Spółka z siedzibą w Polsce nawiązała współpracę z podmiotem z Gibraltaru w celu świadczenia usług pośrednictwa finansowego. Zadała pytanie, czy ma obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego nierezydentowi za te usługi. Organ podatkowy uznał, że Spółka nie jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, ponieważ usługi pośrednictwa finansowego nie są wymienione w katalogu usług podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, a także nie mają charakteru podobnego do usług wymienionych w tym przepisie.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz nierezydenta z tytułu świadczonych usług pośrednictwa - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz nierezydenta z tytułu świadczonych usług pośrednictwa.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.
Spółka (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka prowadzi działalność w branży finansowej polegającą na udzielaniu pożyczek osobom fizycznym poza sektorem bankowym.
W celu zwiększenia akcji pożyczkowej Spółka nawiązała oraz zamierza nawiązać współpracę z podmiotami oferującymi swoje usługi w zakresie sprzedaży produktów Spółki za pośrednictwem różnych kanałów sprzedaży, preferowanych przez Spółkę. Spółka nabywa oraz zamierza kontynuować nabywanie usług pośrednictwa od podmiotów współpracujących - krajowych oraz zagranicznych. Jednym z kontrahentów Wnioskodawcy świadczących na jego rzecz usługę pośrednictwa finansowego jest podmiot mający siedzibę na Gibraltarze (dalej: „Pośrednik”, „Usługodawca”).
Usługodawca jest podmiotem wyspecjalizowanym w dostarczaniu kompleksowych usług pośrednictwa finansowego na rzecz spółek udzielających pożyczek osobom fizycznym poza sektorem bankowym. Działalność Pośrednika polega na zapewnieniu Spółce kompleksowej obsługi w zakresie pozyskiwania klientów (dalej: „Klient”) oraz obsługi części procesu udzielania pożyczki.
W ramach usług świadczonych przez Pośrednika na rzecz Spółki, Pośrednik zaopatruje i będzie zaopatrywał Spółkę w usługę pośrednictwa finansowego. Usługi świadczone przez Usługodawcę rozpoczynają się na etapie pozyskiwania Klienta i trwają przez kolejne etapy procesu pożyczkowego, tzn. znalezienie Klienta, umożliwienie Klientom negocjowania warunków udzielenia pożyczki, generowanie wniosku o pożyczkę, wstępne rozpatrzenie wniosku.
Usługodawca wyposażony jest w odpowiednie zaplecze personalne i techniczne umożliwiające dostarczanie usług na rzecz Wnioskodawcy, niezbędne ze względu na zakres swojej działalności.
Usługa pośrednictwa finansowego świadczona przez Pośrednika obejmuje następujące czynności:
Z perspektywy Klienta pożyczkodawcą każdorazowo jest Wnioskodawca. Wszelkie czynności wykonywane przez Pośrednika na rzecz Spółki są i będą wykonywane na podstawie umowy zawartej pomiędzy Pośrednikiem a Spółką. Zatem z perspektywy typowego Klienta wszelkie czynności są i będą odbierane tak, jakby były wykonywane przez Spółkę.
Z tytułu wykonywania usługi pośrednictwa finansowego Pośrednik jest wynagradzany przez Spółkę w formie pieniężnej, Przedmiotowe wynagrodzenie może być ustalane jako kwota stała, może być również kalkulowane w oparciu o wielkość lub jakość akcji sprzedażowej Pośrednika, np. ilości umów (produktów) zawartych przez Spółkę z Klientami.
Wnioskodawca oraz Pośrednik nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm., dalej: „ustawa CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)’).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca jest zobowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od płatności z tytułu wynagrodzenia za świadczone usługi pośrednictwa finansowego dokonywanych na rzecz Pośrednika posiadającego siedzibę i miejsce zarządu na Gibraltarze?
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wypłaty na rzecz Pośrednika posiadającego siedzibę i miejsce zarządu na Gibraltarze wynagrodzenia za świadczoną usługę pośrednictwa finansowego, nie będzie on zobowiązany pobrać zryczałtowanego podatku dochodowego.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W przepisie tym wyrażona jest zasada tzw. ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.
W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy CIT obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności, będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy CIT.
Art. 21 ust. 1 zawiera katalog przychodów, z tytułu których należy potrącić zryczałtowany podatek dochodowy. Zgodnie z tym przepisem podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:
W opinii Wnioskodawcy, art. 21 ust. 1 pkt 1, 2, 3 oraz 4 ustawy CIT w sposób jednoznaczny nie znajdują zastosowania w odniesieniu do przedstawionego opisu stanu faktycznego. Przeanalizowania wymaga natomiast, czy zastosowanie w opisanej sytuacji znajdzie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT.
Zdaniem Wnioskodawcy, usługi pośrednictwa finansowego nie stanowią usług wymienionych wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, tj. usług: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.
Jednocześnie, choć katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT jest katalogiem otwartym (na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”), w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia o podobnym charakterze do wymienionych w pierwszej części tego przepisu. Nie jest przy tym wystarczające, aby dane usługi miały po prostu charakter niematerialny. Gdyby bowiem zamiarem ustawodawcy było opodatkowanie u źródła wszelkich świadczeń niematerialnych, zgodnie z zasadą racjonalnego ustawodawcy, takie właśnie brzmienie miałby przepis art. 21 ust. 1 ustawy CIT.
Zgodnie z definicją słownikową (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl) przez pojęcie „pośrednictwo” rozumie się: „działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron”, „kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy”.
Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki należy uznać, iż usługi pośrednictwa finansowego świadczone na rzecz Spółki przez Pośrednika nie mieszczą się w katalogu zawartym w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, gdyż nie mają podobnego charakteru do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń, tym samym brak jest konieczności pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanego wynagrodzenia na rzecz Pośrednika.
Fakt, iż art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT nie obejmuje swym zakresem usług pośrednictwa znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 27 maja 2015 r. (sygn. IBPBI/2/4510-251/15/MS) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że „usługi pośrednictwa handlowego (`(...)`) nie zostały wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie. (`(...)`) Zatem Spółka, dokonując płatności na rzecz Agenta, nie jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego.”
Pogląd ten został również potwierdzony w poniższych interpretacjach indywidualnych:
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 września 2015 r. sygn. IBPB-1-2/4510-500/15/MM,
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 stycznia 2015 r., sygn.. IPPB5/423-1011/14-5/PS,
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 października 2014 r., sygn. IPPB5/423-721/14-2/MK.
Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uprzejmie wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili