0111-KDIB3-3.4013.12.2025.3.JSU

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 14 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie podatku akcyzowego, który dotyczy zwolnienia z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego na podstawie § 5 ust. 1 Rozporządzenia ws. zwolnień z podatku akcyzowego dla energii elektrycznej wytworzonej przez instalacje fotowoltaiczne, braku obowiązku składania miesięcznych i kwartalnych deklaracji podatkowych, prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej oraz braku obowiązków akcyzowych w związku z przekazaniem energii elektrycznej do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną, wpłynął 15 stycznia 2025 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 14 lutego 2025 r. (wpływ 18 lutego 2025 r.) i 10 marca 2025 r. (wpływ 10 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego

Gmina (dalej: Gmina) dokonała zgłoszenia rejestracyjnego uproszczonego zgodnie z art. 16b ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym i została wpisana do Centralnego Rejestru Podmiotów Akcyzowych. Gmina jest osobą prawną, zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1465, ze zm.; dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”). W strukturze organizacyjnej Gminy znajdują się jednostki budżetowe (dalej: „Jednostki”). Gmina zwraca uwagę, iż w świetle ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług (dalej: „VAT (podatek od towarów i usług)”) oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454, dalej: „ustawa centralizacyjna”) w dniu 1 stycznia 2017 r. doszło do scentralizowania rozliczeń VAT Gminy oraz Jednostek. Gmina jest podatnikiem VAT, zarejestrowanym jako podatnik czynny oraz płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Gmina wykonuje zadania własne, wynikające z ustawy o samorządzie gminnym. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15 przedmiotowej ustawy, do zadań Gminy należy utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. Mając na uwadze realizację zadań własnych Gminy, na niektórych gminnych nieruchomościach zostały zamontowane instalacje fotowoltaiczne. Zarówno nieruchomości jak i instalacje fotowoltaiczne stanowią własność Gminy. Instalacje fotowoltaiczne produkują energię elektryczną z energii słonecznej. Instalacje zostały zamontowane w celu zmniejszenia obciążeń związanych z zakupem energii przez Gminę. Łączna moc instalacji fotowoltaicznych przypadających na daną Jednostkę nie przekracza 1 MW. Gmina jest właścicielem infrastruktury wodociągowej. Celem zaopatrzenia ww. infrastruktury w energię elektryczną zawarła z przedsiębiorstwem energetycznym odpowiednią umowę na dostawę energii elektrycznej. Jednocześnie na ww. infrastrukturze Gmina zainstalowała instalacje fotowoltaiczne, mające na celu zmniejszyć obciążenia Gminy związane z energią elektryczną. Zgodnie z zawartą umową z przedsiębiorstwem energetycznym, w sytuacji powstania nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach, która nie zostanie zużyta przez ww. infrastrukturę, odsprzedawana jest ona na rzecz tego przedsiębiorstwa tj. podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną. Infrastruktura jest przedmiotem dzierżawy na rzecz podmiotu trzeciego. Zgodnie z ustaleniami stron umowy Gmina obciąża (za pomocą faktury VAT) dzierżawcę za zużyty na dzierżawionym majątku (infrastrukturze wodociągowej) prąd, jednakże tylko do wartości energii zakupionej z sieci energetycznej wynikającej z otrzymanej przez Gminę faktury VAT od przedsiębiorstwa energetycznego (tj. nie obciąża dzierżawcy za prąd wyprodukowany za pomocą instalacji fotowoltaicznych zamontowanych na infrastrukturze wodociągowej). Gmina nie posiada koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję ani też obrót energią elektryczną. W uzupełnieniu wniosku z 14 lutego 2025 r., w odpowiedzi na pytania Organu: 1. kto dokonuje zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej – dzierżawca czy Gmina? – odpowiedzieli Państwo: Energia elektryczna wyprodukowana z instalacji fotowoltaicznej jest wykorzystywana do funkcjonowania infrastruktury, na której jest zamontowana. Oznacza to, że dzierżawca zużywa omawianą energię. 2. z jakiego powodu Gmina nie obciąża dzierżawcy za prąd wyprodukowany za pomocą instalacji fotowoltaicznych zamontowanych na infrastrukturze wodociągowej? – odpowiedzieli Państwo: Gmina obciąża dzierżawcę za prąd zużyty przez infrastrukturę. Za prąd wyprodukowany za pomocą instalacji fotowoltaicznej Gmina obciąża przedsiębiorstwo energetyczne. Zgodnie z obecnymi zasadami rozliczeń prąd wyprodukowany przez OZE jest sprzedawany do sieci – dlatego Gmina jest zobowiązana do obciążenia spółki energetycznej. 3. czy zużywana przez dzierżawcę energia elektryczna wyprodukowana za pomocą instalacji fotowoltaicznych jest rozliczna w inny sposób? Jeżeli tak, to proszę wskazać w jaki sposób i w oparciu o jakie dokumenty – odpowiedzieli Państwo: Energia ta nie jest rozliczana w inny sposób. Ilość wyprodukowanej energii jest wskazana na fakturach otrzymywanych od spółki energetycznej. Na tej podstawie Gmina sprzedaje tą energię do spółki energetycznej - zgodnie z obecnymi przepisami. 4. co dokładnie dokumentuje faktura VAT wystawiana na dzierżawcę? – odpowiedzieli Państwo: Gmina dokonuje na rzecz dzierżawcy odsprzedaży energii elektrycznej, tj. tzw. refaktury. Oznacza to, że Gmina na fakturach wystawianych na rzecz dzierżawcy wskazuje ilość zużytej energii elektrycznej wraz z jej wartości - zakupionej od spółki energetycznej, bez uwzględniania ilości wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej. 5. do jakich dokładnie celów jest wykorzystywana energia elektryczna wytworzona w instalacjach fotowoltaicznych? – odpowiedzieli Państwo: Energia elektryczna wytworzona w instalacjach fotowoltaicznych jest sprzedawana na rzecz spółki energetycznej - zgodnie z zasadą net-billingu. Jednocześnie jest wykorzystywana do działania infrastruktury wodno-kanalizacyjnej. 6. czy dzierżawca posiada jakąkolwiek koncesję w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne? – odpowiedzieli Państwo: Nie, dzierżawca nie posiada koncesji w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne. W uzupełnieniu wniosku z 10 marca 2025 r., w odpowiedzi na pytania Organu: 1. Czy Gmina dokonuje sprzedaży na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego: - wyłącznie nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach fotowoltaicznych zamontowanych na infrastrukturze wodociągowej, która to energia nie zostanie zużyta przez tą infrastrukturę; czy - całości wyprodukowanej w instalacjach energii elektrycznej? – odpowiedzieli Państwo: Gmina dokonuje sprzedaży na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego całości wyprodukowanej w instalacjach energii elektrycznej. 2. W sytuacji gdy Gmina dokonuje sprzedaży – na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego - wyłącznie nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach, to proszę jednoznacznie wskazać kto dokonuje zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznych zamontowanych na infrastrukturze wodociągowej (niestanowiącej nadwyżki) – dzierżawca czy Gmina i do jakich celów? – odpowiedzieli Państwo: Nie dotyczy. 3. Czy i w jaki sposób Gmina rozlicza się z dzierżawcą za energię elektryczną wyprodukowaną z instalacji fotowoltaicznych i zużywaną przez dzierżawcę? Proszę szczegółowo wyjaśnić: - Czy i na kogo wystawiane są faktury lub inne dokumenty rozliczeniowe i co zawierają? Czy z ww. dokumentów wynika zapłata należności za wydaną energię elektryczną? - Jeżeli nie obciążają Państwo odrębnie dzierżawcy za energię elektryczną wytworzoną z instalacji fotowoltaicznych, to proszę wskazać z jakiego powodu dzierżawca nie jest obciążany z tego tytułu? Czy opłata za tą energię jest skalkulowana w czynsz dzierżawy, który ponosi dzierżawca lub jest udostępniana dzierżawcy nieodpłatnie? – odpowiedzieli Państwo: Gmina nie obciąża dzierżawcy za energię wyprodukowaną przez instalacje fotowoltaiczne. Energia ta jest odsprzedawana na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego. Gmina obciąża dzierżawcę, za energię zużytą przez infrastruktur wodociągową – inną niż wyprodukowana przez instalacje fotowoltaiczne. Gmina wystawia na rzecz dzierżawcy faktury z tytułu odsprzedaży energii elektrycznej. Opłata za energię elektryczną jest skalkulowana odrębnie od czynszu dzierżawnego. Tym samym dzierżawca wypłaca na rzecz Gminy czynsz dzierżawy oraz odrębnie, na podstawie innych faktur, zwraca koszty części energii elektrycznej zużytej przez infrastrukturę wodociągową. Pytania 1. Czy w przypadku sytuacji opisanej we Wniosku Gmina korzysta na podstawie § 5 ust. 1 Rozporządzenia ze zwolnienia od akcyzy dla energii elektrycznej wytworzonej przez instalacje fotowoltaiczne? 2. Czy Gmina ma obowiązek składać miesięczne deklaracje podatkowe na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym? 3. Czy Gmina ma obowiązek składać kwartalne deklaracje na podstawie art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym? 4. Czy Gmina zobowiązana jest do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ustawy o podatku akcyzowym? 5. Czy w związku z przekazaniem nadwyżek energii elektrycznej wyprodukowanych w instalacjach fotowoltaicznych do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną na Gminie ciążą obowiązki wynikające z ustawy o podatku akcyzowym? Państwa stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z 10 marca 2025 r.) Stanowisko Gminy 1. W opisanym w stanie faktycznym Gmina korzysta na podstawie § 5 ust. 1 Rozporządzenia ze zwolnienia od akcyzy dla energii elektrycznej wytworzonej przez instalacje fotowoltaiczne. 2. Gmina nie ma obowiązku składać miesięcznych deklaracji podatkowych na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. 3. Gmina nie ma obowiązku składać kwartalnych deklaracji na podstawie art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. 4. Gmina nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ustawy o podatku akcyzowym. 5. W związku z przekazaniem nadwyżek energii elektrycznej wyprodukowanych w instalacjach fotowoltaicznych do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną na Gminie nie ciążą obowiązki wynikające z ustawy o podatku akcyzowym. Uzasadnienie stanowiska Gminy Ad 1. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy, użyte w ustawie określenie wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Stosowanie do art. 2 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy, nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 266; dalej: „Prawo energetyczne”), z wyłączeniem wyjątków w tym przepisie przewidzianych. Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego, który wyprodukował tę energię. Jednocześnie, na podstawie § 5 ust. 1 Rozporządzenia zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2023 r. poz. 1436, ze zm.; dalej: „ustawa o OZE”) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 16 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego rozumie się: 1) utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową oraz samorządowy zakład budżetowy; 2) urząd gminy, starostwo powiatowe oraz urząd marszałkowski. Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o OZE, odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otoczenia, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego, biometanu, biopłynów oraz z wodoru odnawialnego. W będącym przedmiotem wniosku stanie faktycznym Gmina dokonuje zatem czynności opodatkowanej podatkiem akcyzowym – zużycia wytworzonej przez siebie energii elektrycznej, nie posiadając zarazem koncesji w zakresie energii elektrycznej. Powyższa czynność podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego, w sytuacji, w której moc instalacji fotowoltaicznych nie przekracza 1 MW, a wytwarzana energia jest przez podmiot wytwarzający zużywana (§ 5 ust. 1 Rozporządzenia). Przy czym dla jednostek samorządu terytorialnego moc instalacji jest ustalana odrębnie dla każdej Jednostki. Istotnym jest, że w przypadku Gminy nie znajdzie zastosowania wymóg ustanowiony w § 5 ust. 2 Rozporządzenia, ponieważ energia promieniowania słonecznego jest jednym z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy o OZE, o których mowa w przedmiotowej regulacji. Energia słoneczna nie jest bowiem wyrobem akcyzowym (wyrobem energetycznym). Reasumując, w ocenie Gminy, ponieważ moc zamontowanych instalacji nie przekracza 1 MW, produkcja energii pochodzi z odnawialnego źródła energii i wykorzystywana jest na własne potrzeby Gminy, to Gminie przysługuje zwolnienie z podatku akcyzowego na podstawie § 5 ust. 1 Rozporządzenia. Ad 2. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej. Jednakże, od powyższego obowiązku składania deklaracji istnieje wyjątek określony w art. 24 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym przedmiotowy obowiązek nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości, przy czym w przypadku jednostki samorządu terytorialnego łączną moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy o OZE ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. W ocenie Gminy, jest ona podmiotem, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym: wyprodukowana przez Gminę energia elektryczna pochodzi z generatorów o mocy nieprzekraczającej 1 MW i jest zużywana przez Gminę na własne potrzeby. Jednocześnie warunek uiszczenia akcyzy za wyroby wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej, nie może być stosowany do sytuacji Gminy z uwagi na fakt, iż od energii promieniowania słonecznego, z której to Gmina produkuje energię elektryczną, nie ma możliwości zapłacenia akcyzy. Reasumując, Gmina nie jest zobowiązana do składania miesięcznych deklaracji akcyzowych, ponieważ jest podmiotem zwolnionym z obowiązku składania deklaracji podatkowych, o którym mowa w art. 24 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym. Ad 3. W myśl art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3 podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy. Przy czym, od powyższego obowiązku składania deklaracji kwartalnych istnieje wyjątek określony w art. 24e ust. 1b pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym przedmiotowy obowiązek nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Jak Gmina wskazała powyżej – jest ona podmiotem, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Wyprodukowana przez Gminę energia elektryczna pochodzi bowiem z generatorów o mocy nieprzekraczającej 1 MW i jest zużywana przez Gminę na własne potrzeby. Warunek uiszczenia akcyzy za wyroby wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej, nie może być stosowany do sytuacji Gminy z uwagi na fakt, iż od energii promieniowania słonecznego, z której to Gmina produkuje energię elektryczną, nie ma możliwości zapłacenia akcyzy. Reasumując, Gmina nie jest zobowiązana do składania kwartalnej deklaracji, ponieważ jest podmiotem zwolnionym z obowiązku składania deklaracji, o którym mowa w art. 24e ust. 1b pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Ad 4. Na podstawie art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzi podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym. Stosownie do art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję ani też obrót energią elektryczną, który wyprodukował tę energię. Jednak, od powyższego obowiązku ewidencyjnego istnieje wyjątek określony w art. 138h ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym przedmiotowy obowiązek nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. W ocenie Gminy, stosownie do powyższych wyjaśnień, jest ona podmiotem, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Wyprodukowana przez Gminę energia elektryczna pochodzi z generatorów o mocy nieprzekraczającej 1 MW i jest zużywana przez Gminę na własne potrzeby. Raz jeszcze należy podkreślić, że warunek uiszczenia akcyzy za wyroby wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej, nie może być stosowany do sytuacji Gminy z uwagi na fakt, iż od energii promieniowania słonecznego, z której to Gmina produkuje energię elektryczną, nie ma możliwości zapłacenia akcyzy. Reasumując, Gmina nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, ponieważ jest podmiotem zwolnionym z tego obowiązku, o którym mowa w art. 138h ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Ad 5. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest: 1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego; 2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego, który wyprodukował tę energię; 3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2; 4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię; 5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego; 6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu. Gmina przekazuje nadwyżki wyprodukowanej energii elektrycznej do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną. Tak więc podmiot na rzecz, którego Gmina dostarcza energię elektryczną nie jest nabywcą końcowym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym, z którego to przepisu jednoznacznie wynika, że podmiot posiadający koncesję na obrót energią elektryczną nie jest nabywcą końcowym. W związku z powyższym, przekazanie energii elektrycznej przez Gminę do podmiotu niebędącego nabywcą końcowym (posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną) nie podlega opodatkowaniu akcyzą, albowiem dostawa taka nie została wymieniona jako czynność opodatkowana w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Jednocześnie, w związku z brakiem opodatkowania akcyzą czynności przekazania energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję na obrót energią elektryczną, wobec Gminy nie powstaną żadne obowiązki akcyzowe, w szczególności obowiązek składania deklaracji podatkowych. Ponadto, w zakresie przekazania energii elektrycznej do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną Gmina nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Przepis ten stanowi, że ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą: 1) podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu; 2) podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4; 3) podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5; 4) podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej. Zatem zakres art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym nie obejmuje Gminy również w zakresie przekazania energii elektrycznej do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną. Warto podkreślić, że Gmina spełnia wymogi określone w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Tak więc dodatkowym potwierdzeniem braku obowiązku prowadzenia ewidencji przez Gminę jest przepis art. 138h ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, który w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. rozstrzyga, że przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 tej ustawy. Reasumując, Gmina przekazując nadwyżki energii elektrycznej do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną dokonuje czynności, która nie podlega opodatkowaniu akcyzą i w związku z dokonaną czynnością nie ciążą na niej obowiązki akcyzowe, a w szczególności obowiązek ewidencyjny oraz obowiązek składania deklaracji podatkowych w zakresie podatku akcyzowego. Powyższe stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej DKIS z 16 października 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.258.2023.1.MPU, w której organ wskazał, że: „Jak wynika z okoliczności sprawy – zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej – są Państwo podatnikiem podatku akcyzowego w zakresie zużycia energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię, na którym ciąży obowiązek rejestracji w CRPA z tego tytułu. Jednakże wobec Państwa znajdzie zastosowanie wyłączenie z tego obowiązku przewidziane w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, który stanowi, że obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem, że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Przy czym warunek ten nie znajdzie zastosowania w Państwa sytuacji, ponieważ przy produkcji energii elektrycznej nie są wykorzystywane wyroby energetyczne w rozumieniu ustawy. (...) Odnosząc się do Państwa wątpliwości w odniesieniu do obowiązków podatkowych związanych z przekazaniem nadwyżek energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję należy wskazać, że takie przekazanie energii elektrycznej (sprzedaż lub wprowadzenie energii elektrycznej do sieci w celu zmagazynowania), nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W konsekwencji nie są Państwo zobowiązani do wypełniania, wyszczególnionych przez Państwa, obowiązków akcyzowych wynikających z dostarczania nadwyżek wytworzonej energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję, tj. rejestracji, składania deklaracji i prowadzenia ewidencji w tym zakresie”. W uzupełnieniu wniosku z 10 marca 2025 r. wskazali Państwo, że: Stanowisko Gminy w zakresie przesłanego wniosku nie uległo zmianie. Gmina pragnie wskazać, iż energia wyprodukowana przez OZE jest zużywana przez infrastrukturę wodociągową – nie mniej jednak z uwagi na obowiązujące przepisy powstaje fikcja prawna w związku z którą energia ta jest sprzedawana do przedsiębiorstwa energetycznego a następnie odkupowana przez Gminę. Gmina w zakresie energii wyprodukowanej przez instalacje fotowoltaiczne nie obciąża kosztami Spółki dzierżawiącej infrastrukturę. Tym samym w omawianym zakresie Gmina nie będzie zobowiązana do rozliczenia akcyzy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 126, ze zm., dalej jako „ustawa”): Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy: Wyroby akcyzowe to m.in. energia elektryczna określona w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00. Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 5a ustawy: Centralny Rejestr Podmiotów Akcyzowych - rejestr podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 1a. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy: Nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2024 r. poz. 266, 834 i 859), z wyłączeniem: a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2024 r. poz. 910) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o

giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2024 r. poz. 722), c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy: Przez sprzedaż rozumie się czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot. Jak wynika z art. 9 ust. 1-3 ustawy: 1. W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest: 1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego; 2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię; 3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2; 4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię; 5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego; 6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu. 2. Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie. 3. Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Stosownie natomiast do art. 11 ustawy: 1. W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje: 1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego; 2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju; 3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6; 4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego. 2. Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną. Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy: Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, (...). W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy: Zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności. Zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy: Obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości, przy czym w przypadku jednostki samorządu terytorialnego łączną moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2024 r. poz. 1361) ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Zgodnie z art. 16 ust. 7b ustawy: Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 7a pkt 1, rozumie się: 1) utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową oraz samorządowy zakład budżetowy; 2) urząd gminy, starostwo powiatowe oraz urząd marszałkowski. W myśl art. 24 ust. 1, 3 i 4 ustawy: 1. W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym: 1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego; 2) upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju; 3) nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6. 3. Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. 4. W przypadku gdy moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego przekroczy 1 MW, jednostka samorządu terytorialnego składa deklarację podatkową, w której wykazuje energię elektryczną w zakresie odnoszącym się do tej jednostki organizacyjnej. Stosownie do art. 24e ust. 1 ustawy: W zakresie wyrobów akcyzowych: 1) objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3, 2) wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy - podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy. Jak wynika z art. 24e ust. 1a ustawy: W przypadku gdy podatnik jest obowiązany do wykazania w deklaracji podatkowej, o której mowa m.in. w art. 24, również wyrobów, o których mowa w ust. 1, nie składa deklaracji, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 21a ust. 1a. W świetle art. 24e ust. 1b ustawy: Deklaracji, o której mowa w ust. 1, nie składa: 1) podmiot, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości; 2) zużywający podmiot gospodarczy w zakresie zużycia wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych zerową stawką akcyzy. Jak stanowi art. 26 ust. 1 ustawy: Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych i deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji, informacjami o terminach i miejscu ich składania oraz pouczeniem podatnika, że deklaracje podatkowe stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy. Wzory deklaracji, w tym deklaracji w zakresie podatku akcyzowego od energii elektrycznej AKC-4/H (składanego wraz z formularzem głównym AKC-4) oraz deklaracji kwartalnej AKC- KZ określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2021 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych w sprawie podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty podatku akcyzowego (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1082). Zgodnie z art. 138h ust. 1, 2 i 2a ustawy: 1. Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą: 1) podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu; 2) podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4; 3) podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5; 4) podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej. 2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1. 2a. W przypadku gdy moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego przekroczy 1 MW, jednostka samorządu terytorialnego prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, tej energii w zakresie odnoszącym się do tej jednostki organizacyjnej. Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 1361, ze zm., zwana dalej „ustawą o OZE”): Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otoczenia, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego, biometanu, biopłynów oraz z wodoru odnawialnego. Na podstawie natomiast § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1891): 1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2023 r. poz. 1436, 1597, 1681 i 1762) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy. 2. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Mając na uwadze powyższe przepisy, należy w pierwszej kolejności wyjaśnić, że obrót energią elektryczną, w tym jej zużycie, na zasadach określonych w art. 9 ust. 1 w zw. z art. 11 ustawy, podlega opodatkowaniu akcyzą. Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, skutkującą obowiązkiem złożenia odpowiedniej deklaracji podatkowej i zapłaty akcyzy przez podatnika na zasadach wynikających z art. 24 i 24e ustawy oraz obowiązku prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 138h ust. 1 ustawy, przy czym ustawodawca na podstawie ustawy jak i aktów wykonawczych przewidział również możliwość zastosowania zwolnień w zakresie energii elektrycznej i wyłączeń z obowiązków deklaracyjnych i ewidencyjnych w ściśle określonych okolicznościach faktycznych (w oparciu o odpowiednio art. 24 ust. 3, art. 24e ust. 1b pkt 1 i art. 138h ust. 2 ustawy). Równocześnie dokonywanie czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie energii elektrycznej co do zasady wiąże się z wcześniejszym obowiązkiem rejestracji (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy). Niemniej w zakresie również i tego obowiązku ustawodawca przewidział pewne wyłączenie (art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy). W analizowanej sprawie, Państwa wątpliwości dotyczą m.in. kwestii ustalenia czy w opisanych we wniosku okolicznościach faktycznych Gmina korzysta na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia ze zwolnienia od akcyzy dla energii elektrycznej wytworzonej przez instalacje fotowoltaiczne, a także czy Gmina ma obowiązek składania deklaracji podatkowych oraz prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej (pytania oznaczone we wniosku nr 1, 2, 3 i 4). Odnosząc się do tych wątpliwości na tle przedstawionego ostatecznie po uzupełnieniu opisu stanu faktycznego, zauważenia wymaga fakt, że podatek akcyzowy jest podatkiem jednofazowym – nakładanym co do zasady tylko jeden raz. Z zasadą jednokrotności opodatkowania akcyzą wiąże się zasada opodatkowania konsumpcji, która sprowadza się do obciążania ciężarem ekonomicznym podatku ostatecznego nabywcy wyrobu. Zasada ta jest w szczególności uwidoczniona w stosunku do opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej na rzecz nabywcy końcowego zdefiniowanego w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy - podmiotu nabywającego energię elektryczną, nieposiadającego koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne. Zatem zgodnie z powyższą definicją wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji końcowemu nabywcy – konsumentowi (art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy). Z tego też względu opodatkowaniu, zgodnie z zasadą jednofazowości, nie podlega już energia elektryczna nabyta przez nabywcę końcowego (nabyta od podmiotu posiadającego koncesję – co do zasady z podatkiem zawartym w cenie), która została odsprzedana (refakturowana) innemu podmiotowi. Opodatkowaniu akcyzą nie podlega także samo wytwarzanie energii elektrycznej, jak i energia elektryczna, która jest przedmiotem obrotu pomiędzy podmiotami posiadającymi koncesję, a także sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję przez podmiot, który tą energię elektryczną wyprodukował i który sam takiej koncesji nie posiada, gdyż te etapy nie są jeszcze zasadniczo związane z wydaniem energii elektrycznej do konsumpcji. Opodatkowaniu akcyzą podlega natomiast zużycie (konsumpcja) energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który tę energię elektryczną wyprodukował (art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy). Ta też energia elektryczna na mocy § 5 rozporządzenia ws. zwolnień, przy uwzględnieniu warunków ujętych w treści tego przepisu, może zostać zwolniona z opodatkowania. Niemniej podkreślenia wymaga, że dotyczy to wyłącznie energii elektrycznej, która zostanie przez ten podmiot wyprodukowana i zużyta, a więc tej która nie będzie przedmiotem dalszego obrotu, w tym sprzedaży podmiotowi posiadającemu koncesję. Wyjaśnienia także przy tym wymaga, że aby doszło do zwolnienia z podatku musi dojść wcześniej do czynności podlegającej opodatkowaniu. W sytuacji kiedy dana czynność nie stanowi przedmiotu opodatkowania akcyzą w ogóle, nie może względem niej dojść do zwolnienia z tego podatku. Z przedstawionego ostatecznie opisu stanu faktycznego wynika, że Gmina nie posiada żadnej z koncesji w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego i jest właścicielem infrastruktury wodociągowej. Celem zaopatrzenia wspomnianej infrastruktury w energię elektryczną Gmina zawarła z przedsiębiorstwem energetycznym (podmiotem nieposiadającym koncesji) umowę na dostawę energii elektrycznej. Infrastruktura ta jest przedmiotem dzierżawy na rzecz podmiotu trzeciego. Jednocześnie na ww. infrastrukturze Gmina zainstalowała instalacje fotowoltaiczne wytwarzające energię elektryczną, która zgodnie z uzupełnieniem wniosku z 10 marca 2025 r. jest w całości sprzedawana przez Gminę na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego. Jak zatem wynika z ostatecznego opisu, Gmina nie sprzedaje jedynie nadwyżek nieskonsumowanej energii elektrycznej wytwarzanej w ww. instalacjach fotowoltaicznych lecz całość tej energii podmiotowi posiadającemu koncesję. Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w tak przedstawionych okolicznościach faktycznych sprzedaż energii elektrycznej wytworzonej w opisanych instalacjach fotowoltaicznych podmiotowi posiadającemu koncesję, nie stanowi przedmiotu opodatkowania akcyzą. W konsekwencji Gmina nie dokonuje żadnej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, w szczególności zużycia energii elektrycznej o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy i która mogłaby być z tego tytułu (zużycia) objęta zwolnieniem o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień. Brak dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą względem energii elektrycznej wytworzonej w opisanych we wniosku instalacjach fotowoltaicznych skutkuje równocześnie brakiem obowiązku rejestracji w CRPA na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy, a co za tym idzie także brakiem obowiązku składnia deklaracji o których mowa w art. 24 i 24e ustawy oraz brakiem obowiązku prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej w oparciu o art. 138h ustawy. Te obowiązki są bowiem co do zasady ściśle związane z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu akcyzą, które w sprawie po stronie Gminy, w związku ze sprzedażą całości wytworzonej energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję, nie występują. Nie można zatem zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że Gmina dokonuje czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą - zużycia wytworzonej przez siebie energii elektrycznej i z tego względu może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania w oparciu o § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień. Konsekwentnie nie można także uznać, że Gmina w przedstawionych okolicznościach faktycznych jest podmiotem, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym i spełnia przesłanki do zastosowania wyłączenia na podstawie tego przepisu z obowiązku rejestracji w CRPA i finalnie również z włączeń, o których mowa odpowiednio w art. 24 ust. 3, 24e ust. 1b pkt 1 i 138h ust. 2 ustawy. Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych nr 1-4 uznać zatem należy za nieprawidłowe. Powyższa ocena prawna ma także częściowo przełożenie na ocenę Państwa stanowiska względem wątpliwości wyrażonych w treści pytania oznaczonego nr 5, w ramach którego dążą Państwo do ustalenia czy na Gminie, w związku z przekazaniem energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach fotowoltaicznych do podmiotu posiadającego koncesję, ciążą obowiązki wynikające z ustawy o podatku akcyzowym. W Państwa ocenie przekazanie energii elektrycznej przez Gminę do podmiotu niebędącego nabywcą końcowym (posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną) nie podlega opodatkowaniu akcyzą, czego konsekwencją jest brak obowiązku rejestracji, składnia deklaracji i prowadzenia ewidencji. Z tą częścią stanowiska należy się zgodzić, niemniej uzasadniając swoje wątpliwości w tym zakresie wskazali Państwo również, że Gmina spełnia wymogi określone w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Jak natomiast wyjaśniono w zakresie wątpliwości objętych pytaniami nr 1-4, w sprawie nie znajdują zastosowania przesłanki wynikające z art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, gdyż nie dochodzi w ramach ostatecznie sprecyzowanego opisu stanu faktycznego do czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą, w szczególności do zużycia energii elektrycznej o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy, która przy zastosowaniu zwolnienia wiązałaby się z brakiem obowiązku rejestracji w oparciu o art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy. W konsekwencji nie można Państwa stanowiska, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5, uznać całościowo za prawidłowe. Co prawda wskazali Państwo prawidłowy skutek prawny w postaci braku ciążących na Państwu obowiązków związanych ze sprzedażą wyprodukowanej energii elektrycznej, niemniej wynika to częściowo z innych przyczyn aniżeli wskazali Państwo we własnym stanowisku, z którymi Organ nie może się zgodzić. Tym samym oceniając całościowo, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 5 należy również uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.