INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 lutego 2018 r., (data wpływu 28 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu 19 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w sytuacji, gdy Spółka korzysta z kilku zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie tej samej SSE, a działalność prowadzona na obszarze strefy objęta kolejnymi zezwoleniami jest jednolita/tożsama, Spółka może korzystać z przyznanej pomocy publicznej bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności prowadzonej na terenie SSE na poszczególne inwestycje (zezwolenia) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 28 lutego 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej, podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w sytuacji, gdy Spółka korzysta z kilku zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie tej samej SSE, a działalność prowadzona na obszarze strefy objęta kolejnymi zezwoleniami jest jednolita/tożsama, Spółka może korzystać z przyznanej pomocy publicznej bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności prowadzonej na terenie SSE na poszczególne inwestycje (zezwolenia). Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 6 kwietnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.74.2018.1.AB, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu 19 kwietnia 2018 r.).
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”). W dniu 17 listopada 2017 r. Wnioskodawca otrzymał kolejne zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:
- Pojazdy samochodowe, z wyłączeniem motocykli - sekcja C, dział 29, grupa 29.1, klasa 29.10;
- Pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli - sekcja C, dział 29, grupa 29.3, klasa 29.32;
- Usługi w zakresie odzysku surowców z materiałów segregowanych; surowce wtórne - sekcja E, dział 38, grupa 38.3, klasa 38.32.
Zakres otrzymanego zezwolenia jest całkowicie tożsamy z dotychczas prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na terenie SSE.
W związku z prowadzeniem działalności na terenie SSE na podstawie kolejnego zezwolenia Spółka zobowiązała się ponieść na jej terenie wydatki inwestycyjne o łącznej wysokości co najmniej 290.000.000,00 zł, w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r.
Ponadto, Spółka zobowiązała się zwiększyć średnioroczne zatrudnienie poprzez zatrudnienie na terenie SSE co najmniej trzech nowych pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. oraz utrzymać zatrudnienie na terenie SSE na poziomie co najmniej 4.282,50 pracowników do dnia 31 grudnia 2023 r.
W uzupełnieniu wniosku z 17 kwietnia 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że § 3 ust. 4. Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, stanowi, że przez nowa inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą.
Zgodnie z Biznes Planem, który stanowił podstawę do wydania Wnioskodawcy Zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE, Spółka w ramach nowej inwestycji zobowiązała się ponieść wydatki na wyposażenie linii do produkcji C. w obszarze spawalni.
Planowana jest budowa linii technologicznych, które biorą udział w procesie budowy karoserii:
- Linia Podłogi (Unterbau Linie),
- Linia Ścian bocznych (Seitenteile Linie).
Inwestycję dla celów pomocy publicznej należy zakwalifikować do rozbudowy istniejącego zakładu. Inwestycja przygotowuje zakład Spółki w A. do produkcji kolejnego modelu C.
Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia jest to nowa inwestycja.
W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:
Czy w sytuacji, w której Spółka korzysta z kilku zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie tej samej SSE (ulgi podatkowe z poprzednich zezwoleń zostały już w całości wykorzystane) w sytuacji kiedy działalność prowadzona na obszarze strefy objęta kolejnymi zezwoleniami jest jednolita/tożsama, Spółka może korzystać z przyznanej pomocy publicznej bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności prowadzonej na terenie SSE na poszczególne inwestycje (zezwolenia)?
(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)
Zdaniem Wnioskodawcy, istotną kwestię stanowi również rozliczenie dochodu strefowego w związku z korzystaniem przez Spółkę z kilku zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie tej samej SSE. W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku prowadzenia na terenie tej samej SSE kilku inwestycji w tym samym zakresie (określonej tymi samymi kodami PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)), Spółka ma prawo do korzystania z pomocy publicznej, chronologicznie wykorzystując przyznane pule pomocy publicznej, bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności prowadzonej na terenie SSE na poszczególne zezwolenia. Powyższe wynika z literalnej wykładni art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: „updop”), zgodnie z którym wolne od podatku są dochody uzyskane z tytułu prowadzenia działalności w SSE, a nie dochody uzyskane z przeprowadzenia konkretnej inwestycji, określonej przez zwolnienie.
Zdaniem Wnioskodawcy, decydują o tym elementy określone w zezwoleniu, takie jak przedmiot działalności objętej zezwoleniem oraz miejsce jej prowadzenia. W przedstawionym stanie faktycznym elementy te są tożsame, zatem nie ma podstaw do stwierdzenia konieczności przypisywania dochodu odrębnie dla poszczególnych zezwoleń. Podobne stanowisko przedstawił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 14 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Rz 345/16.
Podkreślenia wymaga również, że zarówno przepisy updop, jak i przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465 ze zm., dalej: „rozporządzenie”), regulujące działalność na terenie SSE, nie nakładają obowiązku prowadzenia odrębnej ewidencji dla określenia dochodu w odniesieniu do każdego zezwolenia strefowego.
Przepis § 5 ust. 5 ww. rozporządzenia stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy. Tym samym przepisy rozporządzenia nakazują jedynie na prowadzenie odrębnych ewidencji dla działalności zwolnionej oraz nieobjętej zwolnieniem.
Natomiast w przypadku, gdy podatnik posiada więcej niż jedno zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie tej samej SSE, to nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z otrzymanych zezwoleń. Oznacza to, że cały dochód podatnika uzyskany z działalności prowadzonej w strefie na podstawie wszystkich posiadanych zezwoleń korzysta ze zwolnienia, bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności prowadzonej na terenie SSE na poszczególne inwestycje.
Stanowisko Spółki potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 1849/14.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Nadmienić przy tym należy, że w zakresie dotyczącym pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a,
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.