sierpnia 2015 r., Znak: IPPB3/4510-439/15-4/DP oraz z 8 stycznia 2015 r. Znak: IPPB1/415-1143/14-5/MS1.

- wydane na tle wykładni przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a także inne liczne interpretacje wydane na tle wykładni przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (winno być: od osób fizycznych), w tym interpretacje:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
  • z 29 czerwca 2018 r., Znak: 0112-KDIL3-3.4011.203.2018.1.WS,
  • z 23 lutego 2018 r., Znak: IPPB1/4511-469/16-4/S/KS,
  • z 5 lutego 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4011.250.2017.1.BK,
  • z 25 września 2017 r., Znak: 0112-KDIL3-1.4011.209.2017.1.IM,
  • z 10 maja 2017 r., Znak: 0112-KDIL3-3.4011.32.2017.2.WS,
  • z 9 maja 2017 r., Znak: 0112-KDIL3-3.4011.28.2017.1.AK.
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 maja 2016 r., Znak: ILPB1/4511-1-377/16-2/APR,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 lutego 2017 r., Znak: 1462-IPPB1.4511.1193. 2016. 2.MJ.

Powyższe rozumienie znajduje także potwierdzenie w następujących wyrokach sądów administracyjnych, tj. wyroku:

• Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 września 2018 r., sygn. akt II FSK 2650/16,
• Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 października 2017 r. II FSK 2431/15,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 1871/14,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 września 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2905/16.

W ostatnim z przywołanych powyżej wyroków, Sąd wskazał: „Wyjaśnić zatem należy, że wspólnik występujący ze spółki jawnej pozostawia swoje udziały spółce, a zatem udziały powiększają majątek spółki. Jak już Sąd wskazał, majątek spółki jawnej i majątki jej wspólników są majątkami odrębnymi. Zważywszy ponadto, że przychody i koszty a w konsekwencji także dochód, rozliczane są bezpośrednio w odniesieniu do każdego ze wspólników spółki jawnej, nie można przyjąć, że przyrost majątku spółki będący rezultatem wystąpienia z niej jednego ze wspólników bez zwrotu wkładu i przypadającej na niego równowartości majątku wspólnego pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, generuje po stronie wspólników pozostających w spółce przychód podlegający odrębnemu opodatkowaniu”.

Mając na uwadze wyżej przywołane poglądy, a także fakt, że wystąpienie jednego ze wspólników bez wynagrodzenia nie powoduje powstania konkretnego, definitywnego i wymagalnego przysporzenia po stronie wspólników pozostających w spółce, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wystąpienia Wspólnika Z ze Spółki bez wynagrodzenia po stronie Wnioskodawcy, jako wspólnika pozostającego w Spółce, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT.

W świetle przywołanych argumentów oraz wyżej zaprezentowanych poglądów organów podatkowych i sądów administracyjnych Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione stanowisko i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do przedstawionego we wniosku pytania wyznaczającego granice rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena skutków podatkowych, jakie po stronie wspólników spółki występującej ze spółki komandytowej (a więc po stronie wspólnika Spółki Z) mogą powstać w związku z tym wystąpieniem.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 505 ze zm., dalej: „KSH”), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Z przepisu tego wynika m.in., że Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej, a majątek takiej spółki stanowi jej wyłączną własność. Jednocześnie jednak spółki osobowe prawa handlowego nie są podatnikami podatku dochodowego; takimi podatnikami w zakresie dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej przez spółkę osobową są wspólnicy takiej spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 102 Kodeks spółek handlowych, spółka komandytowa jest spółką osobową mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o CIT, ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych są jedynie te podmioty (spółki), które w sposób enumeratywny wymienione zostały we wskazanym powyżej przepisie i których dochody podlegają regulacjom tej ustawy. Pozostałe spółki osobowe, z uwagi na ich transparentność podatkową nie są podatnikami podatku dochodowego, bowiem opodatkowanie dochodów wygenerowanych przez te spółki osobowe odbywa się na poziomie wspólników.

Zgodnie z art. 4a pkt 14 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 21.

W myśl definicji określonej w art. 4a pkt 21 ustawy o CIT – ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe oraz wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Natomiast art. 12 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychodem jest, co do zasady, każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została wyłączona z przychodów podatkowych na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy o CIT.

W przypadku wystąpienia przez wspólnika ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia po stronie wspólników pozostających w spółce nie dojdzie do powstania ww. przysporzenia, w tym również, w formie świadczenia w naturze bądź nieodpłatnego świadczenia. Z chwilą wystąpienia wspólnika (bez wypłaty wynagrodzenia) podmiotem uzyskującym korzyść z tytułu pozostawionego w spółce wkładu ustępującego wspólnika jest wyłącznie sama spółka, która stosownie do treści art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Mienie wniesione przez wspólników do spółki komandytowej, jako wkład oraz nabyte przez spółkę w toku jej działalności, stanowi majątek spółki, a nie jej wspólników, ponadto także ewentualne rozliczenie występującego wspólnika dokonywane jest ze spółką, nie zaś z jej wspólnikami. Przy tym, ponieważ w czasie trwania spółki komandytowej wspólnicy nie mają praw do majątku spółki, dokonanie rozliczenia, o którym mowa, albo jego brak nie ma wpływu na prawa majątkowe pozostających w spółce wspólników w dacie, w której rozliczenie to winno być dokonane.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i zarazem wspólnikiem polskiej spółki komandytowej, w której ma status komplementariusza. Oprócz Wnioskodawcy aktualnie w Spółce jest jeszcze dwóch innych wspólników posiadających status komandytariuszy:

• osoba fizyczna (wspólnik Y.) oraz
• polska spółka komandytowa (wspólnik Z.),

Aktualnie, w celu uporządkowania i uproszczenia struktury kapitałowej, rozważane jest wystąpienie ze Spółki wspólnika Z. (spółki komandytowej). Wystąpienie to nastąpić ma w oparciu o zgodne porozumienie wszystkich dotychczasowych wspólników. Wystąpienie to może nastąpić bez wynagrodzenia, tj. nie zostanie wypłacona wartość wniesionego wkładu, jak również przypadająca na wspólnika równowartość części majątku wspólnego pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników.

Zgodnie z umową Spółki i przepisami KSH, każdy ze wspólników ma prawo wystąpienia ze Spółki w dowolnym momencie za zgodą pozostałych wspólników. Na skutek wystąpienia nie dojdzie do rozwiązania Spółki. W rezultacie w wyniku wystąpienia Wnioskodawca pozostanie wspólnikiem w Spółce. Wspólnikiem spółki pozostanie też wspólnik Y. (osoba fizyczna).

Z uwagi na to, że wystąpienie wspólnika (spółki komandytowej) będzie zgodne z umową Spółki i przepisami Kodeksu spółek handlowych tj. w oparciu o zgodne porozumienie wszystkich dotychczasowych wspólników, w którym zostanie stwierdzone, że wystąpienie to może nastąpić bez wynagrodzenia - nie zostanie wypłacona wartość wniesionego wkładu, jak również przypadająca na wspólnika równowartość części majątku wspólnego pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników.

Biorąc pod uwagę przytoczone wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że o ile w świetle odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego, a tym samym niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, prawnie dopuszczalnym (skutecznym) jest wystąpienie wspólnika ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia, to Wnioskodawca, jako wspólnik pozostający w spółce, nie uzyska przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, z tytułu nieodpłatnego wystąpienia innego wspólnika ze spółki.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych, jakie wywoła dla niego nieodpłatne wystąpienie wspólnika ze spółki komandytowej, z ww. zastrzeżeniem, uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.