0111-KDSB3-2.450.47.2024.5.SL

DECYZJA

Na podstawie art. 207 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383, ze zm.), zwanej dalej „Ordynacją podatkową”, art. 3, art. 7i pkt 1 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 1 i art.7 g ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2023 r., poz. 1542 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o podatku akcyzowym”, po rozpatrzeniu wniosku o wydanie wiążącej informacji akcyzowej (data wpływu wniosku 21 lutego 2024 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odmawia wydania wiążącej informacji akcyzowej dla wyrobu określonego jako (…)

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2024 r. do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął wniosek o wydanie wiążącej informacji akcyzowej dla wyrobu określonego jako (…). Do wniosku załączono (`(...)`).

W toku prowadzonego postępowania, w związku z koniecznością wykonania badań laboratoryjnych niezbędnych dla ustalenia klasyfikacji taryfowej/określenia rodzaju wyrobu, Strona została wezwana pismem nr (`(...)`) z dnia (`(...)`) r. do dokonania wpłaty zaliczki na poczet kosztów badań laboratoryjnych wyrobu stanowiącego przedmiot wniosku i do przesłania próbki wyrobu do wskazanego przez organ laboratorium. Dnia (`(...)`) r. do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wpłynęło sprawozdanie z badań laboratoryjnych nr (…), przeprowadzonych przez Laboratorium Celno-Skarbowe w (`(...)`).

Postanowieniem nr (`(...)`) z dnia (`(...)`) r., kierując się dyspozycją art. 200 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, wyznaczono Wnioskodawcy termin 7 dni na wypowiedzenie się w sprawie zgromadzonego materiału dowodowego. Strona z tej możliwości nie skorzystała.

Mając na uwadze zgromadzone w sprawie dokumenty oraz obowiązujący stan prawny, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyjaśnia co następuje:

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, za wyroby akcyzowe należy uznać wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych (…) stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). W myśl ust. 2 ww. przepisu, zmiany w Nomenklaturze scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Zgodnie z art.1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej Nomenklatura scalona obejmuje:

a) nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;

b) wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;

c) przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Zgodnie art. 1 ust.3 ww. rozporządzenia, Nomenklatura Scalona zawarta jest w załączniku I.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega Ogólnym Regułom Interpretacji Nomenklatury Scalonej (ORINS) zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Zgodnie z regułą 1 ORINS, tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne; do celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej. Natomiast reguła 6 ORINS stanowi, iż klasyfikacja towarów do podpozycji tej samej pozycji powinna być przeprowadzona zgodnie z ich treścią i uwagami do nich, z uwzględnieniem ewentualnych zmian wynikających z pozostałych reguł ORINS, stosując zasadę, że tylko podpozycje na tym samym poziomie mogą być porównywane.

Przedmiotem niniejszej decyzji, zgodnie z informacjami dostarczonymi przez Wnioskodawcę, jest wyrób stanowiący (…).

W wyniku przeprowadzonych w Dziale Laboratorium Celno - Skarbowe w (`(...)`) badań laboratoryjnych (sprawozdanie nr (…)) stwierdzono, że próbkę stanowią (…).

Pozycja 2401 Nomenklatury scalonej odnosi się do tytoniu nieprzetworzonego; odpadów tytoniowych. Zgodnie z treścią pkt 2 Not wyjaśniających do Systemu Zharmonizowanego (HS) do pozycji 2401, pozycja ta obejmuje: Odpady tytoniowe, np. odpady powstające w czasie obróbki liści tytoniu lub w czasie wytwarzania produktów tytoniowych (łodygi, żyły, ścinki, pył itd.).

Dodatkowo zgodnie z treścią Not wyjaśniających do Nomenklatury scalonej do podpozycji 2401 30 00 Oprócz produktów wymienionych w Notach wyjaśniających do HS do pozycji 2401_, akapit drugi, pkt (2), podpozycja ta obejmuje również:_

1) odpady powstałe w trakcie obróbki liści tytoniu; zazwyczaj w handlu znane są one pod nazwą „śmieci”, ale w państwach członkowskich są także określane w różnorodny sposób jako „miał”, „wywiewki”, „zmiotki”, „kirinti” lub „broquelin” itp. Zazwyczaj zawierają one zanieczyszczenia lub ciała obce takie jak pył, odpadki roślin, włókna tekstylne. Kurz jest czasami usuwany z tych odpadków przez odsiewanie;

2) odpady z liści tytoniu, znane w handlu jako „odsiewki”, otrzymane przez odsiewanie odpadków wymienionych powyżej;

3) odpady powstałe przy produkcji cygar, określane jako „ścinki”, składające się z kawałków ciętych liści;

4) pył tytoniowy (odpad powstały jako produkt uboczny przy przesiewaniu odpadów wymienionych powyżej).

(…)

Biorąc pod uwagę skład, właściwości i sposób uzyskania przedmiotowego wyrobu (…) należy uznać, że spełnia on wymagania treści pozycji 2401 i powinien być klasyfikowany do kodu 2401 30 00 Nomenklatury scalonej, obejmującego odpady tytoniowe. Klasyfikacja ww. wyrobu do wskazanego kodu CN zgodna jest z postanowieniami reguł 1. i 6. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, komentarzem zawartym w Notach wyjaśniających do Systemu Zharmonizowanego (HS) do pozycji 2401 oraz komentarzem do podpozycji 2401 30 00 zamieszczonym w Notach wyjaśniających do Nomenklatury scalonej.

Należy zwrócić uwagę, że wyroby zaklasyfikowane do pozycji Nomenklatury Scalonej 2401 nie zostały wprost wskazane w Załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym, obejmującym wyroby akcyzowe.

Jednocześnie zawarty w Załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym wykaz wyrobów akcyzowych obejmuje m.in. papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki (poz. 42) oraz wyroby nowatorskie (poz.47) – bez względu na kod CN.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się, bez względu na kod CN:

1. papierosy;

2. tytoń do palenia;

3. cygara i cygaretki.

Za papierosy, zgodnie z art. 98 ust. 2 ustawy uznaje się:

1/ tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4;

2/ tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;

3/ tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową.

Z kolei, w myśl art. 98 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym za cygara i cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się:

1/ tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu,

2/ tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów, a obwód równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 milimetry

– jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym.

W myśl art. 98 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;

2. odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.

Jednocześnie, zgodnie z art. 98 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym produkty składające się w całości albo części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Mając na uwadze przytoczone wyżej definicje, wyniki badań laboratoryjnych przedmiotowego produktu oraz przeznaczenie do (…) towaru objętego wnioskiem o wydanie wiążącej informacji akcyzowej należy stwierdzić, że wyrób określany jako (…) nie spełnia definicji wyrobów tytoniowych bowiem (…).

Przedmiotowy wyrób z uwagi na swój skład, właściwości oraz przeznaczenie nie spełnia również żadnych innych definicji wyrobów akcyzowych ujętych w ustawie o podatku akcyzowym.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że wyrób określony jako (…) nie stanowi wyrobu akcyzowego w rozumieniu tejże ustawy.

Zgodnie z art. 7i pkt 1 ww. ustawy o podatku akcyzowym organ podatkowy wydaje decyzję o odmowie wydania WIA, jeżeli wniosek o wydanie WIA nie dotyczy wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego, co biorąc pod uwagę ustalony stan faktyczny oraz przedstawiony stan prawny, ma miejsce w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze powyższe, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej orzekł jak w sentencji.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Odwołanie może być wniesione za pośrednictwem poczty na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP albo za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy, dostępnego pod adresem: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/, będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).

(…) – dane zastrzeżone