Wnioskodawca, będący spółką prawa polskiego, planuje zrealizować inwestycję polegającą na budowie hali produkcyjno-magazynowej oraz modernizacji istniejących linii produkcyjnych. W związku z tą inwestycją uzyskał decyzję o wsparciu, która uprawnia go do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Wnioskodawca pragnął ustalić, czy ma prawo dowolnie określić moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podatkowego. Organ podatkowy wskazał, że Wnioskodawca nie ma możliwości samodzielnego wyboru momentu, od którego zacznie korzystać ze zwolnienia. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, zwolnienie przysługuje Wnioskodawcy od miesiąca, w którym poniósł koszty kwalifikowane inwestycji po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej. Organ uznał, że Wnioskodawca nie może arbitralnie decydować, które przychody i koszty będą rozliczane w ramach wyniku podatkowego na zasadach ogólnych, a które będą objęte zwolnieniem podatkowym.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 listopada 2019 r. (data wpływu 4 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w związku z procesem przenoszenia produkcji na teren Inwestycji, Spółka może przyjąć dowolnie moment, od kiedy rozpocznie korzystanie (rozliczanie) zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), w okresie obowiązywania (ważności) decyzji o wsparciu – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 grudnia 2019 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w związku z procesem przenoszenia produkcji na teren Inwestycji, Spółka może przyjąć dowolnie moment, od kiedy rozpocznie korzystanie (rozliczanie) zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, w okresie obowiązywania (ważności) decyzji o wsparciu.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego, mającą siedzibę i miejsce zarządu w Polsce (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), Spółka podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W związku z zamiarem realizacji nowej inwestycji służącej zwiększeniu mocy produkcyjnych istniejącego przedsiębiorstwa 2 kwietnia 2019 r. Spółka złożyła wniosek o wsparcie nowej inwestycji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r. poz. 1162, dalej jako: „ustawa o WNI”).
W dniu 3 kwietnia 2019 r. została wydana i doręczona Spółce ostateczna i prawomocna decyzja o wsparciu (dalej: „Decyzja”), zgodnie z art. 13 ust. 1 i art. 15 ustawy o WNI, w związku z § 1 rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 29 sierpnia 2018 r. w sprawie powierzenia zarządzającemu Specjalną Strefą Ekonomiczną wydawania decyzji o wsparciu oraz wykonywania kontroli realizacji decyzji o wsparciu (Dz.U. z 2018 r. poz. 1705) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 2096).
Wnioskodawca w zakresie swojej podstawowej działalności gospodarczej produkuje i dystrybuuje meble. Cały cykl technologiczny realizowany jest obecnie w trzech lokalizacjach położonych na terenie (…) (Zakład Produkcyjny 1), (…) (Zakład Produkcyjny 2) i (…) (Zakład Produkcyjny 3), dalej zwane razem również jako „Zakłady Produkcyjne”.
W związku z rosnącym popytem oraz wymaganiami dotyczącymi zamówień, realizowana jest na terenie wskazanym w Decyzji, nowa inwestycja:
Hala produkcyjno-magazynowa będzie stanowiła środek trwały w rozumieniu art. 16a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z póżn. zm., zwanej dalej: „ustawa o CIT”).
Decyzja określa, m.in. nieruchomość (numer działki gruntu), na których jest realizowana Inwestycja i na której generowany może być dochód podlegający zwolnieniu, wskazując jednocześnie na zakres działalności gospodarczej Spółki podlegającej zwolnieniu, sklasyfikowanej zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług („PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)”).
Inwestycja objęta Decyzją zostanie zrealizowana na nieruchomości wskazanej w Decyzji, która jest własnością Spółki (Zakład Produkcyjny 3).
Przedmiot działalności gospodarczej Spółki, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie Inwestycji, obejmować będzie m.in. pozycje wpisujące się w zakres następujących grupować zgodnych z klasyfikacją PKWIU:
Wnioskodawca prowadzi obecnie działalność gospodarczą (produkcyjną) w istniejących Zakładach Produkcyjnych (w zakresie sklasyfikowanym w wyżej wskazanych kodach PKWIU, a które zostały ujęte w Decyzji) i osiąga z tej działalności produkcyjnej przychód (sprzedaje produkty wyprodukowane na terenie Zakładów Produkcyjnych 1, 2 i 3).
Po dniu uzyskania Decyzji, Spółka rozpoczęła realizację Inwestycji i zaczęła ponosić pierwsze wydatki będące kosztami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem w rozumieniu przepisów ustawy o WNI oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (dalej jako: „Rozporządzenie”). Spółka rozpoczęła realizację Inwestycji w Zakładzie Produkcyjnym 3. Wnioskodawca ponosi nakłady inwestycyjne, które doprowadzą do zwiększenia całościowej zdolności produkcyjnej Zakładu Produkcyjnego 3. W budynku nowej hali produkcyjno-magazynowej w Zakładzie Produkcyjnym 3 zlokalizowana będzie produkcja mebli tapicerowanych, a także jeżeli będzie takie zapotrzebowanie rynku, produkcja np. materacy czy mebli płytowych. W hali produkcyjno-magazynowej w Zakładzie Produkcyjnym 3 zostanie wydzielony tzw. magazyn centralny, który będzie służył magazynowaniu materiałów i wyrobów gotowych spółki, a także świadczone będą usługi wynajmu powierzchni magazynowej, z uwagi na zapotrzebowanie rynku. Hala produkcyjno-magazynowa zostanie wyposażona w maszyny i urządzenia przeniesione częściowo z dotychczasowych lokalizacji (Zakład Produkcyjny 1 i 2), jak również w nabyte nowe maszyny i wyposażenie. Dzięki Inwestycji możliwa będzie istotna reorganizacja cyklu technologicznego, co zdecydowanie wpłynie na zwiększenie wydajności produkcji głównie poprzez eliminację wąskich gardeł produkcji oraz skrócenie dróg transportowych.
Spółka ponosi wydatki na realizację nowej inwestycji (koszty kwalifikowane) w oparciu o przepisy ustawy o WNI, prowadząc jednocześnie działalność w oparciu o dotychczas posiadaną infrastrukturę. Po zrealizowaniu nowej inwestycji, Inwestycja będzie koncentrować całość produkcji realizowanej przez Spółkę, a ponadto, żaden z procesów produkcyjnych Spółki po realizacji Inwestycji nie będzie funkcjonował w sposób autonomiczny/w oderwaniu od przeprowadzonej Inwestycji. Dodatkowo, hala produkcyjno-magazynowa nie będzie funkcjonować samodzielnie bez składników majątku już istniejących i modernizowanych w Zakładzie Produkcyjnym 3 Nowa inwestycja stanowić będzie nieodłączny i zależnie funkcjonalny element w odniesieniu do już istniejącego zespołu składników majątku, położonych na tym samym terenie (Zakład Produkcyjny 3).
Wnioskodawca podkreśla, że jako przedsiębiorca od wielu lat prowadzi działalność gospodarczą w istniejących obecnie Zakładach Produkcyjnych (1, 2 i 3). Jednocześnie, w okresie realizacji Inwestycji nie dojdzie do zaprzestania prowadzenia przedmiotowej działalności, natomiast etapowo/stopniowo nowe obiekty, instalacje, maszyny, urządzenia i technologie będą zastępować obecne, a Inwestycja będzie oddawana etapami, co umożliwi prowadzenie działalności w sposób nieprzerwany.
Otrzymana przez Wnioskodawcę Decyzja określa warunki (np. kryteria jakościowe, ilościowe), których spełnienie jest niezbędne dla korzystania przez Spółkę z pomocy publicznej w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Spółka wydatkowała, wydatkuje i będzie wydatkowała środki, które spełniają warunki do uznania ich za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów ustawy o WNI oraz Rozporządzenia. Ze względu na to, że przedmiotem niniejszego wniosku nie jest przedmiotowa klasyfikacja wydatków ponoszonych przez Spółkę jako kosztów kwalifikowanych, we wniosku nie zostały opisane same wydatki (co do ich przedmiotu) ani nie zostały przedstawione szczegółowe warunki zastosowania, w wyniku otrzymanej Decyzji, zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. W Decyzji określone zostały warunki udzielenia wsparcia, m.in. obowiązek poniesienia na terenie realizacji inwestycji kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy o WNI w wysokości co najmniej 18.000.000 zł w terminie do 31 grudnia 2020 r.
Wnioskodawca zgodnie z kryteriami z załącznika nr 1 do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. (Dz. Urz. UE. L Nr 187, str. 1) zalicza się do grupy dużych przedsiębiorstw. Rok podatkowy Wnioskodawcy jest zgodny z rokiem kalendarzowym.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w związku z procesem przenoszenia produkcji na teren Inwestycji, Spółka może przyjąć dowolnie moment, od kiedy rozpocznie korzystanie (rozliczanie) zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, w okresie obowiązywania (ważności) decyzji o wsparciu?
Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT (w ramach przysługującego limitu pomocy publicznej) począwszy od miesiąca, w którym w ramach Inwestycji zostały poniesione wydatki będące kosztami kwalifikowanymi Inwestycji (w myśl przepisów Rozporządzenia), po dniu wydania Decyzji, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej (w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej).
Powyższe oznacza, iż Spółka może przyjąć dowolnie, jednakże w powyższych ramach, moment od kiedy zacznie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.
W myśl art. 3 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o WNI, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnym przepisami.
Stosownie do art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Zgodnie z art. 15 ustawy o WNI, decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki jakie podatnik jest zobowiązany spełnić.
Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego przedsiębiorstwa, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie produktów uprzednio naprodukowanych w przedsiębiorstwie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa, z wyłączeniem przedsiębiorstwa, wobec którego wszczęte zostało postępowanie upadłościowe lub został złożony wniosek do sądu o ogłoszenie upadłości.
W § 10 Rozporządzenia, określono w szczegółach sposób kalkulacji przysługującego limitu pomocy publicznej. W myśl § 10 ust. 1 Rozporządzenia, koszty kwalifikowane nowej inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania decyzji o wsparciu. Natomiast, z treści § 10 ust. 4 pkt 2 wynika, że dniem uzyskania ulgi podatkowej, o którym mowa w ust. 3, jest dzień, w którym zgodnie z przepisami o podatku dochodowym upływa termin złożenia zeznania rocznego.
W art. 2 pkt 11 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. z 2018 r., poz. 362), ustawodawca wskazał, że w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym, dniem udzielenia pomocy jest dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego.
Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, limit dostępnej pomocy publicznej jest sukcesywnie budowany/powiększany o wydatki inwestycyjne ponoszone przez przedsiębiorcę od daty otrzymania (uprawomocnienia) decyzji o wsparciu do daty zakończenia inwestycji wskazanej w treści tej decyzji (do maksymalnej wysokości wydatków wskazanej w treści decyzji). Natomiast, prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, przysługuje już od pierwszego miesiąca, w którym zostaną poniesione pierwsze wydatki kwalifikowane inwestycji (przy czym wysokość zwolnienia jest ograniczona limitem pomocy publicznej kalkulowanym w oparciu o wysokość poniesionych wydatków inwestycyjnych stanowiących koszty kwalifikowane inwestycji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia z uwzględnieniem maksymalnej intensywności pomocy publicznej dla danego regionu).
Wymogiem sine qua non zastosowania przez Wnioskodawcę zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, jest spełnienie, zgodnie z przepisami ustawy o WNI i Rozporządzenia, warunków określonych w Decyzji. To oznacza, że nie później niż do 31 grudnia 2020 r. Spółka musi ponieść koszty kwalifikowane w kwocie nie niższej niż 18.000.000 zł. Według definicji art. 2 pkt 7 ustawy o WNI, koszty kwalifikowane nowej inwestycji to koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu lub dwuletnie koszty pracy, jakie mogą być uwzględnione przy określaniu maksymalnej pomocy publicznej, ponoszone w okresie ważności decyzji o wsparciu. Zatem, w przepisach ustawy o WNI zakreślone zostały ramy czasowe, w których muszą być poniesione koszty, aby mogły być uznane za koszty kwalifikowane.
Ponadto, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, ze zwolnienia od podatku korzysta dochód uzyskany z tytułu prowadzenia działalności określonej w decyzji o wsparciu, a nie dochód uzyskany z przeprowadzenia konkretnej inwestycji, którą określa decyzja. Bez znaczenia pozostaje tym samym to, że decyzja zostaje wydana w związku z planowanym przeprowadzeniem konkretnej inwestycji. Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, zasadnym jest stwierdzenie, że w celu skorzystania przez Spółkę ze zwolnienia z CIT, na podstawie wydanej decyzji o wsparciu (przy założeniu, że podatnik ten spełnia wymagania wskazane w decyzji) spełnione muszą być łącznie następujące warunki:
Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle. Przedmiotowe zwolnienie podatkowe przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarcze prowadzonej faktycznie na terenie określonym w decyzji o wsparciu. Dochód uzyskany z działalności to wyłącznie tak dochód, którego źródłem przychodów jest prowadzona działalność gospodarcza. Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej określonej w tej decyzji i prowadzonej na terenie wskazanym w przedmiotowej decyzji.
Zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej. Powyższy przepis mówi o okresie korzystania ze zwolnienia, a jest nim okres od wydania decyzji o wsparciu do momentu wyczerpania pomocy/wygaśnięcia decyzji. W ocenie Wnioskodawcy, przepis § 9 ust. 1 Rozporządzenia należy interpretować w związku z odpowiednimi przepisami ustawy o CIT (tj. art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT). Możliwa jest bowiem sytuacja, w której beneficjent pomocy publicznej uzyskał decyzję o wsparciu, natomiast nie rozpoczął jeszcze prowadzenia działalności na terenie nowej inwestycji (hala produkcyjno-magazynowa), np. z uwagi na długotrwały proces inwestycyjny (projekt, prace przygotowawcze, modernizacja posiadanych środków trwałych oraz budowa hali produkcyjno-magazynowej). Dlatego § 9 ust. 1 Rozporządzenia określa jedynie ramy dotyczące okresu, w którym Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia. W rezultacie, zwolnienie przewidziane przez art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, ma charakter uprawnienia, a nie obowiązku Tymczasem § 9 ust. 1 Rozporządzenia wyznacza jedynie pierwszy możliwy moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia, tj. określa ramy dotyczące okresu, w którym można korzystać ze zwolnienia. A zatem, Spółka może przyjąć, iż z prawa tego skorzysta lub nie. Podkreślić również należy, że w opisywanej sytuacji nie zmieni się moment końcowy okresu korzystania ze zwolnienia podatkowego. Tym samym, Spółka działa w powyższej sytuacji niejako na własne ryzyko tego, że nie zdoła - w okresie, na który została wydana Decyzja wykorzystać przysługującego jej zwolnienia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1162, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o WNI przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Na podstawie art. 17 ust. 4 updop, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Stosownie do art. 3 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wsparcie nie może być udzielone w sytuacji lokalizacji inwestycji na obszarach występowania niezagospodarowanych złóż kopalin, z wyjątkiem inwestycji dotyczących tych złóż.
Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.
Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.
Zgodnie z art. 15 ustawy o WNI, decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, dotyczące:
Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w zakresie swojej podstawowej działalności gospodarczej produkuje i dystrybuuje meble. Cały cykl technologiczny realizowany jest obecnie w trzech lokalizacjach. W związku z rosnącym popytem oraz wymaganiami dotyczącymi zamówień, realizowana jest na terenie wskazanym w uzyskanej przez Spółkę decyzji o wparciu, nowa inwestycja w postaci budowy hali produkcyjno-magazynowej z zapleczem socjalno-biurowym o powierzchni użytkowej około 10.000 m², infrastrukturą towarzyszącą w postaci dróg, parkingów oraz wyposażenie hali w nowe maszyny wyposażenie m.in. taśmociągi, regały magazynowe, a także modernizacji (nowe maszyny i rozbudowa istniejących środków trwałych) obecnie działających linii produkcyjnych w Zakładzie Produkcyjnym 3 (dalej: „Inwestycja”). Inwestycja objęta Decyzją zostanie zrealizowana na nieruchomości wskazanej w Decyzji, która jest własnością Spółki. Przedmiot działalności gospodarczej Spółki, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie Inwestycji.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w przypadku uzyskania przez Spółkę Decyzji, Spółka będzie mogła korzystać z przyznanego zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP począwszy od miesiąca, w którym poniesie pierwsze wydatki w ramach realizacji Inwestycji.
Ustosunkowując się do kwestii ustalenia, od którego momentu Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop wskazać należy, że zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1713, dalej także: „Rozporządzenie”), wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.
Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że ani przepisy updop, ani przepisy ustawy o wspieraniu nowej inwestycji, ani w końcu przepisy rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, nie zawierają rozwiązań dotyczących możliwości wyboru przez podatnika momentu korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop. Można przypuszczać, że istnienie takiego przepisu mogłoby wręcz kolidować z regulacją wyrażoną w § 9 ust. 1 Rozporządzenia, w myśl którego wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.
Zdaniem tut. Organu przepis ten określa dokładnie moment, od którego Spółka będzie mogła korzystać z przyznanego zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop.
Stwierdzenie, że przepis ten określa pierwszy możliwy moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia, nie znajduje uzasadnienia w przepisach prawa podatkowego. Funkcją powyższego przepisu jest wskazanie w jakiej dacie, w okresie przypadającym między dniem uzyskania decyzji o wsparciu aż do dnia wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej, przedsiębiorca korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.
Zasada ścisłej interpretacji przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych wskazuje, że nie należy rozszerzać rozumienia pojęć użytych w ustawie. Za wykładnię rozszerzającą znaczenia § 9 ust. 1 Rozporządzenia, należy uznać założenie, zgodnie z którym miesiąc poniesienia pierwszych wydatków inwestycyjnych stanowi jedynie pierwszy z możliwych momentów skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Wytyczna ścisłej interpretacji przepisów dotyczących zwolnień z opodatkowania nie może być utożsamiana z prawem do „ścieśniania” okresu korzystania ze zwolnienia.
Zbiór przepisów dotyczących zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop tworzy spójny system, który nie pozwala podatnikowi arbitralnie decydować, które przychody i koszty będzie rozliczał w ramach wyniku podatkowego na zasadach ogólnych, a w stosunku do których woli zastosować zwolnienie podatkowe. Takie stosowanie przepisów o zwolnieniach z opodatkowania byłoby sprzeczne z ich funkcją i celem.
Wobec powyższego należy uznać, że Spółka nie może wybrać momentu, od którego rozpocznie korzystanie ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop w okresie obowiązywania (ważności) decyzji o wsparciu. Moment ten został określony w obowiązujących przepisach prawa.
Nie znajduje uzasadnienia to, by podatnik dowolnie kształtował w czasie sposób korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, wybierając dowolnie moment, od którego zacznie korzystać z tego zwolnienia. Jeśli podatnik uzyskuje dochód kwalifikujący się do objęcia przedmiotowym zwolnieniem, zobowiązany jest do odpowiedniego zastosowania zwolnienia wynikającego z ww. przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34a updop.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółka może przyjąć dowolnie moment, od kiedy rozpocznie korzystanie (rozliczanie) zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, w okresie obowiązywania (ważności) decyzji o wsparciu należało uznać za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili