Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Pana wniosek z 20 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku
akcyzowego w zakresie zasad ustalania podstawy opodatkowania samochodu
osobowego, wpłynął 27 lutego 2025 r. Wniosek - w odpowiedzi na wezwania Organu -
uzupełnił Pan pismem z 2 kwietnia 2025 r. (data wpływu: 3 kwietnia 2025 r.) oraz pismem
z 22 kwietna 2025 r. (data wpływu: 22 kwietnia 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (sformułowany ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)
1. Zakup i transport pojazdu
Pojazd został zakupiony w USA od dealera (...) za kwotę (...) USD, obejmującą także
transport do portu w Holandii. Po sprowadzeniu pojazdu do Holandii, urząd celny określił
jego wartość na (...) EUR (ok. (...) PLN wg kursu z dnia 26.06.2024 r.). Ze względu na
wcześniejsze doświadczenia oraz świadomość, że cena fakturowa może nie zostać
uznana, powołał Pan rzeczoznawcę do określenia wartości pojazdu.
2. Procedura celna w Holandii
W Holandii pojawiły się opóźnienia związane z oczekiwaniem na dokumenty z USA. W
międzyczasie opłacił Pan cło, VAT (podatek od towarów i usług) oraz koszty wyładunku i obsługi celnej poprzez firmę (...)
- łączna kwota wyniosła (...) EUR.
3. Transport do Polski i stan techniczny
Po otrzymaniu informacji o tym, że wymagane dokumenty zostały dosłane, osobiście
odebrał Pan pojazd i przetransportował go Pan do Polski. Samochód był niejezdny i
posiadał liczne ukryte uszkodzenia - między innymi silnik, szyba czołowa, zalany sterownik
główny od elektryki. Uszkodzona chłodnica wody. Było to dla Pana kolejnym
potwierdzeniem decyzji o powołaniu biegłego aby dokładnie ocenił uszkodzenia oraz to co
należy naprawić lub wymienić.
4. Postępowanie podatkowe w Polsce
Po naprawie pojazdu złożył Pan deklarację AKC-US, uiścił Pan podatek akcyzowy, a
następnie pojazd został zarejestrowany w Polsce. W toku postępowania przed urzędem
skarbowym, mimo przedłożenia licznych dowodów (faktury, dokumenty celne, opinia
rzeczoznawcy), były one w dużej mierze pomijane.
Pytania (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)
1) Czy w celu ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym, o której mowa
w art. 104 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, podatnik może opierać się na wartości
ustalonej przez biegłego rzeczoznawcę uwzględniającej stan techniczny pojazdu?
2) Czy podstawę opodatkowania podatkiem akcyzowym pojazdu sprowadzonego z USA
należy określić w oparciu o wartość pojazdu ustaloną na moment przybycia do Unii
Europejskiej, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o VAT?
3) Czy podstawę opodatkowania podatkiem akcyzowym pojazdu sprowadzonego z USA
stanowi suma faktycznie poniesionych kosztów zakupu, cła, VAT i transportu,
pomniejszona o zapłacone cło i VAT, zgodnie z art. 104 ust. 2 ustawy o podatku
akcyzowym?
Pana stanowisko w sprawie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)
Stanowisko do pytania 1:
W Pana ocenie, zgodnie z art. 104 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, wartość ustalona
przez biegłego rzeczoznawcę, odzwierciedlająca rzeczywisty stan techniczny pojazdu,
może stanowić podstawę ustalenia podatku akcyzowego.
Stanowisko do pytania 2:
Uważa Pan, że podstawę opodatkowania podatkiem akcyzowym powinien stanowić stan i
wartość pojazdu na moment jego przybycia na terytorium Unii Europejskiej, zgodnie z art.
9 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 104 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.
Stanowisko do pytania 3:
W Pana ocenie, podstawą opodatkowania powinna być suma faktycznie poniesionych
wydatków związanych z zakupem pojazdu, cłem, VAT i transportem, pomniejszona o
zapłacone cło i VAT, zgodnie z art. 104 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym lub określona
wartość pojazdu przez osobę w pełni uprawnioną oraz doświadczoną w tym zakresie, na
dzień sporządzenia dokładnej opinii wraz ze stanem faktycznym pojazdu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Ponadto informuję, że w zakresie pytania nr 4 (ostatecznie sformułowanego w
uzupełnieniu wniosku) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z
2025 r. poz. 126, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”,
wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami
akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
Stosownie do art. 100 ust. 4 ustawy:
Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne
objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte
pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz
samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych
pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
Na mocy art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy, przez import rozumie się:
przywóz:
a) samochodów osobowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju,
b) wyrobów akcyzowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju:
- jeżeli wyroby te z chwilą ich wprowadzenia na terytorium kraju nie zostaną objęte
procedurą specjalną: tranzytu zewnętrznego, składowania celnego, wolnego
obszaru celnego, odprawy czasowej lub uszlachetniania czynnego, a także nie
zostaną objęte czasowym składowaniem,
- jeżeli zostało zakończone czasowe składowanie tych wyrobów lub została zamknięta
procedura specjalna: tranzytu zewnętrznego, składowania celnego, wolnego
obszaru celnego, odprawy czasowej lub uszlachetniania czynnego, którą wyroby
te były objęte, i powstał dług celny;
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy, przez nabycie wewnątrzwspólnotowe rozumie się:
przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium
państwa członkowskiego na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 100 ust. 1 ustawy:
W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1) import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju
zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, z wyłączeniem przypadków, gdy dług
celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;
2) nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego
wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3) pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego
na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
a) wyprodukowanego na terytorium kraju,
b)od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w
pkt 1 albo 2.
Jak stanowi art. 101 ust. 1 i 2 ustawy:
1. Obowiązek podatkowy z tytułu importu samochodu osobowego niezarejestrowanego
wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z
dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego. Przepisu
nie stosuje się w przypadku, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g
lub k unijnego kodeksu celnego.
2. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu
osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami
o ruchu drogowym powstaje z dniem:
1) przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na
terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym
jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;
2) nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli
nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło
po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
3) złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie
z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o
rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu
osobowego nie jest jego właścicielem.
W myśl art. 102 ust. 1 ustawy:
Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca
osobowości prawnej:
1) która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2, lub
2) która nabyła lub posiada samochód osobowy, o którym mowa w art. 100 ust. 1a pkt
2, lub
3) na której ciąży obowiązek złożenia zawiadomienia o dokonaniu w pojeździe
samochodowym zarejestrowanym na terytorium kraju zmian konstrukcyjnych
zmieniających rodzaj tego pojazdu na samochód osobowy, zgodnie z przepisami o
ruchu drogowym - w przypadku, o którym mowa w art. 100 ust. 1a pkt 1.
Według art. 104 ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest:
1) kwota należna z tytułu sprzedaży samochodu osobowego na terytorium kraju
pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy należne od
tego samochodu osobowego;
2) kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy - w przypadku
jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku, o którym mowa w
art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą opodatkowania jest średnia wartość rynkowa
samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o
kwotę akcyzy;
3) wartość celna samochodu osobowego powiększona o należne cło - w przypadku
importu tego samochodu, z zastrzeżeniem ust. 2-5.
Jak stanowi art. 104 ust. 2-5:
2. W przypadku samochodu osobowego, wobec którego mają zastosowanie przepisy
dotyczące procedury uszlachetniania biernego, podstawą opodatkowania jest
różnica między wartością celną produktów przetworzonych lub zamiennych
dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona
o należne cło.
3. Podstawą opodatkowania z tytułu importu samochodu osobowego objętego
procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych
przywozowych jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby
samochód ten był objęty procedurą dopuszczenia do obrotu.
4. Podstawa opodatkowania w przypadku importu samochodu osobowego obejmuje
również prowizję oraz koszty transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały do niej
włączone, a zostały już poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na
terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce
wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie
którego samochód jest importowany.
5. Do podstawy opodatkowania z tytułu importu samochodu osobowego dolicza się
określone w odrębnych przepisach opłaty oraz inne należności, jeżeli urzędy celno-
skarbowe mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu samochodu.
Zgodnie z art. 104 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym:
Podstawą opodatkowania z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu
osobowego dopuszczonego wcześniej do obrotu w innym państwie członkowskim
Unii Europejskiej zgodnie z przepisami celnymi, ale niezarejestrowanego na
terytorium innego państwa członkowskiego jest wartość, o której mowa w ust. 1 pkt
3, z uwzględnieniem prowizji, kosztów transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały
uwzględnione w cenie, ale zostały już poniesione do miejsca, w którym nastąpiło
objęcie towaru procedurą celną.
Stosownie do art. 104 ust. 8-13 ustawy:
8. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania w przypadku czynności lub stanów
faktycznych, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3, ust. 1a oraz 2, bez
uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego
samochodu osobowego, organ podatkowy wzywa podatnika do zmiany wysokości
podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej
wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu
osobowego.
9. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wysokości podstawy
opodatkowania lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej wysokości
znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego, organ
podatkowy określi wysokość podstawy opodatkowania.
10. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania ustalona z uwzględnieniem opinii biegłego
odbiega co najmniej o 33% od zadeklarowanej podstawy opodatkowania, koszty opinii
biegłego lub biegłych ponosi podatnik.
11. Średnią wartością rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana na
podstawie notowanej na rynku krajowym w dniu powstania obowiązku podatkowego
średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej
marki, tego samego modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym
samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co samochód osobowy
odpowiednio:
1) nabyty na terytorium kraju;
2) nabyty wewnątrzwspólnotowo;
3) nabyty lub posiadany w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 1a pkt 2;
4) powstały w wyniku dokonania w pojeździe samochodowym, innym niż samochód
osobowy, zarejestrowanym na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu
drogowym, zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj tego pojazdu na
samochód osobowy.
12. Do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje się
bieżący kurs średni waluty obcej wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski w
dniu powstania obowiązku podatkowego.
13. W przypadku gdy w dniu powstania obowiązku podatkowego nie został wyliczony i
ogłoszony przez Narodowy Bank Polski bieżący kurs średni waluty obcej, do
przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje się ostatni,
przed dniem powstania obowiązku podatkowego, bieżący kurs średni wyliczony i
ogłoszony przez Narodowy Bank Polski.
W myśl art. 106 ust. 2 i 3
2. Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest
obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania
organu podatkowego złożyć deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru,
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 14 dni, licząc od dnia
powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji
samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
3. Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest
obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania
organu podatkowego dokonać obliczenia i zapłaty na rachunek właściwego urzędu
skarbowego akcyzy w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania obowiązku
podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na
terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
Wzór deklaracji uproszczonej w sprawie podatku akcyzowego od samochodów
osobowych (AKC-US) określa rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki
Regionalnej z dnia 9 czerwca 2021 r. w sprawie wzoru deklaracji uproszczonej w sprawie
podatku akcyzowego od samochodów osobowych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1110).
Przedmiotem Pana wątpliwości w niniejszej sprawie jest ustalenie podstawy
opodatkowania na gruncie przepisów ustawy o podatku akcyzowym samochodu
osobowego zaimportowanego z terytorium państwa trzeciego (USA) i dopuszczonego do
obrotu w innym państwie członkowskim (w Holandii), który został następnie
przemieszczony na terytorium kraju, bez - jak wynika z wniosku i jego uzupełnień -
dokonywania jego rejestracji w kraju przywozu (w Holandii). Rejestracja samochodu
nastąpiła na terytorium Polski po jego sprowadzeniu.
Opisane przez Pana okoliczności świadczą więc o tym, że dokonał Pan nabycia
wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego dopuszczonego wcześniej do obrotu w
innym państwie członkowskim Unii Europejskiej. Fakt ten dodatkowo potwierdza
wskazana przez Pana informacja, że złożył Pan deklarację AKC-US, którą na podstawie art.
106 ust. 2 ustawy składa podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu
osobowego po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju.
Należy w tym miejscu zauważyć, że dokonane przez Pana nabycie wewnątrzwspólnotowe
samochodu osobowego, niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z
przepisami o ruchu drogowym - stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, o
której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.
W odniesieniu do Pana wątpliwości, które de facto we wszystkich zadanych pytaniach (1-3)
odnoszą się do ustalenia podstawy opodatkowania ww. czynności, należy wskazać, że w
przedstawionej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 104 ust. 6 ustawy o podatku
akcyzowym - który stanowi, że podstawą opodatkowania z tytułu nabycia
wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego dopuszczonego wcześniej do obrotu w
innym państwie członkowskim Unii Europejskiej zgodnie z przepisami celnymi (w niniejszej
sprawie w Holandii), ale niezarejestrowanego na terytorium innego państwa
członkowskiego jest wartość, o której mowa w art. 104 ust. 1 pkt 3, z uwzględnieniem
prowizji, kosztów transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały uwzględnione w cenie, ale
zostały już poniesione do miejsca, w którym nastąpiło objęcie towaru procedurą celną.
Przy czym, art. 104 ust. 1 pkt 3 wskazany w cytowanym przepisie art. 104 ust. 6 ustawy
stanowi, że podstawą opodatkowania samochodu osobowego jest wartość celna
samochodu osobowego, powiększona o należne cło – w przypadku importu tego
samochodu, z zastrzeżeniem ust. 2-5.
Podsumowując więc, w opisanym stanie faktycznym, podstawą opodatkowania
samochodu osobowego będzie wartość celna tego pojazdu, powiększona o należne cło, z
uwzględnieniem prowizji, kosztów transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały
uwzględnione w cenie, ale zostały już poniesione do miejsca, w którym nastąpiło objęcie
towaru procedurą celną (na terytorium Holandii).
Przy czym podkreślenia wymaga, że podatek akcyzowy oparty jest na zasadzie
samoobliczania. Tym samym to podatnik z tytułu dokonania czynności podlegającej
opodatkowaniu w zakresie samochodów osobowych jaką jest m.in. nabycie
wewnątrzwspólnotowe, samodzielnie wykazuje w odpowiedniej deklaracji podstawę
opodatkowania, dokonuje obliczenia i zapłaty podatku, co w niniejszej sprawie wynika
wprost z art. 106 ust. 2 i 3 ustawy akcyzowej. Z kolei organy podatkowe mają prawo
weryfikacji podanej przez podatnika podstawy opodatkowania, odnosząc ją do średniej
wartości rynkowej samochodu osobowego. Ustawodawca wprowadził bowiem możliwość
weryfikacji wysokości zadeklarowanej przez podatnika podstawy opodatkowania, m.in.
nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego oraz określił tryb i zasady
postępowania w zakresie odnoszącym się do wysokości podstawy opodatkowania tych
samochodów przez właściwy organ podatkowy. Zostało to zawarte w art. 104 ust. 8, 9 i 10
ustawy akcyzowej, które dają w każdym przypadku uprawnienie organowi podatkowemu
do m.in. wezwania podatnika do złożenia wyjaśnień, jeżeli podstawa opodatkowania
znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej danego pojazdu.
Podstawowym celem wprowadzenia tych regulacji było ustanowienie instrumentu,
służącego do weryfikacji przez organy podatkowe podanej przez podmiot podstawy
opodatkowania samochodu osobowego. Przepisy ustawy w zakresie opodatkowania
samochodów osobowych nadają uprawnienia właściwym dla danego podmiotu organom
podatkowym do weryfikacji podanej przez ten podmiot podstawy opodatkowania
pojazdu, jak również do wskazania przyczyn uzasadniających podanie podstawy
opodatkowania nabywanych wewnątrzwspólnotowo samochodów osobowych w
wysokości znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej.
Przy czym ustawodawca nie ogranicza przesłanek, które mogą uzasadniać odbiegającą od
średniej wartości pojazdu podstawę opodatkowania. Oznacza to, że każdorazowo w
konkretnych okolicznościach sprawy (dla konkretnego samochodu będącego
przedmiotem opodatkowania), na podstawie dostępnych dowodów, właściwy organ
podatkowy ocenia czy wskazana przez podmiot podstawa opodatkowania pojazdu
odbiega znacznie od średniej wartości rynkowej oraz czy istnieją ku temu uzasadnione
przyczyny.
Podkreślić jednak należy, że ostateczna ocena czy w konkretnym przypadku wskazana
przez podmiot podstawa opodatkowania samochodu osobowego odbiega w sposób
znaczny, czy też nieznaczny od średniej wartości rynkowej pojazdu, a także czy wynika to z
przyczyn uzasadnionych, jak również ewentualna decyzja o wezwaniu podatnika do
złożenia wyjaśnień w tej sprawie odnosi się każdorazowo do konkretnych okoliczności
faktycznych – i leży w kompetencjach właściwego organu podatkowego w toku
odpowiedniego postępowania. W tym zakresie jedynie właściwy organ podatkowy posiada
uprawnienie do analizy i weryfikacji podstawy opodatkowania. Natomiast organ wydający
interpretację indywidualną nie może prowadzić postępowania ani podejmować
rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania (w tym dla postępowania
kontrolnego czy podatkowego).
Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że wykorzystanie opinii biegłego w danej sprawie, w
tym w oparciu o art. 104 ust. 9 ustawy, stanowi wyjątek od zasady i jest narzędziem
pomocniczym, mającym zastosowanie w sytuacji gdy wysokość zadeklarowanej przez
podatnika podstawy opodatkowania bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od
średniej wartości rynkowej samochodu osobowego.
Jak wyjaśniono wyżej zasadą jest, że podatnik składa deklarację wskazując w niej m.in.
podstawę opodatkowania. W przypadku gdy zadeklarowana przez podatnika podstawa
opodatkowania odbiega od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego, art. 104
ust. 8 ustawy kreuje po stronie właściwego organu podatkowego możliwość wezwania
podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn
uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej
wartości rynkowej samochodu osobowego.
Wówczas podatnik ma prawo do wykazania przyczyn uzasadniających podanie podstawy
opodatkowania znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej. Ustawodawca w
żaden sposób nie ogranicza przesłanek, które mogą uzasadniać niższą podstawę
opodatkowania i nie stoi na przeszkodzie aby uzasadniając w tej sytuacji niższą podstawę
opodatkowania podatnik posłużył się także opinią biegłego. Niemniej rolą właściwego
organu jest jednak to zweryfikować, a więc czy wartość zadeklarowana jest wartością
prawdziwą (por. m.in. prawomocny wyrok WSA w Gdańsku z 6 lutego 2024 r., sygn. akt I SA
/Gd 1073/23).
W świetle powyższego nie można zatem zgodzić się w pełni z Pana stanowiskiem w
odniesieniu do pytania nr 1. Co prawda uzyskana przez Pana opina biegłego może
stanowić jeden z pomocnych elementów służących do określenia podstawy
opodatkowania, niemniej nie będzie ona co do zasady elementem przesadzającym, który
bezrefleksyjnie powinien zostać uwzględniony. Tym bardziej, że w swoim stanowisku
odwołuje się Pan do art. 104 ust. 1 ustawy, bez wskazania konkretnego punktu tego
przepisu, pomijając przy tym całkowicie art. 104 ust. 6 ustawy, który stanowi, że podstawą
opodatkowania z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego
dopuszczonego wcześniej do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej
zgodnie z przepisami celnymi, ale niezarejestrowanego na terytorium innego państwa
członkowskiego jest nie tylko sama wartość pojazdu, ale także inne elementy jak należne
cło, koszty prowizji, transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały uwzględnione w cenie,
ale zostały już poniesione do miejsca, w którym nastąpiło objęcie towaru procedurą celną.
Tym samym Pana stanowisko w odniesieniu do pytania nr 1 należy uznać za
nieprawidłowe.
Jak więc wykazano, powinien Pan ustalić podstawę opodatkowania w oparciu o art. 104
ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym – który stanowi, że podstawą opodatkowania z tytułu
nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego dopuszczonego wcześniej do
obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej zgodnie z przepisami celnymi,
ale niezarejestrowanego na terytorium innego państwa członkowskiego jest wartość, o
której mowa w art. 104 ust. 1 pkt 3, z uwzględnieniem prowizji, kosztów transportu i
ubezpieczenia, jeżeli nie zostały uwzględnione w cenie, ale zostały już poniesione do
miejsca, w którym nastąpiło objęcie towaru procedurą celną.
Natomiast w stanowisku do pytania nr 2 powołuje się Pan m.in. na przepis art. 9 ust. 1
ustawy o podatku od towarów i usług, uważając że to na jego podstawie, wraz z art. 104
ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym powinien Pan ustalić podstawę opodatkowania.
Podkreślenia więc wymaga, że uregulowania wskazane w ustawie o podatku od towarów i
usług, w tym przywołany przez Pana art. 9 ust. 1 definiujący wewnątrzwspólnotowe
nabycie towarów, są co do zasady autonomiczne względem uregulowań kształtujących
podatek akcyzowy. Zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały
zastosowania w Pana sprawie dotyczącej zasad ustalenia podstawy opodatkowania
podatkiem akcyzowym nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego
dopuszczonego wcześniej do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej
zgodnie z przepisami celnymi, ale niezarejestrowanego na terytorium innego państwa
członkowskiego. Ponadto jako już wcześniej wspomniano, również przepis art. 104 ust. 1
ustawy o podatku akcyzowym nie będzie samodzielnie kreował podstawy opodatkowania,
którą powinien ustalić Pan zgodnie z art. 104 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym.
Tym samym Pana stanowisko w odniesieniu do pytania nr 2 jest nieprawidłowe.
Z kolei w pytaniu nr 3 Pana wątpliwości dotyczą tego, czy podstawę opodatkowania
podatkiem akcyzowym pojazdu sprowadzonego z USA stanowi suma faktycznie
poniesionych kosztów zakupu, cła, VAT i transportu, pomniejszona o zapłacone cło i VAT,
zgodnie z art. 104 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.
Jak wyjaśniono w niniejszej interpretacji w opisanym stanie faktycznym, podstawą
opodatkowania opisanego samochodu osobowego będzie wartość celna tego pojazdu,
powiększona o należne cło, z uwzględnieniem prowizji, kosztów transportu i
ubezpieczenia, jeżeli nie zostały uwzględnione w cenie, ale zostały już poniesione do
miejsca, w którym nastąpiło objęcie towaru procedurą celną (na terytorium Holandii),
zatem będzie to wartość ustalona wprost na podstawie art. 104 ust. 6 ustawy o podatku
akcyzowym.
Pan z kolei powołuje się w tym zakresie na przepis art. 104 ust. 2 związany z
uszlachetnianiem biernym. Uszlachetnianie bierne to jedna z tzw. procedur specjalnych.
Stosując procedurę uszlachetniania biernego można czasowo wywozić towary unijne poza
obszar celny Unii i poddawać je tam procesom przetwarzania (np. obróbce, montażowi,
naprawie).
Z przedstawionego przez Pana opisu stanu faktycznego nie wynika aby stosował Pan
procedurę uszlachetniania biernego. Zatem przepisy dotyczące tej procedury, w tym
przywołany przez Pana art. 104 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym nie będzie miał
zastosowania w niniejszej sprawie, dotyczącej zasad ustalania podstawy opodatkowania
sprowadzonego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego dopuszczonego
wcześniej do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej zgodnie z
przepisami celnymi, ale niezarejestrowanego na terytorium innego państwa
członkowskiego.
Podstawę opodatkowania opisanego we wniosku samochodu powinien Pan ustalić w
oparciu o art. 104 ust. 6 ustawy akcyzowej, zgodnie z którym będzie nią wartość celna
tego pojazdu, powiększona o należne cło, z uwzględnieniem prowizji, kosztów transportu i
ubezpieczenia, jeżeli nie zostały uwzględnione w cenie, ale zostały już poniesione do
miejsca, w którym nastąpiło objęcie towaru procedurą celną
Tym samym Pana stanowisko w odniesieniu do pytania nr 3 jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który
obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W zakresie pytania nr 4 ostatecznie sprecyzowanego w uzupełnieniu wniosku wydane
zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji
indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu
faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany
przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).
Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym
przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki
prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem
interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym
wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu
przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej,
bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie
wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do
interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.