0111-KDIB1-3.4010.498.2019.2.APO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 listopada 2019 r. (data wpływu 14 listopada 2019 r.), uzupełnionym 14 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy przychód Wnioskodawcy ze sprzedaży prototypu korzysta ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy przychód Wnioskodawcy ze sprzedaży prototypu korzysta ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 3 stycznia 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.498.2019.1.APO wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 14 stycznia 2020 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 25.50.Z. tj. kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali, metalurgia proszków. Wnioskodawca na podstawie zezwolenia z 28 października 2004 r. prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, gdzie posiada również swoją siedzibę. Wnioskodawca posiada zakłady zlokalizowane wyłącznie w specjalnej strefie ekonomicznej.

Zezwolenie dot. działalności rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy:

• zbiorniki do magazynowania ropy, metalowe cysterny, pojemniki i zbiorniki, grzejniki i kotły centralnego ogrzewania (28.2),
• wytwornice pary (z wyjątkiem kotłów centralnego ogrzewania) (28.3),
• usługi kucia, prasowania, wytłaczania i walcowania metali, usługi w zakresie metalurgii proszków (28.4),
• usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale, usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych (28.5),
• wyroby metalowe gotowe pozostałe, za wyjątkiem 28.73 - drut i wyrobu z drutu, 28.74 - elementy złączne, śruby i sprężyny, wkręty, łańcuchy i sprężyny, 28.75.3 - szpady, kordy, bagnety, lance i podobne rodzaje broni i ich części (28.7),
• części akcesoria do pojazdów mechanicznych i ich silników (34.3),

według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług GUS (Główny Urząd Statystyczny).

Ponadto, po zmianie zezwolenia w dniu 15 stycznia 2016 r. przedmiot działalności został rozszerzony o działalność w zakresie sprzedaży odpadów i surowców wtórnych powstałych w wyniku prowadzenia ww. działalności, sklasyfikowanych w PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) ustanowionej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie PKWiU:

• odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu (38.11.5),
• niebezpieczne odpady chemiczne (38.12.24.0),
• oleje odpadowe (38.12.25.0),
• odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych, zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne (38.12.27),
• odpady rozpuszczalników organicznych (38.21.3),
• usługi w zakresie odzysku surowców z materiałów segregowanych, surowce wtórne (38.32).

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm.).

Wnioskodawca otrzymał zamówienie od polskiego kontrahenta na wybudowanie prototypu. W związku z tym, Wnioskodawca planuje nabyć od kontrahenta z Unii Europejskiej materiał (rurę), która zostanie bezpośrednio wysłana od kontrahenta do podwykonawcy Wnioskodawcy celem wykonania cięcia materiału. Usługi cięcia będą wykonane przez kontrahenta Wnioskodawcy znajdującego się poza SSE. Po wykonanej obróbce rura zostanie przesłana do podmiotu powiązanego z Wnioskodawcą, posiadającego siedzibę na terenie Włoch. Włoska spółka powiązana dokona deformacji i gięcia pociętej rury. W ten sposób przetworzona rura zostanie wysłana do Wnioskodawcy do zakładu zlokalizowanego w SSE. Wnioskodawca przedmiotową rurę oznaczy (znakowanie laserem tj. naniesienie numeru oraz specjalnego znaku do orientacji wykorzystywanego przez kamerę u klienta finalnego) oraz wymyje. Następnie, Wnioskodawca sprzeda przedmiotowy prototyp na rzecz polskiego podatnika.

W związku z wykonaniem prototypu, czynności Wnioskodawcy sprowadzają się do:

1. zakupu materiału, z którego ma być wykonany prototyp (zakup rury w UE),
2. zamówienia usługi cięcia u polskiego kontrahenta,
3. wysyłki towarów do Włoch, gdzie na zlecenie Wnioskodawcy zostaną wykonane prace polegające na deformacji i gięciu pociętej rury,
4. odbioru rury, wykonania znakowania, umycia,
5. sprzedaży prototypu.

Wnioskodawcę obciążają obowiązki z tytułu gwarancji, rękojmi.

Rura dopiero po jej deformacji i gięciu przez włoską spółkę trafi do zakładu Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za końcowy etap wytworzenia produktu. Każda z czynności podejmowanych przez podmiot uczestniczący w tworzeniu wyrobu ma istotne znaczenie, każda z czynności jest tak samo ważna. Wnioskodawca wskazuje, że udział w cenie prototypu tylko kosztów obróbki przez spółkę powiązaną wynosi ok. 75%.

W uzupełnieniu wniosku z 13 stycznia 2020 r., Wnioskodawca wskazał dane identyfikacyjne kontrahentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym), przychód Wnioskodawcy ze sprzedaży prototypu korzysta ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, specjalną strefą ekonomiczną jest wyodrębniona zgodnie z przepisami ustawy, niezamieszkała część terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na której terenie może być prowadzona działalność gospodarcza na zasadach określonych ustawą - art. 2 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 482, z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”). Warunki i zasady prowadzenia działalności na terenie specjalnych stref ekonomicznych, a także korzyści jakie można dzięki temu uzyskać określone są w ww. ustawie i aktach wykonawczych wydanych do tej ustawy: rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465, z póżn. zm., dalej: „rozporządzenie o pomocy publicznej”) oraz pozostałe rozporządzenia w sprawie poszczególnych stref ekonomicznych. Zgodnie z § 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej, określa ono warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia. Zgodnie z art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie od opodatkowania przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zatem, podstawowym warunkiem objęcia zwolnieniem od podatku jest to, aby dochody były „dochodami uzyskanymi z działalności gospodarczej”, która powinna być prowadzona na terenie strefy ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia. Oznacza to, że tylko dochody osiągane w przedstawionych warunkach, będące następstwem stosunków gospodarczych objętych zezwoleniem stanowią dochody, do których może mieć zastosowanie przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z powyższego wynika, że dla możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, niezależnie od wymogu uzyskania dochodu z działalności gospodarczej, działalność generująca te dochody powinna spełniać dwa kolejne warunki:

1. powinna być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, i
2. powinna być prowadzona na podstawie stosownego zezwolenia.

Obowiązujące przepisy nie zawierają wskazówek co do tego, w jakim zakresie czy też w jakich proporcjach dopuszczalny jest udział w procesie produkcji podmiotów trzecich. Należy podkreślić, że udział w procesie produkcji innych niż przedsiębiorca strefowy podmiotów, nawet działających poza SSE, nie wyłącza możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu osiągniętego ze sprzedaży tak wytworzonych wyrobów jako dochodu strefowego, pod warunkiem, że udział ten będzie jedynie etapem procesu produkcyjnego, niezbędnym do realizacji zakresu działalności określonej w zezwoleniu. Wytworzenie wyrobu na terenie strefy oznacza nadanie mu nowej jakości, co oznacza, że z procesem występującym na terenie specjalnej strefy ekonomicznej musi wiązać się tworzenie wartości dodanej. Za tworzenie wartości dodanej należałoby traktować takie okoliczności, gdzie przedsiębiorca strefowy jest odpowiedzialny za całość procesu produkcyjnego, nawet pomimo zlecenia niektórych zadań poza strefę.

W wyroku z 10 września 2015 r. (sygn. II FSK 1766/13), NSA podkreślił, że dla skorzystania z preferencji w formie zwolnienia z opodatkowania nie jest konieczne, aby cały proces produkcyjny odbywał się na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wykonanie poszczególnych czynności poza terenem SSE, czy nabycie surowców spoza SSE, nie wyklucza możliwości zakwalifikowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży wyprodukowanego przy ich wykorzystaniu wyrobu w całości do przychodu zwolnionego, pod warunkiem, że czynności te stanowią działalność pomocniczą. Identyczne stanowisko prezentowane było przez NSA również w innych orzeczeniach (m.in. wyrok z 19 listopada 2014 r., sygn. II FSK 2750/12, czy wyrok z 15 grudnia 2011 r., sygn. II FSK 1139/10).

W ocenie Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży prototypu skorzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przychód bowiem ze sprzedaży przedmiotowego prototypu spełnia warunki określone w tym przepisie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 482, z późn. zm.).

Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 482), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie, art. 17 ust. 4 updop, stanowi, że zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu. Ponadto, na mocy § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 121), zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas dochód z takiej działalności również nie będzie podlegał zwolnieniu.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Należy podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cyt. powyżej przepisie, uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:

• prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
• uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle, zgodnie z wykładnią językową danej regulacji.

Dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy wskazać, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z powyższym, przedsiębiorca zobowiązany jest do ustalenia tego, jaka część dochodu nie wynika z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca na podstawie zezwolenia z 28 października 2004 r. prowadzi na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalność gospodarczą rozumianą jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie SSE. Wnioskodawca otrzymał zamówienie od polskiego kontrahenta na wybudowanie prototypu. W związku z tym, Wnioskodawca planuje nabyć od kontrahenta z Unii Europejskiej materiał (rurę), która zostanie bezpośrednio wysłana od kontrahenta do podwykonawcy Wnioskodawcy celem wykonania cięcia materiału. Usługi cięcia będą wykonane przez kontrahenta Wnioskodawcy znajdującego się poza terenem SSE. Po wykonanej obróbce rura zostanie przesłana do podmiotu powiązanego z Wnioskodawcą, posiadającego siedzibę na terenie Włoch, który dokona deformacji i gięcia pociętej rury. Tak przetworzona rura zostanie wysłana do zakładu Wnioskodawcy zlokalizowanego w SSE, który przedmiotową rurę oznaczy (znakowanie laserem tj. naniesienie numeru oraz specjalnego znaku do orientacji wykorzystywanego przez kamerę u klienta finalnego) oraz wymyje. Następnie, Wnioskodawca sprzeda przedmiotowy prototyp na rzecz polskiego podatnika.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia, czy przychód Wnioskodawcy ze sprzedaży prototypu korzysta ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Odnosząc się do sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę należy wskazać, że z opisu sprawy wynika jednoznacznie, że proces wytworzenia i obróbki prototypu odbywa się poza terenem SSE przez zewnętrzne podmioty. Należy bowiem zauważyć, że rura została wytworzona i nabyta przez Wnioskodawcę od kontrahenta, a następnie poddana procesowi cięcia przez podmiot znajdujący się poza SSE, oraz procesom deformacji i gięcia przez podmiot powiązany z Wnioskodawcą, posiadający siedzibę na terytorium Włoch. Dopiero tak przetworzona rura zostanie wysłana do zakładu Wnioskodawcy zlokalizowanego w SSE celem oznaczenia rury laserem tj. naniesienia numeru i specjalnego znaku do orientacji wykorzystywanego przez kamerę u klienta finalnego oraz wymycia.

Z powyższego wynika, że zasadnicza część procesu produkcji i obróbki prototypu (usługi cięcia, deformacji i gięcia rury) odbywa się bez udziału Wnioskodawcy, poza terenem SSE. W całym procesie produkcyjnym prototypu w gestii Wnioskodawcy pozostaje wyłącznie czynność oznaczenia laserem oraz wymycia rury czyli, jak wskazał sam Wnioskodawca, końcowy etap wytworzenia produktu. Stąd należy uznać, że nabyty materiał w postaci rury od kontrahenta, poddany następnie procesom cięcia, deformacji i gięcia przez podmioty zewnętrzne spoza SSE, jest gotowym wyrobem, którego produkcja odbywa się poza SSE. Nie sposób zatem uznać, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej na terenie SSE działalności wytwarza ww. prototyp. Również fakt, że Wnioskodawcę obciążają obowiązki z tytułu gwarancji i rękojmi, nie jest wystarczającą przesłanką do uznania, że prototyp ten, co do zasady, powstaje w SSE.

W tym miejscu należy podkreślić, że aby opisany proces wytworzenia prototypu mógł być zaliczony do działalności prowadzonej na terenie strefy przez podatnika posiadającego zezwolenie musi być wykonywany, co do zasady, przez tego podatnika, a nie przez inny podmiot. Zasadnicza część wytworzenia produktu strefowego musi być wykonana przez tego podatnika na terenie strefy. Do tej zasadniczej części nie można zaliczyć oznaczenia rury laserem oraz wymycia, gdyż jak sam Wnioskodawca wskazuje, jest to jedynie końcowy etap wytworzenia produktu. Z tak przedstawionego opisu sprawy wynika więc, że Wnioskodawca nie dokonuje w istocie produkcji prototypu, lecz jedynie końcowych czynności na gotowym i dostosowanym do potrzeb Wnioskodawcy prototypie.

Należy podkreślić, że korzystanie z usług podmiotów zewnętrznych nie może w rezultacie prowadzić do sytuacji, w której produkt w zasadniczej części jest wytwarzany poza terytorium SSE, a jedynie końcowa faza produkcji jest dokonywana na terytorium SSE. W rozpatrywanej sprawie mamy w istocie do czynienia z pominięciem ciężaru prowadzenia działalności produkcyjnej poprzez zakup gotowego prototypu, którego produkcja będzie się odbywała poza terenem SSE.

Oprócz powyższego wskazać należy, że przenoszenie poszczególnych etapów produkcji (działalności podstawowej) poza teren specjalnych stref ekonomicznych i uznanie go za działalność na terenie strefy byłoby niezgodne z jednym z podstawowych celów udzielania pomocy publicznej przez państwo w tej formie. Korzystanie w procesie produkcji z usług „kontrahentów zewnętrznych”, w tym podmiotów mających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie stwarza z pewnością warunków do tworzenia miejsc pracy na terenie strefy oraz rozwoju terenów objętych strefą. Powyższe nie wyłącza oczywiście prowadzenia działalności na zasadach ogólnych, obowiązujących na pozostałym terytorium kraju.

Podsumowując stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie dochód uzyskany ze sprzedaży opisanego w zdarzeniu przyszłym prototypu nie będzie korzystał ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych wyroków Organ stwierdza, że podziela prezentowaną w nich tezę, zgodnie z którą dla skorzystania z preferencji w formie zwolnienia z opodatkowania nie jest konieczne, aby cały proces produkcyjny odbywał się na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wykonanie poszczególnych czynności poza terenem SSE, czy nabycie surowców spoza SSE, nie wyklucza możliwości zakwalifikowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży wyprodukowanego przy ich wykorzystaniu wyrobu w całości do przychodu zwolnionego, pod warunkiem, że czynności te stanowią działalność pomocniczą.

W przedmiotowej sprawie mamy jednak do czynienia z sytuacją, w której zasadnicza część procesu produkcji prototypu odbywa się w poza terenem SSE. Rozstrzygnięcie Organu nie jest zatem sprzeczne z powołanymi orzeczeniami.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.