0114-KDIP2-2.4010.483.2019.1.RK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 listopada 2019 r. (data wpływu 19 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania wyodrębnionej w ramach podziału Spółki Działalności Fitness oraz pozostającej w Spółce Działalności Inwestycyjnej (Nieruchomości) za zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania wyodrębnionej w ramach podziału Spółki Działalności Fitness oraz pozostającej w Spółce Działalności Inwestycyjnej (Nieruchomości) za zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. („Wnioskodawca”, „Spółka”) ma siedzibę i miejsce zarządu na terenie Polski. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik podatku VAT (podatek od towarów i usług) czynny. Udziałowcami Wnioskodawcy są dwie osoby fizyczne: (i) KK - rezydent podatkowy w Polsce (posiada około 9,68 % udziałów Spółki na zasadzie wspólności ustawowej z KM), (ii) KM - rezydent podatkowy w Polsce (posiada około 9,68 % udziałów Spółki na zasadzie wspólności ustawowej z KK) oraz osoba prawna (iii) Y. AB - spółka z siedzibą oraz miejscem zarządu w (…) (posiada około 90,32 % udziałów Spółki).

Opis działalności Spółki

Spółka prowadzi 2 główne kierunki działalności: sportowo-rekreacyjny w formie klubów fitness oraz inwestycyjny polegający na zakupie gruntów i nieruchomości w celach przyrostu ich wartości i czerpania pożytków („Nieruchomości”). Zakupione Nieruchomości nie służą do wykonywania działalności fitness - stanowią odrębny dział. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest działalność obiektów sportowych (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 93.11.Z). Wnioskodawca jest właścicielem sieci klubów sportowych prowadzonych pod marką „(…)”. Przedmiotem pozostałej działalności Spółki jest: kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), działalność agencji reklamowych (PKD 73.11.Z), badanie rynku i opinii publicznej (PKD 73.20.Z), działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura (PKD 82.11.Z), pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach elektronicznych (Internet) (PKD 73.12.C).

Rozważany podział Wnioskodawcy

W celu zbudowania transparentnej i efektywniejszej biznesowo struktury, która sprzyja koncentracji poszczególnych działów na ich kluczowych kompetencjach, rozważany jest podział przez wydzielenie ze Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa („ZCP”) w postaci działalności klubów fitness („Działalność Fitness”) do nowo utworzonej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą oraz miejscem zarządu w Polsce, która powstanie wskutek podziału („Spółka II”). W ten sposób w Spółce pozostanie prowadzona działalność inwestycyjna. Odnosząc powyższe do podziału planowanego przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca pragnie wskazać, że planowane wydzielenie Działalności Fitness ze Spółki i przeniesienie jej do Spółki II zostanie dokonane w ramach realizacji założeń biznesowych. Reorganizacja ma na celu wzmocnienie stabilności działalności Spółki na rynku i lepsze wykorzystanie potencjału do wzrostu i osiągnięcia zysków na poszczególnych rynkach. Możliwe jest również wsparcie inwestorów zewnętrznych, stąd potrzeba rozdzielenia kierunków działania Spółki.

Spółka posiada formalne wyodrębnienie organizacyjne Działalności Fitness w swojej strukturze, na podstawie stosownych aktów korporacyjnych.

Działalność Fitness wyodrębniona jest w ewidencji rachunkowej Wnioskodawcy przez odpowiedni podział kont księgowych w systemie finansowo-księgowym. Prowadzenie ewidencji rachunkowej w powyższy sposób umożliwia przypisanie przychodów, kosztów (w tym odpisów amortyzacyjnych), jak również należności i zobowiązań czy aktywów przyporządkowanych funkcjonalnie do Działalności Fitness w ramach struktury firmy.

Wraz z przeniesieniem składników majątkowych i niemajątkowych składających się na Działalność Fitness do Spółki II przeniesione zostaną prawa i obowiązki, aktywa oraz zobowiązania z nim związane, a to m.in.:

• środki pieniężne przypisane do Działalności Fitness;

• elementy wyposażenia (m.in. urządzenia do ćwiczeń);

• inne środki trwałe związane z tą działalnością;

• umowy związane z przedmiotem działalności wyodrębnionej jednostki, w tym umowy najmu lokali użytkowych przeznaczonych pod Działalność Fitness;

• zobowiązania handlowe oraz inne zobowiązania, związane z Działalnością Fitness;

• należności związane z Działalnością Fitness;

• magazyny;

• pracownicy;

• zleceniobiorcy;

• baza klientów.

W Spółce z kolei pozostaną Nieruchomości i związane z nimi zobowiązania oraz aktywa niematerialne w tym personel obsługujący tę część działalności. Działalność inwestycyjna wyodrębniona jest w ewidencji rachunkowej Wnioskodawcy przez zastosowanie dla klasyfikacji księgowej norm zawartych w MSR 40 (Międzynarodowy Standard Rachunkowości) oraz Wnioskodawca stosuje w Polityce Rachunkowości zasady zawarte w art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o rachunkowości. Prowadzenie ewidencji rachunkowej w powyższy sposób umożliwia przypisywanie przychodów, kosztów (w tym odpisów amortyzacyjnych), jak również należności i zobowiązań czy aktywów przyporządkowanych funkcjonalnie do działalności inwestycyjnej (Nieruchomości) w ramach struktury firmy.

Planuje się, aby transakcja podziału Wnioskodawcy wykonana została w trybie przewidzianym w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy - Kodeks spółek handlowych, tj. w drodze podziału przez wydzielenie części majątku Spółki do Spółki II (dalej: „Podział”). Zgodnie z art. 530 § 2 zdanie drugie Kodeksu spółek handlowych, w przypadku przeniesienia części majątku spółki dzielonej na nową spółkę, wydzielenie następuje w dniu wpisu do rejestru nowej spółki (dzień wydzielenia). W przypadku planowanego Podziału, będzie to dzień wpisu do rejestru nowej spółki, to jest Spółki II (dalej: „Dzień Podziału”). W Dniu Podziału składniki majątku Spółki, składające się na część wydzieloną i określone w planie podziału, sporządzonym zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych, zostaną z mocy prawa przeniesione ze Spółki na Spółkę II.

Planowany Podział nastąpiłby bez obniżania kapitału zakładowego Spółki. Podział będzie pociągać za sobą utworzenie udziałów oraz kapitału zakładowego Spółki II. Udziały w Spółce II obejmą w częściach proporcjonalnie do udziałów w Spółce wspólnicy Spółki, zaś z samym objęciem udziałów nie będzie wiązał się obowiązek wniesienia przez nich dopłat. Wspólnicy Spółki obejmą udziały Spółki II, których wartość emisyjna będzie odpowiadała wartości rynkowej wniesionego ZCP.

Działalność Fitness będzie stanowiła zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, w związku z tym również Spółka II będzie prowadzić działalność gospodarczą i spełniać będzie warunki uznania jej za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.

Do Spółki II zostanie przeniesiony majątek Wnioskodawcy w postaci Działalności Fitness stanowiącej w ocenie Wnioskodawcy zorganizowaną część przedsiębiorstwa, tj. organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, związanych z Działalnością Fitness.

Jednocześnie, w majątku Spółki pozostaną Nieruchomości związane z prowadzoną działalnością inwestycyjną - nieruchomości te nie są związane funkcjonalnie z działalnością fitness - stanowiącą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, tj. organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym część przedsiębiorstwa - pozostająca po wydzieleniu - posiada zdolność funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, a więc umożliwia kontynuowanie działalności gospodarczej w ramach przedsiębiorstwa, nie ulega likwidacji.

Spółka II, po dokonanym podziale przez wydzielenie i wniesieniu ZCP będzie kontynuowała działalność w oparciu o wniesiony majątek i pracowników, który stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa zajmującą się Działalnością Fitness.

Działalność Fitness działa niezależnie od Nieruchomości, w oparciu o niezbędny majątek i narzędzia oraz wyspecjalizowanych pracowników. W Spółce pozostanie wyodrębniona działalność inwestycyjna, która będzie również kontynuowana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym, przedstawionym we Wniosku wyodrębniona w ramach Spółki, Działalność Fitness będzie stanowiła na dzień podziału Spółki zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawianym we Wniosku, działalność pozostała inwestycyjna w Spółce będzie stanowić na dzień podziału Spółki zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT?
3. Czy wskazany przez Wnioskodawcę w niniejszym stanowisku sposób ustalenia wartości przychodów i kosztów uzyskania przychodów, w przypadku nieuznania przez organ interpretacyjny części majątku pozostającej w Spółce w wyniku podziału za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jest prawidłowy? Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w omawianym przypadku podstawą prawną ustalenia wartości przychodów i kosztów uzyskania przychodów byłyby przepisy art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy CIT w związku z art. 14 ustawy o CIT oraz art. 15 ust. 1ł ustawy o CIT, a przychody zostałyby zakwalifikowane do źródła przychodów z art. 7b - przychody kapitałowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, wyodrębniona w ramach Spółki Działalność Fitness będzie stanowiła, na dzień podziału Spółki zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wskazany w opisie zdarzenia przyszłego zespół składników materialnych i niematerialnych, składający się na Działalność Fitness, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu powyższego przepisu, ponieważ obejmuje organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Jest przy tym przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych (tj. działalności klubów fitness) oraz mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W celu stwierdzenia spełnienia wymogów uznania Działalności Fitness za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 4 ustawy CIT, poniżej Wnioskodawca przedstawia argumenty na potwierdzenie wyodrębnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych wchodzących w jego skład pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym.

Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że odrębny pod względem organizacyjnym zespół składników materialnych i niematerialnych powinien mieć swoje miejsce w strukturze organizacyjnej jako dział, oddział, pion, wydział itp. Takie stanowisko było wielokrotnie wyrażane przez organy podatkowe, tak przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 22 lutego 2019 r. (nr: 0114-KDIP2-1.4010.485.2018.3.JC),

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 5 grudnia 2018 r. (nr: 0114-KDIP2-1.4010.413.2018.4.JF),

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 8 czerwca 2017 r. (nr: 0111-KD1B2-3.4010.16.2017.1.AZE).

W perspektywie wyodrębnienia organizacyjnego istotne jest formalne potwierdzenie struktury organizacyjnej, co oznacza, że organizacyjne wyodrębnienie zostało dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Mając to na uwadze Wnioskodawca podkreśla, iż Spółka dokonała formalnego wyodrębnienia organizacyjnego Działalności Fitness w swojej strukturze, na podstawie stosownych aktów korporacyjnych.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, warunek wyodrębnienia organizacyjnego zespołu składników materialnych i niematerialnych, składających się na Działalność Fitness, w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki został spełniony.

Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe stanowi sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Takie rozumienie podzielają organy podatkowe, w wydawanych w imieniu Ministra Finansów indywidualnych interpretacjach podatkowych, m.in.:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 5 grudnia 2018 r. (nr: 0114-KDIP2-1.4010.413.2018.4.JF),

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 25 czerwca 2018 r. (nr: 0111-KDIB1-1.4010.158.2018.3.MG),

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 grudnia 2017 r. (nr: 0111-KDIB2-1.4010.267.2017.1.MJ).

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że wyodrębnienie finansowe nie oznacza konieczności prowadzenia dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa odrębnej księgowości, czy też samodzielnego sporządzania bilansu (przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 grudnia 2015 r., nr: TBPB-1-3/4510-438/15/IZ).

Jak Spółka wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, wyodrębnienie ewidencji rachunkowej dla Działalności Fitness realizowane jest w systemie finansowo-księgowym poprzez odpowiedni podział kont księgowych.

Prowadzenie ewidencji rachunkowej w powyższy sposób umożliwia przypisanie przychodów, kosztów (w tym odpisów amortyzacyjnych), jak również należności i zobowiązań czy aktywów przyporządkowanych funkcjonalnie do Działalności Fitness w ramach struktury firmy.

W ocenie Wnioskodawcy Działalność Fitness spełnia więc warunek wyodrębnienia finansowego w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Wyodrębnienie funkcjonalne oznacza przeznaczenie zorganizowanych części przedsiębiorstwa do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna więc stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna posiadać zdolność funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, a więc umożliwiać podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Takie rozumienie wyodrębnienia funkcjonalnego zostało potwierdzone m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 stycznia 2019 r. (nr: 0111-KDIB2-1.4010.376.2018.4.BKD),

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 16 maja 2017 r. (nr: 0114-KDIP2-1.4010.19.2017.UF),

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 9 marca 2016 r. (nr: IPPB5/4510-3/16-3/AK).

Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa sprowadza się w zasadzie do ustalenia, czy jako pewna odrębna całość jest ona w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku już od momentu jej wyodrębnienia.

Działalność Fitness spełnia w przedsiębiorstwie Spółki funkcje odrębne od pozostałej działalności Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Działalność Fitness spełnia kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki, gdyż ten dział jest przeznaczony do realizacji odmiennych zadań, niezależnych od pozostałej działalności Spółki.

Jednocześnie, zdaniem Spółki, Działalność Fitness stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, powiązanych czynnikiem organizacyjnym, który umożliwia bez przeszkód oraz w niezmienionym zakresie kontynuowanie dotychczasowej działalności po jego wniesieniu do Spółki II.

W konsekwencji uznać należy, że Działalność Fitness stanowi wyodrębnioną część przedsiębiorstwa, mającą zdolność do samodzielnego funkcjonowania na rynku jako niezależny podmiot. Działalność Fitness może bowiem stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące wskazane zadania.

Spółka pragnie również podkreślić, że Działalność Fitness jest wyposażona w aktywa, które będą potrzebne do niezależnego prowadzenia działalności.

Powyższa okoliczność również wskazuje na spełnienie wymogu samodzielności wyodrębnionej części przedsiębiorstwa Spółki.

Biorąc pod uwagę wszelkie okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego oraz wskazane powyżej uzasadnienie. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność Fitness powinien zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 4 ustawy CIT.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego „niezależność prowadzenia działalności gospodarczej” powinna być rozumiana w ten sposób, że „zespół składników majątkowych” posiada zdolność do prowadzenia takiej działalności w sytuacji, gdy stanowi konglomerat, który sam w sobie, bez uzupełniania go o dodatkowe elementy (po nabyciu i włączeniu do przedsiębiorstwa nabywcy) zdolny jest do prowadzenia działalności. W takiej sytuacji można go uznać za zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa. Cechę powyższą odzwierciedla wskazanie na wyodrębnienie zespołu składników majątkowych w istniejącym przedsiębiorstwie. Należy zatem zaakcentować, iż nie chodzi tu o zespól składników majątkowych, które po włączeniu do nowej spółki i podjęciu określonych działań (np. zawarciu umów najmu, zatrudnieniu lub wydzieleniu grupy pracowników do obsługi tej działalności) będą mogły funkcjonować jako niezależny zakład (dział, wydział itp.), a o przekazanie takiego zespołu składników majątkowych, który już jest zdolny do samodzielnego funkcjonowania w takim charakterze”.

Według Wnioskodawcy warunek ten jest spełniony.

Zdaniem Wnioskodawcy, również w zakresie prowadzonej działalności inwestycyjnej (Nieruchomości) Wnioskodawca spełnia warunki uznania tej działalności za zorganizowaną część przedsiębiorstwa - inwestycyjną.

Stanowi ona funkcjonalnie odrębną całość - obejmującą elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa posiada zdolność funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, a więc umożliwia kontynuowanie działalności gospodarczej w ramach obecnego przedsiębiorstwa. Posiada wpis do KRS (Krajowy Rejestr Sądowy), nadany numer regon, zatrudnia personel, zarządza aktywami i zobowiązaniami. Po wydzieleniu Działalności Fitness nie ulega likwidacji ani zaprzestaniu prowadzenia działalności inwestycyjnej.

W spółce pozostaną składniki majątkowe, aktywa niematerialne (w tym personel zarządzający), zobowiązania oraz określone strategie gospodarcze podjęte przez Zarząd - spełniona zostaje zatem przesłanka wydzielenia organizacyjnego.

Spółka prowadzi działalność inwestycyjną w oparciu o Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 40 - Nieruchomości inwestycyjne. Działalność inwestycyjna wyodrębniona jest w ewidencji rachunkowej Wnioskodawcy przez zastosowanie dla klasyfikacji księgowej norm zawartych w MSR 40 oraz Wnioskodawca stosuje w Polityce Rachunkowości zasady zawarte w art. 3 ust. 1 pkt 17 Ustawy o rachunkowości - przesłanka wydzielenia finansowego.

Pozostałe w spółce składniki majątkowe zaliczane według Wnioskodawcy do ZCP umożliwiają prowadzenie - kontynuowanie niezależnej działalności gospodarczej. Zdaniem organów podatkowych istotne jest to, aby wyodrębniony majątek byt wystarczający (kompletny), aby bez jakichkolwiek uzupełnień kontynuować działalność gospodarczą, jaka była dotychczas prowadzona z jego wykorzystaniem (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 lutego 2012 r., znak IBPP3/443-1257/11/KO). Taką interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 marca 2019 r. (sygn. IPPB5/4510-482/16-2/S/AK/MW) - spełniona zostaje zatem przesłanka wydzielenia funkcjonalnego.

Biorąc pod uwagę art. 551 Kodeksu cywilnego zachowane są warunki, aby powyższe zespoły składników mogły samodzielnie funkcjonować jako przedsiębiorstwa. Składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, zachowane zostały funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa i pozostała w Spółce mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W wyroku NSA (I FSK 999/15) Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa mamy do czynienia, gdy zespół składników majątkowych, sam w sobie od razu pozwala na prowadzenie działalności, a zatem w przypadku i Działalności Fitness i działalności inwestycyjnej (Nieruchomości) spełnione zostaną wymagane warunki do uznania ich za części zorganizowanego przedsiębiorstwa.

Wskazany stan i okoliczności świadczą, że wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe stanowią powiązaną całość (z uwagi m.in. na przeniesienie praw i obowiązków wynikających z zawartych umów, powiązania kapitałowo - osobowe) i nie stanowią przypadkowego zbioru pojedynczych, oderwanych od siebie składników aktywów w przypadku zarówno części Fitness jak i działalności inwestycyjnej. Składniki majątkowe bezpośrednio związane w całości z Działalnością Fitness zostają wydzielone od składników majątkowych służących wprost działalności inwestycyjnej. W oparciu o wniesione składniki majątkowe i niemajątkowe Spółka II będzie kontynuowała Działalność Fitness a obecnie działająca Spółka z częścią składników majątkowych i niemajątkowych kontynuowała będzie działalność w zakresie inwestycyjnym. Zatem według Wnioskodawcy zarówno Działalność Fitness jak i działalność inwestycyjna będą stanowić na dzień podziału Spółki zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.

W przypadku, gdyby organ interpretacyjny nie uznał części pozostającej w Spółce za ZCP Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na potrzeby wydzielenia Działalności Fitness ze Spółki należałoby zastosować przepisy art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy CIT w związku z art. 14 ustawy o CIT dla klasyfikacji ustalenia przychodów oraz art. 15 ust. 1ł ustawy o CIT - dla ustalenia kosztów uzyskania przychodu, a jednocześnie zaklasyfikować zysk/stratę do źródła przychodów z art. 7b - przychodów kapitałowych.

Jak wskazuje art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem CIT jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Jednocześnie, jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ww. ustawy CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b ustawy CIT, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:

• przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,

• przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,

• przychody spółki dzielonej.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT, przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w spółce podlegającej podziałowi, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa - wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych (Działalność Fitness) na spółki przejmujące lub nowo zawiązane ustalona na dzień podziału lub wydzielenia; przepisy art. 14 ust. 2 i 3 ustawy CIT stosuje się odpowiednio.

Powyższa regulacja znajdzie więc zastosowanie w następujących sytuacjach:

• gdy na każdą ze spółek przejmujących lub nowo zawiązanych nie przechodzi zorganizowana część przedsiębiorstwa (przy podziale przez przejęcie) lub

• gdy na spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną przeniesione zostają składniki majątku niestanowiące zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub na spółkę tę zostaną przeniesione składniki majątkowe stanowiące zorganizowaną część przedsiębiorstwa, lecz składniki majątkowe pozostałe w spółce dzielonej nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa (przy podziale przez wydzielenie).

Biorąc pod uwagę literalną treść art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy CIT, stwierdzić należy, że w sytuacji podziału przez wydzielenie przychód w spółce podlegającej podziałowi wystąpiłby, gdy majątek przejmowany lub majątek pozostający w spółce dzielonej nie stanowiłby zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wnioskując a contrario, aby w spółce podlegającej podziałowi przychód nie wystąpił obydwie części majątku muszą stanowić zorganizowane części przedsiębiorstwa.

Jak wskazano powyżej, w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, na moment Podziału, Działalność Fitness (stanowiąca majątek Spółki przenoszony do Spółki II) jak również pozostała część (działalność inwestycyjna) według Wnioskodawcy będą spełniać przesłanki określone w treści art. 4a pkt 4 ustawy CIT, tj. przesłanki wymagane dla uznania tych działalności za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Gdyby jednak organ interpretacyjny uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe co do części pozostającej w Spółce, czyli Nieruchomości (co do Działalności Fitness Wnioskodawca nie ma żadnych wątpliwości, że stanowi ona ZCP), to zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie majątku stanowiącego Działalność Fitness do Spółki II, jako spółki nowo zawiązanej na skutek Podziału, skutkowałoby powstaniem po stronie Spółki jako spółki dzielonej przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT - w wysokości wartości rynkowej składników majątkowych, które zostaną w ramach Podziału przeniesione do Spółki II jako spółki nowo zawiązanej, czyli Działalności Fitness. Składniki majątkowe zgodnie z art. 4a pkt 2) ustawy o CIT oznaczają aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia.

A zatem, jeśli w Działalności Fitness wyodrębnione zostały aktywa trwałe oraz aktywa obrotowe wycenione w cenie rynkowej o wartości 17 mln zł, a długi z nimi związane stanowią wartość 11 mln zł, to aktywa netto w wartości rynkowej stanowią przychód podatkowy, wynoszący wartość 6 mln zł.

W przypadku wystąpienia przychodu w wysokości wartości rynkowej Działalności Fitness, dla ustalenia kosztów uzyskania przychodu zastosowanie znajdzie przepis art. 15 ust. 1ł ustawy CIT, zgodnie z którym: „Kosztami uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy CIT, są wydatki, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, poniesione na nabycie składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane”.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przeniesienia części majątku Spółki na Spółkę II (tzw. podział przez wydzielenie) w postaci Działalności Fitness oraz pozostawienie części inwestycyjnej w Spółce i uznaniu przez organ interpretacyjny że część ta nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, kosztem uzyskania przychodów Spółki będzie wysokość faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na nabycie składników majątkowych wchodzących w skład Działalności Fitness, zgodnie z art. 15 ust. 1ł ustawy o CIT. A zatem należy uznać, że kosztem byłyby wyodrębnione składniki aktywów trwałych i obrotowych pomniejszone o wartość odpisów amortyzacyjnych oraz pomniejszone o długi z nimi związane w wartości poniesionych wydatków w cenie historycznej - zakupu/nabycia, a zatem kosztem uzyskania przychodu będzie wartość netto aktywów podatkowa. W sytuacji zatem, gdy wydatki poniesione na aktywa trwałe oraz aktywa obrotowe pomniejszone o odpisy amortyzacyjne stanowiłyby wartość 18 mln zł, natomiast długi związane z wydatkami poniesionymi na aktywa miałyby wartość 10 mln zł - to kosztem uzyskania przychodu byłaby wartość aktywów netto podatkowa - czyli 8 mln zł.

W takim wypadku dochód/strata do opodatkowania z źródła przychodów kapitałowych stanowiłaby wtedy wartość: wartość aktywów netto Działalności Fitness rynkowa minus wartość aktywów netto Działalności Fitness podatkowa, co stanowiłoby odpowiednio 6 mln zł minus 8 mln zł = strata 2 mln zł. Spółka wykazałaby wtedy stratę w wysokości 2 mln zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podział spółek handlowych regulowany jest przez ustawę z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm., dalej: „KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)”).

Stosownie do postanowień art. 528 § 1 Ksh, spółkę kapitałową można podzielić na dwie albo więcej spółek handlowych. Natomiast zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 Ksh, podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Jest to jedyny podział, który nie skutkuje rozwiązaniem spółki dzielonej (art. 530 § 1 i § 2 Ksh).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm., dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Jednocześnie, jak stanowi art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 9 updop, przychodami są, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, w spółce podlegającej podziałowi, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa – wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane ustalona na dzień podziału lub wydzielenia; przepisy art. 14 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Biorąc zatem pod uwagę treść art. 12 ust. 1 pkt 9 updop należy stwierdzić, że przepis ten odnosi się do dwóch sytuacji, tj. podziału spółki oraz podziału przez wydzielenie. W pierwszym przypadku ustawodawca wskazuje, że przychód występuje w sytuacji, gdy majątek przejmowany nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, natomiast w drugim przypadku prawodawca uznał, że przychód wystąpi w sytuacji gdy majątek przejmowany lub majątek pozostający w Spółce nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem korzystając z wyłączenia z przychodów obydwie części majątku (wydzielana i pozostająca w dzielonej spółce) muszą stanowić zorganizowane części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W rozumieniu powyższej regulacji prawnej, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, spełniać powinien następujące warunki:

• musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

• zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

• składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

• zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

Zatem nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Zatem, samo nazwanie jednostki wewnętrznej określonym mianem nie zapewnia wyodrębnienia organizacyjnego, jeżeli nie podąża za tym autonomia decyzyjna, wyposażenie majątkowe i zarządzanie zespołem pracowniczym. Ważne jest przypisanie jednostce uprawnień skutkujących samodzielnym prowadzeniem działalności „widocznym z zewnątrz”. Oznacza to, że wyodrębnienie musi wynikać z określonych decyzji statutowych (zarządczych itp.), które formalnie nadają jednostce wewnętrznej uprawnienia uzasadniające jej wydzielenie organizacyjne.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 i 552 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145).

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi dwa główne kierunki działalności: sportowo-rekreacyjny w formie klubów fitness oraz inwestycyjny polegający na zakupie gruntów i nieruchomości w celach przyrostu ich wartości i czerpania pożytków („Nieruchomości”). Zakupione Nieruchomości nie służą do wykonywania działalności fitness - stanowią odrębny dział.

Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest działalność obiektów sportowych (PKD 93.11.Z). Wnioskodawca jest właścicielem sieci klubów sportowych prowadzonych pod marką „(…)”.

Przedmiotem pozostałej działalności Spółki jest: kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), działalność agencji reklamowych (PKD 73.11.Z), badanie rynku i opinii publicznej (PKD 73.20.Z), działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura (PKD 82.11.Z), pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach elektronicznych (Internet) (PKD 73.12.C).

W celu zbudowania transparentnej i efektywniejszej biznesowo struktury, która sprzyja koncentracji poszczególnych działów na ich kluczowych kompetencjach, rozważany jest podział przez wydzielenie ze Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa („ZCP”) w postaci działalności klubów fitness („Działalność Fitness”) do nowo utworzonej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą oraz miejscem zarządu w Polsce, która powstanie wskutek podziału („Spółka II”). W ten sposób w Spółce pozostanie prowadzona działalność inwestycyjna.

Spółka II, po dokonanym podziale przez wydzielenie i wniesieniu ZCP będzie kontynuowała działalność w oparciu o wniesiony majątek i pracowników przypisany do Działalności Fitness.

Transakcja podziału Wnioskodawcy wykonana zostanie w trybie przewidzianym w art. 529 § 1 pkt 4 Ksh, tj. w drodze podziału przez wydzielenie części majątku Spółki do Spółki II.

Wnioskodawca ponadto wskazał, że planowane wydzielenie Działalności Fitness ze Spółki i przeniesienie jej do Spółki II zostanie dokonane w ramach realizacji założeń biznesowych. Reorganizacja ma na celu wzmocnienie stabilności działalności Spółki na rynku i lepsze wykorzystanie potencjału do wzrostu i osiągnięcia zysków na poszczególnych rynkach. Możliwe jest również wsparcie inwestorów zewnętrznych, stąd potrzeba rozdzielenia kierunków działania Spółki.

Odnosząc powyższe do podziału planowanego przez Wnioskodawcę wskazać należy, że zespół składników majątkowych, który ma być przedmiotem podziału przez wydzielenie do nowej spółki, jak i pozostający w spółce dzielonej będzie stanowił w dniu dokonania transakcji organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie odrębną całość, mogącą samodzielnie funkcjonować na rynku jako niezależny podmiot gospodarczy.

Ponadto ww. zespół składników majątkowych będzie organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy tzn. ma/będzie miał swoje miejsce w strukturze organizacyjnej Spółki. Wnioskodawca posiada formalne wyodrębnienie organizacyjne Działalności Fitness w swojej strukturze, na podstawie stosownych aktów korporacyjnych.

Działalność Fitness wyodrębniona jest w ewidencji rachunkowej Wnioskodawcy przez odpowiedni podział kont księgowych w systemie finansowo-księgowym. Prowadzenie ewidencji rachunkowej w powyższy sposób umożliwia przypisanie przychodów, kosztów (w tym odpisów amortyzacyjnych), jak również należności i zobowiązań czy aktywów przyporządkowanych funkcjonalnie do Działalności Fitness w ramach struktury firmy.

Należy dodać także, że wskazany zespół składników majątkowych w postaci Działalności Fitness będzie wyodrębniony funkcjonalnie do realizacji określonych zadań. Wskazują na to wyżej opisane okoliczności oraz fakt, że Spółka dokona przeniesienia składników majątkowych i niemajątkowych składających się na Działalność Fitness, w tym praw i obowiązków, aktywów oraz zobowiązań z nimi związanych, m.in.:

• środków pieniężnych przypisanych do Działalności Fitness;

• elementów wyposażenia (m.in. urządzeń do ćwiczeń);

• innych środków trwałych związanych z tą działalnością;

• umów związanych z przedmiotem działalności wyodrębnionej jednostki, w tym umów najmu lokali użytkowych przeznaczonych pod Działalność Fitness;

• zobowiązań handlowych oraz innych zobowiązań, związanych z Działalnością Fitness;

• należności związanych z Działalnością Fitness;

• magazynów;

• pracowników;

• zleceniobiorców;

• baz klientów.

W konsekwencji uznać należy, że Działalność Fitness stanowi wyodrębnioną część przedsiębiorstwa, mającą zdolność do samodzielnego funkcjonowania na rynku jako niezależny podmiot. Działalność Fitness może bowiem stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące wskazane zadania.

Również w zakresie prowadzonej Działalności Inwestycyjnej (Nieruchomości) Wnioskodawca spełnia warunki uznania tej działalności za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Stanowi ona funkcjonalnie odrębną całość, obejmującą elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa posiada zdolność funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, a więc umożliwia kontynuowanie działalności gospodarczej w ramach obecnego przedsiębiorstwa. Posiada wpis do KRS, nadany numer regon, zatrudnia personel, zarządza aktywami i zobowiązaniami. Po wydzieleniu Działalności Fitness nie ulega likwidacji ani zaprzestaniu prowadzenia Działalności Inwestycyjnej. W Spółce pozostaną składniki majątkowe, aktywa niematerialne (w tym personel zarządzający), zobowiązania oraz określone strategie gospodarcze podjęte przez Zarząd - spełniona zostaje zatem przesłanka wydzielenia organizacyjnego.

Spółka prowadzi Działalność Inwestycyjną w oparciu o Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 40 - Nieruchomości inwestycyjne. Działalność Inwestycyjna wyodrębniona jest w ewidencji rachunkowej Wnioskodawcy przez zastosowanie dla klasyfikacji księgowej norm zawartych w MSR 40 oraz Wnioskodawca stosuje w Polityce Rachunkowości zasady zawarte w art. 3 ust. 1 pkt 17 Ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz.U. z 2019 r., poz. 351), stanowiąc przesłankę wydzielenia finansowego.

Zatem, pozostające w Spółce składniki majątkowe zaliczane do ZCP umożliwiają prowadzenie - kontynuowanie niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że skoro, jak wynika z wniosku wskazany zespół składników majątkowych przenoszony do Spółki nowo zawiązanej, jak i zespół składników majątkowych pozostający w Spółce dzielonej, cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym, to należy przyjąć, że zarówno zespół składników materialnych i niematerialnych, stanowiący Działalność Fitness, który zostanie wydzielony z majątku Spółki Dzielonej na rzecz Spółki nowo zawiązanej, jak i zespół składników materialnych i niematerialnych tworzący Działalność Inwestycyjną (Nieruchomości), który pozostanie w Spółce dzielonej, stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 4a pkt 4 updop. Zatem, w przedstawionej sytuacji, po stronie Spółki dzielonej, w związku z planowaną operacją polegającą na podziale przez wydzielenie nie dojdzie do powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań Nr 1 i Nr 2 jest zatem prawidłowe.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 jest pozytywna, organ interpretacyjny nie udziela odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku Nr 3, ponieważ Wnioskodawca oczekiwał odpowiedzi na ww. pytanie wyłącznie w sytuacji uznania stanowiska Spółki w odniesieniu do pytania Nr 2 za nieprawidłowe.

W odniesieniu natomiast do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie stanowią powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego i nie są wiążące dla tutejszego organu, bowiem dotyczą tylko konkretnej indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie jest wiążące.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.